ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΠΕΜΠΤΗ 1 ΙΟΥΝΙΟΥ 2023

Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς

Ἰουστῖνος ὕπνωσεν Σέρβος ὁ μέγας,

Θεολόγων σύνεδρος, Ἁγίων φίλος.

Θεανθρώπῳ ἥνωται ὑπνώσας λέων Ὀρθοδοξίας.

Ο Όσιος και θεοφόρος πατήρ Ιουστίνος γεννήθηκε στις 25 Μαρτίου του 1894 μ.Χ., ξημερώματα του Ευαγγελισμού στην πόλη Βράνιε της νοτίου Σερβίας. Ο πατέρας του ονομαζόταν Σπυρίδων και η μητέρα του Αναστασία. Κατά την βάπτιση έλαβε το όνομα Ευάγγελος. Η οικογένεια του πατέρα του ήταν εκ παραδόσεως ιερατική και είχε δώσει στην ορθόδοξη Εκκλησία τουλάχιστον επτά ιερωμένους. Αυτό εξάλλου φανερώνει και το επώνυμο Πόποβιτς (Παπαδόπουλος). Από μικρό παιδάκι ακόμα, συχνά επισκεπτόταν με τούς γονείς του τον Άγιο Πρόχορο τον Θαυματουργό στην κοντινή Μονή Πτσίνσκι όπου και είδε με τα μάτια του την θεραπεία της μητέρας του από βαριά ασθένεια.Μια δεύτερη πηγή ευλάβειας για τον μικρό Ευάγγελο ήταν η τακτική ανάγνωση του Ευαγγελίου από τα δεκατέσσερα του χρόνια μα και η ασκητική βίωση του μέχρι το τέλος της ζωής του.

Τρίτη πηγή θείας έμπνευσης έγινε για τον μικρό Πόποβιτς η ανάγνωση των Συναξαριών και αργότερα των έργων των Αγίων Πατέρων της Εκκλησίας. Έλεγε ο ίδιος χαρακτηριστικά: «η Ορθοδοξία δεν είναι βιβλιοθήκη, την οποία μπορείς να μελετήσεις, αλλά βίωμα το όποιο καλείσαι να ζήσεις. Η Ορθοδοξία είναι πρώτιστα βιοτή και μάλιστα Όσια Βιοτή και ύστερα διδαχή και μάλιστα διδαχή ζωής, χάριτος, η οποία δεν έχει τίποτε από την νέκρα του σχολαστικισμού και τον ορθολογισμό του προτεσταντισμού. Η Ορθοδοξία έχει την δική της μεθοδολογία και παιδαγωγική, τους Βίους των Αγίων».

Από την φύση του φιλόσοφος και διψασμένος για την θεία μα και την ανθρώπινη γνώση, ο μικρός Ευάγγελος εγγράφεται στα 1905 μ.Χ. στην Εκκλησιαστική Σχολή του Αγίου Σάββα στο Βελιγράδι όπου αξιώθηκε να έχει ως δάσκαλο του τον φωτισμένο Άγιο Νικόλαο Βελιμίροβιτς (βλέπε 5 Μαρτίου). Τελείωσε την Σχολή στα 1914 μ.Χ. μα τον πρόλαβε ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος και στρατεύτηκε ως νοσοκόμος. Ακολουθώντας την τύχη του σέρβικου στρατού, πήρε το δρόμο της εξορίας μέσα από τα βουνά της Αλβανίας προς την Κέρκυρα. Καθ' οδόν ένοιωσε πλέον έτοιμος να αφιερώσει την ζωή του στο Χριστό και με την ευλογία του Μητροπολίτου Βελιγραδίου Δημητρίου έλαβε στην Σκόδρα το μοναχικό σχήμα την 1η Ιανουαρίου του 1916 μ.Χ. και πήρε το όνομα του αγίου μάρτυρος και φιλοσόφου Ιουστίνου.

