7. Ἀγαπᾶμε τόν Θεό ὅταν τηροῦμε τίς ἐντολές Του (Α΄ Ἰωαν. 2, 3-6), Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου καί Ἁγ. Ἰουστίνου Πόποβιτς_Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης, 23-9-2018

7. Ἀγαπᾶμε τόν Θεό ὅταν τηροῦμε τίς ἐντολές Του (Α΄ Ἰωαν. 2, 3-6), Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου καί Ἁγ. Ἰουστίνου Πόποβιτς_Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης, 23-9-2018, ζωντανή μετάδοση_ Ἱ.Μ. Ἁγίας ΤριάδοςἘδέσσης_http://hristospanagia3.blogspot.gr_ht... καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...

Πατρικαί Νουθεσίαι Γέροντος Ἐφραίμ Φιλοθεΐτου - «Περί Βίας, Ἀνδρείας καί Αὐταπαρνήσεως» [Ἐπιστολή 1η - 26η]

1η.Επιστολή

Εύχομαι να γίνετε αγωνισταί ενός ενδόξου αγώνος, του οποίου θα επευφημήσουν την νίκην αι δυνάμεις των αγγέλων, διότι κοινός ο Δεσπότης, η αυτή κατοικία εις τους ουρανούς, εις αυτό το ίδιον άπλετον

φως θα ζήσωμεν την αιώνιον ευτυχισμένην ζωήν, ζωήν την άληκτον και την ανέσπερον, θεοειδεστάτη ημέρα! Ανέκραζε στεντορικώς ο απόστολος των εθνών, ο Παύλος: «Τις ημάς χωρίσει από της αγάπης του Χριστού, θλίψις ή στενοχωρία ή διωγμός ή γυμνότης… κ.λ.π.» (Ρωμ. 8,35), πέπεισμαι, ουδείς δύναται να μας χωρίση από της αγάπης του Χριστού, όταν ο πόθος εγκαυθή ως η κάμινος επταπλασίως. Ναι, ούτως εύχομαι να γίνετε, ίνα δοξάσητε Εκείνον, ο Οποίος δι’ ημάς έγινεν αντικείμενον ύβρεων, ονειδισμών, ραπισμάτων και θανάτου, θανάτου δε Σταυρού! Μην απελπίζεσθε, όταν περιπίπτετε εις πειρασμούς και εις θλίψεις. Μη νομίσητε ότι μας εγκατέλειψεν ο Θεός ένεκεν των αμαρτιών μας, όχι, αλλά μας παιδεύει, ίνα μας διδάξη σοφίαν, δεν μας θέλει να είμαθα κούτσουρα, αλλά σοφούς της κατά Θεόν σοφίας. Εάν δεν πολεμηθώμεν, πως θα φανή ότι είμεθα στρατιώται του Χριστού; Ο στρατιώτης ενδέχεται εις τον πόλεμον να τραυματισθή, αλλά τούτο δεν σημαίνει ότι ενικήθη, και εάν νικηθώμεν, πάλιν σηκωνόμεθα και πολεμούμεν. Εις την αρχήν βέβαια της κλήσεώς μας, εις την εκλογήν προς τον βίον της αγνής αφοσιώσεώς μας προς τον Ιησούν μας, δεν δυνάμεθα να είμεθα συνεπείς εις τας απαιτήσεις Του, διότι οίδαμεν ότι υπάρχει και άλλος νόμος εντός μας, όπου αντιστρατεύεται εις τον νόμον του Θεού και της εκλογής μας, ο οποίος μάχεται να μας χωρίση από την αγάπην του Ιησού μας. Αυτός λοιπόν ο αγών δεν μας χαρακτηρίζει, ότι δεν είμεθα άξιοι της κλήσεως, αλλά μάλλον ο αγών προς κατάργησιν του νόμου της αμαρτίας, του εντός ημών θα μας χαρακτηρίση θερμούς προς την αγάπην του Χριστού μας. Διότι εάν ήτο δυνατόν χωρίς αγώνα η αγάπη του Χριστού να κατακτάται, τότε ουδεμίαν αξίαν θα είχεν η θέλησίς μας, αφού χωρίς αγώνα θα την εκέρδιζε κανείς. Δια τούτο λοιπόν θα βραβευθώμεν, όταν παρ’ όλην την αντίδρασιν της αγάπης του κόσμου, θα αποκτήσωμεν την ζωηφόρον αγάπην του Θεού και παρά την έλξιν της αμαρτίας, θα σταθώμεν πύργοι και εδραίωμα της αρετής! Εις τον σκοπόν μας θα σηκωθούν σύννεφα απειλούντα καταστροφήν και κατάργησιν, αι βρονταί των νεφών, θα προσπαθήσουν να μας φοβήσουν, δια να σπάση το ηθικόν μας, αλλά θαρσείτε και μη φοβήσθε, δια πολλών θλίψεων και πειρασμών θα φθάσωμεν εις τα προπύλαια της βασιλείας των ουρανών! Οι μάρτυρες ηγωνίσθησαν με πίστιν και αυταπάρνησιν τελείαν και έτσι επέτυχον επαγγελιών και αιωνίων στεφάνων δόξης! Ούτω και ημείς δια πίστεως εις τον Χριστόν μας και τελείας αυταπαρνήσεως θα δυνηθώμεν, χάριτι Χριστού, να νικήσωμεν. Πρέπει να φθάση το εσωτερικόν μας σθένος να λέγη με αποφασιστικήν φωνήν: ότι και τον θάνατον να μου δώσουν εγώ δεν κάμνω ούτε ένα βήμα από την πίστιν μου προς τον καλέσαντά με Χριστόν, την ζωήν μου δίδω, όχι όμως και ένα πόντον υποχωρήσεως. Εάν ούτω καυχάται το εσωτερικόν μας, ας ελπίσωμεν ότι η νίκη, χάριτι Θεού, θα είναι ιδική μας. Εύχεσθε εκτενώς, αγωνίζεσθε δυνατά, εγκρατεύεσθε, προσεύχεσθε, φορείτε απλά και ταπεινά ρούχα, μελετάτε, να σηκώνεσθε νύκτα και να εύχεσθε, δια να θερμανθήτε, να γίνετε βράχοι. Ούτω ηγωνιζόμην και εγώ ο ελεεινός, νύκτα εσηκωνόμουν κρυφά και έκαμνα μετανοίας, προσευχόμουν και η Παναγία μας θαυματουργικώς επενέβη εις την ταπεινότητά μου.

