Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Τετάρτης 20-01-2016

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανό. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2016. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Κορινθίους Β΄ κεφ. δ΄ 6 - 15

δ΄ 6 - 15



Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν κεφ. Στ΄ 17 - 23

Στ΄ 17 - 23



Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Νέο ἱστολόγιο: Η ΘΕΙΑ ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗ

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΟΥ ΤΙΤΛΟΥ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ:

Γενική ἐξομολόγηση: «Ἡ Θεία Ψυχανάλυση»

Τό μυστήριο τῆς Μετανοίας εἶναι τό μυστήριο τῆς ἀληθινῆς ψυχο-θεραπείας.

Ὁ μετανοῶν αὐτομέμφεται, αὐτοκατηγορεῖται, ταπεινώνεται ὁπότε ἑλκύει τή Θεία Χάρη. Ἡ κορύφωση τῆς μετάνοιας εἶναι ἡ ἐξομολόγηση σέ Πνευματικό Ὁδηγό ὅλης μας τῆς ζωῆς. Ἡ προσοχή μετά τήν ἐξομολόγηση, ὥστε νά μήν ἐπαναλάβουμε τά λάθη τοῦ παρελθόντος καί ἡ προσπάθεια νά πράξουμε τά ἀντίθετα καλά καί σωστά ὁλοκληρώνει τήν ψυχοθεραπευτική διαδικασία.

Ἡ ἐξομολόγηση ὅλης μας τῆς ζωῆς, καλό εἶναι νά ἐπαναλαμβάνεται ἀπό καιροῦ εἰς καιρόν. Ἡ γενική αὐτή ἐξομολόγηση, δίδασκε ὁ πολυχαρισματοῦχος καί σοφός ὅσιος Γέροντας Πορφύριος, θεραπεύει τόν ἄνθρωπο ὄχι μόνο ἀπό τίς βλάβες τῶν προσωπικῶν του ἁμαρτιῶν, ἀλλά καί ἀπό τά ποικίλα ψυχολογικά τραύματα καθώς καί ἀπό τά βιώματα τῶν προγόνων του. Τήν γενική αὐτή ἐξομολόγηση ὁ ἅγιος Γέροντας τήν ὀνόμαζε θεία ψυχανάλυση. Ἀπό αὐτή τήν ὀνομασία πήραμε ἀφορμή νά δώσουμε στό ἱστολόγιό μας τον τίτλο ΘΕΙΑ ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗ καί τήν διεύθυνση agiapsychanalysi

Διαβάστε περισσότερα »

Περί φιλαυτίας.1ο Μέρος.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης.

 

Περί φιλαυτίας.1ο Μέρος.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης.
Ὁμιλία στίς 13-07-2008

http://hristospanagia3.blogspot.gr

«Εἶναι φανερό ὅτι τό πλησίασμα καί ἡ συναναστροφή μέ ἕνα ἅγιο φέρνει ἁγιοσύνη. «Μετά ὁσίου ὅσιος ἔσῃ, κα μετά ἀνδρός ἀθᾠου ἀθῷος ἔσῃ, καί μετά ἐκλεκτοῦ ἐκλεκτός ἔσῃ καί μετά στρεβλοῦ διαστρέψεις»

Ἁγίου Ἰγνατίου Μπριαντσανίνωφ

Οι συναναστροφές και η κοινωνία έχουν μεγάλη επίδραση επάνω στους ανθρώπους. Το πλησίασμα και η σχέση με ένα διδάσκαλο φέρνει πολλή επιστήμη, η συναναστροφή με ένα ποιητή –φέρνει πολλές σκέψεις και υψηλά αισθήματα, ο συγχρωτισμός με ένα ταξιδιώτη φέρνει πολλές γνώσεις για τις ξένες χώρες, για τις συνήθειες και τα έθιμα άλλων λαών.

