Περὶ πίστεως Ἀπολογητικὴ Γ', π. Ἰωάννης Κωστώφ- Πιστεύω στὸ Θεό, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Περὶ πίστεως Ἀπολογητικὴ Γ', π. Ἰωάννης Κωστώφ- Πιστεύω στὸ Θεό, 8-5-2024, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ἀποδείξεις γιὰ τὴν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου, Ἁγ. Ἰωάννου Χρυσοστόμου, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἀποδείξεις γιὰ τὴν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου, Ἁγ. Ἰωάννου Χρυσοστόμου, 8-5-2024, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Περὶ πίστεως - Ἀπολογητικὴ Β', π. Ἰωάννης Μοσκώφ - Πιστεύω στὸν Θεό, Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου

Περὶ πίστεως - Ἀπολογητικὴ Β', π. Ἰωάννης Μοσκώφ - Πιστεύω στὸν Θεό, 8-5-2024, Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Περὶ πίστεως Ἀπολογητικὴ Α', π. Ἰωάννης Μοσκώφ- Πιστεύω στὸ Θεό, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Περὶ πίστεως Ἀπολογητικὴ Α', π. Ἰωάννης Μοσκώφ- Πιστεύω στὸ Θεό, 8-5-2024, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

«Τό άντίδοτον τοῦ θανάτου» Δημητρίου Παναγόπουλου περί τοῦ ποσάκις δεῖ κοινωνεῖν

«ΤΟ ΑΝΤΙΔΟΤΟΝ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ»

ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΥ:ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΠΟΣΑΚΙΣ ΔΕΙ ΚΟΙΝΩΝΕΙΝ

Δηλαδή: Για πες μου, όταν τις κληθή σ' ένα τραπέζι διά γεύμα και προσέλθη και πλύνη και τα χέρια του και καθίση εις το τραπέζι και έπειτα δεν τρώγει αλλά κυττάζει γύρω του, τότε, δεν δυσαρεστεί τον Δεσπότην; Η στάσις αύτη δεν προσβάλλει τον καλέσαντα; δεν θα ήτο προτιμότερον να μη είχε υπάγη διόλου εις το τραπέζι; «Ούτω δη και συ παραγέγονας' τον ύμνον ίσως μετά πάνταν ομολογήσας είναι των αξίων τω μη μετά των αναξίων ανακεχωρηκέναι' πώς έμεινας και ου μετέχεις της Τραπέζης»;

Δηλαδή: Έτσι και συ ήλθες, λέγει, εδώ εις την Εκκλησίαν, έψαλλες μετά των άλλων, ομολογήσας πως είσαι άξιος, επειδή μετά το Ευαγγέλιον δεν έφυγες (που έφυγαν και οι αβάπτιστοι και κατηχούμενοι μαζί με τους αναξίους) πως αφού έμεινες δεν μεταλαμβάνεις από την Τράπεζαν; Και συνεχίζει: «Ανάξιός είμι, φησίν' ουκούν και της κοινωνίας εκείνης της εν ταις ευχαίς. Ου γαρ των προκειμένων μόνον, αλλά και διά των ωδών εκείνων το πνεύμα πάντοθεν κάτεισιν.

Ουχ οράς τους ημετέρους οικέτας τη σπογγιά την τράπεζαν περοπλύνοντας, και τον οίκον καθαίροντας και ούτω και τους πίνακας τιθέντας; Τούτο γίνεται διά των ευχών, διά της βοής του κήρυκος' ώσπερ σπογγιά περιπλύνομεν την Εκκλησίαν, ίνα καθαρά τη Εκκλησία πάντα προστεθή, ίνα μηδείς ή σπίλος, μηδέ ρυτίς. ανάξιοι και οφθαλμοί των θεαμάτων τούτων, ανάξιοι και ακοαί. «Καν θηρίον, φησί θίγη τοις όροις, λιθοβολήσεται».

Τό κέρδος τῆς Κυριακῆς δέν εἶναι εὐλογημένο

Μία γυναίκα ἀπὸ ἕνα χωριὸ εἶχε τάξει σὲ κάποια ἀνάγκη της, νὰ τὴ βοηθοῦσε ἡ Παναγία καὶ νὰ πήγαινε στὴ χάρη της ἕνα ἀσκὶ λάδι.

