THE IMPIETY OF PEOPLE HAS REACHED THE HIGH POINT- By the Holy Elder Philotheos of Paros.

THE IMPIETY OF PEOPLE HAS REACHED THE HIGH POINT

By the Holy Elder Philotheos of Paros, written to a General in 1955- [this timeless piece of factual observations and advice remains even more accurate and vital in our days, some 60 years after its authorship]

The impiety, corruption, senselessness and lack of conscience of people, both lay- people and clergymen, men and women, rich and poor, generals and soldiers, the rulers and the ruled over has reached a high point and is speedily progressing in leaps and bounds till it reaches the greatest precipice.

What is countering this pitiful progression of spiritual impiety? It is: the infinite compassion of God;

La prière-Père Serge Chévitch (1903-1987)

 

Il y a deux aspects dans la prière : une demande d’aide et une contemplation.
 Nous devons avoir constamment l’attitude d’un petit enfant qui, face aux difficultés ou aux dangers, recourt spontanément à l’aide de sa mère ou de son père.
 La prière doit être notre respiration première. La prière, même quand elle marche bien, doit être reprise de nouveau chaque jour. Rien n’est acquis pour les jours suivants. Chaque matin est un recommencement.
 De même que le corps devient malade et meurt si on ne le nourrit pas, l’âme devient malade et meurt si l’on ne prie pas. La prière, c’est la nourriture de l’âme.

Οἱ γενιές πού θρέφουν ἁγίους

ΟΙ ΓΕΝΙΕΣ ΠΟΥ ΘΡΕΦΟΥΝ ΑΓΙΟΥΣ

ΤΟΥ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ, ΚΑΘΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΔΟΧΕΙΑΡΙΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ

Οι γενιές που θρέφουν αγίους

Μα εκείνο που ομόρφαινε τα βράδια τα νησιά μας ήταν οι λεγόμενες βεγγέρες. Οι νύχτες στο σκοτεινό χωρίο το χειμώνα ήταν ατέλειωτες και οι λάμπες με το 5 νούμερο γυαλί λίγο φέγγανε στο εσωτερικό του σπιτιού. Κι αυτές ήταν πάντα χαμηλωμένες, να μην κάψουν πολύ πετρέλαιο. Οικονομία παντού. Στο νερό, στα ξύλα, στο φαγητό, στα ρούχα. Πιο παλιά μήτε λάμπες δεν υπήρχαν. Ό βενετσιάνικος λύχνος έφεγγε στη μάννα να εργοχειρήση. Εκεί, μπροστά στη βενετσιάνικη λουσέρνα, όπως την έλεγαν, συναγμένοι παππούδες, γονείς και παιδιά, διάβαζαν τα συναξάρια των Αγίων, αφηγούνταν θαύματα, θαλασσινές περιπέτειες, τυραγνίες του γένους μας, πειρατικές επιδρομές στο νησί μας, όπως τις άκουσαν από τους παλιούς.

Κι ήταν όλα μυσταγωγία για μας τα παιδιά. Από μικρός άκουγα το βίο του άγιου Ιωάννου του Καλυβίτου, τους πειρασμούς του Μεγάλου Αντωνίου, τα μαρτύρια της Αγίας Βαρβάρας. Έτσι το πρωί, αν ζητούσα κάτι άλλο, έκτος από το παρατιθέμενο, για φαγητό, η γιαγιά: -Δεν άκουσες, παιδί μου, πόσα υπέφερε η αγία για την αγάπη του Χριστού, κι εμείς λίγη νηστεία δε θα κρατήσουμε; Κι έτσι όχι μόνο νηστεύαμε, αλλά ποθούσαμε τη νηστεία.

Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Δευτέρας 11-08-2014

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2014. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Κορινθίους Α΄ κεφ. ιε΄ 12 - 19 

ιε΄ 12 - 19

Ευαγγέλιον: Κατά Ματθαίον κεφ. Κα΄ 18 - 22 

Κα΄ 18 - 22 
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Οἱ ἄρχοντες πρέπει νά εἶναι χριστιανοί ὀρθόδοξοι

2)Φωνή ἐκ τοῦ τάφου τοῦ μακαριστοῦ

Ἀρχιεπισκόπου Κρήτης Τιμοθέου

ΟΙ ΑΡΧΟΝΤΕΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ

ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ

Τό σοβαρώτερο γεγονός σέ μία χώρα εἶναι ἡ ἐκλογή τῶν ἀρχόντων πού θά την κυβερνήσουν.Οἱ λαοί ἀκολουθοῦν τούς ἀρχηγούς των, τούς ὁποίους ἀγαποῦν καί μιμοῦνται. Δέν εἶναι δύσκολο νά ἀντιληφθεῖ κανείς τήν τεράστια σημασία πού ἔχει ἡ ἐκλογή καλῶν ἤ κακῶν ἀρχόντων.

