Ἡ ὑπακοή στόν Πνευματικό μας ὁδηγό Α΄ (Εὐεργετινός τόμ. Α΄- ὑπόθ. ΛΓ΄), Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ἡ ὑπακοή στόν Πνευματικό μας ὁδηγό Α΄ (Εὐεργετινός τόμ. Α΄- ὑπόθ. ΛΓ΄), Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης, Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 26-5-2018 στό Καθολικό τῆς Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, ζωντανή μετάδοση, http://hristospanagia.gr , Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...

ΑΓΙΟΥ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΜΠΡΙΑΝΤΣΑΝΙΝΩΦ.Ἔκθεση τῆς διδασκαλίας τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας γιά τή Θεομήτορα.

Η ΘΕΟΤΟΚΟΣ, η αειπάρθενος Μαρία, είναι ή ανώτερη απ’ όλες τις κτιστές λογικές υπάρξεις, είναι ασύγκριτα ανώτερη και από τούς κορυφαίους αγγέλους, τα Χερουβείμ και τα Σεραφείμ, είναι ασύγκριτα ανώτερη και άπ’ όλους τούς άγιους ανθρώπους. Ή Θεοτόκος είναι ή Δέσποινα και ή Βασίλισσα όλης της κτίσεως, της επίγειας και της ουράνιας. Ή Θεοτόκος είναι αειπάρθενος, δηλαδή παρθένος μέχρι τη γέννηση τού Θεανθρώπου Υιού της, παρθένος κατά τη γέννησή Του και παρθένος μετά τη γέννησή Του. Το όνομα Μαρία της δόθηκε με εντολή τού Θεού και σημαίνει κυρία .

Γιά να αντιληφτούμε τήν αξία της Θεοτόκου, γιά να τήν αντιληφτούμε στο μέγεθος πού τήν ομολογεί ή Ορθόδοξη Εκκλησία, πρέπει να χρησιμοποιήσουμε ώς πνευματικό χειραγωγό τήν ακριβή και λεπτομερή γνώση ενός ασύλληπτου γεγονότος της θείας παντοδυναμίας: της ενανθρωπήσεως του Θεού Λόγου.

Ό προαιώνιος Λόγος και Υιός του Θεού με τη δημιουργική Του δύναμη σχημάτισε γιά τον εαυτό Του σάρκα στή μήτρα της Παρθένου: Συνελήφθη Θεάνθρωπος και γεννήθηκε Θεάνθρωπος. Ό Υιός κατά τη θεία φύση έγινε Υιός κατά τήν ανθρώπινη φύση. Από τήν Παρθένο γεννήθηκε ό Ιησούς Χριστός, ένα πρόσωπο με δύο πλήρεις και ακέραιες φύσεις, τη θεία και τήν ανθρώπινη.

'Η θεία φύση, μολονότι άπειρη, δεν εξαφάνισε τήν ανθρώπινη φύση- και ή ανθρώπινη φύση, μολονότι πεπερασμένη, δεν περιόρισε τη θεία φύση. Αυτή ή τόσο θαυμαστή ένωση των δύο φύσεων, ένωση άσύγχυτη και αδιαίρετη, ένωση πού γίνεται δεκτή με τήν πίστη και με τήν πνευματική γνώση πού γεννιέται από τήν πίστη , ένωση ασύλληπτη γιά τη σαρκική και τήν ψυχική γνώση, πραγματοποιήθηκε με τη θεϊκή παντοδυναμία.

Ό ένανθρωπήσας Κύριος είχε όλα τα χαρακτηριστικά τού ανθρώπου: πνεύμα, ψυχή και σώμα. Πνεύμα είναι το λογικό τού ανθρώπου, ό νους του, ή σκέψη του, τα έλλογα αισθήματα της καρδιάς του, αισθήματα όμοια με τα έλλογα, επίσης, των Αγγέλων και ανόμοια με τα άλογα των κτηνών. Ή ψυχή φανερώνεται στή ζωτική δύναμη τού ανθρώπου. Χαρακτηριστικά της ψυχής είναι ή επιθυμία ή θέληση και ή ενέργεια, δηλαδή ό φυσικός θυμός πού δεν μεταβάλλεται σε οργή. Αυτά τα βλέπουμε και στα ζώα. Το ανθρώπινο πνεύμα τού Χριστού καταγινόταν στήν προσευχή και στή διδαχή του θείου λόγου με ανθρώπινο λόγο.