Τὸ καλοκαίρι κατὰ τὸν Δεκαπενταύγουστο, πῆγε τὸ τάμα της μὲ τὴν ἐλπίδα ὅτι ὁ Ἡγούμενος Παρθένιος, θὰ ἔκανε καὶ χαρὰ γιὰ τὴν προσφορὰ της αὐτή. Ὅμως ὁ Γέροντας πληροφορημένος ἀπὸ τὸ Θεό, τὴν περίμενε στὴν πόρτα τῆς Μονῆς.

-Δὲν παίρνω τὸ λάδι σου καὶ δὲν τὸ βάζω μέσα στὸ Μοναστήρι, διότι δὲν εἶναι εὐλογημένο.

Ἐκείνη ἀπόρησε καὶ ρώτησε τό γιατί.

-Διότι μάζεψες τὶς ἐλιὲς Κυριακὴ καὶ Κυριακὴ τὶς ἄλεσες.

Ἐκείνη βέβαια δὲν μποροῦσε νὰ ἀποκρύψει τὴν ἀλήθεια καὶ τὸ παραδέχτηκε.

-Τὸ παραδέχομαι, Γέροντα, ἀλλὰ σὲ παρακαλῶ νὰ μὲ συγχωρήσεις καὶ νὰ τὸ κρατήσεις διότι ἔκαμα πολὺ κόπο νὰ μαζέψω αὐτὲς τὶς ἐλιὲς καὶ νὰ κουβαλήσω τὸ λάδι ὡς ἐδῶ.

-Ὄχι δὲν τὸ κρατίζω, ἐπέμενε ὁ Γέροντας.

Ραπίζουν τόν Κύριον σύγχρονοι ἀρνησίχριστοι

Ὁ μακαριστὸς Μητρ. Φλωρίνης Αὐγουστῖνος (Καντιώτης) μὲ τὸν γέροντά του Ὅσιον Φιλόθεον (Ζερβάκον) δὲν ἐφοβοῦντο οὔτε τοὺς Γερμανούς! Σήμερον;

Δεκτοὶ πάντες οἱ -ἐν μετανοίᾳ διάγοντες- ἁμαρτωλοὶ εἰς τοὺς ἱ. Ναούς, ὄχι ὅμως καὶ οἱ ἐμπαίζοντες τήν Πίστιν!

ΡΑΠΙΖΟΥΝ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΑΡΝΗΣΙΧΡΙΣΤΟΙ

Καταδικαστέα πᾶσα μορφὴ βίας, ἀλλ’ οὐχὶ ὁ νόμος – «χαστούκι» κατὰ τοῦ νόμου τοῦ Θεοῦ; Οἱ Ἀρχιερεῖς ὀλιγωροῦν νὰ συνεδριάσουν. «Βάζουν πλάτη» διὰ πολιτικοὺς φίλους.

Τὶ κολαφισμοὺς ἐπιφυλάσσει δι’ αὐτοὺς ὁ Κύριος;

Γράφει ὁ κ. Δημήτριος Λαμπρόπουλος, θεολόγος

Τὰ «χαστούκια» εἰς τὸν πολιτικὸν ζυγὸν

Τὰς παρελθούσας ἡμέρας πολὺς λόγος ἔγινε περὶ τῶν ἀντιδράσεων κληρικῶν καὶ λαϊκῶν κατὰ Βουλευτῶν, οἱ ὁποῖοι ἐθεσμοθέτησαν γάμον δι’ ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι αὐτοπροσδιορίζουν τόσον τὸ φῦλον τους ὅσον καὶ τὸν γενετήσιον προσανατολισμόν τους κατὰ τὰς ἀτομικὰς ἐπιθυμίας των, καὶ παρέδωσαν δι’ αὐτοῦ μικρὰ παιδιὰ εἰς τὴν κηδεμονίαν τους. Αἱ ἀντιδράσεις ἔφθασαν εἰς τὸ σημεῖον ὑποψηφία εὐρωβουλευτὴς τῆς «Νίκης» νὰ δώση «χαστούκι» εἰς Βουλευτὴν τῆς Νέας Δημοκρατίας. Σύσσωμος ὁ πολιτικὸς κόσμος, ἀλλὰ καὶ τὰ τηλεοπτικὰ μέσα κατεδίκασαν τὴν πρᾶξιν.