Ὅμως ὀλίγοι σκέπτονται στά σοβαρά τήν ἀξίαν τῆς ψήφου των καί τήν εὐθύνην των ἀπέναντι Θεοῦ καί ἀνθρώπων,τήν ὥρα πού ψηφίζουν.

Σέ λίγες μέρες θά κληθεῖ καί ὁ λαός μας για ἄλλη μιά φορά νά ἐκλέξει τούς ἄρχοντας πού θά τον διοικήσουν.

Θά ξεπεταχτοῦν πολλοί καί διάφοροι ὑποψήφιοι, παλαιοί καί νέοι, γνωστοί καί ἄγνωστοι.

Θά τούς ἀκούσωμε νά ὁμιλοῦν ἀπό τό ραδιόφωνον καί τούς ἐξῶστες στίς πλατεῖες. Θά γράφουν στίς ἐφημερίδες, θά ἐξαγγέλλουν προγράμματα, θά σκορποῦν ὑποσχέσεις, θά περιέρχονται τίς συνοικίες καί τά χωριά, θά περιστοιχίζωνται ἀπό τούς φίλους των καί θά ποζάρουν χαριτωμένα στά διαφημιστικά ἔντυπα, κολλημένοι στούς τοίχους καί στά ὀχήματα.

Ὁ Ὅσιος Ἀββᾶς Ἀμμούν καί ἡ σύζυγός του

Ο ΟΣΙΟΣ ΑΒΒΑΣ ΑΜΜΟΥΝ ΚΑΙ Η ΣΥΖΥΓΟΣ ΤΟΥ

Αυτός ο 'Όσιος Αμμούν, όταν ήταν 22 χρόνων έμεινε ορφανός και ο θείος του τον πάντρεψε παρά το θέλημά του. 'Όμως μετά που τέλειωσε το γαμήλιο γλέντι και όλοι έφυγαν και έμεινε το ανδρόγυνο μόνο του, λέγει ο Αμμούν στη σύζυγό του. έλα κυρία και αδελφή να σου πω το σκοπό μου. Τούτο το στεφάνωμα που έγινε μεταξύ μας, αν θέλεις (καθώς εγώ), να γίνει ένωση και μίξη πνευματική και όχι σωματική. Λοιπόν, από τώρα και στο εξής να έχουμε το στρώμα μας χωριστά για την αγάπη του Σωτήρα μας Χριστού, να φυλάξουμε τη παρθενία μας καθαρή, για να χαιρόμαστε αιώνια στον παράδεισο του Θεού. Λέγοντας αυτά ο Αμμούν, έβγαλε από τον κόρφο του ένα βιβλίο μικρό με ρητά της Αγίας Γραφής περί παρθενίας και τα διάβαζε και τα εξηγούσε όπως τον εφώτιζε το Άγιο Πνεύμα. ΄Ετυχε η κοπέλα σύζυγός του να είναι γη αγαθή και δέχτηκε τον ευαγγελικό σπόρο στην ψυχή της αποκρίνεται προς το νυμφίο της λέγουσα, ότι συμφωνεί να γίνουν όπως αυτός θέλει, αλλά να μην χωρίσουν, να ζουν στο ίδιο σπίτι σε χωριστά κρεβάτια και να περνούν τη ζωή τους σαν αδέλφια, να πω το καλύτερο σαν συνασκητές.

Οἱ ὀδυνηρές συνέπειες τῆς καταλύσεως τῆς ἀργίας τῆς Κυριακῆς

Όσιος Ιωσήφ ο Γεροντογιάννης

-ΕΝΑ ΔΙΔΑΚΤΙΚΟ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ ΠΟΥ ΣΗΜΑΔΕΨΕ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΙΩΣΗΦ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗ-

