Ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ στόν ἄνθρωπο (ἀληθινή συγκλονιστική ἱστορία).

ΓΙΑΤΙ ΜΑΣ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΟΙ ΔΟΚΙΜΑΣΙΕΣ;
ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΗ ΑΛΗΘΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΓΙΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΕΝΙΣΧΥΣΗ
VatopaidiFriend: Αν και πολλοί το έχουμε ξαναδιαβάσει αξίζει να το ξαναθυμηθούμε.
Πριν πολλά χρόνια και μετά την λήξη του εμφυλίου σπαραγμού και του αδελφοκτόνου πολέμου, σε κάποιο χωριό, έγινε ένας φόνος, για πολιτικούς μάλλον λόγους και εξαιτίας του μεγάλου φανατισμού, που επικρατούσε εκείνη την εποχή.
Κατηγορήθηκε, λοιπόν, κάποιος χωριανός, ο Πέτρος Γ. και με τις μαρτυρίες πέντε συγχωριανών του δικάστηκε και καταδικάστηκε σε 30 χρόνια φυλάκιση.
Ο κατηγορούμενος όμως ισχυρίζετο συνεχώς ότι ήτο αθώος. Κλείσθηκε σε αγροτικές φυλακές, αλλά μέρα-νύχτα διαλαλούσε και μονολογούσε ότι ήτο αθώος.
Σ’ αυτές τις φυλακές πήγαινε μια φορά τον μήνα ένας ….

Γέροντος Παΐσιου του Αγιορείτου Λόγοι Β΄ Κεφάλαιο 2'. «Ή παρουσία του Χριστιανού είναι ομολογία πίστης»

Λόγοι Β΄

ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ"
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Η γεννιά της αδιαφορίας

Ή παρουσία του Χριστιανού είναι ομολογία πίστης(σελ. 43-44)

 - Γέροντα, τα διάφορα κινήματα, οι διαμαρτυρίες πού γίνονται από τους Χριστιανούς έχουν κάποιο αποτέλεσμα;

- Ή παρουσία των Χριστιανών είναι πλέον ομολογία πίστεως. Μπορεί κανείς με την προσευχή να βοηθήσει περισσότερο, αλλά την σιωπή του θα την εκμεταλλευθούν οι άλλοι και θα πουν. «Ό τάδε και ό τάδε δεν διαμαρτυρήθηκαν, επομένως είναι με το μέρος μας· συμφωνούν μαζί μας». Αν δεν αρχίσουν μερικοί να χτυπούν το κακό, να ελέγχουν δηλαδή αυτούς πού σκανδαλίζουν τους πιστούς, θα γίνει μεγαλύτερο κακό.

Τό δημόσιο βάσταγμα τοῦ Σταυροῦ ἀπό τό Χριστό Μας_mp3

Π. Σάββας 2010-09-19_Τό δημόσιο βάσταγμα τοῦ Σταυροῦ ἀπό τό Χριστό Μας_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 19-09-2010 (Συνάξεις Κυριακῆς στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ι. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης ).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

π. Ἰωάννης Ρωμανίδης.

ΜΝΗΜΗ π. ΙΩΑΝΝΟΥ ΡΩΜΑΝΙΔΗ

Του Πρωτοπρεσβυτέρου Γεωργίου Μεταλληνού
Καθηγητού της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών

Ένας από τους μεγαλυτέρους ορθοδόξους θεολόγους του 20ου αιώνος και ανακαινιστής της θεολογίας μας, με την επιστροφή της στην γνησιότητα της αγιοπατερικής παραδόσεως, ο πρωτοπρεσβύτερος π. Ιωάννης Ρωμανίδης, προπέμπεται από όλους μας, φίλους, συνεργάτες και μαθητές του, στην αιώνια και αληθινή Πατρίδα μας. Εκ μέρους του Τμήματος Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και του Προέδρου του κ. Δημ. Γόνη, έχω την τιμή να καταθέσω λίγα λόγια, αγάπης, σεβασμού και τιμής εις τον Μεγάλον Συνάδελφο, που οδεύει «εις τα άνω βασίλεια».

