Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Τρίτης 04-11-2014

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2014. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Προς Κολασσαείς κεφ. β΄ 8 - 12  

β΄ 8 - 12

 

Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν κεφ. Β΄ 20 - 21 & 40 - 52

Β΄ 20 - 21 & 40 - 52 
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Un bon départ pour la vie spirituelle- Père Serge Chévitch (1903-1987)

Paroles de salut.
 Nous devons nous efforcer d’avoir dès le départ la bonne Weltanschauung, la bonne vision du monde, la bonne conception de la vie.
 Il faut veiller à être toujours alerte, dans un état de dynamisme, ce que saint Paul appelle le « zèle ». Il faut exclure toute passivité, ne pas se laisser aller, mais prendre sa vie en main ; ne pas se laisser guider par ses sensations, son imagination, ses impressions, mais être en tout et toujours maître de soi. C’est la vertu que les Pères appellent la « tempérance » en son sens le plus large. Nous avons reçu pour cela la force de la Grâce, que nous avons reçue dans les Sacrements.
 En commençant la journée, sans regarder en arrière et sans penser au lendemain, il faut prier. Il faut se mettre en selle comme un cavalier, même si l’on n’a pas le temps de consacrer un moment à la prière. Le soir, il faut faire le bilan de la journée, passer en revue tous les péchés commis et faire pénitence, demander pardon à Dieu.

Οἱ περιπέτειες ἑνός προσκυνητοῦ, ΙΑ' μέρος, Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης

 

ΟΙ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΕΝΟΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΟΥ, ΙΑ΄ ΜΕΡΟΣ, ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΣ ΣΑΒΒΑΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ-Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 05-07-2012 (Συνάξεις Νέων στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ἱ. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης,Θεσ/νίκης)

 

http://hristospanagia3.blogspot.gr/ 

Ἡ ἀγάπη τῶν ἁγίων πρός τόν Θεό καί πρός τόν πλησίον

Ἕνα ἀπό τά κύρια χαρακτηριστικά τῶν ἁγίων εἶναι ἡ ἀγάπη πρός τόν Θεό καί πρός τόν πλησίον, ἡ φιλοστοργία, ἡ προθυμία νά ὑπομείνουν τά πάντα γιά τήν σωτηρία τῶν ἄλλων. Λέγει ὁ Ἱερός Χρυσόστομος: «Οἱ ἅγιοι ὅπως ἀκριβῶς ἦσαν φιλόθεοι ἔτσι ἦσαν καί φιλόστοργοι περισσότερο ἀπό ὅλους τούς ἀνθρώπους»[1]. Οἱ Ἅγιοι θυσιάζουν τά πάντα χάριν τῶν ἄλλων.

«Τό γένος τῶν δικαίων εἶναι φιλόστοργο καί προτιμοῦν μέ εὐκολία (εἶναι πρόθυμοι) νά ὑπομείνουν τά πάντα χάριν τῆς σωτηρίας τῶν ἄλλων»[2]. Καί πάλι διδάσκει: «Αὐτό εἶναι τό σύνηθες χαρακτηριστικό τῶν Ἁγίων, τό νά εἶναι φιλόστοργοι καί νά δείχνουν συμπάθεια»[3].

Σχετικά μέ τόν ἀφορισμό τοῦ μακαριστοῦ Νικολάου Σωτηροπούλου

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ

         ‘‘Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΗΛΙΑΣ’’

ΕΔΕΣΣΗΣ 43  ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ  Τ. Κ. 12137                                   

Περιστέρι 31-10-2014

ΑΡΙΘ. ΕΓΚΡ. ΠΡΩΤ. 613/1998                                                           

ΑΡΙΘ. ΠΡΩΤ.  493                                                             Προς                  

  Τα Ιστολόγια‘‘ΑΚΤΙΝΕΣ’’-‘‘ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ’’ - ‘‘Πατερική  Παράδοση και   Οικουμενισμός’’ και το περιοδικό ‘‘ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ  ΣΠΙΘΑ’’.

