«Περί τοῦ ἁγίου Βαπτίσματος» Β΄μέρος_Νικηφόρου Θεοτόκη, 6-1-2019, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

«Περί τοῦ ἁγίου Βαπτίσματος» Β΄μέρος_Νικηφόρου Θεοτόκη, 6-1-2019, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου ζωντανή μετάδοση_ Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης_http://hristospanagia3.blogspot.gr_ht... καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...

Ρυπτόμενον ἥλιον τίς εἶδεν,Τροπάριον δ΄ ᾠδῆς Κανόνος Θεοφανείων, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ρυπτόμενον ἥλιον τίς εἶδεν,Τροπάριον δ΄ ᾠδῆς Κανόνος Θεοφανείων, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης, Ὁμιλία στίς 7-1-2018 (κήρυγμα στή Θεία Λειτουργία), http://hristospanagia3.blogspot.gr/, http://www.hristospanagia.gr/, http://agiapsychanalysi.blogspot.gr . Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 : http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...

Κυριακή πρό τῶν Φώτων, Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος

 ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ

     Ο Ιερός Χρυσόστομος για το κήρυγμα του  αγίου Ιωάννου του Προδρόμου

[ΜΕΡΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟ: Ματθ.3,7-10]

    «ἰδὼν δὲ πολλοὺς τῶν Φαρισαίων καὶ Σαδδουκαίων ἐρχομένους ἐπὶ τὸ βάπτισμα αὐτοῦ εἶπεν αὐτοῖς· γεννήματα ἐχιδνῶν, τίς ὑπέδειξεν ὑμῖν φυγεῖν ἀπὸ τῆς μελλούσης ὀργῆς;(:Όταν όμως ο Ιωάννης είδε πολλούς από τους Φαρισαίους και τους Σαδδουκαίους να έρχονται για να δεχθούν το βάπτισμά του, τους είπε: ‘’Απόγονοι των φαρμακερών οχιών, που έχετε κληρονομική την κακία, αφού και οι πρόγονοί σας ήταν γεμάτοι από το δηλητήριο της πονηριάς και της μοχθηρίας˙ ποιος σας οδήγησε να φύγετε και να σωθείτε απ’ την οργή που πρόκειται σε λίγο να ξεσπάσει;’’)»[Ματθ.3,7-12].

   Πώς λοιπόν λέγει ο Χριστός ότι δεν πίστεψαν στον Ιωάννη, αφού ήρθαν και βαπτίστηκαν από αυτόν; Διότι αυτό δεν θα ήταν πίστη, το να μη δεχθούν Εκείνον που αυτός κήρυττε. Έδωσαν την εντύπωση ότι είχαν προσέξει και στους Προφήτες και στον Νομοθέτη[:δηλαδή τον Μωυσή]. Εντούτοις ο Κύριος αποφάνθηκε ότι στην πραγματικότητα δεν είχαν προσέξει, αφού δε δέχτηκαν εκείνον που οι προφήτες τους προανήγγειλαν: «εἰ γὰρ ἐπιστεύετε Μωϋσεῖ, ἐπιστεύετε ἂν ἐμοί· περὶ γὰρ ἐμοῦ ἐκεῖνος ἔγραψεν:(: Και είναι κατήγορός σας ο Μωυσής, διότι ούτε στα δικά του λόγια πιστεύετε. Εάν πραγματικά πιστεύατε στο Μωυσή, θα πιστεύατε και σε μένα. Διότι για μένα εκείνος έγραψε προφητικά και προανήγγειλε τον ερχομό μου σε πολλά μέρη των συγγραμμάτων του, είτε με τύπους και εικόνες, είτε με σαφείς προφητείες)»[Ιω.5,46],λέγει.