Από την Κέρκυρα, μετά από ενέργειες του Μητροπολίτου Δημητρίου, φεύγει με μια ομάδα φωτισμένων θεολόγων για θεολογικές σπουδές στην Αγία Πετρούπολη. Σύντομα όμως, λόγω των πολιτικών εξελίξεων στην Ρωσία, αναγκάστηκε να την εγκαταλείψει και να μεταβεί στην Οξφόρδη. Εκεί έμεινε δύο χρόνια ετοιμάζοντας την διδακτορική του εργασία με θέμα «Η θρησκεία και η φιλοσοφία του Ντοστογιέβσκι». Η εμμονή του στην κριτική του δυτικού Χριστιανισμού και στην υπεράσπιση του Ντοστογιέβσκι του κόστισε την απόρριψη της διατριβής. Έτσι στα 1919 μ.Χ., όταν, μετά το τέλος του πολέμου, γύρισε στην πατρίδα του τοποθετήθηκε ως καθηγητής θεολογίας στο Σρέμσκι Κάρλοβτσι. Σύντομα μεταβαίνει στην Αθήνα για να λαβή τελικά εκεί το διδακτορικό του δίπλωμα στην Πατρολογία στα 1926 μ.Χ. με θέμα «Το πρόβλημα του προσώπου και της γνώσεως στον Άγιο Μακάριο τον Αιγύπτιο». Γνώριζε πολύ καλά την παλαιοσλαβική, την αρχαιοελληνική, την λατινική, την ρωσική, την νεοελληνική, την αγγλική, την γερμανική και την γαλλική.

Στα επόμενα έτη εργάστηκε στις Εκκλησιαστικές Σχολές του Καρλοβικίου, της Πριζρένης και του Μοναστηρίου (Βίτολα). Στα 1930-31 μ.Χ. η Σερβική Εκκλησία τον έστειλε μαζί με τον Μητροπολίτη Ιωσήφ σε ιεραποστολική αποστολή στην Τσεχοσλοβακία. Εκεί εργάστηκαν επί ένα χρόνο στην διαφώτιση και οργάνωση των ενοριών και του μοναχικού βίου των ορθοδόξων Σλοβάκων στα Καρπάθια οι όποιοι επέστρεφαν και πάλι στην Ορθοδοξία από την Ουνία. Ενώ ακόμη βρισκόταν εκεί, εξελέγη το 1931 μ.Χ. επίσκοπος της νεοσυσταθείσης Επισκοπής Καρπαθίας αλλά από ταπείνωση δεν δέχτηκε την θέση εκείνη.

Φροντίδα τοῦ ὁσίου Γεωργίου Καρσλίδη γιά κεκοιμημένους

Πατέρας πνευματικού τέκνου του οσίου Γεωργίου ήταν κτίστης. Κάποτε αναγκάσθηκε να κτίζει σε τουρκοχώρια, μαζί με άλλους συμπατριώτες του Ποντίους. Εκεί τους βρήκε θανατηφόρα επιδημία και πέθανε, όπως και ο αδελφός του πρωτομάστορα. Τότε ο πρωτομάστορας τους έθαψε γρήγορα κι έφυγε για την πατρίδα του.

Στην επιστροφή πέρασε από ένα ελληνικό χωριό, βρήκε τον ιερέα και τον παρακάλεσε να τους κάνει ένα τρισάγιο. Όταν έφυγε ο γιος του νεκρού από το χωριό, όπου έμενε στους συγγενείς του, και πήγε να μείνει στο μοναστήρι πλησίον στον όσιο, δεν γνώριζε την αιτία του θανάτου του πατέρα του.

Μία ημέρα ο όσιος πήρε ένα κασελάκι, που είχε περίπου το σχήμα φέρετρου. Το εσωτερικό το είχε γεμάτο άμμο. Άναψε ένα κερί και είπε στον πνευματικό του υιό ότι θα ψάλει τη νεκρώσιμη ακολουθία στον πατέρα του, γιατί τον ενταφίασαν δίχως να του την αναγνώσουν. Συγχρόνως είπε πως πέθανε ακοινώνητος.