Ἅγιος Παΐσιος Ἁγιορείτης - Ὁ ναός εἶναι τό σπίτι τοῦ Θεοῦ ἐδῶ στή γῆ

 -Πολλοί άνθρωποι, Γέροντα, δεν θεωρούν απαραίτητο τον εκκλησιασμό.

– Δεν μπαίνουν στο βαθύτερο νόημα οι άνθρωποι· κόβουν το καλώδιο, την επαφή με τον Θεό, και μετά δεν μπορούν να βοηθηθούν. Δυστυχώς οι περισσότεροι Χριστιανοί δεν ζουν μυστηριακά, γι’ αυτό υπάρχει μια επίδραση δαιμονική.

Εγώ πάντοτε λέω στους λαϊκούς να εκκλησιάζονται, για να αγιάζονται. Και μόνον αν σκεφθεί κανείς ότι μπαίνοντας στον ναό του Θεού, μπαίνει στο σπίτι του Θεού κι εκεί δέχεται τη θεία Χάρη και αγιάζεται, είναι αρκετό για να συγκλονισθεί. Μέσα στον ναό μας παρακολουθούν ο Χριστός, η Παναγία, οι Άγιοι, ζητούμε τη βοήθειά τους, μπορούμε απλά να συνομιλούμε μαζί τους. Εκεί μας δίνεται η δυνατότητα να ζήσουμε τα Μυστήρια. Εκεί θυσιάζεται για μας ο Χριστός και μας δίνει το Σώμα και το Αίμα Του. Αυτό δεν πρέπει να μας συγκλονίζει;

– Γέροντα, τώρα με το πρόβλημα της υγείας μου δεν πηγαίνω στην εκκλησία και μου λείπει η Ακολουθία.

– Τώρα χρειάζεται να κάνεις λίγη υπομονή.

«Ἐγώ προηγουμένως παπά μου πήγαινα νά ἁμαρτήσω. Νά λερώσω τό στεφάνι μου»

 Κάποτε, όπως μου διηγείτο στα παιδικά μου χρόνια ο παπα-Θόδωρος, ο ιερεύς που με βάπτισε, κάλεσαν κάποιο βράδυ τον παππού του, που ’ταν και αυτός ιερεύς με το όνομα παπα-Γιώργης, για να κοινωνήσει έναν άρρωστο.

Ετοιμάστηκε ο παππούς ιερεύς, παίρνοντας μαζί του τον εγγονό του, Θεόδωρο, για να κρατάει το φαναράκι αναμμένο και να πηγαίνει έτσι μπροστά. Πήγε στην εκκλησία, πήρε το Άγιο Ποτήριο με τη Θεία Κοινωνία, αφού προηγουμένως φόρεσε το πετραχήλι του και έβαλε στους ώμους του τον αέρα.

 Έτσι γινόταν τα παλιά χρόνια. Μπροστά πήγαινε ο μικρός, ο Θοδωρής, με το φαναράκι και ένα μικρό θυμιατό. Ήταν χειμώνας και οι δρόμοι ήσαν έρημοι και το κρύο πολύ.

Σε μια στροφή του δρόμου, συναντούν μια σκοτεινή σιλουέτα – μόλις φαινόταν. Ο ιερεύς ούτε καν την πρόσεξε διότι όλη η προσοχή του ήταν στραμμένη στο Άγιον Ποτήριον και στη φύλαξη των Τιμίων Δώρων, του Σώματος και του Αίματος του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.

Εκείνη η σκιά ήταν γυναίκα, σταμάτησε απότομα και έντρομη. Ο παπάς, χωρίς να δώσει σημασία, προχώρησε στο δρόμο του. Πήγε στο σπίτι του αρρώστου και τον κοινώνησε.

