46. Περί Ἁγίων Γυναικῶν, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης: Λαυσαϊκόν Ἁγίου Παλλαδίου

46. Περί Ἁγίων Γυναικῶν, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης: Λαυσαϊκόν Ἁγίου Παλλαδίου, Ὀμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 28-7-2018 (κήρυγμα στή Θεία Λειτουργία), ζωντανή μετάδοση, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.gr,ht... καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...

«Μακαρισμός δεύτερος» μέρος α΄ Π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος

π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου

Τήν περασμένη φορά εἴχαμε ἀναφερθεῖ στόν πρῶτο μακαρισό, καί ἀπόψε, μέ τήβοήθεια τοῦ Θεοῦ, θά μιλήσουμε γιά τόν δεύτερο.

Ὁ Κύριος λέει: «Μακάριοι οἱ πενθοῦντες, ὅτι αὐτοί παρακληθήσονται»¹. Εἶναιεὐτυχισμένοι ἐκεῖνοι πού πενθοῦν, γιατί αὐτοί θά παρηγορηθοῦν.

Ὁμολογουμένως ὑπάρχουν παράδοξα σχήματα μέσα στόν λόγο τοῦ Θεοῦ. Εἶναιεὐτυχεῖς, λέει, ἐκεῖνοι πού πενθοῦν. Δέν εἶναι ἀντιφατικό; Πῶς μπορεῖ κανείς νά εἶναιεὐτυχισμένος, ὅταν πενθεῖ, ὅταν λυπᾶται; Ἡ λύπη, ὁ πόνος, τό πένθος εἶναιστοιχεῖα πού ἀντιστρατεύονται στή μακαριότητα, δηλαδή στήν εὐτυχία. Καί,ἀκόμα, πῶς μακαρίζει ὁ Κύριος τό πένθος– ἡ λέξη πένθος ἔχει εὐρεῖα σημασία–ὅταν ὁ ἴδιος ἔχει φυτέψει μέσα στήν ἀνθρώπινη ψυχή τήν ἀναζήτηση τῆς εὐτυχίας;Ὁ ἄνθρωπος φύσει, δηλαδή ἀπό τή φύση του, ἀναζητᾶ τήν εὐτυχία, γιατί ἀκριβῶς αὐτή ἡ ἀναζήτηση εἶναι φυτεμένη μέσα του. Μή ξεχνᾶμε βέβαια ὅτι καί ὁ παλιός Παράδεισος, ὁ ἀρχαῖος, δέν ἦταν παρά ἕνας τόπος εὐτυχίας. Ὡστόσο ἐδῶ ὁ Κύριος ἐπιμένει, καί δοῦμε γιατί ἀκριβῶς ἐπιμένει.

Ὅπως ὁ πρῶτος μακαρισμός εἶναι παρεξηγημένος –«μακάριοι οἱ πτωχοί τῷ πμνεύματι»– ἔτσι ἔχει παρεξηγηθεῖ καί αὐτός ἐδῶ ὁ μακαρισμός. Πῶς εἶναι δυνατόν νά εἶναι κανείς εὐτυχισμένος, ὅταν πενθεῖ; Θά τό δοῦμε αὐτό στή συνέχεια τοῦ θέματός μας.

Ἐδῶ ἔχουμε δύο κατηγορίες λύπης ἤ πένθους. Ἡ μία κατηγορία εἶναι ἡ κατά κόσμον λύπη, καί ἡ ἄλλη εἶναι ἡ κατά Θεόν. Καί γιά τίς δύο αὐτές ἁπαντᾶ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, στήν Β΄ Πρός Κορινθίους ἐπιστολή του, καί μᾶς λέει: «Ἡ κατά Θεόν λύπη μετάνοιαν εἰς σωτηρίαν ἀμεταμέλητον κατεργάζεται, ἡ δέ τοῦ κόσμου λύπη θάνατον κατεργάζεται»². Δηλαδή: Ἡ κατά Θεόν λύπη ὁδηγεῖ στή σωτηρία· ἀντίθετα ἡ κοσμική λύπη ἐπεξεργάζεται, προετοιμάζει, τόν θάνατο, τή συμφορά, τή δυστυχία, καί ὄχι βέβαια τή μακαριότητα.