Ύστερα από χρόνια ο άνθρωπος αυτός συνάντησε τον πρωτομάστορα εκείνο και σε γενόμενη συζήτηση του είπε πως ο πατέρας του πέθανε ακοινώνητος και δίχως εξόδιο ακολουθία. Όταν ο όσιος απεκάλυψε τα του θανάτου αυτού, είχαν περάσει περισσότερα από δεκαπέντε έτη από του θανάτου.

Οἱ χῶρες τῆς Δύσης ὑιοθετοῦν τήν εὐθανασία – Ἡ Νέα Τάξη Πραγμάτων στήνει «Ἄουσβιτς» γιά ἀπελπισμένους

Όλο και περισσότερες κυβερνήσεις της Δύσης νομιμοποιούν την ευθανασία - Η αξία του ανθρώπου συνθλίβεται σε μια ναζιστική βιομηχανία θανάτου

Συντάκτης: Ελευθέριος Ανδρώνης

Η επέλαση του εωσφορικού «μετανθρωπισμού» οδηγεί όλο και περισσότερες χώρες της «πολιτισμένης» Δύσης να νομιμοποιούν την ευθανασία προκειμένου να έρθει πιο σύντομα σε πέρας το σχέδιο μείωσης και ελέγχου του παγκόσμιου πληθυσμού.

Οι μαριονέτες που βρίσκονται στις κυβερνήσεις των δυτικών κρατών, με κτηνώδεις και απάνθρωπους νόμους επισπεύδουν την «Τελική Λύση» που προωθείται από τα ναζιστικά απολειφάδια του WEF. Νόμοι που καλύπτονται από τον μανδύα μιας δήθεν «ανθρωπιάς», φιλοδοξούν να λειτουργήσουν ως δικαιωματιστικά «Άουσβιτς» για απελπισμένους ανθρώπους. Και η Νέα Τάξη Πραγμάτων μεριμνά για να δημιουργεί στρατιές από τέτοιους.

Και αφού όσο αυξάνεται ο υλισμός και η αθεΐα – τόσο αυξάνονται και οι αυτοκτονίες, γι’ αυτόν τον λόγο επιχειρούν να στήσουν «φάμπρικα» με αυτές, για να κερδίζουν οι σύγχρονοι «Μένγκελε» με τις λευκές ποδιές. Όπως ακριβώς – εδώ και πολλές δεκαετίες – έχουν στήσει βιομηχανία εκτρώσεων, έτσι κάνουν και με τους υποβοηθούμενους θανάτους. Για το σύγχρονο «τέρας» της συστημικής ιατρικής, δεν είναι αρκετά τα ποτάμια αίματος των αγέννητων παιδιών, θέλουν να προσθέσουν και το αίμα παιδιών, ενηλίκων και ηλικιωμένων για να ασελγήσουν ακόμα περισσότερο στον όρκο του Ιπποκράτη.

Πῶς οἱ ἐταιρίες ψυχολογικοῦ ἐπηρεασμοῦ, ὅπως ἡ «ὁμάδα Χόρχε», ἔχουν τήν δύναμη νά ἀνεβάζουν καί νά κατεβάζουν κυβερνήσεις!

 Μια κρυφή ομάδα Ισραηλινών πρακτόρων και hackers ισχυρίζονται ότι χειραγώγησαν περισσότερες από 30 εκλογές σε όλο τον κόσμο χρησιμοποιώντας με hacking, δολιοφθορές και αυτοματοποιημένη παραπληροφόρηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης σύμφωνα με μια οκτάμηνη έρευνα από τον Guardian που αποκάλυψε το έργο του «Team Jorge» – εδώ είναι τι πρέπει να γνωρίζετε έρευνα της Guardian.

Στο αναλυτικό του ρεπορτάζ ο Guardian ρίχνει «φως» στον τρόπο με τον οποίο χειραγωγείται με ηλεκτρονικά μέσα η κοινή γνώμη σε διάφορες χώρες.

