ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ 22-1-2022

https://youtu.be/zJRMLwv4Z7A

Συν Θεω ζωντανή μετάδοση τώρα: ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ 22-1-2022

Βίος καὶ Πολιτεία τῆς Ἁγίας Ἰσαποστόλου Νίνης, Φωτιστρίας τῆς Γεωργίας

Βίος καὶ Πολιτεία τῆς Ἁγίας Ἰσαποστόλου Νίνης, Φωτιστρίας τῆς Γεωργίας

ΠΗΓΗ:ΕΔΩ

Α) Ὁ κλῆρος τῆς Θεοτόκου

Σύμφωνα μὲ τὴν Ἁγία παράδοση, ἡ ὁποία μέχρι σήμερα διαφυλάσσεται στὴν Γεωργία, καθὼς ἐπίσης καὶ σὲ ὅλη τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, ἡ πανάμωμος Μητέρα τοῦ Θεοῦ, σύμφωνα μὲ τὴν πρόνοιά Του, ἐκλέχτηκε νὰ κηρύξη στὴν Γεωργία[1] τὴν σωτηρία των ἀνθρώπων, τὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Υἱοῦ Της καὶ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Μετὰ τὴν Ἀνάληψη τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ στοὺς Οὐρανούς, γράφει ὁ Ἅγιος Στέφανος ὁ Ἁγιορείτης, συγκεντρώθηκαν στὸ Ὄρος Σιὼν οἱ Μαθητές Του μαζὶ μὲ τὴν Παρθένο Μαρία, τὴν Μητέρα τοῦ Ἰησοῦ καὶ περίμεναν τὸν Παράκλητο, ὅπως τοὺς διεμήνυσε ὁ Κύριος, νὰ μὴν φύγουν ἀπὸ τὰ Ἱεροσόλυμα, ἀλλὰ νὰ περιμένουν τὴν ἐπαγγελία τοῦ Κυρίου.

Καὶ ἔῤῥιξαν κλήρους γιὰ τὸ σὲ ποιὰ χώρα ὁ καθένας τους θὰ πήγαινε νὰ κηρύξῃ τὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Θεοῦ.

Ἡ Πανάμωμος εἶπε: Γιὰ νὰ μὴν μείνω καὶ ἐγὼ δίχως κλῆρο ἀποστολῆς, ἐπιθυμῶ νὰ ῥίξετε κλῆρο καὶ γιὰ μένα, ἔτσι καὶ ἐγὼ νὰ ἔχω κάποια γῆ νὰ κηρύξω, τὴν ὁποία θὰ ὁρίσει ὁ Θεός.

Ἐκεῖνοι, οἱ εὐσεβεῖς μὲ φόβο καὶ σεβασμὸ ἔπραξαν σύμφωνα μὲ τὰ λόγια Της, καὶ ἔπεσε σὲ αὐτὴν ὁ κλήρος γιὰ τὴν χώρα τῆς Γεωργίας. Ἡ Πανάμωμος Θεοτόκος μὲ χαρὰ τὸ ἀποδέχθηκε καὶ θέλησε ἀμέσως μετὰ τὴν κάθοδο τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἐν εἴδει πυρίνων γλωσσῶν, νὰ ταξιδέψη γιὰ τὴν Γεωργία. Ἀλλὰ ὁ Ἄγγελος τῆς εἶπε: Δὲν πρέπει ἀμέσως τώρα νὰ φύγῃς ἀπὸ τὰ Ἱεροσόλυμα, ἀλλὰ νὰ παραμείνης γιὰ κάποιο χρονικὸ διάστημα, καὶ ἡ γῆ ἡ ὁποία Σοῦ ἔπεσε στὸν κλῆρο, θὰ καθαγιασθῇ ἀργότερα, καὶ ἡ δεσποσύνη Σου θὰ πάει μέχρι ἐκεῖ.