Τίς ἀμφιταλαντευόμενες ψυχές πρέπει μέ στοργή νά τίς παρηγοροῦμε (Εὐεργετινός)

   Η μακαρία Συγκλητική έλεγε πρέπει να επαινούμε τις ψυχές που εύκολα εξαντλούνται στον αγώνα του καλού, όπως και τις ψυχές εκείνες που εύκολα απογοητεύονται και πέφτουν σε απόγνωση.

 Σ' αυτές τις ψυχές, και το παραμικρό καλό αν παρουσιάσουν, πρέπει να το μεγαλοποιούμε και να το θαυμάζουμε. Έτσι θα τις δώσουμε θάρρος. 

Αντίθετα, τα μεγάλα και σοβαρά σφάλματά τους να τα χαρακτηρίζουμε, ενώπιον τους, ως ελάχιστα και ανάξια λόγου.

 Διότι ο διάβολος, που όλα τα διαστρέφει, καταφεύγει στην εξής πανουργία: Στους σπουδαίους και ασκητικούς άνδρες προσπαθεί να αποκρύψει τα αμαρτήματά τους και να τους κάνει να τα λησμονούν, για να τους εμπνεύσει την υπερηφάνεια. 

Αντίθετα, σε εκείνους που ακόμα δεν έχουν στερεωθεί στην πνευματική ζωή, εμφανίζει συνεχώς τα αμαρτήματά τους ενώπιον τους, και μάλιστα τα εξογκώνει, για να τους οδηγήσει στην απόγνωση.

ΘΑΥΜΑ ΑΓΙΟΥ ΠΑΪΣΙΟΥ: Διάσωση παιδιοῦ

 Ο π. Χρήστος Τσάνταλης από τη Νέα Μηχανιώνα Θεσσαλονίκης και εφημέριος Κερασιάς, με εννέα παιδιά, καταθέτει: «Μερικά από τα παιδιά μου έπαιζαν στην ταράτσα του σπιτιού και κάποια στιγμή άρχισαν να πηδούν τον φωταγωγό.

Ένα αγοράκι μου έξι ετών, που ακόμη δεν μιλάει καλά, θέλησε και αυτό να πηδήξη. Βρέθηκε στο κενό και σαν βολίδα έφυγε προς τα κάτω. Έπεσε από τον τρίτο όροφο. Ήλθαν τα παιδιά τρομαγμένα και μου το είπαν.

Έτρεξα με χτυποκάρδι στο βάθος του φωταγωγού, για να περιμαζέψω το μικρό.

Έμεινα έκπληκτος όταν το είδα να έρχεται προς το μέρος μου κατακίτρινο από τον φόβο.

π. Πρόδρομος Γρηγοριάτης: Ἄρνηση παραλαβῆς ἠλεκτρονικῆς ταυτότητος

Ἀνοικτή ἐπιστολή πρός τόν ὑπουργό Προστασίας τοῦ Πολίτη κ. Τόσκα

Ἅγιον Ὅρος Καρυές 21.7.2018

 ΑΡΝΗΣΗ ΠΑΡΑΛΑΒΗΣ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΟΣ  

Κύριε ὑπουργέ,

        Μετά ἀπό τίς ἀνακοινώσεις τοῦ ὑπουργείου σᾶς περί ἀμέσου ἐκδόσεως ἠλεκτρονικῆς ταυτότητας μέ βιομετρικά στοιχεῖα, ἡ ὁποία θά εἶναι μάλιστα καί ὑποχρεωτική γιά ὅλους τους Ἕλληνες, θά θέλαμε νά ἐνημερώσουμε ἐσᾶς καί ὅλον τόν κόσμο γιά τούς προβληματισμούς καί τίς ἐπιφυλάξεις μας ὥστε νομικά καί διοικητικά νά μήν αἰφνιδιαστεῖτε ἀπό τήν ἄρνηση παραλαβῆς τῆς ἐκ μέρους μας καί τῶν προβλημάτων πού θά προκύψουν.

