Οἱ χριστιανοί, γενικά, δέν πρέπει νά παίζουν μουσικά ὄργανα, οὔτε νά χορεύουν καί νά τραγουδοῦν, Α΄μέρος, ( Ἁγίου Νικοδήμου-Χρηστοήθεια), Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης

Οἱ χριστιανοί, γενικά, δέν πρέπει νά παίζουν μουσικά ὄργανα, οὔτε νά χορεύουν καί νά τραγουδοῦν, Α΄μέρος, ( Ἁγίου Νικοδήμου-Χρηστοήθεια), Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης, Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στις 30-1-2011 http://www.HristosPanagia.gr, http://hristospanagia3.blogspot.gr/, http://agiapsychanalysi.blogspot.gr, Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σε mp3: http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΔ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ((: Κατά Ματθαῖον Εὐαγγέλιο, κεφ. 22, χωρία 2 ἔως 14).Ὁ Ἅγιος Χρυσόστομος γιά τήν παραβολή τῶν βασιλικών γάμων

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΔ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ((:Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο, κεφ. 22, χωρία 2 έως 14)

     Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΩΝ ΒΑΣΙΛΙΚΩΝ ΓΑΜΩΝ

      ( ομιλία ΞΘ΄ από το Υπόμνημα του αγίου στο Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο)

  «ὡμοιώθη ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν ἀνθρώπῳ βασιλεῖ, ὅστις ἐποίησε γάμους τῷ υἱῷ αὐτοῦ(:Η βασιλεία των ουρανών είναι όμοια με βασιλέα, ο οποίος έκαμε μεγαλοπρεπείς γάμους στο παιδί του).

   καὶ ἀπέστειλε τοὺς δούλους αὐτοῦ καλέσαι τοὺς κεκλημένους εἰς τοὺς γάμους, καὶ οὐκ ἤθελον ἐλθεῖν. πάλιν ἀπέστειλεν ἄλλους δούλους λέγων· εἴπατε τοῖς κεκλημένοις· ἰδοὺ τὸ ἄριστόν μου ἡτοίμασα, οἱ ταῦροί μου καὶ τὰ σιτιστὰ τεθυμένα, καὶ πάντα ἕτοιμα· δεῦτε εἰς τοὺς γάμους. οἱ δὲ ἀμελήσαντες ἀπῆλθον, ὁ μὲν εἰς τὸν ἴδιον ἀγρόν, ὁ δὲ εἰς τὴν ἐμπορίαν αὐτοῦ·οἱ δὲ λοιποὶ κρατήσαντες τοὺς δούλους αὐτοῦ ὕβρισαν καὶ ἀπέκτειναν(:Και έστειλε τους δούλους του να καλέσει τους προσκαλεσμένους του στους γάμους, αλλά εκείνοι δεν ήθελαν να έλθουν. Πάλι έστειλε άλλους δούλους λέγοντας: ‘’Πείτε στους προσκαλεσμένους: ιδού το συμπόσιο το έχω ετοιμάσει, οι ταύροι μου και τα καλοθρεμμένα θρεφτάρια έχουν σφαγεί και όλα είναι έτοιμα. Ελάτε στους γάμους’’. Αλλά εκείνοι περιφρόνησαν την πρόσκληση, αδιαφόρησαν και πήγαν άλλος μεν στο κτήμα του, άλλος δε στο εμπόριό του. Οι υπόλοιποι δε, αφού έπιασαν τους δούλους, τους ύβρισαν και τους φόνευσαν).

