Ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο http:// hristospanagia3.blogspot.gr γιά τίς 10-5-2019 ἕως 12-5-2019.

Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ Πατέρες καί ἀδελφοί Χριστός Ἀνέστη!

Εἴθε ὁ νικητής τοῦ θανάτου καί δωρητής τῆς αἰώνιας ζωῆς νά μᾶς ἀξιώνει ὅλους μέ τήν Χάρη Του νά ζοῦμε αἰώνια μέσα στό ἀναστάσιμο ἄκτιστο φῶς Του μέ καλή μετάνοια, πίστη, ταπείνωση, ὑπακοή καί ἀδιάλειπτη προσευχή .

Λαμβάνετε αὐτό τό μήνυμα ὡς ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο 

http://hristospanagia3.blogspot.gr, τήν ἱστοσελίδα http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr γιά τίς 10-5-2019 ἕως 12-5-2019.

Ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο: http://hristospanagia3.blogspot.gr

▼  2019 (1588)

• ▼  Μαΐου (243)
  • ▼  12 Μαϊ (9)
    • Ἐσύ καί ὁ Θεός
    • Ποιό εἶναι τό νόημα τῆς φράσεως: «Ἐγώ ἐν τῷ Πατρί ...
    • Ἡ ἀσύγκριτη καλλιτεχνία τῆς δημιουργίας
    • Ἐπιστολή τῆς Ἱερᾶς Κοινότητος Ἁγίου Ὄρους πρός τόν...
    • Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος γιά τήν παράδοση τοῦ μυστηρίου...
    • Κυριακή τῶν Μυροφόρων
    • «Καί κλίνας τήν κεφαλήν παρέδωκε τό πνεῦμα»
    • Ἀπό τή συναγωγή στή μασονία
    • 12 Μαΐου. ♰ ΚΥΡΙΑΚΗ Γ´ ΑΠΟ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ. Τῶν ἁγίων μυ...

Κυριακή τῆς Σαμαρείτιδος (Ιω.4,5-42).Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος γιά τή συνάντηση τοῦ Κυρίου μέ τή Σαμαρείτιδα.Μέρος Δεύτερο

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΟΣ(: Ιω. 4, 5-42)

                        Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

       ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΕ ΤΗ ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΑ

[Μέρος δεύτερο: υπομνηματισμός των χωρίων Ιω.4,6-12]

Έφθασε λοιπόν ο Χριστός πεζοπορώντας στο πηγάδι του Ιακώβ στη Σαμάρεια, αποφεύγοντας πάντοτε τον μαλθακό και χαλαρό τρόπο ζωής και χρησιμοποιώντας παραδειγματικά τον αντίστοιχο κοπιαστικό και πλήρη εμποδίων· διότι δεν είχε χρησιμοποιήσει υποζύγια, αλλά περιπατεί τόσο πολύ, ώστε να κουραστεί από την οδοιπορία. Και τούτο διδάσκει παντού, δηλαδή να εργάζεται ο καθένας για τον εαυτό του, να μη ζητεί τα περιττά και να μην έχει ανάγκη από πολλά. Διότι θέλει να είμαστε ξένοι προς τα περιττά τόσο, ώστε να περικόπτουμε και πολλά από τα αναγκαία. Για τον λόγο αυτό έλεγε· «αἱ ἀλώπεκες φωλεοὺς ἔχουσι καὶ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ κατασκηνώσεις, ὁ δὲ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου οὐκ ἔχει ποῦ τὴν κεφαλὴν κλίνῃ(:Οι αλεπούδες έχουν τρύπες που τις χρησιμοποιούν ως φωλιές, και τα πουλιά του ουρανού έχουν μέρη για να κουρνιάζουν, ενώ ο Υιός του ανθρώπου (δηλαδή εγώ που γεννήθηκα από την Παρθένο και είμαι ο κατεξοχήν άνθρωπος γνωστός από τις υποσχέσεις του Θεού στον Αδάμ, και ως Μεσσίας πρόκειται να έλθω πάλι Κριτής ένδοξος πάνω στις νεφέλες του ουρανού) δεν έχει ούτε πού να ακουμπήσει το κεφάλι Του. Μην περιμένεις λοιπόν κι εσύ να έχεις σωματικές ανέσεις και αναπαύσεις, αλλά πάρε τις αποφάσεις σου γνωρίζοντας από πριν ότι η ζωή των ακολούθων μου είναι γεμάτη από στερήσεις και θυσίες, όπως η δική μου)»[Ματθ.8,20].Για τον λόγο αυτόν παραμένει ως επί το πλείστον στα όρη και τις ερήμους, όχι μόνο την ημέρα, αλλά και τη νύκτα.

