Πότε καί πῶς πρέπει νά διορθώνουμε τούς ἄλλους Ε, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 Πότε καί πῶς πρέπει νά διορθώνουμε τούς ἄλλους Ε, 19-9-2020, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἀποδείξεις γιά τήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ μέσα ἀπό τίς προφητεῖες. Ἁγίου Κυρίλλου, 14η κατήχηση 2ο μέρος. Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΡΟΦΗΤΙΕΣ_ΑΓ. ΚΥΡΙΛΛΟΥ_14η ΚΑΤΗΧ_2ο ΜΕΡ 17-03-2012 Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἡ πύρινη σκέπη καί Ἄγγελοι συλλειτουργοί- Θαύματα καί ἀποκαλύψεις στή Θ. Λειτουργία, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

.

Ἡ πύρινη σκέπη καί Ἄγγελοι συλλειτουργοί- Θαύματα καί ἀποκαλύψεις στή Θ. Λειτουργία, Ἐκδ. Ἱερᾶς Μονῆς Παρακλήτου, 17-9-2020, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Πειρασμοί και δοκιμασίες (Γέροντας Εὐστράτιος Γκολοβάνσκι)

Χωρίς πειρασμούς και δοκιμασίες είναι αδύνατο να φτάσει ο άνθρωπος στην τελειότητα ή να γνωρίσει αληθινά τον εαυτό του. Ο στρατιώτης δεν αναδεικνύεται νικητής, αν δεν υπάρξει εχθρός και δεν συγκρουστεί μαζί του. Και ο πνευματικός αγωνιστής δεν στεφανώνεται, αν δεν δοκιμάσει πειρασμό και δεν αντισταθεί.

***

Επιτρέπεται στο χριστιανό να ζητάει από τον Θεό πειρασμούς ή να τους επιδιώκει ο ίδιος;

Κανένας μας δεν πρέπει να ζητάει πειρασμούς. Απεναντίας, μάλιστα, ο ίδιος ο Χριστός, παραδίνοντάς μας την Κυριακή Προσευχή, το Πάτερ ημών, μας πρόσταξε να παρακαλάμε τον ουράνιο Πατέρα: «…και μη εισενέγκεις ημάς εις πειρασμόν, αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού» (Ματθ. 6:13). Δηλαδή: Και μη μας αφήσεις να πέσουμε σε πειρασμό, αλλά γλύτωσέ μας από τον πονηρό. Κι αυτό γιατί είναι τόση η ανθρώπινη αδυναμία, που ακόμα κι ένας άνθρωπος προχωρημένος στην αρετή μπορεί εύκολα να λυγίσει κάτω από πειρασμό, έστω και μικρό.

Ο άγιος Πέτρος ήταν απόστολος κορυφαίος και γενναιόψυχος. «Κι αν όλοι χάσουν την εμπιστοσύνη τους σ’ Εσένα», είχε πει στον Ιησού λίγο πριν από τη σύλληψή Του, «εγώ ποτέ δεν θα τη χάσω… Δεν θα Σε απαρνηθώ, έστω κι αν χρειαστεί να πεθάνω μαζί Σου» (Ματθ. 26:33,35). Αλλά μετά τη σύλληψη του Κυρίου, όταν βρέθηκε μπροστά στον πειρασμό της αρνήσεώς Του, έπεσε. Άρχισε να ορκίζεται: «Ο Θεός να με τιμωρήσει, αν Τον ξέρω Αυτόν τον άνθρωπο!» (Ματθ. 26:74).

Μολονότι, ωστόσο, δεν πρέπει να επιδιώκουμε τους πειρασμούς, οφείλουμε να τους αντιμετωπίζουμε γενναιόψυχα και νηφάλια, όταν με παραχώρηση του Θεού μας βρίσκουν, γιατί με τον έναν ή τον άλλο τρόπο συμβάλλουν στη σωτηρία μας. Ο Μέγας Αντώνιος είπε: «Κανείς δεν μπορεί να μπει στη βασιλεία των ουρανών, χωρίς να δοκιμάσει πειρασμούς. Βγάλε από τη μέση τους πειρασμούς, και τότε δεν θα υπάρχει κανείς που να σώζεται».

Άλλωστε, αν λυγίσουμε και πέσουμε σε πειρασμό, θα είμαστε αδικαιολόγητοι. Γιατί κάθε πειρασμός, που παραχωρείται από τον Θεό, είναι στα ανθρώπινα μέτρα μας· δεν μπορούμε, λοιπόν, να επικαλεστούμε αδυναμία. Ο απόστολος Παύλος βεβαιώνει ξεκάθαρα: «Ο Θεός, που κρατάει τις υποσχέσεις Του, δεν θα επιτρέψει σε κανένα πειρασμό να ξεπεράσει τις δυνάμεις σας· αλλά, όταν έρθει ο πειρασμός, θα δώσει μαζί και τη διέξοδο, ώστε να μπορέσετε να τον αντέξετε (Α’ Κορ. 10:13).

