Ἀνακοίνωση τῆς Ἱ.Μ. Γλυφάδας γιά τό «Ἐναλλακτικό Φεστιβάλ Ἀλληλέγγυας καί Συνεργατικῆς Οἰκονομίας»

Την Παρασκευή 10 Οκτωβρίου 2014 ξεκινά στο Πολιτιστικό Κέντρο Ελληνικού το τρίτο «Εναλλακτικό Φεστιβάλ Αλληλέγγυας και Συνεργατικής Οικονομίας». Το φεστιβάλ αυτό, όπως και τα προηγούμενα των περασμένων ετών, χρησιμοποιεί το μανδύα της αλληλεγγύης και της συνεργασίας, για να προωθήσει θεωρίες, μεθόδους και δίκτυα που ανήκουν στο χώρο των ανατολικο-θρησκευτικών δοξασιών και του αποκρυφισμού. Με τη συμμετοχή, όπως διαφημίζεται, 200 εναλλακτικών ομάδων από όλη την Ελλάδα, γίνεται προσπάθεια να διαδοθούν σε ανύποπτους χριστιανούς, αντιχριστιανικές θεωρίες και πρακτικές, όπως το ρέικι, η γιόγκα, το τάι τσι, το τσι κουνγκ, η αεικαλλιέργεια ή μόνιμη καλλιέργεια κ.ά. Πολλές από τις πρακτικές αυτές βασίζονται σε μια απρόσωπη, συμπαντική ενέργεια που δήθεν διακατέχει τα πάντα.
Ενδεικτικά αναφέρουμε εργαστήριο του φεστιβάλ με τίτλο «Αγκαλιάζω ένα δέντρο». Αυτό δεν αποτελεί μια απλή κίνηση, αλλά, όπως διαβάζουμε στις ιστοσελίδες τους, είναι μια άσκηση που «έχει να κάνει με την ενεργειακή αλληλεπίδραση μεταξύ των ανθρώπων και της φύσης…

Ἡ Ἱερά Μητρόπολη Κυδωνίας καί Ἀποκορώνου γιά τό σεμινάριο Γιόγκα τοῦ Σουάμι Ἀπαροκσανάντα

Δελτίο Τύπου για το σεμινάριο του Σουάμι Απαροκσανάντα

(πού γίνεται την Κυριακή 12 Οκτωβρίου)

Η Ιερά Μητρόπολις Κυδωνίας και Αποκορώνου ενημερώνει όσους επιθυμούν να γνωρίζουν σχετικά με το σεμινάριο του Σουάμι Απαροκσανάντα που θα πραγματοποιηθεί στην πόλη μας με τίτλο Γιόγκα: το κλειδί για αποτοξίνωση και συναισθηματική αποφόρτιση:
Η παραθρησκευτική οργάνωση του Παραμχάμσα Σατυανάντα δραστηριοποιείται από τις αρχές του 1980 στην Ελλάδα με σκοπό την μύηση των χριστιανών στη φιλοσοφία και τις μαγικές πρακτικές του Ινδουισμού. Για την επίτευξη αυτού του στόχου, προσαρμόζει τη διδασκαλία της στα ενδιαφέροντα του κοινού προς το οποίο απευθύνεται, αποκρύπτοντας συστηματικά την αλήθεια που αφορά τις γιογκικές ασκήσεις. Αυτή η τακτική είναι κοινή σε όλες τις παραθρησκευτικές ομάδες.

