8ήμερο Προσκύνημα στούς Ἁγίους Τόπους τό Πάσχα ἀπό 29/04/2013 ἔως 06/05/2013

 8ήμερο προσκύνημα στους Αγίους Τόπους το Πάσχα από 29/04/2013 έως 06/05/2013
Για πληροφορίες ἐδῶ

1η ημ. 29/04/13 Μ. Δευτέρα: ΘΕΣ/ΝΙΚΗ – ΑΘΗΝΑ – ΤΕΛ ΑΒΙΒ – ΛΥΔΑ
Συνάντηση στο αεροδρόμιο Μακεδονία στις 18:30 και αναχώρηση με την Aegean Air. Άφιξη μέσω Αθηνών στο Τελ Αβίβ τα ξημερώματα τις Μ. Τρίτης στις 00:55. Επιβίβαση στο πούλμαν και μεταφορά στη Λύδα όπου θα προσκυνήσουμε τον τάφο του Αγίου Γεωργίου. Μεταφορά στο ξενοδοχείο, τακτοποίηση και ξεκούραση.
1η διανυκτέρευση στην Ιερουσαλήμ

Προσευχή.γ'μέρος

Γέρων Πορφύριος Ἁγιορείτης

© Ἱερό Ἡσυχαστήριο «Ἡ Ἀνάστασις τοῦ Χριστοῦ-Ἐμμαούς», Ἅγιος Βασίλειος Λαγκαδᾶ

 

 

Δεῖτε ἐδῶ:β'μέρος

 Προσευχή

Ἕνα σπουδαῖο ἀποτέλεσμα τῆς ἀδιάλειπτης μνήμης τοῦ Θεοῦ εἶναι ἡ θεραπεία τοῦ λογιστικοῦ μέρους τῆς ψυχῆς. Ὁ γέροντας ἔλεγε χαρακτηριστικά ὅτι ὁ νοῦς ἀποκτάει εὐλυγισία μέ τήν ἀδιάλειπτη μνήμη τοῦ Θεοῦ.

Δίδασκε ὁ σοφός Γέρων: «Νά ἔχετε συνέχεια τή μνήμη τοῦ Θεοῦ. Ἔτσι ὁ νοῦς σας θ' ἀποκτήσει εὐλυγισία. Ἡ εὐλυγισία τοῦ νοῦ ἔρχεται ἀπ' τήν ἐγρήγορση. Ἐγρήγορση εἶναι ὁ ἔρως γιά τόν Θεό. Εἶναι νά ἔχεις πάντα στό νοῦ καί στήν καρδιά σου τόν Χριστό, ἔστω κι ἄν κάνεις ἄλλες δουλειές. Θέλει ἔρωτα πρός τόν Χριστό, λαχτάρα. Μνήμη Θεοῦ θ' ἀποκτήσετε μέ τήν εὐχή, «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ...», μέ τίς προσευχές τῆς Ἐκκλησίας, μέ τούς ὕμνους, μέ τό νά φέρνετε στό νοῦ σας τίς ἐνέργειες τοῦ Θεοῦ καί χωρία ἀπ΄ τήν Ἁγία Γραφή κι ἀπό ἄλλα πνευματικά βιβλία»²³.

Τόν ταπεινό «ὑψώνει» καί δοξάζει ὁ Θεός

Ποιος έχει δει άνθρωπο πού να λάμπει με τίς αρετές του, αλλά να φαίνεται ευκαταφρόνητος στους ανθρώπους; Πού ή ζωή του να είναι φωτεινή και να είναι σοφός στη γνώση, αλλά να έχει ταπεινό φρόνημα; Μακάριος είναι όποιος κατά Θεόν ταπεινώνει τον εαυτό του σε όλες τίς περιστάσεις και μπροστά σε όλους τους ανθρώπους, γιατί αυτός θα δοξαστεί γιατί ένας τέτοιος άνθρωπος, πού ταπεινώνει τον εαυτό του και τον μικραίνει, από το Θεό δοξάζεται. Και αν κανείς υπομένει και πείνα και δίψα για την αγάπη του Θεού, όπως οί Απόστολοι και οί Μάρτυρες, θα τον μεθύσει ό Θεός με τα επουράνια αγαθά του.