***

Γιατί οι συμφορές βρίσκουν τόσο τους κακούς όσο και τους καλούς ανθρώπους;

"ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΓΛΥΚΙΑ ΜΟΥ ΑΓΑΠΗ"!!!...

Ήταν κάποιος λαΐκός, νέος άνθρωπος, ονόματι Λαυρέντιος, που είχε το πάθος του φθόνου, της ζήλειας και της μνησικακίας. Με την βοήθεια όμως του πνευματικού του και την μελέτη πνευματικών βιβλίων, θεραπεύτηκε από τα πάθη του και αγάπησε πολύ τους συνανθρώπους του και ακόμα περισσότερο τον Χριστό μας.

Η καρδιά του "καιγόταν" από αγάπη για τον Χριστό μας. 

Λέει μια μέρα στον πνευματικό του:

- Δεν αντέχω άλλο πάτερ μου! Θα πάω στα Ιεροσόλυμα να προσκυνήσω τον τάφο του Χριστού μας!

Ο πνευματικός του έδωσε την ευλογία και μετέβη. Πήγε στα Ιεροσόλυμα όχι με το αεροπλάνο, αλλά με τα πόδια! Μετά από αρκετές μέρες, έφτασε στα Ιεροσόλυμα και πήγε κατευθείαν στον τάφο της Αναστάσεως. Μπροστά στον τάφο του Χριστού μας, αγκάλιασε με πολύ θείο έρωτα και χαρά την μαρμάρινη πλάκα του τάφου και κλαίγοντας έλεγε: 

Ἐρωτήματα σχετικά μέ τήν ἰκανοποίηση τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου(ΔΙΣ) γιά τά μεταβατικά Βιβλία τῶν Θρησκευτικῶν

Παναγιώτη Τσαγκάρη

Καθηγητή Θεολόγου – Υπ. Δρ. Θεολογίας

Συχνά στο δημόσιο βίο κατατίθεται η πρόταση - αίτημα οι θέσεις – απόψεις που κατατίθενται στο δημόσιο διάλογο να διακρίνονται από ευγένεια, ευπρέπεια και τεκμηρίωση. Η θέση αυτή θεωρείται λογική και αναζητείται η καθολική εφαρμογή της.

Ως μάχιμοι Θεολόγοι και ενεργά μέλη της Πανελλήνιας Ένωσης Θεολόγων(ΠΕΘ), στοιχούμενοι επί της ως άνω προτάσεως και επιζητώντας πάντοτε την αλήθεια των πραγμάτων, θεωρούμε ότι εγείρονται δεοντολογικά αλλά και ουσιαστικά ερωτήματα μέσα από το επίσημο Δελτίο Τύπου της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου(ΔΙΣ) της Εκκλησίας της Ελλάδος της 3/9/2020 στο οποίο δηλώνεται ότι «Ενημερώθηκε(η ΔΙΣ) περί του από 4/8/2020 εγγράφου του Γενικού Γραμματέα Θρησκευμάτων κ. Γεωργίου Καλαντζή, επί του θέματος: «Αποστολή προς ενημέρωση πλήρους σειράς των Βιβλίων του μαθήματος των Θρησκευτικών» και εξέφρασε την ικανοποίησή της για το γεγονός ότι τα εν λόγω Βιβλία είναι απολύτως εναρμονισμένα με τις πρόσφατες αποφάσεις της Ολομέλειας του Σ.τ.Ε., 1749/2019, 1750/2019 και 1752/2019.».

Αβίαστα προκύπτουν λοιπόν, τα παρακάτω πολύ συγκεκριμένα ερωτήματα:

1. Άραγε η έκφραση της ικανοποίησης της ΔΙΣ στο ως άνω έγγραφο προήλθε κατόπιν ενδελεχούς μελέτης των νέων Βιβλίων του μαθήματος των Θρησκευτικών; Συστήθηκε μήπως Επιτροπή, από εγνωσμένου κύρους Ιεράρχες και ειδικούς επιστήμονες, η οποία μελέτησε, επί ικανό χρόνο με επιστημονικά κριτήρια, το όλο θέμα και πρότεινε την αποδοχή της αλήθειας του εγγράφου του Γενικού Γραμματέως Θρησκευμάτων; Η σπουδαιότητα του θέματος θεωρούμε ότι επιβάλλει τη δημοσιοποίηση από τη ΔΙΣ, αν φυσικά υπάρχουν, όλων των παραπάνω στοιχείων.

