Ἁμαρτία καί μετάνοια κατά τούς Ἁγίους Πατέρες ΣΤ΄ μέρος Ἀρχιμ Σάββα Ἁγιορείτου

Ἁμαρτία καί μετάνοια κατά τούς Ἁγίους Πατέρες ΣΤ΄ μέρος11 7 2019 Ἀρχιμ Σάββα Ἁγιορείτου

https://www.youtube.com/watch?v=AA41bi4b4vs

Ἀόρατος πόλεμος Ἁγίου Νικοδήμου. Περί διορθώσεως τῶν ἐξωτερικῶν αἰσθήσεων 5. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Π Σάββας 2008 03 27 ΑΟΡΑΤΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΠΕΡΙ ΔΙΟΡΘΩΣΕΩΣ ΤΩΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΑΙΣΘΗΣΕΩΝ 5

Ἡ σοφία τοῦ κόσμου εἶναι μωρία γιά τόν Θεό (Α΄ Κορ. 3, 18-23), Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

14.Ἡ σοφία τοῦ κόσμου εἶναι μωρία γιά τόν Θεό (Α΄ Κορ. 3, 18-23), 14-6-2020, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

https://www.youtube.com/watch?v=u48DdqrlPpU

Ἡ θαυμαστή ζωή τοῦ Ἁγίου Λουκᾶ Συμφερουπόλεως κήρυγμα, Ἀρχιμ Σάββα Ἁγιορείτου

Ἡ θαυμαστή ζωή τοῦ Ἁγίου Λουκᾶ Συμφερουπόλεως κήρυγμα, 11 6 2020, Ἀρχιμ Σάββα Ἁγιορείτου

https://www.youtube.com/watch?v=TkgdiZNG5lQ

Θαυμαστές ἐμπειρίες στήν ὀρθόδοξη λατρεία Γ΄, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Θαυμαστές ἐμπειρίες στήν ὀρθόδοξη λατρεία Γ΄, 6-6-2020, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Λόγος περί τῆς κλοπῆς (Ἅγιος Λουκᾶς Ἀρχιεπίσκοπος Κριμαίας)

Πολλά χρόνια κήρυττα το Ευαγγέλιο του Χριστού σε πολλούς και διάφορους ανθρώπους, και τώρα κηρύττω σε σας, το αγαπημένο μου ποίμνιο. Προσπάθησα με όλες τις δυνάμεις μου να σας μάθω τις ανώτερες χριστιανικές αρετές. Ήθελα πολύ να κατανοήσετε καλά το νόμο του Χριστού και να τον εφαρμόζετε στην ζωή σας. Ακούραστα σας καλούσα προς την χριστιανική τελειότητα, διότι ο Κύριος ζητά από μας: «Έσεσθε ούν υμείς τέλειοι, ώσπερ ο Πατήρ υμών ο εν τοις ουρανοίς τέλειος εστίν» (Μτθ. 5, 48).

Εγώ πάντα ενεργούσα κατ’ αυτό τον τρόπο. Το ίδιο, όμως, έκανε και ο άγιος απόστολος Παύλος, ο φορέας του αγίου Πνεύματος, ο οποίος είχε το νου του Χριστού και είχε αποκτήσει την ανώτατη σοφία, μπροστά στην οποία η δική μου είναι πολύ ασθενής. Ακούστε τι λέει: «Και εγώ, αδελφοί, ουκ ηδυνήθην λαλήσαι υμίν ως πνευματικοίς, αλλ’ ως νηπίοις εν Χριστώ. γάλα υμάς επότισα και ου βρώμα ούπω γαρ ηδύνασθε. αλλ’ ούτε έτι νυν δύνασθε έτι γαρ σαρκικοί εστέ. όπου γαρ εν υμίν ζήλος και ερις και διχοστασίαι, ουχί σαρκικοί εστέ και κατά άνθρωπον περιπατείτε;» (Α’ Κορ. 3, 13).

Άλλα δεν έκανα το ίδιο και εγώ. Εγώ, σχεδόν πάντα, σας έδινα μόνο την στερεά τροφή και πολύ σπάνια ενθυμόμουν το γάλα, που είναι απαραίτητο για τους νηπίους εν Χριστώ. Σας θεωρούσα χριστιανούς που δεν απέχουν μακριά από το να εκπληρώσουν όλο το νόμο του Χριστού. Ήταν λάθος μου αυτό; Δεν το έκανα σωστά; Όχι, δεν μετανοώ, επειδή και ο ίδιος ο απόστολος Παύλος δεν έτρεφε πάντα το ποίμνιο του με γάλα, σαν τα νήπια. Έγραψε δεκατέσσερεις επιστολές, με πολύ βαθύ περιεχόμενο, όπου εξέθεσε τα πράγματα με πολύ υψηλά νοήματα, που αφορούν την πίστη μας. Δεν τους έτρεφε πάντα με γάλα, αλλά τους έδινε και στερεά τροφή. Αν μιλούσα συχνά για την τελειότητα και σπάνια στα κηρύγματά μου έστρεφα την προσοχή σας στα «χοντρά» αμαρτήματα, για να σας προφυλάξω απ’ αυτά, αυτό το έκανα διότι νόμιζα ότι οι περισσότεροι από σας δεν είναι πια νήπια και είναι σε θέση να δέχονται και στερεά τροφή.

Δύο φορές ο Κύριος, ο Θεός αποκάλυψε στους ανθρώπους το θέλημα του, το νόμο του. Την πρώτη φορά αυτό έγινε στους πολύ αρχαίους χρόνους δια του προφήτου Μωυσέως, στο όρος Σινά, όπου ο Θεός οδήγησε τον εκλεκτό λαό του, όταν τον απελευθέρωσε από τη δουλεία της Αιγύπτου. Τότε τους έδωσε το νόμο, το σπουδαιότατο μέρος του οποίου αποτελούσε ο δεκάλογος, δηλαδή οι δέκα πιο βασικές εντολές, τις οποίες και εσείς πρέπει να τις γνωρίζετε πολύ καλά. Όλες αυτές οι εντολές του νόμου του Σινά, απαγορεύουν τα πιο «χοντρά» αμαρτήματα: όπως για παράδειγμα την ειδωλολατρεία, την λατρεία δηλαδή άλλων θεών εκτός από τον Ένα και Αληθινό Θεό. Απαγορεύουν επίσης την ορκωμοσία στο όνομα του Θεού, και άλλα τέτοια «χοντρά» αμαρτήματα, όπως ο φόνος, η κλοπή, η μοιχεία, η συκοφαντία, οι ψευδομαρτυρίες κατά του πλησίον μας και ο φθόνος γι’ όσα έχει ο πλησίον μας.