    Και έπειτα όταν ο Χριστός τους ρωτούσε: «τὸ βάπτισμα Ἰωάννου πόθεν ἦν, ἐξ οὐρανοῦ ἢ ἐξ ἀνθρώπων; (:Το βάπτισμα του Ιωάννου, ο οποίος μαρτύρησε για μένα και υπήρξε πρόδρομός μου, από πού προερχόταν; Από το Θεό ή από επινόηση και εντολή ανθρώπων;)»[Ματθ.21,25]· «οἱ δὲ διελογίζοντο παρ᾿ ἑαυτοῖς λέγοντες· ἐὰν εἴπωμεν, ἐξ οὐρανοῦ, ἐρεῖ ἡμῖν, διατί οὖν οὐκ ἐπιστεύσατε αὐτῷ·  ἐὰν δὲ εἴπωμεν, ἐξ ἀνθρώπων, φοβούμεθα τὸν ὄχλον, πάντες γὰρ ἔχουσι τὸν Ἰωάννην ὡς προφήτην(:Αυτοί λοιπόν συλλογίζονταν μέσα τους κι έλεγαν: ‘’Αν πούμε ότι ήταν από τον Θεό, θα μας πει: γιατί λοιπόν δεν πιστέψατε σ’ αυτόν; Αν όμως πούμε ότι προερχόταν από εντολή ανθρώπων, φοβούμαστε μήπως μας κακοποιήσει ο λαός. Διότι όλοι τιμούν τον Ιωάννη ως προφήτη’’)»[Ματθ.21,26], έλεγαν.

Ὁ Παπισμός ὑβρίζει τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία

Ὁ Παπισμός ὑβρίζει τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία

Ὁ Πάπας, σύμφωνα μέ τούς δύο ἁγίους Γέροντες, δέν φρονεῖ ὅτι οἱ Ὀρθόδοξοι ἔχουμε τήν ἀλήθεια. Οἱ δύο τελευταῖοι Πάπες, ὁ νῦν Πάπας Φραγκίσκος καί ὁ πρώην πάπας Βενέδικτος ιστ΄, ὑβρίζουν τήν Μίαν Ἁγίαν Ὀρθόδοξον Καθολικήν Ἐκκλησίαν μας, χαρακτηρίζοντάς Την ὡς ἄρρωστη καί ἐλλειματικήν ἀντιστοίχως.

Πράγματι «κατά τήν ἀνά Τετάρτη γενική ἀκρόαση-κατήχηση στήν πλατεία τοῦ Ἁγίου Πέτρου, ἐνώπιον χιλιάδων πιστῶν του, ὁ αἱρεσιάρχης «πάπας» Φραγκίσκος εἶπε τά ἑξῆς φρικτά πού ἀφοροῦσαν καί στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία: «Δέν ὑπάρχει ὑγιής Ἐκκλησία, ὅταν οἱ πιστοί, οἱ κληρικοί καί οἱ διάκονοι δέν εἶναι ἑνωμένοι περί τόν Ἐπίσκοπό τους. Ἡ Ἐκκλησία, ἡ ὁποία δέν εἶναι ἑνωμένη περί τόν Ἐπίσκοπο, εἶναι μιά ἄρρωστη Ἐκκλησία. Ὁ Ἰησοῦς θέλησε αὐτήν τήν ἕνωση ὅλων τῶν πιστῶν μέ τόν Ἐπίσκοπο. Τό ἴδιο καί τῶν ἱερέων καί τῶν διακόνων. Ὅλοι ὀφείλουν νά ἔχουν τήν συνείδηση ὅτι ὁ Ἐπίσκοπος καθιστᾶ ὁρατό τόν δεσμό τοῦ καθενός μέ τήν Ἐκκλησία, καί τῆς Ἐκκλησίας μέ τούς Ἀποστόλους καί μέ τίς ἄλλες κοινότητες, οἱ ὁποῖες ἐπίσης εἶναι ἑνωμένες μέ τούς Ἐπισκόπους καί μέ τόν Πάπα στή Μία, Μοναδική (unique) Ἐκκλησία, πού εἶναι ἡ δική μας, ἡ Ἱεραρχική Ἁγία Μητέρα Ἐκκλησία»[1].

