Ἀναγκαία ἡ ἀποκάλυψη ὀλων των ἁμαρτιῶν μας στὴν ἐξομολόγηση, Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου

 ΚΗΡΥΓΜΑ_Ἀναγκαία ἡ ἀποκάλυψη ὀλων των ἁμαρτιῶν μας στὴν ἐξομολόγηση, Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου-Πνευματικὰ γυμνάσματα, Σύντομες μελέτες, 2-7-2023 Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης 

http://hristospanagia3.blogspot.com,

π. Ἀρσένιος Βλιαγκόφτης: "Ἀγωνία γιά μιά Ἑλλάδα σέ κίνδυνο"

 

Ἐκπομπή μέ τόν π. Ἀρσένιο Βλιαγκόφτη 

[Κυριακή, 18 Ἰουνίου 2023]

http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2023/06/blog-post_79.html#more

Ἡ φοβερὴ τελευταία κρίση κατὰ τὴν Β' Παρουσία τοῦ Κυρίου, Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου

 ΚΗΡΥΓΜΑ ΣΤΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟ_Ἡ φοβερὴ τελευταία κρίση κατὰ τὴν Β' Παρουσία τοῦ Κυρίου, Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου-Πνευματικὰ γυμνάσματα , Σύντομες μελέτες, 1-7-2023 Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com, 

α) Ἡ ὀρθὴ ἀντιμετώπιση στις δυσκολίες, β) Ἐπικατάρατος ὁ ἄνθρωπος ὃς τὴν ἐλπίδα ἔχει ἐπ' ἄνθρωπον. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

 Αποσπασμα_α) Ἡ ὀρθὴ ἀντιμετώπιση ἀπέναντι σὲ διάφορες δυσκολίες, καὶ ἡ καλή συνήθεια β) Ἐπικατάρατος ὁ ἄνθρωπος, ὃς τὴν ἐλπίδα ἔχει ἐπ' ἄνθρωπον , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἡ ἀνάργυρη ἀληθινή θεραπευτική της Ἐκκλησίας μέ τήν μνήμη τοῦ θανάτου -Σύντομες μελέτες- Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

 ΚΗΡΥΓΜΑ_Ἡ ἀνάργυρη ἀληθινή θεραπευτική της Ἐκκλησίας μέ τήν μνήμη τοῦ θανάτου, Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου-Πνευματικά γυμνάσματα, Σύντομες μελέτες, 1-7-2023 Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης

Ἡ ἀθανασία τῆς ψυχῆς καὶ τοῦ σώματος-ἡ ἀπάντηση τῆς συνείδησης καὶ ἡ ἀδύναμη πίστη, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

 ΚΗΡΥΓΜΑ_Ἡ ἀθανασία τῆς ψυχῆς καὶ τοῦ σώματος-ἡ ἀπάντηση τῆς συνείδησης καὶ ἡ ἀδύναμη πίστη, Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου-Πνευματικὰ γυμνάσματα, Σύντομες μελέτες, 4-7-2023 Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἡ 《ἐλεύθερη》όραση τοῦ Χριστοῦ ἀπὸ τὸν Ἅγιο Πορφύριο, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 ΟΜΙΛΙΑ_Ἡ 《ἐλεύθερη》όραση τοῦ Χριστοῦ ἀπὸ τὸν Ἅγιο Πορφύριο-Τὸ μυστήριο τῆς Ἐκκλησίας κατὰ τὸν Ὅσιο Πορφύριο, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορειτου, 1-7-2023

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ-ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ, 5-7-2023, ΑΓ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΑΘΩΝΙΤΟΥ

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ-ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ, 5-7-2023, ΑΓ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΑΘΩΝΙΤΟΥ 

https://www.youtube.com/live/qT-k7lX-6H4?feature=share

Ὁ Ὅσιος ἱερέας Σοφιανός Τσαντσαρίδης ἐξ Ἀργυρουπόλεως Πόντου

Ο π. Σοφιανός ἔζησε ἀπό τό 1850 ἕως τό 1915 στόν συνοικισμό Βαρτάντων τῆς περιοχῆς Ἀργυρουπόλεως (πόλη τοῦ νομοῦ Τραπεζούντας καί ἕδρα τῆς ἐπαρχίας Χαλδίας, ἡ ὁποία Τουρκιστί ὀνομάζεται Κιμισχανᾶ ἤ Γκιουμούς χανέ καί εἶναι στόν νότιο Πόντο).