Πραγματική πίστη εἶναι ἡ ὑποταγή μας στό θέλημα τοῦ Θεοῦ (Δημήτριος Παναγόπουλος)

Κάποτε γνώρισα μια χριστιανή, η οποία σε ώρα γαλήνης με κάποια υπερτροφική αυτοπεποίθηση έλεγε: «Εγώ πιστεύω βαθιά, μα πολύ βαθιά στον Θεό». Όταν όμως την επισκέφθηκαν διάφορες δοκιμασίες, γόγγυζε τόσο κατά της Πρόνοιας του Θεού, ώστε αν την άκουγε ένας πιστός έπρεπε να σφαλίσει τα αυτιά του για να μην την ακούει.

Τέτοιους δυστυχώς Χριστιανούς, άνδρες και γυναίκες, συναντούμε κάθε μέρα πολλούς. Και όμως λίγοι συναισθάνονται την αμαρτία τους και την εξομολογούνται.

Η επιπόλαιη και ρηχή πίστη μερικών Χριστιανών φαίνεται προπάντων όταν συμβεί να πάθουν κάτι ή να αρρωστήσουν.

Περνούν μια ζωή μαρτυρική. Βλέπουν ένα σπυράκι και υποπτεύονται αμέσως το κακό. Νηστεύουν μία μέρα και αισθάνονται δήθεν τα γόνατά τους να τρέμουν. Άλλοτε πάλι ξεροβήχουν, διότι νομίζουν ότι έχουν κολλήσει αρρώστια. Δεν προφταίνει να περάσει η μία ιδέα και τη διαδέχεται η άλλη.

Αυτά τα άτομα αποτελούν παθολογικά φαινόμενα αξιολύπητα, που μόνο μία πίστη βαθιά στον Κύριο θα μπορούσε να τα απαλλάξει από την κατάσταση αυτή και να τα κάνει να αισθανθούν τη χαρά της ζωής.

Αναφέρω παραδείγματα μερικών Χριστιανών, δήθεν πιστών. Όταν συμβεί, λόγου χάρη, να πάρουν μια γριππούλα και αδιαθετήσουν, αμέσως ανησυχούν, γίνονται ταυτοχρόνως και ιδιότροποι, νευρικοί, τυραννικοί στους άλλους.

Θα πείτε, ανθρώπινη αδυναμία!

Ναι, ανθρώπινη αδυναμία, αλλά που έχει την αιτία της στην ολιγοπιστία μας και πρέπει να το εξομολογηθούμε.

Εὐ­λά­βεια καί πό­θος Θε­ο­μη­το­ρι­κός

Απο την Ασκητική και Ησυχαστική Αγιορείτικη Παράδοση

Ρώ­τη­σε κά­ποι­ος μο­να­χός τόν γε­ρω–Νι­κή­τα ἀ­πό τήν Σταυ­ρο­νι­κη­τια­νή Κα­λύ­βη τῆς Πα­να­γί­ας Κα­ζάν­σκας, χά­ριν ὠ­φε­λεί­ας καί οἰ­κο­δο­μῆς, τί κα­νό­να κά­νει. Ἀ­πήν­τη­σε: «Ὁ Γέ­ρον­τάς μου στό κοι­νό­βιο μοῦ εἶ­πε νά κά­νω 6 κομ­πο­σχο­ί­νια τοῦ Κυ­ρί­ου καί 6 τῆς Πα­να­γί­ας. Ἐ­γώ τά κά­νω ὅ­λα στήν Πα­να­γί­α. Ἡ τι­μή στήν Πα­να­γί­α σώ­ζει. Ὁ Κύ­ριος χαί­ρε­ται, ὅ­ταν τι­μᾶ­με τήν μη­τέ­ρα Του. Ὅ­ποι­ος τι­μᾶ τήν Πα­να­γί­α πού θή­λα­σε τόν Κύ­ριο τοῦ σύμ­παν­τος, πε­ρισ­σό­τε­ρο θά τι­μᾶ τόν ἴ­διο τόν Κύ­ριο. Ἡ Πα­να­γί­α εἶ­ναι μάν­να· ξέ­ρεις τί θά πεῖ μάν­να;». Ἐ­δῶ ὁ λό­γος δι­α­κό­πη­κε ἀ­πό τούς λυγ­μούς τοῦ Γέ­ρον­τα πού φαι­νό­ταν σάν ἕ­να μι­κρό παι­δά­κι μέ ἀ­γά­πη ἀ­νυ­πέρ­βλη­τη πρός τήν Πα­να­γί­α–μη­τέ­ρα του. Αὐ­τή ἡ εὐ­λά­βεια καί ὁ παρ­θε­νι­κός πό­θος πού ἀ­νά­βει τό πῦρ τό ἐγ­κάρ­διο στίς καρ­δι­ές τῶν ἁ­γι­ο­ρει­τῶν μο­να­χῶν, ὀ­μορ­φαί­νει καί ἀ­ρω­μα­τί­ζει τήν μο­να­χι­κή τους ζω­ή.

Ὁ γε­ρω–Νι­κή­τας, τε­τρω­μέ­νος καί αὐ­τός ἀ­πό Θε­ο­μη­το­ρι­κό πό­θο κα­τά­καρ­δα, ἦ­ταν λά­τρης καί δοῦ­λος τῆς Πα­να­γί­ας τῆς Κα­ζάν­σκας. Εἶ­χε στό κελ­λί του θαυ­μα­τουρ­γή εἰ­κό­να, ἀν­τί­γρα­φο τῆς Πα­να­γί­ας τοῦ Κα­ζάν. Μπρο­στά στήν εἰ­κό­να ἔ­και­γε ἀ­κοί­μη­το πάν­τα ἕ­να καν­τή­λι μέ με­γά­λη φλό­γα καί σχε­δόν πάν­τα ἕ­να με­γά­λο κε­ρί. Τήν εἶ­χε το­πο­θε­τή­σει στήν μέ­ση τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας. Γέ­μι­ζε ὅ­λο τόν χῶ­ρο. Ὅταν ἐρ­γα­ζό­ταν στόν Παν­το­κρά­το­ρα καί ἔ­με­νε τή νύ­χτα ἐ­κεῖ, ἐρ­χό­ταν δύο ὧ­ρες πε­ζο­πο­ρί­α καί ἄ­να­βε τό καν­τή­λι καί ξα­να­γύ­ρι­ζε. Ὅ­λες τίς πτω­χές οἰ­κο­νο­μί­ες του τίς πρό­σφε­ρε θυ­σί­α στήν Πα­να­γί­α γιά λά­δι, κε­ρί καί θυ­μί­α­μα.

