Sa nu avem incredere in noi insine, Pr. Savva Aghioritul, Ὅχι στήν αὐτοπεποίθηση

 Sa nu avem incredere in noi insine, Pr. Savva Aghioritul, Ὅχι στήν αὐτοπεποίθηση, 2-5-2018

Σεαυτόν ἁγνόν τήρει Β' μέρος, Ἀρχιμ Σάββας Ἁγιορείτης

 Σεαυτόν ἁγνόν τήρει Β' μέρος, 16-8-2019, Ἀρχιμ Σάββας Ἁγιορείτης

Οἱ φοβερές τιμωρίες ὅσων κοινωνοῦν ἀναξίως Α΄,Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Οἱ φοβερές τιμωρίες ὅσων κοινωνοῦν ἀναξίως Α΄- Ἁμαρτωλῶν σωτηρία, Ἀγαπίου Λάνδου μοναχοῦ, 29-10-2020, Ἀρχιμ. Σάββα ἉγιορείτουἹ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com

Κυριακή Ε Λουκᾶ:«Εἰς τόν πτωχόν Λάζαρον καί τόν πλούσιον»

ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄ΛΟΥΚΑ [: Λουκ. 16,19 - 31] 

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ 

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΠΛΟΥΣΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ 

[…] «Ήταν κάποτε», λέγει ο Κύριος, «κάποιος άνθρωπος πλούσιος, που ενώ ζούσε μέσα σε πολλή κακία και αμαρτία, δεν είχε λάβει πείρα καμιάς συμφοράς, αλλά τα πάντα έρρεαν ομαλά και άφθονα γι΄ αυτόν όπως το νερό στις πηγές». Το ότι πράγματι καμία συμφορά δεν του συνέβαινε, ούτε αφορμή για στενοχώρια, ούτε καμία ανωμαλία βιοτική, αυτό ακριβώς ο Κύριος το υπαινίχτηκε με αυτό που είπε ότι «ἦν εὐφραινόμενος καθ᾿ ἡμέραν λαμπρῶς(:διασκέδαζε και ευφραινόταν σε πλούσια συμπόσια κάθε μέρα με μεγαλοπρέπεια)»[Λουκ.16,19]. 

Και ότι ζούσε με κακία, γίνεται φανερό και από το τέλος που είχε, αλλά και πριν από το τέλος του από την περιφρόνηση που έδειξε στον φτωχό. Και το ότι δεν ελεούσε όχι μόνο εκείνον που στεκόταν στην πόρτα του, αλλά ούτε και κανένα άλλον, εκείνος ο ίδιος το έδειξε· διότι εάν αυτόν που ήταν διαρκώς ριγμένος μπροστά στην πόρτα του και βρισκόταν μπροστά στα μάτια του κάθε ημέρα, και αναγκαζόταν μια και δύο και πολλές φορές να τον βλέπει εισερχόμενος και εξερχόμενος (καθόσον δεν τον συναντούσε σε καμιά συνοικία, ούτε βρισκόταν σε κρυφό και απόμερο τόπο, αλλά εκεί από όπου συνεχώς έμπαινε και έβγαινε ο πλούσιος και αναγκαζόταν έτσι και χωρίς να το θέλει να τον βλέπει), εάν λοιπόν αυτόν δεν ελέησε, που βρισκόταν κατάκοιτος σε τόσο φοβερό κατάντημα και ζούσε μέσα σε τόσο μεγάλη δυστυχία, ή καλύτερα που ταλαιπωριόταν σε όλη του τη ζωή από αρρώστια, και μάλιστα από πολύ φοβερή αρρώστια, για ποιον που θα τύχαινε να συναντήσει θα συγκινούνταν ποτέ; Διότι κι αν την προηγούμενη ημέρα τον προσπέρασε, την επόμενη φυσικό ήταν κάποια συγκίνηση να αισθανόταν· αλλά εάν και κατ΄ αυτήν αδιαφόρησε, έπρεπε την τρίτη ή την τέταρτη ή την επόμενη οπωσδήποτε να λύγιζε συγκινούμενος , ακόμα κι αν ήταν αγριότερος από τα θηρία. 

