Περί ἀγάπης 3 (Ἅγιος Σιλουανός ὁ Ἀθωνίτης).Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης

Π. ΣΑΒΒΑΣ-ΠΕΡΙ ΑΓΑΠΗΣ 3 - (ΑΓ. ΣΙΛΟΥΑΝΟΥ ΤΟΥ ΑΘΩΝΙΤΟΥ) 

 Πηγή: Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης

hristospanagia3.blogspot.gr

«Υἱέ μου δός μοι σήν καρδίαν» (Παροιμ. κγ´ 26)

ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΔΟΣ ΜΟΥ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ

(ἀπομαγνητοφωνημένο ἀπόσπασμα ἀπό  ὁμιλία τοῦ Ἱερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτη)

«Υἱέ μου δός μοι σήν καρδίαν» (Παροιμ. κγ´ 26)

Εἰσαγωγή

«Υἱέ μου», δηλαδή παιδί μου, γιέ μου...Ὄχι δοῦλε μου. Ἄλλωστε μᾶς τό δήλωσε: «οὐκέτι λέγω ὑμᾶς δούλους»( Ἰω. 15, 15)-«Δέν σᾶς ἀποκαλῶ πλέον δούλους» ἀλλά υἱούς, παιδιά μου.

«Δός μοι σήν καρδίαν» δηλ. δός μου τήν καρδιά σου...Ὄχι τά λεφτά σου...ὄχι τό τάμα σου..., ὄχι τή λαμπάδα σου...,ὄχι τά λόγια σου....Διότι πάλι μᾶς τό δήλωσε: «οὐ πᾶς ὁ λέγων μοι Κύριε, Κύριε εἰσελεύσεται εἰς τήν Βασιλείαν τῶν οὐρανῶν, ἀλλ' ὁ ποιῶν τό θέλημα τοῦ Πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς»(Ματθ. 7, 21).

Δός μου τήν καρδιά σου..., ὄχι τά πράγματά σου, ὄχι τά δικά σου... ἀλλά ἐσένα τόν ἴδιο.

Θέλω τήν καρδιά σου καί ὅ,τι αὐτή περιέχει· θέλω τά συναισθήματά σου, τίς ἐπιθυμίες σου, τή θέλησή σου, τή βούλησή σου γιά νά τά ἐξαγιάσω...Θέλω ἐπίσης τίς ἁμαρτίες σου γιά νά τίς ἐξαλείψω.

«Υἱέ μου δός μοι σήν καρδίαν» (Παροιμ. κγ´ 26)

Ὁ ἀγαθός καί πανοικτίρμων Κύριος ζητᾶ τήν καρδιά μας.

Ζητᾶ τό κέντρο τῆς ψυχοσωματικῆς μας ὕπαρξης.

-Γιατί;

Ψυχολόγοι, ψυχίατροι καί ψυχαναλυτές:Νέα εἰδωλολατρία

ΨΥΧΟΛΟΓΟΙ ΨΥΧΙΑΤΡΟΙ ΚΑΙ ΨΥΧΑΝΑΛΥΤΕΣ: ΝΕΑ ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΙΑ

πρωτ. Βασιλείου Κοκολάκη

(Παρεπόμενα μέ ἀφορμή τήν ἡμερίδα «Θεραπεία ψυχῆς»
πού διεξήχθη στίς 16-2-2014
ἀπό τόν Ἱερό Ναό τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς)

Εἰσβολή Οὔνων ἤ Ἀζτέκων μᾶς θυμίζει ἡ σφοδρή καί λυσσαλέα ἐπίθεση ψυχολόγων, ψυχιάτρων, ψυχαναλυτῶν καί ψυχοθεραπευτῶν στά σχολεῖα, στίς ἐνορίες, στίς Μητροπόλεις, στίς ὑπηρεσίες, στίς ἑταιρεῖες, στούς ἀθλητικούς συλλόγους, στίς ραδιοτηλεοπτικές ἐκπομπές, μέ σεμινάρια, ἡμερίδες, συνέδρια καί ἐρωτηματολόγια, μέ τήν ἔγκριση ἀρχῶν καί ἐξουσιῶν, διευθύνσεων καί ὑπουργείων.