Προσευχή γιά τούς διώκτες μας......

Μου γράφεις: «Γιατί ή Εκκλησία μισεί τούς κομμουνιστές;»

Ποιος σου το είπε αυτό; Την Εκκλησία ίσως την μισούν, μα Εκείνη δεν μισεί τούς εχθρούς της. Ή Εκκλησία καταδικάζει τις δραστηριότητες των κομμουνιστών, άλλ' όχι τούς κομμουνιστές ως άτομα. Ή Εκκλησία καταδικάζει τις βιαιότητες των κομμουνιστών, τη δολοφονία του τσάρου και της οικογένειας του, τη δολοφονία πολλών Ιεραρχών και ιερέων, τη φυλάκιση και τούς διωγμούς των χριστιανών, τον εμπαιγμό της πίστης, τη βεβήλωση των ιερών κειμηλίων, το ξεπούλημα των εικόνων, την τυμβωρυχία των αγίων ανθρώπων, τον εμπαιγμό των ιερών λειψάνων, τη μετατροπή των ναών σε θέατρα, τη βλασφημία εναντίον του Χριστού, την απαγόρευση συνάξεων για προσευχή, την εξύμνηση του Ιούδα και του σατανά, τον υποβιβασμό των ανθρώπων σε πιθήκους, την μετατροπή του ανθρώπου σε εξάρτημα μιας μηχανής, την υλιστική τυφλότητα πού δε βλέπει Θεό, ψυχή ή κάθε άλλη πνευματική πραγματικότητα.

Ἡ ψυχολογία τῆς μετανοίας. Μέρος Β'. Ἰλαρίωνος Φέλεα Ρουμάνου ἱερομάρτυρος (+1940).

Ἡ ψυχολογία τῆς μετανοίας

Ἰλαρίωνος Φέλεα Ρουμάνου ἱερομάρτυρος (+1940)

Μέρος Β'

Δέν εἶναι εὔκολο πρᾶγμα νά πείθεις τούς ἀνθρώπους νά ὁμολογήσουν ὅτι εἶναι ἁμαρτωλοί. Κι ἄν γίνει αὐτό εἶναι ἀκόμη πιό δύσκολο νά τούς βοηθήσης νά μήν ἁμαρτήσουν πλέον. Ἡ ἔννοια τῆς ἁμαρτίας γίνεται ὅλο καί πιό ἀπρόσιτη καί ἡ ἠθική συνείδηση πολλῶν ἀνθρώπων εἶναι κοιμισμένη.
Ἡ πίστη καί τό ἠθικό συναίσθημα ἀντιμετωπίζονται ἀπό πολλές ψυχές μέ ἀμφιβολίες, ἀδιαφορία, σκεπτικισμό, ἀτομικισμό καί ἀθεϊσμό.
Τό πρῶτο ἀποτέλεσμα τῆς ἀπιστίας εἶναι ἡ κατάπτωση τοῦ ἠθικοῦ φραγμοῦ. Μία πτώση σέ θρησκευτικό ἐπίπεδο ἀκολουθεῖται ἀπό μία ὑποβάθμιση τῶν ἠθῶν κι ἀπό ἕνα πλῆθος ἀλληλοσυγκρουόμενων συναισθημάτων, τά ὁποῖα ἀποσταθεροποιοῦν τήν ψυχή.