Σε λίγο γύρισε πίσω από τον ίδιο δρόμο και άρχισε να σιγοβρέχει. Κάτω ο δρόμος ήταν γεμάτος λασπόνερα. Και βλέπει σε μια στιγμή μια γυναίκα, γονατιστή μέσα στις λάσπες και στα νερά, να κλαίει με λυγμούς. Ήταν η ίδια, που είχε συναντήσει πριν.

 

– Στάσου παπά μου, του λέει, μην προχωρήσεις άλλο.

Ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο http:// hristospanagia3.blogspot.gr γιά τίς 4-6-2018 ἕως 6-6-2018

Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ Πατέρες καί ἀδελφοί
Δόξα τῇ Ἁγίᾳ καί ὁμουσίῳ καί ζωοποιῷ καί ἀδιαιρέτῳ Τριάδι πάντοτε νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων
Εἴθε ὁ Πανάγιος Τριαδικός Θεός μας, ὁ Πατήρ, ὁ Υἱός καί τό Ἅγιον Πνεῦμα, νά εὐλογεῖ τήν ζωή μας.
Εἴθε καί ἐμεῖς νά δεχόμαστε τήν εὐλογία Του ζώντας μέ μετάνοια, ταπείνωση, ἀγάπη, ἀδιάλειπτη προσευχή, κατά Χριστόν ἄσκηση καί τακτική συμμετοχή στά Ἅγια Μυστήρια.
Λαμβάνετε αὐτό τό μήνυμα ὡς ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο
http://hristospanagia3.blogspot.gr, τήν ἱστοσελίδα http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr γιά τίς 4-6-2018 ἕως 6-6-2018

Ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο: http://hristospanagia3.blogspot.gr
▼  2018 (1951)

• ▼  Ιουνίου (87)
  • ▼  06 Ιουν (13)
    • «Δοῦλοι Χριστοῦ» Α΄ (Ἐφ. 6,5-6), Ἁγ. Ἰουστίνου Πόπ...
    • Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς († 1979) - Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκ...
    • Ἅγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης: «Εἶναι λάθος νά πρ...
    • ('Ἐκκλησιαστικά ἀρχεῖα, 1907. Ν 43. Ρ. 1889). Τό κ...
    • “As the Lord put on the body, leaving behind all p...
    • Ἡ προσευχή. Ἅγ. Ἰωάννης Χρυσόστομος
    • Ὁ Χριστός δέν εἶναι μόνον ἀληθινά Μεγάλος- εἶναι Α...
    • Συγκλονιστικό γεγονός πρίν τόν θάνατο μοναχοῦ. Προ...
    • Παναγούδα: Τό κελλί τοῦ Ἁγίου Παϊσίου (φωτογραφίες...
    • Δέν εἶμαι ὑπερήφανος!
    • Ηχητικό Αγιολόγιο 6 Ιουνίου

Στό σπίτι πού ὑπάρχει Ἁγία Γραφή φεύγει ὁ διάβολος

 Απόσπασμα από ομιλία του π. Σάββα Αγιορείτου.

.... Τό λέει ὁ Ἅγιος Ίωάννης ὁ Χρυσόστομος, στό σπίτι πού ὑπάρχει Ἁγία Γραφή, φεύγει ὁ διάβολος. Ἀλλά ἐννοεῖται βέβαια, ὅτι καί ἡ ζωή μας εἶναι σωστή. Πολλοί ἔχουν τήν Ἁγία Γραφή καί δέν τήν ἔχουν ἀνοίξει ποτέ. 

Σκονίζεται… δέν ξέρουν καί ποῦ τήν ἔχουνε… Πολλές φορές ρωτάω στήν ἐξομολόγηση, ἔχεις Ἁγία Γραφή; Ναί, λέει, κάπου πρέπει νά τήν ἔχω. Πόσο ἀμελεῖς εἴμαστε… Ἐνῶ ὁ χριστιανός κάθε μέρα πρέπει νά διαβάζει τήν Ἁγία Γραφή καί ἡ ζωή του νά συμφωνεῖ μέ τήν Ἁγία Γραφή, 

ὁπότε φυσικά ὁ διάβολος καίγεται καί φεύγει.