Γεννήθηκε καί ἀνατράφηκε μέσα σέ ἱερατική οἰκογένεια, τῆς ὁποίας τό γενεαλογικό δέντρο ἀπό πατέρα ἀριθμοῦσε πρός τά πίσω 16 γενιές ἱερέων, μέ τόν ἴδιο νά ἀποτελῆ τόν 17ο. Οἱ χρόνοι ἦταν δύσκολοι γιά τήν ἐπιβίωση τῶν χριστιανῶν ἀνάμεσα σέ μουσουλμανικό στοιχεῖο, πού ἦταν μέν σέ γειτονικά χωριά, ἀλλά περιέβαλλε τήν χριστιανική κοινότητα. Ὑπῆρχαν περιπτώσεις ἀπό μικροαφορμές νά ἐπιτίθενται οἱ Τοῦρκοι στούς Χριστιανούς, νά ἁρπάζουν τά περιουσιακά τους στοιχεῖα καί νά τούς ἀφήνουν μέσα στήν φτώχεια.Γιά τήν ἀνασυγκρότηση τῆς ἐνορίας, ὕστερα ἀπό ληστρικές ἐπιθέσεις τῶν Τούρκων, ὁ π. Σοφιανός ἐργαζόταν γιά νά τονώση τό ἠθικό τῶν ἀνθρώπων βοηθούμενος ἀπό τήν νύφη του Σοφία, σύζυγο τοῦ γυιοῦ του Μιχαήλ. Ἐκτός ἀπό τόν γυιό του Μιχαήλ εἶχε ἀκόμα τρεῖς θυγατέρες. Ὁ ἴδιος ἦταν πολύ ἐργατικός, χωρίς νά παραμελῆ τά ἱερατικά του καθήκοντα. Γι᾿ αὐτόν προεῖχε πρῶτα ἡ ὑπηρεσία στήν Ἐκκλησία τῶν Ἁγίων Θεοδώρων καί ἔπειτα, κατά τόν ἐλεύθερο χρόνο του, ἐργαζόταν στά κτήματα, τήν κτηνοτροφία καί τήν μελισσοκομία.

Ἀπό τούς καρπούς τῶν κτημάτων καί τόν τρύγο τῶν μελισσῶν ἔδινε ὡς εὐλογία σέ ἀνθρώπους, σέ οἰκογένειες, πού στεροῦνταν τά ἀπαραίτητα ἀγαθά. Τίς ἐλεημοσύνες δέν τίς ἔκανε ὁ ἴδιος, ἀλλά ἔστελνε κατά τίς βραδινές ὧρες τήν νύφη του. Ὅσες πάλι φορές χρειαζόταν νά συμβάλη καί ὁ ἴδιος προσωπικά, κατά τίς βραδινές ὧρες, ἄφηνε τίς εὐλογίες μπροστά στά σπίτια τῶν ἀνθρώπων πού εἶχαν ἀνάγκη καί ἔφευγε. Οἱ ἄνθρωποι πολλές φορές ἀναρωτιοῦνταν ποιός νά εἶναι αὐτός ὁ νυχτερινός ἐπισκέπτης πού ἔρχεται νά ἀνακουφίση τήν ἀνέχειά τους. Κάποια φορά κρύφτηκαν καί συνέλαβαν τόν «δράστη» ἱερέα Σοφιανό. Ἀπό αὐτό ἀποκτοῦσε μεγαλύτερο κῦρος καί τόν σέβονταν περισσότερο οἱ Χριστιανοί, ἀκόμα καί οἱ Τοῦρκοι.

Οἱ ἀγαθοεργίες αὐτές τοῦ π. Σοφιανοῦ μᾶς ὑπενθυμίζουν τόν ἅγιο Νικόλαο Ἐπίσκοπο Μύρων, ὅταν βοηθοῦσε τούς πιστούς. Ἔτσι φαίνεται ἡ καλλιέργεια τῶν ἀρετῶν τῆς ἐλεημοσύνης καί τῆς ἀγάπης, μέ τέτοιο τρόπο ὥστε νά μήν προσβάλλεται ἡ ἀξιοπρέπεια τοῦ ἄλλου, πού δέχεται τήν βοήθεια, ἀλλά καί νά ἀποφεύγη τόν ἔπαινο τῶν εὐεργετημένων.

