Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Παρασκευής 13-12-13

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2013. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Θεσσαλονικείς Α΄ κεφ. γ΄ 6 - 18  

γ΄ 6 - 18
 

Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν κεφ. Κ΄ 19 - 26 

Κ΄ 19 - 26
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

α)Τά τέσσερα ἀπαραίτητα πνευματικά ὅπλα. β)Περί τοῦ ὅτι δέν πρέπει νά ἐμπιστευόμαστε τόν ἑαυτό μας. γ)Περί τοῦ ὅτι πρέπει νά ἔχουμε ὅλη μας τήν ἐλπίδα στό Θεό (Ἀόρατος Πόλεμος, Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου)_mp3

Π. Σάββας 2013-12-11_α)Τά τέσσερα ἀπαραίτητα πνευματικά ὅπλα. β)Περί τοῦ ὅτι δέν πρέπει νά ἐμπιστευόμαστε τόν ἑαυτό μας. γ)Περί τοῦ ὅτι πρέπει νά ἔχουμε ὅλη μας τήν ἐλπίδα στό Θεό (Ἀόρατος Πόλεμος, Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου)_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 11-12-2013 (Σύναξη γυναικῶν).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

Ὁλιγάριθμες ἐνοριακές κοινότητες

ΤΑ ΑΣΚΗΤΙΚΑ ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ

5.ΟΛΙΓΑΡΙΘΜΕΣ ΕΝΟΡΙΑΚΕΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ

Κλείνοντας θά πρέπει νά ὑπογραμμισθεῖ ὅτι, γιά νά ἐπιτευχθοῦν ὅλα τά ἀνωτέρω, θά πρέπει οἱ κοσμικές Ἐνορίες νά εἶναι ὀλιγάριθμες, κατά τό πρότυπο τῶν μοναστικῶν Ἐνοριῶν. Ὁ Κύριος μᾶς λέγει ὅτι «ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ καλός, καὶ γινώσκω τὰ ἐμὰ καὶ γινώσκομαι ὑπὸ τῶν ἐμῶν»⁴⁹. Ἐπίσης μᾶς διδάσκει ὅτι «ὁ ...εἰσερχόμενος διὰ τῆς θύρας ποιμήν ἐστι τῶν προβάτων. Τούτῳ ὁ θυρωρὸς ἀνοίγει, καὶ τὰ πρόβατα τῆς φωνῆς αὐτοῦ ἀκούει, καὶ τὰ ἴδια πρόβατα καλεῖ κατ’ ὄνομα καὶ ἐξάγει αὐτά»⁵⁰. Ὁ καλός ποιμήν ἀκολουθώντας τό πρότυπο τοῦ Κυρίου θά πρέπει νά ἔχει μία προσωπική σχέση μέ τά λογικά του πρόβατα, νά γνωρίζει τό ὄνομά τους, τήν οἰκογενειακή τους κατάσταση, τά ποικίλα προβλήματά τους.

ΑΓΙΟΣ ΓΑΒΡΙΗΛ Ο ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ. ΟΙ ΔΑΙΜΟΝΙΚΕΣ ΔYΝΑΜΕΙΣ. "Πάτερ, πῶς καταφέρνετε καί πολεμᾶτε τόν Πονηρό; —Αὐτό εἶναι κάτι πού μαθαίνω συνεχῶς ἐδῶ καί πενήντα χρόνια. Κι ἐσύ θέλεις νά τό μάθεις ἀμέσως; ἀπάντησε χαμογελαστός."

ΟΙ ΔΑΙΜΟΝΙΚΕΣ ΔYΝΑΜΕΙΣ

Κάποιο χειμώνα με πολλή παγωνιά, οι μοναχές μού συνέστησαν να πάω στο δωμάτιο για τους επισκέπτες, που ήταν πιο ζεστά. Πήγα. Ξεκουραζόμουν, όταν ήρθε κατά πάνω μου μια ομάδα δαιμόνων -ήταν δέκα και παραπάνω ίσως. «Να, Αυτός είναι ο εχθρός μας», έλεγαν μεταξύ τους και απειλούσαν με τα νύχια τους να μου βγάλουν τα μάτια. Ούτε εικόνα είχα μαζί μου ούτε το σταυρό. Μόνη μου άμυνα ήταν η προσευχή. Σηκώθηκα και πήγα στο κελί μου. Με ακολούθησαν αλλά δεν με άγγιζαν. Στο κελί μου δεν μπόρεσαν να μπουν. Εκεί με προστάτευε η χάρις του Κυρίου.

