Θά ὑπάρξει μιά προσωρινή μετάνοια μετά τόν πόλεμο"(Αγ. Παϊσίου), Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Κατάκριση-Χάνει τή χάρη τοῦ Θεοῦ ὅποιος κατακρίνει , Ἁγ. Παϊσίου- Πάθη καί ἀρετές, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Κατάκριση-Χάνει τή χάρη τοῦ Θεοῦ ὅποιος κατακρίνει ,  Ἁγ. Παϊσίου- Πάθη καί ἀρετές, 23-7-2024, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου 

 Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης

 

Ἐγκράτεια γιά τήν χαλιναγώγηση τῆς σάρκας καί γιά ἐλεημοσύνη, Ἁγ. Διαδόχου Φωτικῆς-Λόγος ἀσκητικὸς (μγ'), Φιλοκαλία τόμος Α', Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἐγκράτεια γιά τήν χαλιναγώγηση τῆς σάρκας καί γιά ἐλεημοσύνη, Ἁγ. Διαδόχου Φωτικῆς-Λόγος ἀσκητικὸς (μγ'), Φιλοκαλία τόμος Α', Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 23-7-2024 

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης 

http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Εἶμαι ἡ Μαρίνα καὶ οἱ δύο ἄλλες ἀδελφές μου, εἶναι ἡ Παρασκευὴ καὶ ἡ Αἰκατερίνα ποὺ συγκατοικοῦν μὲ ἐμένα στὸ Μοναστήρι!(Ι.Μονή Ἁγ Μαρίνας Ἄνδρου)

Η Ιερά Μονή της *Αγίας Μαρίνας «από τα σπουδαιότερα προσκυνήματα» με το αγίασμα και τη θαυματουργική εικόνα της αγίας, βρίσκεται στην περιοχή των «Αποικίων» βόρεια της Χώρας της «Άνδρου». Η μονή πανηγυρίζει στις (17 Ιουλίου) στην μνήμη της Αγίας Μαρίνας παρουσία χιλιάδων προσκυνητών...

Η μονή, αφιερωμένη στην Μεγαλομάρτυρα Αγία Μαρίνα χρονολογείται από το 1325, όταν στην περιοχή «παρουσιάζεται θαυματουργικά» η *Αγία Μαρίνα σε γέροντα ασκητή και του υποδεικνύει να βρει την «κεκρυμμένη εικόνα» της σε μια σχισμή ενός βράχου, όπως και έγινε. Έτσι ιδρύεται η Ιερά Μονή Αγίας Μαρίνας «Άνδρου». Η αίγλη της Ιεράς Μονής αλλά και τα περίφημα εργόχειρα των εργαστηρίων αργυροποιείας, χαρακτικής και μεταξιού της, απλώνουν τότε τη φήμη της παντού.

Η Μονή Αγίας Μαρίνας στην Άνδρο είναι αφιερωμένη στη Μεγαλομάρτυρα του 3ου αιώνα μ.Χ. Είναι ένα από τα σπουδαιότερα προσκυνήματα στην Ελλάδα και βρίσκεται στην περιοχή του χωριού των Αποικίων. Η ίδρυση της χρονολογείται το 1325 μ.Χ όταν η Αγία Μαρίνα παρουσιάζεται θαυματουργικά σε ένα γέροντα ασκητή με οδηγίες για την θέση της κρυμένης εκόνας της στη σχισμή ενός βράχου. Ο γέροντας με την οικονομική αρωγή του αυτοκράτορα Εμμανουήλ Β΄ Κομνηνού ιδρύει την Ιερά Μονή της Αγίας Μαρίνας στην Άνδρο.

Στη διάρκεια του 16ου αιώνα η Μονή Αγίας Μαρίνας δέχεται επιδρομές πειρατών με συνέπεια να καεί 3 φορές και παρακμάσει. Το 1743 η αίγλη της έχει χαθεί και στεγάζει μόνο 5 υπερήλικες μοναχούς. Με συνεχόμενα θαύματα και οράματα ο Ιερώνυμος Σωφρόνιος φτάνει στην Μονή και την ανακαινίζει εκποιώντας όλη του την περιουσία στην Πελοπόννησο. Το 1746 μετατρέπει το μοναστήρι σε γυναικεία μονή. Το 1883 η Ιερά Μονή Αγίας Μαρίνας αναγκάζεται να κλείσει και μετατρέπεται σε στάβλο κατόπιν διατάγματος των Βαυαρών αντιβασιλέων. Η εικόνα σώζεται σε αναγκαστική δημοπρασία από της οικογένεια Εμπειρίκου. Παραμένει για 146 χρόνια στο στην Παναγία της Χώρας.

Ἦταν 11 ἡ ὥρα τὸ πρωί, τῆς 12ης Ἰουλίου τοῦ 1994...