Ἀλλιῶς, εἶναι πνεῦμα, δέν ἐμποδίζεται, κινεῖται. Ἀλλά ὅταν δεῖ τόν Τίμιο Σταυρό; Ὅταν ἀκούσει τό Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ἐλέησέ με; Δέν μπορεῖ νά σταθεῖ, ἐξαφανίζεται.

 

Περί Ἐλεημοσύνης - Ἁγίου Ἰωάννη τῆς Κρονστάνδης

 Υπάρχει η άπειρη αγάπη και το άπειρο έλεος του Θεού προς τους ανθρώπους γενικότερα και κυρίως προς τους χριστιανούς, αλλά και προς τον καθένα μας χωριστά. Υπάρχει η σαφής και ξεκάθαρη ευαγγελική εντολή. 

Υπάρχει το παράδειγμα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Υπάρχει το όνομα του χριστιανού που φέρουμε όλοι μας, το ότι δηλαδή είμαστε μέλη του Χριστού, του σώματός Του. Να προσθέσεις σε όλα αυτά και την αίσθηση της ευσπλαχνίας που είναι έμφυτη στον άνθρωπο, την έβαλε ο ίδιος ο Θεός μέσα μας.

Αυτή αναγκάζει ακόμα κι έναν άγριο άνθρωπο, πολύ δε περισσότερο το χριστιανό, να νιώσει συμπάθεια για κάποιον που υποφέρει.

 Όλο το πλήθος των συνανθρώπων μας που αντιμετωπίζουν διάφορες και πιεστικές ανάγκες, οι φτωχοί, οι δυστυχισμένοι, οι πεινασμένοι, οι γυμνοί, οι άρρωστοι, δεν πρέπει όλοι αυτοί να διεγείρουν μέσα μας αισθήματα συμπάθειας; Όταν ζητάμε από τους άλλους να μας δείξουν συμπάθεια και να μας βοηθήσουν όταν υποφέρουμε από αρρώστιες κι αντιμετωπίζουμε διάφορες ανάγκες, τότε δεν είναι δίκαιο να περιμένουν κι οι άλλοι από μας να τους δείξουμε την ιδία συμπάθεια κι αγάπη; «Πάντα ουν όσα αν θέλητε ίνα ποιώσιν υμίν οι άνθρωποι, ούτω και υμείς ποιείτε αυτοίς» (Ματθ. ζ’ 12). Ο Θεός έχει μοιράσει τα τάλαντά Του στον καθένα μας για το κοινό καλό. Δε μας τα έδωσε για να ικανοποιήσουμε μόνο τη δική μας ματαιότητα. Τα τάλαντα αυτά δεν μας παρακινούν να εξυπηρετήσουμε τους αδελφούς και τις αδελφές μας στις δυσκολίες τους;

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓΙΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ: Ἡ ἱστορική Μονή στήν «καρδιά» τοῦ Ὀλύμπου πού λεηλατήθηκε καί καταστράφηκε πολλές φορές ἀπό Τούρκους καί Γερμανούς...

 Η ιστορική Μονή στην «καρδιά» του Ολύμπου που λεηλατήθηκε και καταστράφηκε πολλές φορές από Τούρκους και Γερμανούς. Την ίδρυσε ο Άγιος Διονύσιος και σύμφωνα με την παράδοση τα υλικά τα μετέφεραν σαμαρωμένες αρκούδες 

Ο Άγιος Διονύσιος κατά κόσμον Δημήτριος Καλέτσης γεννήθηκε περίπου το 1500 στο χωριό Σκλάταινα Καρδίτσας, στη σημερινή Δρακότρυπα. Αφού πέρασε από τις μονές του Μεγάλου Μετεώρου στην Καλαμπάκα, στο Άγιο Όρος και άλλες, το 1542 εγκαταστάθηκε στον Όλυμπο, όπου ασκήτευε μέσα σε ένα σπήλαιο, που ονομάστηκε “Άγιο Σπήλαιο” και σώζεται μέχρι και σήμερα. 

