Πῶς γίνεται ἕνας πνευματικὸς πατέρας νὰ ἔχει ἀληθινὴ ἀγάπη γιὰ ὅλα τὰ πνευματικὰ παιδιά του;Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

 

Ὅλοι ὀφείλουμε νὰ γίνουμε ἅγιοι, Ἐπ. Σταυρουπόλεως Νικηφόρου Θεοτόκη, Ὁμιλία Κυριακῆς ιζ ἐπιστολῶν, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ὅλοι ὀφείλουμε νὰ γίνουμε ἅγιοι, Ἐπ. Σταυρουπόλεως Νικηφόρου Θεοτόκη, Ὁμιλία Κυριακῆς ιζ ἐπιστολῶν, 17-2-2024, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου 

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης 

http://hristospanagia3.blogspot.com

 

«Μακάριοι οἱ πενθοῦντες, ὅτι αὐτοὶ παρακληθήσονται» , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ὅταν δὲν συμβαδίζουν οἱ σύζυγοι στὰ πνευματικά -ἀντιμετώπιση δύστροπων συμπεριφορῶν.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

 

Ἀρκεῖ μόνο ἡ ἐξομολόγηση γιὰ συγχώρεση; , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Αὐτὸ που θὰ μᾶς σώσει εἶναι νὰ ἀγωνιζόμαστε συνεχῶς , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Κυριακή ΙΖ Ματθαίου. Ὁ Ἰερός Χρυσόστομος γιά τή θεραπεία τῆς κόρης τῆς Χαναναίας

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΖ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ[:Ματθ.15,21-27]

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΚΟΡΗΣ ΤΗΣ ΧΑΝΑΝΑΙΑΣ

«Καὶ ἐξελθὼν ἐκεῖθεν ὁ ᾿Ιησοῦς ἀνεχώρησεν εἰς τὰ μέρη Τύρου καὶ Σιδῶνος. καὶ ἰδοὺ γυνὴ Χαναναία ἀπὸ τῶν ὁρίων ἐκείνων ἐξελθοῦσα ἐκραύγαζεν αὐτῷ λέγουσα· ἐλέησόν με, Κύριε, υἱὲ Δαυΐδ· ἡ θυγάτηρ μου κακῶς δαιμονίζεται (:Και αφού έφυγε από κει ο Ιησούς, αναχώρησε προς τα μέρη της Τύρου και Σιδώνας. Τότε μια γυναίκα Χαναναία που βγήκε από τα σύνορα εκείνα, Του φώναξε δυνατά: ‘’Ελέησέ με, Κύριε, ένδοξε απόγονε του Δαβίδ. Η κόρη μου κατέχεται από δαιμόνιο και υποφέρει φρικτά’’)»[Ματθ.15,21-22].

Ο ευαγγελιστής Μάρκος λέγει ότι δεν μπόρεσε να εισέλθει στην οικία διαφεύγοντας την προσοχή του πλήθους[Μάρκ.7,24: «Καὶ ἐκεῖθεν ἀναστὰς ἀπῆλθεν εἰς τὰ μεθόρια Τύρου καὶ Σιδῶνος. καὶ εἰσελθὼν εἰς οἰκίαν οὐδένα ἤθελε γνῶναι, καὶ οὐκ ἠδυνήθη λαθεῖν(:Έπειτα ο Ιησούς έφυγε από εκεί και πήγε κοντά στα σύνορα της Τύρου και της Σιδώνος. Κι αφού μπήκε σ’ ένα σπίτι, όπου διάλεξε να μείνει, δεν ήθελε να γίνει γνωστό ότι ήταν εκεί. Αλλά δεν μπόρεσε να ξεφύγει την προσοχή του κόσμου)»].