       Ὡς μοναχοί τοῦ Ἁγίου Ὅρους, ἐδῶ καί δύο δεκαετίες ἀπό τά χρόνια τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Χριστοδούλου, παρακολουθοῦμε μέ προσοχή τά βήματα πού γίνονται γιά τήν ἐφαρμογή τῶν νέων τεχνολογιῶν στήν ζωή μας. Μέ ἀνακοινώσεις, ὁμιλίες, δημοσιεύσεις ἐνημερώνουμε γιά τήν ἐπερχόμενη σκοτεινή δικτατορία τῆς Νέας Ἐποχῆς πού καταπίνει τόν κόσμο καί τήν πατρίδα μας. Διαμαρτυρηθήκαμε γιά τούς κινδύνους τῆς ἄνευ ὅρων, Εὐρωπαϊκῆς ἐνοποιήσεως, τήν συνθήκη Σεγγεν πού μᾶς γέμισε μετανάστες (ἡμερίδα τοῦ τότε Δημητριάδος Χριστόδουλου εἰς Βόλο τό 1997), γιά τίς ἐτικέτες πού καθιερώθηκαν ἀρχικά σέ ὅλα σχεδόν τά προϊόντα μέ δαιμονικά σύμβολα «barcode καί 666 (Ἐπισν. ἔτους 2001), γιά τό ψηφιακό σύστημα «Η.ΔΙ.ΚΑ.» ποῦ διασυνδέει ὅλη τήν δημόσια διοίκηση καί ἐμπεριέχει τόν 666 (Ἐπισν. ἔτους 2010), γιά τίς ἠλεκτρονικές κάρτες πολιτῶν καί...

πρός τόν τότε ὕπ οἴκ. Κ. Βαρουφάκη (Ἐπισν. ἔτους 2015). Ὅλα εἰς ὦτα μή ἀκουόντων.

      Ὁ περιορισμός τῆς ἐλευθερίας εἶναι ὁ μεγάλος κίνδυνος πού ἐλλοχεύει, ἀπό τήν ἐφαρμογή τῆς τεχνολογίας τῶν ὑπολογιστῶν στήν ζωή μας. Ἐμεῖς ὡς μοναχοί γνωρίζουμε πολύ καλά τί σημαίνει περιορισμός τῆς ἐλευθερίας, ἐπιλέξαμε τήν ζωή αὐτή ἡ ὁποία ὅμως ὁδηγεῖ σέ ἁγιασμό ὅταν κανοναρχεῖται ἀπό τόν Θεό καί ἀνθρώπους τοῦ Θεοῦ.

     Ὅμως οἱ περιορισμοί τῆς ἐλευθερίας τῶν πολιτῶν, ἐν ὀνόματι τοῦ φόβου τῆς φοροδιαφυγῆς καί τῆς ἀπολύτου ἐπιβολῆς τῶν νόμων μέ τέτοια ἀπόλυτα μέσα ἐλέγχου, θά ὁδηγήσουν σέ μαρτύρια τούς πολίτες. Ἡ Ἱστορία μᾶς δείχνει πόσο πόνο καί θάνατο γέννησε ὁ Κομουνισμός, ὁ Χιτλερισμός, ἡ Τουρκοκρατία, κλπ.