Με νηστεία και αδιάλειπτη προσευχή ο Γέροντας παρακαλούσε τον Κύριο για κάθε ψυχή. Με δάκρυα και ολονυχτίες ελευθέρωνε τις ψυχές από τα χέρια των δαιμόνων. Και φώναζε στους τελευταίους:

Ἅγιος Παντελεήμων καί Παπανικόλας Πλανᾶς

Ὅταν κάποτε διώχτηκε ὁ ἅγιος Νικόλαος ὁ Πλανᾶς ἀπ᾿ τόν Ἱ. Ναό τοῦ ἁγίου Παντελεήμονος πού ἐφημέρευε, ἔκλαιγε στόν ἐρημικό δρόμο, ἐνῶ βάδιζε πρός τό σπιτάκι του. Ξαφνικά ἕνας φωτεινότατος νέος μέ γλυκύ χαμόγελο παρουσιάστηκε καί τόν ρώτησε ποιά ἦταν ἡ αἰτία τῆς στενοχώριας του. Ἐκεῖνος, ἁπλός καί ταπεινός ὅπως ἦταν, σάν ἕνα παιδί, τοῦ εἶπε τόν πόνο του. Τότε ὁ θεῖος νεανίας τόν παρηγόρησε:

Ὁ γέροντας Ἰάκωβος Τσαλίκης γιά τίς συμπροσευχές καί τό Βάπτισμα τῶν ἑτεροδόξων

Διηγεῖται ὁ Γέροντας Ἰάκωβος Τσαλίκης: «Κάποτε ἐπισκέφθηκε τὸ Μοναστήρι μᾶς ἕνας Προτεστάντης πάστορας. Ὅταν μὲ ἐνημέρωσαν ὅτι αὐτὸς ὁ κύριος εἶναι ἱερέας τῶν Προτεσταντῶν, τὸν πλησιάσαμε καὶ τὸν ξεναγήσαμε στὸ Μοναστήρι μας. Μετά, εἶπα νὰ ἑτοιμάσουν γιὰ τὸν ἄνθρωπο φαγητό. Ἐγὼ δὲν κάθησα μαζί του στὸ τραπέζι, ἀλλὰ ἀποσύρθηκα στὸ κελί μου. Διότι αὐτὸ ἀπαιτεῖ ἡ τάξις. Οἱ Πατέρες ἀπαγορεύουν τὴ συμπροσευχὴ ποὺ προηγεῖται τῆς κοινῆς τραπέζης».

Σὲ ἄλλη περίπτωση ἐπισκέφθηκαν τὸ Μοναστήρι δύο ἁγιορεῖτες ἱερομόναχοι καὶ μιὰ ἡλικιωμένη κυρία Καθολική, ρωσικῆς καταγωγῆς, ποὺ εἶχε ἀποφασίσει νὰ γίνει Ὀρθόδοξη.

Ὅταν στὸ Γέροντα ἀναφέρθηκε ὅτι, κατόπιν ἀποφάσεως τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, στὰ ἄτομα αὐτὰ εἶναι ἀρκετό το μυστήριο τοῦ Χρίσματος, χωρὶς τὸ Βάπτισμα, ὁ Γέροντας εἶπε:

Φθόνος-τό σαράκι τῆς ψυχῆς (Γ΄ μέρος): Τά ἀποτελέσματα τοῦ φθόνου καί ἡ ζήλεια.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΦΘΟΝΟΥ

   1) Ἀπό τό φθόνο γεννιοῦνται ἄλλα πέντε ἁμαρτήματα.

  -  Πρῶτο καί χειρότερο εἶναι τό μῖσος, πού μπορεῖ νά ὁδηγήσει τόν φθονερό ἄνθρωπο μέχρι καί τό φόνο. Λέγει ὁ Μ. Βασίλειος: «Ὁ Κάϊν, ὁ πρῶτος μαθητής τοῦ διαβόλου,  διδάχθηκε ἀπό αὐτόν καί τόν φθόνο καί τόν φόνο. Αὐτές εἶναι οἱ  ἀδελφές τῆς ἀνομίας τίς ὁποῖες συνέζευξε καί ὁ Παῦλος λέγοντας: Μεστούς φθόνου, φόνου. Τί ἦταν λοιπόν αὐτό πού ἔκανε ὁ Κάϊν; Εἶδε τήν τιμή ἀπό τόν Θεό  πρός τόν Ἄβελ καί κάηκε ἀπό ζήλεια. Φόνευσε αὐτόν πού τιμήθηκε (τόν Ἄβελ) γιά νά πληγώσει αὐτόν πού τόν τίμησε (δηλ. τόν Θεό). Ἐπειδή ἦταν ἀδύνατος γιά θεομαχία, ξέπεσε σέ ἀδελφοκτονία. Ἄς ἀποφύγουμε ἀδελφοί, ἀρρώστεια πού εἶναι διδάσκαλος τῆς θεομαχίας, μητέρα τοῦ φόνου(τῆς ἀνδροφονίας), τήν πιό παράλογη συμφορά»[1].