Γράφει ο Ταράσιος

Στα όρια της αποχριστιανοποίησης η ελληνική κοινωνία

Ψηφίστηκε λοιπόν, κυρίως από τους βουλευτές των δύο κομμάτων που απαρτίζουν τον κυβερνητικό συνασπισμό, το περίφημο νομοσχέδιο με το οποίο καταργείται θεσμικώς η αργία της Κυριακής. Η δικαιολογία που προτάχθηκε, περί ανάπτυξης και ανταγωνιστικότητας, λες και η μία αυτή ημέρα θα κάνει τη διαφορά, μοιάζει πολύ φθηνή, αν όχι αστεία, και σίγουρα δείχνει πρωτίστως την πνευματική χρεοκοπία των Ορθοδόξων Νεοελλήνων, που από ότι φαίνεται χρειάζονται εκ νέου κατήχηση, σαν και εκείνη που πραγματοποίησε ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, σε καιρούς χαλεπούς για το Γένος μας, όπως και η σημερινή εποχή. Κι αυτό διότι η ελληνική κοινωνία, αναμφισβήτητα βρίσκεται στα όρια της αποχριστιανοποίησης, γεγονός που εκμεταλλεύονται οι σημερινοί πολιτικοί, εις τρόπον ώστε να διαβρώνουν και πνευματικά τον ελληνικό λαό, ο οποίος υφίσταται το τελευταίο διάστημα, μία εξαθλίωση άνευ προηγουμένου σε όλους τους τομείς.

Ἅγιος Ἰωάννης Χρυσόστομος: Μετά τόν ἐκκλησιασμό.

Ἐμεῖς ἄς ἀναχωροῦμε ἀπό τή θεία Λειτουργία σάν λιοντάρια πού βγάζουν φωτιά, ἔχοντας γίνει φοβεροί ἀκόμα καί στό διάβολο. Γιατί τό ἅγιο αἷμα τοῦ Κυρίου πού κοινωνοῦμε, ποτίζει τήν ψυχή μας καί τῆς δίνει μεγάλη δύναμη. Ὅταν τό μεταλαβαίνουμε ἄξια, διώχνει τούς δαίμονες μακριά καί φέρνει κοντά μας τούς ἀγγέλους καί τόν Κύριο τῶν ἀγγέλων. Aὐτό τό αἷμα εἶναι ἡ σωτηρία τῶν ψυχῶν μας, μ’ αὐτό λούζεται ἡ ψυχή, μ’ αὐτό στολίζεται. Aὐτό τό αἷμα κάνει τό νοῦ μας λαμπρότερο ἀπό τή φωτιά, αὐτό κάνει τήν ψυχή μας λαμπρότερη ἀπό τό χρυσάφι.

Προσελκύστε, λοιπόν, τούς ἀδελφούς μας στήν ἐκκλησία, προτρέψτε τούς πλανημένους, συμβουλέψτε τους ὄχι μόνο μέ λόγια, ἀλλά καί μέ ἔργα.

Τό νόημα τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ καί ἡ σημασία στήν ζωή τῶν ἀνθρώπων

Η ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ναυπάκτου κ.κ.Ιεροθέου

Η Μεταμόρφωση του Χριστού επάνω στο όρος Θαβώρ έγινε λίγο προ του Πάθους Του, και συγκεκριμένα σαράντα ημέρες πριν πάθη και σταυρωθή. Άλλωστε, ο σκοπός της Μεταμορφώσεως ήταν να στηριχθούν οι Μαθητές στην πίστη ότι αυτός είναι ο Υιός του Θεού και να μη κλονισθούν για όσα θα έβλεπαν τις ημέρες εκείνες.
Στα τροπάρια της Εκκλησίας φαίνεται αυτή η αλήθεια. Σε ένα ψάλλουμε: "Πρό του τιμίου σταυρού σου και του πάθους, λαβών ούς προέκρινας των ιερών μαθητών προς το Θαβώριον Δέσποτα, ανήλθες όρος". Και στο Κοντάκιο της εορτής λέγεται: "...ίνα όταν σε ίδωσιν σταυρούμενον το μεν πάθος νοήσωσιν εκούσιον τω δε κόσμω κηρύξωσιν ότι συ υπάρχεις αληθώς του Πατρός το απαύγασμα".

Επομένως, κανονικά η Μεταμόρφωση του Χριστού έπρεπε να εορτάζεται τον μήνα Μάρτιο, ανάλογα με το πότε εορτάζεται κάθε χρόνο το Πάσχα. Επειδή, όμως, ο χρόνος αυτός συμπίπτει με την περίοδο της Τεσσαρακοστής και δεν θα μπορούσε να εορτασθή πανηγυρικά, γι’ αυτό η εορτή μεταφέρθηκε την 6η Αυγούστου.