Αὐτὴ ἠ ἐκλογὴ τοῦ Θεοῦ γιὰ τὸν καθαγιασμὸ τῆς Γεωργίας ὁλοκληρώθηκε αφοῦ πέρασαν τρεῖς αἰῶνες ἀπὸ τὴν Ἀνάληψη τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἱεραπόστολος αὐτοῦ τοῦ ἕργου εἶναι φανερὸ ὅτι ἔγινε ἡ ἴδια ἡ Ὑπερευλογημένη Θεοτόκος Παρθένος· ἀφοῦ ἦρθε ὁ καιρός. Αὐτὴ μὲ τὴν εὐλογία Της καὶ μὲ τὴν δύναμή Της, ἀπέστειλε στὴν Γεωργία γιὰ τὸ κήρυγμα τὴν Ἁγία Παρθένο Νίνα.

Β) Ἡ γέννηση καὶ ἡ ἀνατροφὴ τῆς Ἁγίας

Ἀπό τόν βίο τοῦ ἁγίου Εὐθυμίου

Κάποτε που ο μέγας Ευθύμιος και οι αδελφοί που ήταν μαζί του στη Νέα Λαύρα δοκιμάζονταν από μεγάλη έλλειψη των αναγκαίων, μια μεγάλη ομάδα προσκυνητών από την Αρμενία, όχι λιγότεροι από τετρακόσιοι, που κατέβαιναν από την αγία πόλη Ιερουσαλήμ στον Ιορδάνη, συνέβη να βγουν από τον δρόμο προς τα δεξιά, σαν να τους οδηγούσε κάποιος, και να φτάσουν σε εκείνη τη λαύρα.

Μόλις ο Ευθύμιος τους είδε να σταματούν για να ξεκουραστούν από τον κόπο της οδοιπορίας, κάλεσε τον Δομετιανό, τον οποίο είχε ορίσει οικονόμο της λαύρας, και του έδωσε εντολή να τους βάλει να φάνε. Εκείνος του θύμισε την ανέχειά τους και πρόσθεσε ότι δεν έχει ούτε την τροφή της ημέρας για τους αδελφούς, ο άγιος όμως, έχοντας το θάρρος του στον Θεό που πήγασε στη χήρα πλούσια τροφή για την καλή της προαίρεση (Γ’ Βασ. 17:15-16), πρόσταξε τον Δομετιανό να πάει στην αποθήκη του ψωμιού. «Θα μάθεις», του είπε, «τι είναι οι ανθρώπινοι λογισμοί και τι μπορεί να οικονομεί με παράδοξο τρόπο η θεία χάρη».

Αμέσως εκείνος υπάκουσε, και μόλις έφτασε στην αποθήκη – τι ανέκφραστα, Χριστέ, που είναι τα θαύματά σου! – τη βρήκε γεμάτη, με τη σοφή πρόνοια του Θεού, από τόσα ψωμιά, που ούτε λίγο να ανοίξει την πόρτα δεν ήταν εύκολο, καθώς την εμπόδιζαν αυτά που υπήρχαν μέσα. Κάλεσε λοιπόν και άλλους αδελφούς, και αφού με τη βοήθειά τους έριξε την πόρτα, είδε μέσα αμέτρητα ψωμιά, και επίσης κρασί και λάδι σε πολύ μεγάλη ποσότητα – ανάλογη βέβαια με την πρόθεση του Ευθυμίου να δίνει.

Όταν τα είδε αυτά ο Δομετιανός και κατάλαβε ότι ήταν ενέργεια της θείας χάρης, έπεσε στα πόδια του αγίου, ζητώντας συγγνώμη και προσφέροντας θερμή μετάνοια για την προηγούμενη μικροψυχία του.

Κυριακή ΙΔ Λουκᾶ. Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος γιά τή θεραπεία τῶν τυφλῶν τῆς Ἰεριχοῦς

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΔ΄ΛΟΥΚΑ [Λουκ. 18,35-43]

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΩΝ ΤΥΦΛΩΝ ΤΗΣ ΙΕΡΙΧΟΥΣ

(από το «Υπόμνημα εις το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον», ομιλία ΞΣΤ΄)

