Περί πνευματικοῦ νόμου, Ἁγίου Μάρκου τοῦ ἀσκητοῦ, Κεφ. 11-30.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Περί πνευματικοῦ νόμου, Ἁγίου Μάρκου τοῦ ἀσκητοῦ, Κεφ. 11-30.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 4-8-2013 (Σύναξη Κυριακῆς)
http://www.hristospanagia.gr

«Ἡ προσευχή μέ τό ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ»

Πρωτ. Στεφάνου Ἀναγνωστόπουλου

Ὅταν λέμε τήν Εὐχή, φροντίζουμε νά μήν ἔχουμε μετεωρισμούς. Νά μή φεύγη, δηλαδή, τό μυαλό μας ποτέ ἐδῶ καί πότε ἐκεῖ, νά μή χαζεύη σέ εἰκόνες, νά μή σκέπτεται τίποτε ἀπολύτως. Προσέχουμε μόνο στά λόγια τῆς Εὐχῆς, μέ ἀπόλυτη συναίσθησι ὅτι τό «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με»,τό λέμε μπροστά στόν Χριστό! Γιατί ὁ Χριστός εἶναι μπροστά μας καί ὄχι μακρυά στόν οὐρανό. Καί εἴμεθα πράγματι ἐνώπιόν Του! Ἄν τά μάτια τῆς ψυχῆς μας δέν ἦσαν τυφλά, θά Τόν βλέπαμε, ἐφ᾿ ὅσον βέβαια αὐτό ἦτο πρός τό συμφέρον τῆς ψυχῆς μας. Μ᾿ αὐτήν λοιπόν τήν συναίσθησι Τόν παρακαλοῦμε θερμά, Τόν ἱκετεύουμε δυνατά γιά νά μᾶς ἐλεήση καί νά μᾶς σώση. «Χριστέ μου, ἐλέησόν με καί ἐκ τῶν κρυφίων μου καθάρισόν με».

Ἡ Χαναναία Τόν εἶχε μπροστά της καί φώναζε: «Ἐλέησόν με, Κύριε, υἱέ Δαυίδ· ἡ θυγάτηρ μου κακῶς δαιμονίζεται».¹ Ἔτσι κι ἐμεῖς, Τόν ἔχουμε μπροστά μας καί Τόν φωνάζουμε:

«Κύριε! Βοήθησέ με νά βλέπω τίς ἀνομίες μου,....»

Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης

Κύριε! Βοήθησέ με νά βλέπω τίς ἀνομίες μου, νά μήν περιφρονῶ τούς ἁμαρτωλούς σάν καί μένα, νά μή διατηρῶ μέσα μου ἄσχημα αἰσθήματα γι᾿ αὐτούς λόγω τῶν ἁμαρτιῶν τους·  φώτισέ με νά περιφρονῶ τόν ἑαυτό μου ὅπως μοῦ ἀξίζει, ἐπειδή εἶμαι ὁ μεγαλύτερος ἁμαρτωλός·  νά νιώθω γιά μένα, τό σαρκικό ἄνθρωπο, ἀμείλικτο μίσος. «Εἴ τις ἔρχεταιπρός με καί οὐ μισεῖ....τήν ἑαυτοῦ ψυχήν, οὐ δύναταί μουμαθητής εἶναι» (Λουκ. Ιδ΄ : 26), εἶπε ὁ ἴδιος ὁ Κύριος.

**

Ὁ Θεός εἶναι ὁ Δημιουργός καί Κυβερνήτης ὅλου τοῦ κόσμου.Ὅλα ὅσα ὑπάρχουν σ᾿ αὐτόν εἶναι ἔργο καί καρπός τῆς δύναμης καί τῆς σοφίας Του.