Ἅγιος Ἰωάννης Χρυσόστομος - Ἡ ἀληθινὴ συγχώρησις

Τὰ ἑξῆς παραγγέλνει ὁ Θεὸς στοὺς ἀνθρώπους: «κανεὶς ἀπὸ σᾶς ἂς μὴ διατηρεῖ στὴν καρδιά του κακία γιὰ τὸν ἀδελφό του» (Ζαχ. ζ´ 10) καὶ «κανεὶς ἂς μὴν συλλογίζεται τὴν κακία τοῦ ἄλλου» (Ζαχ. η´ 17). Δὲν λέει μόνο, συγχώρεσε τὸ κακὸ τοῦ ἄλλου, ἀλλὰ μὴν τὸ ἔχεις οὔτε στὴ σκέψη σου, μὴ τὸ συλλογίζεσαι, ἄφησε ὅλη τὴν ὀργή, ἐξαφάνισε τὴν πληγή. Νομίζεις, βεβαίως, ὅτι μὲ τὴν ἐκδικητικότητα τιμωρεῖς ἐκεῖνον ποὺ σὲ ἔβλαψε. Γιατὶ ἐσὺ ὁ ἴδιος σὰν ἄλλο δήμιο ἐγκατέστησες μέσα σου τὸ θυμὸ καὶ καταξεσκίζεις τὰ ἴδια σου τὰ σπλάχνα. Ἔχεις ἀδικηθεῖ πολὺ καὶ στερήθηκες πολλὰ ἐξαιτίας κάποιου, κακολογήθηκες καὶ ζημιώθηκες σὲ πολὺ σοβαρὰ θέματά σου καὶ γι᾿ αὐτὸ θέλεις νὰ δεῖς νὰ τιμωρεῖται ὁ ἀδελφός σου; Καὶ ἐδῶ πάλι εἶναι χρήσιμο νὰ τὸν συγχωρήσεις.

Ἄδηλος φόνος [ἔκτρωση- ἄμβλωση]

Άδηλος φόνος [έκτρωση- άμβλωση]

 

Του Κωνσταντίνου Αθ. Οικονόμου δασκάλου – συγγραφέα

 

Έκτρωση ή άμβλωση είναι η διακοπή μιας αδιατάρακτης ενδομητρίου κυήσεως, που διενεργείται σε πρώιμη ηλικία (< 24 εβδ.) και οδηγεί σε αφαίρεση και θανάτωση του εμβρύου. Η άμβλωση προκαλείται με χημικές, χειρουργικές ή άλλες μεθόδους. Το όριο των 24 εβδομάδων καθορίστηκε με βάση την ελάχιστη ηλικία κυήσεως, που επιτρέπει σε ένα έμβρυο που θα γεννηθεί να είναι βιώσιμο. Έχουν εφαρμοστεί διάφορες μέθοδοι άμβλωσης στην πορεία της Ιστορίας. Οι ηθικές και νομικές πτυχές της άμβλωσης αποτελούν αντικείμενο έντονης συζήτησης σε όλο τον κόσμο. Το κύριο ζήτημα είναι κατά πόσο το έμβρυο μπορεί να χαρακτηριστεί ως άνθρωπος και ως εκ τούτου η έκτρωση ως ανθρωποκτονία.

Κυριακή! «Ἀναστάσεως ἡμέρα λαμπρυνθῶμεν λαοί». Πρωτοπρ. Ἀθανασίου Μηνᾶ

Κυριακή! «Ἀναστάσεως ἡμέρα λαμπρυνθῶμεν λαοί»

Περί τῆς πρωταρχικῆς αἰτίας τῆς καταργήσεως τῆς ἀργίας τῆς Κυριακῆς

Πρωτοπρ. Ἀθανασίου Μηνᾶ

Ἱερουσαλήμ,  Ἱερουσαλήμ, ἡ ἀποκτείνουσα τούς Προφήτας, καί λιθοβολοῦσα τούς ἀπεσταλμένους πρός αὐτήν· ποσάκις ἠθέλησα ἐπισυναγαγεῖν τά τέκνα σου, ὅν τρόπον ἐπισυνάγει ὄρνις τά νοσσία ἑαυτῆς ὑπό τάς πτέρυγας, καί οὐκ ἠθελήσατε; ἰδού ἀφίεται ὑμῖν, ὁ οἶκος ὑμῶν ἔρημος (Ματθ. κγ΄, 36).

Ὁ ἴδιος ὁ Χριστός λυπᾶται καί συμπαθεῖ τήν Ἱερουσαλήμ. Τήν κατηγορεῖ  ὡς φονεύτρια, μή θέλουσα τό ἔλεός Του. Πίστεψε στόν διάβολο ὁ ὁποῖος τήν διασκορπίζει. Ὡστόσο, ὅμως, δέν τήν καταρᾶται. Τήν ἐκλιπαρεῖ!