Ἅγιος Σωφρόνιος Ἱεροσολύμων: Ἀπό τή διήγηση τῶν θαυμάτων τῶν ἁγίων ἀναργύρων Κύρου καί Ἰωάννη

Για τον Θεόδωρο, που είχε λευκώματα στα μάτια του

Ο Θεόδωρος ήταν από την Αλεξάνδρεια και είχε τόσα πλούτη, όσα ήταν αρκετά για να έχει μία αυτάρκεια και μία μεγάλη άνεση στη ζωή του. Αρρώστια είχε των ματιών του την αβλεψία, γιατί αρρωσταίνοντας και μη βρίσκοντας την κατάλληλη γιατρειά, απόκτησε και στα δυο του μάτια λευκώματα, που του σκίαζαν την όραση και μη μαθαίνοντας από τους γιατρούς παρά το ανίατο της ασθένειας, καταλαμβάνει το τέμενος των μαρτύρων, έχοντας μέσα του ελπίδα που δεν καταισχύνεται, την προς τους αγίους ανυπόκριτο πίστη και την πεποίθηση της επίσκεψης των αγίων και της επέμβασής τους σε όσους μ’ αυτόν τον τρόπο πιστεύουνε.

Αφού λοιπόν έφτασε στο σεβάσμιο τέμενος των μαρτύρων, έδρεψε τον καρπό της μεγάλης προς αυτούς πίστης, που διέθετε, καθώς, αφού πέρασε λίγο χρόνο στο ναό, αυτόν τον καρπό απόλαυσε που δεν χρειάζεται να καλλιεργηθεί μακρύ χρονικό διάστημα, αλλά αυτόν που αυξάνεται με την απλότητα της πίστης· τον οποίον ακριβώς αντιμετρώντας οι άγιοι, προς την πηγή τους τον διέταξαν να πάει και να χρησιμοποιήσει τα εκεί νάματα για των ματιών του την ανάβλεψη.

Σύντομη ἀναφορά στό ἱστορικό τῆς λειτουργικῆς Ἀναγέννησης

π.Ἰωάννης Κ. Φωτόπουλος

ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΕΣΤΙΑΣ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ:

ΣΤΟΝ ΑΠΟΗΧΟ ΤΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗΣ ΑΝΑΝΕΩΣΗΣ: ΑΝΑΤΑΡΑΞΕΙΣ ΣΤΗ ΘΕΙΑ ΛΑΤΡΕIA

Ἐντὀς τοῦ πλαισίου τῆς λεγομένης λειτουργικῆς ἀναγεννήσεως κατά τή 10ετία 1997-2007, ὅπου ἐπιχειρήθηκαν σαρωτικές μεταρρυθμίσεις στά λειτουργικά μας πράγματα, καί ὡς προάγγελος-«λαγός» τῶν σχεδιαζομένων ἀλλαγῶν στήν ὀρθόδοξη λατρεία ἐξεδόθησαν τά τεύχη 71 καί 72 τοῦ περιοδικοῦ ΣΥΝΑΞΙΣ μέ τίτλους : «Λειτουργική ἀναγέννηση : ἀνάγκη ἤ πολυτέλεια» καί «Λειτουργική ἀναγέννηση: Γλώσσα καί συμμετοχή». Οἱ συνεργάτες τῶν τευχῶν αὐτῶν προπαγάνδιζαν ἰσοπεδωτικές ἀλλαγὲς διακηρύσσοντας ὅτι ὑπάρχει ἐπείγουσα ἀνάγκη ἀλλαγῶν στήν τέλεση τῆς Ὀρθοδόξου λατρείας, πού θά συντελέσει στήν πλέον ἐνεργό συμμετοχὴ τοῦ λαοῦ στή Λατρεία τοῦ Θεοῦ καί ὅτι αὐτό εἶναι οὐσιαστικά αἴτημα τῶν πιστῶν.