Γιατί όμως πήγαινε τακτικά στα μέρη αυτά; Όταν τους απάλλαξε από την φροντίδα της τροφής, τότε πλέον προχωρεί και ανοίγει τη θύρα της σωτηρίας και στα έθνη· όπως ακριβώς λοιπόν και ο Πέτρος, αφού έλαβε εντολή πρώτα να καταργήσει αυτόν τον νόμο, αποστέλλεται στον Κορνήλιο: «Τοῦ δὲ Πέτρου διενθυμουμένου περὶ τοῦ ὁράματος εἶπεν αὐτῷ τὸ Πνεῦμα· ἰδοὺ ἄνδρες τρεῖς ζητοῦσί σε· ἀλλὰ ἀναστὰς κατάβηθι καὶ πορεύου σὺν αὐτοῖς μηδὲν διακρινόμενος, διότι ἐγὼ ἀπέσταλκα αὐτούς. καταβὰς δὲ Πέτρος πρὸς τοὺς ἄνδρας εἶπεν· ἰδοὺ ἐγώ εἰμι ὃν ζητεῖτε· τίς ἡ αἰτία δι᾿ ἣν πάρεστε; οἱ δὲ εἶπον· Κορνήλιος ἑκατοντάρχης, ἀνὴρ δίκαιος καὶ φοβούμενος τὸν Θεόν, μαρτυρούμενός τε ὑπὸ ὅλου τοῦ ἔθνους τῶν Ἰουδαίων, ἐχρηματίσθη ὑπὸ ἀγγέλου ἁγίου μεταπέμψασθαί σε εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ καὶ ἀκοῦσαι ῥήματα παρὰ σοῦ(:Ενώ λοιπόν ο Πέτρος κυκλοφορούσε στον νου του το όραμα που είδε, και προσπαθούσε να το εξηγήσει, του είπε το Άγιο Πνεύμα με εσωτερική έμπνευση: ‘’Ιδού, τρεις άνδρες σε ζητούν.

Ὁ Θεὸς τιμωρεῖ αὐστηρότατα τὴν ὁμοφυλοφιλία!

Ὁ Θεὸς τιμωρεῖ αὐστηρότατα τὴν ὁμοφυλοφιλία!

Κ. Γ. Παπαδημητρακόπουλος

Στὴν ἐποχή μας, καλοί μου φίλοι, εἶναι ἀνάγκη νὰ γίνεται συνέχεια καὶ αὐτό: Νὰ μιλᾶμε ἀκόμη καὶ γιὰ τὰ αὐτονόητα! Ναί, εἶναι τόσο μεγάλη ἡ διαστρέβλωση ποὺ γίνεται σὲ πάρα πολλὰ πράγματα τοῦ σύγχρονου βίου.

Ἕνα ἀπ’ αὐτὰ εἶναι καὶ τὸ θέμα τῆς ὁμοφυλοφιλίας, στὸ ὁποῖο τὰ τελευταῖα, μόλις, χρόνια (καὶ εἶναι ἄξιο προβληματισμοῦ αὐτό), γίνεται ὀργανωμένη καὶ συστηματικὴ προσπάθεια ἐπιβολῆς του στὴν κοινωνία, στὶς ἀπόψεις καὶ στὶς ἀντιλήψεις μας. Ὡς καὶ αὐτοῦ ἀκόμη τοῦ νόμου τοῦ Θεοῦ! Ποὺ αὔριο θὰ μᾶς ποῦν ὅτι, κάνει λάθος καὶ αὐτός, καὶ πρέπει νὰ ἀλλάξει ἢ νὰ περιθωριοποιηθεῖ καὶ μαζί του καὶ ὁ ἴδιος ὁ Θεός!!! Ἔτσι νὰ μὴ πηγαίνει τὸ ἄλογο, ὅπως θέλει ὁ καβαλλάρης, ἀλλὰ ὁ καβαλλάρης νὰ πηγαίνει ὅπως θέλει τὸ ἄλογο!! Καὶ εἶναι φοβερὸ στὴ διαστροφὴ αὐτή, νὰ συμμετέχουν ἀκόμη καὶ αὐτοὶ οἱ πνευματικοί μας ταγοί!

* * *

Τὸ θέμα εἶναι ὄντως τεράστιο. Στὸ ταπεινό μας αὐτὸ κείμενο θὰ περιοριστοῦμε μόνο σὲ ἕνα. Τί λένε οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας, καὶ μάλιστα ὁ ἱ. Χρυσόστομος. Καὶ ἐπειδὴ ὁ θεῖος αὐτὸς Πατέρας ἔχει ἀναφέρει πολλὰ ἐπ’ αὐτοῦ, καὶ πάλι θὰ περιοριστοῦμε στὸ θέμα τῆς τιμωρίας τῆς σχετικῆς παράβασης τῆς ἐντολῆς τοῦ Θεοῦ.

Τό σοδομικό νομοθέτημα

Ἀρχιμανδρίτου Παύλου Ντανᾶ

Ἱεροκήρυκος

8-2-2024

Ὁ Ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης προφητεύει:

«Ὅλος ὁ κόσμος βράζει σάν σέ καζάνι. Ἡ Ἐκκλησία, ἡ πολιτεία, ὅλα τά ἔθνη εἶναι ἄνω-κάτω!»