Η μονάδα διευθύνεται, απο έναν πρώην πράκτορα των ισραηλινών ειδικών δυνάμεων που λέγεται Ταλ Χανάν και εργάζεται ιδιωτικά χρησιμοποιώντας το ψευδώνυμο «Χόρχε». Σε περισσότερες από έξι ώρες κρυφά ηχογραφημένων συναντήσεων, ο Hanan και η ομάδα του εξήγησαν για το πώς συγκεντρώνουν πληροφορίες για τους αντιπάλους τους, χακάροντας λογαριασμούς στο διαδίκτυο.

H διεθνής κοινοπραξία δημοσιογράφων που διεξήγαγε την έρευνα για την «ομάδα Χόρχε» αποτελείται από ρεπόρτερ μεγάλων μέσων όπως η Le Monde, το Der Spiegel και η El País και συντονίστηκε από μία γαλλική μη κερδοσκοπική οργάνωση, τη «Forbidden Stories».

Όπως αποκάλυψε ο Χάναν, προσφέρει υπηρεσίες σε ιδιωτικές εταιρείες που σχετίζονται με πολιτικές εκστρατείες προκειμένου να χειραγωγηθεί κρυφά η κοινη γνώμη ενώ συμπλήρωσε ότι οι υπηρεσίες της ομάδας του έχουν χρησιμοποιηθεί σε όλη την Αφρική, τη Νότια και Κεντρική Αμερική, τις ΗΠΑ και την Ευρώπη.

Ὁ Μητροπολίτης Κυθήρων Σεραφείμ περί τῶν Ἱερῶν Ἡσυχαστηρίων

Ἀναφορά

διά τά ἱερά Ἡσυχαστήρια ἐν ὄψει τῆς ἐκδικάσεως τῆς προσφυγῆς των εἰς τό Συμβούλιον τῆς Ἐπικρατείας

(Δημοσίευσις τοῦ ὑπ΄ἀριθ.574/15-11-2019 ἐγγράφου πρός τήν Ἱεράν Σύνοδον)

Μακαριώτατον Ἀρχιεπίσκοπον

Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος

Κύριον κ.ΙΕΡΩΝΥΜΟΝ

Πρόεδρον τῆς Ἱερᾶς Συνόδου

τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος

Ἰωάννου Γενναδίου 14

115 21 Ἀθήνας

Θέμα: «Περί τῶν Ἱερῶν Ἡσυχαστηρίων»

Μακαριώτατε ἅγιε Πρόεδρε,

Εὐλογεῖτε˙

Εὐσεβάστως προάγομαι, κατόπιν τοῦ ὑπ’ ἀριθ.4204/1993/18-9-2019 Ἐγκυκλίου Σημειώματος τῆς Ἱερᾶς ἡμῶν Συνόδου, (δι’ οὗ κοινοποιοῦντες ἡμῖν ἐπικαιροποιημένον σχέδιον Κανονισμοῦ «Περί τῶν Ἱερῶν Ἡσυχαστηρίων», μετά συνημμένου αὐτῷ ἐπεξηγηματικοῦ Ὑπομνήματος, πρός ἐνημέρωσιν καί μελέτην ὑφ’ ἡμῶν, ἀλλά καί δι’ ὑποβολήν τυχόν ἀπόψεων καί παρατηρήσεων ἐπ’ αὐτοῦ, ἐντός διμήνου ἀπό λήψεως αὐτοῦ), νά ὑποβάλω Ὑμῖν τάς κάτωθι ἡμετέρας ἀπόψεις – προτάσεις.

1. Ἐν πρώτοις θέλω νά ὑπομνήσω εἰς τήν Ὑμετέραν Μακαριότητα ὅτι ὡς Συνοδικόν μέλος τῆς Συνοδικῆς Περιόδου 2011-2012 συμμετέσχον εἰς τήν ἐν τῷ Διορθοδόξῳ Κέντρῳ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Πεντέλης συγκληθεῖσαν Ἡμερίδα Καθηγουμένων καί Ἐκπροσώπων τῶν Ἱερῶν Ἡσυχαστηρίων τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος τήν 15ην Μαρτίου 2012 ὑπό τήν Προεδρίαν τῆς Ὑμετέρας Μακαριότητος, παρουσίᾳ πολλῶν Σεβ. Μητροπολιτῶν, Καθηγητῶν, Νομικῶν συμβούλων καί μεγάλου ἀριθμοῦ ἐκπροσώπων τῶν Ἱερῶν Ἡσυχαστηρίων.