     Ὁ δυτικός κόσμος ἔχει ξεφύγει ἀπό τήν Ἀλήθεια τοῦ Εὐαγγελίου, οἱ κρατοῦντες στήν ΕΕ ἄλλα καί στήν χώρα μᾶς δηλώνουν ἄσχετοι μέ τήν πίστη στόν Χριστό, θεωροῦν ὡς πρόοδο τήν εἰσαγωγή ἠλεκτρονικῶν δεσμῶν στήν κοινωνία, ἐπιβραβεύουν μέ νομοσχέδια βδελυκτές ἀνηθικότητες ἕως καί αὐτῆς τῆς υἱοθεσίας παιδιῶν ἀπό ὁμοφυλόφιλους, αὐτόματα διαζύγια, ἐκτρώσεις, διακοπῆ προσευχῆς καί ἐκκλησιασμοῦ στά σχολεῖα, ἀπαγόρευση τῶν εἰκόνων στά δημόσια κτίρια, καύση τῶν νεκρῶν καί πολλά ἀκόμη.

Ὁμιλία γιά τήν μέλλουσα πόλη πού οἰκοδομεῖται.Ἅγιος Νικόλαος Ἀχρίδος

ΟΜΙΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΛΛΟΥΣΑ ΠΟΛΗ ΠΟΥ ΟΙΚΟΔΟΜΕΙΤΑΙ. ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΧΡΙΔΟΣ.

ου γάρ έχομεν ωδε μένουσαν πάλιν, αλλα την μέλλουσαν επιζητούμεν (Εβρ. 13,14)

Αδελφοί μου, πού είναι οι μεγάλες πόλεις Βαβυλών και Νινευή; Μόνο σαθρές υπάρχουν σήμερα στη σκόνη των ερειπίων τους. Αλλά και η Μέμφιδα και η Θηβαΐδα, που ήταν το καμάρι των Φαραώ και των αρχόντων των ανθρώπων; Σήμερα είναι πολύ δύσκολο ακόμη και να εντοπίσουμε που ακριβώς βρίσκονταν αυτές οι δύο πόλεις.

Αλλα ας αφήσουμε αυτές τις πόλεις πού φτιάχτηκαν από πέτρες και τούβλα. Ας δούμε τις πόλεις από αίμα, σάρκα και οστά. Οι άνθρωποι διαμορφώνουν τις πόλεις των σωμάτων τους πολύ πιο αργά και κοπιαστικά απ' ότι όταν κτίζουν φρούρια και καθεδρικούς ναούς. Δαπανούν περίπου ογδόντα με εκατό χρόνια για να διαμορφώσουν τις πόλεις των σωμάτων τους και στο τέλος ανακαλύπτουν ότι οι προσπάθειές τους ήταν μάταιες. Όλο αυτό, πού τούς πήρε δεκαετίες για να το διαμορφώσουν με φροντίδα πολλή  και συνεχή, φόβο, καταρρέει σ’ ένα δευτερόλεπτο μέσα στη στάχτη του τάφου, μόλις κλείσουν τα μάτια τους. Πραγματικά, ποιου ανθρώπου η πόλη του σώματος δεν κατακρημνίστηκε τελικά και δεν έγινε σκόνη; Κανενός!

Άλλα ας αφήσουμε τις πόλεις του σώματος. ’Άς δούμε τις πόλεις της γήινης ευτυχίας, αυτές πού οι άνθρωποι έκτισαν από γενιά σε γενιά. Τα υλικά με τα όποια κτίστηκαν είναι η ευφορία, η απόλαυση, η περιουσία, η εξουσία, η δόξα και η τιμή. Που θεμελιώνονται αυτές οι πόλεις; Σαν ένας ιστός αράχνης υφάνθηκαν μέσα σε μια στιγμή και σαν ιστός εξανεμίζονται, κάνοντας τους ευτυχείς ανθρώπους πιο δυστυχείς και από τούς δύσμοιρους!

