Οι εμφανίσεις μετά την Ανάστασι του Κυρίου (Α΄ Κορ. 15, 5-9), Ἑρμ. Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου, 19-12-2021, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.comΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ
ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ
ΟΙ ΟΜΙΛΙΕΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΚΑΤΕΒΑΣΜΑ ΣΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΣΑΣ
ΟΔΗΓΙΕΣ: ΚΑΝΕΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΣΥΝΔΕΣΜΟ:
Δίπλα από το όνομα Κύριος Ιησούς Χριστός που υπάρχει ένα μικρό βελάκι , πατάμε εκεί και μας βγάζει διάφορες επιλογές από τις οποίες πατάμε το Download .
Και γίνεται η εκκίνηση να κατέβουν όλες οι ομιλίες.
Κυριακή 19 Δεκεμβρίου 2021
Ὁ ἐφευρέτης τῆς τεχνολογίας ἐμβολίων RNA, Robert Malone, ἀπευθύνει προειδοποίηση καί ἔκκληση πρός τούς γονεῖς σχετικά μέ τόν ἐμβολιασμό τῶν παιδιῶν κατά τῆς COVID-19.
Ο εφευρέτης της τεχνολογίας εμβολίων RNA, Robert Malone, απευθύνει προειδοποίηση και έκκληση προς τους γονείς σχετικά με τον εμβολιασμό των παιδιών κατά της COVID-19.
Γιά τή δοξολογία στήν ἀρχή τῆς λειτουργίας (Ἅγ.Νικόλαος Καβάσιλας)
Ο ιερεύς αρχίζει τη λειτουργία με δοξολογία: «Ευλογημένη η βασιλεία του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος».
Η συνομιλία με τον Θεό είναι ευχαριστία, δοξολογία, εξομολόγηση, αίτηση.Πρώτη απ’ όλα αυτά είναι η δοξολογία, μάλιστα δε διότι αυτό που χαρακτηρίζει τους ευγνώμονες δούλους όταν πλησιάζουν τον κύριό τους είναι ότι δεν παρουσιάζουν από την αρχή τις δικές τους υποθέσεις, αλλά εκείνα που είναι μόνο του κυρίου. Αυτό ακριβώς είναι η δοξολογία.
Διότι εκείνος που ζητά, το κάνει αυτό διότι θέλει να βελτιώσει την κατάστασή του. Εκείνος που εξομολογείται, κατηγορεί τον εαυτό του διότι θέλει να απαλλαγεί ο ίδιος από κακά. Εκείνος που ευχαριστεί, είναι φανερό, ότι χαίρεται για τα αγαθά του και γι’ αυτό ευχαριστεί εκείνον που του τα έδωσε. Εκείνος όμως που δοξολογεί, αφού αφήσει κατά μέρος τον εαυτό του και όλα τα δικά του, δοξολογεί τον Κύριο για τον ίδιο τον Κύριο και για τη δύναμή Του και τη δόξα Του.
Έπειτα, και αυτή η φύση και η λογική του πράγματος απαιτεί την πρώτη θέση να έχει η δοξολογία. Πράγματι, μόλις πλησιάσουμε τον Θεό, ευθύς αντιλαμβανόμαστε το απλησίαστο της δόξας Του και τη δύναμη και το μεγαλείο Του. Και από αυτό προκαλείται θαυμασμός και έκπληξη και τα παρόμοια, με αναγκαία συνέπεια τη δοξολογία.
Προχωρώντας, μαθαίνουμε την αγαθότητα και τη φιλανθρωπία του Θεού, και σ’ αυτό ακολουθεί η ευχαριστία.
Ἕνα χαριέστατο θαῦμα τῶν Ἁγίων Πέντε Μαρτύρων: Ὁ Ἅγιος Ὀρέστης ντρεπόταν νὰ πῆ «ἐδειλίασε» καὶ εἶπε «ἐμειδίασεν»!
Ἀρχιμανδρίτου Χαραλάμπους Βασιλόπουλου, Οἱ μάρτυρες Αὐξέντιος, Εὐστράτιος, Εὐγένιος, Ὀρέστης καὶ Μαρδάριος, ἔκδ. Ὀρθόδοξου Τύπου, σελ. 33-36.