     Από όσα γράφονται εδώ πληροφορούμαστε και την αντοχή του Ιησού στις οδοιπορίες και την αδιαφορία Του για τις τροφές και ότι τις θεωρούσε δευτερεύουσας σημασίας. Και οι μαθητές λοιπόν διδάχτηκαν να συμπεριφέρονται με τον ίδιο τρόπο. Πραγματικά δεν έπαιρναν εφόδια μαζί τους. Και το φανερώνει αυτό και άλλος Ευαγγελιστής, ο οποίος λέγει ότι όταν ο Ιησούς τούς έκανε λόγο για τη ζύμη των Φαρισαίων, εκείνοι σκέπτονταν ότι δεν είχαν μαζί τους άρτους[Ματθ.16,5-12]· επίσης και όταν μας παρουσιάζει ο Ευαγγελιστής πεινασμένους τους μαθητές να μαδούν τα στάχυα και να τρώνε[βλ. Ματθ.12,1: «Ἐν ἐκείνῳ τῷ καιρῷ ἐπορεύθη ὁ Ἰησοῦς τοῖς σάββασι διὰ τῶν σπορίμων· οἱ δὲ μαθηταὶ αὐτοῦ ἐπείνασαν, καὶ ἤρξαντο τίλλειν στάχυας καὶ ἐσθίειν(:Εκείνο τον καιρό βάδιζε ο Ιησούς την ημέρα του Σαββάτου μέσα από σπαρμένα χωράφια· και οι μαθητές Του πείνασαν και άρχισαν  να μαδούν στάχυα και να τρώνε)»· πρβλ. Μαρκ. 2,23 και Λουκά 6,18] και όταν λέγει ότι ο Ιησούς από την πείνα πήγε προς τη συκιά, τίποτε άλλο δεν κάνει, παρά αυτό με όλα αυτά μας διδάσκει να περιφρονούμε την κοιλία και να μη θεωρούμε σπουδαία τη λειτουργία της.

Ὁ Μ. Κωνσταντῖνος ἐπισκέπτεται τὸν Μέγα Παΐσιο

 