Δὲν συνέβαινε πάντοτε τὸ ἴδιον. Ἂν ἀνατρέξη κανεὶς εἰς τὴν μεταπολιτευτικὴν ἱστορίαν, θὰ ἐνθυμηθῆ τὸ «χαστούκι» τοῦ Κωνσταντίνου Καραμανλῆ εἰς τὸν Θεόδωρον Ρουσόπουλον τὸ 1992, ὅπως καὶ ἐκεῖνο τῆς Ἀναστασίας Ἀθήνη-Τσούνη εἰς τὴν Δήμητραν Λιάνη-Παπανδρέου τὸ 1997. Δὲν ἠξιολογήθησαν ἐκεῖνα μὲ τὸν αὐτὸν τρόπον ὡς τὸ πρόσφατον, ὄχι μόνον διότι «ἄλλαξαν οἱ ἐποχές», ὡς συνηθίζουν πολὺ νὰ λέγουν, ἀλλὰ διότι καὶ τὸ πολιτικὸν σύστημα λαμβάνει πάντοτε ὑπόψιν τὰ κομματικὰ κριτήρια π.χ. ἡ πρόσφατος ἐντὸς Βουλῆς ἀνήκουστος λεκτικὴ ἐπίθεσις τοῦ Ὑπουργοῦ Ὑγείας κ. Ἄδωνι Γεωργιάδη κατὰ τῆς προέδρου τῆς «Πλεύσεως Ἐλευθερίας» κ. Ζωῆς Κωνσταντοπούλου δὲν ἐθεωρήθη οὔτε «σεξιστική», οὔτε ρατσιστική, οὔτε προτροπὴ εἰς βίαν, οὔτε στοχοποίησις παρὰ καὶ τὰς ηὐξημένας «γυναικοκτονίας» κ.λπ. Ἀπεναντίας φράσεις τοῦ προέδρου τῆς «Ἑλληνικῆς Λύσης» κ. Κυριάκου Βελοπούλου περὶ ἀποφυγῆς προσελεύσεως τῶν Βουλευτῶν τῆς Νέας Δημοκρατίας εἰς ἱ. ναοὺς ἢ τοῦ Βουλευτοῦ τῆς «Νίκης» κ. Νικολάου Παπαδοπούλου, ὅτι θὰ συμβοῦν καὶ χειρότερα εἰς τοὺς ἱ. ναοὺς κατὰ τῶν ὑπερψηφισάντων τὸ ἐπαίσχυντον νομοσχέδιον, ἀμέσως κατηγγέλθησαν ὡς παρότρυνσιν πιστῶν πρὸς ἄσκησιν βίας. Μετὰ τὸ 2012 καὶ τὸ «χαστούκι» τοῦ κ. Ἠλία Κασιδιάρη εἰς τὴν κ. Λιάνα Κανέλλη καθὼς καὶ τὸν πρόσ­φατον διαπληκτισμὸν τοῦ ἀνεξαρτήτου (προερχομένου ἀπὸ τοὺς «Σπαρτιᾶτες») Βουλευτοῦ κ. Κωνσταντίνου Φλώρου μὲ τὸν Βουλευτὴν τῆς «Ἑλληνικῆς Λύσης» κ. Βασίλειον Γραμμένον, εὐκόλως ἐτέθη μία γενικὴ κατηγοριοποίησις ὅτι «ἡ Ἄκρα Δεξιὰ εἶναι ἡ ὑπαίτια τῆς βίας».

Ἀντιλαμβάνεται, ἑπομένως, ὁ μέσος ἄνθρωπος ὅτι ἀνεξαρτήτως ἀπὸ τὴν βίαν ἐξυφαίνεται καὶ μία πολιτικὴ στρατηγική, ἡ ὁποία ὑπηρετεῖ τὰ γνωστὰ κομματικὰ συμφέροντα.

