144. Ἡ ἐμβάθυνση στά λειτουργικά κείμενα, 28-6-2019, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

144. Ἡ ἐμβάθυνση στά λειτουργικά κείμενα, Βίος καί λόγοι Ἁγ. Πορφυρίου, 28-6-2019, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου ζωντανή μετάδοση, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr

143. Ἡ καλλιέργεια τῆς ἀγάπης πρός τόν Θεόν Ε΄, 27-6-2019, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

143. Ἡ καλλιέργεια τῆς ἀγάπης πρός τόν Θεόν Ε΄ , Βίος καί λόγοι Ἁγ. Πορφυρίου, 27-6-2019, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου ζωντανή μετάδοση, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr

Ἱεροῦ Χρυσοστόμου, εἰς τόν Ἅγιον Ἀπόστολον Παῦλον. Ὁμιλία Α

        

  ΙΕΡΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ, ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΓΙΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟΝ ΠΑΥΛΟΝ

                              ΟΜΙΛΙΑ Α΄

      Δεν θα έσφαλλε κανένας αν ονόμαζε την ψυχή του αποστόλου Παύλου λιβάδι αρετών και κήπο πνευματικό. Τόσο πολύ ακτινοβολούσε από χάρη και έδειχνε την πίστη της ψυχής του αντάξια αυτής της χάρης. Επειδή λοιπόν έγινε σκεύος εκλογής και καθάρισε καλά τον εαυτό του, εκεί εκχυθεί σε αυτόν πλούσια η δωρεά του αγίου Πνεύματος. Γι’ αυτό μας χάρισε και τους θαυμαστούς ποταμούς, όχι μόνο τέσσερις κατά την πηγή του παραδείσου[:οι τέσσερις ποταμοί που πότιζαν τον παράδεισο ήταν οι Φισών, Γηών, Τίγρης και Ευφράτης· Γεν.2,10-14], αλλά πολύ περισσότερους που ρέουν καθημερινά και δεν ποτίζουν τη γη αλλά τις ψυχές των ανθρώπων που τις διεγείρουν στην καρποφορία της αρετής.

     Ποιος λοιπόν λόγος είναι ικανός να εξυμνήσει τα κατορθώματά του; Και ποια γλώσσα θα μπορέσει να πλησιάσει τα εγκώμιά του; Γιατί όταν όλα τα ανθρώπινα αγαθά τα έχει συγκεντρωμένα μια ψυχή, και όλα σε υπερβολικό βαθμό και όχι μόνο τα καλά των ανθρώπων, αλλά και των αγγέλων, πώς θα ξεπεράσουμε το μέγεθος των εγκωμίων; Δεν θα σιωπήσουμε βέβαια γι’ αυτό, αλλά γι’ αυτό, γι’ αυτό ακριβώς θα μιλήσουμε. Γιατί και αυτό είναι το καλύτερο είδος εγκωμίου, το να ξεπερνά δηλαδή των μέγεθος των κατορθωμάτων κατά πολύ την ευχέρεια του λόγου, και η ήττα είναι για εμάς λαμπρότερη από άπειρες νίκες.

     Από πού λοιπόν θα ήταν κατάλληλο να αρχίσουμε τους επαίνους; Από πού αλλού, παρά από αυτό πρώτα, να αποδείξουμε ότι έχει όλα τα καλά; Γιατί είτε οι προφήτες έδειξαν κάτι σημαντικό είτε οι πατριάρχες, είτε οι δίκαιοι είτε οι απόστολοι είτε οι μάρτυρες, όλα αυτά μαζί τα έχει συγκεντρωμένα ο Παύλος σε τόσο υπερβολικό βαθμό, που κανένας από αυτούς δεν είχε και όποιο καλό είχε από αυτούς ο καθένας ξεχωριστά, το είχε αυτός.

Προετοιμασία γιά τή Θεία Κοινωνία

– Γέροντα, πώς να προετοιμάζομαι για τη Θεία Κοινωνία;

– Πάντοτε πρέπει να είναι έτοιμος κανείς, αλλά, όταν πρόκειται να κοινωνήσει, καλά είναι να κάνει κάτι περισσότερο από τα πνευματικά που κάνει συνήθως, για να ετοιμασθεί καλύτερα. 