Διηγεῖται ὁ ὅσιος Ἰωάννης ὁ Κολοβὸς γιὰ τὸν ὅσιο Παΐσιο τὸν Μέγα

Ποθώντας νὰ δῶ καὶ νὰ ἀπολαύσω τὴ θεία χάρη, τὸν ἐπισκέφτηκα στὸ κελλί του. Ἀλλὰ προτοῦ ἀκόμη κτυπήσω τὴν πόρτα του, τὸν ἄκουσα νὰ συνομιλεῖ μὲ κάποιον. Γιὰ τὸν λόγο αὐτὸν ἔμεινα ἀπ’ ἔξω ἀπὸ τὸ κελλί, ἀλλὰ δυστυχῶς ἔκανα λίγη φασαρία καὶ ὁ ὅσιος βγῆκε ἔξω γιὰ νὰ δεῖ τί συμβαίνει. Ὅταν μὲ εἶδε χάρηκε πολύ, καὶ γὶ αὐτὸ μὲ ἀγκαλίασε καὶ μὲ φιλοῦσε. Ἔτσι ἔκανα καὶ ἐγώ. Ὅταν ὅμως μπῆκα μέσα στὸ κελλί, ἄρχισα νὰ κοιτῶ ἀπὸ ἐδῶ καὶ ἀπὸ ἐκεῖ, γιὰ νὰ δῶ τὸν ἄνθρωπο μὲ τὸν ὁποῖο συνομιλοῦσε προηγουμένως, ἀλλὰ δὲν εἶδα κάποιον. Ὁ ἴδιος κατάλαβε ὅτι κάτι ἀναζητοῦσα καὶ μὲ ρώτησε: “Βλέπεις κάτι παραδοξο”; “Ναι”, τοῦ ἀπάντησα. “Πριν ἀπὸ λίγο σὲ ἄκουσα νὰ μιλᾶς μὲ κάποιον ἀλλὰ δὲν βλέπω κάποιον στὸ κελλί σου. 

Τί συμβαίνει; Σὲ παρακαλῶ νὰ μοῦ φανερώσεις τὸ 

παράδοξο αὐτὸ μυστήριο”. 

 

– Πράγματι, ἀγαπητὲ Ἰωάννη, παράδοξο μυστήριο θὰ σοὺ ἀποκαλύψει σήμερα ὁ Θεός, μοῦ εἶπε ὁ θεῖος Παΐσιος. Καὶ ἐγώ, θὰ φανερώσω σὲ σένα τὴν ἀγάπη ποὺ ἔχει σὲ μᾶς ἡ ἀγαθότητά του. Αὐτός, ἐξαιρετικέ μου φίλε, ποὺ ἄκουσες νὰ συνομιλεῖ μαζί μου ἦταν ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος, ὁ πρῶτος βασιλιὰς τῶν Χριστιανῶν. Κατέβηκε ἐδῶ κατ’ ἐντολὴν τοῦ Θεοῦ καὶ μοῦ εἶπε: 

 

– Μακάριοι ἤσαστε ἐσεῖς οἱ ὁποῖοι ἀξιωθήκατε νὰ γίνεται μοναχοί. Καὶ πραγματικὰ ὁ μακαρισμὸς αὐτὸς προέρχεται ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν Σωτήρα. 

 

Καὶ ρωτώντας τὸν ἐγώ, καὶ ποιὸς εἶσαι ἐσὺ Κύριε, ὁ ὁποῖος λέγεις αὐτὰ τὰ λόγια καὶ μακαρίζεις ἐμᾶς τοὺς μοναχούς, μοῦ ἀπάντησε: 

....." πιστεύεις στό Θεό καί στήν αἰώνια ζωή ;". " Δέν τό πιστεύω μόνο, ἀλλά ξέρω ὅτι ὑπάρχει Θεός καί ζωή αἰώνια ", μοῦ ἀπαντάει μία νεαρή γυναίκα, πολύ πλούσια ντυμένη.

......." πιστεύεις στο Θεό και στην αιώνια ζωή ;". " δεν το πιστεύω μόνο, αλλά ξέρω ότι υπάρχει Θεός και ζωή αιώνια ", μου απαντάει μια νεαρή γυναίκα, πολύ πλούσια ντυμένη. Εξεπλάγην από μια τέτοια απάντηση, και ρωτάω: " γιατί έχεις τέτοια πεποίθηση?". και αυτή είπε:

" πριν από μια εβδομάδα έχασα τον αγαπημένο μου σύζυγο. Δύο μέρες πριν το θάνατό του,  με ξύπνησε νωρίς, και μου είπε, " τι μπορεί να σημαίνει: Ο Χριστός ήρθε σε μένα τώρα (τον αναγνώρισα ξεκάθαρα) και είπε, " μεθαύριο θα είσαι μαζί μου "..."