Είναι φανερό ότι το πλησίασμα και η συναναστροφή με ένα άγιο φέρνει αγιοσύνη. «Μετά οσίου όσιος έση και μετά ανδρός αθώου αθώος έση, και μετά εκλεκτού εκλεκτός έση» (Ψς 17, 26-27).
Γνώρισε λοιπόν με τους αγίους ήδη από τώρα, κατά την περίοδο αυτής της επίγειας ζωής, περίοδο την οποία η Αγία Γραφή δεν την ονομάζει καν «ζωή», αλλά «περιπλάνηση»… Θέλεις στον ουρανό να συγκαταλεχθείς στην συνοδεία τους, θέλεις να συμμερίζεσαι την μακαριότητά τους;

Εἰδικὴ ἀποστολὴ στὴν Οὐκρανία... Στὰ χρόνια τῆς δουλείας, ἀλλὰ ἐπίκαιρη ὅσο ποτέ...

Γράφει ὁ Φώτης Μιχαὴλ

Οἱ Ἅγιοι εἶναι οἱ πνευματικοί μας ὁδοδεῖκτες. Τὸν δρόμο τοῦ Θεοῦ, αὐτοί μᾶς τὸν δείχνουν. Καὶ μᾶς τὸν δείχνουν ὄχι βεβαίως ἀκαδημαϊκά, ἀλλὰ μέσα ἀπὸ τὴν πνευματική τους ἐμπειρία. Μὲ τὶς διδαχές τους καὶ προπάντων μὲ τὴν ἴδια τους τὴν ζωή.

Οἱ Ἅγιοι, δηλαδὴ οἱ Ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ, εἶναι οἱ δάσκαλοί μας καὶ οἱ βοηθοί μας στὸν ἀγώνα γιὰ τὴν κάθαρση, τὸν φωτισμὸ καὶ τὴν θέωση. Οἱ ἀγῶνες τους οἱ πνευματικοὶ καὶ οἱ διδασκαλίες τους ἔχουν ἰσχὺ διαχρονικὴ καὶ ὁ λόγος τους εἶναι πάντοτε σύγχρονος, ἀκέραιος καὶ ἀσφαλής.

Εἶναι θαυμαστό, τὸ πόσο ἐπίκαιροι ἀναδεικνύονται κάθε φορᾶ, ποὺ καλοῦνται νὰ δώσουν ἀπαντήσεις σὲ προβλήματα εἴτε προσωπικὰ εἴτε γενικά τῆς ζωῆς τῆς Ἐκκλησίας μας.  

Χαρακτηριστικὸ παράδειγμα αὐτῆς τῆς ἐπικαιρότητας τοῦ λόγου καὶ τῶν ἔργων τῶν Ἁγίων μας ἀποτελεῖ ἕνας Ἅγιος καταγόμενος ἀπὸ τὴν καρδιὰ τῆς Μακεδονίας μας, ἀπὸ τὴν Θεσσαλονίκη.

Π. Ἀναστάσιος Κ. Γκοτσόπουλος:Μικρά στιγμιότυπα ἀπό τούς μεγάλους ἀγῶνες τοῦ Ἐφέσου Ἁγ. Μάρκου μέ τούς φιλο-παπικούς “Ὀρθοδόξους” στή Φλωρεντία

Μικρά στιγμιότυπα από τους μεγάλους αγώνες του Εφέσου Αγ. Μάρκου

με τους φιλο-παπικούς “Ορθοδόξους” στη  Φλωρεντία

[V. Laurent, Les “Memoires” du Grand Ecclesiarquee de l’ Eglise de Constantinople

 Sylveestre Syropoulos surle concile de Florence (1438-439), Paris 1971, σ. 444-448]

Σύντομο υπόμνημα: 

Απόσπασμα από τα «Απομνημονεύματα» του Συλβέστρου Συρόπουλου, Μ. Εκκλησιάρχου της Αγ. Σοφίας Κωνσταντινουπόλεως, που συμμετείχε στη Σύνοδο Φεράρας-Φλωρεντίας (1438-1439).

Στους διαλόγους, με κόκκινα γράμματα σημειώνονται τα λόγια του Εφέσου Αγ. Μάρκου Ευγενικού και των ομογνωμόνων του, ενώ με μπλε των φιλοπαπικών “Ορθοδόξων” και εχθρών του Αγ. Μάρκου.

Σε αγκύλες σύντομες γλωσσικές επεξηγήσεις μου.

