ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ
ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ
ΟΙ ΟΜΙΛΙΕΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΚΑΤΕΒΑΣΜΑ ΣΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΣΑΣ
ΟΔΗΓΙΕΣ: ΚΑΝΕΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΣΥΝΔΕΣΜΟ:
Δίπλα από το όνομα Κύριος Ιησούς Χριστός που υπάρχει ένα μικρό βελάκι , πατάμε εκεί και μας βγάζει διάφορες επιλογές από τις οποίες πατάμε το Download .
Και γίνεται η εκκίνηση να κατέβουν όλες οι ομιλίες.
Πέμπτη 21 Μαρτίου 2019
87. Ἡ λατρεία τοῦ Θεοῦ μέ τό σῶμα καί τήν ψυχή, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
87. Ἡ λατρεία τοῦ Θεοῦ μέ τό σῶμα καί τήν ψυχή, Βίος καί λόγοι Ἁγ. Πορφυρίου, 18-3-2019, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
ζωντανή μετάδοση_ Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης_http://hristospanagia3.blogspot.gr_ht... καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr
Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...
86. Ἡ ὠφέλεια τῆς νυκτερινῆς προσευχῆς, Βίος καί λόγοι Ἁγ. Πορφυρίου, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
86. Ἡ ὠφέλεια τῆς νυκτερινῆς προσευχῆς, Βίος καί λόγοι Ἁγ. Πορφυρίου, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου,16-3-2019, ζωντανή μετάδοση, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr
Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...
Εὐαγγελισμός τῆς Θεοτόκου:(Πρός Ἑβραίους, β΄11-18) Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, Μέρος Πρῶτο
ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ(:Πρός Ἑβραίους, β΄11-18)
Ερμηνεία της αποστολικής περικοπής
από τον Άγιο Ιωάννη, αρχιεπίσκοπο Κωνσταντινουπόλεως, τον Χρυσόστομο
[ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ]
«ὅ τε γὰρ ἁγιάζων καὶ οἱ ἁγιαζόμενοι ἐξ ἑνὸς πάντες. δι᾿ ἣν αἰτίαν οὐκ ἐπαισχύνεται ἀδελφοὺς αὐτοὺς καλεῖν»: «Υπάρχει στενός σύνδεσμος μεταξύ του αρχηγού της σωτηρίας και εκείνων που σώζονται μέσω Αυτού. Διότι και ο Ιησούς που μας αγιάζει και μας σώζει», λέγει ο Απόστολος Παύλος, «και εμείς που αγιαζόμαστε και σωζόμαστε, όλοι καταγόμαστε από έναν Πατέρα. Γι' αυτήν ακριβώς την αιτία και ο Χριστός δεν ντρέπεται να ονομάζει αυτούς, που καλεί σε σωτηρία, αδελφούς Του». Να πάλι πώς ενώνει τιμώντας αυτούς και παρηγορώντας και κάνοντάς τους αδελφούς Του Χριστού, σύμφωνα με αυτό, με το ότι κατάγονται όλοι από τον ίδιο Πατέρα. Στη συνέχεια πάλι βεβαιώνοντας αυτό και για να δείξει, ότι εννοεί την κατά σάρκα ένωση, πρόσθεσε το «ὅ τε γὰρ ἁγιάζων καὶ οἱ ἁγιαζόμενοι (:Εκείνος που αγιάζει και αυτοί που αγιάζονται)». Βλέπεις πόση είναι η διαφορά; Γιατί Εκείνος αγιάζει και εμείς αγιαζόμαστε. Και παραπάνω ονόμασε τον Ιησού Αρχηγό της σωτηρίας των ανθρώπων. Γιατί ένας είναι ο Θεός, από τον οποίο προέρχονται τα πάντα.