Δέν μᾶς ἔφθαναν οἱ αἱρέσεις, ἡ μαγεία καί τά ναρκωτικά, τά χρέη, τά χαράτσια, καί οἱ ἀπολύσεις, τώρα ἔχουμε ἄλλους πιό ἐπιτήδειους εἰδικούς νά μᾶς δείξουν τήν ὑγειά μας. Ὅλοι πρέπει νά γίνουμε ψυχασθενεῖς. Μήν τολμήσει καί βρεθεῖ κάποιος ὑγιής, γιατί τότε σίγουρα χρειάζεται ψυχίατρο, ἐπειδή ἀκριβῶς ἔχει πιστέψει πώς... δέν ἔχει τίποτα. Ἄν πάλι τή γλυτώσεις καί πεισθοῦν πώς ὄντως δέν ἔχεις τίποτε, τότε καί πάλι εἶσαι ὑποχρεωμένος νά περάσεις ἀπό τά σεμινάριά τους διότι παίρνεις πόντους γιά τήν ἀξιολόγησή σου. «Ἄρρωστε, μήν ρωτᾶς, ἄκου καί μάθε!» εἶναι τό σύνθημα.

Προκύπτουν βεβαίως μεταξύ ἄλλων πολλά ἐρωτήματα:

1) Οἱ «εἰδικοί» μέ ποιά ἐξουσία ¨θεραπεύουν¨ τούς ἀρρώστους πελάτες τους;

Λόγος Β΄ – Διάλογος τῆς ψυχῆς μέ τόν νοῦ, μέ τήν μορφή ἐρωτήσεων καί ἀπαντήσεων σχετικά μέ τήν προέλευση τῶν παθῶν μέσα μας. Ἐπίσης λόγος περί θείας πρόνοιας καί κατά τῶν ἀστρολόγων. (Μέρος 1ο)

Ψυχή: Αγαπημένε νου μου! Προς σε στρέφω τώρα τούτα τα απλά μου λόγια.
Μου προκαλεί μεγάλη απορία το γεγονός ότι εσύ πού ορίστηκες από τον Δημιουργό ως κυβερνήτης όλων των δυνάμεών μου, κυβερνάς το σώμα ολάκερο με τις πιο ευέλικτες νοητικές κινήσεις, ως βασιλέας πού κυβερνάει μια περιτειχισμένη πόλη η ως ένας έμπειρος πηδαλιούχος, όταν σε κυριεύει κάποιο σκοτεινό πάθος, είτε φθόνος, είτε οργή, είτε θλίψη, παθαίνεις αμέσως δυνατή σύγχυση και πέφτεις σε βαθειά θλίψη και μοιάζεις με ιππέα, πού, όταν τον ρίξει κάτω το ατίθασο άλογό του, χάνει την νίκη. Τότε όλοι οι συλλογισμοί σου και τα λόγια σου γίνονται απρεπή και, με λίγα λόγια, δεν αναγνωρίζεις κανέναν, ούτε τους συγγενείς ούτε τους πιο αγαπημένους φίλους σου. Εκστομίζεις τότε τις πιο άνομες βλασφημίες εναν­τίον εκείνου πού είναι ο μόνος αγαθός. Πές μου, σε παρακαλώ, γιατί συμβαίνουν αυτά σε εμένα και σε εσένα; Θα ήθελα πολύ, αγαπημένε μου, να μου το έλεγες.

Ὁ Ἅγιος Παπα-Νικόλας ὁ Πλανᾶς

Ο παπα - Νικόλας Πλανάς ήταν άνθρωπος άκακος, απονήρευτος και με βαθειά ταπείνωση. Ο προγνώστης Θεός τον επροίκισε με το προορατικό χάρισμα ενώ ήταν ακόμα μικρό παιδί. Με την μεγάλη απλότητα που τον διέκρινε, διηγόταν: "Μια βραδυά χειμωνιάτικη, που καθόμασταν στο τζάκι είπα στον πατέρα μου: "Πατέρα, αυτή την στιγμή εβυθίσθη το καΐκι μας το "Ευαγγελίστρια" έξω από την Πόλη". Έντρομος ο πατέρας μας, λέγει στην μητέρα μου: "Γυναίκα, τι λέγει το παιδί"; Και όντως, αυτή τη στιγμή επνίγη το καΐκι μας...". Και για να αποφύγη τον θαυμασμό των άλλων, αλλά και τον πειρασμό της υπερηφανείας έλεγε, ότι "όλα τα παιδιά είναι προορατικά".

ΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΑ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ΣΚΟΡΠΙΖΟΥΝ ΤΗ ΔΙΧΟΝΟΙΑ ΣΤΟ ΚΟΣΜΟ-( Ἔχει φυσικά σημασία μεγάλη ἡ κατάσταση στήν ὁποία θά βρισκόμαστε τή στιγμή καί τήν ἡμέρα τῆς ἐσχάτης κρίσης. Γιατί τότε θά περάσουν οἱ ἰδιότητες τοῦ χαρακτήρα μας στήν αἰωνιότητα.)

Τα παρακάτω κείμενα αποτελούν συζητήσεις του αείμνηστου καθηγητή Ζόραν Σαραμάντιτς με τον Άγιο πατέρα Θαδδαίο, ηχογραφημένες σέ κασέτες. Δημοσιεύονται και μεταφράζονται για πρώτη φορά στην ελληνική γλώσσα.

Τα πνεύματα κάτω από τον ουρανό σκορπίζουν τη διχόνοια στον κόσμο

...Είμαστε το ανθρώπινο γένος. Οι προγονοί μας ήταν πλασμένοι από θεϊκό υλικό. Μετά την πτώση μας όμως, το σώμα μας άλλαξε ως προς την ποιότητα του και ο θάνατος μπήκε κρυφά σ' αυτό.

Τώρα είναι πολύ δύσκολο να επανέλθει ό άνθρωπος στην αρχική του κατάσταση. Γιατί; Επειδή στον κόσμο των σκέψεων... στον πνευματικό κόσμο, ό πρώτος πού έπεσε ήταν ο σατανάς και μαζί του έπεσαν και άλλοι άγγελοι, τούς οποίους επηρέασε με τα λόγια του. Όλα αυτά τα πνεύματα απομακρύνθηκαν από την πηγή της ζωής και τώρα περιπλανώνται χωρίς να έχουν γαλήνη, ηρεμία. Οργανώνουν από μόνοι τους το «κράτος τους», με τον ίδιο τρόπο πού στη γη οι άνθρωποι οργανώνουν τα κράτη τους. 

Κανονόμαχοι καί κανονολάτρες: Ἐκλησιαστικό πρόβλημα ἤ ἐκκλησιολογική αἴρεση; (Παν. Μπούμης)

1. Ιερές εικόνες και θείοι κανόνες

Θα διερωτάτο κάποιος· γιατί κάνουμε αυτόν τον παραλληλισμό ή το συσχετισμό. Κάνουμε αυτόν τον παραλληλισμό ή αύτη την παράλληλη σύνδεση, γιατί οι θείοι και Ιεροί κανόνες είναι οι «εικόνες» της Εκκλησίας. Εκφράζουν και αποτυπώνουν τη συνείδηση της Εκκλησίας. Οι κανόνες αυτοί μάς υποδεικνύουν, τι θέλει η Εκκλησία, και ορίζουν, πώς θα ιδρύονται, πώς θα οργανώνονται και πώς θα λειτουργούν και θα δρουν οι κατά τόπους Εκκλησίες, οι οποίες αντιπροσωπεύουν την καθόλου Εκκλησία, σαν άλλες εικόνες Της. Αλλά και οι κανόνες αυτοί καθορίζουν τα περί της τάξεως και ενότητας μέσα στην καθόλου Εκκλησία, η οποία έτσι θα δίδει στον κόσμο μία καλή εικόνα της παρουσίας Της σ' αυτόν.

Aλλ' εκτός τούτων -για να εξετάσουμε τα πράγματα και ουσιαστικώτερα - οι ι. κανόνες είναι μία απόρροια, ένα απαύγασμα της δογματικής διδασκαλίας και αλήθειας της Εκκλησίας, αποτελούν μία εφαρμογή των δογμάτων της πίστεώς Της. Όπως ορθά τονίζει ο VI. Lossky, «οι κανόνες, οι οποίοι ρυθμίζουν την ζωήν της Εκκλησίας «εν τη γηΐνη αυτής όψει» είναι αχώριστοι των Χριστιανικών δογμάτων. Δεν είναι νομικοί κανονισμοί κυρίως ειπείν, αλλ' εφαρμογαί των δογμάτων της Εκκλησίας» ⁽¹⁾. Και ο καθηγητής Ιωάννης Καρμίρης σημειώνει στην «Εκκλησιολογία» του: «Οι στηρίζοντες το εκκλησιαστικόν πολίτευμα ιεροί κανόνες, κεκτημένοι χαρακτήρα καθολικόν και αιώνιον, οίος είναι και ο προορισμός της Εκκλησίας, συγκροτούσι το θετικόν δίκαιον αυτής, το ρυθμίζον τας μεταξύ των μελών της σχέσεις, ώστε "πάντα ευσχημόνως και κατά τάξιν γινέσθω" (Α' Κορ. 14,40)» ⁽²⁾.