Ἡ Σοφία, μία πνευματική μου ἀδελφή ἀπό τόν κόσμο.Γερόντισσα Μακρίνα Βασσοπούλου

Θα σάς πω καί γιά την Σοφία, μία πνευματική μου αδελφή στον κόσμο. Οί δικοί της ήταν πρόσφυγες από τήν Καππαδοκία καί εξασκούσαν πολύ τήν αυτοσχέδια προσευχή, τό «τατλί». Στο σπίτι τους είχαν πιάτα πήλινα, ξύλινα κουτάλια, έτρωγαν μέ πολλή απλότητα. Εστρωναν τό τραπεζομάντηλο κάτω καί κάθονταν γύρω-γύρω' τό φαγητό τους ήταν πολύ λιτό, ταχίνι, λίγες ελιές και ψωμί. 

Τά πρόσωπά τους λάμπανε. Η γιαγιά της πολλές φορές την ώρα πού έκανε προσευχή, δεν πατούσε στην γη, τά χέρια της ακουμπούσαν στο ταβάνι. Πολλά θαύματα έκανε αυτή. Όταν κοιμήθηκε, το λείψανό της ευωδίαζε. Όταν την πήραν νά την θάψουνε, λέγανε, πρώτη φορά είδαμε τέτοιο λείψανο νά ευωδιάζη. Καί τό δωμάτιο πού έμενε ευωδίαζε γιά σαράντα μέρες μετά την κοίμησί της. Όταν έγινε η εκταφή, τα οστά της ήταν όπως είναι τά σφουγγαράκια εκείνα τά ωραία, τά κίτρινα. Όλα τα οστά της ζύγιζαν πενήντα δράμια, τόσο βάρος είχαν και έκανε η Σοφία μιά ωραία λειψανοθηκούλα και τά είχε στο σπίτι της, και έλεγε:

Ἔμπονος κραυγή κελλιωτῶν πατέρων τοῦ Ἁγίου Ὄρους

ΕΜΠΟΝΟΣ ΚΡΑΥΓΗ

ΚΕΛΛΙΩΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ

ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ ΚΛΗΡΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΛΑΪΚΟΥΣ ΑΔΕΛΦΟΥΣ ΗΜΩΝ

ΜΑΡΤΙΟΣ 2017

Ἀπὸ τὶς 27 Ἰουνίου 2016 ἔχουν εἰσέλθει εἰς τὴν ἱστορίαν καὶ τὴν ζωὴν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας αἱ ἀποφάσεις τῆς συνόδου εἰς τὸ Κολυμπάριον Κρήτης. Τὰ κείμενα τῶν ἀποφάσεων ποὺ ἐδημοσιεύθησαν, κατ᾽ ἐντολὴν πρέπει νὰ ἔχουν «πανορθόδοξον κῦρος» (Κανονισμὸς ὀργανώσεως... Ἄρθρον 13, §2). 

῾Όμως, κατὰ τούς παρελθόντας ἤδη ἐννέα μῆνας, αἱ ἀποφάσεις αὐταὶ ἔχουν γίνει «σημεῖον ἀντιλεγόμενον» καὶ αἴτιον σφοδρᾶς διαμάχης. Ἔχουν δημοσιευθῆ πολλὰ σημαντικὰ ἐπικριτικὰ κείμενα ἀπὸ Ἀρχιερεῖς καὶ Ἱερὰς Συνόδους Ἐκκλησιῶν. Ἐπειδὴ τὰ κείμενα τῶν ἀποφάσεων τῆς συνόδου ἅπτονται τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως, ἡ ὁποία εἶναι ἡ βάσις καὶ τὸ θεμέλιον καὶ τῆς ἡμετέρας ἀσκήσεως ἐν Ἁγίῳ Ὄρει καὶ τῆς ὅλης ἀφιερώσεως τῆς ζωῆς ἡμῶν εἰς Χριστὸν τὸν Θεὸν ἡμῶν, καὶ ἐπειδὴ μᾶς ἐπιβάλλονται ὡς ἔχοντα πανορθόδοξον κῦρος, διὰ τοῦτο μετὰ προσοχῆς καὶ προσευχῆς τὰ ἐμελετήσαμεν. Δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ προσπερασθοῦν μὲ ἀδιαφορίαν καὶ νὰ παραβλεφθοῦν, διότι δὲν εἶναι ἁπλαῖ «γυμνῇ τῇ κεφαλῇ» προσωπικαὶ διακηρύξεις – ὅπως ἕως τώρα συνέβαινε – ἀλλ᾽ ἔχουν καὶ τὰς ὑπογραφὰς τῶν Προκαθημένων καὶ εὐαρίθμων Μητροπολιτῶν τῶν συνόδων δέκα αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν ἐκ τῶν δεκατεσσάρων εἰς τὸ σύνολον.