Κατά κοινήν ὁμολογίαν ἡ Ἡμερίς ἐκείνη κατέλιπεν ἀρίστας ἐντυπώσεις, καθότι κατά τήν διεξαγωγήν αὐτῆς ἐπεκράτησε κλῖμα ἀγάπης καί κατανοήσεως ἐν Χριστῷ εἰς πνευματικήν ἀτμόσφαιραν εἰλικρινείας καί μέ τήν δυνατότητα ἐλευθέρας διατυπώσεως γνωμῶν, παρατηρήσεων καί προτάσεων. Εἰς τήν ἐν θέματι Ἡμερίδα ἀντικείμενον συζητήσεως ἀπετέλεσε τό ὑπό τήν Προεδρίαν τῆς Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς ἐπί τοῦ Μοναχισμοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Μονεμβασίας καί Σπάρτης κ.Εὐσταθίου διαμορφωθέν «Προτεινόμενον σχέδιον Κανονισμοῦ περί τῶν Ἱερῶν Ἡσυχαστηρίων», τό ὁποῖον ἐβασίσθη εἰς τά πορίσματα καί συμπεράσματα τῆς εἰδικῶς συσταθείσης ὑποεπιτροπῆς ὑπό τήν Προεδρίαν τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Καστορίας κ.Σεραφείμ.

"Μὴ πεποίθατε ἐπ' ἄρχοντας...! Προκρίνατε, ἐναρέτους"

«Ἐκλέξατε Χριστιανὸν ἀγαπητόν, σώφρονα, ἀνεμπαθῆ καὶ γενναῖον. Μὴ συσχηματιζόμενον τῇ δολιότητι καὶ πανουργίᾳ, ἀλλ' ἐσχηματιζόμενον ἐντιμότητι καὶ ἀγαθοεργίᾳ. Τέκνα μου, μάθετε ἀπ' ἐμοῦ ὅτι ψεῦσται, πόται, μοιχοί, τυχοδιῶκται, Μασῶνοι, Ἑβραῖοι, Χριστιανῶν Ὀρθοδόξων διῶκται, νὰ εὑρίσκωσι πρέπει τῶν Κοινοβουλίων τὴν θύραν κλειστήν!... Οὐχὶ τῶν τοιούτων ὁ κότινος (ψῆφος). Διότι κακὰ ἀπεργάζεται ἡ καρδία αὐτῶν καὶ ὀλέθρια βγάζει ὁ νοῦς των. Μὴ πεποίθατε ἐπ' ἄρχοντας...!

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ, 1-6-2023, ΑΓ. ΙΟΥΣΤΙΝΟΥ ΜΑΡΤΥΡΟΣ

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ, 1-6-2023, ΑΓ. ΙΟΥΣΤΙΝΟΥ ΜΑΡΤΥΡΟΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥ

https://www.youtube.com/live/Z_9jy84VS9U?feature=share

Κάθε τι πού βλέπεις ἤ ἀκοῦς σ’ αὐτόν τόν κόσμο, πρέπει νά τό χρησιμοποιεῖς γιά νά φθάσεις μέχρι τόν Παράδεισο...

Κάθε τι που βλέπεις ή ακούς σ’ αυτόν τον κόσμο, πρέπει να το χρησιμοποιείς για να φθάσεις μέχρι τον Παράδεισο· άφησέ το να σε πάρει μέχρι εκεί. Ανέβα σκαλί-σκαλί από τα κτίσματα στον Κτίστη.

Όσιος Παΐσιος Αγιορείτης.

https://proskynitis.blogspot.com/2023/05/blog-post_303.html

1 Ἰουνίου. Ἰουστίνου φιλοσόφου καὶ μάρτυρος (†166). Πύρρου ἐπισκόπου. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Πέμ. ζ΄ ἑβδ. Πράξ. (Πρξ. κε΄ 13-19).

