Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Παρασκευής 31-10-2014

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2014. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Προς Ρωμαίους κεφ. ιστ΄ 1 - 16  

ιστ΄ 1 - 16



Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν κεφ. Ια΄ 29 - 33

Ια΄ 29 - 33 
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Metropolitan Hierotheos of Nafpaktos- Defining “Orthodox Spirituality”

It is necessary first to define the terms: “orthodox” and “spirituality”. We cannot speak about “Orthodox spirituality” unless we know exactly what we mean by these two words. This is what the Holy Fathers of the Church have done. In his exceptional book “The Fountain of knowledge”, and more specifically in the sections entitled “Philosophical Chapters”, St. John of Damascus analyses the meanings of these words: Substance, nature, hypostasis, person, etc. Because these terms can be defined differently within other contexts he explains why they are so defined here.
The adjective “orthodox“ comes from the noun “orthodoxy” and shows the difference between the Orthodox Church and every other Christian denomination. The word “Orthodoxy” manifests the true knowledge about God and creation. This is the definition St. Athanasios of Sinai offers.
The term Orthodoxy consists of two words: “orthos” (true, right) and “doxa”.

Juger Ses propres pensées-Père Serge Chévitch (1903-1987)

 Il faut dans chaque acte et chaque pensée de sa vie mettre le levain de la prière. Et si l’on a raté un acte, il faut mettre le levain de la pénitence. Il faut mener une vie attentive, avoir toujours une conscience vigilante. Il faut surveiller chaque acte et chaque pensée. Il faut s’habituer à juger ses actes et à discerner ses pensées. Il faut voir celles qui viennent du diable et les rejeter avant qu’elles ne trouvent des échos en nous.
 Les passions se manifestent d’abord dans la pensée, puis, si elles trouvent un écho en nous, c’est-à-dire si nous leur prêtons attention, si nous leur manifestons de l’intérêt, notre sentiment collabore avec elles (c’est à ce moment que naît notre responsabilité ; avant, tant que nous n’avons pas porté intérêt aux pensées, nous ne sommes pas responsables). Enfin, dans un troisième temps, elles se traduisent en actes.

Στή διάρκεια τῆς Θείας Λειτουργίας-Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης

Στη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας-Ιερομονάχου Σάββα Αγιορείτου 

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἡ θέωσις, ὡς σκοπὸς τῆς ζωῆς τοῦ ἀνθρώπου

 

Η ΘΕΩΣΙΣ ΩΣ ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

τοῦ Πανοσιολογιωτάτου Ἀρχιμανδρίτου π. Γεωργίου, Καθηγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου Ἁγίου Ὄρους

Πρόλογος Ἡ θέωσις, ὡς σκοπὸς τῆς ζωῆς τοῦ ἀνθρώπου Ἡ ἐνανθρώπησις τοῦ Θεοῦ αἰτία τῆς θεώσεως τοῦ ἀνθρώπου Ἡ συμβολὴ τῆς Θεοτόκου στὴν θέωσι τοῦ ἀνθρώπου Ἡ Ἐκκλησία, ὁ χῶρος τῆς θεώσεως τοῦ ἀνθρώπου Ἡ θέωσις δυνατὴ διὰ τῶν ἀκτίστων ἐνεργειῶν τοῦ Θεοῦ Προϋποθέσεις γιὰ τὴν θέωσι α) Ἡ ταπείνωσις β) Ἡ ἄσκησις γ) Τὰ ἅγια Μυστήρια καὶ ἡ προσευχὴ Ἐμπειρίες τῆς θεώσεως Ἀποτυχία πολλῶν ἀνθρώπων νὰ φθάσουν στὴν θέωσι α) Ἡ προσήλωσις στὶς βιοτικὲς μέριμνες β) Ὁ ἠθικισμός γ) Ὁ ἀνθρωποκεντρικὸς οὐμανισμός Συνέπειες τῆς ἀγωγῆς τῆς θεώσεως Συνέπειες τῆς ἀγωγῆς ποὺ δὲν ὁδηγεῖ στὴν θέωσι