Και ο Μητροπολίτης Σερβίων και Κοζάνης Διονύσιος πολύ εύστοχα παρατηρεί:

Δεκάδες ψεύτικες μελέτες ἔγιναν δεκτές σέ ἐπιστημονικά συνέδρια

Σκάνδαλο SCIgen

Τουλάχιστον 120 πλαστές μελέτες, γραμμένες από πρόγραμμα υπολογιστή, δημοσιεύτηκαν τα τελευταία χρόνια στα πρακτικά επιστημονικών συνεδρίων. Την αποκάλυψη έκανε ένας «ακτιβιστής» της επιστημονικής αξιοπιστίας, ο οποίος ανάγκασε μεγάλους εκδοτικούς οίκους να αποσύρουν τις επίμαχες δημοσιεύσεις και να λάβουν μέτρα για να προστατεύσουν το κύρος τους.
Ο Σιρίλ Λαμπέ, ερευνητής στο Πανεπιστήμιο Ζοζέφ Φουριέ στη Γκρενόμπλ της Γαλλίας, ανέπτυξε έναν αλγόριθμο που σαρώνει τη βιβλιογραφία και εντοπίζει ψεύτικες δημοσιεύσεις γραμμένες από το πρόγραμμα SCIgen.

Το SCIgen (το όνομα βγαίνει από τη φράση «γεννήτρια επιστήμης») δημιουργήθηκε το 2005 από ερευνητές του MIT και χρησιμοποιεί τυχαίους συνδυασμούς φράσεων για να παράγει πλαστές μελέτες Επιστήμης Υπολογιστών (μια παραλλαγή του SCIgen παράγει μάλιστα σατιρικές μελέτες Φυσικής στο δικτυακό τόπο arXiv vs. snarXiv).

Στόν εἰσοδηματία πού γράφει πώς ἐξασφάλισε τόν ἑαυτό του καί τούς οἰκείους του.

Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς,
Ἐπισκόπου Ἀχρίδος

«ὁ δέ εἰς τάς ἀκάνθας σπαρείς, οὖτος ἐστιν ὁ τόν λόγον ἀκούων,

καί ἡ μέριμνα τοῦ αἰῶνος τούτου καί ἡ ἀπάτη τοῦ πλούτου

συμπνίγει τόν λόγον, καί ἄκαρπος γίνεται.»

Ματθ. Ιγ΄: 22

Φοβᾶμαι γιά σάς. Μοῦ γράφετε πώς ἐξασφαλίσατε τόν ἑαυτό σας καί τά παιδιά σας τόσο σταθερά, ὥστε τώρα μπορεῖτε νά ζήσετε χωρίς ἀνησυχία. Ἡ ἀσφάλειά σας, φαίνεται, ἔδιωξε ἀπό τήν ψυχή σας τόν φόβο τοῦ Θεοῦ. Μέ τί ἐξασφαλιστήκατε;

Μέ τό χρῆμα;

Μά δέν ἀκοῦτε αὐτές τίς μέρες, πώς ἡ ξαφνική πτώση τῶν τραπεζῶν σέ μιά νύχτα κάνει τούς ἑκατομμυριούχους ζητιάνους καί, τό χειρότερο, αὐτόχειρες;

Μέ τά σπίτια καί τά μαγαζιά;

Μά δέν διαβάζετε περί τῶν ἐπαναλαμβανόμενων σεισμῶν, πού σ᾿ ἕνα λεπτό γκρεμίζουν τίς πόλεις σέ σωρό χαλάσματα;

Ἀγοράσατε τούς ἀγρούς καί τούς κήπους φρούτων;

