97. Ἀγαθή διάθεση πρός ὅλους, ἀνοχή καί προσευχή, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

97. Ἀγαθή διάθεση πρός ὅλους, ἀνοχή καί προσευχή, Βίος καί λόγοι Ἁγ. Πορφυρίου, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 30-3-2019, ζωντανή μετάδοση, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr

Σταυρός, τό σωτήριο φάρμακο, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Σταυρός, τό σωτήριο φάρμακο, Ἁγ. Νικολάου Ἀχρίδος, (Κυριακή Γ΄ Νηστειῶν), Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 31-3-2019, ζωντανή μετάδοση, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr

Ἐχθρικές προσβολές (πατρός Φιλόθεου Ζερβάκου)

Ὅσες φορές σᾶς προσβάλλει ὁ ἐχθρὸς (διάβολος) εἴτε μὲ κάποιο πάθος εἴτε μὲ μελαγχολία, μὲ τὴν ἀμέλεια, τὴν ἀπελπισία, ἁρπάξτε ἀμέσως τὸ ὅπλο τῆς προσευχῆς, καὶ θὰ δεῖτε πόσο γρήγορα ἐξαφανίζεται καὶ δὲ μένει οὔτε ἴχνος τῆς παρουσίας του. Ὅταν σᾶς πολεμάει ὁ ἐχθρὸς νὰ ζητᾶτε τὴ βοήθεια τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, τοῦ φύλακα Ἄγγελου τῆς ψυχῆς σας καὶ ὅλων τῶν Ἀγγέλων καὶ τῶν Ἁγίων. 

Μαζὶ μὲ τὴν προσευχή σας νὰ λέτε τὴ δυσκολία σας σὲ πνευματικὸ Ἱερέα, ἀλλὰ νὰ ζητᾶτε καὶ τὶς προσευχὲς καὶ συμβουλὲς τῶν ἄλλων ἀδελφῶν σας, διότι ἕνας ἀδελφὸς ποὺ βοηθιέται ἀπὸ ἄλλον ἀδελφό, γίνεται δυνατὸς σὰν τὴν ὀχυρωμένη πόλη. Γιὰ ὅλα αὐτὰ χρειάζεται νὰ ἀσκεῖται βὶα στὸν ἑαυτό σας, νὰ ἐνεργεῖτε γρήγορα καὶ μὲ γεναιότητα.

 

Νὰ μεταχειρισθεῖς τέσσερα ὅπλα, ἀκαταμάχητα, κατὰ τῶν πειρασμῶν

Ὁ σατανᾶς εἶναι ὁ μισόκαλος ἐχθρός, ὁ παμπόνηρος καὶ παγκάκιστος, ποὺ μέρα καὶ νύχτα, κάθε ὥρα καὶ στιγμή, μᾶς πολεμάει, μᾶς στεναχωρεῖ καί μᾶς πειράζει. Καὶ ἄλλοτε σὰν πνευματικός σου πατέρας σὲ εἶχα συμβουλέψει πὼς νὰ ἀποφεύγεις τὶς πολύπλοκες παγίδες του καὶ νὰ φυλάγεσαι ἀπὸ τὰ πυρωμένα βέλη του. 

Τώρα σὲ συμβουλεύω νὰ μεταχειρισθεῖς τέσσερα ὅπλα ἀκαταμάχητα. Μὲ αὐτὰ τὰ ὅπλα, ἂν βέβαια τὰ χρησιμοποιήσεις μὲ μεγάλη προσοχή, δεξιοτεχνία, προθυμία καὶ ἀνδρεία, ὄχι μόνο θὰ μείνεις ἄτρωτος καὶ ἀβλαβὴς ἀπὸ τὰ βέλη καὶ τὶς παγίδες τοῦ διαβόλου, ἀλλὰ καὶ θὰ τὸν νικήσεις καὶ θὰ τὸν ἀφανίσεις.