Ὁ Ἅγιος Νικόδημος διηγεῖται χάριν τῶν φιλοχρίστων ἀναγνωστῶν, ἕνα χαριέστατον θαῦμα, ποὺ ἔκαμαν οἱ Ἅγιοι πέντε μάρτυρες, σὲ ἕνα μετόχι τῆς Νέας Μονῆς στὴν Χίο, ποὺ τιμᾶται στὸ ὄνομα τῶν πέντε μαρτύρων. Αὐτὸ τὸ ἀνέφερε ἕνας εὐλαβὴς ἱερεύς, ὁ πρωτοπαπὰς τοῦ Ναυπλίου, ὁ Νικόλαος Μαλαξός.
Τὸ μετόχιον αὐτό, κυβερνᾶται καὶ προμηθεύεται ὅλα τὰ χρειώδη, ἀπὸ τὴν Ἱερὰν Μονήν, τὴν ἑπομένην καὶ τὴν ἡμέραν τῆς πανηγύρεως. Συνέβη, λοιπόν, κάποτε σφοδρότατος χειμών, κατὰ τὴν ἡμέραν τῆς ἑορτῆς τῶν Ἁγίων. Εἶχε πέσει τόσο πολὺ χιόνι, ὥστε οἱ πατέρες τοῦ Μοναστηριοῦ, δὲν μπόρεσαν νὰ κατέβουν καὶ νὰ...φέρουν στὸ μετόχι, ὅσα χρειαζόταν γιὰ τὴν γιορτή, ὅπως συνηθίζεται. Οὔτε καὶ οἱ πολίται κατέφεραν νὰ πᾶνε ἀπὸ τὸ πολὺ κρύο. Στὸ ἑσπερινὸ ἐπῆγαν μερικοί, ἀλλὰ στὸν ὄρθρο μόνον ὁ ἱερεὺς ἐπῆγε στὴν ἐκκλησία. Ἄναψε τὰ κανδήλια, ἐσήμανε μὲ τὸ σήμαντρο καὶ «ἔβαλε εὐλογητὸν» γιὰ νὰ διαβάση τὴν ἀκολουθίαν.
Τότε ξαφνικὰ βλέπει πέντε ἀνθρώπους καλοντυμένους καὶ σοβαρούς. Μπῆκαν μὲ εὐλάβειαν εἰς τὸν Ναόν. Ἀπὸ τοὺς τρόπους καὶ τὸ παρουσιαστικὸ τῶν φαινόνταν ξένοι ἄνθρωποι, ἀλλὰ κατὰ τὸ πρόσωπον ἔμοιαζαν μὲ τοὺς πέντε ἐνδόξους μάρτυρες, Εὐστράτιον, Αὐξέντιον, Εὐγένιον, Μαρδάριον καὶ Ὀρέστην, ὅπως ἤσαν ζωγραφισμένοι στὶς εἰκόνες. Ἀπὸ αὐτοὺς οἱ δύο στάθηκαν στὸ μέρος τοῦ δεξιοῦ ψάλτη, οἱ ἄλλοι δύο στὸ ἀριστερό, καὶ ὁ πέμπτος ποὺ ὁμοίαζε μὲ τὸν Ὀρέστην, ἐπῆγε στὸ ἀναλόγιον.
Ποῖος θὰ σαλπίση τὴν ἐπιστροφὴν τῶν πιστῶν εἰς τοὺς Ἱεροὺς Ναούς;
Ποῖος θὰ σαλπίση τὴν ἐπιστροφὴν τῶν πιστῶν εἰς τοὺς Ἱεροὺς Ναούς;
Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση
Οἱ εὐσυνείδητοι καὶ εὐαίσθητοι πνευματικὰ κληρικοὶ βιώνουν δυσάρεστες καταστάσεις ἀπὸ τὴν ἐρήμωση τῶν Ἱερῶν Ναῶν λόγῳ τοῦ κορωνοϊοῦ καὶ τῶν ἀντιεκκλησιαστικῶν μέτρων, ποὺ ἐπέβαλε ἡ κυβέρνηση. Οἱ ἄνθρωποι ἔχουν πανικοβληθεῖ ἀπὸ τὰ ὅσα προπαγανδιστικὰ μεταδίδονται ἀπὸ τὰ Μ.Μ.Ε., ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὰ ἀστυνομικὰ μέτρα ποὺ λαμβάνονται καὶ τὰ παράλογα πρόστιμα ποὺ ἐπιβάλλονται.