Μία θρησκευτική διαπίστωση. Πατήρ Εὐσέβιος Βίττης

Δέν εἶναι σπάνιο τό φαινόμενο ἀνθρώπων πού κατά κάποιον τρόπο καταφέρνουν νά συνδυάσουν μέσα τους πλεονεκτική διάθεση καί ἀντίστοιχες πρακτικές της ἐκδηλώσεις μέ θρησκευτικές ἐκδηλώσεις καί τέλεση εἰδικῶν θρησκευτικῶν καθηκόντων. Τέτοιες ἐκδηλώσεις δέν τίς δέχεται μέ κανένα τρόπο ὁ Θεός. Ἀντίθετα τίς θεωρεῖ ἰδιαίτερα εἰδεχθεῖς καί σιχαμερές. Νά, πῶς διατυπώνεται αύτό στήν Ἁγία Γραφή: "Ὡς θύων υἱόν ἒναντι πατρός αὐτοῦ ὁ προσάγων θυσίαν ἐκ χρημάτων πενήτων΄..." (Ὃποιος προσφέρει θυσία ἀπό χρήματα φτωχῶν συναγμένα μέ καταπίεση καί ἀδικία εἰς βάρος τους, μοιάζει μέ ἐκεῖνον πού σφάζει παιδί μπρός στά μάτια τοῦ πατέρα του. Τό ψωμί τῶν φτωχῶν εἶναι ἡ ζωή τους. Καί ὃποιος τούς τό στερεῖ εἶναι φονιάς...)Ὁ ἀπόστολος Πέτρος χρησιμοποιεῑ αὐστηρότατη γλῶσσα γιά τούς πλεονέκτες καί δέν διστάζει νά τούς ὀνομάση "κατάρας τέκνα"29, καταραμένους ἀπό τό Θεό.Καί ὁ ἀπόστολος Παῦλος τοποθετεῖ τήν πλεονεξία στό ἲδιο ἐπίπεδο πού τοποθετοῦνται ἂλλες βρωμερές καί ἀκατονόμαστες πράξεις.

Ὁ ἅγιος Πατήρ ἡμῶν Ἰωάννης Καλαΐδης - Μία στιγμή πού μᾶς συγκλόνισε!

Ο άγιος Πατήρ ημών Ιωάννης Καλαΐδης - Μια στιγμή που μας συγκλόνισε!

Στα χρόνια που με αξίωσε ο καλός Θεός να ζήσω κοντά στον Πατέρα Ιωάννη, ένιωθα συνεχώς την μεγάλη ευεργεσία του Κυρίου να είμαι δίπλα σε έναν άνθρωπο ο οποίος διέφερε τελείως από τους άλλους συνανθρώπους μας! Αν και ολιγογράμματος (είχε πάει σε δυο τρεις τάξεις του δημοτικού σχολείου), είχε τον θείο φωτισμό σε τέτοιο βαθμό που μπορούσε να διαβάζει τις καρδιές και τους λογισμούς των ανθρώπων! Κανείς δε μπορούσε να τον ξεγελάσει! Όσους προσπαθούσαν να δικαιολογήσουν τον εαυτό τους και να ωραιοποιήσουν τις καταστάσεις, τους επανέφερε στην αλήθεια, πάντοτε σεβόμενος το κάθε πρόσωπο ως εικόνα του Θεού και με μεγάλη διάκριση! 

Σε μία επίσκεψή μας στην οικία του, ήμασταν αρκετοί και λίγο πριν να αποχωρήσουμε μας κάλεσε για να μας σταυρώσει με το λαδάκι που ήταν δίπλα από τα άγια λείψανα.

Μασκονόμοι…

Γράφει ο Αναστάσιος Ομ. Πολυχρονιάδης, Δρ. pd. Θεολογίας ΑΠΘ

«Τίποτα μέσα στον χώρο αυτό τον ιερό και άγιο δεν είναι δυνατό να μας μεταδώσει ιόν τινά, επιδημία ή πανδημία.

Γιατί;

Διότι, τα πάντα χαριτώνονται. Προσφέρεται ο Χριστός.

Ο χώρος αυτός είναι άγιος και ιερός και κυρίως όταν έχει εγκαινιασθεί.

Δεν είναι ένα εντευκτήριο.

