Γέροντας Παΐσιος: "Ἂν ὁ Θεὸς ἄφηνε τὴν τύχη τοῦ ἔθνους στοὺς πολιτικοὺς, θὰ καταστρεφόμασταν"...

Ὅταν ἡ Πατρίδα περνοῦσε περίοδο πολιτικῆς ἀστάθειας, λόγω σχηματσμοῦ κυβερνήσεως , ὁ Γέροντας πονοῦσε καὶ εὐχόταν πολύ. 

Τὴν Τρίτη φορὰ ποὺ θὰ γίνονταν ἐκλογὲς σὲ μικρὸ χρονικὸ διάστημα συνέβη τὸ ἑξῆς, ὅπως διηγήθηκε:  

«Ἦταν παραμονὴ ἐκλογῶν. 

Καθόμουν στὸ ξυλοκρέββατο στὸ Ἀρχονταρίκι καὶ ἔλεγα τὴν εὐχή. 

Ξαφνικὰ παρουσιάστηκε ὁ διάβολος μὲ τὴν μορφή του… (ἀνωτάτου πολιτικοῦ προσώπου τῆς ἐποχῆς ἐκείνης τοῦ ὁποίου κατέκρινε ἐνέργειες καταστρεπτικὲς) καὶ μὲ ἀπειλοῦσε. 

Ἀλλὰ δὲν μποροῦσε νὰ πλησιάση. 

Ἦταν σὰν δεμένος, κάτι τὸν κρατοῦσε καὶ σφιγγόταν».

Τὸ ἴδιο βράδυ ὁ Γέροντας παρουσιάσθηκε σὲ ἕναν ἔγγαμο ἱερέα στὸν ὕπνο του. 

Τοῦ εἶπε αὐστηρά:...
 

«Πάπα-… τί κοιμᾶσαι; 

Σήκω νὰ κάνης προσευχή, γιατί ἡ πατρίδα... κινδυνεύει».

ΕΚΠΑΙΔΕΥΟΝΤΑΣ ΕΘΕΛΟΔΟΥΛΟΥΣ ΥΠΟΤΕΛΕΙΣ

της Δάφνης Βαρβιτσιώτη, Ιστορικού   Το βιβλίο της Ιστορίας της  ΣΤ΄ Δημοτικού, το οποίο προκάλεσε πρωτοφανή σάλο σε διαπαραταξιακό επίπεδο, δεν είναι παρά ή κορυφή του παγόβουνου της ψυχοπνευματικής γενοκτονίας, η οποία συντελείται εις βάρος των νεωτέρων γενεών Ελλήνων. Τα πρώτα στάδια της ιδιότυπης αυτής γενοκτονίας εντοπίσθηκαν από το 1993, στα Μ.Μ.Ε, τα παραθρησκευτικά μηνύματα των οποίων –ακόμα και μέσω παιδικών προγραμμάτων –οδηγούσαν τους ανυποψίαστους ενήλικους και ανήλικους τηλεθεατές σε μια ινδουϊστικού τύπου μοιρολατρεία και απονεύρωση1 . Την δράση αυτή έμελλε να συμπληρώσει –και να αποτελειώσει-η «νέα αντίληψη» για την Παιδεία, η οποία διαποτίζει το σύνολο των νέων σχολικών βιβλίων2 .

Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Τρίτης 21-06-11

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανό. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ’ ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ’ ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ».
Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ’ αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας.
Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2011.
Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Ρωμαίους κεφ. δ΄ 9 - 12

δ΄ 9 - 12

Ευαγγέλιον: Κατά Ματθαίον Κεφ. Ζ΄ 15 - 21

Ζ΄ 15 - 21

Εὐχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει ἐκπονήσει ὁ μακαριστός Θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

«Πάντοτε να χαίρετε, αδιάκοπτα να προσεύχεστε, για όλα να ευχαριστείτε» (Α΄ Θεσ. 5,16)