Κυριακή Δ' Λουκᾶ: Ὁμιλία περί τῆς ὁρωμένης ἀκαρπίας τοῦ θείου λόγου (Ἀρχιεπίσκοπος Ἀστραχάν καί Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

(Λουκ. η' 5 – 15)

- Tί ήταν αυτό που έκανε τους ακροατές του λόγου των Αποστόλων να πιστεύουν κατά χιλιάδες, όταν μάλιστα προέτρεπαν τους ακροατές τους να αθετήσουν την πατροπαράδοτη πίστη τους και να πιστεύσουν εις τον Χριστόν; Όταν δίδασκαν αυτούς να υποταχθούν σε άλλο νόμο τον ευαγγελικό, ο οποίος ήταν ενάντιος στα ήθη τους και τις συνήθειές τους; Τί ήταν αυτό που τους έκανε να καταφρονούν τις ηδονές της σαρκός, την τρυφήν και την ανάπαυσιν και να τρέχουν στους διωγμούς, στους αγώνες, στους κινδύνους, ακόμα και στον θάνατο;
- Μήπως η αιτία ήταν τα θαύματα που έβλεπαν. Εάν ναι τότε γιατί δεν πίστευαν όλοι; Και γιατί πίστευαν και πολλοί που δεν είδαν θαύματα;

Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Κυριακής 12-10-2014

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2014. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Τίτον κεφ. γ΄ 8 - 15  

γ΄ 8 - 15



Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν κεφ. Η΄ 5 - 15

Η΄ 5 - 15 
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Θά κοινωνήσεις; Πρέπει ὅμως καί εἰλικρινά νά ἐξομολογηθεῖς

ΘΑ ΚΟΙΝΩΝΗΣΕΙΣ; ΠΡΕΠΕΙ ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΝΑ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΘΕΙΣ... ( επισκόπου Αυγουστίνου Καντιώτη )

Οι παλαιοί χριστιανοί κοινωνούσαν με δάκρυα, με μετάνοια, με κατάνυξιν, με φόβο Θεού. Τώρα, εμείς, οι σημερινοί Χριστιανοί, τι κάμνομεν; Ποία είναι η στάσις μας εμπρός εις το φρικτό αυτό μυστήριο; Εάν εξετάσωμεν τους Χριστιανούς της σήμερον, θα τους κατατάξωμεν εις τρεις κατηγορίας.

Πρώτη κατηγορία. 

Είναι οι ακοινώνητοι. Οι δυστυχείς! Έχουν να κοινωνήσουν 5, 10, 15, 20 χρόνια. Μερικοί απ’ αυτούς έχουν να κοινωνήσουν από τότε που ήσαν μικρά παιδιά και η χριστιανή μητέρα τους, τούς οδηγούσεν εις την εκκλησίαν. Τι αμαρτία! Τι φρίκη! 

Να έρχονται αι μεγάλαι εορταί και αυτοί να μένουν ασυγκίνητοι, ακοινώνητοι. Οι δυστυχείς! Ζουν χωρίς Χριστόν, χωρίς χαρά. Αυτοί δεν θα εορτάσουν Χριστούγεννα, έστω και εάν έχουν όλα του κόσμου τα αγαθά. Εφ’ όσον δεν έχουν τον Χριστόν, δεν έχουν την χαράν. Διότι γιορτάζει εκείνος μόνον που έχει τον Χριστόν εις την καρδίαν του.

Οἱ συμβουλές τοῦ Γέρ. Εὐσέβιου Γιαννακάκη γιά τήν κατά Θεόν ζωή

Πόσο δυνατό είναι κανείς πραγματικά να κινείται, να σκέπτεται, να ζει, να νταραβερίζεται, να εργάζεται συνέχεια με το Άγιο Πνεύμα, με την αγάπη του Κυρίου. Όλο αναμορφώνεται και όλο αναγεννάται και ανεβαίνει η στάθμη της ψυχής του και όλο περισσότερο επικοινωνεί με τον Κύριο και επιτυγχάνει τη θέωση κατά τους πατέρας της Εκκλησίας.

* Λοιπόν εκείνο πού αποτελεί κίνδυνο, μεγάλο κίνδυνο είναι η συνήθεια, μεγάλο και τρομερό κίνδυνο η συνήθεια. Εμείς να μην επιτρέψουμε στον εαυτό μας να συνηθίζει, είτε τη Λειτουργία, είτε την ψαλτική, είτε το Ποτήριο της Ζωής είτε… να μη το συνηθίζουμε. Να νοιώθουμε δέος κάθε φορά πού γίνεται Λειτουργία.