Ἡ Θεολογία τῶν μνημοσύνων. Γιατί τελοῦνται τά 3ήμερα καί τά 9μερα μνημόσυνα

  Όλοι σχεδόν έχουμε πάει σε μνημόσυνο συγγενικού ή προσφιλούς μας προσώπου. Πόσοι όμως γνωρίζουν ποιος είναι ο πραγματικός σκοπός του;

Οι περισσότεροι τελούν τα μνημόσυνα των κεκοιμημένων καθαρά από λόγους παράδοσης. Τα μνημόσυνα είναι άρρηκτα δεμένα με τη Θεολογία της Ορθοδοξίας για τη ζωή μετά το θάνατο.

Στην Ορθόδοξη Παράδοση έχουμε τέσσερα μνημόσυνα. Το τριήμερο, το εννιαήμερο, το σαρανταήμερο και το ετήσιο μνημόσυνο. Όλα δημιουργήθηκαν για να βοηθήσουν στο ταξίδι της ψυχής από τη γη στον ουρανό.

Ποιό είναι όμως αυτό το ταξίδι; Αρχίζει λίγο πριν πεθάνει ο άνθρωπος όταν βλέπει άτομα που γνωρίζει, αλλά έχουν φύγει από τον κόσμο αυτό, γύρω του. Αυτό γίνεται κατά Θεία Οικονομία για να καταλάβει ο ψυχοραγών ότι έφτασε η ώρα που θα συναντήσει τον Δημιουργό του Κόσμου.

Όταν τελικά ο άνθρωπος πεθαίνει χωρίζεται η ψυχή από το σώμα. « Οίμοι, οίον αγώνα έχει η ψυχή χωριζομένη εκ του σώματος » λέει ένα ιδιόμελο της Νεκρώσιμης Ακολουθίας για να δείξει ότι ο πραγματικός αγώνας τώρα αρχίζει για την ψυχή.

Εκείνη τη στιγμή τη ψυχή παραλαμβάνει ο Φύλακας Αγγελός της. Όταν χωρίζεται από το σώμα και καταλάβει ότι φεύγει από τα άτομα που αγαπά πλημμυρίζει από θλίψη.

Τις δυο πρώτες ημέρες η ψυχή μαζί με τους αγγέλους γυρίζει στους τόπους όπου έζησε και ειδικά εκεί όπου έπραξε καλά έργα. Εκείνη θα μας βλέπει, θα μας μιλάει αλλά εμείς ούτε θα μπορούμε να τη δούμε, ούτε να της μιλήσουμε.

Ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός περιγράφει στη Νεκρώσιμη Ακολουθία έξοχα την κατάσταση της ψυχής εκείνη την ώρα « Πρός τους ανθρώπους τα χέρια απλώνει, και κανείς δεν τη βοηθά. ».

Την τρίτη ημέρα από το θάνατο η ψυχή αρχίζει τη πορεία προς τον ουρανό για να κριθεί από το Θεό. Την ημέρα αυτή οι συγγενείς τελούν το τριήμερο μνημόσυνο για δύο λόγους.

Τό μέρος τοῦ χρόνου πού δανείζουμε στόν Χριστό δέν πηγαίνει χαμένο...

 

facebook

https://proskynitis.blogspot.com/2018/07/blog-post_43.html

Ὁμιλία τοῦ Ἀρχιμ/τη Σάββα Ἁγιορείτη στήν Καλή Σκύδρας

Τήν Τρίτη 31-7-2018 καί ὥρα 18.00-19.00 μ.μ., στόν Ἱερό Ναό Τιμίου Σταυροῦ στήν Καλή Σκύδρας τοῦ νομοῦ Πέλλης  ὁ Ἀρχιμ/της Σάββας Ἁγιορείτης θά ἀναπτύξει τό θέμα: «Τίτλος ὁμιλίας 83. Ἡ κατά μόνας ἀσκητική ζωή εἶναι ἐπικίνδυνη γιά τούς πνευματικά ἀγύμναστους Α΄ (Εὐεργετινός τόμ. Α΄- ὑπόθ. ΜΑ΄)

Ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κροστάνδης: «Νά λές μέσα σου, ὁ Κύριος εἶναι τά πάντα γιά μένα· ἐγώ δέν εἶμαι τίποτα· εἶμαι ἀδύναμος καί ἀσήμαντος»

 

Να λες μέσα σου, μ΄ όλη σου την καρδιά: «Ο Κύριος είναι τα πάντα για μένα· εγώ δεν είμαι τίποτα· είμαι αδύναμος και ασήμαντος».