Ἡ ἄλλη ὄψις τῆς βίας

Ἡ Ἐκκλησία δὲν ἀντιμετωπίζει μὲ αὐτὸν τὸν τρόπον τὴν βίαν, καθὼς δὲν τὴν ἐντοπίζει εἰς συλλογικότητας, ἀλλὰ εἰς ἄτομα. Αὐτὴ θὰ ἦτο μία ὀρθοτέρα ἐν γένει προσέγγισις, δηλ. ἀντὶ νὰ ρίψη κανεὶς τὸν λίθον τοῦ ἀναθέματος εἰς πολιτικὰς ἰδέας, νὰ ἐπιρρίψη τὴν εὔθυνην εἰς συγκεκριμένα πρόσωπα, ὡς ἐπιβάλλει ἡ πραγματικότης. Ὅμως, πῶς θὰ μειώσουν τὴν δύναμιν ἐνίων κομμάτων ἢ θὰ καρπωθοῦν τὸ μονοπώλιον τῶν προταγμάτων τῆς «Δεξιᾶς», ἐὰν δὲν ἐξοβελίσουν τοὺς πολιτικούς των ἀντιπάλους ἢ ἔστω δὲν ἐπιτύχουν τὴν ταύτισιν αὐτῶν μὲ τὸ «ἀπόλυτον κακόν»; Αὐταὶ ὅμως αἱ πρακτικαὶ ἀνήκουν εἰς τὸν ὁλοκληρωτισμόν, ὄχι εἰς τὴν Δημοκρατίαν.

Σοφαὶ νουθεσίαι τοῦ ἁγιασμένου Ὁσίου Ἀμφιλοχίου Μακρή

Ψυχοσωτήρια Διδάγματα Συγχρόνων Γερόντων, 

Ἐκδόσεις "Ὀρθόδοξος Κυψέλη", Θεσσαλονίκη

(Νουθεσίαι τοῦ ἁγιασμένου Πατρὸς Ἀμφιλοχίου Μακρὴ πρὸς Μοναχές)

Τὸ νὰ παραμένης πιστὸς εἰς τὸν Μοναχισμὸν θεωρεῖται μαρτύριον.

Θέλει ὁ Χριστὸς νὰ σοῦ βγάλη τὰ ἀγκάθια, διότι εἶναι κηπουρὸς καὶ σὺ θέλεις τὴν ἡσυχία σου.

Ὁ Χριστὸς εἶναι κοντά μας, ἂς μὴ τὸν βλέπομε... καμμιὰ φορά μᾶς δίδει καὶ κανένα μπάτσο ἀπὸ πολλὴν ἀγάπην...

Πρέπει νὰ χαίρεσαι. Καλλιτεχνικὴ σμίλη κρατᾶ στὰ χέρια του ὁ Ἰησοῦς. Θέλει νὰ σὲ ἐτοιμάση ἕνα ἄγαλμα τοῦ οὐρανίου παλατιοῦ.

Εἶσθε βασιλικὰ πρόσωπα, προορίζεσθε γιὰ τὸν οὐράνιο νυμφῶνα.

Ὅταν ἰδῇς ἄνθρωπον κουρασμένον (πνευματικῶς) μὴ τοῦ βάλης... ἄλλο φορτίο διότι τὰ γόνατα δὲν ἀντέχουν.

Ἀγάπησε τὸν Ἕνα νὰ σὲ ἀγαποῦν καὶ τὰ θηρία.

Ἀληθινὸς πλοῦτος γιὰ μένα εἶναι νὰ σᾶς δῶ στὴν Βασιλείαν τῶν Οὐρανῶν.

Ὅταν ὑπάρχει ἡ φλόγα τῆς ἀγάπης, ὅ,τι κακὸ πλησιάζει τὸ κατακαίει.

Ὁ ἄνθρωπος ὅταν δὲν ζητᾶ τὰ δικαιώματά του θὰ φωτίση ὁ Θεὸς τὸν ἄλλον νὰ τοῦ τὰ δώση.

Τὸ φῶς τοῦ Κυρίου νὰ σὲ φωτίζη καὶ νὰ σὲ ὁδηγῇ πάντοτε.

Ὁ διάβολος φρίττει ὅσον μάλιστα βλέπει νέες ὑπάρξεις νὰ κάθωνται ἐδῶ διὰ τὸν Χριστόν.

Ὅταν ἔχετε πειρασμοὺς τότε κατέρχεται ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ. Φαίνεται ὅτι τοῦ χαλᾶτε (τοῦ πειρασμοῦ) τὰ σχέδια.

Ὁ ἄνθρωπος ποὺ ἀγαπᾶ πνευματικῶς αἰσθάνεται προσευχόμενος, ὅτι εὑρίσκεται ἐντὸς τοῦ Θεοῦ καὶ τοῦ ἀδελφοῦ του. Λυπᾶται ὅταν δὲν πορεύεται καλῶς ὁ ἀδελφός του καὶ προσεύχεται διὰ τὴν πρόοδόν του. Οὐδέποτε ἀλλάσσει ἐκεῖνος ποὺ ἔχει τὴν χριστιανικὴν ἀγάπην...