Ο ίδιος ο εκλιπών έχει σημειώσει σε μία από τις σπάνιες αυτοπαρουσιάσεις του τα εξής: «Οι γονείς μου ήσαν από την Ρωμαϊκήν Καστρόπολιν της Αραβησσού της Καππαδοκίας, όπου εγεννήθη ο Ρωμαίος αυτοκράτωρ Μαυρίκιος (582-602), ο οποίος διώρισεν ως Πάπαν της Ρώμης τον Άγιον Γρηγόριον τον Μέγαν (590-604) και ο οποίος με την σειράν του διώρισεν ως πρώτον αρχιεπίσκοπον του Καντέρμπουρι τον Αυγουστίνον (597-604). Γεννήθηκα εις τον Πειραιά, τας 2.3.1927 [...]

Γιά ὅσους κοινωνοῦν ἀνεξομολόγητοι.

Ἕνα συγκλονιστικό θαῦμα τοῦ Ἁγίου Εὐγενίου

Στα χρόνια του βυζαντινού αυτοκράτορα Κωνσταντίνου του νέου πλήθος από Σκύθες με δική του διαταγή ξεκίνησαν για την Ανατολή.
Κάποτε έφτασαν και στην Τραπεζούντα.
Ανάμεσά τους ήταν και κάποιος δεμένος με αλυσίδες, γιατί είχε μέσα του ολόκληρη λεγεώνα πονηρών πνευμάτων.
Οι άλλοι Σκύθες τον πρόσεχαν νύχτα-μέρα, από φόβ0 μήπως οι δαίμονες τον ρίξουν στη φωτιά και τον κάψουν ή τον πνίξουν στο νερό ή τον γκρεμίσουν σε κανένα βάραθρο.
Πριν δαιμονιστεί ο Σκύθης αυτός, από νέος ακόμα, έκανε τα θελήματα των δαιμόνων και ζούσε ζωή ακόλαστη.
Κάποτε όμως έκανε και μία φρικτή ασέβεια. Στη Βασιλεύουσα, όπου είχε πάει μαζί με άλλους ομόφυλους του, επισκέφθηκε μία εκκλησία.
Εκεί, μολονότι αβάπτιστος και ακάθαρτος, τόλμησε να πλησιάσει στο άγιο ποτήριο την ώρα της θείας μεταλήψεως και να κοινωνήσει! Την ίδια όμως στιγμή παραδόθηκε στους απάνθρωπους δαίμονες, που άρχισαν από τότε να τον βασανίζουν αλύπητα.
Σ’ αυτή λοιπόν την κατάσταση έφτασε στην Τραπεζούντα. Οι σύντροφοί του, μαθαίνοντας για τα πολλά θαύματα του αγίου Ευγενίου, τον έφεραν στο ναό του. Στο μεταξύ η σατανική λεγεώνα τον έκανε να σπαράζει και ν’ αφρίζει.

ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗ (καταπληκτική τέχνη-video)

Μοναχός… μουσικός

VatopaidiFriend Μοναχός

Ομφαλικά μοσχεύματα (βλαστοκύτταρα): Ποια είναι η αλήθεια και ποιος ο μύθος.

Ομφαλικά μοσχεύματα (βλαστοκύτταρα): Ποια είναι η αλήθεια και ποιος ο μύθος (Δέσποινα Σαγγανά, Πολιτικός Επιστήμων με Μεταπτυχιακό σε θέματα Υγείας) alopsis

Η Μαρία, η Φιλιώ, η Νέλλυ και άλλες νεαρές φίλες μας, έγιναν ή πρόκειται να γίνουν σύντομα μητέρες. Το "Εντός Φύλου" έγινε κοινωνός της χαράς και του ευτυχούς γεγονότος τους. Ωστόσο, προέκυψε ένα θέμα που τις βασάνισε ηθικά, υπαρξιακά, και που φαίνεται ότι προβληματίζει όλο και περισσότερους μελλοντικούς νέους γονείς, καθώς πληροφορούνται ότι βιολογικό υλικό που προέρχεται από τον τοκετό και που έως σήμερα δεν είχε κάποια χρησιμότητα, χάρης στην πρόοδο της τεχνολογίας ίσως να είναι εν δυνάμει χρήσιμο. Μιλάμε για τη φύλαξη του ομφαλοπλακουντιακού αίματος του παιδιού τους, σε περίπτωση που αυτό αρρωστήσει από σοβαρή ασθένεια π.χ. λευχαιμία.

