ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ
ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ
ΟΙ ΟΜΙΛΙΕΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΚΑΤΕΒΑΣΜΑ ΣΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΣΑΣ
ΟΔΗΓΙΕΣ: ΚΑΝΕΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΣΥΝΔΕΣΜΟ:
Δίπλα από το όνομα Κύριος Ιησούς Χριστός που υπάρχει ένα μικρό βελάκι , πατάμε εκεί και μας βγάζει διάφορες επιλογές από τις οποίες πατάμε το Download .
Και γίνεται η εκκίνηση να κατέβουν όλες οι ομιλίες.
Δευτέρα 3 Ιουνίου 2024
Ἠ ὑπερηφάνεια καί οἱ ἔπαινοι-Ἠ τελευταία ἀπάτη\Πῶς μᾶς πολεμᾶ ὁ διάβολος (Δ' μέρος), Αγ. Νικοδήμου Ἁγιορ.-Ἁόρατος πόλεμος Κεφ. 33, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ἠ ὑπερηφάνεια καί οἱ ἔπαινοι-Ἠ τελευταία ἀπάτη\Πῶς μᾶς πολεμᾶ ὁ διάβολος (Δ' μέρος), Αγ. Νικοδήμου Ἁγιορ.-Ἁόρατος πόλεμος Κεφ. 33, 2-6-2024, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης
http://hristospanagia3.blogspot.com
Κλῆρος καί Ἐκκλησία (Δ΄ μέρος)- Τα σκάνδαλα, Ἀγ. Παϊσίου καί Αγίων Πατέρων-Μέ πόνο καί ἀγάπη γιά τόν σύγχρονο ἄνθρωπο. Ἀρχ. Σάββας Ἀγιορείτης
Κλῆρος καί Ἐκκλησία (Δ΄ μέρος)- Τα σκάνδαλα, Ἀγ. Παϊσίου καί Αγίων Πατέρων-Μέ πόνο καί ἀγάπη γιά τόν σύγχρονο ἄνθρωπο, 2-6-2024,
Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης
http://hristospanagia3.blogspot.com
19 Μαΐου - Πρὶν ἀπὸ 41 χρόνια, στὸ μοναστήρι Gornensky τῆς πόλης τῆς Ἱερουσαλήμ, ἡ μοναχὴ Varvara (Vasilenko) /05/23/1915 - 19/05/1983/ καὶ ἡ μοναχὴ Veronica (Vasilenko) /1940 - 19/05/1983/ , μητέρα καὶ κόρη, σκοτώθηκαν.
19 Μαΐου - Πριν από 41 χρόνια, στο μοναστήρι Gornensky της πόλης της Ιερουσαλήμ, η μοναχή Varvara (Vasilenko) /05/23/1915 - 19/05/1983/ και η μοναχή Veronica (Vasilenko) /1940 - 19/05/1983/ , μητέρα και κόρη, σκοτώθηκαν.
Ο διάσημος Ρώσος συγγραφέας Βλαντιμίρ Κρούπιν σε ένα του δοκίμιο έγραψε για την Άνω Μονή: «Και το μοναστήρι διατηρείται επίσης αόρατα από τις μοναχές που έχουν πεθάνει εδώ και είναι αφιερωμένες σε αυτήν την ξηρά. Ιδιαίτερα σεβαστός είναι ο τάφος δύο μοναχών, μητέρας και κόρης, της Βερόνικας και της Βαρβάρας. Πάντοτε στον τάφο τους ανάβει ένα χρυσό καντήλι. Αυτοί είναι μάρτυρες της εποχής μας. Μόλις πρόσφατα δολοφονήθηκαν βάναυσα. Από ποιον? Υπηρέτες του Σατανά».
Η μοναχή Βαρβάρα γεννήθηκε στην περιοχή του Σμολένσκ, σε οικογένεια αγροτών. Πριν μπει στο μοναστήρι, εργάστηκε στην πατρίδα της στην περιοχή του Σμολένσκ σε καιρό ειρήνης και πολέμου.