Παπισμός – Ὀρθοδοξία – Ρωμανία καί οἱ Φράγκοι: Τά αἴτια τοῦ σχίσματος

 

Πολλοί νομίζουν πώς το filioque [δήλ ἡ προσθήκη τῆς λέξεως «καί ἐκ τοῦ Υἱοῦ» γιά τήν ἐκπόρευση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, στό σύμβολο τῆς πίστεως] ἀποτέλεσε αἰτία τοῦ σχίσματος ἀνάμεσα στή «Ρωμαιοκαθολική» καί τήν Ἑλληνορθόδοξη Ἐκκλησία. Ἡ Ἱστορία αὐτή, εἶναι ἕνας μύθος πού πρέπει ἐπιτέλους κάποτε νά ἐκλείψει.Στήν πραγματικότητα οἱ Ρωμαῖοι Πάπες πολέμησαν το filioque μόλις αὐτό προστέθηκε στό Σύμβολο τῆς Πίστεως ἀπό τούς Φράγκους. Ὁ Πάπας Λέων Γ’ (796-816), ἐπειδή γνώριζε ἀπό πρῶτο χέρι τίς πιέσεις τῶν Φράγκων σ’ αὐτό τό ζήτημα, προχώρησε σέ μιά πράξη πού φανερώνει τό πλῆρες μέγεθος τῆς παπικῆς ἀντίδρασης στίς φράγκικες αὐθαιρεσίες. Φρόντισε ὥστε τό ὀρθόδοξο Σύμβολο τῆς Πίστεως (χωρίς τό filioque ) νά ἀναγραφεῖ σέ δύο ἀσημένιες πλάκες (μιά στά λατινικά καί μιά στά ἑλληνικά) τίς ὁποῖες ἀνήρτησε σέ ψηλό σημεῖο στό ναό τοῦ Ἁγίου Πέτρου γιά νά εἶναι εὐανάγνωστες ἀπό...

ὅλους τους πιστούς. Οἱ μεγάλες ΑΣΗΜΕΝΙΕΣ ΠΛΑΚΕΣ πού ἔγραφαν τό Ὀρθόδοξο σύμβολο τῆς πίστης εἶχαν τήν ἐπιγραφή: «HAEC LEO POSUI AMORE ET CAUTELA ORTHODOXAE FIDEI»δηλαδή: «Ἐγώ, ὁ Λέων βάζω ἐδῶ (τίς πλάκες) γιά τήν ἀγάπη καί τήν προστασία τῆς Ὀρθόδοξης Πίστης.» Σχετική ἀναφορά μπορεῖτε νά βρεῖτε στό: VITA LEONIS, LIBER PONTIFICALIS (Ed.Duchene, TII, p.26 -ἡ πηγή εἶναι ἀπό βιβλιογραφία τῶν Παπικῶν!)

Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος γιά τήν ἄρνηση καί τή μετάνοια τοῦ Πέτρου

                      

    Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

            ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗ ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΤΟΥ ΠΕΤΡΟΥ

                [υπομνηματισμός των εδαφίων Ματθ.26,69-75]