Μά ξεχάσατε τίς πρόσφατες ξηρασίες, καί τίς πλημμύρες, καί τά σύννεφα ἀπό τίς ἀκρίδες;

Γέροντας Ἐφραίμ Φιλοθεΐτης: Ἡ κατάκριση εἶναι ἐγωϊσμός

 Να αγαπάτε ο ένας τον άλλο και να μην πικραίνεσθε λόγω εγωισμού. Η ταπείνωση είναι ασφαλής οδηγός «δεν αφήνει αυτόν που την έχει να προσκρούσει σε υφάλους απροσεξίας και να συντριβεί» αλλά ως οδηγός φωτεινός οδηγεί άπταιστα επί του ασφαλούς.

Ο εγωισμός είναι το κάκιστο των κακών «αυτός μας δημιουργεί όλα τα σφάλματα, με τους ανυπότακτους λογισμούς. Φοβηθείτε τον και προσπαθείτε να απαλλαγείτε απ' αυτόν, καθώς όσο μένει μέσα μας αχτύπητος, τόσο θα μας πληγώνει με ανάλογους πόνους».

«Παρακαλώ μην κατακρίνετε ο ένας τον άλλο, διότι είναι πέρα για πέρα εγωισμός» ας δικαιολογεί ο αδελφός του αδελφού το σφάλμα, κι αυτό είναι μαρτυρία ταπεινώσεως και αγάπης. Αυτός ο αδελφός που το κάνει αυτό θα βρει πολλή τη χάρη του Θεού «εκείνος όμως που κρίνει και σκανδαλίζει τον πλησίον του, πρέπει να γνωρίζει ότι όχι χάρη δε θα βρει, αλλά και αν κάτι έχει θα το χάσει, για να μάθει το μάθημα της ταπείνωσης διά του παθήματος».

Τυρινῆς:Εὐλόγησε Κύριε τούς ἐχθρούς μου (Ἁγ. Νικολάου Ἀχρίδος).

Εὐλόγησε τούς ἐχθρούς μου, Κύριε! Ἀκόμη κι ἐγώ τούς εὐλογῶ καί δέν τούς καταριέμαι.Οι εχθροί με έχουν οδηγήσει μέσα στην αγκάλη Σου περισσότερο, από ό,τι οι φίλοι μου. Οι φίλοι με έχουν προσδέσει στην γη, ενώ οι εχθροί με έχουν λύσει από την γη και έχουν συντρίψει όλες τις φιλοδοξίες μου στον κόσμο.

Οι εχθροί με αποξένωσαν από τις εγκόσμιες πραγματικότητες και με έκαναν έναν ξένο και άσχετο κάτοικο του κόσμου. Όπως ακριβώς ένα κυνηγημένο ζώο βρίσκει ασφαλέστερο καταφύγιο από ένα μη κυνηγημένο, έτσι και εγώ, καταδιωγμένος από τους εχθρούς, έχω εύρει το ασφαλέστερο καταφύγιο, προφυλασσόμενος υπό το σκήνωμά Σου, όπου ούτε φίλοι ούτε εχθροί μπορούν να απωλέσουν την ψυχή μου.
Ευλόγησε τους εχθρούς μου, ω Κύριε! Ακόμη και εγώ τους ευλογώ και δεν τους καταριέμαι.
Αυτοί μάλλον, παρά εγώ, έχουν ομολογήσει τις αμαρτίες μου ενώπιον του κόσμου.
Αυτοί με έχουν μαστιγώσει, κάθε φορά που εγώ είχα διστάσει να μαστιγωθώ.

2 Μαρτίου Συναξαριστής. Κυριακή της Τυροφάγου, Ἠσυχίου Συγκλητικοῦ, Νέστορος καὶ Τριβιμίνου Μαρτύρων, Τρωαδίου Μάρτυρος καὶ τῶν σὺν αὐτῶ, Εὐθαλίας Παρθενομάρτυρος, Κοΐντου Ὁμολογητοῦ καὶ Θαυματουργοῦ, Θεοδότου Ἱερομάρτυρα, Ἀνδρονίκου καὶ Ἀθανασίας, Τσὰντ ἐκ Σκωτίας, Ἀρσενίου Ὁσίου, Ἀβραμίου Ὁσίου, Ἀρέθα Ἐγκλείστου, Ἀρσενίου Ἐπισκόπου, τῶν Ὁσίων Βαρσανουφίου, Σάββα, Σαββατίου καὶ Εὐφροσύνου, Ἰωακεὶμ Ἰθακήσιου, Ἀμβροσίου Πατριάρχου, Νικολάου Πλανᾷ, Σύναξις τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου τῆς Ἐνθρόνου.