---

Πρόλογος

Εἶναι πολὺ τολμηρὸ νὰ ὁμιλεῖ κάποιος γιὰ τὴν θέωση, ὅταν δὲν τὴν ἔχει γευθεῖ. Τολμήσαμε ὅμως τὰ ὑπὲρ δύναμιν θαρροῦντες εἰς τὰ ἐλέη τοῦ μεγάλου Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Γιὰ νὰ μὴ κρύψουμε ἀπὸ τοὺς Ὀρθοδόξους Χριστιανοὺς ἀδελφούς μας τὸν ὕψιστο καὶ τελικὸ σκοπὸ τῆς ζωῆς μας, γιὰ τὸν ὁποῖο πλασθήκαμε.
Γιὰ νὰ γίνει σαφὲς ὅτι ἡ μόνη ὀρθόδοξος ποιμαντικὴ εἶναι ἡ ποιμαντική της θεώσεως καὶ ὄχι τῆς κατὰ τὰ δυτικὰ πρότυπα ἠθικῆς τελειοποιήσεως τοῦ ἀνθρώπου χωρὶς τὴν χάρη τοῦ Θεοῦ.
Γιὰ νὰ ποθήσουμε ὅλοι τὰ κρείττονα καὶ ἔτσι νὰ ἀγωνισθοῦμε γιὰ τὰ ὑψηλὰ καὶ μόνα δυνάμενα νὰ ἀναπαύσουν κατὰ βάθος τὴν δίψα τῆς ψυχῆς γιὰ τὸ Ἀπόλυτο, τὸν Τριαδικὸ Θεό.

Ἐμπόδια γιά τήν ἐπίσκεψη τῆς Θείας Χάριτος στόν ἄνθρωπο, κατά τόν ἅγιο Συμεών τόν Νέο Θεολόγο

Κάθε αμαρτία ως επανάσταση εναντίον του Θεού αντιστρατεύεται το έργο της Θείας Χάριτος. Ο άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος επισημαίνει πως υπάρχουν και μερικές αδυναμίες που αποτελούν φράγματα και παρεμποδίζουν την έλευση της Θείας Χάριτος.
Και αυτά είναι:
- Η ΑΜΕΛΕΙΑ για την μετάνοιά μας. Θα καταδικαστούμε όχι γιατί αμαρτήσαμε, αλλά γιατί δεν μετανοήσαμε, δεν ζητήσαμε το έλεος του Θεού για να λυτρωθούμε από την ψυχική μας ασθένεια.

Πατερικοὶ λόγοι σοφίας ἀπὸ τὴν Ὁσία Γερόντισσα Μακρίνα

Ἀπὸ τὸ βιβλίο «Λόγια Καρδίας» τῆς Γερόντισσας Μακρίνας Βασσοπούλου, τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Παναγίας Ὁδηγήτριας Πορταριᾶς Βόλου

Προσέχετε πάρα πολὺ στὸ θέμα τῆς ἐκκλησίας. Νὰ μὴ ψιθυρίζετε στὰ ἀναλόγια, μὲ νεῦμα νὰ συνοννοῆσθε. Ἐκείνη τὴν ὥρα εἶστε νοερῶς στόν θρόνο τοῦ Θεοῦ σὰν τοὺς Ἀγγέλους, καὶ ὑμνολογεῖτε τὸν Κύριο. Γι΄ αὐτό, ὅπως οἱ ἅγιοι Ἄγγελοι στέκονται μετὰ φόβου, ἔτσι κι ἐσεῖς νὰ προσπαθῆτε νὰ τοὺς μιμηθῆτε. Τὸ στασίδι συμβολίζει τὸν τάφο. Μὲ πολὺ θεῖο φόβο νὰ στεκώμαστε, νὰ σκύβουμε τὸ κεφάλι καὶ νἂχουμε τὸ νοῦ μας στὸν Θεό, στὴν «εὐχή». «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με». Νὰ τραβᾶμε κομποσχοίνι, ὅταν μᾶς πολεμάη ἡ ὑπνηλία, γιατί ὁ διάβολος τὴν ὥρα τῆς προσευχῆς κοιτάζει νὰ κερδήση κάτι. Γιατί μόλις βγαίνουμε ἔξω, φεύγει ὁ ὕπνος καὶ ἀμέσως ἀνοίγουν τὰ μάτια μας καὶ ἀρχίζουμε καὶ μιλᾶμε, ἐνῶ τὴν ὥρα τῆς προσευχῆς, ποὺ πρέπει νὰ μιλήσουμε μὲ τὸν Θεό, μᾶς πιάνει ὑπνηλία καὶ ραθυμία; Γιατί ὁ διάβολος ἀγωνίζεται νὰ μὴ ἑνωθῆ ἡ ψυχὴ μὲ τὸν Θεό!