Παντρεύτηκε το 1937 και το 1940 γεννήθηκε μια κόρη. Ο άντρας μου πέθανε στον πόλεμο. Η νεαρή χήρα υπέφερε βαριές θλίψεις: έναν παράλυτο πατέρα (που έμεινε εκεί για τρία χρόνια), ένα μικρό παιδί και πολεμική πείνα. «Πήγαινε και αγοράζεις ένα κιλό πατάτες», είπε η μητέρα, «αλλά δεν ξέρεις ποιος: είτε ο άρρωστος πατέρας είτε το παιδί.
Δὲν μποροῦσα νὰ τοὺς πῶ Χριστὸς Ἀνέστη, δὲν τὸ δεχόταν ἡ ψυχή τους!
Μια Πασχαλιά ανεβήκαμε οικογενειακώς να του πούμε το Χριστός Ανέστη. Ήταν η ώρα εντεκάμιση το πρωί. Μπαίνουμε μέσα,
– Χριστός Ανέστη.
– Πάτερ, Αληθώς Ανέστη, χαρούμενοι εμείς.
Αυτήν την ώρα ήρθαν κάποιοι άλλοι. Βγαίνουμε έξω από το κελάκι του και τους λέει,
– Καλημέρα σας.
Μου έκανε εντύπωση αυτό το πράγμα, τους χαιρέτισε με τον καθιερωμένο χαιρετισμό. Τους μίλησε, δεν ξέρω τι είπανε, φύγανε οι άνθρωποι. Εμένα, μου σφηνώθηκε ο λογισμός, το ξέχασε το Χριστός Ανέστη ο Γέροντας κιόλας;
Μας φωνάζει:
– Ελάτε μέσα. Βρε κουτό, τι σκέψεις είναι αυτές που κάνεις; Δεν μπορούσα να τους πω Χριστός Ανέστη, δεν το δεχόταν η ψυχή τους. Καταλαβαίνεις μωρέ;
Και άρχισε να κλαίει. Έβλεπε τις ταλαιπωρημένες ψυχές, τις μη δεκτικές να χαρούν αυτή τη χαρά της Αναστάσεως. Το σεβότανε.
Ωραία συμπεριφορά. Για μένα ήταν, το μάθημα. ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ. Εμείς τι λέμε; Εμείς θα το πούμε κι ας πέσει κάτω.
ΚΑΘΙΕΡΩΣΗ ΤΗΣ «ΓΥΝΑΙΚΕΙΑΣ ΙΕΡΟΣΥΝΗΣ» ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ; (Σχόλιο στήν πρόσφατη «χειροτονία» διακόνισσας)
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ
Εν Πειραιεί τη 27η Μαΐου 2024
ΚΑΘΙΕΡΩΣΗ ΤΗΣ «ΓΥΝΑΙΚΕΙΑΣ ΙΕΡΟΣΥΝΗΣ» ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ;
Όπως έχουμε και άλλοτε τονίσει, η καθιέρωση από ορισμένες προτεσταντικές κοινότητες, όπως αυτής των Αγγλικανών, της «χειροτονίας» των γυναικών σ’ όλους τους βαθμούς της Ιερωσύνης, μέχρι και του Επισκόπου, οφείλεται στην επικράτηση καινοφανών θεολογικών αντιλήψεων στους κόλπους του Προτεσταντισμού σχετικά με το θέμα αυτό, που είναι σαφώς ξένες προς το περιεχόμενο της αντιστοίχου διδασκαλίας της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας. Έχουν δε την αφετηρία τους, κατά κύριον λόγον, στην απόρριψη υπό των Προτεσταντών σύνολης της Εκκλησιαστικής και Πατερικής μας Παραδόσεως.