Ἑπομένως, σύμφωνα μέ τόν Παπισμό, ἡ μόνη ἀληθινή Ἐκκλησία εἶναι ἡ τῶν Λατίνων, καί ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία εἶναι μία ἄρρωστη τοιαύτη, ἀφοῦ ἀκόμη δέν ἔχει ἑνωθεῖ μαζί του. «Ἐάν ἡ ἀρρώστια», σημειώνει τό σχετικό ἀνακοινωθέν τῆς Ἱ. Μητρ. Πειραιῶς, «σταματοῦσε στήν ἀπόσχιση ἀπό τόν ἐπίσκοπο, ἐκκλησιολογικά δέν θά ὑπῆρχε πρόβλημα, μολονότι καί αὐτό δικαιολογεῖται, ὅταν ὁ ἐπίσκοπος δέν ὀρθοτομεῖ τόν λόγον τῆς ἀληθείας. Τό γεγονός, ὅμως, ὅτι ἡ ἀρρώστια ἐπεκτείνεται καί πρός ὅσους δέν εἶναι ἑνωμένοι μέ τόν «πάπα», ἀποτελεῖ φρικτή ὕβρη καί προσβολή τῆς μόνης Μιᾶς, Ἁγίας, Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας, τουτέστι τῆς Ὀρθοδόξου, καί βλασφημία τοῦ μόνον ἐν αὐτῆ ἐνοικούντος Ἁγίου Πνεύματος, τό Ὁποῖο εἶναι ἀδύνατον νά ἐνοικεῖ στήν αἱρετική παρασυναγωγή τοῦ παπισμοῦ, ὅπου ἰδιαιτέρως ὑποτιμᾶται καί περιφρονεῖται μέ τήν αἵρεση τοῦ Filioque...

«Ἕνας ἄγγελος στήν λαβωμένη γῆ» (Μοναχός Δαμασκηνός Γρηγοριάτης)

  Μοναχός Δαμασκηνός Γρηγοριάτης ΕΝΑΣ ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΤΗΝ ΛΑΒΩΜΕΝΗ ΓΗ Μαρτυρίες καί θαυμαστά γεγονότα γιά τόν Ἱεραπόστολο τοῦ Κονγκό π. Κοσμᾶ Γρηγοριάτη Ἱεραποστολικός Σύνδεσμος «Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός» Θεσσαλονίκη 2018

Ἐπιμέλεια κειμένων: Αἰκατερίνη Δημοτζίκη, φιλόλογος Δημήτριος Ἀσλανίδης, φιλόλογος Νικόλαος Σιώκης, δρ. νεότερης ἱστορίας

ISBN: 978-618-84045-0-2 © 2018, Ἱεραποστολικός Σύνδεσμος «Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός» Λαγκαδᾶ 190, Σταυρούπολη Θεσσαλονίκης Τηλ.: 2310 606920 & 602602 e-mail: iersyn@iersyn.gr

Ο Ιεραποστολικός Σύνδεσμος «Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός» με τη συμπλήρωση τριάντα χρόνων από την κοίμηση του Ιεραποστόλου π. Κοσμά Γρηγοριάτηεξέδωσε νέο βιβλίο με τίτλο «Ένας άγγελος στην λαβωμένη γη».

Στο βιβλίο καταγράφονται ανέκδοτες θαυμαστές εμπειρίες και βιώματα Κονγκολέζων χριστιανών, κληρικών και λαϊκών, καθώς και αποκαλυπτικά σημεία του μάρτυρα Ιεραποστόλου.

ΠΡΟΛΟΓΟΣ τῆς Α.Θ.Μ. τοῦ Πάπα καί Πατριάρχου Ἀλεξανδρείας καί πάσης Ἀφρικῆς κ.κ. Θεοδώρου τοῦ Β΄

Ἀγαπητοί ἀναγνῶστες, παιδιά μου,

Ἀπό τήν πρώτη μέρα, πού ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ μέ ὅρισε Ποιμένα καί Πατριάρχη τῆς Ἀφρικῆς, νύχτα καί ἡμέρα προσευχητικά καί σωματικά περιέρχομαι, μέ ὅραμα καί ἐλπίδα, ὅλη τήν Μαύρη Ἤπειρο, ἀπό τήν Ἀλεξάνδρεια μέχρι τό Ἀκρωτήρι τῆς Καλῆς Ἐλπίδας καί ἀπό τό κέρας τῆς Ἐρυθραίας μέχρι τό πράσινο Ἀκρωτήρι. Παντοῦ ἀντικρίζω φτώχεια, παντοῦ δυστυχία, παντοῦ ἀρρώστιες… ὅμως, παντοῦ μέ περιμένουν μάτια ζωηρά, χαμόγελα πλατιά, χέρια καί πρόσωπα ἀγαπημένα, πού προσδοκοῦν, πού ὑπομένουν, πού ἐπιμένουν καί περιμένουν.