Τέσσερις νέοι μάρτυρες στήν χορεία τῶν Ἁγίων Νεομαρτύρων καί Ὁμολογητῶν

Από αριστερά ιερομάρτυς Αντρέας,στο μέσον ο ιερομάρτυς Παύλος και δεξιά ο ιερομάρτυς Νικόλαος

 

Πρωθιερέας Αντρέας Ζίμιν

  Γεννήθηκε το 1872 και χειροτονήθηκε ιερέας το 1894. Το κηρυκτικό και κατηχητικό του έργο ήταν εντυπωσιακά,και δύο φορές βραβεύτηκε από τον τσάρο για την προσφορά του.

 Οι μπολσεβίκοι τον συνέλαβαν τον Ιούνιο του 1919 και τον κράτησαν φυλακισμένο ένα μήνα όταν και υπέστη ξυλοδαρμούς και ταπεινώσεις.Τον συνέλαβαν ξανά τον Ιανουάριο του 1920,όταν οπλισμένοι μπολσεβίκοι μπήκαν στο σπίτι του και άρχισαν να βασανίζουν αυτόν και ολόκληρη την οικογένειά του.Έπειτα η σύζυγός του,η πεθερά του και οι κόρες του πυροβολήθηκαν εξ επαφής ενώ τον π.Ανδρέα τον πέταξαν κάτω.Ένας εύσωμος στρατιώτης κάθισε πάνω στο στήθος του μέχρι που ο π.Ανδρέας πέθανε από ασφυξία.

 Συμφωνα με τον π.Ιωάννη Κονόπλεβ,ο π.Ανδρέας είχε δει στον ύπνο του την σκηνή του μαρτυρίου.Τα σώματά τους θάφτηκαν σ'έναν κοινό τάφο κοντά στην εκκλησία.Μέχρι σήμερα δεν γνωρίζουμε τον ακριβή τόπο που βρίσκεται ο τάφος τους.Η μνήμη του τιμάται στις 5/18 Ιανουαρίου

Ὁ γέροντας Ἰωάννης Καλαϊδης καί μία πρώην αἱρετική γυναίκα

 Ο Γέροντας Ιωάννης Καλαϊδης των Σερρών (+2009) και μία πρώην αιρετική γυναίκα

Ἀναφέρει ἡ Ζαχαρούλα Σινάνη ἀπ᾽ τίς Σέρρες ἕνα περιστατικό ἀπ᾽ τή ζωή του π. Ἰωάννη Καλαΐδη (+2009) τοῦ αγιασμένου Γέροντα τῆς Φιλύρας (Νεοχωρίου) Σιντικής τῶν Σερρῶν:

«Κάποτε τοῦ πῆγα μία κοπέλλα πού ήθελε νά πάρη τήν εὐχή του. Δοκιμαζόταν πολύ ἡ συγκεκριμένη. Εἶχε μπλέξει μέ κάποια αἵρεση, ὄχι ἀπό κακή πρόθεση, ἀλλά ἀπό λανθασμένο τρόπο ἀναζητήσεως τοῦ Χριστοῦ. Ὄταν ἀντιλήφθηκε ὅτι εἶναι σέ λάθος δρόμο, μετανόησε πραγματικά, ἐξομολογήθηκε, ζοῦσε κατά Θεό, ἀλλά δοκιμαζόταν πολύ ἀπό σοβαρή “ἀσθένεια γιά κάθαρση”, ὅπως ἔλεγε ἡ ἴδια. Τήν γνώρισα μέσῳ κάποιου κοινοῦ γνωστοῦ καί τήν πῆγα στόν παπα-Γιάννη. Τή δέχθηκε μέ πολλή ἀγάπη, τή συμβούλεψε, τήν παρηγόρησε καί τῆς εἶπε πώς, γιά νά ἀνακουφισθοῦν οἱ ἀνυπόφοροι πόνοι πού εἶχε, επρεπε νά σταυρωθῆ μέ ἅγιο μύρο τῆς Παναγίας Μαλεβῆς. 

Μόλις τό ἄκουσα, εἶπα:

—Παππούλη μου, πού νά τό βροῦμε τό λαδάκι τῆς Μαλεβῆς τώρα; Τῆς ἔδωσα μύρο ἀπ᾽ τό λαδάκι τῆς Παναγίας τῆς Ἄνδρου.

—Ὄχι, ἐπέμενε ὁ παπα-Γιάννης.