Μετά τη «Σύνοδο» της Κρήτης, στις συνοδικές αποφάσεις της οποίας, ως γνωστόν, το έργο και η «θεολογική» παραγωγή του Π.Σ.Ε. καταφάσκεται και επαινείται, (αντί απορρίψεως), αναζωπυρώθηκε και πάλι το εν λόγω θέμα από γνωστούς κύκλους, στην προσπάθειά τους να φέρουν σε ακόμη μεγαλύτερη προσέγγιση την Ορθοδοξία με τον Προτεσταντισμό μέσα στα πλαίσια του οικουμενιστικού γίγνεσθαι. Πριν μερικά χρόνια, και συγκεκριμένα το 2020, πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη Διεθνές Συμπόσιο με τίτλο: «Διακόνισσες: Παρελθόν – Παρόν – Μέλλον». Σύμφωνα με σχετική ανοικτή επιστολή της διοργανωτικής επιτροπής προς τις Τοπικές Ορθόδοξες Εκκλησίες: «Το συμπόσιο εξέτασε από επιστημονική και εκκλησιαστική προοπτική τον θεσμό των διακονισσών της Εκκλησίας, τόσο κατά τους πρώτους όσο και κατά τους επόμενους αιώνες, καθώς και τις σύγχρονες αντιδράσεις και επιφυλάξεις των Ορθοδόξων Εκκλησιών και άλλων χριστιανικών παραδόσεων». Ακολουθούν στην επιστολή οι λόγοι, οι οποίοι καθιστούν την αναβίωση του θεσμού των διακονισσών ως «επείγουσα ανάγκη».
Κυριακή τῆς Σαμαρείτιδος.«Γνῶσις καί λατρεία τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ». Π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΟΣ[:Ιω.4,5-42]]
Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου
με θέμα:
« ΓΝΩΣΙΣ ΚΑΙ ΛΑΤΡΕΙΑ ΤΟΥ ΑΛΗΘΙΝΟΥ ΘΕΟΥ»
[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 17-5-1998]
(Β375) Β΄έκδοσις
Σε όλους μας είναι γνωστός, αγαπητοί μου, ο θαυμάσιος εκείνος διάλογος που διημείφθη ανάμεσα εις τον Κύριον και την Σαμαρείτιδα γυναίκα, όπως ακούσαμε σήμερα στην ευαγγελική περικοπή, Κυριακή της Σαμαρείτιδος.
Ο διάλογος αυτός ανοίχθηκε πλάι στο πηγάδι του Ιακώβ, του προγόνου Ιακώβ, όταν ο Κύριος εκάθισε κουρασμένος από το ταξίδι του από την Ιουδαία στην Γαλιλαία. Αλλά έπρεπε, για λόγους συντομίας οδού, να περάσει από την Σαμάρεια. Ήταν Ιουδαία-Σαμάρεια-Γαλιλαία. Όπως θα λέγαμε, Πελοπόννησος-Θεσσαλία-Μακεδονία. Για να πάρομε, έτσι, μία εικόνα. Η Γαλιλαία ήταν βορεία επαρχία.
Οι μαθηταί είχαν πάει ως την πόλη για να αγοράσουν τροφές. Ο Κύριος τούς περίμενε εκεί στο πηγάδι του Ιακώβ. Στο διάστημα αυτό κατέφθασε μία γυναίκα Σαμαρείτιδα, δηλαδή καταγομένη από την πόλιν της Σαμαρείας. Και τότε ανοίχθηκε αυτός ο θαυμάσιος διάλογος, με αντικείμενον, κύριο θέμα, περί Θεού και περί Μεσσίου. Εκείνη, έκπληκτη από τους λόγους του Κυρίου, σπεύδει στην πόλη να αναγγείλει στους συμπατριώτες της περί του Μεσσίου. Ότι: «Μήπως είναι αυτός ο Μεσσίας;». Στο μεσοδιάστημα όμως επέστρεψαν οι μαθηταί από την πόλη και ετοίμασαν ένα πρόχειρο γεύμα.