Περιμένουν νά ἀκούσουν καί νά δοῦν στήν πράξη τό Εὐαγγέλιο, γιατί ἀπό λόγια καί θεωρίες ἔχουν χορτάσει. Καί τότε ἀνεβάζω τά μάτια τῆς ψυχῆς καί τοῦ σώματος στόν Οὐρανό καί ζητῶ ἀπό τόν Χορηγό τῆς Ζωῆς, νά φωτίσει νέους ἀνθρώπους νά ἀναλάβουν τό μεγάλο ἔργο τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῶν Ἐθνῶν, διότι «ὁ μέν θερισμός πολύς, οἱ δέ ἐργάται ὀλίγοι» (Ματθ. 9,37).

Μ᾿ αὐτές τίς σκέψεις, μέ ἰδιαίτερη συγκίνηση καί εὐγνωμοσύνη πρός τήν μορφή τοῦ Μάρτυρα Ἱεραποστόλου π. Κοσμᾶ Γρηγοριάτη, προλογίζω τό νέο βιβλίο «Ἕνας Ἄγγελος στήν λαβωμένη γῆ», πού ὁ Ἱεραποστολικός Σύνδεσμος «Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός» ὀφειλετικῶς ἀφιερώνει στήν ἱερά του μνήμη, ἐπί τῇ συμπληρώσει τριακονταετίας ἀπό τόν μαρτυρικό καί ἀδόκητο θάνατό του.

Καρπός εὐλαβοῦς καί ἔνδοξης ποντιακῆς ρίζας ὁ παπα-Κοσμᾶς, ὁδηγήθηκε ἀπό τούς μακαριστούς γονεῖς του Δημήτριο καί Δέσποινα Ἀσλανίδη ἀπό παιδί στήν Ἐκκλησία, ἐνῶ σάν νέος ἐμαθήτευσε παρά τούς πόδας τοῦ Ἀνεπανάληπτου Ὁμολογητοῦ καί Ἁγίου Ἱεράρχου Αὐγουστίνου Καντιώτη, ἀπό τόν ὁποῖο μυήθηκε στήν Ἱεραποστολή καί τό ἀκούραστο καί φλογερό του σθένος.

Κυριακή πρό τῶν Φώτων, Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, Μέρος Τρίτο

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ

    Ο Ιερός Χρυσόστομος για τον άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο και Βαπτιστή

[ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ: Ματθ.3,4-6]

   Ο ίδιος ο Ιωάννης είχε κατασκευασμένο το ένδυμά του από τρίχες καμήλου και φορούσε γύρω από τη μέση του δερμάτινη ζώνη. Βλέπεις πως άλλα είπαν οι προφήτες και άλλα τα άφησαν για τους Ευαγγελιστές; Για τον λόγο αυτόν και ο Ματθαίος παραθέτει τις προφητείες αλλά προσθέτει και τις δικές του πληροφορίες, χωρίς να θεωρεί περιττό  και ασήμαντο να μιλήσει ακόμη και για την ενδυμασία του δικαίου αυτού άντρα.