§ Εφέσου : ο Άγιος Μάρκος Ευγενικός

§ Ηρακλείας Αντώνιος: ομόγνωμος του Εφέσου Αγ. Μάρκου, πιεσθείς όμως πολύ τελικά υπέκυψε και υπέγραψε την ένωση

§ Μυτιλήνης Δωρόθεος, Λακεδαιμονίας Μεθόδιος: φιλο-παπικοί  εχθροί του Αγ. Μάρκου

§ Νικαίας Βησσαρίων,  Ρωσίας Ισίδωρος: φιλο-παπικοί, άσπονδοι εχθροί του Αγ. Μάρκου. Μετά τη σύνοδο παρέμειναν στην Ιταλία και  έγιναν καρδινάλιοι του πάπα

§ Καβάσιλας : ο Άγ. Νικόλαος, επίσκοπος  Θεσσαλονίκης (13^ος αι.)

§ Βέκκος: Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, υποτάχθηκε στον πάπα υπογράφοντας την ένωση στη Σύνοδο στη Λυών (1271). Θέλησε να επιβάλει την ένωση και καταδίωξε σκληρά τους Ορθοδόξους. Σύμβολο του φιλοπαπισμού.

Για την ακρίβεια της αντιγραφής

και τις επισημάνσεις στο κείμενο

π. Αναστάσιος Γκοτσόπουλος

Εφημέριος Αγ. Νικολάου Πατρών

agotsopo@gmail.com, τηλ. 6945-377621

Γράφει ο Σύλβεστρος  Συρόπουλος στα «Απομνημονεύματά» του :

Φώναξε ἀπό μακρυά: Ἄξιος! Ἄξιος! Ἄξιος!

Μία Κυριακή, ο Γέροντας Αμβρόσιος ήταν στο Μοναστήρι και λειτουργούσε. Απὸ το μέρος αυτὸ, έβλεπε τη Χειροτονία σε Διάκονο ενὸς Πνευματικού του παιδιού, στην Κρήτη. Και την ώρα που τελείωνε η Χειροτονία και φώναξε ο Επίσκοπος ''Άξιος!'', βγήκε και ο Γέροντας απὸ το Ιερό, στάθηκε μπροστὰ στην Ωραία Πύλη και είπε δυνατά:

Μητροπολίτης Πειραιῶς κ. Σεραφείμ, Ἐξόδιος Ἀκολουθία καί καῦσις νεκρῶν

 

Ἐν Πειραιεῖ τῆ 15^ῃ/1/2016

 

ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ

Ἐξόδιος Ἀκολουθία καί καῦσις νεκρῶν

 

Τυγχάνει γνωστόν ότι ένιοι εντόπιοι κύκλοι του διεθνιστικού περιπαίγματος μη κηδόμενοι της πατροπαραδότου Χριστιανικής παραδόσεως της αμωμήτου ημών πίστεως διεισδύουν εις παν μέσον επικοινωνιακής μορφής και δι’ αυτών εις τας συνειδήσεις του συγχρόνου ανθρώπου, δηλητηριάζουν αυτάς και κλονίζουν τας βάσεις της πίστεως. Ωσαύτως η αδιαφορία περί την πίστι και τας χριστιανικάς παραδόσεις, υπό την επίδρασι των ανωτέρω αποκτά οσημέραι ρίζωμα εις τας ηθικώς ατόνους και θρησκευτικώς καχεκτικάς συνειδήσεις.

«Εὐλάβεια πρός τόν Θεό»

Ἁγίου Τύχωνος τοῦ Ζαντόνσκ

“Τό Θεό νά Τόν τιμάς ὄχι μέ ὑλικά πράγματα καί ἐπιφανειακές ἐκδηλώσεις, ἀλλά μέ τήν καθαρή συνείδηση, μέ τό φόβο, τήν ἀγάπη, τήν ὑπακοή, τήν εὐγνωμοσύνη, τήν προσευχή, τήν πίστη. Γιατί ὁ Θεός εἶναι ἄυλο Πνεῦμα, καί γι᾿ αὐτό τό λόγο μέ κανέναν ἄλλο τρόπο δέν τιμᾶται, παρά μόνο “ἐν πνεύματι καί ἀληθείᾳ”.
Νά προφέρεις τό ὄνομα τοῦ Θεοῦ μέ κάθε τιμή, φόβο καί σεβασμό. Καί αὐτό, μόνο ὅταν καί ὅπου ὑπάρχει ἀνάγκη. Τό ὄνομα τοῦ Θεοῦ εἶναι ἅγιο, καί γι᾿ αὐτό, ὅσοι τό προφέρουν χωρίς σεβασμό, ἁμαρτάνουν σοβαρά. Νά τιμᾶς λοιπόν καί νά σέβεσαι τό ὄνομα τοῦ Θεοῦ, ὅπως σέβεσαι Αὐτόν τόν ἴδιο.