Σε υψόμετρο 850 μέτρων, στην καρδιά του Ολύμπου έχτισε την παλιά μονή, την οποία αφιέρωσε στην Αγία Τριάδα. Για αυτό ονομαζόταν αρχικά Μονή Αγίας Τριάδας και αργότερα πήρε το όνομα του ιδρυτή της. Η παράδοση λέει ότι όταν αποφάσισε να χτίσει το μοναστήρι ψηλά στον Όλυμπο, οι αρκούδες ξαφνικά ένα βράδυ, αποδεκάτισαν τα μουλάρια με τα οποία κουβαλούσαν τα υλικά. Όταν το πρωί οι καλόγεροι τον πληροφόρησαν τι συνέβη, τους έστειλε να σαμαρώσουν τις αρκούδες. 

Έκπληκτοι εκείνοι υπάκουσαν και έτσι το μοναστήρι χτίστηκε με υλικά που τα μετέφεραν οι αρκούδες. 

28 ΜΑΙΟΥ. Η ΑΓΙΑ ΜΑΡΤΥΣ ΕΛΙΚΩΝΙΣ ¨" Στή φυλακή, ὅπου τήν κλείδωσαν καταπληγωμένη, ὁ ἴδιος ὁ Κύριος τῆς ἐμφανίστηκε μαζί μέ τούς ἀρχαγγέλους Μιχαήλ καί Γαβριήλ. Ὁ Χριστός θεράπευσε τίς πληγές της, τήν παρηγόρησε καί τήν ἐνίσχυσε."

Η Ελικωνίς γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και ανατράφηκε με τα νάματα της χριστιανικής ευσεβείας. Ήταν οι χρόνοι βασιλείας του Γορδιανού    και του Φιλίππου. Η Έλικωνίς πήγε στην Κόρινθο και αποκήρυξε δημοσίως όσους προσέφεραν θυσίες στα είδωλα. Γί αυτό την συνέλαβαν και ο διοικητής Περίνος την διέταξε να προσφέρει λατρεία στο άγαλμα του Ασκληπιού. Η χριστιανό μάρτυς του απάντησε: «Εγώ είμαι δούλη του Χριστού και δεν γνωρίζω κανέναν Ασκληπιό. Κάνε ότι θέλεις σε εμένα!». Για την ομολογία της οδηγήθηκε στο κριτήριο και υπέμεινε φρικτά βασανιστήρια. Την έριξαν σε κάμινο, άλλα μία μεγάλη ποσότητα του αίματός της ξεχύθηκε κι έσβησε την φωτιά και η μάρτυς διαφυλάχθηκε αβλαβής.

 Την έριξαν σε λιοντάρια, αλλα εκείνα δεν την πείραξαν, αντιθέτως κουλουριάστηκαν δίπλα της. Την οδήγησαν στον βωμό των ειδώλων για να προσφέρει τιμές και εκείνη συνέτριψε τα είδωλα, εξοργίζοντας περισσότερο τούς διώκτες της. Στη φυλακή, όπου την κλείδωσαν καταπληγωμένη, ο ίδιος ο Κύριος της εμφανίστηκε μαζί με τους αρχαγγέλους Μιχαήλ και Γαβριήλ.

Μετά φόβου καί εὐλαβείας νά στέκεσαι εἰς τήν ἐκκλησίαν ( Γέροντας Ἐφραίμ Φιλοθεϊτης )

 Μετά φόβου και ευλαβείας να στέκεσαι εις την εκκλησίαν, διότι αοράτως ο Χριστός μας με τους αγίους αγγέλους παρευρίσκεται. 

Τους προσέχοντας και ευλαβείς, τους εμπιμπλά χάριτος και ευλογίας, τους απροσέκτους κατακρίνει ως αναξίους. 

Ηχητικό Αγιολόγιο 8 Ιουνίου

Ακούστε το βίο των Αγίων της Ορθοδοξίας που εορτάζουν σήμερα 8 Ιουνίου


Για να κατεβάσετε και να αποθηκεύσετε την ομιλία σε mp3 πατήστε ΕΔΩ (δεξί κλίκ αποθήκευση ως, ή αποθήκευση δεσμού ως)

8 Ιουνίου Συναξαριστής. Ανακομ. Λειψάνου Αγίου Θεοδώρου Στρατηλάτου, Νικάνδρου, Μαρκιανού, Καλλιόπης, Μελανείας Οσίας, Άθρε Οσίου, Νίκανδρου, Μάρκου, Ναυκρατίου, Παύλου Ομολογητού, Θεοφάνους Μάρτ., Θεοδώρου Επισκόπου, Σύναξις Υπεραγίας Θεοτόκου , Αρχαγγέλου Μιχαήλ εν Σωσθένειο.