Ὅ­ταν ἔ­λει­πε, πο­τέ δέν κλε­ί­δω­νε τό Κα­λύ­βι του. Κά­πο­τε πού εἶ­χαν γί­νει κλο­πές σέ Κελ­λιά τῆς πε­ρι­ο­χῆς, τόν ρώ­τη­σαν πῶς δέν φο­βᾶ­ται νά μήν τόν κλέ­ψουν∙ ἀ­πήν­τη­σε: «Ἐ­γώ ἦρ­θα νά φυ­λά­ξω τήν Πα­να­γί­α ἤ ἡ Πα­να­γί­α ἐ­μέ­να;» καί πράγ­μα­τι, παρ᾿ ὅ­τι ἦ­ταν νύ­χτα–μέ­ρα ἀ­νοι­χτό τό Κελ­λί του, δέν χά­θη­κε τί­πο­τε.

Εἶ­χε ἀ­γά­πη καί ἐμ­πι­στο­σύ­νη στήν Πα­να­γί­α καί ἐ­κε­ί­νη τόν βο­η­θοῦ­σε σάν παι­δί της. «Κάποτε», δι­η­γή­θη­κε, «ἀρ­ρώ­στη­σα ἄ­γνω­στο ἀ­πό τί καί ἔ­μει­να ἀκί­νη­τος στό κρεβ­βά­τι γιά τέσ­σε­ρα με­ρό­νυ­χτα, χω­ρίς νά φά­ω καί νά πι­ῶ τί­πο­τε. Με­τά σύρ­θη­κα καί πῆ­γα μπρο­στά στήν εἰ­κό­να τῆς Πα­να­γί­ας καί μέ κλά­μα­τα καί πολ­λά δά­κρυ­α τήν πα­ρα­κά­λε­σα νά μέ κά­νη κα­λά γιά νά με­τα­νο­ή­σω, δι­ό­τι αἰ­σθα­νό­μουν ὅ­τι δέν εἶ­μαι ἕ­τοι­μος

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΩΝ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ ΕΔΕΣΣΗΣ ἀπό Δευτέρα 15.6.2020 ἔως καί Δευτέρα 22. 6.2020

ΔΕΥΤΕΡΑ 15-6-2020

ΑΓΡΥΠΝΙΑ (ΖΩΝΤΑΝΗ ΜΕΤΑΔΟΣΗ) 20.30-01.30 

Η ΠΥΛΗ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΑΝΟΙΧΤΗ ΑΠΟ 20.30- 22.00

Τίτλος κηρύγματος: 4. Ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου, Γενηθήτω τό θέλημά σου..., Ἑρμηνεία Κυριακῆς Προσευχῆς- Περί Συνεχοῦς Μεταλήψεως, Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορ., 16-6-2020, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

ΖΩΝΤΑΝΗ ΜΕΤΑΔΟΣΗ: https://www.youtube.com/channel/UCEtOr176QWbyqK_H3ZZoJJw (Πατῆστε ΕΓΓΡΑΦΗ καί μετά τό καμπανάκι)

ΤΡΙΤΗ 16 -6-2020

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΛΗ ΣΚΥΔΡΑΣ 18.00-19.00 

Τίτλος: 2.Τά κοσμικά βάσανα καί ἡ θεϊκή ἀσφάλεια, ΜΕ ΠΟΝΟ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ- Ἁγ. Παϊσίου, 16-6-2020, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, Καλή Σκύδρας ΖΩΝΤΑΝΗ ΜΕΤΑΔΟΣΗ: https://www.youtube.com/channel/UCEtOr176QWbyqK_H3ZZoJJw (Πατῆστε ΕΓΓΡΑΦΗ καί μετά τό καμπανάκι)

ΑΓΡΥΠΝΙΑ (ΖΩΝΤΑΝΗ ΜΕΤΑΔΟΣΗ) 20.30-01.30 

5G: Γιατί ἀντιστέκονται διεθνῶς οἱ πολίτες στὴν ἐφαρμογή του;

Εἶναι γεγονὸς ὅτι οἱ ταχύτητες καὶ ὁ ὄγκος μετάδοσης πληροφορίας μέσω τῶν δικτύων 5ης γενιᾶς μποροῦν νὰ προσφέρουν σημαντικὰ πλεονεκτήματα στὴν Ἰατρική, τὴν Πολιτικὴ Προστασία, τὴν Γεωργία καὶ τὴν Κτηνοτροφία, τὴν Διασύνδεση ἀνθρώπων καὶ ἐπιχειρήσεων κ.α. Κάτι ποὺ ὑπὸ προϋποθέσεις θὰ μποροῦσε νὰ λειτουργήσει θετικὰ γιὰ τὶς ἀνθρώπινες κοινωνίες. Πρὶν ὅμως δώσουμε τὴν πλήρη συγκατάθεσή μας καὶ καλωσορίσουμε τὴν ἐξέλιξη τῆς τεχνολογίας ἀσύρματης ἐπικοινωνίας, ὀφείλουμε ὡς σώφρονες πολίτες νὰ ἐξετάσουμε ἂν παραβιάζονται δύο ἀπαράβατοι ὄροι ἐφαρμογῆς μίας νέας τεχνολογίας καὶ ἂν ναί, σὲ ποιὸν βαθμό:

Ἡ προστασία τῆς ὑγείας

Καὶ ἡ προστασία τῆς προσωπικῆς ζωῆς, τῆς ἐλευθερίας καὶ τῆς ἀξιοπρέπειας τοῦ ἀνθρώπου

