Κυριακή ΙΒ' Ματθαίου: Ὁμιλία περί τοῦ ὅτι οὐχ ὁ πλοῦτος, ἀλλ' ἡ τούτου χρήσις σώζει ἤ κολάζει τόν ἄνθρωπον (Ἀρχιεπίσκοπος Ἀστραχάν καί Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

(Ματθ. ιθ' 16-26)

- Γιατί ο πλούσιος δύσκολα γίνεται τέλειος στα πνευματικά, σε αντίθεση με τον πτωχό;
- Πώς ο Θεός, ο Πατήρ πάντων, που αγαπά όλους και θέλει όλοι να σωθούν, διαμερίζει άνισα τα αγαθά Του, αναδυκνείοντας άλλους πτωχούς και άλλους πλούσιους;
- Με ποιό τρόπο σώζεται ο πλούσιος και με ποιό τρόπο ο φτωχός;

Ἡ δύναμη τῆς πίστης (Ἁγ. Νικολάου Βελιμίροβιτς)

Κυριακή Ι’ Ματθαίου
(Ματθ. ιζ 14-23)Από τη δημιουργία του κόσμου και του χρόνου όλοι οι λαοί της γης πίστευαν πως υπάρχει πνευματικός κόσμος, αόρατα πνεύματα. Πολ­λοί άνθρωποι όμως απομακρύνθηκαν από τη θεωρία αυτή κι αποδίδουν μεγαλύτερη δύναμη στα πονηρά πνεύματα, παρά στα αγαθά. Με την πάροδο του χρό­νου θεοποίησαν τα πονηρά πνεύματα, έχτισαν ναούς προς τιμή τους, προσέφεραν θυσίες και προσευχές και κατέφευγαν σ' αυτά για κάθε πρόβλημά τους. Όσο περνούσαν τα χρόνια πολλοί άνθρωποι εγκατέλειψαν τελείως την πίστη τους στα αγαθά πνεύματα κι αφέ­θηκαν να πιστεύουν μόνο στα πονηρά, στους «κακούς θεούς», όπως τα ονόμαζαν. Ο κόσμος αυτός έμοιαζε πια με στάδιο, όπου άνθρωποι και πονηρά πνεύματα ανταγωνίζονταν μεταξύ τους. Τα πονηρά πνεύματα βασάνιζαν τους ανθρώπους όλο και περισσότερο, τους τύφλωναν πνευματικά, μόνο και μόνο για να σβήσουν από τη μνήμη τους την ιδέα του καλού Θεού και της μέγιστης και θεόσδοτης δύναμης των αγαθών πνευ­μάτων.

Ἡ αὐτοβιογραφία μου. Ὅσιος Παΐσιος Βελιτσκόφσκι (1722-1749) Μέρος 3ο

ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΗ ΣΚΗΤΗ ΚΙΤΑΕΦ

Τον τέταρτο χρόνο, στη διάρκεια όλου του χειμώνα, μέχρι και αυτό το τέλος της σχολικής χρονιάς, πού κλείνει στις 15 Ιουλίου, μολονότι φοιτούσα στα μαθήματα, ωστόσο δεν το έκανα με την προηγούμενη θέρμη, διότι ή αγάπη για τον μοναχισμό υπερίσχυε στην ψυχή μου, και δεν με έσπρωχνε πια στο να φοιτώ στα μαθήματα, παρά με εξωθούσε στο να απαρνηθώ τον κόσμο και όσο το δυνατό γρηγορότερα να γίνω μοναχός. Σ’ αυτό μάλιστα με παρότρυνε ακόμη περισσότερο και ένα περιστατικό πού συνέβη τότε: Κατά τη διάρκεια του χειμώνα, δύο από τούς μαθητές της Σχολής έφυγαν κρυφά, άγνωστο πού, και ύστερα από αρκετό χρόνο κατάλαβα πώς έφυγαν για χάρη του μοναχισμού, και ότι βρίσκονται σέ μια σκήτη της Σπηλαιωτικής Λαύρας του Κιέβου, πού λέγεται Κιτάεφ .

 Άχ, πόση ανέκφραστη χαρά με γέμισε, μα και πόση επιθυμία δοκίμασα να πάω εκεί και να τούς δώ! Μόλις λοιπόν βρήκα ελεύθερο χρόνο από τά μαθήματα του σχολείου, πήγα εκεί με αρκετό φόβο στον δρόμο, αλλά, καλυπτόμενος από τον Θεό,ακινδύνως έφτασα στο ιερό εκείνο καθίδρυμα και, αφού έλαβα την ευλογία του προϊσταμένου, του τιμιότατου ιερομονάχου πατρός Θεοδοσίου, με την ευλογία του ίδιου συναντήθηκα με τούς ευλογημένους εκείνους δούλους του Θεού, οι οποίοι με δέχθηκαν με μεγάλη χαρά, και με στήριξαν από την κούραση της οδοιπορίας, δίνοντάς μου φαγητό.