Τὸ πνεῦμα τῶν παλαιῶν Ἁγιορειτῶν. Ἀπὸ τὴν Ἀσκητικὴ καὶ Ἡσυχαστικὴ Ἁγιορείτικη Παράδοση

Ο γε­ρω Ἀ­θα­νά­σιος, ἀ­πό τό Κελ­λί τοῦ Ἁ­γί­ου Κλή­μεν­τος, γνώ­ρι­σε πα­λαι­ά στά Καυ­σο­κα­λύ­βια ἀ­σκη­τές πού περ­νοῦ­σαν ὅ­λη τήν ἑ­βδο­μά­δα μέ ἐ­νά­τη, χω­ρίς λά­δι· μό­νον τό Σαβ­βα­το­κύ­ρια­κο κα­τέ­λυ­αν.

*

Ο γε­ρω Ἀ­λέ­ξαν­δρος, πα­λαι­ός προ­ϊ­στά­με­νος τῆς Λα­ύ­ρας, ὅ­ταν εἶ­χε γε­ρά­σει πλέ­ον, κα­θό­ταν μί­α μέ­ρα στήν εἴ­σο­δο. Βλέ­πει, λοι­πόν ἕ­να κα­λο­γέ­ρι νά ἔ­χη μα­ζε­μέ­να τά μα­νί­κια μέ­χρι τόν ἀγ­κῶ­να. Λυ­πη­μέ­νος μο­νο­λό­γη­σε: «Ἔ, Λα­ύ­ρα. Πῶς σέ βρῆ­κα καί πῶς σ᾿ ἀ­φή­νω τώ­ρα; Ἐ­μεῖς εἴ­χα­με τά μα­νί­κια κά­τω ἀ­πό τόν καρπό νά μή φα­ί­νε­ται τί­πο­τε».

*

Εἶ­πε ὁ πα­πα–Δι­ο­νύ­σιος ἀ­πό τήν Κο­λι­τσοῦ: «Τό Ἅ­γιον Ὄ­ρος πο­λύ ἄλ­λα­ξε ἀ­πό τόν και­ρό πού ἡ Ἱ­ε­ρά Κοι­νό­της ἐ­πέ­τρε­ψε νά μπαί­νουν του­ρί­στες». (Ἴ­σως ἐν­νο­εῖ με­τά τήν χι­λι­ε­τη­ρί­δα).

Ξέρετε στὴ Θεία Λειτουργία τῆς Ἀνάστασης τί δῶρα δίνει ὁ Θεός..;

https://proskynitis.blogspot.com/2024/05/blog-post_10.html

9 Μαΐου. † Πέμπτη τῆς διακαινησίμου. Ἠσαΐου προφήτου (η΄ αἰ. π.Χ.), Χριστοφόρου μάρτυρος († 250). Νικολάου τοῦ ἐν Βουνένοις. Ἱερωνύμου ὁσίου τοῦ Σιμωνοπετρίτου (†1957). Ἦχος πλ. α΄. [Τῇ Πέμπτῃ τῆς διακαινησίμου μνήμη τοῦ νεομάρτυρος Μιχαὴλ τοῦ Εὐρυτᾶνος († 21 Μαρτίου 1544) ἐν τῇ γενετείρᾳ αὐτοῦ Γρανίτσῃ.] Ἁγιογραφικό ανάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Πέμπτης διακαινησίμου (Πρξ. β΄ 38-43).

Πραξ. 2,38         Πέτρος δὲ ἔφη πρὸς αὐτούς· μετανοήσατε, καὶ βαπτισθήτω ἕκαστος ὑμῶν ἐπὶ τῷ ὀνόματι Ἰησοῦ Χριστοῦ εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν, καὶ λήψεσθε τὴν δωρεὰν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

Πραξ. 2,38               Είπε δε προς αυτούς ο Πετρος· “μετανοήσατε και ας βαπτισθή ο καθένας σας στο όνομα του Ιησού Χριστού δια την άφεσιν των αμαρτιών σας· και θα λάβετε και σεις την δωρεάν του Αγίου Πνεύματος.