Ὅσον ἀφορᾶ τὴν Ὑγεία, παρὰ τὶς ἐφησυχαστικὲς διαβεβαιώσεις τῆς βιομηχανίας τηλεπικοινωνιῶν καὶ τῶν ὑποστηρικτῶν τους, ἡ ἀλήθεια εἶναι ὅτι οἱ προκαλούμενες βιολογικὲς βλάβες τῶν Η/Μ Ἀκτινοβολιῶν τῶν Ραδιοσυχνοτήτων (2,3,4,5G,Wifi,Smart Meters κλπ) εἶναι γεγονὸς πέραν πάσης ἀμφιβολίας ὅπως μᾶς ἔχουν δείξει οἱ ἀληθινὰ εἰδικοὶ διεθνῶς ἀλλὰ καὶ στὴν Ἑλλάδα, μέσα ἀπὸ τὴν δημοσιευμένη ἔρευνα τοὺς ἐλάχιστο μέρος τῆς ὁποίας θὰ παραθέσουμε παρακάτω γιὰ τὴν κρίση σας.

Ἂς ξεκινήσουμε ὅμως μὲ τοὺς διεθνεῖς ὀργανισμούς. Τὸ εὐρωπαϊκὸ ἐρευνητικὸ προγραμμα Reflex απέδειξε ὅτι ἡ ἔκθεση ἀνθρώπινων κυττάρων ἐκτεθειμένων σὲ Η/Μ Ἀκτινοβολία κινητῶν τηλεφώνων σπαει τὴ διπλὴ ἕλικα τοῦ DNA το ἴδιο ἀποτελεσματικὰ ὅπως καὶ οἱ ἐπικίνδυνες ἀκτίνες γάμμα ποὺ ἐκπέμπονται ἀπὸ...

ραδιενεργοὺς πυρῆνες [1]

Τὸ 2010, ἡ ὀργάνωση Διεθνὴς Ἐπιτροπὴ γιὰ τὴν Ἠλεκτρομαγνητικὴ Ἀσφάλεια (ICEMS) ἐξέδωσε βιβλίο 70 ἐπιστημόνων, μὲ τίτλο «Μὴ θερμικὲς ἐπιδράσεις καὶ μηχανισμοὶ ἀλληλεπίδρασης μεταξὺ ἠλεκτρομαγνητικῶν πεδίων καὶ ζώσας ὕλης – NON-THERMAL EFFECTS AND MECHANISMS OF INTERACTION BETWEEN ELECTROMAGNETIC FIELDS AND LIVING MATTER” [2] Ἄξιο ἀναφορᾶς εἶναι ὅτι σὲ αὐτὸ τὸ βιβλίο, ὁ Ἕλληνας καθηγητὴς στὸν Πὰν/μιο Πατρὼν Χρῆστος Γεωργίου περιέγραψε ἕναν ἐκ τῶν σημαντικότερων μηχανισμῶν, μὲ τίτλο «Βιολογικὲς βλάβες λόγω ὀξειδωτικοῦ στρές, προκαλούμενου ἀπὸ Η/Μ πεδία χαμηλῆς ἔντασης: Μηχανισμὸς πόλωσης τῆς στροφορμῆς τῶν ἠλεκτρονίων ζεύγους ἐλευθέρων ριζῶν καὶ βιοχημικὴ ἐνίσχυση».[3]

Ἐκκλησία καί ἡ ἀδιάλειπτη νοερά προσευχή.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

ΜΕΛΕΤΕΣ ΣΤΗΝ ΦΙΛΟΚΑΛΙΑ 

Μία βασική ἐντολή τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ εἶναι τό «ἀδιαλείπτως προσεύχεσθαι». Ὁ Κύριος διά τῆς παραβολῆς τῆς χήρας καί τοῦ ἀδίκου κριτοῦ[1] μᾶς δίδαξε ὅτι «δεῖν πάντοτε καὶ μὴ ἐκκακεῖν»[2]. 

Τά φιλοκαλικά κείμενα κατ’ ἐξοχήν τονίζουν τήν ἀνάγκη τῆς ἀδιάλειπτης προσευχῆς μέ σκοπό τήν ἐνοίκηση τοῦ Χριστοῦ στόν ἄνθρωπο. 

«Αὐτή λοιπόν ἡ θεία προσευχή», διδάσκει ὁ ἅγιος Συμεών Θεσσαλονίκης, «ἡ ἐπίκληση τοῦ Σωτήρα μας, τό «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱέ τοῦ Θεοῦ, ἐλέησόν με», εἶναι καί προσευχή καί εὐχή καί ὁμολογία τῆς πίστεως· παρέχει τό Ἅγιο Πνεῦμα, εἶναι χορηγός θείων δωρεῶν, κάθαρση τῆς καρδιᾶς, ἐκδίωξη τῶν δαιμόνων, κατοίκηση μέσα μας τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, πηγή πνευματικῶν ἐννοιῶν καί θείων λογισμῶν, ἀπολύτρωση ἀπό τίς ἁμαρτίες, θεραπεία τῶν ψυχῶν καί τῶν σωμάτων, χορηγός του θείου φωτισμοῦ, βρύση τοῦ ἐλέους τοῦ Θεοῦ, δωρητής θείων ἀποκαλύψεων καί μυήσεων στόν ταπεινό, καί τό μόνο σωτήριο, γιατί ἔχει τό σωτήριο ὄνομα τοῦ Θεοῦ μας, πού εἶναι τό μόνο ὄνομα πού μᾶς δόθηκε, τό ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, τοῦ υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, καί δέν εἶναι δυνατό νά σωθοῦμε μέ κανένα ἄλλο ὄνομα, ὅπως λέει ὁ Ἀπόστολος»[3]. 