2η.Επιστολή

Ὁ Κύριος τόν παρουσίασε ὡς ἀρχιερέα πρίν ἀκόμη ὁ ἴδιος σκεφτεῖ τήν ἱερωσύνη!

Άγιος Λουκάς ο Ιατρός, Αρχιεπίσκοπος 

Συμφερουπόλεως και Κριμαίας.

  [Διήγηση του Αγίου Λουκά του Ιατρού, Αρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως και Κριμαίας]: Σε μια γιορτή, καθώς μπήκα στο σαλόνι του διαμερίσματος για ν’ αρχίσω τη λειτουργία [το σοβιετικό καθεστώς τον είχε εξορίσει και λειτουργούσε στο σπίτι που έμενε], πρόσεξα ξαφνικά απέναντί μου έναν άγνωστο γέροντα μοναχό.

Σαν να πάγωσε όταν με είδε και ούτε καν με χαιρέτησε. Όταν συνήλθε, απαντώντας σε ερώτησή μου, είπε ότι στο Κρασνογιάρσκ ο λαός δεν θέλει να έχει σχέση με τους σχισματικούς ιερείς.

Αποφάσισαν λοιπόν να τον στείλουν στο Μινουσίνσκ, τριακόσια χιλιόμετρα νότια του Κρασνογιάρσκ, όπου έμενε ένας Ορθόδοξος επίσκοπος, του οποίου ξεχνώ το όνομα.

Αλλά ο μοναχός Χριστοφόρος -αυτό ήταν το όνομά του- δεν πήγε εκεί, διότι μια ανεξήγητη δύναμη τον ωθούσε στο Γενισέισκ, σ’ εμένα.

Τον ρώτησα:

– Γιατί πάγωσες όταν με είδες;

Τό χειρουργεῖο τῶν Ἀγγέλων

Παραμονή εκλογών, βρίσκομαι στο Αεροδρόμιο- η ώρα τρεις μετά τα μεσάνυχτα. Στις τρεις και μισή πάω για επιβίβαση. Κόσμος πολύς. Στο ταξί μπήκε ένα παλικάρι.