Ἡ ἐμφάνιση τῆς Θεοτόκου καί ἡ ὀπτασία τοῦ Σαρακηνοῦ, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἡ ἐμφάνιση τῆς Θεοτόκου καί ἡ ὀπτασία τοῦ Σαρακηνοῦ, 15-9-2020, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου (Κήρυγμα)

Κυριακή μετά τήν Ὕψωση τοῦ Τιμίου Σταυροῦ. Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος γιά τήν αὐταπάρνηση πού ὁδηγεῖ στή σωτηρία

ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΗ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ[:Μάρκ. 8,34-38 και 9,1] 

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΥΤΑΠΑΡΝΗΣΗ ΠΟΥ ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ 

[Υπομνηματισμός στα εδάφια Ματθ.16,24-27] 

«Τότε ὁ Ἰησοῦς εἶπε τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ· Εἴ τις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν, καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθείτω μοι(:Τότε ο Ιησούς είπε στους μαθητές Του: “Εάν κάποιος θέλει να με ακολουθήσει ως μαθητής μου, ας διακόψει κάθε σχέση με τον διεφθαρμένο από την αμαρτία εαυτό του κι ας πάρει τη σταθερή απόφαση να υποστεί ακόμη και θάνατο σταυρικό και βίαιο. Κι ας με ακολουθήσει μιμούμενος σε όλα το παράδειγμά μου· και να μη διστάσει να προβεί στις αποφάσεις και τις θυσίες αυτές)»[Ματθ.16,24]. 

«Τότε ο Ιησούς είπε στους μαθητές Του», λέγει ο ιερός Ευαγγελιστής· πότε δηλαδή; Όταν ο Πέτρος λίγο πριν είχε πει: « Ἵλεώς σοι, Κύριε· οὐ μὴ ἔσται σοι τοῦτο(:ο Θεός να σε φυλάξει, Κύριε, από όσα φοβερά μας είπες ότι θα σου συμβούν· Δεν πρέπει να σου συμβούν αυτά)»[Ματθ.16,22]· και άκουσε ως απάντηση από τον Κύριο: « Ὕπαγε ὀπίσω μου, σατανᾶ· σκάνδαλόν μου εἶ· ὅτι οὐ φρονεῖς τὰ τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ τὰ τῶν ἀνθρώπων (:Πήγαινε πίσω μου και φύγε από μπροστά μου, σατανά˙ μου είσαι εμπόδιο στο δρόμο του καθήκοντός μου και πειρασμός· διότι δεν φρονείς εκείνα που αρέσουν στον Θεό, αλλά εκείνα που αρέσουν στους ανθρώπους)»[ Ματθ. 16,23]· διότι δεν αρκέστηκε στην επιτίμηση μόνο, αλλά θέλοντας να δείξει και με το παραπάνω και το ότι τα λόγια του Πέτρου ήταν άτοπα και ανάρμοστα και να αποκαλύψει και το κέρδος που θα πήγαζε από το Πάθος, λέγει: «Εσύ μου λέγεις: “ο Θεός να σε φυλάξει και να σε ευσπλαχνιστεί, ώστε να μη σου συμβεί αυτό”· εγώ όμως σου λέγω ότι δεν είναι μόνο επιβλαβές για σένα και ολέθριο το να με εμποδίσεις και να δυσφορείς για το Πάθος μου, αλλά ότι ούτε θα μπορέσεις να σωθείς εάν και εσύ ο ίδιος δεν είσαι προετοιμασμένος με κάθε τρόπο να πεθάνεις». Για να μη νομίσουν δηλαδή ότι είναι ανάξιο Αυτού το να πάθει, διδάσκει σε αυτούς το κέρδος του πράγματος, όχι μόνο με όσα είχαν προηγηθεί, αλλά και με όσα επρόκειτο να ακολουθήσουν. 

Τί εἶναι ἡ Ἐκκλησία καί ποιοί τήν ἀποτελοῦν:Ὅταν ὁμιλοῦμε γιά Ἐκκλησία ποιά ἐκκλησία ἐννοοῦμε; Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

 1. Ὅταν ὁμιλοῦμε γιά Ἐκκλησία ποιά ἐκκλησία ἐννοοῦμε; 

 