Σύμφωνα μέ τόν ἡσυχαστή ἅγιο Ἐπίσκοπο, σκοπός-στόχος τῆς ἀδιάλειπτης εὐχῆς εἶναι ἡ ἕνωση μέ τόν Κύριο. Τό ἴδιο διδάσκουν καί οἱ ἅγιοι ἡσυχαστές Κάλλιστος καί Ἰγνάτιος Ξανθόπουλοι, παραθέτοντας χωρίο τοῦ ἱεροῦ Χρυσοστόμου: «Κράτησε λοιπόν ἀδιάλειπτα τό ὄνομα τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ, γιά νά καταπιεῖ ἡ καρδιά τόν Κύριο καί ὁ Κύριος τήν καρδιά καί νά γίνουν τά δύο ἕνα. Τό ἔργο ὅμως αὐτό δέν εἶναι ζήτημα μιᾶς ἡμέρας ἤ δύο, ἀλλά πολλοῦ χρόνου καί καιροῦ. Γιατί χρειάζεται πολύς ἀγώνας καί χρόνος γιά νά ἐξοριστεῖ ὁ ἐχθρός καί νά κατοικήσει μέσα ὁ Χριστός»[4]. 

Ἑπομένως ὁ σκοπός τῆς μνήμης τοῦ θείου ὀνόματος εἶναι Χριστολογικός καί ἄρα ἐκκλησιολογικός. 

Ἡ ἐνοίκηση τοῦ Χριστοῦ ἐπιτυγχάνεται διά τῆς κατατροπώσεως τοῦ πονηροῦ μέ τήν ἀδιάλειπτο μνήμη τοῦ Θεοῦ. Ἡ προσευχή γίνεται γιά νά «στεγαστεῖ» ὁ Χριστός, ἀφοῦ ἡ ἀδιάλειπτη μνήμη τοῦ θείου ὀνόματος καθιστᾶ τόν πιστό ναό τοῦ Θεοῦ. 

«Ἡ προσευχή καί ἡ δέηση», παρατηροῦν οἱ ὅσιοι Κάλλιστος καί Ἰγνάτιος, προσκομίζοντας κείμενο τοῦ χρυσοῦ στόματος τῆς Ἐκκλησίας, «κάνουν τούς ἀνθρώπους ναούς Θεοῦ. Ὅπως ὁ χρυσός, οἱ πολύτιμοι λίθοι καί τά μάρμαρα κάνουν τά παλάτια τῶν βασιλέων, ἔτσι καί ἡ προσευχή κάνει τούς ἀνθρώπους ναούς τοῦ Χριστοῦ. Τί λοιπόν μεγαλύτερο ἐγκώμιο μπορεῖ νά γίνει γιά τήν προσευχή, ἀπό τό ὅτι κάνει τούς ἀνθρώπους ναούς τοῦ Θεοῦ; Ἐκεῖνος πού δέν τόν χωροῦν οἱ οὐρανοί, Αὐτός εἰσέρχεται στήν ψυχή πού ζεῖ μέ προσευχές»[5].

Εἴμαστε γιά τό τρελοκομεῖο…;

Τοῦ ἀρχιμ. Σαράντη Σαράντου

Εἶναι ἀναμφισβήτητη ἡ σοβαρή δοκιμασία πού περάσαμε καί ἐξακολου­θοῦμε νά περνᾶμε λόγῳ κορονοϊοῦ ὡς Ὀρθόδοξη Ἑλληνική Ἐκκλησία. Ἡ τελευταία Κοινή Ὑπουργική Ἀπόφαση (Κ.Υ.Α.) μᾶς κάνει τή χάρη νά ἐπιτρέπει στούς ἱερούς μας ναούς διπλάσια ἄτομα ἀπό ὅ, τι ἐπέτρεπε μέχρι χθές. Μόνο οἱ ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες θεωροῦνται ἀκόμα ὕποπτες.Ἔλεος…! Ποτέ δέν εἶχε ξανασυμβεῖ αὐτό.

Τό τρίτο ἄρθρο τοῦ ἑλληνικοῦ Συντάγματος ἔχει καταπατηθεῖ ἀπό τήν Κυβέρνηση μέ τήν πρόφαση τοῦ κορωνοϊοῦ. Δέν ὑπάρχειἝλληνας πού νά μή πιστεύει πιά στίς «ἀγαθές προθέσεις» τῆς κυβερνήσεώς μας. Ὡς ἱερεῖς συμφωνήσαμε μέ τά μέτρα τῆς Κυβέρνησης καί μέ τήν στάση τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιε­πι­σκόπου κ. Ἱερωνύμου γιά τό καλό καί τήν ὑγεία τῶν συμπατριωτῶν μας. Ὅλα πῆγαν κατ’ εὐχήν. 

Ἐξεπλάγημεν ὅμως ὅταν διαπιστώσαμε τήν ἐχθρική συμπεριφορά τῶν κυβερνη­τῶν μας ἐναντίον τῶν ἱερωμένων καί τῶν νομίμων λατρευτικῶν καί ποιμαντικῶν καθηκόντων μας, πού κατοχυρώνονται ἀπό τό Σύνταγμα τῆς χώρας μας. Οὔτε ἡ ἀνωτερότητα τοῦ Μακαριωτάτου κ. Ἱερωνύμου καί τῶν ἐπισκόπων ἐκτιμήθηκε ἀπό τούς κυβερνητικούς. Οὔτε τοῦ κλήρου καί τοῦ λαοῦ ἡ συμπεριφορά ἐκτιμήθηκε ἀναλόγως.

Μέσα σ’ αὐτό τό διαμορφούμενο μισόθεο κλῖμα ἀδίστακτοι δημοσιογράφοι καί πολιτικοί εἰσπήδησαν στά interna (ἐσωτερικά) τῆς ὀρθοδόξου θεόπνευστης λατρείας μας καί βωμολοχοῦν κατά τοῦ ἱεροῦ Μυστηρίου τῆς Θείας Εὐχαριστίας καί τοῦ τρόπου μεταδόσεως τῆς Θείας Κοινωνίας.

Καλοπροαίρετα, διακριτικά καί εὐγενικά κάποιοι ἱερωμένοι ἔδωσαν τίς ἁρμόζουσες ἐξηγήσεις. Πῆραν θάρρος ὅμως ἐπώνυμοι ἤ μή, «ἄπιστοι» ἄνθρωποι οἱ ὁποῖοι δέν κοινωνοῦν ποτέ. Ἔχουν τήν ἀξίωση-ἀπαίτηση νά ἐπιβληθοῦν τρόποι μετάδοσης τῆς θείας Κοινωνίας ἐντελῶς ἄγνωστοι καί ἀκατάλληλοι γιά τό πλήρωμα τῶν πιστῶν.