Ὁ πανάγαθος Θεός τιμωρεῖ τά παιδιά Του στήν κόλαση;

 «Ο Θεός δεν τιμωρεί, ο άνθρωπος αυτοτιμωρείται και, ενώ μπορεί να διαλέξει το φως, διαλέγει το σκοτάδι…»

Η κόλαση ετοιμάσθηκε για το διάβολο (Ματθ. 25,41) κι όχι για τον άνθρωπο. Εκεί θα πάνε, όσοι ακολουθούν τα έργα του διαβόλου. Οι αμαρτωλοί φταίνε για την κόλασή τους κι όχι ο Θεός. Φταίει ο δικαστής που φυλακίζει το φονιά, τον έμπορο ναρκωτικών και κάθε εγκληματία; Φταίει η ζέστη του τζακιού που κάποιος το χειμώνα φεύγει από κοντά της και κρυώνει;

Οἱ ἱδρυτές τῶν θρησκειῶν. Κομφουκιανισμός. Ἰνδουισμός

  Κομφουκιανισμός (σελ.52-54)

Κομφούκιος (551-479 π.χ.)

Ὁ Κομφούκιος γεννήθηκε ἀπό ἀριστοκρατική οἰκογένεια στή μικρή πόλη Λού τῆς χερσονήσου Σαντόνγκ στή βορειανατολική Κίνα. Ἐκείνη τήν ἐποχή ἡ Κίνα ἦταν χωρισμένη σέ μικρά κρατίδια, τά ὁποία σπαράσσονταν ἀπο ἐμφύλιες διαμάχες. Ὁ Κομφούκιος ἔμεινε ὀρφανός ἀπό πατέρα σέ ἡλικία 3 ἐτῶν καί ἀπό μητέρα σέ ἡλικία 20 ἐτῶν. Παντρεύτηκε σέ ἡλικία 19 ἐτῶν καί ὅταν ἔγινε 22 ἐτῶν ἄσκησε τό ἐπάγγελμα τοῦ δασκάλου. Ἔμενε φτωχός γιά μεγάλο διάστημα, μέχρι πού ἀνέλαβε διάφορα μικρά δημόσια ἀξιώματα. Κάποτε ἐπισκέθηκε τήν πρωτεύουσα τῆς Κινεζικῆς Αὐτοκρατορίας Λογιάνγκ· ἐκεῖ γνώρισε τόν ἱδρυτή τοῦ Ταοϊσμοῦ Λάο-Τσέ καί ἐπηρεάστηκε ἀπό τίς ἰδέες του. Σέ ἡλικία

τῶν 50 ἐτῶν διορίστηκε ὑπουργός Δημόσιων Ἔργων καί στή συνέχεια ὑπουργός Δικαιοσύνης. Ἐπειδή ὅμως ὁ ἡγεμόνας του δέν ἀποδέχθηκε τίς θεωρίες του, ἐγκατέλειψε τό ἀξίωμά του καί περιπλανιόταν σέ ὅλη τήν Κίνα ἀναζητώντας μάταια κάποιον ἄλλον ἡγεμόνα πού θά ἤθελε νά ἐφαρμόσει τίς ἠθικές καί πολιτικές του ἀρχές.

Τώρα ἔχουμε πόλεμο, πνευματικό πόλεμο.

Τώρα έχουμε πόλεμο, πνευματικό πόλεμο. Πρέπει να είμαι στην πρώτη γραμμή. Τι μαρξιστές υπάρχουν, τι μασόνοι, τι σατανιστές και τόσοι άλλοι! Πόσοι δαιμονισμένοι, πόσοι αναρχικοί, πόσοι πλανεμένοι έρχονται, για να τους επισφραγίσω την πλάνη τους! Και πόσους μου τους στέλνουν, χωρίς να τους προβληματίσουν, άλλοι για να τους ξεφορτωθούν, άλλοι για “να μη βγάλουν αυτοί το φίδι από την τρύπα…”