Γέροντας Παϊσιος: "Ὁ παράδεισος, παιδί μου, μυρίζει πολύ καλύτερα".

Επειδή ήταν ακίνητος (ο Παπα-Τύχων) πια στο κρεβάτι, γιατί είχε παραδώσει σ΄αυτό τις λίγες του σωματικές δυνάμεις και δεν μπορούσε να σηκωθή να πάη στο Ναό του Τιμίου Σταυρού, όπου λειτουργούσε με ευλάβεια χρόνια ολόκληρα, μου ζήτησε να του φέρω τον Σταυρό από την Αγία Τράπεζα για παρηγοριά.

Όταν είδε τον Σταυρό, γυάλισαν τα μάτια του και,αφού τον ασπάσθηκε με ευλάβεια, τον κρατούσε σφιχτά στο χέρι του με όλη την δύναμη που του είχε απομείνει. Είχα δέσει και ένα κλωνάρι βασιλικό στον Σταυρό και του έλεγα:
Μυρίζει καλά, Γέροντα;

Εκείνος μου απαντούσε:

- Ο παράδεισος, παιδί μου, μυρίζει πολύ καλύτερα. Μια μέρα από εκείνες τις τελευταίες του, είχα βγει έξω,για να του φέρω λίγο νερό. ΄Οταν άνοιξα μετά και μπήκα στο κελλί του,με κοιτούσε παράξενα και μου λέγει: Εσύ, ο Άγιος Σέργιος είσαι;

΄Οχι, Γέροντα, είμαι ο Παϊσιος.

- Τώρα,παιδί μου, ήταν εδώ η Παναγία, ο ΄Αγιος Σέργιος και ο ΄Αγιος Σεραφείμ. Που πήγαν; Κατάλαβα ότι κάτι γίνεται και τον ρώτησα:

-Τί σου είπε η Παναγία;

Ἡ "Σύναξη Ὀρθοδόξων Κληρικῶν καί Μοναχῶν" περί τῶν Η΄ καί Θ΄ Οἰκουμενικῶν Συνόδων

ΣΥΝΑΞΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ

ΚΛΗΡΙΚΩΝ ΚΑΙ ΜΟΝΑΧΩΝ

 

ΠΕΡΙ Η´ KAI Θ´ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΩΝ ΣΥΝΟΔΩΝ

 

Ἡ ἄτυπη «Σύναξη Ὀρθοδόξων Κληρικῶν καὶ Μοναχῶν» διερμηνεύοντας καὶ ὅλους τοὺς πονοῦντας καὶ ἀνησυχοῦντας διὰ τὴν αὐθεντικὴ καὶ ἀνόθευτη τῶν ἱερῶν δογμάτων τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεώς μας ἀκεραιότητα, αἰσθανόμεθα τὴν ἀνάγκη νὰ ἐκφράσουμε τὰ θερμὰ συγχαρητήριά μας, τὸν ἱερὸ ἐνθουσιασμό μας, καὶ τὴν εὐγνωμοσύνη μας γιὰ τήν ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ ἱερὰ πρωτοβουλία τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιῶς κ. Σεραφεὶμ νὰ ἀναδείξει εἰς τὴν δέουσα περιωπὴ τῆς σειρᾶς τῶν Οἰκουμενικῶν Συνό­δων τὶς Ὀγδόη καὶ Ἐνάτη Οικουμενικές Συνόδους. Τὶς εἰσήγαγε ἤδη εἰς τὴν ζῶσα λατρευτικὴ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας μας τόσο μὲ εἰδικὲς ἱερὲς Ἀκολου­θίες ὅσο καὶ ὁρίζοντας ἡμερομηνίες τακτές γιὰ τὸν κατ’ ἔτος ἑορτασμό τους ὡς τοπικὴ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, ἀρχικῶς, ἑορτή.

Ἐπίσης συγχαίρουμε τὸν Σεβασμιώτατο Πειραιῶς, γιὰ τὴν ἐξόχως χρή­σιμη καὶ ἀπὸ πολλοῦ χρόνου ἀναμενόμενη ἔκδοση δοκίμων ἱερῶν Ἀκολουθιῶν τῶν δύο συνόδων, τὶς ὁποῖες ἐξέδωσε εἰς ἰδιαιτέρως καλαίσθητα τεύχη, συνοδευόμενα μὲ θεολογικώτατη προσωπική ἐγκύκλιο-εἰσαγωγή.