    ἀκούσας δὲ ὁ βασιλεὺς ἐκεῖνος ὠργίσθη, καὶ πέμψας τὰ στρατεύματα αὐτοῦ ἀπώλεσε τοὺς φονεῖς ἐκείνους καὶ τὴν πόλιν αὐτῶν ἐνέπρησε. τότε λέγει τοῖς δούλοις αὐτοῦ· ὁ μὲν γάμος ἕτοιμός ἐστιν, οἱ δὲ κεκλημένοι οὐκ ἦσαν ἄξιοι· πορεύεσθε οὖν ἐπὶ τὰς διεξόδους τῶν ὁδῶν, καὶ ὅσους ἐὰν εὕρητε καλέσατε εἰς τοὺς γάμους, καὶ ἐξελθόντες οἱ δοῦλοι ἐκεῖνοι εἰς τὰς ὁδοὺς συνήγαγον πάντας ὅσους εὗρον, πονηρούς τε καὶ ἀγαθούς· καὶ ἐπλήσθη ὁ γάμος ἀνακειμένων(:Όταν άκουσε όμως αυτά ο βασιλιάς εκείνος οργίστηκε για την αχαρακτήριστη συμπεριφορά των προσκαλεσμένων, έστειλε τα στρατεύματά του, εξολόθρευσε τους φονιάδες εκείνους και κατέκαψε την πόλη τους. Τότε λέγει στους δούλους του: ‘’Ο μεν γάμος είναι έτοιμος, όμως οι προσκεκλημένοι δεν ήσαν άξιοι να παρακαθίσουν στο συμπόσιο. Πηγαίνετε λοιπόν εκεί, όπου βγάζουν οι δρόμοι και ξεχύνονται οι άνθρωποι, και όσους κι αν βρείτε καλέστε τους στους γάμους’’. Εξήλθαν οι δούλοι εκείνοι στους δρόμους και συγκέντρωσαν όλους όσους βρήκαν καλούς και κακούς· και γέμισε η μεγάλη αίθουσα του γαμήλιου συμποσίου από συνδαιτυμόνες.

Ἁγιορεῖται πατέρες καί Ἁγιορείτικα: Ὁ γέρο-Πέτρος (ὁ Πετράκης)

ΑΓΙΟΡΕΙΤΑΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΚΑΙ ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΑ: Ο Γερο-Πέτρος (ο Πετράκης)

 

 Ο Γερο-Πέτρος γεννήθηκε στην Λήμνο το 1891. Φαινόταν από φτωχιά μεν οικογένεια αλλά από σόι αρχοντικό. Γράμματα δεν ήξερε σχεδόν καθόλου, αλλά απέκτησε θείο φωτισμό από τους φιλότιμους σκληρούς αγώνες του. 

Από νεαρή ηλικία ζούσε καλογερικά ο κατά κόσμον Γεώργιος, αλλά το Μεγάλο Σχήμα το έλαβε μετά το τριακοστό έτος της ηλικίας του από έναν ευλαβή Γέροντα στον Όσιο Νείλο και πήρε το όνομα του Οσίου Πέτρου του Αθωνίτου.

 

Ο Πατήρ Πέτρος είχε φυσική απλότητα και πίστη μεγάλη, τα οποία βλέπει κανείς από τα πρώτα χρόναι της πνευματικής του πορείας. Μου είχε διηγηθή κάποτε ότι, μόλις είχε γίνει Μοναχός, αρρώστησε ο Γέροντας του βαριά. Στενοχωρέθηκε φυσικά πολύ, γιατί ένιωθε σαν το μικρό παιδί που κινδυνεύει να χάση την μάνα του, ενώ ακόμη θηλάζει. Δεν χασομεράει όμως· πηγαίνει στο Ναό και με όλη την παιδική του απλότητα και ευλάβεια λέει στον Όσιο Νείλο:

 

- Να το ξέρης, Όσιε Νείλε, εάν δεν κάνης αμέσως καλά τον Γέροντα μου, το κανδήλι σου θα το αφήσω σβηστό.

 

Ω του θαύματος! Ο Γέροντας έγινε αμέσως καλά, σηκώθηκε και πήγε και αυτός στο Ναό να ευχαριστήση τον Άγιο και άναψε εκείνος τα κανδήλια. Έζησε αρκετά χρόνια ο Γέροντας του και τον βοήθησε πνευματικά.