   Πραγματικά ήταν άξιο θαυμασμού και παράδοξο να συναντήσει κανείς τόση καρτερία και αντοχή σε ανθρώπινο σώμα. Αυτό ακριβώς προσείλκυε περισσότερο τους Εβραίους, που έβλεπαν στο πρόσωπό του τον μέγα Ηλία και από όσα τότε παρακολουθούσαν οδηγούνταν στην ανάμνηση του μακαρίου εκείνου ανθρώπου[:ο Ιωάννης κατά την τροφή και την ενδυμασία έμοιαζε στον Ηλία· πρβλ. Δ΄Βασιλ.1,8 :«ἀνὴρ δασὺς καὶ ζώνην δερματίνην περιεζωσμένος τὴν ὀσφὺν αὐτοῦ. καὶ εἶπεν· Ἠλιοὺ ὁ Θεσβίτης οὗτός ἐστι. (:’’είναι άντρας δασύτριχος, ζωσμένος γύρω από τη μέση μια δερμάτινη ζώνη. Και ο Οχοζίας τους είπε: ‘’Αυτός είναι ο Ηλίας ο Θεσβίτης’’)». Και ήταν ακόμη μεγαλύτερη η έκπληξή τους· διότι ο Ηλίας έμενε και σε πόλεις και σε σπίτια, ενώ ο Ιωάννης κατοίκησε συνεχώς στην έρημο ήδη από τα σπάργανά του, τη νηπιακή σχεδόν ηλικία του.

    Έπρεπε ο Πρόδρομος εκείνου που έμελλε να καταργήσει όλα τα παλαιά- τον πόνο, την κατάρα, τη λύπη, τον ιδρώτα- έπρεπε να διαθέτει και εκείνος μερικά σύμβολα της δωρεάς αυτής και να είναι ανώτερος εκείνης της παλαιάς καταδίκης. Ούτε λοιπόν τη γη όργωσε, ούτε αυλάκι άνοιξε, ούτε έφαγε το ψωμί του με τον ιδρώτα του προσώπου του. Ήταν πρόχειρο το τραπέζι του, η ένδυσή του ευκολότερη από το φαγητό και με λιγότερους ακόμη κόπους από την ένδυση η εξασφάλιση της κατοικίας. Δε χρειάστηκε ούτε στέγη, ούτε κλίνη, ούτε τραπέζι, αλλά μέσα σε αυτήν τη σάρκα έδωσε δείγματα αγγελικής ζωής. Για τον λόγο αυτόν και το ένδυμά του ήταν τρίχινο, για να διδάσκει με την εμφάνισή του να απελευθερωθούμε από τα ανθρώπινα κα να μην έχουμε κανένα κοινό σημείο με τη γη αλλά να επανέλθουμε στην προηγούμενη κατάσταση, προτού ο Αδάμ αισθανθεί την ανάγκη της εξωτερικής περιβολής και της ενδύσεως. Έτσι η εμφάνιση εκείνη ήταν σύμβολο της βασιλείας και της μετανοίας.

Τά Ἅγια Θεοφάνεια, Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, Μέρος Δεύτερο

ΤΑ ΑΓΙΑ ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ[Ματθ.3,13-17]

    Επιλεγμένα αποσπάσματα από την ομιλία ΙΒ΄του αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου

               σχετικά με τη Βάπτιση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού

[ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ]

    Πρόσεξε, λοιπόν, ποιου είδους παράδοξα γεγονότα συμβαίνουν, τα οποία αποτελούν προοίμια των μελλοντικών θαυμάτων. Δηλαδή, δεν ανοίγεται ο παράδεισος μόνο, αλλά ο ίδιος ο ουρανός. Ας αφήσουμε, όμως, τον λόγο για τη συμπεριφορά των Ιουδαίων, για μια άλλη φορά που θα μας δοθεί η ευκαιρία. Τώρα, με την βοήθεια του Θεού, ας επανέλθουμε στο θέμα μας.

    «Καὶ βαπτισθεὶς ὁ Ἰησοῦς ἀνέβη εὐθὺς ἀπὸ τοῦ ὕδατος· καὶ ἰδοὺ ἀνεῴχθησαν αὐτῷ οἱ οὐρανοί (:Κι όταν βαπτίσθηκε ο Ιησούς, επειδή ως αναμάρτητος δεν είχε τίποτε να εξομολογηθεί, ανέβηκε αμέσως απ’ το νερό του Ιορδάνη και δεν έμεινε σε αυτό, όπως οι άλλοι που την ώρα του βαπτίσματός τους εξομολογούνταν τις αμαρτίες τους. Και ξαφνικά άνοιξαν γι’ Αυτόν οι ουρανοί, και είδε το Πνεύμα του Θεού να κατεβαίνει με εξωτερική μορφή που έμοιαζε με περιστέρι, και να έρχεται πάνω Του)»[Ματθ. 3,16].