«Αὐτό νά κάνεις, παιδί μου, ὅπως σοῦ λέγω, διά νά εὕρει ἄνεση ἡ ψυχή μου, διότι πολύ βασανίζομαι γι΄ αὐτή τήν κλοπή»

Μου διηγούνταν λοιπόν ο οικονόμος γέροντας Νήφων, όταν ήταν νεώτερος και υποτακτικός του γέροντος Γερβασίου οικονόμου του εν Βουλγάρω μετοχίου (της Μονής Διονυσίου), παρουσιάστηκε μια μέρα ένας χωρικός με το όνομα Ιωάννης, ο οποίος είχε μαζί του ένα ζώο φορτωμένο με δύο τουλούμια λάδι, περίπου 80 οκάδες, το οποίο και αφιέρωσε στο μετόχι. 

Ο οικονόμος, γέροντας Γερβάσιος, έμεινε κατάπληκτος με την δωρεά και ρώτησε να μάθει τον λόγο της. Τότε ο χωρικός Ιωάννης του διηγήθηκε τα εξής : 

Σημεῖο: Ὁ Χριστός ταπείνωσε τόν πύραυλο τῶν Οὐκρανῶν. Οὐκρανική ρουκέτα ἔπεσε σέ ὀρθόδοξο ναό καί γονάτισε στόν Παντοκράτωρα,χωρίς νά ἐκραγεῖ

ΣΗΜΕΙΟ : Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΤΑΠΕΙΝΩΣΕ ΤΟΝ ΠΥΡΑΥΛΟ ΤΩΝ ΟΥΚΡΑΝΩΝ

ΟΥΚΡΑΝΙΚΗ ΡΟΥΚΕΤΑ EΠΕΣΕ ΣΕ OΡΘΟΔΟΞΟ ΝΑΟ ΚΑΙ ΓΟΝΑΤΙΣΕ ΣΤΟΝ ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΟΡΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΚΡΑΓΕΙ

Πορφύρης Δ /Σταφυλά Π

Τη νύχτα της 16ης προς 17η Αυγούστου η εκκλησία των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Πάυλου στην κωμόπολη Mospynο της περιοχής του Ντόνετσκ επλήγη από ρουκέτα μήκους 1,5m που εκτόξευσε πυραυλικό σύστημα Grad. Αυτή κατέληξε στο εσωτερικό του ναού αφού διέτρεξε μια περίεργη τροχιά.

Εισήλθε από το παράθυρο θρυμματίζοντας τα τζάμια και έριξε στο έδαφος το βάζο με τα λουλούδια που ήταν τοποθετημένο στο προσκυνητάρι της εικόνας του Παντοκράτορα. Ο oυκρανικός πύραυλος καρφώθηκε κυριολεκτικά στο έδαφος αλλά δεν προκλήθηκε καμία έκρηξη.

Ἀπαλλαγή κανένας Ἅγιος δέν ἐζήτησε ἀπό τόν Θεό, ἀλλά ὑπομονή! -Γέροντας Ἐφραίμ Κατουνακιώτης

Εγώ σας έχω πει ότι κάποτε με πλησίασε μια Γερόντισσα εκεί και λέει:
-Θέλω να εξομολογηθώ.
-Μα εγώ δεν εξομολογώ τους καλογήρους, θα εξομολογήσω καλογριές;
-Όχι, θέλω να πω τον λογισμό μου, λέει.
-Ε, πες τον λογισμό σου.
Αφού είπε κι εκείνη τα βάσανά της -γιατί πάντα βάσανα θα σου πει, δεν θα σου πει χαρές- λέει:
«Είδα σαν ένα όραμα, ότι πάνω σ’ ένα βουναλάκι καθόντουσαν οι Πατριάρχαι Αβραάμ, Ισαάκ και Ιακώβ. Και λέω:

Ἀποστολικό Ἀνάγνωσμα: Ἑρμηνεία εἰς τήν A' πρός Κορινθίους ἐπιστολήν τοῦ Παύλου, τήν ἀναγινωσκομένην τή ΙΑ' Κυριακή (Ἀρχιεπίσκοπος Ἀστραχάν καί Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

 

(Α' Κορ. θ' 2-12)