Πατερικές διδαχές γιά τήν Θεία Λειτουργία

Ὁ ρῶσος συγγραφέας Νικολάϊ Βασίλιεβιτς Γκόγκολ στοχαζόμενος στήν θεία Λειτουργία ἔγραφε «Ἡ Θεία Λειτουργία εἶναι, σύμφωνα μέ μία θεώρηση, ἡ διαρκής ἐπανάληψη τῆς ὑπέρτατης ἐκδηλώσεως ἀγάπης, πού φανερώθηκε “ἐφ᾽ ἅπαξ” γιά χάρη μας… Ὅποιος θέλει νά προκόψει καί νά γίνει καλύτερος, πρέπει νά συμμετέχει ὅσο τό δυνατόν πιό συχνά στή θεία Λειτουργία, καί μάλιστα νά συμμετέχει προσεκτικά καί βιωματικά. Ἡ Λειτουργία, ἀδιόρατα καί μυστικά, οἰκοδομεῖ καί καταρτίζει τό χριστιανό. Κι ἄν ἡ κοινωνία μας δέν ἔχει ὁλότελα ἀποσυντεθεῖ καί ἐρειπωθεῖ, ἄν οἱ ἄνθρωποι δέν χωρίζονται ἀπό θανάσιμο καί ἄσβεστο μῖσος, ἡ μυστική αἰτία εἶναι ἡ θεία Λειτουργία, πού θυμίζει στόν καθένα μας τήν ἁγία, τήν οὐράνια ἀγάπη πρός τόν ἀδελφό»1.

Ἡ ψυχή τρέφεται μέ τά δάκρυα -Γέροντας Ἐφραίμ Κατουνακιώτης

 Τα δάκρυα είναι η τροφή της ψυχής.
Όπως όταν το σώμα τρέφεται με καλή τροφή ζωογονείται,
έτσι και η ψυχή τρέφεται με τα δάκρυα και ζωογονείται.
 
Πηγή: Γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης, Έκδοση Ι. Ησυχαστηρίου «Άγιος Εφραίμ» Κατουνάκια Αγίου Όρους, Α’ έκδοση 2000.

 http://www.diakonima.gr/2014/08/01/%CE%B7-%CF%88%CF%85%CF%87%CE%AE-%CF%84%CF%81%CE%AD%CF%86%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%B9-%CE%BC%CE%B5-%CF%84%CE%B1-%CE%B4%CE%AC%CE%BA%CF%81%CF%85%CE%B1-%CE%B3%CE%AD%CF%81%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%82-%CE%B5/

10 Αυγούστου Συναξαριστής. Λαυρεντίου Αρχιδιακόνου και οι συν αυτώ, Ήρων Φιλοσόφου, των Αγίων έξι Μαρτύρων εν Βιζύη, Αγαθονίκης Παρθενομάρτυρος, Λαυρεντίου Σαλού.

Ὁ Ἅγιος Λαυρέντιος ὁ ἀρχιδιάκονος καὶ οἱ σὺν αὐτῷ Ξυστὸς καὶ Ἰππόλυτος

Οἱ Ἅγιοι Λαυρέντιος ὁ ἀρχιδιάκονος, Ξυστὸς πάπας τῆς Ρώμης καὶ Ἰππόλυτος, μαρτύρησαν τὸ 53 μ.Χ.
Ὅταν ἔγινε ὁ διωγμὸς κατὰ τῶν χριστιανῶν, ὁ πάπας τῆς Ρώμης Ξυστός, ὁμολόγησε πρῶτος τὴν πίστη του στὸν Κύριο, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ θανατωθεῖ μὲ ἀποκεφαλισμό.
Κατόπιν συνέλαβαν τὸν Ἅγιο Λαυρέντιο, ὁ ὁποῖος ἔχριζε διαχειριστὴς τῆς Ἐκκλησιαστικῆς περιουσίας. Τοῦ ζητήθηκε νὰ παραδώσει τοὺς θησαυροὺς τῆς Ἐκκλησίας. Ὁ Λαυρέντιος τότε, τοὺς παρουσίασε τοὺς φτωχούς, τὰ ὀρφανὰ καὶ ὅσους εἶχαν ἀνάγκη τὴν συνδρομὴ τῆς Ἐκκλησίας καὶ τοὺς εἶπε ὅτι αὐτοὶ ἦταν οἱ θησαυροί της. Γιὰ αὐτὸ τὸ τόλμημά του, οἱ εἰδωλολάτρες τὸν βασάνισαν, ψήνοντάς τον ζωντανό.
Τὸ λείψανο τοῦ Ἁγίου Λαυρεντίου τὸ παρέλαβε ὁ Ἅγιος Ἰππόλυτος. Μόλις ὅμως μαθεύτηκε αὐτή του ἡ πράξη, ἡ ἡγεμόνας διέταξε τὸν βασανισμό του. Ἔτσι μαρτύρησε καὶ ὁ Ἅγιος Ἰππόλυτος.