-Καλημέρα! Πειραιά, παρακαλώ.

-Λεβέντη μου, στον ουρανό σε γύρευα, στη γη βρέθηκες!

-Γιατί το λέτε αυτό;

-Καλύτερη διαδρομή δεν θα μπορούσε να μου τύχει! Στον Πειραιά μένω και εγώ!

-Α, ωραία! Σε πάω στο σπίτι σου, ε;

-Ακριβώς. Είμαι άυπνη δεκαπέντε ώρες νομίζω πως έχω κι εγώ δικαίωμα ξεκούρασης και ύπνου.

-Δεκαπέντε ώρες οδηγείτε;

-Όχι, δεκαπέντε ώρες είμαι μέσα στο ταξί.

-Πώς αντέχεις τόσες ώρες; Και δεν φοβάσαι τη νύχτα;

-Όταν έχεις δυνατή πίστη στον Θεό, δεν φοβάσαι τίποτε, νιώθεις ασφαλής.

-Έχεις δίκιο, βλέπω και τις εικόνες σου, ακούς και τον σταθμό της Εκκλησίας. Τα λόγια σου εκπέμπουν σιγουριά. Πράγματι, έχεις τον Θεό δίπλα σου! Χαίρομαι, όταν ακούω και βλέπω ανθρώπους, που πιστεύουν δυνατά, όπως και εσύ. Δεν ήταν τυχαίο που μπήκα στο ταξί σου, ήταν θέλημα Θεού. Πιστεύεις στα θαύματα;

-Και βέβαια πιστεύω.

-Θέλεις να σου πω ένα θαύμα, που έγινε στην οικογένειά μου;

Ἀπαντήσεις σέ Πνευματικές ἀπορίες ἀπό τόν καθηγητή Δογματικῆς τοῦ Α.Π.Θ. κ. Δημήτριο Τσελεγγίδη

 Ερώτηση:

Γιατί νά ὑπάρχει ὁ θάνατος; Πῶς μποροῦμε νά τόν νικήσουμε καί γιατί εἶναι ἀπαραίτητα τά Μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας - ὅπως ἡ Βάπτιση, τό Χρίσμα, ἡ Μετάνοια, ἡ Ἐξομολόγηση καί ἡ Θεία Κοινωνία· γιά τή σωτηρία τῶν ἀνθρώπων;

Απάντηση:

 

Ὁ θάνατος δέν ἦταν στίς προδιαγραφές τῆς δημιουργίας τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τόν Θεό. Αὐτό σημαίνει, ὅτι ὁ θάνατος δέν ἀποτελεῖ συστατικό τῆς φύσεως τοῦ ἀνθρώπου. Δέν ἀνήκει στό "κατά φύσιν" τοῦ ἀνθρώπου.Ὁ θάνατος, πού νοεῖται ὡς μή μετοχή τῆς ζωῆς, εἶναι ἀποτέλεσμα τῆς παρακοῆς τοῦ ἀνθρώπου στή σαφῆ ἐντολή τοῦ Θεοῦ, ἡ ὁποία προειδοποιοῦσε τό προγονικό ζεῦγος, ὅτι θά ὁδηγεῖτο στόν θάνατο, ἐάν παρέβαινε τή θεία ἐντολή. 

 

Ὁ Χριστός κατήργησε τόν ἐσχατολογικό θάνατο. Αὐτό σημαίνει, ὅτι, στό πλαίσιο τῆς Ἐκκλησίας, ὁ πιστός, τηρώντας τίς ἐντολές καί μετέχοντας στά θεουργά μυστήρια, ὑφίσταται μόνο τόν βιολογικό θάνατο, ὁ ὁποῖος τοῦ ὑπενθυμίζει τό ἐπιτίμιο τῆς παρακοῆς τῶν προπατόρων μας, καί παράλληλα θέτει ἔνα φυσικό τέρμα τῆς ἁμαρτίας τῶν ἁμαρτανόντων. Ἀλλά γιά τούς πιστούς ὁ θάνατος, ὡς διακοπή τῆς ζωοποιοῦ σχέσεως τοῦ Θεοῦ μέ τόν ἄνθρωπο, ἔχει νικηθεῖ καί ἔχει ὑπερβαθεῖ ἐν Χριστῷ. 