Με πολλή συγκίνηση και συναίσθηση και ευγνωμοσύνη εις τον Θεόν να παρακολουθούμε. Θα μπορούσαμε πάντοτε ώς για πρώτη φορά και τελευταία φορά να παρακολουθούμε τη Θεία Λειτουργία; Λοιπόν είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος η συνήθεια. Συνήθεια και στον κανόνα και στην προσευχή και στη Λειτουργία καί, και, καί.

Κάποτε, ἐνῶ ἔλεγα τήν εὐχή τή νύχτα, ἦρθε μέσα μου μιά χαρά μεγάλη...Γέρων Παΐσιος

Ο πατήρ Παΐσιος, ο ασκητής της Παναγούδας, ανα­φέρει τα εξής για το "φως του Θεού":

Κάποτε, ενώ έλεγα την ευχή τη νύχτα, ήρθε μέσα μου μια χαρά μεγάλη.

Συνέχισα να λέω την ευχή και ξαφνικά το κελλί μου πλημμύρισε από φώς.

Ήταν λευκό με μια μικρή απόχρωση προς το γαλάζιο.

Η καρδιά μου χτυπούσε γλυκά.

Οὐνῖτες ''βανδαλίζουν'' ὀρθόδοξους ναούς στήν Οὐκρανία

ΟΥΝΙΤΕΣ “ΒΑΝΔΑΛΙΖΟΥΝ” ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ ΝΑΟΥΣ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ

ΔΗΜΕΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΒΑΝΔΑΛΙΣΜΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΝΑΩΝ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ

 Δ. Πορφύρης/Π. Σταφυλᾶ

.         Στὴν Οὐκρανία συνεχίζονται οἱ διώξεις καὶ οἱ ἐπιθέσεις στὶς ὀρθόδοξες ἐνορίες ποὺ ὑπάγονται στὸ Πατριαρχεῖο Μόσχας. Τὴν 1η Ὀκτωβρίου, μία ὁμάδα περίπου 50 ἀτόμων μὲ τὴν ἀνοχὴ τῆς τοπικῆς ἀστυνομίας ἐπιτέθηκαν στὸ ναὸ τῆς Παναγίας στὴν περιοχὴ Turka τῆς ἐπαρχίας τοῦ Lviv στὴ δυτικὴ Οὐκρανία. Χτύπησαν τοὺς ἱερεῖς, ἔβαλαν λουκέτο στὴν ἐκκλησία καὶ ἀπείλησαν ὅλους τοὺς ἐνορίτες ποὺ βρίσκονταν ἐκεῖ. Σύμφωνα μὲ ὅλες τὶς μαρτυρίες οἱ δράστες τῶν βίαιων ἐπεισοδίων ἦταν Οὐνίτες ἢ οἱ λεγόμενοι ἑλληνοκαθολικοί.
.         Πρὶν ἀπὸ αὐτὸ τὸ περιστατικό, ποὺ ὁδήγησε στὴ βεβήλωση τῆς ἐκκλησίας καὶ στὸ κλείσιμό της, ἤδη ἀπὸ τὸν Μάρτιο οἱ πρῶτες κρούσεις στὸν πάτερ Ἀλέξιο Σλόμποντα εἶχαν γίνει ἀπὸ ἕναν ἐπιχειρηματία τουρκικῆς καταγωγῆς: «Πάτερ Ἀλέξιε, μὲ ὅλην τὴν ἀγάπη καὶ τὸν σεβασμὸ ποὺ τρέφουμε γιὰ τὸ πρόσωπό σας, ὀφείλετε νὰ ἀκολουθήσετε τὸ Πατριαρχεῖο τοῦ Κιέβου».