«Καὶ ἐκπορευομένων αὐτῶν ἀπὸ Ἱεριχὼ ἠκολούθησεν αὐτῷ ὄχλος πολύς. καὶ ἰδοὺ δύο τυφλοὶ καθήμενοι παρὰ τὴν ὁδόν, ἀκούσαντες ὅτι Ἰησοῦς παράγει, ἔκραξαν λέγοντες· ἐλέησον ἡμᾶς, Κύριε, υἱὸς Δαυΐδ. ὁ δὲ ὄχλος ἐπετίμησεν αὐτοῖς ἵνα σιωπήσωσιν· οἱ δὲ μεῖζον ἔκραζον λέγοντες· ἐλέησον ἡμᾶς, Κύριε, υἱὸς Δαυΐδ(: και ενώ αυτοί έβγαιναν από την Ιεριχώ, Τον ακολούθησε πλήθος λαού πολύ. Και ιδού δύο τυφλοί που κάθονταν κοντά στο δρόμο, όταν άκουσαν ότι ο Ιησούς περνά, άρχισαν να φωνάζουν και να λένε: “Ελέησέ μας, Κύριε, ένδοξε απόγονε του Δαβίδ, που για σένα μίλησαν οι προφήτες”. Το πλήθος όμως του λαού τούς μάλωσε για να σιωπήσουν, για να μην ενοχληθεί ο Ιησούς με τις φωνές τους. Αυτοί όμως πιο πολύ φώναζαν και έλεγαν: “Ελέησέ μας, Κύριε, απόγονε του Δαβίδ”)»[Ματθ.20,29-34].

Ας ακούσουμε, αδελφοί μου, τους τυφλούς αυτούς που ήταν ανώτεροι από πολλούς που βλέπουν. Πραγματικά, αν και δεν είχαν κανένα για να τους οδηγήσει, ούτε μπορούσαν να δουν τον Ιησού, εντούτοις είχαν μεγάλη προθυμία να έλθουν κοντά Του και άρχισαν να φωνάζουν με δυνατή φωνή και όσο τους εμπόδιζαν, τόσο περισσότερο φώναζαν. Έτσι είναι η καρτερική ψυχή. Ανυψώνεται από τα εμπόδια. Και ο Χριστός επέτρεπε να τους παρεμποδίζουν από το να φωνάζουν, για να αποκαλύπτεται σε μεγαλύτερο βαθμό η προθυμία τους και για να μάθεις ότι επάξια απόλαυσε τη θεραπεία του. Γι’ αυτό και ο Κύριος δεν τους ρωτά: «Πιστεύεις;», όπως ακριβώς είχε κάνει σε πολλούς άλλους, διότι η κραυγή και ο ερχομός τους εκεί, ήταν αρκετά για να αποκαλύψουν σε όλους την πίστη τους.

Κυριακή ΙΔ Λουκᾶ. Ἑρμηνεία τῆς Ἀποστολικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἰερό Χρυσόστομο

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΔ΄ΛΟΥΚΑ[: Α΄Τιμ. 1, 15-17]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

«Πιστὸς ὁ λόγος καὶ πάσης ἀποδοχῆς ἄξιος, ὅτι Χριστὸς ᾿Ιησοῦς ἦλθεν εἰς τὸν κόσμον ἁμαρτωλοὺς σῶσαι, ὧν πρῶτός εἰμι ἐγώ· ἀλλὰ διὰ τοῦτο ἠλεήθην, ἵνα ἐν ἐμοὶ πρώτῳ ἐνδείξηται ᾿Ιησοῦς Χριστὸς τὴν πᾶσαν μακροθυμίαν, πρὸς ὑποτύπωσιν τῶν μελλόντων πιστεύειν ἐπ' αὐτῷ εἰς ζωὴν αἰώνιον (:Ο λόγος που θα πω είναι αξιόπιστος και άξιος να τον δεχθούν όλοι με την ψυχή τους: ότι δηλαδή ο Ιησούς Χριστός ήλθε στον κόσμο να σώσει αμαρτωλούς, από τους οποίους πρώτος είμαι εγώ. Αλλά ακριβώς γι’ αυτό ελεήθηκα, για να δείξει ο Ιησούς Χριστός σε μένα περισσότερο από κάθε άλλον όλη τη μακροθυμία, ώστε να χρησιμεύσω ως υπόδειγμα σε εκείνους που πρόκειται να πιστέψουν σε Αυτόν και να κληρονομήσουν έτσι την αιώνια ζωή)»[Α΄Τιμ. 1, 15-16].