Μεταξύ τῶν πολλῶν τολμητιῶν παρουσιάστηκε καί ὁ γνωστός δημοσιογράφος κ. Παπαχελᾶς καί ζήτησε συνέντευξη ἀπό τόν Μακαριώτατο κ. Ἱερώνυμο, ὁ ὁποῖος καί εὐγενῶς ἀπεδέχθη. Ὁ Μακαριώτατος ἐν τῇ ρύμῃ τοῦ λόγου του ἀνέφερε, ὅτι πράγματι ὑπῆρχε καί ἄλλος τρόπος μεταδόσεως τῆς Θείας Κοινωνίας, μέ ἐμβαπτισμό τοῦ Σώματος στό Αἷμα τοῦ Χριστοῦ. Συμπληρωματικά ἀναφέρουμε καί τόν τρόπο μεταδόσεως, ὅπως γίνεται στή Λειτουργία τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου. Ἔφτασε μάλιστα ὁ κ. Παπαχελᾶς νά ἐπιμείνει στόν Ἀρχιεπίσκοπο καί νά τόν διορθώσει λέγοντας ἐπί λέξει: «Ἁπλῶς νά τό καταλάβω, ὑπάρχει τό Μυστήριο τό ἴδιο καί ὑπάρχει καί ἕνα τεχνικό ζήτημα, ἄν θά γίνεται μέ κουταλάκια μιᾶς χρήσεως ἤ ὄχι γιατί περί αὐτοῦ πρόκειται στήν οὐσία. Αὐτό ὑπονομεύει τό ἴδιο τό Μυστήριο;» Εἶναι πρόδηλος ἡ πρόθεση καί ὁ στόχος τοῦ κ. Παπαχελᾶ, ὅλα ὅσα μεθοδεύει εἶναι ἐντελῶς ἐκτός τοῦ ἁγιοπνευματικοῦ λατρευτικοῦ ἔργου τῆς ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας.

Γέρων Ἰουστῖνος: «Τὰ σχολεῖα, ἤδη ἀπ' τὸ νηπιαγωγεῖο, ἔχουν τὸν δαιμονικὸ σκοπό τους: νὰ ἀποβάλλουν τὰ παιδιὰ τὸ αἴσθημα τῆς ντροπῆς καὶ νὰ ἐκτραποῦν ἀπὸ τὸν χριστιανικὸ δρόμο»

Ἀναφερόμενος ἀργότερα, ὁ π. Ἰουστίνος, σὲ ζητήματα ἤθους καὶ παιδείας, ἔλεγε: «Σήμερα, τὴ χριστιανικὴ καὶ ἠθικὴ διάπλαση ἑνὸς παιδιοῦ μπορεῖ νὰ τὴν προσφέρει μόνο μία πνευματικὰ ὑγιὴς οἰκογένεια. Δυστυχῶς, πλέον, οἱ ἐκπαιδευτικοὶ θεσμοὶ ἔχουν γίνει παράγοντες ἀντιχριστιανικῆς ἀνατροφῆς τῶν παιδιῶν.

Γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος.

«Όσοι αναπαύονται μέσα στον υλικό κόσμο και δεν ανησυχούν για τη σωτηρία της ψυχής τους, μοιάζουν με τα ανόητα πουλάκια πού δεν θορυβούν μέσα στο αυγό, για να σπάσουν το τσόφλι, να βγουν έξω να χαρούν τον ήλιο — το ουράνιο πέταγμα στην παραδεισένια ζωή – αλλά παραμένουν ακίνητα και πεθαίνουν μέσα στο τσόφλι του αυγού».

Γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος.

http://apantaortodoxias.blogspot.com/2020/05/blog-post_21.html

15 Ἰουνίου. Τοῦ Ἁγίου Προφήτου Ἀμώς, τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Ἱερωνύμου καί τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Αὐγουστίνου, Ἐπισκόπου Ἱππῶνος. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας. Δευτ. β΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Ῥωμ. β΄ 28 - γ΄ 18).

ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ Β´ 28 - 29

²⁸ οὐ γὰρ ὁ ἐν τῷ φανερῷ Ἰουδαῖός ἐστιν, οὐδὲ ἡ ἐν τῷ φανερῷ ἐν σαρκὶ περιτομή, ²⁹ ἀλλ’ ὁ ἐν τῷ κρυπτῷ Ἰουδαῖος, καὶ περιτομὴ καρδίας ἐν πνεύματι, οὐ γράμματι, οὗ ὁ ἔπαινος οὐκ ἐξ ἀνθρώπων, ἀλλ’ ἐκ τοῦ Θεοῦ.

ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ Γ´ 1 - 18

¹ Τί οὖν τὸ περισσὸν τοῦ Ἰουδαίου, ἢ τίς ἡ ὠφέλεια τῆς περιτομῆς; ² πολὺ κατὰ πάντα τρόπον. πρῶτον μὲν γὰρ ὅτι ἐπιστεύθησαν τὰ λόγια τοῦ Θεοῦ. ³ τί γὰρ εἰ ἠπίστησάν τινες; μὴ ἡ ἀπιστία αὐτῶν τὴν πίστιν τοῦ Θεοῦ καταργήσει; ⁴ μὴ γένοιτο· γινέσθω δὲ ὁ Θεὸς ἀληθής, πᾶς δὲ ἄνθρωπος ψεύστης, καθὼς γέγραπται· ὅπως ἂν δικαιωθῇς ἐν τοῖς λόγοις σου καὶ νικήσῃς ἐν τῷ κρίνεσθαί σε. ⁵ εἰ δὲ ἡ ἀδικία ἡμῶν Θεοῦ δικαιοσύνην συνίστησι, τί ἐροῦμεν; μὴ ἄδικος ὁ Θεὸς ὁ ἐπιφέρων τὴν ὀργήν; κατὰ ἄνθρωπον λέγω. ⁶ μὴ γένοιτο· ἐπεὶ πῶς κρινεῖ ὁ Θεὸς τὸν κόσμον; ⁷ εἰ γὰρ ἡ ἀλήθεια τοῦ Θεοῦ ἐν τῷ ἐμῷ ψεύσματι ἐπερίσσευσεν εἰς τὴν δόξαν αὐτοῦ, τί ἔτι κἀγὼ ὡς ἁμαρτωλὸς κρίνομαι; ⁸ καὶ μὴ καθὼς βλασφημούμεθα καὶ καθώς φασί τινες ἡμᾶς λέγειν ὅτι ποιήσωμεν τὰ κακὰ ἵνα ἔλθῃ τὰ ἀγαθά; ὧν τὸ κρῖμα ἔνδικόν ἐστι. ⁹ Τί οὖν; προεχόμεθα; οὐ πάντως· προῃτιασάμεθα γὰρ Ἰουδαίους τε καὶ Ἕλληνας πάντας ὑφ’ ἁμαρτίαν εἶναι, ¹⁰ καθὼς γέγραπται ὅτι οὐκ ἔστι δίκαιος οὐδὲ εἷς, ¹¹ οὐκ ἔστιν ὁ συνιῶν, οὐκ ἔστιν ὁ ἐκζητῶν τὸν Θεόν· ¹² πάντες ἐξέκλιναν, ἅμα ἠχρειώθησαν· οὐκ ἔστι ποιῶν χρηστότητα, οὐκ ἔστιν ἕως ἑνός. ¹³ τάφος ἀνεῳγμένος ὁ λάρυγξ αὐτῶν, ταῖς γλώσσαις αὐτῶν ἐδολιοῦσαν, ἰὸς ἀσπίδων ὑπὸ τὰ χείλη αὐτῶν· ¹⁴ ὧν τὸ στόμα ἀρᾶς καὶ πικρίας γέμει· ¹⁵ ὀξεῖς οἱ πόδες αὐτῶν ἐκχέαι αἷμα, ¹⁶ σύντριμμα καὶ ταλαιπωρία ἐν ταῖς ὁδοῖς αὐτῶν, ¹⁷ καὶ ὁδὸν εἰρήνης οὐκ ἔγνωσαν. ¹⁸ οὐκ ἔστι φόβος Θεοῦ ἀπέναντι τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν.

 Ερμηνευτική απόδοση Ι. Θ. Κολιτσάρα

ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ Β´ 28 - 29

²⁸ Διότι Ιουδαίος αληθινός και άξιος των δωρεών του Θεού δεν είναι εκείνος, που εξωτερικώς φαίνεται ως Ιουδαίος ούτε αληθινή περιτομή είναι εκείνη, που έχει γίνει και φαίνεται εις την σάρκαν. ²⁹ Αλλά πραγματικός και ευάρεστος στον Θεόν Ιουδαίος είναι εκείνος, που με το άγνωστος στους ανθρώπους και κρυφό εσωτερικόν του λατρεύει και υπακούει στον Θεόν. Και αληθινή περιτομή είναι η αποκοπή πάσης κακίας και ενοχής από την καρδίαν, η οποία γίνεται με την χάριν του Αγίου Πνεύματος και όχι με την τυπικήν και νεκράν πλέον διάταξιν του μωσαϊκού Νομου. Αυτός δε, ο αληθινά γνήσιος Ιουδαίος θα λάβη τον έπαινόν του, όχι εκ μέρους ανθρώπων, αλλά από τον ίδιον τον Θεόν.

ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ Γ´ 1 - 18

¹ Τοτε λοιπόν, αφού ευάρεστος ενώπιον του Θεού είναι και ο απερίτμητος, αλλ' ευσεβής εθνικός, ποίον είναι το πλεονέκτημα του Ιουδαίου η ποία είναι η ωφέλεια από την περιτομήν; ² Το πλεονέκτημα είναι πολύ και από όλας τας απόψεις. Πρώτον μεν, διότι στους Ιουδαίους ενεπιστεύθη ο Θεός τον Νομον του, τας προφητείας και τας υποσχέσστου. ³ Τι σημασίαν δε έχει, εάν μερικοί εφάνησαν άπιστοι; Μηπως η απιστία αυτών είναι δυνατόν ποτέ να καταργήση την αξιοπιστίαν και την φιλαλήθειαν του Θεού; ⁴ Μη γένοιτο να είπη κανείς ποτέ τέτοιον λόγον· ας αποδεικνύεται δε, όπως και είναι πάντοτε, ο Θεός αληθινός και αξιόπιστος εις όλα όσα λέγει, κάθε δε άνθρωπος αντιθέτως φαίνεται ψεύστης και ασυνεπής εις τας υποσχέσεις και υποχρεώσστου, όπως άλλωστε είναι γραμμένον και στους ψαλμούς· “δια να αποδειχθής, συ ω Θεε, δίκαιος και αληθινός στους λόγους σου και να νικήσης, εάν ποτέ τολμήσουν οι άνθρωποι να σε κρίνουν”. ⁵ Εάν δε η ιδική μας αδικία και ασυνέπεια καταδεικνύη και εξαίρη την δικαιοσύνην του Θεού, τι θα είπωμεν; Μηπως είναι άδικος ο Θεός, ο οποίος εκδηλώνει την οργήν του εναντίον μας δια την αδικίαν μας αυτήν; Αυτά τα λέγω, σαν άνθρωπος που σκέπτεται και κρίνει με τον ιδικόν του νουν. ⁶ Μη γένοιτο να είπωμεν ποτέ τον Θεόν άδικον· διότι πως είναι δυνατόν τότε να κρίνη με δικαιοσύνην όλον τον κόσμον; ⁷ Καθε δε αμαρτωλός θα ημπορούσε πάλιν να είπη· Εάν η φιλαλήθεια του Θεού έλαμψε και επλεόνασε, προς δόξαν του αγίου του ονόματος χάρις εις την ιδικήν μου ψευδολογίαν και ασυνέπειαν, διατί τότε εγώ κρίνομαι και δικάζομαι ως αμαρτωλός, αφού έτσι έχω συντελέσει εις την δόξαν του Θεού; ⁸ Και μήπως, όπως μερικοί μας συκοφαντούν ότι τάχα πιστεύομεν και λέγομεν, θα πράξωμεν τα κακά, δια να έλθουν εις ημάς τα αγαθά; Αυτών όμως, που μας συκοφαντούν, η καταδίκη εκ μέρους του Θεού είναι δικαία. ⁹ Λοιπόν, υπερέχομεν ημείς οι Ιουδαίοι από τους εθνικούς; Καθόλου και κατά κανένα τρόπον. Διότι κατηγορήσαμεν προηγουμένως και επεδείξαμεν ότι όλοι, Ιουδαίοι και Ελληνες, ευρίσκονται υπό την κυριαρχίαν της αμαρτίας. ¹⁰ Οπως ακριβώς έχει γραφή στους ψαλμούς, ότι “δεν υπάρχει μεταξύ των ανθρώπων ούτε ένας δίκαιος, ¹¹ δεν υπάρχει κανένας με φωτισμένον νουν και καθαράν την σκέψιν, που να γνωρίζη τον Θεόν, κανένας, που να αναζητή με πόθον ειλικρινή τον Θεόν. ¹² Ολοι παρεξέκλιναν από τον δρόμον του Θεού και συγχρόνως διεφθάρησαν· δεν υπάρχει κανείς, που να πράττη το αγαθόν, το σύμφωνον με το θέλημα του Θεού και το χρήσιμον στους ανθρώπους. Δεν υπάρχει ούτε ένας. ¹³ Το στόμα των ομοιάζει με ανοικτόν τάφον, από τον οποίον αναδίδονται δηλητηριώδεις αναθυμιάσεις. Με τας γλώσσας των ωμιλούσαν κατά ένα τρόπον πανούργον και δόλιον· δηλητήριον οχιάς υπάρχει κάτω από τα χείλη των· είναι έτοιμοι με τα λόγια των να πλήξουν κατά θανάσιμον τρόπον τους άλλους. ¹⁴ Το στόμα των ανθρώπων αυτών είναι γεμάτο από λόγους κατάρας και πικρίας. ¹⁵ Είναι πολύ γρήγορα τα πόδια των, δια να φονεύσουν και χύσουν αίμα. ¹⁶ Εις τους δρόμους της ζωής των σκορπίζουν συντρίμματα και σωρεύουν δυστυχίας και θλίψεις εναντίον του πλησίον των. ¹⁷ Τον δρόμον της ειρήνης, δηλαδή ζωήν ειρήνης δια τον ευατόν των και τους άλλους, δεν εγνώρισαν και δεν εδοκίμασαν. ¹⁸ Δεν υπάρχει καθόλου φόβος του Θεού εις τα μάτια της ψυχής των, εις τα βάθη της καρδίας των”.

 Εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας. Δευτ. β΄ ἑβδ. Ματθ. (Μτθ. ς΄ 31-34, ζ΄ 9-11).

ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ Ϛ´ 31 - 34

³¹ μὴ οὖν μεριμνήσητε λέγοντες, τί φάγωμεν ἤ τί πίωμεν ἤ τί περιβαλώμεθα; ³² πάντα γὰρ ταῦτα τὰ ἔθνη ἐπιζητεῖ· οἶδεν γὰρ ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος ὅτι χρῄζετε τούτων ἁπάντων. ³³ ζητεῖτε δὲ πρῶτον τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν. ³⁴ Μὴ οὖν μεριμνήσητε εἰς τὴν αὔριον, ἡ γὰρ αὔριον μεριμνήσει τα ἑαυτῆς· ἀρκετὸν τῇ ἡμέρᾳ ἡ κακία αὐτῆς.

ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ Ζ´ 9 - 11

⁹ ἢ τίς ἐστιν ἐξ ὑμῶν ἄνθρωπος, ὃν ἐὰν αἰτήσῃ ὁ υἱὸς αὐτοῦ ἄρτον, μὴ λίθον ἐπιδώσει αὐτῷ; ¹⁰ καὶ ἐὰν ἰχθὺν αἰτήσῃ, μὴ ὄφιν ἐπιδώσει αὐτῷ; ¹¹ εἰ οὖν ὑμεῖς, πονηροὶ ὄντες, οἴδατε δόματα ἀγαθὰ διδόναι τοῖς τέκνοις ὑμῶν, πόσῳ μᾶλλον ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς δώσει ἀγαθὰ τοῖς αἰτοῦσιν αὐτόν;

 Ερμηνευτική απόδοση Ι. Θ. Κολιτσάρα

ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ Ϛ´ 31 - 34

³¹ Λοιπόν μη κυριευθήτε ποτέ από την ανήσυχον μέριμναν και μη λέγετε συνεχώς, τι θα φάγωμεν η τι θα πίωμεν η τι θα ενδυθώμεν; ³² Διότι οι ειδωλολάτραι (που δεν γνωρίζουν τα αιώνια αγαθά και την στοργικήν πρόνοιαν του Θεού), επιζητούν αποκλεστικά και μόνον αυτά τα φθαρτά αγαθά. Σεις όμως μην κυριεύεσθε από τέτοιες μέριμνες, διότι ο Πατήρ σας ο ουράνιος γνωρίζει ότι έχετε ανάγκην από όλα αυτά, και σαν πανάγαθος, που είναι, θα σας τα δώση. ³³ Ζητείτε δε κατά πρώτον και κύριον λόγον την βασιλείαν του Θεού και την αρετήν που θέλει από σας ο Θεός, και όλα αυτά τα επίγεια αγαθά θα σας δοθούν μαζή με τα ανεκτίμητα αγαθά της βασιλείας των ουρανών. ³⁴ Λοιπόν μη καταληφθήτε ποτέ από την ανήσυχον μέριμναν δια τας ανάγκας της αυριανής ημέρας. Διότι η αύριον θα φροντίση δι' όσα θα χρειασθήτε κατ' αυτήν. Εις κάθε ημέραν αρκούν αι ιδικαί της ασχολίαι και τα ιδικά της βάσανα.

ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ Ζ´ 9 - 11

⁹ (Παρετε ένα παράδειγμα, από όσα συμβαίνουν μεταξύ σας). Ποιός άνθρωπος από σας, που θα του ζητήση το παιδί του ψωμί, θα δώση εις αυτό πέτραν; ¹⁰ Και εάν του ζητήση ψάρι, μήπως θα του δώση φίδι; ¹¹ Εάν λοιπόν σεις οι άνθρωποι, που είσθε ατελείς και διεφθαρμένοι από την αμαρτίαν, ξέρετε να δίνετε ωφέλιμα πράγματα εις τα παιδιά σας, πόσον μάλλον ο ουράνιος και πανάγαθος Πατήρ σας θα δώση αγαθά, καλά και ωφέλιμα δώρα, εις εκείνους που του τα ζητούν;

http://www.saint.gr/index.aspx