Πολύ θα σε βοηθήσει να διαβάζεις την Ακολουθία της Θείας Μεταλήψεως και στο κελλί σου. Έτσι θα την καταλαβαίνεις καλύτερα και θα νιώθεις περισσότερο την αμαρτωλότητά σου.

– Τι να κάνω, Γέροντα, την ώρα της Θείας Λειτουργίας, όταν δενμπορώ να ετοιμασθώ για να κοινωνήσω;

– Καλά, εκείνη την ώρα θα ετοιμασθείς; Αλλά και πάλι ο Χριστός δεν είναι άδικος· αν πράγματι κάτι σε εμπόδισε και δεν μπόρεσες να ετοιμασθείς, Εκείνος το ξέρει. Δεν λέω να μην κάνεις τίποτε, αλλά να μην είναι ο εαυτός σου εμπόδιο, όταν δεν κάνεις. Καμιά φορά ούτε τη Θεία Μετάληψη δεν προλαβαίνει να διαβάσει κανείς και πάει να κοινωνήσει σαν κοσμικός. Τότε να έχει ταπεινούς λογισμούς. «Θεέ μου, να πει, βρίσκομαι σε μια κοσμική κατάσταση· συγχώρεσέ με». Ο Θεός βλέπει την καρδιά. Πολλές φορές νομίζει κανείς ότι είναι έτοιμος και δεν είναι, και άλλοτε νομίζει ότι δεν είναι έτοιμος και τότε είναι. Η καλύτερη ετοιμασία είναι η ταπεινή αντιμετώπιση, η συντριβή, το φιλότιμο.

Πῶς ὁ Θεός δοξάζει αὐτούς πού νηστεύουν τίς Παρασκευές

Ο Άγιος Ιλαρίων ήταν ένας από τους μεγάλους αγίους που ανέδειξε το περιβόλι της Παναγίας στον 19ο αιώνα. Διακρίθηκε για την υπεράνθρωπη άσκησή του, τις νηστείες και τις αγρυπνίες του, και για το μαρτυρικό φρόνημα που επέδειξε.

Ιδιαίτερα όμως για την μεγάλη νηστεία που έκανε ο Θεός έδειξε ένα ουράνιο σημείο, μετά την κοίμησή του, για να τον δοξάσει.

Ο άγιος εκοιμήθη το 1864 και ετάφη στην Καλύβα της Αναστάσεως.

Δελτίο τῆς Ἱ. Συνόδου περί τῆς νεοπροτεσταντικῆς ὀργάνωσης "Ἑλληνική Ἱεραποστολική Ἕνωση"

Δελτίο της Ι. Συνόδου περί της νεοπροτεσταντικής οργάνωσης "Ελληνική Ιεραποστολική Ένωση"

24.6.2019    

Σε συνέχεια προηγούμενων προσηλυτιστικών δραστήριοτήτων της, για μία ακόμη χρονιά, η νεοπροτεσταντική οργάνωση «Ελληνική Ιεραποστολική Ένωση» προγραμματίζει μία ευρείας κλίμακας προσηλυτιστική δραστηριότητα, με την ονομασία «Joshua 2019 », κατά το χρονικό διάστημα μεταξύ 2 και 11 Ιουλίου 2019, στους νομούς Αιτωλοακαρνανίας, Ευρυτανίας και Άρτας. 

Η εν λόγω κίνηση, με πρόσχημα τη διανομή της Καινής Διαθήκης, διανέμει ποικίλο υλικό προτεσταντικού χαρακτήρα ασυμβίβαστο με την Ορθόδοξη πίστη.

Η «Ελληνική Ιεραποστολική Ένωση» που ιδρύθηκε το τελευταίο τέταρτο του 20ού αιώνα, στο παρελθόν έχει κάνει εξαιρετικά απαξιωτικές αναφορές για την Ορθόδοξη Εκκλησία.