Νά τιμᾶς τούς πατέρες καί ἀδελφούς πού συναντᾶς μέ μία ἐλαφρά ὑπόκλιση προσέχοντας νά μήν τούς κοιτάζεις ἐρευνητικά.

Αγίου Ιγνατίου Μπριαντσανίνωφ

Έναν πολύ καλό τρόπο ασκήσεως της προσευχής του Ιησού προτείνει ο ιερομόναχος Δωρόθεος, Ρώσος ασκητής και πνευματικός συγγραφέας.

"Όποιος προσεύχεται με τα χείλη" λέει "αλλά δε ενδιαφέρεται για την ψυχή και δεν φυλάει την καρδιά προσεύχεται στον αέρα και όχι στον Θεό, γι΄αυτό κοπιάζει μάταια.    

Γιατί  ο Θεός δίνει προσοχή στον νου, στον ζήλο και όχι στην πολυλογία. 

Πρέπει να προσευχόμαστε με όλη μας την προθυμία με την ψυχήν και τον νου και την καρδιά μας, με φόβο Θεού και με όλη μας τη δύναμη. 

Η νοερά προσευχή δεν επιτρέπει να μπαίνουν στο εσωτερικό του νου της ούτε περισπασμοί ούτε αισχροί λογισμοί.

Θέλεις να μάθεις την εργασία της νοεράς και καρδιακής προσευχής; Θα σου την διδάξω. 

Άκουσέ με αγαπητέ μου με προσοχή και φρόνηση:

Τό ἐλάττωμα τοῦ «ἰδίου θελήματος»

Αγίου Κασσιανού Ρωμαίου

Ο διάβολος με κανένα άλλο ελάττωμα δεν οδηγεί τόσο στο βάραθρο της απώλειας τον άνθρωπο, όσο με το να τον πείσει να μην καταδέχεται να ρυθμίζει τη ζωή του σύμφωνα με τη διδασκαλία και τις υποδείξεις των Πατέρων, αλλά ν’ακολουθεῖ το δικό του θέλημα. 

Γιατί αυτός που πορεύεται σύμφωνα με τη δική του κρίση και γνώμη, ποτέ δεν θα προχωρήσει με ασφάλεια, αλλά πολλές φορές θα σκοντάψει και θα πλανηθεί, και, βαδίζοντας λες συνεχώς μέσα στο σκοτάδι, θα αντιμετωπίσει κινδύνους πολλούς και φοβερούς.
Πρέπει να μάθουμε και τούτο, παίρνοντας παραδείγματα και από τις ανθρώπινες τέχνες και επιστήμες: 

«Προφῆτες, ἀρρώστια τῆς θρησκείας καί Ἐκκλησία». Προφήτη Ἰωήλ - Ἔδεσσα

Το κήρυγμα του μητρ. Ναυπάκτου και αγίου Βλασίου Ιερόθεου την ημέρα της γιορτής του προφήτη Ιωήλ, στην Έδεσσα (19-10-2014) με θέμα τους προφήτες, την αρρώστια της θρησκείας και την Εκκλησία του Χριστού:
.... Ο αγώνας τον οποίο έκανε ο προφήτης Ιωήλ ήταν ένας αγώνας εναντίον της θρησκείας και υπέρ του Ζώντος Θεού, ήταν ένας αγώνας εναντίον των ειδώλων και ουσιαστικά κήρυττε τον Ζωντανό Θεό τον Ζώντα Θεό .... Οι προφήτες όλοι, όπως και ο προφήτης Ιωήλ αγωνίζονταν εναντίον της θρησκείας. Η θρησκεία έχει μερικά ιδιώματα τα οποία την διαφοροποιούν από την Εκκλησία.

...εσύ κανένα ἀπό τούς λογισμούς αὐτούς δέν ἀποδέχθηκες.