Δεν είναι ένας χώρος κοινωνικής σύναξης.

Είναι ο τόπος όπου λατρεύεται, αλλά και θυσιάζεται ο Χριστός.

Και μας λέει ένας μεγάλος άγιος της Γεωργίας […] σύγχρονος, τον οποίον πάρα πολύ αγαπούν οι Γεωργιανοί αδελφοί μας, οι οποίοι, οι περισσότεροι, είναι πολύ ευσεβείς, ο άγιος Γαβριήλ […] ότι ακόμη και η σκόνη από τα πατώματα και τα αντικείμενα της Εκκλησίας […] όταν τελείται η Θεία και Ιερά Μυσταγωγία, προπαντώς, είναι και αυτή φέρουσα την άκτιστη Χάρη του Αγίου Πνεύματος».

Ἑρμηνεία ἀποστολικῆς περικοπῆς τῆς ἑορτῆς τῶν Ἁγίων Ἀναργύρων ἀπό τόν Ἅγιο Ἰωάννη τόν Χρυσόστομο.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΝΑΡΓΥΡΩΝ 

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΝ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ 

[:Α΄ Κορ. 12, 27- 31 και 13,1-8] 

«Ὑμεῖς δέ ἐστε σῶμα Χριστοῦ καὶ μέλη ἐκ μέρους(:εσείς λοιπόν οι χριστιανοί είστε σώμα Χριστού και μέλη, που ο καθένας σας ανάλογα με το χάρισμά του έχει κάποια θέση και κάποιο μέλος στη ζωή του συνόλου)»[Α΄Κορ.12,27]. 

Για να μη λέγει λοιπόν κανείς: «και τι μας ενδιαφέρει το παράδειγμα του σώματος; Διότι εκείνο μεν εκ φύσεως υπηρετεί, ενώ τα δικά μας είναι κατορθώματα ελεύθερης προαιρέσεως». Αφού πλησιάζει αυτό στα δικά μας πράγματα ο απόστολος Παύλος και δείχνει ότι τόση ομόνοια οφείλουμε να έχουμε από δική μας προαίρεση, όση εκείνα εκ φύσεως, λέγει: «Ὑμεῖς δέ ἐστε σῶμα Χριστοῦ (:εσείς είστε σώμα του Χριστού)». Εφόσον λοιπόν το δικό μας σώμα δεν πρέπει να στασιάζει, πολύ περισσότερο το σώμα του Χριστού, και τόσο περισσότερο, όσο δυνατότερη από τη φύση είναι η χάρη. «Και ο καθένας σας είναι επί μέρους μέλος, που κατέχει την ταιριαστή θέση γι’ αυτόν και για όλο το σώμα». Δηλαδή λέγει «όχι μόνο σώμα, αλλά και μέλη είμαστε»· διότι και για τα δύο αυτά μίλησε προηγουμένως, όταν συνένωσε τους πολλούς σε ένα και δείχνει ότι όλοι γίνονται ένα σύμφωνα προς την εικόνα του σώματος, και αυτό το ένα συνίσταται από τα πολλά, και ενώ είναι στα πολλά και τα πολλά από αυτό συνέχονται και μπορούν να είναι πολλά. 

Τι σημαίνει όμως το «ἐκ μέρους»; Αυτό που ανήκει σε εσάς και όσο είναι δυνατόν να οικοδομηθεί από εσάς. Επειδή δηλαδή είπε, «σώμα», αλλά «σώμα» είναι ολόκληρη, όχι μόνο η εκκλησία των Κορινθίων, αλλά αυτή που είναι εξαπλωμένη σε όλη την οικουμένη, γι' αυτό είπε ««ἐκ μέρους»· δηλαδή, ότι η δική σας εκκλησία είναι μέρος της εκκλησίας που βρίσκεται παντού και του σώματος που συνίσταται από όλες τις εκκλησίες, ώστε όχι μόνο μεταξύ σας, αλλά και προς όλη την εκκλησία της οικουμένης θα ειρηνεύετε εάν είστε ενάρετοι, αφού βεβαίως είστε μέλη όλου του σώματος. 