Στό βίβλίο «Περί προσευχῆς Λόγοι ΣΤ´» τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Σουρωτῆς Θεσσαλονίκης, ρωτάει τόν Ἅγιο Παΐσιο μιά Μοναχή:

- Γέροντα, αὐτό τό διάστημα πού τά πράγματα εἶναι δύσκολα γιά τήν Ἑλλάδα, κάνω πολύ κομποσχοίνι, ἀλλά σκέφτομαι καί ὅτι ἡ σωτηρία τῆς Ἑλλάδας δέν κρέμεται ἀπό τό κομποσχοίνι μου.

– Δέν εἶναι ὅτι ἡ σωτηρία τῆς Ἑλλάδας κρεμάστηκε ἀπό τό κομποσχοίνι σου, ἀλλά τό νά σκέφτεσαι συνέχεια τήν δυσκολία πού περνάει ἡ Ἑλλάδα σημαίνει ὅτι πονᾶς τήν πατρίδα καί ζητᾶς τήν ἐπέμβαση τοῦ Θεοῦ, ὁ Ὁποῖος εἶναι ὁ μόνος πού μπορεῖ νά βοηθήσει.

Νά προσεύχεσθε νά ἀναδείξει ὁ Θεός πνευματικούς ἀνθρώπους, Μακκαβαίους, γιατί ὑπάρχει μεγάλη ἀνάγκη. Ἦρθε ὁ καιρός νά πολεμήσει τό καλό μέ τό κακό, γιατί τήν παρανομία τήν ἔχουν κάνει νόμο καί τήν ἁμαρτία μόδα. Ὅταν ὅμως δεῖτε συμφορές στήν Ἑλλάδα, τό κράτος νά βγάζει παλαβούς νόμους καί νά ὑπάρχει γενική ἀστάθεια, μή φοβηθεῖτε, θά βοηθήσει ὁ Θεός.

– Ἔτσι ὅπως τά λέτε, Γέροντα, πρέπει νά τά ἀφήσουμε ὅλα καί νά δώσουμε τίς δυνάμεις μας στήν προσευχή.

– Μά, χωράει συζήτηση γι’ αὐτό τό πράγμα; Ὅλος ὁ κόσμος βράζει σάν σέ καζάνι. Ἡ Ἐκκλησία, ἡ πολιτεία, ὅλα τά ἔθνη εἶναι ἄνω-κάτω! Καί τί ἐξέλιξη θά ἔχουμε, κανείς δέν τό ξέρει. Ὁ Θεός νά βάλει τό χέρι του! Πρέπει οἱ καλόγεροι νά κάνουν πολλή προσευχή. Καί ἐπείγουσες δουλειές νά ἔχουν νά τίς ἀφήσουν ὅλες καί νά στραφοῦν στήν προσευχή.

Κυριακή ΙΖ Λουκᾶ. Ἐρμηνεία τῆς ἀποστολικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΖ΄ΛΟΥΚΑ[:Β΄Κορ. 6,16-7,1]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

Υπομνηματισμός των εδαφίων Β΄Κορ. Στ΄14-18 και ζ΄ 1

«Μὴ γίνεσθε ἐτεροζυγοῦντες ἀπίστοις· τίς γὰρ μετοχὴ δικαιοσύνῃ καὶ ἀνομίᾳ; Τίς δὲ κοινωνία φωτὶ πρὸς σκότος; Τίς δὲ συμφώνησις Χριστῷ πρὸς Βελίαλ; Ἢ τίς μερὶς πιστῷ μετὰ ἀπίστου; (:Μη συνάπτετε στενό σύνδεσμο προς τους απίστους, με τους οποίους δεν μπορείτε να αποτελέσετε ταιριαστό ζευγάρι, ώστε να μπαίνετε στον ίδιο ζυγό μαζί τους· διότι ποια συνάφεια και ανάμειξη μπορεί να υπάρχει μεταξύ της δικαιοσύνης και της παρανομίας; Και ποια επικοινωνία μεταξύ φωτός και σκότους; Και ποια συμφωνία μπορεί να γίνει μεταξύ του Χριστού και του Σατανά; Ή ποιο μερίδιο δύναται να έχει ένας πιστός με έναν άπιστο;)»[Β΄Κορ. 6,14-15].