Μοῦ ἔκανε ἐντύπωση αὐτό.

Ὅταν φεύγαμε, μοῦ εἶπε αὐτή ἡ πονεμένη ψυχούλα:

Τό μαρτύριο τῶν Μακκαβαίων

ΤΟ ΜΑΡΤΥΡΙΟ ΤΩΝ ΜΑΚΚΑΒΑΙΩΝ

 

(Β' Μακ. 6,18- 7,42)

αγίου Γρηγορίου Θεολόγου

 

+ αρχιμ. ΔΑΝΙΗΛ ΓΟΥΒΑΛΗ

     Στον δεύτερο π.Χ. αιώνα οι ευσεβείς Ιουδαίοι αντιμετώπι­σαν πρωτοφανή πίεσι από τους κατακτητές τους Σελευκίδες, διαδόχους του Μ. Αλεξάνδρου, να αρνηθούν την θρησκεία τους και να προσχωρήσουν στην ειδωλολατρεία. Οι διωγμοί ήταν σκληροί και μάλιστα για τριάμιση χρόνια επί Αντιόχου Δ' του Επιφανούς, οπότε εκδηλώθηκε το αποκορύφωμα της αντίθεης μανίας. Δη­μιουργήθηκαν λαμπροί μάρτυρες, ολοζώντανες αποδείξεις της δυνάμεως του αληθινού Θεού. Τα μαρτύρια αυτά που χρονικά το­ποθετούνται στις έσχατες ημέρες της Π. Διαθήκης, προεικονίζουν αντίστοιχους άθλους που θα λάβουν χώρα στις έσχατες ημέρες της Κ. Διαθήκης, στα τριάμιση χρόνια που θα εκδηλωθή το αντίθεο μένος του Αντίχριστου.

 

Μακκαβαίοι ή Ασμοναίοι λέγονταν οι απόγονοι του ιερέα Ματταθία, πατέρα πέντε γυιών που πολέμησαν γενναία τους Σε­λευκίδες. Η ονομασία «Μακκαβαίοι» προήλθε από τον τρίτο γυιό του Ματταθία, τον Ιούδα που επικλήθηκε Μακκαβαίος, διότι σφυροκόπησε τους εχθρούς («μακκάμπα=σφυρί).

 

Εδώ παρουσιάζομε το μαρτύριο επτά αδελφών με την μητέρα τους και τον πνευματικό τους πατέρα Ελεάζαρο. Εκ παραδόσεως ξέρουμε ότι το όνομα της μητέρας ήταν Σολομονή που σημαίνει ειρηνική, και των παιδιών της, Αβείμ, Αντώνιος, Γουρίας, Ελεάζαρος, Ευσέβωνας, Αχείμ και Μάρκελλος. Εμαρτύρησαν στα πρώτα χρόνια της βασιλείας Αντιόχου Δ' του Επιφανούς, πριν ξεσπάση η μακκαβαϊκή επανάστασις με τον Ιούδα. Η Εκκλησία από ενωρίς ετίμησε την μνήμη τους. Η εορτή τους άγεται στην 1η Αυγούστου. Τέτοια ημέρα εξεφώνησε και ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος την ομιλία του «Εις Μακκαβαίους» την οποία παραθέτουμε εδώ σε μετάφρασι και με κάποια σχόλια. Οι λόγοι του αγίου Γρηγορίου πάντα αποζητούν τα σχόλια, διότι έχουν πυκνότητα και βά­θος νοημάτων.

 

Το συγκινητικό μαρτύριο γίνεται ακόμη πιο συγκινητικό με τον απαράμιλλο κάλαμο του ιερού Πατρός. Ας σημειωθή ότι σώ­ζονται και τρεις ωραίες ομιλίες για τους Μακκαβαίους του αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου. Στο Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως φυλάσσεται ά­φθαρτο το λείψανο της αγίας Σολομονής.