Ἡ Ἁγία Καλλιόπη ἡ Μάρτυς

Εἶναι ἄγνωστο ἀπὸ ποῦ καταγόταν ἡ Ἁγία Μάρτυς Καλλιόπη, ἡ ὁποία ἄθλησε κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορος Δεκίου (249 – 251 μ.Χ.). Διακρινόταν τόσο γιὰ τὸ σωματικὸ καὶ ψυχικὸ κάλλος, ὅσο καὶ γιὰ τὴν εἰλικρινὴ καὶ βαθιὰ εὐσέβεια.

Κατὰ τὸν κηρυχθέντα τότε ἐναντίον τῶν Χριστιανῶν διωγμό, συνελήφθηκε καὶ ὁδηγήθηκε ἐνώπιον τοῦ ἐπάρχου γιὰ ἀνάκριση. Αὐτός, εὐθὺς ὡς ἀντίκρισε τὸ κάλλος τῆς Καλλιόπης, καταλήφθηκε ἀπὸ πονηροὺς λογισμοὺς καὶ πόθους καὶ προσπάθησε μὲ ὑποσχέσεις καὶ κολακεῖες νὰ μεταπείσει αὐτήν, ὥστε νὰ ὑποκύψει στοὺς ἔνοχους πόθους του.

Ἀλλ’ ἡ Καλλιόπη παρέμεινε ἀδιάφορη στὶς κολακεῖες καὶ ἀκλόνητη στὴν πίστη της. Τοῦτο ἐξόργισε τὸν ἔπαρχο, ὁ ὁποῖος ἀντιληφθεὶς ὅτι διαψεύδονταν οἱ ἐλπίδες του, διέταξε τὴν κατόπιν σκληρῶν βασανιστηρίων θανάτωσή της.

Ἔτσι, ἀφοῦ ἐμαστιγώθηκε ἀνηλεῶς, τῆς ἀπέκοψαν τοὺς μαστούς, τὴν κατέκαψαν μὲ ἀναμμένες λαμπάδες καὶ περιέχυσαν τὶς πληγές της μὲ ξύδι καὶ ἁλάτι.

Στὸ τέλος τὴν ἀποκεφάλισαν καὶ ἔτσι ἡ Ἁγία Καλλιόπη ἔλαβε τὸν ἀμαράντινο στέφανο τῆς δόξας καὶ εἰσῆλθε στὴ χαρὰ τοῦ Νυμφίου της Χριστοῦ.

8 Ἰουνίου. Ἀνακομιδή ἱερῶν λειψάνων Θεοδώρου τοῦ στρατηλάτου μεγαλομάρτυρος. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Ἡμέρας. Παρ. β΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Ῥωμ. ε΄ 17 - ς΄ 2).

Ρωμ. 5,17          εἰ γὰρ τῷ τοῦ ἑνὸς παραπτώματι ὁ θάνατος ἐβασίλευσε διὰ τοῦ ἑνός, πολλῷ μᾶλλον οἱ τὴν περισσείαν τῆς χάριτος καὶ τῆς δωρεᾶς τῆς δικαιοσύνης λαμβάνοντες ἐν ζωῇ βασιλεύσουσι διὰ τοῦ ἑνὸς Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Ρωμ. 5,17                  Διότι, εάν εξ αιτίας της παραβάσεως του ενός, του Αδάμ, ο θάνατος εκυριάρχησε δια του ενός ανθρώπου, πολύ περισσότερον αυτοί που παίρνουν τον ανεξάντλητον πλούτον της χάριτος και την δωρεάν της δικαιώσεως, θα βασιλεύσουν αιωνίως εις νέαν ζωήν δια μέσου του ενός, του Ιησού Χριστού.