Είδες πώς χρησιμοποιεί τις λέξεις αυτές καθ’ εαυτές και που είναι ικανές να αποτρέψουν από σφάλματα; Δεν είπε δηλαδή: «παρανομία», που είναι πιο έντονη, ούτε είπε: «με τους ανθρώπους του σκότους και τους ανθρώπους του φωτός», αλλά χρησιμοποιεί τις ακριβώς αντιφατικές έννοιες, το φως και το σκοτάδι. Ούτε είπε: «ανάμεσα στους ανθρώπους του Χριστού και στους ανθρώπους του διαβόλου», αλλά λέξεις που είναι πολύ πιο αντίθετες, «του Χριστού και του Βελίαρ», με την εβραϊκή αυτή λέξη ονομάζοντας τον αποστάτη.

«Ἢ τίς μερὶς πιστῷ μετὰ ἀπίστου;(: Ή ποιο μερίδιο δύναται να έχει ένας πιστός με έναν άπιστο;)»[Β΄Κορ.6,15]. Εδώ λοιπόν, για να μη θεωρηθεί ότι κατηγορεί αόριστα την κακία και επαινεί την αρετή, αναφέρει και πρόσωπα χωρίς να τα ονομάζει. Και δεν είπε: «κοινωνία», αλλά ανέφερε τα έπαθλα, λέγοντας: «μερίδα». «Τίς δὲ συγκατάθεσις ναῷ Θεοῦ μετὰ εἰδώλων; Ὑμεῖς γὰρ ναὸς Θεοῦ ἔστε ζῶντος (:Και πώς μπορεί να βρίσκονται μαζί στον ίδιο τόπο ο ναός του Θεού και τα είδωλα; Ναι· δεν έχουν καμία θέση τα είδωλα σε σας. Διότι εσείς είστε ναός του ζώντος Θεού)»[Β΄Κορ.6,16]. Με αυτά εννοεί το εξής: «Ούτε ο βασιλιάς σας έχει τίποτα το κοινό με τον διάβολο(γιατί “ποια συμφωνία υπάρχει μεταξύ του Χριστού και του Βελίαρ;”), ούτε τα ίδια τα πράγματα· γιατί “τι κοινό μπορεί να έχει το φως με το σκοτάδι;”. Επομένως ούτε εσείς δεν πρέπει να έχετε». Πρώτα αναφέρει τον βασιλιά και έπειτα αυτούς, πράγμα με το οποίο προπάντων τους ξεχωρίζει.

Ποῦ ἐκκλησιαζόμεθα;

Ποῦ ἐκκλησιαζόμεθα;

Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

Εἶναι ἀρκετοὶ οἱ χριστιανοὶ ποὺ ἐπιλέγουν νὰ ἐκκλησιάζονται τακτικὰ σὲ κάποιο κοντινὸ μὲ τὴν ἐνορία τους μοναστήρι. Συνδέονται μὲ τοὺς μοναχοὺς καὶ νιώθουν μία πνευματικὴ ἄνεση κάθε φορά ποὺ πηγαίνουν ἐκεῖ. Αὐτὸ συμβαίνει, γιατί στοὺς ἐνοριακοὺς ναοὺς οἱ ἱερεῖς εἶναι πολυάσχολοι καὶ ἐξωστρεφεῖς καὶ δὲν ὑπάρχει χρόνος ἐπικοινωνίας μαζί τους μετὰ τὸν ἐκκλησιασμό.

Ἐπίσης οἱ ἀκολουθίες καὶ ἡ θεία Λειτουργία συχνὰ δὲν τελοῦνται μὲ κατανυκτικὸ τρόπο, ἀλλὰ καὶ πολλοὶ ἀπὸ τοὺς ἐκκλησιαζόμενους ἐμφανίζονται στὸν ἐνοριακὸ ναὸ ἀπὸ κάποια κοινωνικὴ ὑποχρέωση καὶ ἀγνοοῦν καὶ τὰ στοιχειώδη τῆς λατρείας τοῦ Θεοῦ. Αὐτοὶ καταστρέφουν τὴν κατανυκτικὴ ἀτμόσφαιρα μὲ τὶς κοσμικὲς συνήθειες καὶ ἀπαιτήσεις τους. Μερικὲς φορὲς ἀπωθεῖ τοὺς πιστοὺς ἀπὸ τοὺς ἐνοριακοὺς ναοὺς καὶ τὸ πρόχειρο καὶ χωρὶς πνευματικὸ περιεχόμενο κήρυγμα ἀπὸ μὴ δόκιμους ἱερεῖς.