«Δι᾿ ἣν αἰτίαν οὐκ ἐπαισχύνεται ἀδελφοὺς αὐτοὺς καλεῖν (:Για τον λόγο αυτόν δεν ντρέπεται να τους ονομάζει αδελφούς)». Βλέπεις πάλι πώς δείχνει την υπεροχή; Γιατί με το να πει «δεν ντρέπεται», δείχνει ότι το παν δεν προέρχεται από τη φύση του πράγματος, αλλά από τη φιλοστοργία Εκείνου που δεν ντρέπεται και την πολλή Του ταπεινοφροσύνη. Αν και όλοι δηλαδή καταγόμαστε από έναν Πατέρα, Αυτός όμως αγιάζει και εμείς αγιαζόμαστε. Είναι μεγάλη η διαφορά· Αυτός προέρχεται από τον Πατέρα, ως Υιός γνήσιος, δηλαδή από την ουσία Του· εμείς όμως ως κτίσμα, δηλαδή από την αρχική ανυπαρξία. Επομένως είναι μεγάλη η διαφορά. Γι’ αυτό, λέγει ο Απόστολος Παύλος, «οὐκ ἐπαισχύνεται ἀδελφοὺς αὐτοὺς καλεῖν, λέγων· ἀπαγγελῶ τὸ ὄνομά σου τοῖς ἀδελφοῖς μου (:δεν ντρέπεται να τους ονομάζει αδελφούς Του λέγοντας: ‘’θα διακηρύξω και θα ομολογήσω το όνομά σου στους αδελφούς μου’’)»[πρβλ. Ψαλμ.21,23: «διηγήσομαι τὸ ὄνομά σου τοῖς ἀδελφοῖς μου, ἐν μέσῳ ἐκκλησίας ὑμνήσω σε.]. Γιατί, όταν ντύθηκε τη σάρκα, ντύθηκε επομένως και την αδελφική ιδιότητα προς τους ανθρώπους, και συνεισήλθε μαζί με τη σάρκα και η αδελφική σχέση.
Και αυτό βέβαια εύλογα το λέγει, όμως το «ἐγὼ ἔσομαι πεποιθὼς ἐπ᾿ αὐτῷ (:Εγώ ο Μεσσίας ως άνθρωπος θα στηρίξω την εμπιστοσύνη μου πάνω σε Αυτόν, τον Θεό και Πατέρα)», τι το θέλει; Και το επόμενο εύλογα το είπε· «ἰδοὺ ἐγὼ καὶ τὰ παιδία ἅ μοι ἔδωκεν ὁ Θεός (:ιδού εγώ και τα παιδιά που μου έδωσε ο Θεός)»[πρβλ. Ησ.8,18]. Όπως δηλαδή εδώ δείχνει τον εαυτό Του Πατέρα, έτσι εκεί τον δείχνει αδελφό· «Θα διακηρύξω και θα ομολογήσω», λέγει ο Ιησούς, «το όνομά σου στους αδελφούς μου».
Θέλεις νά πῶ στόν Θεό νά πάρει τά σύννεφα, νά μᾶς ζεστάνει ὁ ἥλιος;
Γέροντας Ηρωδίωνας της Καψάλας ο δια Χριστόν σαλός
Ήταν δύσκολο να φτάσεις στο κελί του, ακόμα και αν το ήξερες. Ζούσα για μήνες στην περιοχή και δεν καταλάβαινα τις οδηγίες για τα μονοπάτια. Τόσο μπερδεμένα ήταν.
Μια φορά καθώς πηγαίναμε μαζί με τον ασκητή πού με φιλοξενούσε για ψώνια στις Καρυές είδα από μακριά ένα γεροντάκι να λιάζεται έξω από ένα ερείπιο.
- Γέροντα, ποιος είναι αυτός; ρώτησα με έκπληξη.
- Ό γέρο-Ήρωδίων... από τούς παλιούς Ρουμάνους... δεν είναι και πολύ στα καλά του.- Πάμε να τον δούμε γέροντα, μήπως έχει καμιά ανάγκη, είπα με έμφαση.
- Μπα, δεν μπορείς να τον πλησιάσεις. Μόλις καταλάβει άνθρωπο κρύβεται... Δεν θέλει. Λένε ότι είναι σαλεμένος... τα έχει χαμένα.
Αυτοί γνωρίζουν καλύτερα από μένα την περιοχή, τούς ανθρώπους... σκέφτηκα.
Πέρασαν μήνες για να ξανακούσω για τον γέρο-Ήρωδίωνα. Εκείνο τον καιρό είχε έρθει ένας καινούργιος κάτοικος στην περιοχή. Νέος στην ηλικία, συνομήλικος μου, Αθηναίος με πτυχίο στα μαθηματικά, νέος μοναχός, άπειρος.
Κανονικά για να πάει να ασκητέψει κανείς μόνος του πρέπει να είναι ώριμος μοναχός, να έχει πείρα του πνευματικού πολέμου και να έχει και καλή πνευματική κατάσταση. Αλλιώς υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να πάθη κακό, πνευματικά και σωματικά.