Κυριακή της Τυροφάγου
Ματθ. στ’ 14-21

Ἐὰν γὰρ ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις τὰ παραπτώματα αὐτῶν, ἀφήσει καὶ ὑμῖν ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος· ἐὰν δὲ μὴ ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις τὰ παραπτώματα αὐτῶν, οὐδὲ ὁ πατὴρ ὑμῶν ἀφήσει τὰ παραπτώματα ὑμῶν. Οταν δὲ νηστεύητε, μὴ γίνεσθε ὥσπερ οἱ ὑποκριταὶ σκυθρωποί· ἀφανίζουσι γὰρ τὰ πρόσωπα αὐτῶν ὅπως φανῶσι τοῖς ἀνθρώποις νηστεύοντες· ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ἀπέχουσι τὸν μισθὸν αὐτῶν. Σὺ δὲ νηστεύων ἄλειψαί σου τὴν κεφαλὴν καὶ τὸ πρόσωπόν σου νίψαι, ὅπως μὴ φανῇς τοῖς ἀνθρώποις νηστεύων, ἀλλὰ τῷ πατρί σου τῷ ἐν τῷ κρυπτῷ, καὶ ὁ πατήρ σου ὁ βλέπων ἐν τῷ κρυπτῷ ἀποδώσει σοι ἐν τῷ φανερῷ. Μὴ θησαυρίζετε ὑμῖν θησαυροὺς ἐπὶ τῆς γῆς, ὅπου σὴς καὶ βρῶσις ἀφανίζει, καὶ ὅπου κλέπται διορύσσουσι καὶ κλέπτουσι· Θησαυρίζετε δὲ ὑμῖν θησαυροὺς ἐν οὐρανῷ, ὅπου οὔτε σὴς οὔτε βρῶσις ἀφανίζει, καὶ ὅπου κλέπται οὐ διορύσσουσιν οὐδὲ κλέπτουσιν· ὅπου γάρ ἐστιν ὁ θησαυρὸς ὑμῶν, ἐκεῖ ἔσται καὶ ἡ καρδία ὑμῶν.


Φτάσαμε στὶς τελευταῖες μέρες πρὶν ἀπὸ τὴν Μεγάλη Σαρακοστή. Ἤδη κατὰ τὴν ἑβδομάδα τῆς Ἀπόκρεω , δυὸ μέρες - ἡ Τετάρτη καὶ ἡ Παρασκευὴ - ἀνήκουν στὴ Σαρακοστή. Ἡ Θεία Λειτουργία δὲν τελέσθηκε καὶ ἡ ὅλη τυπικὴ διάταξη στὶς ἀκολουθίες ἔχει πάρει τὰ λειτουργικὰ χαρακτηριστικὰ τῆς Μεγάλης Σαρακοστῆς.

Τὸ Σάββατο τῆς Τυροφάγου ἡ Ἐκκλησία μας  «ποιεῖ μνεία πάντων τῶν ἐν ἀσκήσει λαμψάντων ἁγίων ἀνδρῶν τὲ καὶ γυναικῶν». Οἱ ἅγιοι εἶναι τὰ πρότυπα ποὺ θ' ἀκολουθήσουμε, οἱ ὁδηγοὶ στὴ δύσκολη τέχνη τῆς νηστείας καὶ τῆς μετάνοιας. Στὸν ἀγώνα ποὺ πρόκειται ν' ἀρχίσουμε δὲν εἴμαστε μόνοι, ἔχουμε βοηθοὺς καὶ παραδείγματα.

Τὴν Κυριακή, τελευταῖα μέρα πρὶν τὴ Σαρακοστή, ποὺ συνήθως τὴν ὀνομάζουμε Κυριακὴ τῆς συγγνώμης καὶ «τῆς ἀπὸ τοῦ Παραδείσου τῆς τρυφῆς ἐξορίας του Πρωτόπλαστου Ἀδάμ».