  «Τί σημαίνει λοιπόν αυτό; Ότι πρέπει να μην κάνουμε εμείς την προσευχή με λόγια, αλλά με τη διάθεση της ψυχής και με πράξεις αρετής που να συνοδεύουν ολόκληρη τη ζωή, να δυναμώνουμε την προσευχή. Γιατί «είτε τρώγετε, λέγει, είτε πίνετε, είτε κάτι άλλο κάνετε, όλα να τα κάνετε για τη δόξα του Θεού» (Α’ Κορ.10, 31).
Να προσεύχεσαι κάθε φορά που κάθεσαι στο τραπέζι! Όταν δέχεσαι το ψωμί, να αποδίδεις την ευχαριστία σε Αυτόν που το έδωσε!
Όταν με κρασί στηρίζεις την ασθένεια του σώματος, να θυμάσαι Αυτόν που σου παρέχει το δώρο για να ευφραίνεται η καρδιά και να καταπραΰνονται οι ασθένειες!
Πέρασε η ανάγκη των φαγητών; Η μνήμη όμως του ευεργέτη να μην παρέλθει!
Κάθε φορά που φοράς το ρούχο σου να ευχαριστείς Αυτόν που σου τον έδωσε!
Όταν ντύνεσαι, να αυξήσεις την αγάπη στο Θεό, ο οποίος μας χάρισε κατάλληλα σκεπάσματα και για το χειμώνα και για το καλοκαίρι, τα οποία και τη ζωή μας προφυλάσσουν και την ασχήμια καλύπτουν!

Τί εἶναι ὁ Χριστιανισμός; (mp3)

Π. Σάββας 2009-01-25_ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ

 

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 25-01-09 (Συνάξεις οἰκογενειῶν).

Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, 'Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία).

Τα σχέδια της ελίτ για παγκόσμια μείωση του πληθυσμού

http://katohika.blogspot.com/2011/06/blog-post_7980.html

ΠΩΣ ΠΡΟΕΙΔΕ ΤΗΝ ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΟΥ Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΚΛΕΟΠΑΣ ΗΛΙΕ

«Ιδού γαρ αλήθειαν ηγάπησας, τα άδηλα και τα κρύφια της Σοφίας Σου εδηλωσάς μοι». Ξέρουμε ότι ο Θεός σ΄ αυτούς που αγαπάει φανερώνει τα άρρητα μυστήριά
Του. Κι ένα απ΄ αυτά τα μυστήρια είναι η αποκάλυψη της στιγμής του χωρισμού της ψυχής από το σώμα. Μια τέτοια Θεϊκή αποκάλυψη είχε ο μεγάλος γέροντας της Ρουμανίας ο π. Κλέοπας Ηλιε.
Στη μονή Σιχαστρία κάθε Παρασκευή όλοι οι μοναχοί εξομολογούνται.
Έρχονται και οι μοναχοί από διάφορες σκήτες της μονής και όσοι βρίσκονται σε κάποιο διακόνημα μακριά από τη μονή. Το Σάββατο η την Κυριακή όσοι είναι έτοιμοι κοινωνούν ή στη μονή ή στη σκήτη όπου ζουν.
Μια Παρασκευή στη νηστεία των Χριστουγέννων ήρθε στον π. Κλέοπα ένας μοναχός ο οποίος ήταν υποτακτικός στο κελί του γέροντα για πολλά χρόνια και τώρα ζούσε σε μία σκήτη για να εξομολογηθεί. Αφού αλάφρωσε τη ψυχή του ετοιμάστηκε να γυρίσει στην σκήτη του.