Ἁμαρτήματα θανάσιμα καί συγγνωστά

 Δημήτριος Παναγόπουλος 

  Πολλές φορές ακούμε να γίνεται λόγος, τόσο για θανάσιμα, όσο και για συγγνωστά αμαρτήματα, και είναι αλήθεια ότι λίγοι από εμάς γνωρίζουμε να κάνουμε την διάκριση αυτή.

 

Επειδή, λοιπόν, η διάκριση της αμαρτίας είναι απαραίτητη για κάθε άνθρωπο, θα αναφέρουμε λίγα πράγματα για τα δύο αυτά αμαρτήματα, θανάσιμα και συγγνωστά, για να γνωρίζουμε πού βαδίζουμε. Διότι πολλοί από εμάς υποπίπτουμε σε θανάσιμα αμαρτήματα και λέμε, α, δεν είναι τίποτε αυτό! Και το αντίθετο, υποπίπτουμε σε συγγνωστά και νομίζουμε ότι έχουμε αμαρτήσει θανάσιμα και απελπιζόμαστε.

 

α) Για τα θανάσιμα.

Τα θανάσιμα αμαρτήματα, κατά τον Γεννάδιο Σχολάριο, τον Κορέσσιο και των Ιεροσολύμων Χρύσανθο, όπως αναφέρει ο άγιος Νικόδημος, είναι τα προαιρετικά εκείνα αμαρτήματα που προσβάλλουν την μεταξύ ημών και Θεού αγάπη, ή την αγάπη μεταξύ ημών, Θεού και πλησίον, και καθιστούν τους αμαρτάνοντες ενόχους αιωνίου Κολάσεως.Και η μεταξύ ημών και Θεού αγάπη προσβάλλεται, όταν π.χ. θα βλασφημήσουμε Αυτόν, ενώ η μεταξύ ημών, Θεού και πλησίον αγάπη προσβάλλεται, όταν π.χ. θα φονεύσουμε κάποιον.

Ποίημα τοῦ Μητροπολίτου Ἐδέσσης Ἰωήλ.ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ ΟΣΙΟΥ ΠΑΙΣΙΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2017/05/blog-post_35.html

Ὁ Σιωνίτης Ὑμνωδός..Πατριάρχου Ἱεροσολύμων Κυρίλλου ἕτος 1855. Προσκυνούντων δέ τῶν πιστῶν καί ἀσπαζομένων τόν Πανάγιον καί Ζωοδόχον Τάφον ψάλλομε τά τροπάρια

Ὁμιλία τοῦ Ἀρχιμ/τη Σάββα Ἁγιορείτη στήν Κατερίνη μέ θέμα «Oἱ διακοπές τοῦ χριστιανοῦ»

Τό Σάββατο 20 Μαΐου 2017 καί ὥρα 19.00-20.30 μ.μ., στήν αἴθουσα «Κυριακή» Β Πάροδος, Εἰρήνης 2 (Κέντρο, παραπλεύρως Ταχυδρ. Ταμιευτηρίου) στην Κατερίνη   ὁ Ἀρχιμ/της Σάββας Ἁγιορείτης, θά ἀναπτύξει  τό θέμα:«Οἱ διακοπές τοῦ χριστιανοῦ». 

Ἄν ἀγαπᾶς τόν Χριστό ...

Ἄν ἀγαπᾶς τόν Χριστό νά μήν ξεχνᾶς νά τηρεῖς τίς ἐντολές Του...

https://proskynitis.blogspot.gr/2017/05/blog-post_10.html?m=1