Τοῦτο, πρακτικῶς, σημαίνει, ὅτι οἱ πιστοί, στήν παροῦσα ζωή, ἔχουν νικήσει τήν αἰτία τοῦ θανάτου, πού εἶναι ἡ ἁμαρτία. Ἔτσι, μετάχουν στήν ὄντως ζωή-τήν αἰώνια ζωή-κατά τό ἱστορικό τους παρόν στή γῆ καί συνεχίζουν αὐτήν τή ζωή μετά τόν βιολογικό θάνατό τους, ὁ ὁποῖος λειτουργεῖ ὡς διάβαση στή μέλλουσα ζωή, ἡ ὁποία ἔχει τήν πληρότητά της μετά τήν κοινή ἀνάστση τῶν σωμάτων, κατά τή Δευτέρα Παρουσία τοῦ Κυρίου καί τήν Τελική Κρίση.

 

Τά μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας λειτουργοῦν ὡς θυρίδες, ἀπ' ὅπου περνᾶ καί διοχετεύεταιστούς πιστούς ἡ μέλλουσα, αἰώνια, ζωή, στό μέτρο-πάντοτε-τῆς δεκτικότητάς τους, ἡ ὁποία ὀφείλεται στήν ἔμπρακτη ἀνταπόκρισή τους στό θέλημα τοῦ Θεοῦ.

 

Συγκεκριμένα, μέ τό Βάπτισμα ὁ ἄνθρωπος πεθαίνει ὡς πρός τήν ἀμαρτία καί τίς συνέπειές της, ἀναγεννιέται χαρισματικῶς καί ἐντάσσετα στό μυστηριακό σῶμα τοῦ Χριστοῦ, στήν Ἐκκλησία, ἀπελευθερωμένος ὀνολογικά ἀπό τόν διάβολο καί τήν ἁμαρτία. Στό ἑξῆς, δηλαδή, μπορεῖ νά ζεῖ, χωρίς νά ἁμαρτάνει. Μέ τό Χρίσμα ὁ πιστός ἐμπλουτίζεται μέ τήν Χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἔτσι, ἀποκτᾶ ἁγιοπνευματική ζωή, τήν ζωή, δηλαδή, τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ.

Εἶπε γέρων:περί συκοφαντίας

ΕΙΠΕ ΓΕΡΩΝ: Περί Συκοφαντίας

Στον Αββά Αντώνιον ήλθε κάποτε ένας αδελφός από κάποιο κοινόβιο ο οποίος συκοφαντήθηκε για πορνεία. Ήλθαν και οι αδελφοί από το κοινόβιο για να τον θεραπεύσουν και να τον πάρουν. Και άρχισαν να τον ελέγχουν, ότι:

-Έτσι έκαμες. Κι’ αυτός απολογιόταν, ότι:

- Τίποτα τέτοιο δεν έκαμα.

Με μια ευκαιρία, ήταν εκεί και ο αββάς Παφνούτιος ο Κεφαλάς και είπε την εξής παραβολή:

- Είδα στην όχθη του ποταμού έναν άνθρωπο, πούχε χωθή στο βόρβορο ως τα γόνατά του και καθώς ήλθαν μερικοί να του δώσουν χέρι βοηθείας, τον κατεπόντισαν μέχρι το λαιμό.

Τούς λέγει τότε ο αββάς Αντώνιος, για τον αββά Παφνούτιο:

- Να, άνθρωπος αληθινός, που μπορεί να θεραπεύση και να σώση ψυχές.

Συγκινήθηκαν τότε από τα λόγια των γερόντων και έβαλαν μετάνοια στον αδελφό. Ηρέμησαν έτσι από τούς Πατέρες και έλαβαν τον αδελφό στο κοινόβιον.

*******

Ο Όσιος Εφραίμ ο Σύρος είπε: Αν ποτέ συκοφαντηθής, και αποκαλυφθή η αθωότητά σου, μην υψηλοφρονήσης. Δούλευε τον Κυριον σου με ταπεινοσύνη και ευχαρίστησέ τον, που σε λύτρωσε από τις συκοφαντίες των ανθρώπων, για να τηρής πιστά τις εντολές του.