Τόσο μεγάλες είναι οι ευεργεσίες του Θεού και ξεπερνούν κάθε ανθρώπινη προσδοκία και ελπίδα, ώστε σε πολλές περιπτώσεις και να μην γίνονται πιστευτές. Γιατί, εκείνα που ούτε τα σκέφτηκε, ούτε τα περίμενε ανθρώπινος νους, αυτά μας χάρισε. Γι΄αυτό και οι απόστολοι κάνουν πολύ λόγο γι΄αυτό, ώστε να πιστέψουμε στα δώρα που μας πρόσφερε ο Θεός. Γιατί, όπως ακριβώς στην περίπτωση μεγάλων δώρων παθαίνουμε αυτό, επειδή δεν το πιστεύουμε, και λέμε: «Άραγε, μήπως αυτό είναι όνειρο;». Το ίδιο συμβαίνει και με τις δωρεές του Θεού. Ποιο λοιπόν ήταν το αντικείμενο της δυσπιστίας; Αν οι εχθροί, αν οι αμαρτωλοί, αν αυτοί που δεν δικαιώθηκαν με τον μωσαϊκό νόμο ούτε με τα έργα, αυτοί ξαφνικά με την πίστη μόνο επρόκειτο να επιτύχουν τα πρωτεία. Πολλά βέβαια αναφέρει γι΄αυτό το θέμα στην επιστολή προς Ρωμαίους, πολλά όμως και εδώ.

«Πιστὸς ὁ λόγος (:Ο λόγος που θα πω είναι αξιόπιστος)», λέγει, «καὶ πάσης ἀποδοχῆς ἄξιος, ὅτι Χριστὸς ᾿Ιησοῦς ἦλθεν εἰς τὸν κόσμον ἁμαρτωλοὺς σῶσαι, ὧν πρῶτός εἰμι ἐγώ(:και άξιος να τον δεχθούν όλοι με την ψυχή τους: ότι δηλαδή ο Ιησούς Χριστός ήλθε στον κόσμο να σώσει αμαρτωλούς, από τους οποίους πρώτος είμαι εγώ)». Επειδή δηλαδή οι Ιουδαίοι προσελκύονταν προπάντων με αυτό, τους πείθει να μην προσέχουν στον μωσαϊκό νόμο, γιατί δεν είναι δυνατόν να σωθούν με την τήρηση εκείνου χωρίς πίστη. Γι΄αυτό το πράγμα λοιπόν αγωνίζεται. Γιατί φαινόταν απίστευτο, το αν δηλαδή άνθρωπος, που σπατάλησε όλη την προηγούμενη ζωή του άσκοπα και την ξόδεψε μάταια σε πονηρές πράξεις, επρόκειτο να σωθεί ύστερα από μόνη την πίστη. Γι΄αυτό λέγει: «είναι αξιόπιστος ο λόγος».

219. Η επίδειξη- αυταρέσκεια, Εὐεργετινός Γ΄ τόμος- Ὑπόθεσις Κη΄, 22-1-2022, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

https://youtu.be/cxtWjSjE6Cc

Συν Θεω ζωντανή μετάδοση σε λίγο

Γιά τήν συχνότητα τοῦ Θεοῦ, γιά τήν ἁγιότητα, γιά τήν συγγένεια κατά πνεῦμα, γιά τόν ψυχικό κόπο νά ἀγαπήσεις αὐτόν πού σέ κακοποιεῖ, γιά τήν θέωση

Γιά τήν συχνότητα τοῦ Θεοῦ, γιά τήν ἁγιότητα, γιά τήν συγγένεια κατά πνεῦμα, γιά τόν ψυχικό κόπο νά ἀγαπήσεις αὐτόν πού σέ κακοποιεῖ, γιά τήν θέωση

Απόσπασμα από την ομιλία:

Δίψα Θεοῦ (Β΄). Ἅγιος Σιλουανός.Π. Σωφρονίου. 47ο. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης 26-12-2015

Ακούστε όλη την ομιλία εδώ:

https://www.youtube.com/watch?v=BNSgkY0yxGM&list=PL1IyRFUYI0Q2qb1dPfU63fIJiByahIgGU&index=46

Ο Κύριος αγαπά τον άνθρωπο και η χάρη Του θα είναι η ίδια στην Εκκλησία, όπως και στο παρελθόν, μέχρι την ημέρα της φοβεράς Κρίσεως. Ο Θεός δεν αλλάζει, ούτε παίρνει πίσω τις υποσχέσεις Του, ούτε ακυρώνει τα δώρα Του και τις προσφορές Του. Τα χαρίσματα του Θεού είναι αμεταμέλητα, δεν τα παίρνει πίσω ο Θεός και η χάρις του Θεού στην Εκκλησία είναι κατατεθειμένη και υπάρχει και θα υπάρχει πάντα για όλους εκείνους, οι οποίοι με τις κατάλληλες προϋποθέσεις θα την ζητήσουν.