 

                  1. Και οι Μακκαβαίοι; Γι' αυτούς είναι τούτη η πανήγυρις. Συμβαί­νει να μη τους τιμούνε και τόσο διότι δεν μαρτύρησαν στην χριστιανική περίοδο. Αξίζει όμως όλοι να τους τιμούν, διότι έδειξαν καρτερία χάριν της πατροπαράδοτης πίστεως. Αυτοί που αναδείχθηκαν μάρτυρες πριν από τα πάθη του Χριστού, τι θα κατόρθωναν άραγε, αν διώκονταν μετά τον ερχομό του Χριστού και μιμούνταν το θάνατό του για μας; Αφού και χωρίς τέτοιο μεγάλο παράδειγμα, φάνηκαν τόσο σπουδαίοι στην αρετή, πως δεν θα φαίνονταν γενναιότεροι αν αντιμετώπιζαν τους κιν­δύνους έχοντας εμπρός τους τέτοιο παράδειγμα;

Ἡ πορνεία

(Επιλογή και διασκευή ψυχωφελών κειμένων από το βιβλίο “ΑΜΑΡΤΩΛΩΝ ΣΩΤΗΡΙΑ” του μοναχού Αγαπίου Λάνδου του Κρητός)

ΠΩΣ ΘΑ ΣΩΘΟΥΜΕ

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ

“Η πορνεία”

Λέει ο απόστολος Παύλος: “Δεν ξέρετε πώς είστε ναός του Θεού και ότι το Πνεύμα του Θεού κατοικεί ανάμεσά σας; Αν κάποιος, λοιπόν, καταστρέφει το ναό

του Θεού, αυτόν θα τον αφανίσει ο Θεός” (Α΄Κορ. 3:16-17). Όλες οι αμαρτίες μολύνουν την ψυχή. Μόνο η πορνεία μολύνει ολόκληρο τον άνθρωπο, και την ψυχή

και το σώμα του.

Όταν η γενετήσια πράξη έχει σκπό την αύξηση του ανθρώπινου γένους, σύμφωνα με τη θεϊκή προσταγή και ευλογία (Γεν. 1:28 ), και όταν γίνεται με εκκλησιαστικές προϋποθέσεις, όπως δηλαδή ορίζουν το Ευαγγέλιο, οι ιεροί κανόνες και οι υποθήκες των Αγίων Πατέρων, δεν αποτελεί παράπτωμα. Αλλιώς είναι αμάρτημα θανάσιμο, αλλά κι ένα από τα πιο άγρια, τα πιο δυσκολοπολέμητα πάθη.

Η πορνεία, μολονότι από τα νιάτα σου ως τα γεράματά σου δεν θα πάψει να σε πολεμάει, νικιέται ευκολότερα όταν αποφεύγεις τελείως την πράξη και τους τόπους της αμαρτίας. Μην ξεγελαστείς και πεις, “Ας δοκιμάσω μια φορά, κι έπειτα εγκρατεύομαι”, γιατί, ειδικά σε τούτο το πάθος, η πρώτη πτώση δεν είναι σχεδόν ποτέ και η τελευταία, αλλά η αρχή του κατήφορου. Έχει αποδειχθεί, πώς όποιος δεν δοκίμασε ποτέ την αμαρτία, πολύ ευκολότερα πολεμάει και καταβάλλει το πάθος.

Η σαρκική επιθυμία, αδελφέ, είναι σαν ένα άλογο αχαλίνωτο, που πέφτει μέσα στους γκρεμούς και τραυματίζεται. Η σωφροσύνη και η εγκράτεια είναι το χαλινάρι που τη συγκρατεί. Όποιος δεν θέλει να γκρεμιστεί, ας κρατάει γερά το χαλινάρι και ας την έχει κάτω από τον έλεγχό του. Γιατί εκείνος που θα πέσει στο βάραθρο της πορνείας, δύσκολα θα μπορέσει να βγει έξω, δύσκολα θα κινηθεί σε μετάνοια, δύσκολα θα σηκώσει τα μάτια του στον ουρανό. Το βλέμμα του είναι στραμμένο πάντα στη γη, σαν των άλογων ζώων, και κάνει ενώπιον του Θεού τέτοιες απρέπειες, που δεν θα τολμούσε να τις κάνει μπροστά σ΄ένα μικρό παιδί.