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΑΦΟΡΙΣΜΟ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ

 

Αγαπητοί αδελφοί χαίρετε εν Κυρίω,

Διαβάσαμε στο περιοδικό ‘‘ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ  ΣΠΙΘΑ’’ (ιδρυτής του οποίου υπήρξε ο μακαριστός επίσκοπος πρ. Φλωρίνης Αυγουστίνος Καντιώτης), το οποίο εκδίδεται από τον Αρχιμ. Χρυσόστομο Πήχο, πνευματικό τέκνο του μακαριστού Αυγουστίνου,καθηγούμενο της Ι. Μ. Λογγοβάρδας Πάρου, και συντάσσεται από ομάδα επίσης πνευματικών τέκνων του μακαριστού Αυγουστίνου,τεύχος Σεπτεμβρίου-Οκτωβρίου 2014, άρθρο με τον τίτλο ‘‘Εν τη πράξει έγινε άρσις του «αφορισμού»’’.

      Στο άρθρο υπάρχουν μερικά σημεία τα οποία καλοπροαίρετα συντόμως θα σχολιάσουμε. Πριν προβούμε στην κριτική μας γνωρίζουμε στους αναγνώστες των Ιστολογίων, ότι τον π. Χρυσόστομο και τους περισσότερους από τους μοναχούς που ασκούνται στην Ι. Μ. Λογγοβάρδας τους γνωρίζουμε από 40ετίας, από τότε που ήταν μέλη της Ορθόδοξης Ιεραποστολικής Αδελφότητος ‘’Ο ΣΤΑΥΡΟΣ’’. Τους σεβόμαστε, τους αγαπούμε και τους εκτιμούμε για το  ορθόδοξο φρόνημά τους και το έργο που επιτελούν. Η κριτική μας έχει σαν αρχή το ‘’φίλος μεν Πλάτων, φιλτάτη δε η αλήθεια’’.

Θεωρητική τεκμηρίωση τῆς ὁμοιοπαθητικῆς κατά τούς διδασκάλους της

Μοναχός Αρσένιος Βλιαγκόφτης,

Διδ. Θεολογίας – Πτυχ. Φιλοσοφίας.

[ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΗΜΕΡΙΔΑ ΜΕ ΘΕΜΑ: ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ «ΘΕΡΑΠΕΙΕΣ»: «ΙΑΤΡΙΚΗ» ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ,
ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ 17 ΜΑΪΟΥ 2014 - ΥΠΟ ΤΗΝ ΑΙΓΙΔΑ Ι.Μ. ΓΛΥΦΑΔΑΣ] (*)

(*)https://www.youtube.com/watch?v=zsI6uwUzu84 ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Βασισμένη σέ εἰσήγηση τοῦ ἰδίου στήν ΚΕ´ Συνδιάσκεψη Ἐντεταλμένων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν καί Ἱερῶν Μητροπόλεων ἐπί θεμάτων αἱρέσεων, Βόλος 4-6 Νοεμβρίου 2013, Γενικό Θέμα: «Τό πρόβλημα τῆς ἀσθενείας. Αἱρετικές καί ἀποκρυφιστικές προσεγγίσεις» Θέμα εἰσηγήσεως: Στοιχεῖα ἀποκρυφισμοῦ - ἐσωτερισμοῦ στήν ὁρολογία, τήν κοσμοθεωρία καί τίς πρακτικές τῆς «Ἰατρικῆς» τῆς λεγομένης Νέας Ἐποχῆς, μέ ἔμφαση στήν Ὁμοιοπαθητική. Σέ ἐμπλουτισμένη μορφή παρουσιάστηκε στήν ἐν λόγῳ ἡμερίδα περί ἐναλλακτικῶν θεραπειῶν.

Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Δευτέρας 03-11-2014

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2014. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Προς Κολασσαείς κεφ. β΄ 13 - 20  

β΄ 13 - 20



Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν κεφ. Ιβ΄ 13 - 15 & 22 - 31

Ιβ΄ 13 - 15 & 22 - 31 
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Τό παγωμένο βουνό τοῦ γογγυσμοῦ

Κοιμήθηκε η μεγαλόσχημη μοναχή Σεργία. Εμείς στεκόμαστε δίπλα στο Γέροντα στο ναό της Κοιμήσεως και μας λέει:

- Λοιπόν,η  ψυχή της μακάριας γερόντισσας Σεργίας τώρα δοκιμάζει κάτι τέτοιο: Είναι σαν να βρίσκεται μπροστά της ένα παγωμένο βουνό. Αυτή υψώνεται και πάλι κατρακυλά κάτω. Πάλι υψώνεται μέχρι το μέσον του βουνού, σχεδόν φτάνει στην κορυφή και πάλι κάτω...