Ἐπιστροφή στήν Κωνσταντινούπολη, κεφ. Δ' μέρος δ'

ΕΝΑ ΑΣΤΕΡΙ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΣ ΠΑΥΛΟΣ

ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ

Ὁ Κωνστάντιος ἔφτασε στή Βασιλεύουσα ὕστερα ἀπό μερικές ἑβδομάδες σάν θηρίο ἀνήμερο. Οἱ πολιτικοί καί ἐκκλησιαστικοί αὐλοκόλακες φρόντισαν νά τόν ἐξοργίσουν ἀκόμη περισσότερο. Βρέθηκαν ὅμως καί ἄνθρωποι σοβαροί καί δίκαιοι ἀπό τό περιβάλλον του πού τοῦ εἶπαν τήν ἀλήθεια χωρίς φόβο. Τοῦ ὑπενθύμισαν τήν ἁγιότητα τοῦ ἀνδρός, τό φιλήσυχο τῶν Ὀρθοδόξων πολιτῶν καί τοῦ περιέγραψαν τήν ἀχαλίνωτη κακοποίησή τους ἐκ μέρους τῶν ἀνδρῶν τοῦ Ἑρμογένη. Ὁ αὐτοκράτορας ὅμως δέν ἄκουσε κανέναν, γιατί δέν ἤθελε ν᾿ ἀκούση. Σύμφωνα μέ τήν ἐχθρότητα πού ἔτρεφε ἐναντίον τῶν Ὀρθοδόξων καί εἰδικώτερα ἐναντίον τοῦ Πατριάρχη, ἐπιθυμοῦσε νά φταῖνε οἱ Ὀρθόδοξοι, καί ἔφταιγαν!

Γόρτυνος Ἱερεμίας: «Δέν μπορῶ νά βλέπω παπάδες πού καπνίζουν καί κόβουν τά γένια τους» (Βίντεο)

«Τι έχουν πάθει οι σημερινοί παπάδες; Δεν μπορώ να δω παπά με κομμένα γένια και να καπνίζει».

Άστραψε και βρόντηξε ο Μητροπολίτης Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως, Ιερεμίας, κατά το κήρυγμά του, την περασμένη Κυριακή, από την εκκλησία της Στεμνίτσας.

Σε υψηλούς τόνους, είπε ότι αν και είναι 8 χρόνια Επίσκοπος δεν έχει καταφέρει να βάλει την Αγία Γραφή σε όλα τα σπίτια της Γορτυνίας, λέγοντας παράλληλα ότι αντίθετα ο κόσμος … γουρλώνει τα μάτια του για να δουν τους Υπουργούς και να χειροκροτήσουν!

Μετά έκανε αυστηρές συστάσεις στους ιερείς που κόβουν τα γένια τους, λέγοντας: «Τι έχουν πάθει οι σημερινοί παπάδες;

Ἅγιος Κέβιν, ὁ Ἰρλανδός

Στα τέλη του 6^ου αιώνος με αρχάς του 7^ου μ.Χ, έζησε και αγίασε στην Ιρλανδία ένας ερημίτης, ο Όσιος Κέβιν, που καλλιεργούσε πολύ την Ευχή.

Είναι άγιος της Μιάς, Ορθοδόξου, Αποστολικής Εκκλησίας, διότι έζησε πολύ πριν συμβή το Σχίσμα του 1054 μ. Χ ανάμεσα στους χριστιανούς της Δύσης και της Ανατολής.

Πριν αποτραβηχθή στα βουνά της Ιρλανδίας για άσκηση και ησυχία, ο Άγιος Κέβιν είχε χρηματίσει ηγούμενος της Μονής Γκλεντάλωφ. Εκοιμήθη οσιακώς το 618 μ. Χ και η Εκκλησία τιμά την μνήμη του στις 3 Ιουνίου, όπως είναι καταγεγραμμένο στον Συναξαριστή.