Πραξ. 25,13       Ἡμερῶν δὲ διαγενομένων τινῶν Ἀγρίππας ὁ βασιλεὺς καὶ Βερνίκη κατήντησαν εἰς Καισάρειαν ἀσπασόμενοι τὸν Φῆστον.

Πραξ. 25,13             Αφού δε επέρασαν μερικές ημέρες, ο βασιλεύς Αγρίππας και η αδελφή του Βερνίκη ήλθαν εις την Καισάρειαν με τον σκοπόν να χαιρετήσουν και να συγχαρούν τον Φήστον.

Πραξ. 25,14       ὡς δὲ πλείους ἡμέρας διέτριβον ἐκεῖ, ὁ Φῆστος τῷ βασιλεῖ ἀνέθετο τὰ κατὰ τὸν Παῦλον λέγων· ἀνήρ τίς ἐστι καταλελειμμένος ὑπὸ Φήλικος δέσμιος,

Πραξ. 25,14             Καθώς δε παρέμειναν εκεί περισσότερες ημέρες, ο Φήστος εξέθεσε στον βασιλέα τα κατά τον Παύλον λέγων· “κάποιος άνθρωπος έχει αφεθή φυλακισμένος από τον Φηλικα.

Πραξ. 25,15       περὶ οὗ γενομένου μου εἰς Ἱεροσόλυμα ἐνεφάνισαν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ πρεσβύτεροι τῶν Ἰουδαίων αἰτούμενοι κατ᾿ αὐτοῦ δίκην·

Πραξ. 25,15             Δι' αυτόν, όταν εγώ επήγα εις Ιεροσόλυμα, μου επέδωσαν καταγγελίαν οι αρχιερείς και οι πρεσβύτεροι των Ιουδαίων, ζητούντες να τον δικάσω και καταδικάσω.

Πραξ. 25,16       πρὸς οὓς ἀπεκρίθην ὅτι οὐκ ἔστιν ἔθος Ῥωμαίοις χαρίζεσθαί τινα ἄνθρωπον εἰς ἀπώλειαν πρὶν ἢ ὁ κατηγορούμενος κατὰ πρόσωπον ἔχοι τοὺς κατηγόρους τόπον τε ἀπολογίας λάβοι περὶ τοῦ ἐγκλήματος.

Πραξ. 25,16             Απήντησα όμως εις αυτούς ότι δεν υπάρχει συνήθεια στους Ρωμαίους, δια να φανούν ευχάριστοι εις κάποιους, να παραδίδουν ένα άνθρωπον εις θάνατον, πριν ο κατηγορούμενος έλθη εις αντιπαράστασιν προς τους μηνυτάς του και πριν λάβη το δικαίωμα να απολογηθή δια το έγκλημα, που κατηγορείται.

Πραξ. 25,17       συνελθόντων οὖν αὐτῶν ἐνθάδε ἀναβολὴν μηδεμίαν ποιησάμενος τῇ ἑξῆς καθίσας ἐπὶ τοῦ βήματος ἐκέλευσα ἀχθῆναι τὸν ἄνδρα·

Πραξ. 25,17             Οταν δε αυτοί ήλθαν μαζή μου εδώ, εγώ χωρίς καμμίαν αναβολήν εκάθισα αμέσως την επομένην ημέραν στο δικαστικόν βήμα και διέταξα να προσαχθή ο άνθρωπος αυτός.

Πραξ. 25,18       περὶ οὗ σταθέντες οἱ κατήγοροι οὐδεμίαν αἰτίαν ἐπέφερον ὧν ὑπενόουν ἐγώ,

Πραξ. 25,18             Οι κατήγοροι όμως, όταν εστάθησαν εις την δικαστικήν αίθουσαν, δεν διετύπωσαν καμμίαν εναντίον του κατηγορίαν, από εκείνας τας οποίας εγώ υπέθετα και επερίμενα.