Πρώτα κανείς τρίβεται για 10-15 χρόνια κάτω από υπακοή ή στο κοινόβιο ή σε κάποιο γέροντα, μαθαίνει τα τεχνάσματα των δαιμόνων, προχωρά στην νοερά προσευχή και την πρακτική άσκηση και μετά εξέρχεται στην έρημο. Αυτή είναι ή κανονική σειρά, αυτή είναι ή μοναχική ορθόδοξη παράδοση. Δεν είναι ή έρημος για όλους. Είναι για τους προχωρημένους πνευματικά, για τους έμπειρους και δυνατούς.
Ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο http:// hristospanagia3.blogspot.gr γιά τίς 16-3-2019 ἕως 18-3-2019.
ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ
Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί
Εἴθε ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός νά μᾶς χαρίζει καλή καί Ἁγία Τεσσαρακοστή. Εἴθε νά εὐλογεῖ τή ζωή μας καί ἐμεῖς νά λάμβάνουμε τήν εὐλογία Του ζώντας μέ ταπείνωση, ἀδιάλειπτη προσευχή καί ἀγάπη μέσα στήν μία καί μόνη ἀληθινή Ἐκκλησία, τήν Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας.
-Νά προσεύχεσαι. Γιά ὅλους.... Καί τί θά βγεῖ;
Ἅγιος Βαρσανούφιος
Κάποτε, ἕνας ἄρχοντας τῆς τσαρικῆς αὐλῆς, πῆγε νά συμβουλευτεῖ ἕναν περίφημο τότε γιά τήν ἀρετή του, ἱερέα τῆς Πετρούπολης.
-Πάτερ, πές μου, τί νά κάμω; Ἔχω πολλούς ἐχθρούς. Μέ μισοῦν «ματαίως»· χωρίς κανένα λόγο. Μέ συκοφαντοῦν στόν Τσάρο. Κινδυνεύω νά χάσω τήν δουλειά μου. Ἂν ὁ Τσάρος πεισθῆ καί μέ ἀπολύσει, ποῦ θά σταθῶ; Πῶς θά ζήσω; Σᾶς παρακαλῶ, συμβουλέψετέ με. Τί νά κάμω;
-Νά προσεύχεσαι. Γιά ὅλους. Καί περισσότερο γιά αὐτούς πού ξεσηκώθηκαν ἐναντίον σου. Καί στό σπίτι. Ἀλλά καί στήν Ἐκκλησία, στήν θεία λειτουργία. Ἔχει μεγάλη σημασία αὐτό.
-Καί τί θά βγεῖ μέ αὐτό, πάτερ; εἶπε πικραμένος.
-Θά τό ἰδεῖς. Τά «ψίχουλα», οἱ μαργαρίτες -οἱ μερίδες πού βγάζει ὁ ἱερέας στήν προσκομιδή, ὅταν διαβάζει ὀνόματα- συμβολίζουν τίς ψυχές τῶν ἀνθρώπων· ζώντων καί κεκοιμημένων. Καί κάποια στιγμή, αὐτές τίς μερίδες ὁ παπᾶς τίς ρίχνει μέσα στό ἅγιο ποτήριο, μέ τά λόγια: «Ἀπόπλυνε, Κύριε, τά ἁμαρτήματα τῶν ἐνθάδε μνημονευθέντων δούλων σου, τῷ Αἵματί Σου τῷ Ἁγίῳ». Δηλαδή παρακαλεῖ τόν Χριστό νά ξεπλύνει μέ τό Αἷμα Του τίς ψυχές τῶν ἀνθρώπων πού μνημόνευσε.
Καί πρόσθεσε:
Ἡ ἄσκηση τῆς νηστείας
Η άσκηση της νηστείας
Του Αρχιμ. Κυρίλλου Κωστοπούλου, Ιεροκήρυκος Ι. Μ. Πατρών, Δρος Θεολογίας
Η κατανυκτική περίοδος του Τριωδίου, όπως συμφωνούν και οι Άγιοι Πατέρες της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας, συνιστά την πνευματική πορεία του ανθρώπου προς την Ανάσταση.
Η όλη Ορθόδοξη εκκλησιαστική ζωή, η οποία εμπεριέχει την άσκηση, μέρος της οποίας είναι και η νηστεία, αποβλέπει στην συνάντησή μας με τον Αναστάντα Κύριο. Αυτή, λοιπόν, η πορεία για την προαναφερθείσα συνάντηση αναπτύσσεται ασκητικά και Λειτουργικά κατά την περίοδο του Τριωδίου και ιδιαιτέρως κατά την περίοδο της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Κέντρο της όλης αυτής ασκητικής πορείας είναι η νηστεία.