Κυριακή Β Ματθαίου:Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος γιά τή δίκαιη κρίση τοῦ Θεοῦ. Μέρος Δεύτερο

KYΡΙΑΚΗ Β΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ[αποστολ. περικοπή: Προς Ρωμαίους,κεφ.2,χωρία 10-16]

       Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΚΑΙΗ ΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

[Μέρος δεύτερο: υπομνηματισμός του εδαφίου Ρωμ. 2,16]

     Για εκείνο όμως που μπορούμε να θαυμάσουμε ιδιαίτερα τη σύνεση του αποστόλου, αυτό αξίζει να πούμε τώρα. Γιατί αφού με την απόδειξη έδειξε ότι ο Έλληνας είναι ανώτερος από τον Ιουδαίο, δεν το αναφέρει αυτό στην ανακεφαλαίωση και στο συμπέρασμα των σκέψεών του, για να μην ερεθίσει τον Ιουδαίο. Για να κάνω όμως πιο καθαρό αυτό που είπα, θα αναφέρω τα ίδια τα λόγια του αποστόλου. Αφού είπε «Γιατί όχι όσοι ακούνε τον νόμο, αλλά όσοι τον εκτελούν θα αναγνωριστούν δίκαιοι», ήταν επόμενο να πει: «γιατί όταν οι εθνικοί, που δεν έχουν νόμο, κάνουν από τη φύση όσα ορίζει ο νόμος, είναι πολύ καλύτεροι από αυτούς που διδάσκονται από τον νόμο». Δεν λέγει όμως αυτό, αλλά σταματάει μέχρι τον έπαινο των Ελλήνων, και δεν συνεχίζει τον λόγο κάνοντας σύγκριση πρώτα, για να δεχθεί τουλάχιστο έτσι τα λεγόμενα ο Ιουδαίος. 

    Γι' αυτό βέβαια δεν ομίλησε έτσι όπως ανέφερα προηγουμένως, αλλά πώς; «Γιατί όταν οι εθνικοί, που δεν έχουν νόμο, κάνουν από τη φύση όσα ορίζει ο νόμος, αυτοί χωρίς να έχουν νόμο, είναι οι ίδιοι νόμος στους εαυτούς τους. Αυτοί αποδεικνύουν πως έχουν γραμμένο στις καρδιές τους το έργο του νόμου, όταν η συνείδησή τους δίνει μαρτυρία σε αυτούς»· γιατί είναι αρκετή αντί του νόμου η συνείδηση και το λογικό. Με τα λόγια αυτά έδειξε πάλι πως ο Θεός έκανε τον άνθρωπο ικανό για την εκλογή της αρετής και την αποφυγή της κακίας.

Ἅγιος νεομάρτυς Προκόπιος πού μαρτύρησε στή Σμύρνη

Ο Μαρτύρησε στη Σμύρνη στις 25 Ιουνίου 1810

 Ο Άγιος νεομάρτυς και οσιομάρτυς Προκόπιος ήταν Έλληνας από τα μέρη της Βάρνας της Βουλγαρίας. Σε ηλικία είκοσι ετών εγκατέλειψε πατρίδα και συγγενείς και έγινε μοναχός στο Άγιο Όρος ,στη σκήτη του Τιμίου Προδρόμου. Ενώ όμως ήταν απλός και ασκητικός μοναχός και οι συμμοναστές του θαύμαζαν την υπακοή του ,νικήθηκε από τον λογισμό,που του υπέβαλε ο φθονερός ,να φύγει από το Άγιον Όρος και να βγει στον κόσμο. 