    -Δεύτερο εἶναι ἡ καταλαλιά καί

Περί τῆς νηστείας

Ἐπειδή πολύ συχνά ἀκοῦμε ἀπό συγγενεῖς καί φίλους πώς σημασία δέν ἔχει τόσο ἡ νηστεία , ὅσο τά καλά ἔργα καί ἡ πίστη , γράφει ὁ Ἅγιος Βασίλειος μία ὡραία παρομοίωση γιά νά δείξει τό κέρδος πού ἔχει ὁ ἄνθρωπος ἀπό τή νηστεία .

Ὅπως δηλαδή εἶναι εὐκολότερο νά ἐπιπλεύσει σέ τρικυμία ἐλαφρότερο πλοῖο ἀπ᾿ ὅτι ἕνα βαρυφορτωμένο μέ ἐμπορεύματα καί πλῆθος ἀνθρώπων , ἔτσι καί τά σώματά μας ὅταν παραφορτώνονται μέ τροφές, εὔκολα ὑποκύπτουν σέ ἀσθένειες. Θά πεῖ ἴσως κάποιος πώς ἄν ἔχουμε πίστη τί χρειάζεται ἡ νηστεία; Ἀπαντᾶ ὁ Ἄγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος λέγοντας πώς ἡ νηστεία χαρίζει μεγάλην εὐσέβεια καί φιλοσοφημένη σκέψη καί μεταβάλλει τόν ἄνθρωπο σέ ἄγγελο, ὥστε νά μπορεῖ νά ἀγωνίζεται ἐναντίον τῶν πονηρῶν ἀσωμάτων δυνάμεων. Αὐτός πού νηστεύει εἶναι ἀνάλαφρος κι᾿ ἔχει φτερά , προσεύχεται μέ ἄγρυπνο πνεῦμα, σβήνει τίς πονηρές ἐπιθυμίες, ἐξευμενίζει τόν Θεό καί ταπεινώνει τήν ψυχή πού ὑπερηφανεύεται.

Ὁ Ὕμνος τῆς Ἀγάπης

 

http://enoriaagiougeorgiou.blogspot.gr

Τί εἶναι ἡ «Παγκόσμια Ἐκκλησία τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ» (UCKG)

Πειραιεύς 11 Δεκεμβρίου 2013

Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η «ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ» (UCKG)

Μεριμνά μας, ως τοπική Εκκλησία, είναι η περιφρούρηση της Ορθοδόξου Πίστεώς μας, της μόνης σώζουσας Πίστεως, από την κακοδοξία και την αίρεση, η οποία είναι συνώνυμη με την πτώση και την απώλεια της σωτηρίας και η προφύλαξη των πιστών από τις ποικιλώνυμες αιρέσεις, οι οποίες έχουν κατακλύσει την μητροπολιτική μας περιφέρεια, αλλά και ολόκληρη την Πατρίδα μας.

Μια από τις ετερόδοξες ομάδες που δρουν στην περιοχή μας είναι και το «Κέντρο Βοήθειας ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ» Ελλάδας», το οποίο, όπως φαίνεται, είναι παράρτημα – «εκκλησία» της «ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ». Ερευνήσαμε και βρήκαμε στοιχεία για την ταυτότητα αυτής της παγκόσμιας οργάνωσης, από διάφορες πηγές, κυρίως ξενόγλωσσες και διαπιστώσαμε ότι είναι ασυμβίβαστη με την Ορθόδοξη Πίστη και Παράδοσή μας και τα παραθέτουμε για την ενημέρωση των ορθοδόξων πιστών μας.

«Οἱ ἄνθρωποι ἀντήλλαξαν τήν ἀλήθεια τοῦ Θεοῦ μέ τό ψεῦδος καί σεβάσθηκαν καί λάτρεψαν τήν κτίση ἀντί τοῦ Δημιουργοῦ». (Ρωμ. α΄ :25)

«Ἀφοῦ ἐγκατέλειψαν οἱ ἄνθρωποι τόν Θεό, ἔφτιαξαν ἀγάλματα μέ ἀνθρώπινη μορφή. Ἐπειδή, λοιπόν, οἱ ἄνθρωποι προσκυνοῦσαν ἀνθρωπόμορφα ἀγάλματα ὡς Θεό, πλανεμένοι ὅπως ἦταν, ἔγινε ὁ Θεός ἀληθινός ἄνθρωπος, γιά νά διαλυθεῖ αὐτή ἡ πλάνη».

Ἁγίου Κυρίλλου Ἱεροσολύμων,
Κατήχηση Φωτιζομένων ΙΒ΄, σελ. 329.