    Για ποιο λόγο άνοιξαν οι ουρανοί; Μα για να μάθεις ότι συμβαίνει το ίδιο, όταν βαπτίζεσαι κι εσύ, εφόσον ο Θεός σε προσκαλεί προς την ουράνια πατρίδα και προσπαθεί να σε πείσει να μη διατηρείς κανένα δεσμό με τα επίγεια πράγματα. Εάν όμως δεν βλέπεις το άνοιγμα του ουρανού, να μη φανείς δύσπιστος γι’ αυτό. Διότι πραγματικά στην αρχή των παραδόξων και πνευματικών πραγμάτων, έχουμε πάντοτε την παρουσία αισθητών εμφανίσεων και την πραγματοποίηση τέτοιων θαυμαστών γεγονότων, χάριν εκείνων, οι οποίοι δε διαθέτουν εύστροφο πνεύμα και έχουν ανάγκη αισθητής οράσεως και δεν μπορούν να αντιληφθούν τίποτε το μη αισθητό, αλλά μόνο μπροστά σε όσα βλέπουν με τα μάτια τους πτοούνται· με αποτέλεσμα, έστω και αν έπειτα δε συνεχίζονται τα θαύματα, να παραδέχεσαι δια της πίστεως, όσα πράγματα αποκαλύφθηκαν μία φορά στην αρχή διαμέσου των θαυμάτων. Ως γνωστόν, και στους αποστόλους κατά την Πεντηκοστή ακούστηκε ήχος βιαίου ανέμου και εμφανίστηκαν πύρινες γλώσσες, αλλά αυτό δεν έγινε για τους αποστόλους, αλλά για τους παρόντες τότε Ιουδαίους.

Γιατί ὁ Χριστός γεννήθηκε στήν ἀφάνεια καί μάλιστα σέ στάβλο;

Ο Χριστός δεν έγινε απλώς άνθρωπος, αλλά έγινε άνθρωπος για να πάρει τη θέση μας. Ο Μεσσίας γεννήθηκε από το Άγιο Πνεύμα και την Παρθένο μητέρα, για να μην κληρονομήσει τις συνέπειες του προπατορικού αμαρτήματος, και έτσι να γίνει «το νέο φύραμα», δηλαδή η νέα ζύμη της καινούριας ανθρωπότητας και να καταστεί το πιο καθαρό θύμα, που θα προσφερόταν στο Σταυρό, για να σηκώσει τις αμαρτίες των ανθρώπων (Ιωάν. 1,29, Ησαΐας 53,4-6, Εβραίους 9,28, Α’ Πέτρου 2,24, Αποκ. 5,9).

Έτσι ο Χριστός από το στάβλο της Γεννήσεως σήκωσε το Σταυρό Του, για να μας ξεπλύνει από την αμαρτία της αποστασίας. Μωρό ακόμη υποβάλλεται στις ταλαιπωρίες του δύσκολου και επικίνδυνου ταξιδιού στην ξένη χώρα, την Αίγυπτο.

Οι κάτοικοι της Ναζαρέτ, της πόλεως που μεγάλωσε ο Χριστός, τον υποτιμούσαν και αμφισβητούσαν τη μεσσιανικότητά Του. Επειδή κάποτε στη συναγωγή τούς είπε ότι σ’ Αυτόν εκπληρώνονται όλες οι προφητείες για το Μεσσία, θέλησαν ανεπιτυχώς να τον σκοτώσουν γκρεμίζοντάς Τον από γκρεμό.

ΕΙΠΕ ΓΕΡΩΝ ΑΜΑΡΤΗΣΕ Ο ΑΔΕΛΦΟΣ ΣΟΥ; ΕΣΥ ΑΜΑΡΤΗΣΕΣ.

  

Ἡ Εἴσοδος τοῦ Ναοῦ τῆς Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ στή Βηθλεέμ

 Η Είσοδος του Ναού της Γεννήσεως του Χριστού στη Βηθλεέμ, εδώ κανείς δεν μπαίνει με το κεφάλι ψηλά. 