29 Ιουλίου Συναξαριστής. Καλλινίκου, Θεοδότης, Μάμα, Ἰωάννη Μάρτυρα, Βασιλίσκου, Κωνσταντίνου Πατριάρχου, τῶν Ἁγίων Πατέρα, Μητέρας καί τῶν δύο τέκνων τους, Ἰωάννη Στρατιώτη, Βενιαμίν καί Βηρίου, Θεοδοσίου Βασιλέως.

Ὁ Ἅγιος Καλλίνικος ὁ Μάρτυρας

Καταγόταν ἀπὸ τὴν Κιλικία. Μὲ ἰδιαίτερη εὐφράδεια λόγου, ἀλλὰ καὶ μὲ πολὺ ζῆλο, δίδασκε τὸ Εὐαγγέλιο.
Ὅταν ἔφθασε στὴν Αἴγυπτο, φανατικοὶ εἰδωλολάτρες ἐξεγέρθηκαν ἐναντίον του, τὸν συνέλαβαν καὶ τὸν ὁδήγησαν στὸν ἡγεμόνα Σακέρδωνα. Αὐτός, ὑποκρινόμενος, ἔδειξε ὅτι λυπᾶται, καὶ γιὰ νὰ κάμψει τὸ φρόνημα τοῦ Καλλινίκου, ἀνέφερε δῆθεν περιστατικὰ πρώην γενναίων χριστιανῶν, ποὺ ὅταν ἀντίκρισαν τὰ σκληρὰ βάσανα, ἀρνήθηκαν τὴν πίστη τους.
Ὁ Καλλίνικος, ἀντιλαμβανόμενος τὴν ὑποκρισία τοῦ ἡγεμόνα, μειδίασε καὶ τοῦ εἶπε: «Μὴν ἀναβάλλεις, ἔπαρχε, νὰ λάβεις πεῖρα τῆς δύναμης μὲ τὴν ὁποία ὁ Χριστὸς ὁπλίζει τοὺς γνήσιους πιστούς Του.

Γρήγορα ἑτοίμασε ὅλα σου τὰ κολαστήρια ὄργανα, φωτιά, ξίφη, τροχούς, μαχαίρια, μαστίγια καὶ ὅτι ἄλλο σκληρὸ μαρτύριο ἔχεις. Ὅλα αὐτὰ καὶ ἄλλα περισσότερα καὶ σκληρότερα βασανιστήρια ποθῶ γιὰ τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ».

29 Ἰουλίου. ♰ ΚΥΡΙΑΚΗ Θ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Κυρ. θ΄ ἐπιστ. (Α΄ Κορ. γ΄ 9-17). 

Α Κορ. 3,9          Θεοῦ γάρ ἐσμεν συνεργοί· Θεοῦ γεώργιον, Θεοῦ οἰκοδομή ἐστε.

Α Κορ. 3,9                Ο Απολλώς, λοιπόν, και εγώ είμεθα μεταξύ μας ένα, συνεργάται του Θεού δια την ιδικήν σας σωτηρίαν. Σεις δε είσθε αγρός και ιδιοκτησία του Θεού, που καλιεργείται από αυτόν τον ίδιον. Είσθε οικοδόμημα του Θεού, που εις την πραγματικότητα κτίζεται από τον ίδιον τον Θεόν με όργανά του ημάς.