Δὲν ἔχουν ὑπομονὴ νὰ ἀκοῦν τὴν ἀπερίσκεπτη καὶ ἀδιάκριτη πολυλογία τους. Δυστυχῶς, πολλοὶ κληρικοὶ ὅταν βγαίνουν στὴν ὡραία πύλη ἢ ἀνεβαίνουν στὸν ἄμβωνα, ἔχουν τὴν βεβαιότητα ὅτι μποροῦν νὰ μιλήσουν γιὰ κάθε θέμα, ἐνῷ εἶναι ἀκατάλληλοι καὶ ἀνήμποροι. Τὸ ἴδιο παρατηροῦμε καὶ ὅταν μιλοῦν μερικοὶ λαμπροφορεμένοι μητροπολίτες, οἱ ὁποῖοι «ντὲ καὶ καλὰ» πρέπει νὰ μιλήσουν χωρὶς θέμα, παντελῶς ἀπροετοίμαστοι. Λένε τετριμμένα ἢ σχολιάζουν τὴν πολιτικὴ καὶ κοινωνικὴ πραγματικότητα καὶ συμβουλεύουν τοὺς ἐκκλησιαζόμενους ἀναλόγως, χωρὶς φυσικὰ νὰ καλύπτουν τὶς πνευματικές τους ἀνάγκες ἢ νὰ τοὺς παρηγοροῦν στὰ προβλήματα καὶ τὶς δυσκολίες ποὺ ἀντιμετωπίζουν. Ἔχουν καὶ τὴν πρόσθετη «ἀρετὴ» νὰ μὴ τελειώνουν ποτέ! Στὶς περιπτώσεις αὐτὲς οἱ πιστοὶ ποὺ πηγαίνουν στὸ ναό, ἂν πληροφορηθοῦν τὴν παρουσία τοῦ δεσπότη, ἀλλάζουν πορεία καὶ πηγαίνουν στὸν ἑπόμενο ναό. Ἔτσι κάπως ἐξηγεῖται καὶ τὸ φαινόμενο οἱ μητροπολιτικοί ναοὶ νὰ μὴ ἔχουν ἐκκλησίασμα.

Φιλοκαλία τῶν νηπτικῶν καί ἀσκητικῶν

ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ ΓΕΡΟΝΤΩΝ

Τόμος 1ος - εδώ

Προτεινόμενο πρόγραμμα για την ανάγνωση των αρχείων που είναι σε μορφή djvu είναι το sumatrapdfreader

※

ΦΙΛΟΚΑΛΙΑ ΤΩΝ ΝΗΠΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΑΣΚΗΤΙΚΩΝ

ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΠΑΛΑΜΑΣ

(ΠΑΤΕΡΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ)

※

https://wra9.blogspot.com/2024/02/blog-post.html

17 Φεβρουαρίου. Θεοδώρου μεγαλομάρτυρος Τήρωνος (†307). Μαριάμνης ἀδελφῆς τοῦ ἀποστόλου Φιλίππου (α΄ αἰ.), Μαρκιανοῦ καὶ Πουλχερίας βασιλέων, Θεοδώρου νεομάρτυρος τοῦ ἐν Μυτιλήνῃ (†1795). Ἁγιογραφικό ανάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Σαββάτου. ιζ´ ἑβδ. ἐπιστολῶν (Α΄ Κορ. ιδ´ 20-25).

Α Κορ. 14,20      Ἀδελφοί, μὴ παιδία γίνεσθε ταῖς φρεσίν, ἀλλὰ τῇ κακίᾳ νηπιάζετε, ταῖς δὲ φρεσὶ τέλειοι γίνεσθε.

Α Κορ. 14,20            Αδελφοί, μη γίνεσθε σαν μικρά παιδιά κατά τον νουν και κατά την σκέψιν, αλλά να γίνεσθε απονήρευτοι και αθώοι σαν τα νήπια κατά την κακίαν. Κατά δε τον νουν και την σύνεσιν και την ορθοφροσύνην να γίνεσθε τέλειοι.

Α Κορ. 14,21      ἐν τῷ νόμῳ γέγραπται ὅτι ἐν ἑτερογλώσσοις καὶ ἐν χείλεσιν ἑτέροις λαλήσω τῷ λαῷ τούτῳ, καὶ οὐδ᾿ οὕτως εἰσακούσονταί μου, λέγει Κύριος.

Α Κορ. 14,21             Εις την Παλαιάν Διαθήκην έχει γραφή, ότι “θα ομιλήσω στον λαόν τούτον, τον ιουδαϊκόν, δια μέσου ανθρώπων που ομιλούν ξένας γλώσσας και με χείλη ξένων λαών, αλλ' ακόμη ούτε με τον τρόπον αυτόν, τον θαυμαστόν και υπερφυσικόν, θα με ακούσουν”, λέγει ο Κυριος.