Ὅταν χρησιμοποιοῦμε τόν ὅρο «Ἐκκλησία», πρέπει νά ἐννοοῦμε τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καί μόνον Αὐτήν. Αὐτήν πού ὁμολογοῦμε στό Σύμβολο τῆς Πίστεως: τήν Μίαν, Ἁγίαν, Καθολικήν καί Ἀποστολικήν Ἐκκλησίαν. Καμμιά ἄλλη ἀπό τίς λεγόμενες «Ἐκκλησίες», δέν ἀποτελεῖ ἀληθινή Ἐκκλησία, ἀφοῦ Μία Ἐκκλησία θεμελίωσε ὁ Χριστός στήν γῆ: Τήν Ὀρθόδοξο Ἐκκλησία, ἡ ὁποία, μόνη Αὐτή, διαφύλαξε ἀπαράτρωτα τά δόγματα τῶν ἑπτά Οἰκουμενικῶν Συνόδων καθώς καί τήν Ἱερά Παράδοση[1]. Μόνο ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία πληροῖ αὐτό, πού εἶναι ἡ Ἐκκλησία σύμφωνα μέ τόν ἅγιο Ἀπόστολο Παῦλο, δηλ. : «στῦλος καί ἑδραίωμα τῆς ἀληθείας»[2]. Αὐτή εἶναι ἡ ὀρθόδοξη αὐτοσυνειδησία. Ὁ Ἅγιος Πορφύριος μέ τήν φωτισμένη δογματική συνείδηση διακήρυσσε ὅτι «ἡ ἀλήθεια εἶναι στήν Ὀρθοδοξία»[3].

Τό σημεῖο τοῦ Σταυροῦ

Άγιος Μακάριος Μόσχας († 1563)

«πολλές φορές ένα και μόνο σημείο του σταυρού, που γίνεται με πίστη και έντονα βιώματα, είναι ισχυρότερο από πολλά λόγια προσευχής μπροστά στον θρόνο του Υψίστου. Σ’ αυτό υπάρχει το φως, που καταυγάζει την ψυχή, η ιαματική δύναμη, που θεραπεύει τα ασθενήματα των ψυχών και των σωμάτων, η μυστική δύναμη, που αντιδρά σε κάθε βλάβη. Ταράζουν την ψυχή σου ακάθαρτοι λογισμοί και επιθυμίες;

Προσευχή τοῦ Ἁγίου Σεραφείμ τοῦ Σάρωφ

ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΤΟΥ ΣΑΡΩΦ

''Κύριε σώσε και ελέησε όλους τους ορθοδόξους χριστιανούς, που ζουν σε κάθε τόπο της δεσποτείας σου ορθοδόξως. Δώρησέ τους ειρήνη ψυχής και υγεία σώματος. Συγχώρεσέ τους κάθε αμάρτημα εκούσιο και ακούσιο. Διά των αγίων προσευχών τους ελέησε και εμένα τον άθλιο''.

20 Σεπτεμβρίου. ♰ ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΙΝ. ♰ Τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Εὐσταθίου καί τῆς συνοδείας αὐτοῦ. Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Εὐσταθίου, Ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης. Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Ἰωάννου τοῦ Ξένου καί τοῦ Ἁγίου νέου Ὁσιομάρτυρος Ἱλαρίωνος. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Κυρ. μετά τήν ὓψωσιν. Κυρ. κα΄ ἐπιστ. (Γαλ. β΄ 16-20).

ΠΡΟΣ ΓΑΛΑΤΑΣ Β´ 16 - 20

¹⁶ εἰδότες δὲ ὅτι οὐ δικαιοῦται ἄνθρωπος ἐξ ἔργων νόμου ἐὰν μὴ διὰ πίστεως Ἰησοῦ Χριστοῦ, καὶ ἡμεῖς εἰς Χριστὸν Ἰησοῦν ἐπιστεύσαμεν, ἵνα δικαιωθῶμεν ἐκ πίστεως Χριστοῦ καὶ οὐκ ἐξ ἔργων νόμου, διότι οὐ δικαιωθήσεται ἐξ ἔργων νόμου πᾶσα σάρξ. ¹⁷ Εἰ δὲ ζητοῦντες δικαιωθῆναι ἐν Χριστῷ εὑρέθημεν καὶ αὐτοὶ ἁμαρτωλοί, ἆρα Χριστὸς ἁμαρτίας διάκονος; μὴ γένοιτο. ¹⁸ εἰ γὰρ ἃ κατέλυσα ταῦτα πάλιν οἰκοδομῶ, παραβάτην ἐμαυτὸν συνίστημι. ¹⁹ ἐγὼ γὰρ διὰ νόμου νόμῳ ἀπέθανον, ἵνα Θεῷ ζήσω. ²⁰ Χριστῷ συνεσταύρωμαι· ζῶ δὲ οὐκέτι ἐγώ, ζῇ δὲ ἐν ἐμοὶ Χριστός· ὃ δὲ νῦν ζῶ ἐν σαρκί, ἐν πίστει ζῶ τῇ τοῦ υἱοῦ τοῦ Θεοῦ τοῦ ἀγαπήσαντός με καὶ παραδόντος ἑαυτὸν ὑπὲρ ἐμοῦ.