Οἱ πολιτικοὶ δὲν γνωρίζουν τὸ θέμα τῆς πανδημίας καὶ συμβουλεύονται τοὺς εἰδικοὺς ἐπιστήμονες, οἱ ὁποῖοι ἐπίσης δὲν γνωρίζουν τὶς πιθανὲς ἐξελίξεις. Ὡστόσο, πολλοὶ ἐπιστήμονες μπροστὰ στὸ γυαλὶ τῆς τηλεόρασης γίνονται σοφοὶ καὶ παντογνῶστες, λένε πολλά, φοβίζουν τὸ λαὸ καὶ τονίζουν ὅτι τὰ μέτρα προστασίας εἶναι ἀσφαλῆ. Ἀπὸ τὴν ἄλλη πλευρά, ἀπαγορεύεται νὰ ἀκούγονται οἱ διαφωνοῦντες ἐπιστήμονες καὶ μερικοὶ ὁδηγοῦνται στὸν εἰσαγγελέα, γιατί εἶπαν κάτι ποὺ δὲν εἶναι σύμφωνο μὲ τὶς κυβερνητικὲς ὑποδείξεις! Μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ χάσαμε τὴ δημοκρατία καὶ τὴν ἐλευθερία καὶ πετύχαμε τὸν ἐπικίνδυνο διχασμὸ τοῦ λαοῦ. Παράλληλα ἔγινε καὶ ἡ Ἐκκλησία στόχος. Ἐμφανίστηκαν ἐπιστήμονες καὶ εἶπαν ὅτι ἡ Ἐκκλησία μὲ τὶς ἀκολουθίες στοὺς ναούς, τὴ Θεία Μετάληψη, τὴν προσκύνηση τῶν ἱερῶν εἰκόνων, τὴν κοσμοσυρροὴ καὶ τὶς λιτανεῖες διαδίδει τὸν κορωνοϊὸ καὶ πρέπει νὰ ληφθοῦν ἐξοντωτικὰ μέτρα, κλείνοντας τοὺς ἱ. ναοὺς καὶ ἀπαγορεύοντας κάθε ἐκδήλωση σ’ αὐτούς. Καὶ ἔρχεται ἡ «στοργικὴ» πρὸς τὴν Ἐκκλησία κυβέρνηση τῆς δεξιᾶς, νὰ τὰ ὑλοποιήσει, γιὰ νὰ προστατευθεῖ ἡ δημόσια ὑγεία. Περιορίζει τὸν ἀριθμὸ τῶν ἐκκλησιαζομένων, ἄλλοτε σὲ 5, ἄλλοτε σὲ 10 κ.λπ., ἀνάλογα μὲ τὶς διαθέσεις καὶ ἐκτιμήσεις τῶν εἰδικῶν ἐπιστημόνων. Τὴν ἀντιεκκλησιαστική της στάση ἐνισχύουν οἱ δημοσιογράφοι, οἱ προοδευτικοὶ πολιτικοί, οἱ ἀριστεροὶ καὶ ἄθεοι, καὶ οἱ πολύξεροι ἄνθρωποι τῆς τέχνης καὶ τῶν γραμμάτων, ὅλοι αὐτοὶ ποὺ δὲν γνωρίζουν ποιὰ εἶναι ἡ ἐνορία τους…
Kυριακή πρό τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως: «Οἱ Ἧρωες τῆς Πίστεως». π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος
ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ[:Εβρ. 11,9-10 και 32-40]
Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου
με θέμα:
«ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ»
[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 22-12-1991]
(Β 256, έκδοσις Β΄)
Όταν ο Θεός παρήγγειλε, σεβασμιώτατε και αγαπητοί μου αδελφοί, εις τους πρωτοπλάστους να μη δοκιμάσουν από τον καρπόν ορισμένου δένδρου, ήθελε να εισαγάγει εις την ζωήν των την πίστιν εις τον Θεόν. «Πίστις» εδώ σημαίνει εξάρτησις. Και η πίστις θα ήτο ἐν ἐλευθερίᾳ. Γιατί αλλιώτικα η εξάρτησις χωρίς ελευθερίαν, παύει να είναι ελευθερία και έτσι εισάγεται ο καταναγκασμός. Έτσι η πίστις εισάγεται από τον Θεό εις τους πρωτοπλάστους, δυστυχώς όμως ηθετήθη. Ηθετήθη γιατί ακριβώς υπήρχε η ελευθερία. Είπα όμως «δυστυχώς», διότι δεν είναι –και προσέξατέ το αυτό- η επιλογή μεταξύ καλού και κακού η ελευθερία αλλά η δυνατότητα του καλού και του κακού, μένοντας όμως εις το αγαθόν. Αυτή είναι η έννοια της ελευθερίας. Παντού. Όχι μόνο στις σχέσεις μας με τον Θεό, αλλά και στις σχέσεις μας μεταξύ μας και στους πολίτες ανάμεσα μιας πολιτείας, μεταξύ πολιτών και πολιτείας κ.ο.κ. Επειδή δε είναι ακριβώς μεταξύ επιλογής καλού ή κακού, γι΄αυτό έχομε πάσαν κακοδαιμονίαν, που απορρέει από μία κακώς νοουμένη ελευθερίαν.