Πραξ. 25,19       ζητήματα δέ τινα περὶ τῆς ἰδίας δεισιδαιμονίας εἶχον πρὸς αὐτὸν καὶ περί τινος Ἰησοῦ τεθνηκότος, ὃν ἔφασκεν ὁ Παῦλος ζῆν.

Πραξ. 25,19             Αλλά είχαν εναντίον του κάποια ζητήματα περί της ιδικής των θρησκείας και δια κάποιον Ιησούν πεθαμένον, δια τον οποίον ο Παύλος έλεγε ότι ζη.

Εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Πέμ. ζ΄ ἑβδ. Ἰωάν. (Ἰω. ις΄ 23-33).

Ιω. 16,23           καὶ ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ ἐμὲ οὐκ ἐρωτήσετε οὐδέν· ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ὅσα ἂν αἰτήσητε τὸν πατέρα ἐν τῷ ὀνόματί μου, δώσει ὑμῖν.

Ιω. 16,23                   Κατά την ημέραν εκείνην που θα κατέλθη εις σας το Πνεύμα το Αγιον, δεν θα με ερωτήσετε τίποτε, διότι θα σας έχη φωτίσει Εκείνο. Αληθώς σας λέγω, ότι όσα ζητήσετε από τον Πατέρα μου εν τω ονόματί μου, θα σας τα δώση.

Ιω. 16,24           ἕως ἄρτι οὐκ ᾐτήσατε οὐδὲν ἐν τῷ ὀνόματί μου· αἰτεῖτε καὶ λήψεσθε, ἵνα ἡ χαρὰ ὑμῶν ᾖ πεπληρωμένη.

Ιω. 16,24                  Εως τώρα δεν έχετε ζητήσει τίποτε, επικαλούμενοι το όνομα εμού, που είμαι ο αιώνιος αρχιερεύς και μεσίτης ιδικός σας πλησίον του Πατρός. Από εδώ όμως και πέρα να ζητήτε πάντοτε και θα λαμβάνετε, δια να είναι έτσι πλήρης και τελεία η χαρά σας εκ του γεγονότος ότι ο Πατήρ θα ακούη τας προσευχάς σας.

Ιω. 16,25           Ταῦτα ἐν παροιμίαις λελάληκα ὑμῖν· ἀλλ᾿ ἔρχεται ὥρα ὅτε οὐκέτι ἐν παροιμίαις λαλήσω ὑμῖν, ἀλλὰ παῤῥησίᾳ περὶ τοῦ πατρὸς ἀναγγελῶ ὑμῖν.

Ιω. 16,25                   Αυτά σας τα είπα με παραβολάς και αλληγορίας, κάπως συνεσκιασμένα και ασαφή, επειδή όσον καθαρά και αν σας τα είπω, δεν είσθε ακόμη εις θέσιν να τα εννοήσετε. Ερχεται όμως ώρα, οπότε δεν θα σας ομιλήσω πλέον με παραβολές και αλληγορίες, αλλά θα σας αναγγείλω καθαρά και ξάστερα τα περί του Πατρός και τα οποία με τον φωτισμόν του Αγίου Πνεύματος θα τα εννοήσετε εντελώς.

Ιω. 16,26           ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ ἐν τῷ ὀνόματί μου αἰτήσεσθε· καὶ οὐ λέγω ὑμῖν ὅτι ἐγὼ ἐρωτήσω τὸν πατέρα περὶ ὑμῶν·

Ιω. 16,26                  Κατά τον καιρόν εκείνον θα ζητήσετε, εν τω ονόματί μου, ότι θέλετε από τον Πατέρα. Και τότε δεν σας λέγω ότι εγώ θα παρακαλέσω τον Πατέρα για σας.

Ιω. 16,27           αὐτὸς γὰρ ὁ πατὴρ φιλεῖ ὑμᾶς, ὅτι ὑμεῖς ἐμὲ πεφιλήκατε, καὶ πεπιστεύκατε ὅτι ἐγὼ παρὰ τοῦ Θεοῦ ἐξῆλθον.