Πρεσβ. Ματθαῖος Βουλκανέσκου, Νὰ ἀναθεωρήση ἡ Ρουμανικὴ Ἐκκλησία τὴν ὑπόθεσιν διὰ τοὺς ἀντιχαλκηδονίους

Νὰ ἀναθεωρήση ἡ Ρουμανικὴ Ἐκκλησία τὴν ὑπόθεσιν διὰ τοὺς ἀντιχαλκηδονίους

 

Τὸν τελευταῖον καιρὸν καταβάλλεται προσπάθεια ὑπὸ ὡρισμένων κύκλων τῆς Ἱεραρχίας (Ἀρχιερέων) νὰ μᾶς πείσουν ὅτι οἱ Μονοφυσῖται δὲν εἶναι αἱρετικοί, ἀλλὰ Ὀρθόδοξοι. Τὴν «γραμμὴν» αὐτὴν καὶ πρὸς τὴν Ἐκκλησίαν τῆς Ἑλλάδος δίδει τὸ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον. Πρὸς τὴν «γραμμὴν» αὐτὴν ἔχουν συμμορφωθῆ  πολλαὶ Ὀρθόδοξοι Ἐκκλησίαι, μεταξὺ τῶν ὁποίων καὶ ὁ Πατριάρχης Ρουμανίας κ. Δανιήλ, ὁ ὁποῖος ἔχει οἰκουμενιστικὰς τάσεις.

Πρὸς τὸν τελευταῖον εἶχεν ἀποστείλει ἐπιστολήν, ὁ πρεσβύτερος π. Ματθαῖος Βουλκανέσκου, ὁ ὁποῖος ὑπηρετεῖ εἰς τὴν Ἱερὰν Μητρόπολιν Βεροίας, μὲ τὴν ὁποίαν ἐκάλει τὸν Πατριάρχην νά ἀναθεωρήση ἡ Ρουμανικὴ Ἐκκλησία τὴν ἀπόφασίν της διὰ τοὺς «ἀντιχαλκηδονίους».

Ἡ ἐπιστολὴ τοῦ Ρουμάνου κληρικοῦ, ὁ ὁποῖος ἔχει ἀντιοικουμενιστικὸν φρόνημα καὶ εἶναι ὑπὲρ τῆς αὐστηρᾶς τηρήσεως τῶν Ἱερῶν Κανόνων καὶ τῶν διατάξεων τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων, ἐδημοσιεύθη εἰς τὴν τριμηνιαίαν ἔκδοσιν «Θεοδρομία» (Ἰανουάριος-Μάρτιος 2014).

Ἐπειδὴ ἡ ἐπιστολὴ εἶναι πολὺ σημαντικὴ ἐξ ἐπόψεως ἀντιαιρετικοῦ ἀγῶνος, ὁ «Ο.Τ.» τὴν ἀναδημοσιεύει. Αὕτη ἔχει ὡς ἀκολούθως:

«Τό μεγαλεῖο τῆς θείας εὐχαριστίας»

"Σταχυολόγηση καί διασκευή κειμένων

ἀπό τά «Πνευματικά Γυμνάσματα»

τοῦ ὅσίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου"

Συλλογίσου, ὅτι τρία πράγματα πρέπει νά συνδράμουν γιά νά κάνουν τίμιο ἕνα δῶρο: Τό μεγαλεῖο τοῦ δώρου, ἡ ἀγάπη ἐκείνου πού τό χαρίζει καί ἡ ὡφέλεια ἐκείνου πού τό παίρνει. Καί τά τρία τοῦτα συνυπάρχουν θαυμαστά στό μυστήριο τῆς θείας εὐχαριστίας.

Σκέψου τ ό μ ε γ α λ ε ῖ ο τ ο ῦ δ ώ ρ ο υ .