Ο Κύριος όμως που ανέμενε την Σαμαρείτιδα, την ανέμενε να επιστρέψει μαζί με τους συμπατριώτες της, απαντάει εις τους μαθητάς που του είπαν να φάει: «Ἐγὼ βρῶσιν ἔχω φαγεῖν(: Εγώ έχω φαγητό να φάγω), ἣν ὑμεῖς οὐκ οἴδατε(: το οποίον φαγητό σεις δεν γνωρίζετε). Ἐμὸν βρῶμά ἐστιν ἵνα ποιῶ τὸ θέλημα τοῦ πέμψαντός με καὶ τελειώσω αὐτοῦ τὸ ἔργον(: διότι το δικό μου φαγητό είναι να κάνω, να ολοκληρώσω το έργον Εκείνου που με έστειλε, του Πατρός μου, του Θεού). Ἰδοὺ λέγω ὑμῖν, ἐπάρατε τοὺς ὀφθαλμοὺς ὑμῶν καὶ θεάσασθε τὰς χώρας, ὅτι λευκαί εἰσι πρὸς θερισμὸν ἤδη(: Να, κοιτάξτε, σηκώστε τα μάτια σας, κοιτάξτε τα χωράφια, που έχουν ασπρίσει τα στάχυα και είναι έτοιμα για θερισμό, περιμένουν τους θεριστάς τα στάχυα)».
Δηλαδή, με άλλα λόγια, ποια ήταν η βρώσις του Κυρίου Ιησού, που είπε: «Εγώ έχω να φάγω;». Ήταν η σωτηρία των ανθρώπων. Αυτό ήταν το κύριο μέλημα του Ιησού Χριστού· που εξάλλου και γι'αυτό ήρθε εις τον κόσμον αυτόν. Και όπως λέγει και ο Οίκος της εορτής -είναι ένα… να το πω χοντρικά, τροπάριον που ακούσαμε στον Όρθρον και λέγεται «οίκος» αυτό το ιδιαίτερο τροπάριο: «Ἦλθε – λέγει, εκεί - ἐκζητῶν τὴν εἰκόνα αὐτοῦ». « Ήλθε γυρεύοντας τη δική Του εικόνα». Γιατί ο άνθρωπος είναι εικόνα του Θεού Λόγου. Ακριβέστατα, δεν είναι εικών του Θεού ο άνθρωπος, αλλά είναι εικών του Θεού Λόγου του Ενανθρωπήσαντος, έστω κι αν είναι πρωθύστερον το σχήμα, ότι προϋπήρξε ο Αδάμ της Ενανθρωπήσεως του Υιού, ο δε Ιησούς Χριστός, με την ανθρωπίνη Του φύση είναι εικών του ουρανίου Πατρός. Συνεπώς ο άνθρωπος είναι εικών εικόνος. Μας το λέγει πολύ ωραία αυτό ο άγιος Ειρηναίος Λυώνος.
Ὁ Πρωθυπουργὸς δὲν ἐντρέπεται;
Τοῦ Αἰδεσιμολογιωτάτου Πρωτοπρεσβυτέρου π. Ἰωάννου Κ. Διώτη, Θεολόγου- Δημοσιογράφου- Συγγραφέως- Ἐκδότου (ὅπως ἐτίμησεν αὐτὸν ἡ Ἀκαδημία Ἀθηνῶν)
Ὁ Πρωθυπουργὸς κ. Κυριάκος Μητσοτάκης συνεχίζει νὰ ἐξοργίζη τοὺς πιστοὺς Ὀρθοδόξους Ἕλληνας μὲ τὰς συχνάς εἰσόδους του εἰς Ἱεροὺς Ναούς, νὰ ἀνάπτη κεριά, νὰ ἀσπάζηται ἱεράς εἰκόνας καὶ ὑποτίθεται ὅτι προσεύχεται.