  Έφυγε και κατέληξε στην Σμύρνη. Τότε πολεμήθηκε από τον ολέθριο λογισμό της απελπισίας, ότι αφού έφυγε από το Όρος δεν έχει πλέον σωτηρία. Συγχυσμένος από τον πόλεμο των λογισμών πήγε κάποια μέρα στο δικαστήριο και σχεδόν μόνος του δήλωσε ότι θέλει να γίνει Τούρκος. Αμέσως , με πολλή χαρά, τον δέχθηκε ο κριτής ,έκανε ομολογία πίστεως στο Ισλάμ και κατηχήθηκε στην ψυχώλεθρη πλάνη . Τον ανέλαβε δε στην προστασία του ο γιανιτζάραγας ,ο οποίος πρόσεχε μήπως έλθει σε επαφή με Χριστιανούς γι’ αυτό και του επέτρεπε πολύ λίγο χρόνο να βγαίνει έξω μόνος του. Μετά από δεκαπέντε ημέρες δέχθηκε και την περιτομή. 

 Με το που πήρε όμως αυτή τη βδελυρή σφραγίδα άρχισε να τον ελέγχει η συνείδησή του .Ήθελε να μιλήσει με κάποιο χριστιανό αλλά όλοι τον απέφευγαν. Τελικά κατάφερε να συναντηθεί κρυφά με κάποιο γνωστό του πνευματικό στον οποίο διεκτραγώδησε το πάθημά του και απεκάλυψε την επιθυμία του να ξεπλύνει με το αίμα του το δεινό αμάρτημα της άρνησής του. 

 Ο πνευματικός αρχικά προσπάθησε να τον πείσει να επιστρέψει στο Άγιο Όρος , όπου με την μετάνοια και την άσκηση θα μπορούσε να σωθεί με το άπειρο έλεος του Θεού. Παράλληλα του παρουσίασε τον κίνδυνο να υποπέσει και πάλι στην άρνηση εξαιτίας των φοβερών βασάνων .Εκείνος όμως ήταν αμετάπειστος. Μπροστά στον μεγάλο πόθο του για ομολογία και μαρτύριο ο πνευματικός τον δεχόταν κρυφά για δεκαπέντε ημέρες και τον καθοδηγούσε στον πνευματικό αγώνα. Και ένα Σάββατο πρωί λέει ο άγιος στον πνευματικό : 

Εἶπε ὁ ἀββᾶς Λογγῖνος...

Ο αββάς Λογγίνος είχε μεγάλη κατάνυξη την ώρα της προσευχής 

και της ψαλμωδίας του, και μια φορά του λέει ένας μαθητής του:

“Αββά, αυτός είναι ο πνευματικός κανόνας, να κλαίει ο μοναχός, όταν κάνει την ακολουθία του; ”

Και ο Γέροντας του απαντά:

Μήν τόν φοβάσαι τόν θάνατο στά δεκαεπτά...

Mήν τον φοβάσαι τον θάνατο στα δεκαεπτά, μήτε στα εβδομήντα.Θάνατος δεν υπάρχει!Υπάρχει μόνο Φως κι Αλήθεια.Arseny Tarkovsky.

28 Ιουνίου. Ἀνακομιδή τῶν ἱερῶν λειψάνων Κύρου καί Ἰωάννου τῶν ἀναργύρων. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ. Ἡμέρας. Παρ. β´ ἑβδ. ἐπιστ. (Ῥωμ. ε´ 17- ς´ 2).

Ρωμ. 5,17          εἰ γὰρ τῷ τοῦ ἑνὸς παραπτώματι ὁ θάνατος ἐβασίλευσε διὰ τοῦ ἑνός, πολλῷ μᾶλλον οἱ τὴν περισσείαν τῆς χάριτος καὶ τῆς δωρεᾶς τῆς δικαιοσύνης λαμβάνοντες ἐν ζωῇ βασιλεύσουσι διὰ τοῦ ἑνὸς Ἰησοῦ Χριστοῦ. 

Ρωμ. 5,17                  Διότι, εάν εξ αιτίας της παραβάσεως του ενός, του Αδάμ, ο θάνατος εκυριάρχησε δια του ενός ανθρώπου, πολύ περισσότερον αυτοί που παίρνουν τον ανεξάντλητον πλούτον της χάριτος και την δωρεάν της δικαιώσεως, θα βασιλεύσουν αιωνίως εις νέαν ζωήν δια μέσου του ενός, του Ιησού Χριστού.