Νηστεύω, σημαίνει απέχω από τροφές. Η λέξη προέρχεται από το αρχαίο αρνητικό μόριο «νη» και το ρήμα «εσθίω». Βεβαίως, δεν νηστεύουμε με την έννοια της ασιτίας, αλλά με την έννοια της εγκρατείας, εγκρατευόμαστε δηλαδή από ορισμένες τροφές. Και αυτή η πράξη δεν είναι ατομικό γεγονός, αλλά εκκλησιαστικό. Είναι η μεταβολή του ατομικού τρόπου υπάρξεως σε προσωπικό γεγονός κοινωνίας και σχέσεως εντός του σώματος της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας. Είναι υποταγή στην κοινή πράξη της Εκκλησίας. Ο πιστός χριστιανός νηστεύει, για να υποτάξει την ύλη στο πνεύμα. Νηστεύει, για να μεταβάλει σε υπακοή προς την κοινή πράξη της Εκκλησίας και στους εκκλησιαστικούς κανόνες που ορίζουν την νηστεία τις ατομικές του προτιμήσεις.
Ἡ διαστροφή τῆς διδασκαλίας τοῦ Ἁγίου Πορφυρίου
Η ΔΙΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ
ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΝΕΟΟΡΘΟΔΟΞΗ - ΜΕΤΑΠΑΤΕΡΙΚΗ
ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ Η ΑΝΑΙΡΕΣΗ ΤΗΣ
Ἡ διαστροφή τῆς διδασκαλίας τοῦ Ἁγίου Πορφυρίου
Δυστυχῶς, πολλοί νεοορθόδοξοι-μεταπατερικοί παρερμηνεύουν καί διαστρέφουν τόν Ἅγιο Πορφύριο, παρουσιάζοντάς τον ὡς χαλαρό, ἐπιεική, ἀνεκτικό στήν ἁμαρτία καί τά πάθη. «Ἡ Μεταπατερική Θεολογία», παρατηρεῖ ὁ Μοναχός Ἰωάννης, «ἐπείγεται νά φέρει νέα διαθήκη στόν κόσμο, τήν ἐπιλεγομένη τρίτη διαθήκη ἀπό τήν ἐποχή τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου[1]. Θά εἶναι ἕνας νέοβαρλααμισμός πού θά στηρίζεται στίς ἀνθρωπιστικές ἐπιστῆμες, στόν στοχασμό καί στό συναίσθημα. Ἀπώτερο σκοπό θά ἔχει τήν ἀμνήστευση τῶν παθῶν, γιά νά γίνει τάχατες πιό σύγχρονο καί βατό τό Εὐαγγέλιο καί πιό χαρούμενη ἡ ζωή τῶν χριστιανῶν! Τούς κουράζει πρακτικά ὁ Σταυρός, ἡ θεραπευτική πρακτική τῶν παθῶν καί θέλουν ἀμνηστευτικές θεωρίες γιά τά πάθη, μέ ἐκκλησιαστικό περιτύλιγμα, προκειμένου νά παρηγορήσουν τήν συνείδησή τους. Τό ρωσικό σύνθημα «ἀγάπη καί ἐλευθερία» τούς βόλεψε πολύ γιά νά ἑδραιώσουν τήν «θεολογία τῶν παθῶν» πού πρεσβεύουν. Θέλουν ὅμως, κάπου νά στηρίξουν τίς θεωρίες τους γιά νά μή φαίνονται ἀποκεκομμένοι ἀπό τήν Παράδοση καί τό ἦθος τῆς Ἐκκλησίας. Βρῆκαν ἔτσι τόν Ἅγιο Πορφύριο ἐπειδή μιλοῦσε γιά τήν ἀγάπη ἀλλά ποιά ἀγάπη; Τήν χριστοειδή ἀγάπη πού εἶναι καρπός καί ἀποτέλεσμα μετανοίας, ἄσκησης καί σταυρικοῦ ἀγῶνα! Ὄχι ἀγαπολογία, ὄχι ἕναν ἰδεοληπτικό ἀγαπισμό, πού εἶναι στήν πράξη ἀναίρεση τῆς ἐν Χριστῷ ἀγάπης... Καί στήν πράξη ὅλοι αὐτοί βιώνουν καί ἐξωτερικεύουν τά ἄκρως ἀντίθετα ἀπ' αὐτά πού θεωρητικά πρεσβεύουν. Μίσος, ἐκδίκηση, εἴρωνεία, περιφρόνηση, λυσσαλέα ἐπιθετικότητα σέ ὅσους τούς ἀμφισβητοῦν. Δικαιώνουν τήν κρητική μαντινάδα: «ὅλο γι' ἀγάπη μᾶς μιλοῦν καί μόνο μίσος βγάνουν καί νά ἐπιβουλεύονται αὐτό κυρίως κάνουν». Μήν παραξενεύεσθε γι' αὐτό. Τόσοι αἱρετικοί παρερμήνευσαν τά λόγια τοῦ Κυρίου καί τῶν Ἀποστόλων, τόν Ἅγιο Πορφύριο θά ἀφήσουν;
Ἡ κυρία μέ τήν νηστεία
Η ΚΥΡΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΝΗΣΤΕΊΑ.
Ήταν μια ευσεβεστάτη κυρία, η οποία έπασχε από καλπάζουσα μορφή καρκίνου. Οι ιατροί δεν την έδιναν πολύ καιρό ζωής και την συνιστούσαν να τρώει καταλύσιμα, διότι αλλιώς θα πέθαινε πιο γρήγορα, αφού έφτιαχνε και χημειοθεραπείες.
Ήταν περίοδος της Σαρακοστής και αυτή όχι μόνο νήστευε, αλλά και δεν έτρωγε απολύτως τίποτα! Παράλληλα παρακαλούσε την Παναγία να την κάνει καλά. Και πράγματι η γυναίκα αυτή σηκώθηκε στο πόδι και έγινε απολύτως καλά! Πέθανε μετά από μερικά χρόνια από άλλη αιτία.
Ποιμαντορική Ἐγκύκλιος Μητροπολίτου Κυθήρων Σεραφείμ γιά τήν Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας 2019
ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ
(ὑπ’ ἀριθ. 177/2019)
«Ἡμέρα χαρμόσυνος καὶ εὐφροσύνης ἀνάπλεως, πεφανέρωται σήμερον· φαιδρότης δογμάτων γάρ, τῶν ἀληθεστάτων, ἀστράπτει καὶ λάμπει, ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, κεκοσμημένη ἀναστηλώσεσιν, Εἰκόνων τῶν ἁγίων...»(Προσόμοιον τῶν Αἴνων)
Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί καί Συλλειτουργοί,
Ἀδελφοί μου Χριστιανοί, Τέκνα μου ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά.
Εὐλογημένη καί πλουσιόδωρη σέ θεῖες εὐλογίες ἡ παροῦσα
μεγάλη ἡμέρα καί ἑορτή τῆς Ὀρθοδοξίας
Μετά τήν σημερινή κατανυκτική, ἀλλά καί πανηγυρική συνάμα Θεία Λειτουργία τῆς Κυριακῆς τῆς Ὀρθοδοξίας, ὁ Ἱερός Κλῆρος καί ὁ Ὀρθόδοξος Χριστιανικός Λαός συνομολογοῦμε πανευφροσύνως ὅ,τι καί ὅσα διεκήρυξε τό Συνοδικό τῆς Ἁγίας καί Οἰκουμενικῆς Ζ’ Συνόδου ὑπέρ τῆς Ὀρθοδοξίας :
«Οἱ Προφῆται ὡς εἶδον, οἱ Ἀπόστολοι ὡς ἐδίδαξαν,
ἡ Ἐκκλησία ὡς παρέλαβεν, οἱ Διδάσκαλοι ὡς ἐδογμάτισαν,
ἡ Οἰκουμένη ὡς συμπεφρόνηκεν, ἡ Χάρις ὡς ἔλαμψεν,
ἡ ἀλήθεια ὡς ἀποδέδεικται, τὸ ψεῦδος ὡς ἀπελήλαται,
ἡ σοφία ὡς ἐπαρρησιάσατο, ὁ Χριστὸς ὡς ἐβράβευσεν·
Οὕτω φρονοῦμεν, οὕτω λαλοῦμεν, οὕτω κηρύσσομεν
Χριστόν τὸν ἀληθινὸν Θεὸν ἡμῶν...».
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