Ἡ φτώχεια καί ὁ γέροντας Ἐφραίμ ὁ Ἀριζονίτης

Οσοι ήξεραν ότι ο Γέροντας Εφραίμ θα πάει να ταΐσει του φτωχούς, μαζεύονταν σε ένα μέρος πίσω από την κουζίνα και περίμεναν πότε να περάσει το αυτοκίνητό του. Όπως έλεγε ο ίδιος ο Γέροντας, πήγαινε για «κυνήγι». Έπαιρνε τα φαγητά και κάποια πράγματα πρώτης ανάγκης και γύριζε όλη την περιοχή, ψάχνοντας τους φτωχούς. Κάποιες φορές, όταν κατάφερνε να ταΐσει μερικές δεκάδες ανθρώπους, επέστρεφε πολύ χαρούμενος. Άλλες φορές στεναχωριόταν, όταν συναντούσε λίγους ανθρώπους.

Εἰρήνη πᾶσι..

....Κάποτε καθώς λειτουργούσε (τον Γέροντα Ιωσήφ τον Ησυχαστή),στην εκφώνηση της ευλογίας "Ειρήνη πασι" σκέφτηκε απορημένος:

" Καλά, εγώ παίρνω από τον γέροντα τη χάρη. Τώρα πως τον ευλογώ; "

Γνώση χωρίς πείρα εἶναι «θεολογία» τοῦ Πονηροῦ

Αν εσύ δεν περάσεις εκείνες τις δοκιμασίες, για τις οποίες πρέπει να διδάξεις τον άλλον, 

τότε πώς θα γίνεις γιατρός του πλησίον σου; 

Γιατρέ, πρέπει πρώτα να θεραπεύσεις τον εαυτό σου. 

31 Ὀκτωβρίου. Τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων Στάχυος, κατασταθέντος Ἐπισκόπου τῆς ἐν Βυζαντίῳ Ἐκκλησίας (38-45) παρά τοῦ ἱδρυτοῦ αὐτῆς Ἀποστόλου Ἀνδρέου, Ἀπελλοῦ, Ἀμπλία, Οὐρβανοῦ, Ἀριστοβούλου καί Ναρκίσσου ἐκ τῶν Ο΄. Τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Ἐπιμάχου καί Νικολάου Νεομάρτυρος ἐν Χίῳ. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας. Σαβ. κα΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Β΄ Κορ. γ΄ 12-18).

ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Β' Γ´ 12 - 18

¹² Ἔχοντες οὖν τοιαύτην ἐλπίδα πολλῇ παρρησίᾳ χρώμεθα, ¹³ καὶ οὐ καθάπερ Μωϋσῆς ἐτίθει κάλυμμα ἐπὶ τὸ πρόσωπον ἑαυτοῦ πρὸς τὸ μὴ ἀτενίσαι τοὺς υἱοὺς Ἰσραὴλ εἰς τὸ τέλος τοῦ καταργουμένου. ¹⁴ ἀλλ’ ἐπωρώθη τὰ νοήματα αὐτῶν. ἄχρι γὰρ τῆς σήμερον τὸ αὐτὸ κάλυμμα ἐπὶ τῇ ἀναγνώσει τῆς παλαιᾶς διαθήκης μένει, μὴ ἀνακαλυπτόμενον, ὅτι ἐν Χριστῷ καταργεῖται, ¹⁵ ἀλλ’ ἕως σήμερον ἡνίκα ἂν ἀναγινώσκεται Μωϋσῆς, κάλυμμα ἐπὶ τὴν καρδίαν αὐτῶν κεῖται· ¹⁶ ἡνίκα δ’ ἂν ἐπιστρέψῃ πρὸς Κύριον, περιαιρεῖται τὸ κάλυμμα. ¹⁷ ὁ δὲ Κύριος τὸ Πνεῦμά ἐστιν· οὗ δὲ τὸ Πνεῦμα Κυρίου, ἐκεῖ ἐλευθερία. ¹⁸ ἡμεῖς δὲ πάντες ἀνακεκαλυμμένῳ προσώπῳ τὴν δόξαν Κυρίου κατοπτριζόμενοι τὴν αὐτὴν εἰκόνα μεταμορφούμεθα ἀπὸ δόξης εἰς δόξαν, καθάπερ ἀπὸ Κυρίου Πνεύματος.