 

Αργότερα που έμεινε μόνος του, είχε ταλαιπωρηθή λίγο στις αρχές, γιατί είχε επηρεασθή από μερικούς Μοναχούς, που είχαν λίγο αδιάκριτο ζήλο, και έριξε τα κοντάρια από τις σημαίες στην Μεγίστη Λαύρα εις ένδειξιν διαμαρτυρίας για τον Βασιλέα Γεώργιο Β’ – γιατί έλεγαν ότι δήθεν είναι μασώνος – και δικάστηκε για την συκοφαντία από τις Αρχές του κράτους με τρία χρόνια εξορία στο νησί Σπιναλόγκα, για να υπηρετή τους λεπρούς. Είχε μετανιώσει όμως γι’ αυτή την ενέργεια του, όπως μου έλεγε:

 

- Ενήργησα σαν κοσμικός, Πάτερ Παΐσιε, και όχι σαν Μοναχός. Πολύ βλάφτηκα πνευματικά το διάστημα της εξορίας, γιατί δεν μπορούσα να κάνω τα καλογερικά μου καθήκοντα.

 

Στην επιστροφή του από την εξορία συνταξίδευε με έναν Μοναχό, ο οποίος μου έλεγε ότι ο Πατήρ Πέτρος κήρυττε μετάνοια στον κόσμο και έλεγε:

Τό ἐπιβεβαίωσε καί ὁ μάγος. Ὁ Χριστός νικάει τά μάγια. 60 ἀληθινές ἱστορίες μαγείας.

ΤΟ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΕ ΚΑΙ Ο ΜΑΓΟΣ

Γράφει ο αείμνηστος π. Κοσμάς Γρηγοριάτης: “Βρισκόμουν σε περιοδεία καί πριν μπω στην πόλη Λικάσι 15 χιλιόμετρα έξω, σταματήσαμε μέ άλλα δύο αυτοκίνητα, στη μέση του δρόμου, πού είχε κλείσει από τον πολύ κόσμο. Περισσότερα από 500 άτομα έτρεχαν πάνω-κάτω τρομαγμένα.

Σε λίγο βρέθηκαν μπροστά μου τέσσερις ιθαγενείς, κατακόκκινοι καί λουσμένοι στον ιδρώτα, κρατώντας στούς ώμους τους τό φέρετρο ενός παιδιού. Από πίσω ακολουθούσε τό πλήθος μέ αλαλαγμούς καί φόβο. Κατευθυνόταν προς τό μέρος μας μέ γρήγορο καί σταθερό βήμα. Ξαφνικά μια ορατή δύναμη τούς έσπρωξε όλους πλαγίως δεξιά.

Έτσι τούς έβγαλε από τό δρόμο πού οδηγούσε προς τό νεκροταφείο. Αυτοί επέμεναν να συνεχίσουν, οπότε τούς έφερε 2-3 γύρους στον ίδιο τόπο μέ πολύ μεγάλη ταχύτητα. Τό δε σπουδαίο ήταν, ότι η κάσα φαινόταν σαν καρφωμένη στούς ώμους τους. Τέλος τούς γύρισε προς τά σπίτια καί πάλι στη χαράδρα καί στο δρόμο κ.ο.κ. Ρώτησα τρεις ανθρώπους σε διαφορετικά σημεία και οι τρεις μού απάντησαν τρομαγμένοι: “Πάτερ, είναι μάγια στη μέση”. Ζήτησα από τον ηλικιωμένο οδηγό μας περισσότερες εξηγήσεις καί μού απάντησε καί αυτός τρομαγμένος:

- Πάτερ, από μικρό παιδί άκουγα γι’ αυτό τό είδος της μαγείας καί δεν τό πίστευα να τώρα τό βλέπω καί είναι αλήθεια. Ο πατέρας του πήγε στο μάγο καί τού ζητεί σε να κάνει τά μάγια του, ώστε να αποκαλυφθεί ποιός έκανε μάγια καί σκότωσε τό παιδί του.

Ναυπάκτου Ἱερόθεος: - Ἡ ἀποκάλυψη στόν Ἀπόστολο Παῦλο

 

Θά ἐπιμείνω στήν περίπτωση τοῦ Ἀποστόλου Παύλου. Πολεμοῦσε τούς Χριστιανούς καί ὁ Χριστός τοῦ εἶπε: «Σαούλ, Σαούλ, γιατί μέ διώκεις;» Ἐκεῖνος ἀπάντησε: «Ποιός εἶσαι ἐσύ πού σέ διώκω;» Ὁ Χριστός τοῦ εἶπε: «Ἑγώ εἶμαι ὁ Ἰησοῦς πού ἐσύ τόν καταδιώκεις».