Γι΄αυτούς που πέφτουν αμετανόητα στα σαρκικά αμαρτήματα, ο απόστολος Παύλος γράφει, ότι δεν θα κληρονομήσουν την ουράνια βασιλεία (Α΄Κορ. 6:9-10). Η θέση τους είναι στην αιώνια φωτιά της κολάσεως, που οι ίδιοι διαλέγουν ήδη από τη ζωή αυτή.

Οἱ πνευματικοί ὁδηγοί. Ἁγίου Νικολάου Ἀχρίδος

ΟΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΙ ΟΔΗΓΟΙ. ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΑΧΡΙΔΟΣ

ΟΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΙ οδηγοί πρέπει νά διακρίνοντα ΑΠΟ ΕΚΕΙΝΟΥΣ πού έχουν υπ’ ευθύνη, τους, όπως ένας ποιμένας διακρίνεται από το ποίμνιό του». Αυτό επισημαίνει ο άγιος Ισίδωρος ό Πηλουσιώτης στην ερμηνεία του της Α' προς Τιμόθεον Επιστολής.

Ό βίος ενός ιερέως αποτελεί πάντα παράδειγμα, προς μίμηση η, προς αποφυγή, καλό η, κακό. Με τον υποδειγματικό βίο του επιβεβαιώνει το Ευαγγέλιο, ενώ με τον μεμπτό βίο του το αρνείται.

Ουδείς άλλος σ' αυτόν τον κόσμο είναι σε θέση να επιβεβαιώσει την αλήθεια του Ευαγγελίου - η να την αρνηθεί - όσο ένας ιερέας την επιβεβαιώνει η, την αρνείται με τον βίο και την πολιτεία του. Ενας καλός ιερέας ξεχωρίζει από έναν κακό ιερέα με βάση τά έργα το όπως ένας ποιμένας ξεχωρίζει από έναν λύκο! Γι’ αυτό, ή, μερίδα των καλών ιερέων θά είναι με τούς υιούς τού Θεού, ενώ ή μερίδα τών κακών ιερέων θά είναι μέ τά άγρια θηρία τού σκότους.

Ἡ ἐκφιλοσόφηση τῆς πίστεως καί ὁ ἐπιθετικός ἀγαπισμός

Η ΕΚΦΙΛΟΣΟΦΗΣΗ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ
ΚΑΙ Ο ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΣ ΑΓΑΠΙΣΜΟΣ

«Ὅταν γεννήθηκε ὁ Χριστός εἴχαμε σάν χαρακτηριστικό γνώρισμα στούς “θεολογοῦντες” ἄνευ Θεοῦ τῆς ἐποχῆς ἐκείνης, τήν στείρα ἐκνομίκευση τῆς πίστεως, τήν ὑποκρισία βασισμένη στίς διατάξεις τοῦ Μωσαϊκοῦ Νόμου. Σήμερα ἔχουμε τήν ἐκφιλοσόφηση τῆς πίστεως, τόν πλήρη ἀντινομισμό τῆς πίστεως, τήν ὑποκρισία βασιζόμενη στόν περί ἀγάπης νόμο. Μιᾶς ἀγάπης ἰδεολογικοποιημένης καί ὄχι βιωματικῆς γιατί βασίζεται στήν ἀμνήστευση τῶν παθῶν κατά ἀπομίμηση τῶν διατάξεων τοῦ Κορανίου καί ὄχι στήν μετοχή μέσω σταυρικῆς πορείας στήν ἄκτιστη Χάρη τοῦ Θεοῦ πού εἶναι ἡ γνήσια ἀγάπη.

Παναγιά ἡ Χοζοβιώτισσα, Ἀμοργός

 

Απολυτίκιον

Των νήσων του Αιγαίου Συ προΐστασαι πρόμαχος και της Αμοργού ει προστάτις Παναγία Πανάμωμε. Χοζόβου εκ της χώρας θαυμαστώς η θεία σου εικών διέπλευσε πελάγη, κομίζουσα της Αμοργίνοις την χάριν σου Άχραντε. Κεχαριτωμένη χαίρε, των πιστών το στήριγμα και της οικουμένης κλέος και ωράϊσμα.

 

https://paraklisi.blogspot.com/2019/03/blog-post_873.html