Τι είναι ελευθερία; Η δυνατότητα να διαλέξεις ανάμεσα στο καλό και στο κακό. Η δυνατότητα. Και όχι να διαλέξεις γιατί θέλεις το κακό. Γιατί αλλιώτικα, γιατί να τιμωρείσαι; Αμέσως εδώ φαίνεται καθαρά ότι δεν είναι η επιλογή, αλλά είναι η δυνατότης. Όταν λοιπόν οι πρωτόπλαστοι ηθέτησαν τον Θεόν, πώς Τον ηθέτησαν; Ηθέτησαν την πίστιν. Δεν εδέχθησαν εκείνο το οποίο ο Θεός τους είπε, τώρα ο Θεός έρχεται πάλι, εν ευδοκία να σώσει τους ανθρώπους και επανεισάγει την πίστιν σαν μέθοδο προσεγγίσεως του Θεού. Βλέπετε, δεν παραιτείται ο Θεός από τας μεθόδους Του.
Ἡ εὐαγγελική περικοπή τῆς Κυριακῆς πρό τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως. Παναγιώτης Τρεμπέλας
ΣΕ ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΗ Π. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
Κατά Ματθαίον, κεφάλαιο Α΄, εδάφια 1-25
1Βίβλος γενέσεως ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, υἱοῦ Δαυῒδ, υἱοῦ ᾿Αβραάμ. 2 ᾿Αβραὰμ ἐγέννησε τὸν ᾿Ισαάκ, ᾿Ισαὰκ δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Ιακώβ, ᾿Ιακὼβ δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Ιούδαν καὶ τοὺς ἀδελφοὺς αὐτοῦ, 3 ᾿Ιούδας δὲ ἐγέννησε τὸν Φαρὲς καὶ τὸν Ζαρὰ ἐκ τῆς Θάμαρ, Φαρὲς δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Εσρώμ, ᾿Εσρὼμ δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Αράμ, 4 ᾿Αρὰμ δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Αμιναδάβ, ᾿Αμιναδὰβ δὲ ἐγέννησε τὸν Ναασσών, Ναασσὼν δὲ ἐγέννησε τὸν Σαλμών, 5 Σαλμὼν δὲ ἐγέννησε τὸν Βοὸζ ἐκ τῆς Ραχάβ, Βοὸζ δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Ωβὴδ ἐκ τῆς Ρούθ, ᾿Ωβὴδ δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Ιεσσαί, 6 ᾿Ιεσσαὶ δὲ ἐγέννησε τὸν Δαυῒδ τὸν βασιλέα. Δαυῒδ δὲ ὁ βασιλεὺς ἐγέννησε τὸν Σολομῶντα ἐκ τῆς τοῦ Οὐρίου, 7 Σολομὼν δὲ ἐγέννησε τὸν Ροβοάμ, Ροβοὰμ δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Αβιά, ᾿Αβιὰ δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Ασά, 8 ᾿Ασὰ δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Ιωσαφάτ, ᾿Ιωσαφὰτ δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Ιωράμ, ᾿Ιωρὰμ δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Οζίαν, 9 ᾿Οζίας δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Ιωάθαμ, ᾿Ιωάθαμ δὲ ἐγέννησε τὸν ῎Αχαζ, ῎Αχαζ δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Εζεκίαν, 10 ᾿Εζεκίας δὲ ἐγέννησε τὸν Μανασσῆ, Μανασσῆς δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Αμών, ᾿Αμὼν δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Ιωσίαν, 11 ᾿Ιωσίας δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Ιεχονίαν καὶ τοὺς ἀδελφοὺς αὐτοῦ ἐπὶ τῆς μετοικεσίας Βαβυλῶνος.