    «῾Ο δὲ Πέτρος ἔξω ἐκάθητο ἐν τῇ αὐλῇ· καὶ προσῆλθεν αὐτῷ μία παιδίσκη λέγουσα· καὶ σὺ ἦσθα μετὰ ᾿Ιησοῦ τοῦ Γαλιλαίου(:Ο Πέτρος στο μεταξύ καθόταν έξω στην αυλή. Κι εκεί τον πλησίασε μια μικρή υπηρέτρια και του είπε: ‘’Ήσουν κι εσύ μαζί με τον Ιησού τον Γαλιλαίο’’)· ὁ δὲ ἠρνήσατο ἔμπροσθεν αὐτῶν πάντων λέγων· οὐκ οἶδα τί λέγεις(:Αυτός όμως αρνήθηκε μπροστά σε όλους αυτούς και είπε: Δεν ξέρω τι λες)·ἐξελθόντα δὲ αὐτὸν εἰς τὸν πυλῶνα εἶδεν αὐτὸν ἄλλη καὶ λέγει αὐτοῖς· ἐκεῖ καὶ οὗτος ἦν μετὰ ᾿Ιησοῦ τοῦ Ναζωραίου(: Κι όταν βγήκε στην εξώπορτα και το προαύλιο, τον είδε μια άλλη και είπε σε αυτούς που ήταν μαζεμένοι:’’ Ήταν κι αυτός εκεί, μαζί με τον Ιησού τον Ναζωραίο’’)·καὶ πάλιν ἠρνήσατο μεθ᾿ ὅρκου ὅτι οὐκ οἶδα τὸν ἄνθρωπον(:.Και πάλι ο Πέτρος αρνήθηκε με όρκο λέγοντας: ‘’Δεν τον γνωρίζω αυτόν τον άνθρωπο’’)·μετὰ μικρὸν δὲ προσελθόντες οἱ ἑστῶτες εἶπον τῷ Πέτρῳ· ἀληθῶς καὶ σὺ ἐξ αὐτῶν εἶ· καὶ γὰρ ἡ λαλιά σου δῆλόν σε ποιεῖ(:Ύστερα πάλι από λίγο πλησίασαν εκείνοι που στέκονταν εκεί και είπαν στον Πέτρο: ‘’Ασφαλώς κι εσύ από αυτούς είσαι· γιατί και η προφορά της ομιλίας σου σε προδίδει και σε αποκαλύπτει)·τότε ἤρξατο καταναθεματίζειν καὶ ὀμνύειν ὅτι οὐκ οἶδα τὸν ἄνθρωπον. καὶ εὐθέως ἀλέκτωρ ἐφώνησε(:Τότε εκείνος άρχισε να καταριέται τον εαυτό του και να ορκίζεται λέγοντας:’’Δεν τον ξέρω τον άνθρωπο’’. Και αμέσως λάλησε ο πετεινός). Καὶ ἐμνήσθη ὁ Πέτρος τοῦ ρήματος ᾿Ιησοῦ εἰρηκότος αὐτῷ ὅτι πρὶν ἀλέκτορα φωνῆσαι τρὶς ἀπαρνήσῃ με· καὶ ἐξελθὼν ἔξω ἔκλαυσε πικρῶς(:Και τότε θυμήθηκε ο Πέτρος τον λόγο του Ιησού, που του είχε πει ότι ‘’προτού λαλήσει ο πετεινός, θα με αρνηθείς τρεις φορές’’. Κι αφού βγήκε έξω από την εξώπορτα και το προαύλιο, έκλαψε πικρά)»[Ματθ.26,69-75].

   Τι καινοφανή και παράδοξα πράγματα! Όταν μεν είδε τον Διδάσκαλο μόνο να έχει συλληφθεί, φλεγόταν τόσο πολύ από οργή, ώστε έβγαλε το μαχαίρι και έκοψε το αυτί˙ αντίθετα, τότε που ήταν περισσότερο φυσικό να αγανακτήσει και να ανάψει και να εξοργισθεί, ακούγοντας τέτοιου είδους κακολογίες, τότε γίνεται αρνητής. Διότι σε ποιον, αλήθεια, δε θα προκαλούσαν οργή όσα γίνονταν τότε;

    Ο μαθητής όμως νικήθηκε από τον φόβο και όχι μόνο δεν εκδήλωσε αγανάκτηση, αλλά αρνείται και δεν αντέχει ούτε την απειλή ενός  μικρού και αδύναμου κοριτσιού ˙και όχι μόνο μια φορά, αλλά και δεύτερη και τρίτη φορά αρνείται, και μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα και ούτε καν ενώπιον δικαστών· διότι βρισκόταν έξω˙ διότι τον ρώτησαν όταν βγήκε στην εξωτερική πύλη.