*******

Τον Αββά Βαρσανούφιο ρώτησε ένας αδελφός. Γέοντα· εάν ακούσω περί τινός ότι κακώς με λέγει, τι ποιήσω;

Και ο Γεροντας απεκρίθη.

-Ευθέως ανάστα και ποίησον ευχήν πρώτον υπέρ εκείνου, και ούτως υπέρ σεαυτού, λέγων· Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον τόνδε τον αδελφόν, και εμέ τον αχρείον δούλον σου· και σκέπασον ημάς από του πονηρού, ευχαίς των σων αγίων. Αμήν.

*******

Όταν ο Αββάς Ισίδωρος ο Πηλουσιώτης ήταν Πρεσβύτερος στη σκήτη, μεταξύ των αδελφών ήταν και κάποιος Διάκονος, πολύ ενάρετος και ευλαβής. Ο Αββάς Ισίδωρος σκόπευε να τον κάνη Πρεσβύτερο και να τον αφήση διάδοχό του. Εκείνος όμως, από μεγάλη ταπεινοσύνη, δε δεχόταν χειροτονία, λέγοντας πως ήταν ανάξιος να γίνη ιερεύς. Αυτόν τον ενάρετο αδελφό τον εμίσησε τόσο πολύ κάποιος άλλος μοναχός στη σκήτη, νικημένος από το πάθος του φθόνου, και γύρευε με κάθε τρόπο να τον βλάψη και να τον δυσφημήση.

ΜΕΤΕΩΡΑ: Ἡ ἱστορία τῶν «κρεμαστῶν» μοναστηριῶν

 Τα έξι «κοσμήματα» του «δάσους των βράχων»

Στο κέντρο του Ελλαδικού χώρου η Θεσσαλία αποτέλεσε τόπο φιλόξενο και ελκυστικό σε εποχές που χάνονται στα βάθη της προϊστορίας. Ανάμεσα στην Πίνδο και τα Αντιχάσια, εκεί που ο Πηνειός εισβάλλει από τα στενά της Καλαμπάκας για να θρέψει την πεδιάδα της, υψώνονται οι κατακόρυφοι βράχοι των Μετεώρων.

Το «δάσος των βράχων» έχει γεωλογική ιστορία πολλών εκατομμυρίων ετών. Τον 11ο αι., σε αυτό το μοναδικό τοπίο με τους επιβλητικούς πέτρινους όγκους (κάποιοι από τους οποίους φθάνουν τα 400μ.), οι πρώτοι στυλίτες αναρριχήθηκαν στους βράχους και έκαναν ασκητικά κελιά στα κοιλώματά τους.

Στα τέλη του ίδιου αιώνα –αρχές του 12ου αι.- η σκήτη της Δούπιανης ή η σκήτη των Σταγών όπως είναι γνωστή, αποτέλεσε τον πυρήνα της πρώτης ασκητικής κοινότητας. Τους πρώτους αιώνες ο ηγούμενος της σκήτης είχε πνευματική και διοικητική δικαιοδοσία σε όλους τους ασκητές και ερημίτες της γύρω περιοχής. Από τα τέλη όμως του 13ου αι. στη Θεσσαλία άρχισαν οι συγκρούσεις και οι αγώνες κυριαρχίας διαφόρων δυνάμεων (Βυζαντινοί, Αλβανοί, Σέρβοι, Τούρκοι, Καταλανοί).

 

Μέσα σε αυτό το κλίμα αβεβαιότητας, ανασφάλειας και φόβου, πολλοί αναζήτησαν την ασκητική απομόνωση στους στύλους των Μετεώρων. Το 1367 ο μοναχός Νείλος, ο οποίος θεωρείται ο οργανωτής του μοναχισμού στα Μετέωρα, έγινε ο κτήτορας της ακατοίκητης σήμερα μονής της Υπαπαντής. Τα περισσότερα από τα 20 μοναστήρια που συγκροτούσαν τη «λιθόπολη» των Στάγων ανεγέρθηκαν τον 11ο αι.. Δύο αιώνες αργότερα πολλά από αυτά ανακαινίστηκαν ή ξανακτίστηκαν. Από τα μέσα όμως του 18ου αι. άρχισε η σταδιακή παρακμή των μονών. Τα μετόχια ερημώθηκαν, τα κτήματα έμειναν ακαλλιέργητα και τα χρέη των μοναστηριών έγιναν ασήκωτο βάρος.