Στις 11 Ιουλίου μνήμη της Αγίας Ευφημίας ο Όσιος Παΐσιος κοινώνησε για τελευταία φορά.

Με πολύ κόπο γονάτισε επάνω στο κρεβάτι έκανε τον σταυρό του και με τρεμάμενα χείλη είπε:

"Μνήσθητι μου Κύριε, όταν έλθης εν τη Βασιλεία Σου".

Έπειτα οι αδελφές του έφεραν την εικόνα της Αγίας Ευφημίας και τον δίσκο με το κόλλυβο της.

"Άκροις δακτύλοις" πήρε δύο κόκκους ως ευλογία και ασπάσθηκε την εικόνα της Αγίας.

Βλέποντας ότι δεν ήταν στολισμένη παρατήρησε:

- Ούτε ένα λουλούδι δεν της βάλατε;

Κατά το μεσημέρι ήρθε στο ησυχαστήριο ο αρχιεπίσκοπος Σιναίου Δαμιανός και ο Γέροντας ζήτησε να του διαβάσει την ευχή "εις ψυχορραγούντα".

Ακόμη τον παρακάλεσε να τον μνημονεύει.

- Να με μνημονεύεις του είπε, γιατί πολλοί άλλοι θα με εγκαταλείψουν·θα νομίζουν ότι δήθεν δεν έχω ανάγκη.

Η τελευταία εκείνη νύχτα ήταν μαρτυρική. Ακόμη και τα πιο ισχυρά παυσίπονα δεν τον έπιαναν.

Κύπρος – 50 χρόνια ἀπὸ τὴν εἰσβολή: Ἡ ἀμετανοησία μας τὴν κρατᾶ ἀκόμα σκλαβωμένη – Θὰ ἔρθει ὅμως ἡ μεγάλη ὥρα ποὺ οἱ ἅγιοι τῆς θὰ «μιλήσουν»

Κύπρος – 50 χρόνια από την εισβολή: Η αμετανοησία μας την κρατά ακόμα σκλαβωμένη – Θα έρθει όμως η μεγάλη ώρα που οι άγιοι της θα «μιλήσουν»

Αν η πολυπόθητη λευτεριά της Κύπρου εξαρτώταν από τους σημερινούς ξεπεσμένους Έλληνες, θα ήταν χαμένη υπόθεση - Ευτυχώς όμως εξαρτάται από τον Θεό

Συντάκτης: Ελευθέριος Ανδρώνης

Συμπληρώνεται μισός αιώνας από το μαρτυρικό έτος 1974, τότε που οι μιαρές ορδές του Αττίλα ξεχύθηκαν σαν δαίμονες στην Αγιοτόκο Κύπρο μας, για να σφάξουν, να βιάσουν, να λεηλατήσουν και να πυρπολήσουν ελληνικές ψυχές. Πενήντα χρόνια μιας αδικαίωτης κτηνωδίας, που σήμερα κάποιοι ξεφτιλισμένοι χαρτογιακάδες σε Ελλάδα και Κύπρο, την παρουσιάζουν σαν απλή «διαίρεση» που προέκυψε από μόνη της. Σαν ένα «ωραίο» πρωί να ξύπνησαν οι Ελληνοκύπριοι έχοντας χάσει το 36% του νησιού.

Το αίμα και τα κόκκαλα των ηρώων που έχουν σπαρθεί στην ιερή γη της Κύπρου, σήμερα σκεπάζονται από την φιλοτουρκική «κορεκτίλα» των Χατζατζάρηδων. Δεν αντέχει η πληγωμένη μνήμη τόσο φαρμάκι προδοσίας. Μισό δράμι ανθρωπιά να έχεις, κι άλλο μισό πατριωτική συνείδηση, αρρωσταίνεις με αυτά που ακούγονται. Αν οι νεκροί είχαν φωνή, θα μας ξεκούφαινε το ανάθεμα. Μας λένε παραμύθια ότι εξασφαλίζουν τάχα «ήρεμα νερά», αλλά δεν κοιτάζουν τα ταραγμένα μνήματα. Μας κάνει εντύπωση η βαρβαρότητα των Άγγλων που είχαν φυλακισμένα τα μνήματα του Καραολή, του Δημητρίου, του Παλληκαρίδη και των άλλων αγωνιστών. Και δεν κοιτάμε που εμείς σήμερα φυλακίζουμε τη μνήμη των σκοτωμένων Κυπρίων μακριά από τη συνείδησή μας.