Ιω. 16,27                   Και τούτο διότι αυτός ο ίδιος ο Πατήρ μου σας αγαπά, επειδή και σεις έχετε αγαπήσει εμέ και έχετε πιστεύσει ότι εγώ εγεννήθην από τον Θεόν και από αυτόν έχω σταλή στον κόσμον.

Ιω. 16,28           ἐξῆλθον παρὰ τοῦ πατρὸς καὶ ἐλήλυθα εἰς τὸν κόσμον· πάλιν ἀφίημι τὸν κόσμον καὶ πορεύομαι πρὸς τὸν πατέρα.

Ιω. 16,28                  Μονογενής εγώ Υιός του Πατρός, εβγήκα από τον Πατέρα με την ενανθρώπησίν μου και ήλθα στον κόσμον. Παλιν αφίνω τον κόσμον και πηγαίνω προς τον Πατέρα”.

Ιω. 16,29           Λέγουσιν αὐτῷ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ· ἴδε νῦν παῤῥησίᾳ λαλεῖς, καὶ παροιμίαν οὐδεμίαν λέγεις.

Ιω. 16,29                  Λεγουν προς αυτόν οι μαθηταί του· “ιδού τώρα ομιλείς καθαρά, και δεν λέγεις καμμίαν δυσκολονόητον παραβολήν.

Ιω. 16,30           νῦν οἴδαμεν ὅτι οἶδας πάντα καὶ οὐ χρείαν ἔχεις ἵνα τίς σε ἐρωτᾷ. ἐν τούτῳ πιστεύομεν ὅτι ἀπὸ Θεοῦ ἐξῆλθες.

Ιω. 16,30                   Τωρα, που χωρίς να σου είπωμεν τίποτε είδες τας απορίας μας, επείσθημεν ότι γνωρίζεις τα πάντα και δεν έχεις ανάγκην να σου διατυπώση κανείς την ερώτησίν του, δια να γνωρίσης τι σκέπτεται. Ακριβώς λόγω της παγγνωσίας σου αυτής πιστεύομεν ότι κατάγεσαι από τον Θεόν και από αυτόν έχεις σταλή στον κόσμον”.

Ιω. 16,31           ἀπεκρίθη αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· ἄρτι πιστεύετε·

Ιω. 16,31                   Απήντησεν εις αυτούς ο Ιησούς· “τώρα πιστεύετε, και όμως θα κλονισθή η πίστις σας.

Ιω. 16,32           ἰδοὺ ἔρχεται ὥρα, καὶ νῦν ἐλήλυθεν, ἵνα σκορπισθῆτε ἕκαστος εἰς τὰ ἴδια καὶ ἐμὲ μόνον ἀφῆτε· καὶ οὐκ εἰμὶ μόνος, ὅτι ὁ πατὴρ μετ᾿ ἐμοῦ ἐστι.

Ιω. 16,32                   Ιδού έρχεται ώρα, και έχει έλθει τώρα η ώρα, να διασκορπισθήτε και να γυρίσετε ο καθένας εις τα σπίτια σας και να με αφήσετε μόνον. Και όμως εγώ δεν είμαι μόνος· διότι ο Πατήρ είναι μαζή μου.

Ιω. 16,33           ταῦτα λελάληκα ὑμῖν ἵνα ἐν ἐμοὶ εἰρήνην ἔχητε. ἐν τῷ κόσμῳ θλῖψιν ἕξετε· ἀλλὰ θαρσεῖτε, ἐγὼ νενίκηκα τὸν κόσμον.

Ιω. 16,33                   Αυτά σας τα είπα, δια να έχετε ειρήνην, καρπόν της πνευματικής επικοινωνίας και ενώσεώς σας με εμέ. Εις τον κόσμον τούτον θα έχετε θλίψιν, αλλά να έχετε θάρρος. Εγώ έχω νικήσει τον κόσμον. Και σεις με την ιδικήν μου δύναμιν θα νικήσετε τον κόσμον και θα αναδειχθήτε ένδοξοι θριαβευταί”.

 

http://www.imgap.gr/file1/AG-Pateres/AG%20KeimenoMetafrasi/KD/04.%20Ioan.htm