Ἐὰν εἶχε στοιχειῶδες φιλότιμον, ἴχνη αὐτογνωστικῆς εὐαισθησίας καὶ ἐντροπὴν τινα, δὲν θὰ ἐτόλμα νὰ περιφρονῆ προκλητικῶς τὴν σαρωτικὴν πλειοψηφίαν τοῦ Λαοῦ καὶ νὰ ἐμπαίζη τὸν Θεόν. Ναί! Ἀπροκάλυπτος θεομπαίκτης καὶ ἀθεόφοβος εἶναι ὁ κυβερνώμενος ὑπὸ ξένων ἰσχυρῶν παραγόντων σημερινὸς κυβερνητὴς τῆς προδομένης Ἑλλάδος. Ἠρνήθη τὸν Θεὸν ὡς ὑπέρτατον νομοθέτην καὶ ἔθεσε τὸν ἑαυτὸν του ὑπεράνω τοῦ Θεοῦ, διὰ νὰ ἀντικαταστήση θείας ἐντολάς τῆς Ἁγίας Γραφῆς καὶ τῆς θεοφωτίστου Πατερικῆς σοφίας μὲ τὴν νομοθέτησιν τῆς ἀπανθρώπου σαρκικῆς παρὰ φύσιν ἀσελγείας, τοῦ σοδομιτισμοῦ, τοῦ ψευδογάμου ὁμοφυλοφίλων καὶ τῆς καταργήσεως τοῦ ἱεροῦ θεσμοῦ τῆς οἰκογενείας.
3 Ἰουνίου. Λουκιλιανοῦ, Παύλης μαρτύρων καὶ τῶν σὺν αὐτοῖς 4 νηπίων (†370-375). Ἁγιογραφικό ανάγνωσμα.
Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Δευτέρας ε´ ἑβδ. Πράξεων (Πρξ. ιβ΄ 12-17).
Πραξ. 12,12 συνιδών τε ἦλθεν ἐπὶ τὴν οἰκίαν Μαρίας τῆς μητρὸς Ἰωάννου τοῦ ἐπικαλουμένου Μάρκου, οὗ ἦσαν ἱκανοὶ συνηθροισμένοι καὶ προσευχόμενοι.
Πραξ. 12,12 Και αφού είδε πλέον καλά που ευρίσκετο, ήλθε στο σπίτι της Μαρίας της Μητρός του Ιωάννου, ο οποίος ελέγετο και Μάρκος, όπου ήσαν συγκεντρωμένοι αρκετοί και προσηύχοντο.
Πρωτοφανὴς ἀποστασία. Ἐπίσκοποι βάζουνε τοὺς ἑαυτούς τους δίπλα στοὺς Ἁγίους. (ΒΙΝΤΕΟ)
ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΕΚΛΗΣΙΟ ΠΡΟΣ ΤΙΜΗΝ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΒΗΣΣΑΡΙΩΝΑ ΣΤΑ ΚΑΜΜΕΝΑ ΒΟΥΡΛΑ ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ. ΔΙΑΚΡΙΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΕΠΙΣΚΟΠΟΙ ΣΥΜΕΩΝ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ
Η βλασφημία εἶναι ὑπαγόρευσις ψυχῆς δαιμονιώδους...
Η βλασφημία εἶναι ὑπαγόρευσις ψυχῆς δαιμονιώδους ἐξαναστάσης κατά τοῦ Θεοῦ· εἶναι ἡ ειδεχθής εἰκών τῆς ῦπό τοῦ πονηροῦ δαίμονος ἐλαυνομένης ψυχῆς· εἶναι τό σύμβολον τῶν ἀποστατῶν δαίμόνων· εἶναι ἡ φωνή ἡ ἐκ τοῦ βάθους τῆς ἀσεβείας ἐξερευγομένη· εἶναι ἡ ἡχώ τοῦ ταρτάρου!
Άγιος Νεκτάριος Αιγίνης-(Άπαντα Τόμος Ε' σελ. 142)
https://proskynitis.blogspot.com/2024/05/blog-post_119.html
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