Ἐδῶ κρύβεται ἕνα σοβαρό ἑρμηνευτικό καί θεολογικό γεγονός. Ὁ Σαούλ ἦταν καλός μελετητής τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης καί ἐκεῖ διάβαζε γιά τόν Ἄσαρκο Λόγο, τόν Γιαχβέ πού ἐμφανιζόταν στούς Προφῆτες μέσα στήν δόξα τοῦ Θεοῦ.

Ἀντίθετα στίς ἡμέρες του ἐμφανίσθηκε κάποιος Ἰησοῦς, ὁ ὁποῖος ὀνόμαζε τόν ἑαυτό του ὅτι ἦταν Υἱός τοῦ Θεοῦ. Ὁ Σαούλ ὡς εὐσεβής Ἰουδαῖος δέν μποροῦσε νά τό ἀποδεχθῆ αὐτό, ἀφοῦ ὁ Γιαχβέ πού ἐμφανιζόταν στούς Προφήτας καί τούς δικαίους τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης ἦταν ὁ Γιαχβέ. Ὁ Σαούλ δέν νόμιζε ὅτι διώκει τόν Γιαχβέ τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης. Ἀντίθετα θεωροῦσε ὅτι ἐν ὀνόματι τοῦ Γιαχβέ πολεμοῦσε μερικούς πού κήρυτταν τόν Ἰησοῦν ὡς τόν Υἱό τοῦ Θεοῦ. Αὐτό δέν μποροῦσε νά τό ἀποδεχθῆ.

  Ἔτσι ὁ Χριστός τοῦ ἀπεκάλυψε ὅτι Αὐτός εἶναι ὁ Γιαχβέ τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης πού σαρκώθηκε, ἔγινε ἄνθρωπος καί ἐκεῖνος τόν διώκει.

Λόγος παρηγορητικός στούς μοναχούς πού θλίβονται1

Ἁγίου Ἰγνατίου Μπριαντσανίνωφ

«Παιδί μου », λέει ἡ Γραφή, «ἄν ἔρχεσαι νά ὑπηρετήσεις τόν Κύριο, τόν Θεό, ἑτοιμάσου γιά δοκιμασίες. Ἴσια νά ἔχεις τήν καρδιά σου καί ὁπλισμένη μέ κουράγιο... Ὅ,τι κι ἄν σέ βρεῖ, δέξου το· καί στίς ἀλλεπάλληλες ἀναποδιές, πού θά σέ ρίξουν χαμηλά, δεῖξε ὑπομονή»².

Οἱ θλίψεις ἦταν πάντοτε σημάδι καί ἀπόδειξη εὔνοιας τοῦ Θεοῦ. Οἱ θλίψεις ἦταν πάντοτε καί τό γνώρισμα τῆς εὐαρεστήσεως τοῦ Θεοῦ ἀπό τούς Πατριάρχες, τούς Προφῆτες, τούς Ἀποστόλους, τούς Μάρτυρες, τούς Ὁσίους. Ὅλοι οἱ Ἅγιοι πέρασαν ἀπό τόν στενό δρόμο τῶν δοκιμασιῶν καί τῶν θλίψεων³, καί μέ τήν ὑπομονή τους πρόσφεραν τόν ἑαυτό τους θυσία εὐπρόσδεκτη ἀπό τόν Θεό⁴.

Μέ παραχώρηση τῆς θείας πρόνοιας, διάφορες συμφορές βρίσκουν καί τώρα τίς ἅγιες ψυχές, γιά ν᾿ ἀποκαλυφθεῖ ἡ ἀγάπη τους στόν Θεό μέ τόν πιό ξεκάθαρο τρόπο.

Τίποτα δέν συμβαίνει στόν ἄνθρωπο δίχως τή συγκατάθεση καί τήν παραχώρηση τοῦ Θεοῦ.