Μεγάλες δωρεές, ναί, μᾶς ἔχει κάνει ὁ Θεός. Πρῶτα τήν ἴδια τή ζωή, δημιουργώντας μας «ἐκ τοῦ μή ὄντος εἰς τό εἶναι κατ᾿ εἰκόνα Του καί ὁμοίωσιν». Ἐπίσης τ᾿ ἀναρίθμητα κτίσματα, τά οὐράνια καί τά ἐπίγεια, τά ἄυλα ἀλλά καί τά ὑλικά, γιά τή συντήρησή μας. Γιά μᾶς δημιούργησε τόν οὐρανό καί τή γῆ «καί πάντα τά ἐν αὐτοῖς». Μά τό μεγαλύτερο δῶρο Του εἶναι ἡ ἔνσαρκη οἰκονομία Του, τό ὅτι δηλαδή ἑνώθηκε μέ τήν ἀνθρωπότητα ὁ Θεός Λόγος γιά νά κάνει Θεό κατά χάρη τόν ἄνθρωπο.

Κι ὅμως, ἔλειπε ἕνα δῶρο ἀκόμα. Κι αὐτό τό χάρισε ὁ Θεός στόν ἄνθρωπο μέ τή Θεία Εὐχαριστία. Μ᾿ αὐτή τοῦ προσφέρει τό πάναγνο σῶμα Του καί τό τίμιο αἷμα Του, καί τόν θεώνει.

Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός ἀναφέρει:

Πρωτοπρ. Γεώργιος Μεταλληνός, «Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλὸς καὶ ὁ ὁραματισμὸς του γιὰ τὸ ἑλληνικὸ ἔθνος»

Ο π. Γεώργιος Μεταλληνός ομιλών για τον άγιο Κοσμά
στην εκδήλωση της ΠΟΕ (12/10/2014)

«Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλὸς καὶ ὁ ὁραματισμὸς του γιὰ τὸ ἑλληνικὸ ἔθνος»*

Πρωτοπρεσβύτερος π. Γεώργιος Μεταλληνός, ὁμότιμος καθηγητὴς τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

 

*Ομιλία που εκφωνήθηκε στην εκδήλωση της ΠΟΕ και του «Ορθοδόξου Τύπου» για τον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό (12/10/2014)

 

«Ὁ Πατροκοσμᾶς1 εἶναι ἀπό τις γνωστότερες ἐκκλησιαστικές μορφές τῶν προεπαναστατικῶν χρόνων, ἀκόμη καί στό χῶρο τῆς ἐπιστημονικῆς ἔρευνας2, μολονότι ἡ δράση καί προσφορά του δέν ἀνήκουν κυρίως στόν χῶρο τῆς ἐπιστήμης. Αὐτό ἔχει μέ ἔμφαση ὑπογραμμίσει ὁ καθηγητής Gerhard Podskalsky, πού συμπεριέλαβε και τόν Πατροκοσμᾶ σέ καθαρά ἐπιστημονικό ἔργο του, ὡς μοναδική ἐξαίρεση.

Ἀρκοῦν δέ πρός διακρίβωση τῆς σημασίας του γιά το ὑπόδουλο Γένος, ὅσα ἐγκωμιαστικά λέγει γι’ αὐτόν ὁ ἴδιος ὁ γερμανός ἐρευνητής: «Ἐξαιρετικά δημοφιλής ἱεραπόστολος καί ἐθνοδιδάσκαλος». Χαρακτηριστικό παράδειγμα λαϊκοῦ ἱεροκήρυκα, πού «διέθετε μιά θρησκευτική εὐσέβεια ξένη πρός τήν ἀκαδημαϊκή θεολογία»--«Τά κηρύγματά του συγκλόνισαν τό Λαό τόσο ἀπό ἐθνική, ὅσο καί ἀπό θρησκευτική ἄποψη»--γι’ αὐτό ἐθεωροῦντο «ἀπό κοινωνικοπολιτική ἄποψη ἀνατρεπτικά»3. Καί εἶναι γεγονός, ὅτι στό στόμα τοῦ Λαοῦ καί τῶν Τραγουδιῶν του σώθηκε ὁ ἀπόηχος τῶν κηρυγμάτων αὐτοῦ τοῦ μεγάλου διδάχου τοῦ Γένους.

Συγκρίσεις ἐποχῶν

1. Ἡ περίοδος, στήν ὁποία ζοῦμε, ἒχει μεταβατικό χαρακτήρα, διότι μᾶς εἰσήγαγε στή λεγομένη ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ, πού προσδιορίζεται στρατιωτικοπολιτικά ἀπό τη ΝΕΑ ΤΑΞΗ πραγμάτων.