 "Και προσκυνήσουσιν αυτώ πάντες οι βασιλείς της γης, πάντα τα έθνη δουλεύσουσιν αυτώ"

Πηγή

https://paraklisi.blogspot.com/2018/12/blog-post_461.html

6 Ιανουαρίου Συναξαριστής Τὰ Ἅγια Θεοφάνεια τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, Εὐαγρίου ὁσίου, Γεωργίου τοῦ Πέρσου, Ἄσσαντ τοῦ Ράπτου, Ρωμανοὺ Ἱερομάρτυρα, Νικολάου Ὁσίου, Σεργίου ἐκ Ρωσίας, Ἀνδρέου Ἱερομάρτυρα καὶ τῶν σῦν αὐτῷ.

Τὰ Ἅγια Θεοφάνεια τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χρηστοῦ (Φώτης, Φωτεινή, Θεοφάνης, Θεοφάνεια, Φάνῃς, Φανῇ, Ἰορδάνης, Θεανώ, Οὐρανία, Θεοπούλα).

 Ἀφοῦ ὁ Υἱὸς καὶ Λόγος τοῦ Θεοῦ ἐνδύθηκε τὸν παλαιὸ Ἀδάμ, δηλαδὴ ἔγινε ἄνθρωπος καὶ ἀφοῦ ἐκτέλεσε ὅλα τὰ ἐπιβαλλόμενα ἀπὸ τὸν ἰουδαϊκὸ Νόμο, πῆγε στον Ἰωάννη, για να βαπτισθεί. Ὄχι γιατὶ ὁ Ἴδιος τὸ εἶχε ἀνάγκη, ἀλλὰ για να ξεπλύνει τὴν ἀνθρωπίνη φύσῃ ἀπὸ τὴν ντροπὴ τῆς ἁμαρτίας τοῦ Ἀδὰμ καὶ να ἐνδύσει τὴν γυμνότητά της μὲ τὴν πρώτη στολή που ἀστραποβολᾶ τὴν Θεϊκὴ λάμψη.
Ὁ Ἰωάννης ἐκήρυττε τὸ βάπτισμα τῆς μετανοίας καὶ ἔτρεχε πρὸς αὐτὸν ὁλόκληρη ἡ Ἰουδαία. Ὁ Κύριος κηρύττει τὸ βάπτισμα τῆς υἱοθεσίας καὶ ποιὸς ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ ἔχουν ἐλπίσει σὲ Αὐτὸν δεν θὰ ὑπακούσει; Τὸ βάπτισμα ἐκεῖνο (τοῦ Ἰωάννου) ἦταν ἡ εἰσαγωγή, τὸ βάπτισμα αὐτὸ (τοῦ Κυρίου) εἶναι τὸ τελειωτικό. Ἐκεῖνο ἦταν ἡ ἀποχωρήση ἀπὸ τὴν ἁμαρτία, αὐτὸ εἶναι ἡ οἰκειώσῃ μὲ τὸν Θεό. Μὲ τὴν βάπτισή Του ἀπὸ τὸν Ἰωάννη, ὁ Χριστὸς ἔδωσε ἕνα τέλος καὶ
στὸ τυπικὸ αὐτὸ βάπτισμα, ὅπως τρώγοντας για τελευταία φορὰ τὸ Ἰουδαϊκὸ Πάσχα τὸ κατάργησε καὶ ἐγκαινίασε τὸ Πάσχα τῆς Καινῆς Διαθήκης.

6 Ἰανουαρίου. ♰ ΤΑ ΑΓΙΑ ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - 6ης Ἰαν. (Τιτ. β´ 11-14, γ´ 4-7).

Τιτ. 2,11            Ἐπεφάνη γὰρ ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ ἡ σωτήριος πᾶσιν ἀνθρώποις,

Τιτ. 2,11                     Διότι εφανερώθη πλέον και εδόθη εις όλους, κυρίους και δούλους, η χάρις του Θεού, η σωτήριος δια τους ανθρώπους.