Ὅποιος ἐπιθυμεῖ νά ἀκολουθήσει τόν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό καί νά γίνει «κατά χάριν» παιδί τοῦ Θεοῦ, ἀναγεννημένο ἀπό τό Πνεῦμα, πρῶτα ἀπ᾿ ὅλα πρέπει νά ἐπιβάλει στόν ἑαυτό του ὡς κανόνα καί ὡς ἀναμφισβήτητη ὑποχρέωση τό νά ὑπομένει καλόψυχα ὅλες τίς θλίψεις, ὅλους τούς σωματικούς πόνους, ὅλες τίς ἀνθρώπινες ἀδικίες, ὅλες τίς δαιμονικές ἐπιθέσεις, ἀκόμα καί ὅλες τίς ἐπαναστάσεις τῶν ἴδιων του τῶν παθῶν.

Ὁ χριστιανός πού ἐπιθυμεῖ νά εὐαρεστήσει τόν Θεό, πάνω ἀπ᾿ ὅλα χρειάζεται ὑπομονή καί σταθερή ἐλπίδα σ᾿ Ἐκεῖνον. Τά ὅπλα αὐτά πρέπει νά τά κρατάει συνεχῶς στά νοερά χέρια τῆς ψυχῆς του, γιατί ὁ πονηρός ἐχθρός μας, ὁ διάβολος, μέ κάθε μέσο πασχίζει στόν καιρό τῆς θλίψεως καί τοῦ πόνου νά μᾶς ρίξει στήν ἀκηδία καί ν᾿ ἁρπάξει ἀπό μέσα μας τήν ἐλπίδα στόν Κύριο.

Ὁ Θεός ποτέ δέν ἀφήνει τούς πιστούς δούλους Του νά δοκιμαστοῦν πάνω ἀπό τίς δυνάμεις τους. «Ὁ Θεός, πού κρατάει τίς ὑποσχέσεις Του», γράφει ὁ ἅγιος ἀπόστολος Παῦλος, «δέν θά ἐπιτρέψει σέ κανέναν πειρασμό νά ξεπεράσει τίς δυνάμεις σας· ἀλλά, ὅταν ἔρθει ὁ πειρασμός, θά δώσει μαζί καί τή διέξοδο, ὥστε νά μπορέσετε νά τόν ἀντέξετε»⁵.

Περπατοῦσε μέ σπασμένη τήν σπονδυλική του στήλη!

 Άγιος Σεραφείμ της Βίριτσας (1866-1949).

 Μια φορά ένας από τους κατοίκους της Βίριτσα έκανε σκι και έσπασε την σπονδυλική του στήλη. Οι συγγενείς του έτρεξαν αμέσως στον πατέρα Σεραφείμ [Άγιο Σεραφείμ της Βίριτσας] με την παράκληση να προσευχηθεί για την υγεία του.

Ο Γέροντας τους καθησύχασε, λέγοντάς τους ότι όλα θα πάνε καλά.

«Φύλαξε τήν καρδιά σου!» ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΧΡΙΔΟΣ.

«Φύλαξε την καρδιά σου!». Αυτά τά λόγια ειπώθηκαν κατά καιρούς στο παρελθόν, από εμπείρους ασκητές. Ο γέροντας Ιωάννης της Κρονστάνδης (σ.τ.μ. σύγχρονος άγιος της Ρωσικής Ορθοδόξου Έκκλησίας-20 Δεκεμβρίου), λέει στην εποχή μας κάτι παρόμοιο: «Η καρδιά είναι εκ φύσεως εκλεπτυσμένη, πνευματική και ουράνια. Φρούρησέ την. Μην την παραφορτώνεις μην την κάνεις γεώδη να είσαι εγκρατής πολύ στο ποτό και στο φαγητό και γενικώς στις σωματικές απολαύσεις. Ή καρδιά είναι ο ναός του Θεού. Ει τις τον ναόν του Θεού φθείρει, φθερεί τούτον ο Θεός• ο γάρ ναός του Θεού άγιος έστιν, οίτινές εστε υμείς (Α' Κορινθ. 3,17)». 

Γέροντα πέρασα μία δύσκολη ἑβδομάδα...

-Γέροντα πέρασα μία δύσκολη ἑβδομάδα. -Ὄχι, πέρασες μία ἑβδομάδα μέ ἔλλειψη ἐμπιστοσύνης στόν Θεό! ( Γέρ.Κύριλλος)

 

https://apantaortodoxias.blogspot.com/2018/08/blog-post_327.html