Περὶ τῶν βάσεων τῆς ὀρθοδόξου ἀσκήσεως: Ἡ παρθενία καὶ ἡ σωφροσύνη

Ἅγιος Σωφρόνιος Ἀθωνίτης

 Ἡ παρθενία καὶ ἡ σωφροσύνη συνιστοῦν τὴ δεύτερη κύρια ὑπόσχεση τοῦ μοναχισμοῦ. Ἡ ἀντίληψη γύρω ἀπὸ τὴν παρθενία, ὡς ζωῆς κατ’ εἰκόνα τῆς ζωῆς τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, εἶναι παραδόξως τόσο λίγο ἀποδεκτὴ ἀπὸ τὸ σύγχρονο κόσμο, ἀκόμη καὶ ἀπό τούς Χριστιανούς, ὥστε καθίσταται ἀπαραίτητο νὰ ἐκθέσουμε τὴ δογματικὴ βάση αὐτῆς τῆς ὑπόσχεσης.

Ἡ δισχιλιετὴς πείρα τῆς Ἐκκλησίας μὲ ἀκαταμάχητη ἀξιοπιστία κατέδειξε ὅτι ὁ ἀποκλεισμὸς τῆς γενετήσιας λειτουργίας ἀπὸ τὴ ζωὴ τῆς ἀνθρώπινης προσωπικότητας ὄχι μόνο δὲν ἐπιφέρει βλάβη στὴν ψυχικὴ καὶ σωματικὴ ὑγεία τοῦ ἀνθρώπου, ἀλλά ἀντίθετα, ὅταν χρησιμοποιεῖται μὲ ὀρθό τρόπο αὐξάνει καὶ τὴ φυσικὴ ἀντοχή, τὴ μακροβιότητα καὶ τὴν ψυχικὴ ὑγεία του.

Κατὰ τὶς τελευταῖες δεκαετίες εἶναι δυνατὸ νὰ παρατηρήσει κανεὶς πλῆθος ἐπιστημονικῶν ἐργασιῶν, οἱ ὁποῖες διαπιστώνουν τὴν πνευματικὴ γονιμότητα ἐκείνου τὸ ὁποῖο ἡ σύγχρονη ψυχολογία ὀνομάζει «ἐξαϋλωμένη ἁγνεία». Πρέπει νὰ χαίρεται κανεὶς γιὰ τὴ διαπίστωση αὐτή, διότι σὲ κάθε ἐποχή δὲν ἔπαυσαν κάποιοι νὰ διαστρέφουν τὴν ἔννοια τῆς μοναχικῆς σωφροσύνης, ἀκόμη μάλιστα καὶ νὰ ἀντιτίθενται σὲ αὐτή, σὰν φαινόμενο παθολογικὸ καὶ «παρὰ φύσιν»...

Ἐν τούτοις ὀφείλουμε νὰ ποῦμε ὅτι ἡ σύγχρονη πείρα στὸν τομέα αὐτό ἀπέχει ἀκόμη πολὺ ἀπὸ τὴ δυνατότητα νὰ συγκριθεῖ μὲ τὴν ἀδιάκοπη καὶ αἰωνόβια πείρα τῆς Ἐκκλησίας καὶ νὰ ἔχει τὴν ἀξίωση μὲ κάποιο τρόπο νὰ τὴ διορθώσει ἢ νὰ τὴν ἐμπλουτίσει. Ἀπὸ ἐκεῖ εὔκολα κατανοεῖται τὸ μικρὸ ἐνδιαφέρον τῶν μοναχῶν γιὰ αὐτή. Προσπερνώντας τὴ λεπτομερῆ ἐξέταση τοῦ ζητήματος ἀπὸ δογματικὴ καὶ ἀνθρωπολογικὴ σκοπιά, θὰ ποῦμε μονάχα ὅτι γιὰ ἐμᾶς κύριο καὶ ἀναμφισβήτητο τεκμήριο δικαίωσης αὐτῆς τῆς ὑπόσχεσης, στὸ ὁποῖο ἄλλωστε ὁδηγοῦν ὅλες οἱ ἄλλες ἀποδείξεις,εἶναι τὸ γεγονὸς τῆς ἐν παρθενία ἐπίγειας ζωῆς τοῦ Κυρίου «Σᾶς ἔδωσα τὸ παράδειγμα» (Ἰωάν. ιγ ’15). Μόνο κάποιος ἐντελῶς ἀσύνετος θὰ μποροῦσε νὰ πεῖ ὅτι ἡ ζωὴ τοῦ Χριστοῦ ὑπῆρξε «παρὰ φύσιν».