Ἡ Ἁγία παρθενομάρτυς Ἑλένη ἡ Νέα ἐκ Σινώπης (1η Νοεμβρίου)

Η ΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΟΜΑΡΤΥΣ ΕΛΕΝΗ Η ΝΕΑ Η ΕΚ ΣΙΝΩΠΗΣ(1η ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ)

    Καρπός και βλάστημα του ελληνικού και άγιοτόκου Πόντου υπήρξε ή άγια παρθενομάρτυς Ελένη ή νέα. Έζησε τον 18ο αιώνα στην όμορ­φη παραλιακή πόλη του Ευξείνου Πόν­του, τη Σινώπη, σε εποχή τουρκικής σκλαβιάς. Γεννήθηκε και ανατράφηκε α­πό γονείς πιστούς και ευσεβείς, το ζεύ­γος Μπεκιάρη. Με ιδιαίτερη προσοχή οι γονείς έσκυψαν και έσπειραν στην α­παλή ψυχή της μικρής τους Ελένης το σπόρο της χριστιανικής διδασκαλίας. Αλλά και ό θείος της Ελένης, πού ήταν εκεί δάσκαλος σε ελληνικό κρυφό σχο­λείο, επέδρασε στη διαμόρφωση του α­κέραιου και γενναίου χαρακτήρα της.

    Τα χρόνια περνούσαν. Ή Ελένη είχε φθάσει στην ηλικία των 15 ετών και αγω­νιζόταν με ενθουσιασμό να «μορφώνει» μέσα της τον Χριστό. Ήταν τόσο πολύ αγνή στην καρδιά, ώστε το πρόσωπο της έλαμπε ολόκληρο από σπάνια και ζηλευτή ωραιότητα.

Κάποια μέρα ή μητέρα της την έστει­λε στο κατάστημα του Κρύωνα για να αγοράσει νήματα για κέντημα. Με προ­θυμία, όπως πάντα, υπάκουσε στο θέ­λημα της μητέρας. Ό δρόμος όμως για το κατάστημα περνούσε από την κα­τοικία του πασά - διοικητή της Σινώπης, του Ουκούζογλου. Ή Ελένη ανυποψία­στη πέρασε και από το μέρος αυτό. Στο βάδισμα της ήταν πάντοτε και παντού προσεκτική και προσευχομένη.

Ἐγκύκλιος ΔΙΣ :«Περί τῶν κανονικῶν συνεπειῶν τῆς καύσεως νεκρῶν»

«Περί τῶν κανονικῶν συνεπειῶν τῆς καύσεως νεκρῶν»

Πρωτ. 5055

Ἀριθμ. Διεκπ. 2415 Ἀθήνῃσι 29ῃ Ὀκτωβρίου 2014

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 2 9 5 9

Πρός
Τούς Σεβασμιωτάτους Μητροπολίτας
τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος
Εἰς τάς Ἕδρας των

Ἡ Διαρκής Ἱερά Σύνοδος, μέ ἀφορμή τό νέο νομοθετικό καθεστώς γιά τήν ἀποτέφρωση νεκρῶν, σύμφωνα μέ τά ἄρθρα 48 καί 49 τοῦ Νόμου 4277/2014 «Νέο Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθήνας – Αττικής και άλλες διατάξεις» (Φ.Ε.Κ. 156/1-8-2014, τ. Α΄), κατά τήν Συνεδρία Αὐτῆς τῆς 14ης μηνός Ὀκτωβρίου ἐ.ἔ., ἐπελήφθη καί τοῦ ζητήματος τούτου καί ἀπεφάσισε νά σᾶς ἐνημερώσει περί τῶν κανονικῶν συνεπειῶν ἀπό τήν ἀποτέφρωση τοῦ σώματος.

Μέ τά ἄρθρα 48 καί 49 τοῦ Νόμου 4277/2014 ὁ νομοθέτης δέν λαμβάνει ὑπ’ ὄψιν τίς θρησκευτικές πεποιθήσεις τοῦ νεκροῦ. Ἐάν ὁ θανών δέν εἶχε ἐκφρασθεῖ ἐν ζωῇ περί τῆς μετά θάνατον ἐπιθυμίας ταφῆς ἤ ἀποτεφρώσεως τοῦ σώματός του, ἡ ἀποτέφρωση δύναται νά λάβει χώρα μέ μόνη τή δήλωση τοῦ/τῆς συζύγου ἤ «συντρόφου», μετά τοῦ/τῆς ὁποίου/ας ἔχει συνάψει «σύμφωνο συμβίωσης», ἤ τή δήλωση τῶν συγγενῶν πρώτου ἤ δευτέρου βαθμοῦ. 