π. Κωνσταντῖνος Στρατηγόπουλος: Τὴν λύση στὸ ξεπούλημα τῆς Ἑλλάδος δὲν θὰ τὴν δώσουν οὔτε οἰκονομολόγοι, οὔτε ἄλλες πολιτικὲς δυνάμεις. Δὲν περιμένουμε τίποτε ἀπὸ μὴ καθαροὺς νόες!

 

Ἀπομαγνητοφωνημένο ἀπόσπασμα ὁμιλίας τοῦ π. Κωνσταντίνου Στρατηγόπουλου, 

ἀπὸ τὴν 3η καλοκαιρινὴ ὁμιλία πού πραγματοποίησε 25-07-13. 

Καὶ ἂν ὑπάρξει λύση στὰ προβλήματα αὐτοῦ τοῦ τόπου, αὐτὸ ποὺ λέμε σήμερα τραγωδία, αὐτὸ τὸ πούλημα ποὺ ἔγινε στὴν Ἑλλάδα, θὰ λυθεῖ ὄχι μέσα ἀπὸ σοφὲς θέσεις οἰκονομολόγων, οὔτε μέσα ἀπὸ ἄλλες πιθανότατα κυβερνητικὲς δυνάμεις ποὺ θὰ ΄χουνε ἄλλη γνώμη γιὰ τὰ πράγματα. Οὔτε αὐτοὶ θὰ τὸ λύσουν. Ἐδῶ χρειάζεται πολύ προσευχὴ καὶ πολλὰ γόνατα. Καὶ σ΄ αὐτὸν τὸν τόπο οἱ Ὀρθόδοξοι Ρωμηοί, ἔχουν μάθει γιὰ προσευχή. Γιὰ τὴν κρίση αὐτοῦ τοῦ τόπου, ξεχάσαμε παντελῶς τὴν προσευχή. Ὄχι, τὴν λύση δὲν θὰ τὴν δώσουν οὔτε οἰκονομολόγοι, οὔτε ἄλλες πολιτικὲς δυνάμεις, δὲν μποροῦνε! Στὴν τραγωδία τοῦ οὐμανισμοῦ καὶ τῆς ἀποστασίας ἀπ΄ τὸν Θεό, δὲν μποροῦνε.

Κάθετι πού σέ ἀποσπᾶ καί σέ χωρίζει ἀπό τήν προσευχή, νά τό ἀφήνεις ἔξω ἀπό τήν πόρτα τῆς ἐκκλησίας

  Θεόφιλος μοναχός Λαυριώτης (1885 - 1975)

«Η προσευχή με την υπακοή, πρέπει σαν αδελφές να είναι ενωμένες, όπως είναι οι φτερούγες στα πουλιά, για να μπορεί ο άνθρωπος να έχει πνευματική προκοπή και να πετάει με το νού του από τα γήινα στα ουράνια.

Σπάνια φωτογραφία μέ τόν μακαριστό Μητροπολίτη Φλωρίνης Αὐγουστίνο

Θεία Λειτουργία στα ερείπια της βασιλικής του αγίου Αχιλλείου στη Μικρή Πρέσπα, από τον μακαριστό Μητροπολίτη Φλωρίνης Αυγουστίνο.

 

23 Μαΐου. Μιχαήλ ἐπισκόπου Συνάδων τοῦ ὁμολογητοῦ. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Πέμ. δ´ ἑβδ. Πράξ. (Πρξ. ι´ 34-43).

Πραξ. 10,34       Ἀνοίξας δὲ Πέτρος τὸ στόμα αὐτοῦ εἶπεν· ἐπ᾿ ἀληθείας καταλαμβάνομαι ὅτι οὐκ ἔστι προσωπολήπτης ὁ Θεός, 

Πραξ. 10,34             Ηνοιξε ο Πετρος το στόμα αυτού και με ευλάβειαν και επισημότητα είπεν· “αλήθεια, καταλαβαίνω τώρα πολύ καλά, ότι ο Θεός δεν είναι προσωπολήπτης.