 

ΟΙ ΜΟΝΕΣ ΤΩΝ ΜΕΤΕΩΡΩΝ

Στις ημέρες μας σώζονται και λειτουργούν έξι μονές:

Ὅσιος Ἀμφιλόχιος Μακρῆς: «Στίς ἡμέρες μας παραμορφώσαμε τή θεολογία»

  Στις ημέρες μας παραμορφώσαμε τη θεολογία, δεν τη ζούμε εσωτερικά, γι’ αυτό και κατάντησε μια νεκρή επιστήμη, επαγγελματική. 

Η θεολογία, μπορούμε να πούμε, είναι ένα μυστήριο, που τελείται σε ψυχές που προσφέρονται ολοκληρωτικά στο Θεό. Είναι βίωμα ιερό. Τότε μόνον επιδρά και αντανακλά και εξωτερικώς.

Ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο http:// hristospanagia3.blogspot.gr γιά τίς 28-9-2018 ἕως 30-9-2018

Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ Πατέρες καί ἀδελφοί
Δόξα τῇ Ἁγίᾳ καί ὁμουσίῳ καί ζωοποιῷ καί ἀδιαιρέτῳ Τριάδι πάντοτε νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων
Εἴθε ὁ Πανάγιος Τριαδικός Θεός μας, ὁ Πατήρ, ὁ Υἱός καί τό Ἅγιον Πνεῦμα, νά εὐλογεῖ τήν ζωή μας.
Εἴθε καί ἐμεῖς νά δεχόμαστε τήν εὐλογία Του ζώντας μέ μετάνοια, ταπείνωση, ἀγάπη, ἀδιάλειπτη προσευχή, κατά Χριστόν ἄσκηση καί τακτική συμμετοχή στά Ἅγια Μυστήρια.
Λαμβάνετε αὐτό τό μήνυμα ὡς ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο
http://hristospanagia3.blogspot.gr, τήν ἱστοσελίδα http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr γιά τίς 28-9-2018 ἕως 30-9-2018

Ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο: http://hristospanagia3.blogspot.gr
▼  2018 (3347)

• ▼  Σεπτεμβρίου (395)
  • ▼  30 Σεπ (13)
    • Ἡ χριστιανική ζωή στερεῖ τήν χαρά ἀπό τόν ἄνθρωπο;...
    • ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ΛΟΥΚΑ : Κατά Λουκᾶν Εὐαγγέλιο, κεφ. στ΄,...
    • Οἱ ἀπολαύσεις πού σκοτώνουν, Ἀρχ. Σεραφείμ Δημόπου...
    • "Παναγία μου, πήγαινε νά ἐπισκεφτεῖς τό παιδί μου…...
    • Μητροπολίτης Ἁγίας Πετρουπόλεως Βαρσανούφιος: Τόν ...
    • ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ΛΟΥΚΑ : Κατά Λουκᾶν Εὐαγγέλιο, κεφ. στ΄,...
    • 7ήμερο προσκύνημα στούς Ἁγίους Τόπους ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ ἀπ...
    • Ἀναίρεση βασικῶν δογματικῶν θέσεων τῶν Προτεσταντῶ...

ΣΠΑΝΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Ὁ π. Ἰωάννης Ρωμανίδης κατά τή Θεία Λειτουργία

 https://paraklisi.blogspot.com/2018/09/blog-post_352.html

2 Οκτωβρίου Συναξαριστής. Κυπριανοῦ καὶ Ἰουστίνης, Μιχαὴλ καὶ οἱ σὺν αὐτῶ 36 Ὁσιομάρτυρες, Δαμάριδος Ἀθηναίας, Θεοφίλου Ὁμολογητή, Θεοδώρου Μεγαλομάρτυρα, Γεωργίου Νεομάρτυρα, Κυπριανοῦ τοῦ Σουντάλ.