- Γιατί ο απ. Παύλος είχε ανάγκη να αποδείξει ότι είναι γνήσιος απόστολος του Κυρίου;
- Είχε ο Παύλος σύζυγο;
- Γιατί ο απόστολος Παύλος χρησιμοποιεί τα παραδείγματα του στρατού, του αμπελώνα και της ποίμνης;
- Γιατί ονομάζονται οι Απόστολοι και οι διδάσκαλοι της πίστεως, αροτήρες και αλοητήρες;

Ἀποκαλυπτικό ἄρθρο: Ποιός ἐλέγχει πραγματικά τόν κόσμο;

Συνηθίζουμε να λέμε ότι για όλα φταίει το κακό «Κεφάλαιο» ωσάν αυτό να είναι η αιτία της κακοδαιμονίας και όχι το Σύστημα και τα άτομα που το συναποτελούν, αλλά και ο τρόπος που χρησιμοποιούν το κεφάλαιο και τις παραγωγικές δυνάμεις.
Το Κατεστημένο, παρά την αλλαγή προσώπων, επιβιώνει και αναπαράγεται χειρότερο και απειλητικότερο. Με την σκόπιμη αυτή απόκρυψη το Σύστημα μένει στο απυρόβλητο, ενώ τα πυρά κατευθύνονται σε λάθος στόχο, δηλαδή στο… αόρατο κεφάλαιο που μπορεί σε αρκετές περιπτώσεις να είναι ευεργετικό στις κοινωνίες, όπως είναι στις οικογένειες και στα άτομα. Αρκεί αυτό να το χρησιμοποιούν για το καλό του συνόλου.
Αν το χρησιμοποιήσεις-όπως οι εθνικοί ευεργέτες-για το καλό της κοινωνίας (έργα εποποιίας, πολιτισμού, αγαθοεργίες κλπ ), τότε είναι ευεργετικό. Αντίθετα, αν το χρησιμοποιείς για πολέμους, επίδειξη, εκμετάλλευση της κοινωνίας τότε είναι κακό και ολέθριο. Τώρα οι κεντρικοί τραπεζίτες συγκεντρώνουν με απληστία το χρήμα- πριν καταρρεύσει το νομισματοπιστωτικό σύστημα- ώστε να βρεθούν ισχυροί με την έλευση της Παγκοσμιοποίησης.

Στήν ἀποτομή τῆς κεφαλῆς τοῦ Τιμίου Προδρόμου (Ἁγίου Ἀνδρέα Κρήτης)

  Τόν εἶπαν καί «Ἠλία». «Καί ἄν θέλετε νά τό παραδεχτεῖτε, αὐτός εἶναι ὁ Ἠλίας πού πρόκειται νά ἔρθει» (Ματθ. 11, 14). «Καί αὐτός θά πορευτεῖ πρίν ἀπό τόν Κύριο μέ τή δύναμη καί τό πνεῦμα τοῦ προφήτη Ἠλία» (Λουκ. 1, 17).

 Πολλοί τόν ἀποκάλεσαν καί «διδάσκαλο». «Ἦρθαν δέ καί τελῶνες νά βαφτιστοῦν καί τοῦ εἶπαν, δάσκαλε τί νά κάνουμε»; (Λουκ. 3, 12).

 Ἀκόμη ὀνομάστηκε «ἑτοιμαστής». «Γιατί θά πορευτεῖς πιό μπροστά ἀπό τόν Κύριο, νά ἑτοιμάσεις στίς ψυχές τῶν ἀνθρώπων τό δρόμο τοῦ Θεοῦ» (Λουκ. 1, 76).

 Καί «κήρυκας» ὀνομάστηκε. «Ὁ Ἰωάννης βάπτιζε στήν ἔρημο καί κήρυττε βάπτισμα μετανοίας γιά τή συγχώρεση τῶν ἁμαρτιῶν καί κήρυττε λέγοντας. Ἔρχεται πίσω ἀπό μένα αὐτός πού εἶναι ἰσχυρότερος ἀπό μένα». (Μάρκ. 1, 4-7).

Ἄν ἔρθει ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ, ὅλοι καί ὅλα ἀλλάζουν

Αν έρθει η χάρη του Θεού, όλοι και όλα αλλάζουν, έλα όμως που για να έρθει, χρειάζεται πρώτα να ταπεινωθούμε!
Μπορεί κάποιος να μιλάει για τις αμαρτίες του και να είναι υπερήφανος κι άλλος να μιλάει για τις αρετές του και να είναι ταπεινός. Να είμαστε ταπεινοί, αλλά να μην ταπεινολογούμε.
Η ταπεινολογία είναι παγίδα του διαβόλου, που φέρνει την απελπισία και την αδράνεια, ενώ η αληθινή ταπείνωση φέρνει την ελπίδα και την εργασία των εντολών του Χριστού.

Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης

http://inpantanassis.blogspot.gr/2014/06/blog-post_9123.html