Έχει νόημα, από επιστημονικής πλευράς, να φυλαχθούν τα στελεχιαία κύτταρα ή αρχέγονα αιμοποιητικά κύτταρα (αυτός είναι ο επιστημονικός όρος) του ομφαλοπλακουντιακού αίματος του βρέφους που πρόκειται να γεννήσουν;

Για ποιο λόγο, και μάλιστα σε μια από τις πιο ευαίσθητες και συναισθηματικά φορτισμένες στιγμές στη ζωή των γυναικών και κατ’ επέκταση του ζεύγους, που επιθυμούν να κάνουν ό,τι καλύτερο για το παιδί που περιμένουν, να διχάζονται οι γονείς ανάμεσα στο να δωρίσουν το ομφάλιο αίμα του νεογνού σε δημόσια τράπεζα ή να το φυλάξουν σε ιδιωτική για το παιδί τους και φυσικά να πληρώσουν;

Πώς η νέα αυτή δυνατότητα γίνεται προϊόν εμπορικής εκμετάλλευσης με αμφίβολη μελλοντική χρησιμότητα για τους δότες;

22 Σεπτεμβρίου Συναξαριστής. Φωκά Θαυματουργού, Φωκά Κηπουρού, Ισαάκ και Μαρτίνου, Κοσμά Οσίου, των Αγίων 26 Οσιομαρτύρων, Παρασκευής του Σάρωφ.

Ὁ Ἅγιος Φωκᾶς ὁ Ἱερομάρτυρας ὁ Θαυματουργὸς

Πατρίδα του ἦταν ἡ Σινώπη τοῦ Εὐξείνου Πόντου.
Οἱ γονεῖς του Πάμφυλος καὶ Μαρία μεταλαμπάδευσαν στὸν Φωκᾶ ἀπὸ τὴν παιδική του ἡλικία τὴν φλόγα τῆς ἁγνῆς πίστης τους καὶ τὴν θερμὴ εὐσέβειά τους.
Ὁ Φωκᾶς ἀπὸ μικρὸ παιδὶ ἐντρυφοῦσε στὴν ἀνάγνωση τῶν Γραφῶν, καὶ ἐκεῖνο ποὺ ἰδιαίτερα τὸν διέκρινε ἦταν ἡ θερμὴ καὶ εἰλικρινὴς ἀγάπη ποὺ εἶχε πρὸς τὸ Θεό, ἀλλὰ καὶ πρὸς τοὺς συνανθρώπους του. Διότι ὁδηγὸ στὴν ἀγάπη του αὐτὴ εἶχε πάντα τὰ θεόπνευστα λόγια τῆς Ἁγίας Γραφῆς: «Ὁ ἀγαπῶν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ ἐν τῷ φωτὶ μένει,... ὁ δὲ μισῶν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ ἐν τῇ σκοτία ἐστι». Ἐκεῖνος, δηλαδή, ποὺ ἀγαπᾶ τὸν ἀδελφόν του, μένει μέσα στὸ πνευματικὸ καὶ ἠθικὸ φῶς. Ἐνῶ ἀντίθετα, ἐκεῖνος ποὺ μισεῖ τὸν ἀδελφό του, μένει μέσα στὸ πνευματικὸ καὶ ἠθικὸ σκοτάδι.
Ὁ Φωκᾶς, λοιπόν, μὲ τὴν ἀγάπη ποὺ τὸν διέκρινε, ἔγινε ἐπίσκοπος Σινώπης καὶ κήρυττε ἄφοβα τὸ