Άγ. Ιωάννης Χρυσόστομος - Εκκλησία και Πολιτεία

ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΖΗΣΗ
ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ
ΚΑΘΗΓΗΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΕΙΑ
ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΝ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

Δείτε το βιβλίο στην ιστοσελίδα της Θεοδρομίας πατώντας εδώ

1. Το αίτημα τον χωρισμού Εκκλησίας και Πολιτείας ξενόφερτο και τεχνητό

Το θέμα των σχέσεων Εκκλησίας και Πολιτείας, παμπάλαιο και γνωστό από την εποχή του Χριστού και των Αποστόλων, επανέρχεται συχνά τις τελευταίες δεκαετί­ες υπό μορφή άγνωστη στην ιστορία του Ελληνισμού. Ο χωρισμός Εκκλησίας και Πολιτείας, ιερού και κοσμικού, θείου και ανθρωπίνου, ουδέποτε απησχόλησε θεσμικά τον Ελληνισμό, ούτε στην προχριστιανική ούτε στη χριστια­νική φάση της ιστορίας του. Ποτέ οι Έλληνες δεν έζησαν κάτω από την εξουσία ενός άθρησκου και άθεου κράτους, μολονότι υπήρξαν ελάχιστα, σπάνια, παραδείγματα άθε­ων λογίων και φιλοσόφων, οι οποίοι όμως εκράτησαν για τους εαυτούς τους τις πεποιθήσεις τους, σε επίπεδο ελεύθε­ρου φιλοσοφικού στοχασμού. Δεν χρειάζεται να προσαχθούν αποδείξεις για την θρησκευτική, την μεταφυσική πνοή που πνέει και εμπνέει όλες τις πτυχές του καθημερινού βίου των αρχαίων Ελλήνων στην τέχνη, την λογοτεχνία, την φιλοσοφία.

Άγιος Μεθόδιος

Άγιος Ιερομάρτυς Μεθόδιος Επίσκοπος Πατάρων

Από την παιδική του ηλικία διακρινόταν για την αφοσίωσή του στον Χριστό και την προθυμία του να συμμε­τέχει στη λειτουργική ζωή της Εκκλησίας. Η Χάρις του Θεού τον κα­θοδηγούσε στη ζωή του. Με τα πνευματικά και διανοητικά χαρίσματα, που τον προίκισε ο Δη­μιουργός, απέκτησε ασυνήθιστη για την επο­χή του μόρφωση πάνω σε φιλοσοφικά και θεο­λογικά θέματα. Ακόμα δεν είχαν διατυπωθεί από τις Οικουμενικές Συνόδους με σαφείς όρους τα δόγματα της Χριστιανικής πίστεως. Στο β' ήμισυ του γ' αιώνα βρίσκονταν σε έξαρση οι συζητή­σεις, κατά πόσον η ελληνική φιλοσοφία του Πλάτωνος και άλλων μπορεί να επηρεάζει τη Χριστιανική Θεολο­γία. Και ακόμη, ωρισμένες διδασκαλίες που διετύπωσε ο Ωριγένης είχαν φέρει αναστάτωση στους εκκλησιαστι­κούς κύκλους.

Σε πόσες κατηγορίες χωρίζει η εκκλησία μας τους Αγίους της και γιατί;

Η Εκκλησία μας χωρίζει τους Αγίους της σε διάφορες κατηγορίες ανάλογα με την ιδιότητα τους.

Οι κατηγορίες λοιπόν είναι οι εξής:

Προφήτες: Λέγονται όλοι εκείνοι, άνδρες και γυναίκες, που κατά την προ Χριστού περίοδο μέχρι και τον Ιωάννη τον βαπτιστή κήρυξαν στον Ιουδαϊκό λαό τον λόγο του Θεού και προφήτευσαν την έλευση του Μεσσία όπως ο προφήτης Μωϋσής, ο προφήτης Ηλίας, ο προφήτης Ησαΐας και άλλοι.

Προπάτορες: Λέγονται κυρίως οι πρόγονοι του Χριστού από του Αδάμ μέχρι και των άμεσων κατά σάρκα προγόνων Του και ευρύτερα, και όλοι οι άνδρες της Παλαιάς Διαθήκης που έζησαν πριν από τον Χριστό, οι «Δίκαιοι» όπως ο Ενώχ, ο Νώε, ο Έσδρας κ.λπ.