Οἱ Ἅγιοι Κυπριανὸς καὶ Ἰουστίνη

Ὁ Ἅγιος Κυπριανὸς ἔζησε καὶ μαρτύρησε ἐπὶ αὐτοκρατορίας Δεκίου.
Γεννήθηκε στὴν Ἀντιόχεια τῆς Συρίας ἀπὸ ἐπιφανὴ καὶ πλούσια οἰκογένεια, ἡ ὁποία τοῦ εἶχε προσφέρει ἀξιόλογη μόρφωση.
Ὁ Κυπριανὸς ὑπῆρξε γιὰ πολλὰ χρόνια ξακουστὸς μάγος. Σὲ αὐτὸν μάλιστα προσέτρεξε καὶ ἕνας εἰδωλολάτρης ὁ Ἀγλαΐδας, ὁ ὁποῖος ἦταν ἐρωτευμένος μὲ μία παρθένα τὴν Ἰούστα.
Ἐπειδὴ ὅμως δὲν ἔβρισκε ἀνταπόκριση στὸν ἔρωτά του, ζήτησε ἀπὸ τὸν Κυπριανὸ νὰ τὸν βοηθήσει μὲ τὶς μαγικές του ἱκανότητες. Ὅμως οἱ ἐνέργειες τοῦ Κυπριανοῦ δὲν ἔφεραν κανένα ἀποτέλεσμα καὶ γι’ αὐτὸ ἔκαψε τὰ βιβλία του ποὺ περιεῖχαν τὶς ἀπατηλὲς γνώσεις τῆς μαγικῆς τέχνης καὶ βαπτίσθηκε χριστιανός.
Ἔκτοτε ἀφοσιώθηκε στὸ κήρυγμα τοῦ εὐαγγελικοῦ λόγου, προσελκύοντας στὴ χριστιανικὴ πίστη πολλοὺς ἀνθρώπους. Κατόπιν ἔγινε ἱερέας καὶ ἀργότερα ἐπίσκοπος Καρχηδόνας.Τὴν Ἰούστα τὴν χειροτόνησε διακόνισσα καὶ τὴν μετονόμασε σὲ Ἰουστίνη.
Γιὰ τὴν χριστιανική τους δράση οἱ δυὸ Ἅγιοι συνελήφθησαν καὶ ἐξορίσθηκαν στὴ Νικομήδεια. Ὁ ἐκεῖ ἡγεμόνας Κλαύδιος ὑπέβαλε σὲ πολλὰ βασανιστήρια τοὺς Ἁγίους. Στὸ τέλος διέταξε τὸν ἀποκεφαλισμό τους.

How did western “theology” influence orthodox theology?

ΤΗΕ ROLE OF THE ORTHODOX CHURCH

previous:http://hristospanagia3.blogspot.com/2018/10/the-heretics-papists-protestants-etc.html

God does not change; He is not good or bad every now and then; He does not change His disposition according to what we are and how we behave. This evil and twisted teaching in not being preached only in Europe… This “theology” can be found in Greece, too! This is the spirit prevailing in many people’s souls, who are thought to be members of our vey Orthodox Church.

For some people, Orthodoxy has ended up, among other things, being literally a tool for “using” God to enjoy our lives, “have a nice time”; Orthodoxy has ended up being a religion like all the rest of them, a religion where God has a changing mood. And, we (as good Christians) have to go to church in order to pacify His mood, calm Him down and appease His wrath!!!

2 Ὀκτωβρίου. Κυπριανοῦ ἱερομάρτυρος καί Ἰουστίνης μάρτυρος. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Τοῦ ἁγίου, Ὀκτωβρίου 2. (Α´ Τιμ. α´ 12-17).

Α Τιμ. 1,12         Καὶ χάριν ἔχω τῷ ἐνδυναμώσαντί με Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν, ὅτι πιστόν με ἡγήσατο, θέμενος εἰς διακονίαν, 

Α Τιμ. 1,12                Και ευχαριστώ τον Ιησούν Χριστόν, τον Κυριον μας, που με ενίσχυσε και εδυνάμωσεν στο έργον του Ευαγγελίου, διότι με ενέκρινεν άξιον της εμπιστοσύνης του και με έθεσεν εις την ιεράν αυτήν υπηρεσίαν του κηρύγματος