-Πάτερ, όταν χωρίς να το θέλω περνούν από το νου μου αισχροί λογισμοί, αμαρτάνω;
-Άκουσε παιδί μου. Κάποια ασκήτρια η Αικατερίνη Σενέισκαγια εταλαιπωρείτο πολύ καιρό από ακάθαρτες σκέψεις. Στο τέλος την επισκέφτηκε ο Χριστός και αμέσως τις απεμάκρυνε.
-Που ήσουν τόσο καιρό, γλυκύτατε Ιησού μου; Τον ρώτησε.
"Ήμουν μέσα στην καρδιά σου" της απάντησε.
-Στην καρδιά μου;

Φιλόζωοι - οἰκολόγοι...ὅση ἀγάπη ἀπομένει

Ο άνθρωπος πρέπει να δίνει την αγάπη του στον Θεό και στον συνάνθρωπό του και όση αγάπη απομένει να την διαθέτει για τα υπόλοιπα κτίσματα.

30 Οκτωβρίου Συναξαριστής. Ζηνοβίου και Ζηνοβίας, Μαρκιανού Ιερομάρτυρα, των Αγίων Κοϊντά, Μήτρα, Νεμεσίωνος, Πτολεμαίου, Θεοφίλου, Ιγένη, Ισιδώρου, Κλαυδίου, Επιμάχου, Ευτροπίου, Ζήνωνος, Ήρωνος, Άμμωνος, Ατήρ, Βήσα, Διόσκουρου, Αλεξάνδρου, Κρονίωνος, Ιουλιανού, Μακαρίου και άλλων 13 Μαρτύρων, Ευτροπίας, Κλεόπα και Ιωσήφ, Απολλωνίας Παρθένου, των Οσίων Στεφάνου, Θεοκτίστου και Ελένης, των Αγίων Αστερίου, Κλαυδίου, Νέωνος και Νεονίλλης, των Αγίων Τερτίου, Μάρκου, Ιούστου και Αρτεμά, των Αγίων εννέα Μαρτύρων, Μανουήλ, Δομετίου, Δημίου.

Ὁ Ἅγιος Κλεόπας ὁ Ἀπόστολος ἐκ τῶν 70

Ὁ Κλεόπας ἦταν ἕνας ἀπὸ τοὺς 70 μαθητὲς τοῦ Κυρίου. Γι’ αὐτὸν διαβάζουμε στὸ κατὰ Λουκᾶν Εὐαγγέλιον κδ’ 18 – 27:
18 Ἀποκριθεὶς δὲ ὁ εἷς, ᾧ ὄνομα Κλεόπας, εἶπε πρὸς αὐτόν· σὺ μόνος παροικεῖς ἐν Ἱερουσαλὴμ καὶ οὐκ ἔγνως τὰ γενόμενα ἐν αὐτῇ ἐν ταῖς ἡμέραις ταύταις;
19 Καὶ εἶπεν αὐτοῖς· ποῖα; οἱ δὲ εἶπον αὐτῷ· τὰ περὶ Ἰησοῦ τοῦ Ναζωραίου, ὃς ἐγένετο ἀνὴρ προφήτης δυνατὸς ἐν ἔργῳ καὶ λόγῳ ἐναντίον τοῦ Θεοῦ καὶ παντὸς τοῦ λαοῦ,
20 ὅπως τε παρέδωκαν αὐτὸν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ ἄρχοντες ἡμῶν εἰς κρῖμα θανάτου καὶ ἐσταύρωσαν αὐτόν.
21 Ἡμεῖς δὲ ἠλπίζομεν ὅτι αὐτός ἐστιν ὁ μέλλων λυτροῦσθαι τὸν Ἰσραήλ· ἀλλά γε σὺν πᾶσι τούτοις τρίτην ταύτην ἡμέραν ἄγει σήμερον ἀφ᾿ οὗ ταῦτα ἐγένετο.
22 Ἀλλὰ καὶ γυναῖκές τινες ἐξ ἡμῶν ἐξέστησαν ἡμᾶς γενόμεναι ὄρθριαι ἐπὶ τὸ μνημεῖον,
23 καὶ μὴ εὑροῦσαι τὸ σῶμα αὐτοῦ ἦλθον λέγουσαι καὶ ὀπτασίαν ἀγγέλων ἑωρακέναι, οἳ λέγουσιν αὐτὸν ζῆν.
24 Καὶ ἀπῆλθόν τινες τῶν σὺν ἡμῖν ἐπὶ τὸ μνημεῖον, καὶ εὗρον οὕτω καθὼς καὶ αἱ γυναῖκες εἶπον, αὐτὸν δὲ οὐκ εἶδον.