Τέτοιο εἶναι λοιπόν καί τό ὕφος τοῦ παρακάτω κειμένου πού γράφθηκε μέ ἀφορμή τή νέα πολεμική κατά τῆς Κυριακῆς:

Ὁ πνευματικός πατήρ

Αγίου Ανθίμου Χίου

                                                                                                 1 Ιανουαρίου 1946

«Ιδού εγώ και τα παιδία, α μοι έδωκεν ο Θεός». Δεν ηθέλησα εις τον κόσμον να αποκτήσω παιδιά σαρκικά και ο Θεός μου εχάρισεν εσάς, να σας εχω παιδιά μου πνευματικά. Με παρηγορεί αυτό το ρητόν∙ και εσάς φαντάζομαι ότι σας ευφραίνει• διότι εγώ σας έχω ως παιδιά μου και εσείς με θεωρείτε ως πατέρα σας πνευματικόν.

Ανώτερος είναι ο πνευματικός πατήρ από τον σαρκικόν πατέρα. Πολύ πιο ανώτερος είναι ο πνευματικός πατήρ από τον σαρκικόν πατέρα. Διότι εγώ αν σε ιδώ ότι προσκόπτεις προς λίθον τον πόδα σου, δεν θα ησυχάσω• θα τρέξω να σε βοηθήσω. Αν σε ιδώ να σε σύρουν εις τα δικαστήρια διά κάποιον χρέος, το οποίον οφείλεις, θα τρέξω να το πληρώσω εγώ αντί για σένα. Αν ιδώ ότι σε κατηγορούν η σε υβρίζουν η σε κακολογούν, θα τρέξω, να πάρω το μέρος σου και να σε υπερασπίσω.

Ἡ Βάπτιση τοῦ Χριστοῦ. Τό Μυστήριο τοῦ Βαπτίσματος_mp3

Π. Σάββας 2012-01-06_Ἡ Βάπτιση τοῦ Χριστοῦ. Τό Μυστήριο τοῦ Βαπτίσματος_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 06-01-2012 (Σύναξη στό Ἀρχονταρίκι ).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

Ἡ Ἐκκλησία εἶναι μία, οἱ αἱρέσεις εἶναι πολλές! (Ἅγ. Ιουστῖνος Πόποβιτς)

«Ἡ Ἐκκλησία δὲν εἶναι μόνον μία, ἀλλὰ καὶ μοναδική. Ἐν τῷ Κυρίῳ Ἰησοῦ δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ὑπάρξουν πολλὰ σώματα κατὰ τὸν ἴδιον τρόπον δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ὑπάρχουν ἐν αὐτῷ πολλὲς Ἐκκλησίες.

Ἐν τῷ θεανθρωπίνῳ αὐτοῦ σώματι ἡ Ἐκκλησία εἶναι μία καὶ μοναδική, ὅπως ὁ Θεάνθρωπος, ὁ Χριστός, εἶναι ἕνας καὶ μοναδικός. Δι’ αὐτὸν τὸν λόγον διαίρεσις, σχίσμα τῆς Ἐκκλησίας εἶναι πρωτίστως ἕνα πράγμα ὀντολογικῶς ἀδύνατον.

Εἰς τὰ Θεοφάνια, εἴτουν Γενέθλια τοῦ Σωτῆρος

Αʹ. Χριστὸς γεννᾶται, δοξάσατε·
Χριστὸς ἐξ οὐρανῶν, ἀπαντήσατε·
Χριστὸς ἐπὶ γῆς, ὑψώθητε.
Ἄσατε τῷ Κυρίῳ, πᾶσα ἡ γῆ·
καὶ, ἵν' ἀμφότερα συνελὼν εἴπω,
Εὐφραινέσθωσαν οἱ οὐρανοὶ, καὶ ἀγαλλιάσθω ἡ γῆ, διὰ τὸν ἐπουράνιον, εἶτα ἐπίγειον.
Χριστὸς ἐν σαρκὶ, τρόμῳ καὶ χαρᾷ ἀγαλλιᾶσθε·
τρόμῳ, διὰ τὴν ἁμαρτίαν·
χαρᾷ, διὰ τὴν ἐλπίδα.
Χριστὸς ἐκ Παρθένου·
γυναῖκες παρθενεύετε, ἵνα Χριστοῦ γένησθε μητέρες.
Τίς οὐ προσκυνεῖ τὸν ἀπ' ἀρχῆς;
τίς οὐ δοξάζει τὸν τελευταῖον;