Τά αἰώνια ἀγαθά! Ἡ αἰώνιος ζωή!

Τα αιώνια αγαθά! Η αιώνιος ζωή!
Η αιώνιος μακαριότης! Τακ, σταματάει ο νους.
Μπορείς εκείνην την ώρα να επιβληθείς στον εαυτό σου, να διαβάσεις ευχές Λειτουργίας; Δεν μπορείς.
Αυτό σε φθάνει. Οπότε, όταν προχωράς ιδίως στο Έυλογημένη η Βασιλεία», δεν μπορείς να προχωρήσεις, πάτερ. Ενώνεσαι με τον Θεό! Το πνεύμα σου με το Πνεύμα.

3 Νοεμβρίου Συναξαριστής. Των Αγίων Ακεψιμά, Ιωσήφ και Αειθαλά, Ανακομιδή Λειψάνων Αγίου Γεωργίου, Ακεψιμά Οσίου, Αχαιμενίδη Ομολογητού, Θεοδώρου Οσίου, των Αγίων Δασίου, Σεβήρου, Άνδρωνα, Θεοδότου και Θεοδότης, Ηλία Οσίου, των Αγίων Εννέα Μαρτύρων, των Αγίων 28 Μαρτύρων, Αγίου Γεωργίου του νέου, Ευθυμίου και Νεοφύτου Οσίων, Ανακομιδή Ιεράς Κάρας Μεγαλομάρτυρος Αποστόλου, Γουίνιφριντ του Τρέφυνον.

Οἱ Ἅγιοι Ἀκεψιμᾶς, Ἰωσὴφ καὶ Ἀειθαλᾶς

Ὁ Ἀκεψιμᾶς ἦταν ἐπίσκοπος, ὁ Ἰωσὴφ πρεσβύτερος καὶ ὁ Ἀειθαλᾶς διάκονος.
Καὶ οἱ τρεῖς μαρτύρησαν γιὰ τὸν Χριστό, ὅταν βασιλιὰς τῆς Περσίας ἦταν ὁ Σαπὼρ ὁ Β’. Ὁ Ἀκεψιμᾶς ἄφησε τὴν τελευταία του πνοή, ἀφοῦ χτυπήθηκε σκληρὰ μὲ ἀκανθωτὰ ραβδιὰ ἀπὸ ροδιά. Ὁ Ἰωσὴφ – ἀφοῦ διέσχισαν τὶς σάρκες του – ὑπέστη μαρτυρικὸ θάνατο διὰ λιθοβολισμοῦ. Ὁ Ἀειθαλᾶς μαστιγώθηκε σκληρὰ καὶ ἔπειτα τὸν κρέμασαν μὲ τὸ κεφάλι πρὸς τὰ κάτω, μέχρι ποὺ παρέδωσε καὶ αὐτὸς τὴ μακαρία ψυχή του (330 μ.Χ.).
Τὸ αἷμα, ὅμως, ἀπὸ τὶς θυσίες τῶν Ἁγίων ποὺ προκάλεσαν οἱ ἀσεβεῖς, ὑπενθυμίζει τὰ φοβερὰ λόγια τῆς Ἀποκάλυψης: «Ὅτι αἷμα ἁγίων καὶ προφητῶν ἐξέχεαν, καὶ αἷμα αὐτοὶς ἔδωκας πιεῖν ἄξιοι εἴσι». Δηλαδή, ἐπειδὴ οἱ ἀσεβεῖς αὐτοὶ ἔχυσαν τὸ αἷμα τῶν Ἅγιων καὶ τῶν Προφητῶν, τοὺς ἔδωσες καὶ Σὺ (Χριστέ μου) νὰ πίνουν ἀντὶ νεροῦ αἷμα.
Καὶ πράγματι, εἶναι ἄξιοι τῆς τιμωρίας αὐτῆς. Ἂς γνωρίζουν, λοιπόν, οἱ ἀσεβεῖς, ποὺ ἐγκληματοῦν ἐναντίον τῶν ἀνθρώπων τῆς πίστης, ὅτι τοὺς περιμένει ἀνελέητη καὶ βαρειὰ τιμωρία.