12Μετὰ δὲ τὴν μετοικεσίαν Βαβυλῶνος ᾿Ιεχονίας ἐγέννησε τὸν Σαλαθιήλ, Σαλαθιὴλ δὲ ἐγέννησε τὸν Ζοροβάβελ,13Ζοροβάβελ δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Αβιούδ, ᾿Αβιοὺδ δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Ελιακείμ, ᾿Ελιακεὶμ δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Αζώρ, 14᾿Αζὼρ δὲ ἐγέννησε τὸν Σαδώκ, Σαδὼκ δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Αχείμ, ᾿Αχεὶμ δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Ελιούδ, 15 ᾿Ελιοὺδ δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Ελεάζαρ, ᾿Ελεάζαρ δὲ ἐγέννησε τὸν Ματθάν, Ματθὰν δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Ιακώβ, 16᾿Ιακὼβ δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Ιωσὴφ τὸν ἄνδρα Μαρίας, ἐξ ἧς ἐγεννήθη ᾿Ιησοῦς ὁ λεγόμενος Χριστός.17Πᾶσαι οὖν αἱ γενεαὶ ἀπὸ ᾿Αβραάμ ἕως Δαυῒδ γενεαὶ δεκατέσσαρες, καὶ ἀπὸ Δαυῒδ ἕως τῆς μετοικεσίας Βαβυλῶνος γενεαὶ δεκατέσσαρες, καὶ ἀπὸ τῆς μετοικεσίας Βαβυλῶνος ἕως τοῦ Χριστοῦ γενεαὶ δεκατέσσαρες.
18 Τοῦ δὲ ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ ἡ γέννησις οὕτως ἦν. μνηστευθείσης γὰρ τῆς μητρὸς αὐτοῦ Μαρίας τῷ ᾿Ιωσήφ, πρὶν ἢ συνελθεῖν αὐτοὺς εὑρέθη ἐν γαστρὶ ἔχουσα ἐκ Πνεύματος ῾Αγίου. 19᾿Ιωσὴφ δὲ ὁ ἀνὴρ αὐτῆς, δίκαιος ὢν καὶ μὴ θέλων αὐτὴν παραδειγματίσαι, ἐβουλήθη λάθρα ἀπολῦσαι αὐτήν. 20Ταῦτα δὲ αὐτοῦ ἐνθυμηθέντος ἰδοὺ ἄγγελος Κυρίου κατ᾿ ὄναρ ἐφάνη αὐτῷ λέγων· ᾿Ιωσὴφ υἱὸς Δαυῒδ, μὴ φοβηθῇς παραλαβεῖν Μαριὰμ τὴν γυναῖκά σου· τὸ γὰρ ἐν αὐτῇ γεννηθὲν ἐκ Πνεύματός ἐστιν ῾Αγίου. 21 τέξεται δὲ υἱὸν καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ ᾿Ιησοῦν· αὐτὸς γὰρ σώσει τὸν λαὸν αὐτοῦ ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν. 22 Τοῦτο δὲ ὅλον γέγονεν ἵνα πληρωθῇ τὸ ρηθὲν ὑπὸ τοῦ Κυρίου διὰ τοῦ προφήτου λέγοντος· 23 ἰδοὺ ἡ παρθένος ἐν γαστρὶ ἕξει καὶ τέξεται υἱόν, καὶ καλέσουσι τὸ ὄνομα αὐτοῦ ᾿Εμμανουήλ, ὅ ἐστι μεθερμηνευόμενον μεθ᾿ ἡμῶν ὁ Θεός. 24Διεγερθεὶς δὲ ὁ ᾿Ιωσὴφ ἀπὸ τοῦ ὕπνου ἐποίησεν ὡς προσέταξεν αὐτῷ ὁ ἄγγελος Κυρίου καὶ παρέλαβε τὴν γυναῖκα αὐτοῦ, 25 καὶ οὐκ ἐγίνωσκεν αὐτὴν ἕως οὗ ἔτεκε τὸν υἱὸν αὐτῆς τὸν πρωτότοκον, καὶ ἐκάλεσε τὸ ὄνομα αὐτοῦ ᾿Ιησοῦν.
Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παν. Τρεμπέλα
1 Γενεαλογικός κατάλογος στον οποίο φαίνεται ακριβώς από πού κατάγεται ο Ιησούς Χριστός, ο απόγονος του Δαβίδ, ο οποίος πάλι ήταν απόγονος του Αβραάμ.
Ἀπό τά ἀπομνημονεύματα τῆς μοναχῆς Εὐδοκίας.
Με τον π. Γαβριήλ είχαμε μια πολύ απλή, άμεση, στενή σχέση.
Κάποτε καθόμουν στο κελί του, μου μιλούσε. Και έτσι ένα αγόρι διάβασε την Προσευχή του Ιησού μπροστά από την πόρτα του κελιού του ως άδεια εισόδου. Λέω στον πατέρα Γαβριήλ: «Αφήστε με να βγω έξω, και θα έρθει κοντά σας». Αλλά στην πραγματικότητα, φοβόμουν ότι ο π. Γαβριήλ θα άρχιζε να μου ξεσκεπάζει τις αμαρτίες μου ή να με ταπεινώνει μπροστά σε αυτό το αγόρι.
ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ
https://youtu.be/T6P2todpToo
Συν Θεω ζωντανή μετάδοση τώρα: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ
Εἶπε ἅγιος Πορφύριος...
" Ο Θεός δεν τιμωρεί, ο άνθρωπος αυτοτιμωρείται, απομακρυνόμενος από τον Θεό.
Είναι, ας πούμε: Εδώ νερό, εκεί φωτιά.
Είμαι ελεύθερος να διαλέξω, βάζω το χέρι μου στο νερό, δροσίζομαι, το βάζω στη φωτιά, καίγομαι ... "
( Άγιος Πορφύριος )
https://apantaortodoxias.blogspot.com/2021/12/blog-post_57.html
19 Δεκεμβρίου. ♰ ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ. «Μνήμη πάντων τῶν ἀπ᾿ αἰῶνος Θεῷ εὐαρεστησάντων ἀπὸ Ἀδὰμ ἄχρις Ιωσὴφ τοῦ μνήστορος τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου, ὁμοίως καὶ τῶν προφητῶν καὶ προφητίδων, ἐξαιρέτως δὲ τοῦ προφήτου Δανιὴλ (560 π.Χ.) καὶ τῶν ἁγίων τριῶν παίδων». Βονιφατἱου μάρτυρος (+290). Ἄρεως (+308), Εὐτυχίου καὶ Θεσσαλονίκης μαρτύρων. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Κυρ. πρό τῶν Χριστουγέννων (Ἑβρ. ια´ 9-10, 32-40).
Εβρ. 11,9 Πίστει παρῴκησεν εἰς τὴν γῆν τῆς ἐπαγγελίας ὡς ἀλλοτρίαν, ἐν σκηναῖς κατοικήσας μετὰ Ἰσαὰκ καὶ Ἰακὼβ τῶν συγκληρονόμων τῆς ἐπαγγελίας τῆς αὐτῆς·
Εβρ. 11,9 Χαρις εις αυτήν την πίστιν του κατώκησεν εις την γην, που του είχε υποσχεθή ο Θεός, σαν εις ξένην περιοχήν και έζησε μέσα εις σκηνάς μαζή με τον Ισαάκ και τον Ιακώβ, που ήσαν συγκληρονόμοι της ιδίας υποσχέσεως του Θεού.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