Το 1995 το βραβείο Νόμπελ της λογοτεχνίας απενεμήθη στον Ιρλανδό Σέιμους Χήνυ. Στην πανηγυρική τελετή και ομιλία, που εξεφώνησε στην Σουηδική Ακαδημία, αναφέρθηκε σε ένα θαυμαστό γεγονός του Αγίου Κέιβιν.

Βλέπεις, παιδί μου, ὅτι μέ τήν εὐχή τόν κρατᾶς εἰς τήν ἐξώπορτα, καί δέν μπορεῖ νά σέ πλησιάσει!

Εγώ κάποτε, όταν ήμουν αρχάριος, πολεμήθηκα από τον διάβολο· είχα σαρκικό πόλεμο.
Ξάπλωσα να κοιμηθώ, αλλά ο πόλεμος της σαρκός δυνατός.
Άρχισα με ζέση να λέω την ευχή.
Τότε, μεταξύ ύπνου-ξύπνου βλέπω ένα όνειρο, ένα όραμα:

11 Οκτωβρίου Συναξαριστής. Φιλίππου Ἀποστόλου, Ζηναΐδος καί Φιλονίλλης, Φιλοθέου Κόκκινου, Θεοφάνους Γραπτοῦ, τῶν Ἁγίων Νεκταρίου, Ἀρσακίου καί Σισινίου, Μνήμη Ἑβδόμης Οἰκουμενικῆς Συνόδου, Θεοφάνους καί Ἰωνᾶ, Ἔθελμπεργκα (Ethelburga, Τάτα), Ὁ Ἅγιος Κέννεθ (Kenneth) .

Ὁ Ἅγιος Φίλιππος ὁ Ἀπόστολος

Καταγόταν ἀπὸ τὴν Καισάρεια τῆς Παλαιστίνης καὶ ἦταν διάκονος μεταξὺ τῶν ἑπτὰ διακόνων τῆς πρώτης Ἐκκλησίας στὴν Ἱερουσαλὴμ (Πράξ. στ’).
Ἐπίσης, ἦταν ἔγγαμος καὶ εἶχε τέσσερις θυγατέρες, προικισμένες μὲ προφητικὸ χάρισμα. (Πράξ. κα’ 8 – 9). Ὁ Φίλιππος, ὅμως, δὲν στάθηκε μόνο στὴν Ἱερουσαλήμ. Πῆγε στὴ Σαμάρεια καὶ κήρυξε τὸ Εὐαγγέλιο, σὰν γνήσιος καὶ αὐτὸς «Ἀπόστολος Ἰησοῦ Χριστοῦ κατὰ πίστιν ἐκλεκτῶν θεοῦ καὶ ἐπὶ γνῶσιν ἀληθείας τῆς κατ’ εὐσέβειαν». Δηλαδὴ Ἀπόστολος τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ γιὰ νὰ διδάξει μεταξὺ ἐκείνων ποὺ ἐξέλεξε ὁ Θεός, τὴν πίστη καὶ τὴν ἐπίγνωση τῆς ἀλήθειας, ποὺ ὁδηγεῖ στὴν εὐσέβεια.
Ἐκεῖ στὴν Σαμάρεια, διὰ τοῦ κηρύγματός του βάπτισε χριστιανὸ τὸν Σίμωνα τὸν μάγο. Ἔπειτα, ὁ Φίλιππος συνάντησε στὸ δρόμο του τὸν Εὐνοῦχο τῆς βασίλισσας Κανδάκης, καὶ ἀφοῦ τὸν κατήχησε, βάπτισε καὶ αὐτὸν Χριστιανό. Κατόπιν, πῆγε στὶς Τράλλεις τῆς Μ. Ἀσίας, ὅπου μὲ τὴ διδασκαλία του ἔπεισε ὅλους σχεδὸν τοὺς κατοίκους τῆς πόλης νὰ πιστέψουν στὸν Χριστό.
Ὁ Φίλιππος στὴν πόλη αὐτή, ἀφοῦ ἔκτισε καὶ χριστιανικὸ ναό, παρέδωσε στὸν Θεὸ τὴν ψυχή του.