Άγιος Νικόλαος Καβάσιλας (20 Ιουνίου)

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1322 και θείος του υπήρξε ο Νείλος Καβάσιλας, Αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης. Το πατρικό όνομα του Νικολάου ήταν Χαμαετός, κράτησε όμως το μητρικό του επώνυμο Καβάσιλας προφανώς λόγω της ισχυρής παρουσίας του θείου του.
Σπούδασε στη Θεσσαλονίκη και στην Κωνσταντινούπολη ρητορική, Θεολογία και φυσικές επιστήμες. Διετέλεσε σύμβουλος του Ιωάννη Κατακουζηνού και στα τελευταία χρόνια της ζωής του, μάλλον υπήρξε μοναχός και κληρικός και έμενε στο μοναστήρι των Μαγγάνων.
Ο Άγιος υπήρξε οπαδός του ανατολικού μυστικισμού και ησυχαστικού πνεύματος, όπως το διαμόρφωσε ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς. Υπήρξε συγγραφέας πολλών θεολογικών, λειτουργικών και ερμηνευτικών έργων, καθώς επίσης, πανηγυρικών λόγων, επιστολών, επιγραμμάτων και κειμένων πολιτικού και κοινωνικού περιεχομένου.
Κοιμήθηκε λίγο μετά το 1391 και ανακηρύχτηκε επίσημα άγιος στις 19 Ιουλίου 1983. Η μνήμη του εορτάζεται στις 20 Ιουνίου.
Παραθέτουμε απόσπασμα από το έργο του «Ερμηνεία της Θείας Λειτουργίας»

Ομολογία αμαρτιών (Αγ. Ιωάννου Χρυσοστόμου)

Ντρέπεσαι και κοκκινίζεις να ομολογήσεις τις αμαρτίες σου; Και αν ακόμα έπρεπε να τις ομολογείς μπροστά στους ανθρώπους και να εξευτελίζεσαι, ούτε τότε έπρεπε να ντρέπεσαι· διότι ντροπή και αισχύνη είναι το να αμαρτάνεις και όχι το να ομολογείς τις αμαρτίες σου. Τώρα όμως δεν είναι ανάγκη να είναι παρόντες και μάρτυρες κατά την ώρα της εξομολογήσεως. Η εξέταση και εξομολόγηση των αμαρτιών ας γίνει  μέσα στο νου- ας είναι το δικαστήριο χωρίς μάρτυρα- ας δει την εξομολόγηση σου μόνον ο Θεός, ο Θεός που δεν κατηγορεί για τις αμαρτίες, άλλα που τις συγχωρεί  όταν τις εξομολογούμαστε. Άλλ’ ακόμα και έτσι διστάζεις και υποχωρείς;

Περί θλίψης καί πόνου (mp3)

Π. Σάββας 2008-11-23_ΠΕΡΙ ΘΛΙΨΗΣ ΚΑΙ ΠΟΝΟΥ

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς23-11-08 (Συνάξεις  οἰκογενειῶν)

Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, 'Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία).

Πώς μπορεί ένας άνθρωπος με σαρκικό φρόνημα να γίνει πνευματικός άνθρωπος;

Πώς μπορεί ένας άνθρωπος με σαρκικό φρόνημα να γίνει πνευματικός άνθρωπος; Πώς μπορεί ένας αμαρτωλός να γίνει δίκαιος;

Πώς μπορεί ένας άνθρωπος με σαρκικό φρόνημα να γίνει πνευματικός άνθρωπος; Πώς μπορεί ένας αμαρτωλός να γίνει δίκαιος; Πώς μπορεί η χάρη του Θεού να εισέλθει σ’ έναν άνθρωπο και να αντικαταστήσει το σαρκικό φρόνημά του και τη σαρκική θέλησή του; Πώς μπορεί το Άγιο Πνεύμα να φωτίσει την καρδιά ενός ανθρώπου; Πώς μπορεί το νερό να μεταβληθεί σε κρασί;».