Γιατί, και εδώ είναι ένα σπουδαίο ζήτημα, ότι ναι μεν υπάρχει η χάρις, αλλά την παίρνουν αυτοί οι οποίοι έχουν, όπως έλεγε ο Άγιος Παΐσιος, ταπείνωση και αγάπη, έχουν την συχνότητα του Θεού. Όπως για να επικοινωνήσουμε με έναν που είναι σε μια απόσταση μεγάλη με το τηλέφωνο, παλιά με τον ασύρματο κλπ., έπρεπε να βρισκόμαστε στην ίδια συχνότητα, να εκπέμπουμε και να λαμβάνουμε από τον άλλον στην ίδια συχνότητα για να μπορέσουμε να επικοινωνήσουμε, έτσι και για να επικοινωνήσουμε με τον Θεό και για να πάρουμε την χάρη του Θεού, χρειάζεται να υπάρχει η ταπείνωση και η αγάπη.

Ἡ ἀποστολική περικοπή τῆς Κυριακῆς ΙΔ Λουκᾶ.Παναγιώτης Τρεμπέλας

Η ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΙΔ΄ΛΟΥΚΑ

Α΄προς Τιμόθεον, κεφάλαιο Α΄, εδάφια 15-17

15 Πιστὸς ὁ λόγος καὶ πάσης ἀποδοχῆς ἄξιος, ὅτι Χριστὸς ᾿Ιησοῦς ἦλθεν εἰς τὸν κόσμον ἁμαρτωλοὺς σῶσαι, ὧν πρῶτός εἰμι ἐγώ· 16 ἀλλὰ διὰ τοῦτο ἠλεήθην, ἵνα ἐν ἐμοὶ πρώτῳ ἐνδείξηται ᾿Ιησοῦς Χριστὸς τὴν πᾶσαν μακροθυμίαν, πρὸς ὑποτύπωσιν τῶν μελλόντων πιστεύειν ἐπ' αὐτῷ εἰς ζωὴν αἰώνιον. 17 Τῷ δὲ βασιλεῖ τῶν αἰώνων, ἀφθάρτῳ, ἀοράτῳ, μόνῳ σοφῷ Θεῷ, τιμὴ καὶ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων· ἀμήν.

Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παν. Τρεμπέλα

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 22-1-2022

https://youtu.be/xYK8MBBrRrQ

Συν Θεω ζωντανή μετάδοση τώρα: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 22-1-2022

Εἰπέ μοι... σέ συνέχειες ἀπό τό βιβλίο δογματολογία. Ἅγιον Ὄρος 1960. Μοναχός Ἀθανάσιος Παναγιώτου

http://apantaortodoxias.blogspot.com/2022/01/1960-18.html

22 Ἰανουαρίου. Τιμοθέου ἀποστόλου (†96), Ἀναστασίου ὁσιομάρτυρος τοῦ Πέρσου (†628). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἀποστόλου, 22ας Ἰαν. (Β΄ Τιμ. α΄ 3-9).

Β Τιμ. 1,3           Χάριν ἔχω τῷ Θεῷ, ᾧ λατρεύω ἀπὸ προγόνων ἐν καθαρᾷ συνειδήσει, ὡς ἀδιάλειπτον ἔχω τὴν περὶ σοῦ μνείαν ἐν ταῖς δεήσεσί μου νυκτὸς καὶ ἡμέρας,

Β Τιμ. 1,3                  Ευχαριστώ τον Θεόν, τον οποίον λατρεύω καθώς έχω διδαχθή από τους προγόνους μου με καθαράν συνείδησιν, τον ευχαριστώ, διότι συνεχώς και ακατάπαυστα σε ενθυμούμαι εις τας δεήσεις μου ημέραν και νύκτα.