Μπροστὰ ἀπὸ ἐμᾶς τούς χριστιανοὺς στέκεται τὸ ἀπόλυτο αἴτημα: νὰ γίνουμε ὅμοιοι, ἂν εἶναι δυνατό, μὲ τὸν Ἄνθρωπο-Χριστὸ (σὲ ὅλα) ἔτσι ὥστε μέσα ἀπὸ αὐτήν τὴν ἐξομοίωση νὰ κατορθώσουμε τὴν ἐξομοίωση μὲ τὸν Θεό, πού εἶναι ὁ ὕστατος σκοπὸς καὶ ἡ ὕψιστη ἔννοια τῆς ὕπαρξής μας…Ὁ ἅγιος Μεθόδιος τοῦ Ὀλύμπου, στὸ ἒργο του «Τὸ συμπόσιο τῶν δέκα Παρθένων» μιλᾶ γύρω ἀπὸ τὴν παρθενία σὰν ἕνα ἔργο «ἄκρως μεγάλο» καὶ σὰν «μυστήριο». Καὶ ἀναμφίβολα, ἐὰν ὁ γάμος εἶναι μυστήριο, τότε καὶ ἡ παρθενία εἶναι παρομοίως μυστήριο τῆς Ἐκκλησίας.

24 Ἰουλίου. Χριστίνης μεγαλομάρτυρος (†300). Ἀθηναγόρου τοῦ ἀπολογητοῦ, Θεοφίλου νεομάρτυρος (†1635). Ἁγιογραφικό ανάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Τετάρτης ε΄ ἑβδ. ἐπιστολῶν (Ῥωμ. ιε΄ 7-16).

Ρωμ. 15,7          διὸ προσλαμβάνεσθε ἀλλήλους, καθὼς καὶ ὁ Χριστὸς προσελάβετο ὑμᾶς εἰς δόξαν Θεοῦ.

Ρωμ. 15,7                  Ακριβώς δε αυτό και σας παρακαλώ να δέχεσθε με αγάπην και καλωσύνην και να εξυπηρετήτε με προθυμίαν ο ένας τον άλλον, όπως ακριβώς και ο Χριστός σας εδέχθη με άπειρον αγάπην ως αδελφούς του εις δόξαν του Θεού.

Σκηνὲς μεσαίωνα στὸν Πειραιᾶ μὲ αὐτομαστίγωμα ἑκατοντάδων μουσουλμάνων – Θεατὴς ἡ Πολιτεία ποὺ ἐνοχλεῖται μόνο ἀπὸ διαδηλώσεις Ὀρθοδόξων!

Σκηνές μεσαίωνα στον Πειραιά με αυτομαστίγωμα εκατοντάδων μουσουλμάνων – Θεατής η Πολιτεία που ενοχλείται μόνο από διαδηλώσεις Ορθοδόξων!

Σιίτες μουσουλμάνοι γιόρτασαν στον Πειραιά το αιματηρό έθιμο της Ασούρα - Απάθεια από το κράτος για μια βάρβαρη «γιορτή» που προωθεί τον αυτοτραυματισμό

Συντάκτης: Παντελής Λαμψιώτης

Απίστευτες σκηνές ενός πραγματικού σκοταδισμού, επαναλήφθηκαν για ακόμη μια χρονιά στον Πειραιά κατά την ημέρα της Ασούρα, όπου μουσουλμάνοι Σιίτες έκαναν την καθιερωμένη δημόσια τελετή αυτομαστιγώματος. Το θέαμα, ανατριχιαστικό. Δεκάδες ημίγυμνοι άνδρες με αλυσίδες που φέρουν κοφτερά μέταλλα, χτυπούν με μανία τις πλάτες τους μέχρι να ματώσουν.

Οἱ ἄνθρωποι ἔχουν κακά παραδείγματα....

Ὁ Θεός μέ ἀπεκάλυψε ὅτι τό μόνον διά τήν σωτηρίαν μας εἶναι ἡ μετάνοια, καί νά μετανοήσουν πρῶτον οἱ Αρχιερεῖς καί νά ἑνωθοῦν, διότι είναι αίσχος να λένε περἱ τῆς εἰρήνης τοῦ σύμπαντος κόσμου καί τῆς τῶν πάντων ἑνώσεως καί αὐτοί ἀναμεταξύ τους νά ἔχουν ἔχθρας...Καιρός δακρύων, ἀλλά πρέπει ἡ ἀλήθεια νά ὁμολογῆται... Ένας Θεός κατεδέχθη νά γίνη ἄνθρωπος διά νά εἰρηνεύση τόν κόσμον καί ἐμεῖς γινόμεθα ἐνάντιοι τῆς εἰρήνης!

— Καί τώρα εύρισκόμεθα εἰς τάς παραμονάς τῆς μεγάλης ὀργῆς, πλησιάζει το τέλος τῆς συντελείας.

Ἐὰν ΔΕΝ γίνει ΜΕΤΑΝΟΙΑ,επιστροφή καὶ διόρθωσις...

Εάν ΔΕΝ γίνει ΜΕΤΑΝΟΙΑ, επιστροφή και διόρθωσις, τότε πενθήσατε όρη και βουνοί και τα περίχωρα της Οικουμένης.

π. Φιλόθεος Ζερβάκος

https://proskynitis.blogspot.com/2024/07/blog-post_40.html