Στήν πραγματικότητα ἡ λεγόμενη «λειτουργική ἀναγέννηση» πού ἐπιχειρεῖται στό χῶρο τῆς Ὀρθοδοξίας, ἄλλοτε ἐμφανῶς καί ἄλλοτε de facto καί λανθανόντως, δέν ἔχει σχέση μέ αἴτημα τοῦ λαοῦ γιά «μαζική» συμμετοχή στήν προσευχή τῆς Ἐκκλησίας.(καθ. Νικόλαος Βασιλειάδης) Σχεδιάζεται μόνο ἀπό κάποιους καθηγητές τῶν Θεολογικῶν Σχολῶν, μεταπατερικῆς χροιᾶς, οἱ ὁποῖοι ἐπηρεασμένοι ἀπό τή λεγομένη «λειτουργική κίνηση» τῶν παπικῶν καί τῶν ἄλλων Ὁμολογιῶν «μετακενώνουν» στόν ὀρθόδοξο ἐκκλησιαστικό χῶρο τίς ἰδέες τους.Ἔτσι συμπαρασύρουν στούς σκοπούς τους, σκοπούς ὄχι πάντοτε μέ ὀρθόδοξο πρόσημο, πολλούς κληρικούς καί θεολόγους, οἱ ὁποῖοι στήν προσπάθειά τους νά προσελκύσουν τούς χριστιανούς στή λειτουργική ζωή ἀγωνιοῦν, δέχονται τά πορίσματά τους καί προωθοῦν αὐθαίρετες ἀλλαγὲς πότε μικρές καί πότε ριζικές οἱ ὁποῖες ἅπτονται τῶν οὐσιαστικῶν στοιχείων τῆς Λατρείας.

Θά ἀναφερθῶ ἐν συντόμῳ στόν κυριώτερο παράγοντα τῆς ἐπιχειρουμένης λειτουργικῆς ἀναγεννήσεως, τή «λειτουργική κίνηση». Δανείζομαι τά περισσότερα στοιχεῖα ἀπό δύο εἰσηγήσεις πού ἔκανε ἀντιστοίχως ὁ καθηγούμενος τῆς Ἱ. Μονῆς Χρυσοποδαριτίσσης Πατρῶν Ἀρχιμ. Νικόδημος Μπαρούσης σέ δύο συνέδρια τὰ ὁποῖα διοργάνωσε ἡ Ἑταιρεία Ὀρθοδόξων Σπουδῶν τό 2002 καί τό 2004 στή Θεσσαλονίκη[i].

Ἡ εὐχαριστία

Τοῦ μακαριστοῦ πρωτοπρεσβυτέρου πατρός Ἀντωνίου Ἀλεβιζόπουλου

Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία διακηρύσσει πὼς κοινωνοῦμε πραγματικὰ τὸ σῶμα καὶ τὸ αἷμα τοῦ Κυρίου (Ματθ. κστ\’ 26-28. Μάρκ. ιδ\’ 22-24. Λουκ. κβ\’ 15-20. Ἰω. στ\’ 51-56. α\’ Κορ. ια\’ 24-26).

Δέχεται πὼς ἡ εὐχαριστία εἶναι ἀνάμνηση τοῦ πάθους τοῦ Χριστοῦ (Λούκ. κβ\’ 19. Α\’ Κορ. ια\’ 24-25), ἀλλὰ δὲν δέχεται πῶς εἶναι μόνο ἀνάμνηση!

Ὁ Χριστὸς ἐξετέλεσε τὴ θυσία Του «ἐφάπαξ» (Ἑβρ. ζ\’ 27. θ\’ 12.28), ἑπομένως ἡ θυσία αὐτὴ δὲν ἐπαναλαμβάνεται. Ὅμως ὁ ἴδιος ὁ Κύριος προσφέρει τὸ σῶμα Του καὶ τὸ αἷμα Του πρὶν ἀπὸ τὴ μοναδικὴ θυσία τοῦ Γολγοθᾶ (Ματθ. κστ\’ 26-28. Μάρκ. ιδ\’ 22-24. Λουκ. κβ\’ 19-20) καὶ δίνει ἐvτoλὴ στοὺς μαθητές Του νὰ κάνουν καὶ αὐτοὶ τὸ ἴδιο μέχρι τὴ δευτέρα Του παρουσία, δηλώνovτας πὼς ἡ «βρῶσις» τοῦ σώματός Του καὶ ἡ «πόσις» τοῦ αἵματός Του εἶναι ἀπαραίτητα γιὰ τὴ σωτηρία (Ἰω. στ\’ 31-50. Α\’ Κορ. ια\’ 23-29).

Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ τελεσθεῖ ἡ θεία εὐχαριστία πρὶν ἀπὸ τὴ σταυρικὴ θυσία τοῦ Κυρίου; Τοῦτο καλύπτεται βέβαια ἀπὸ τὸ μυστήριο! Ὅμως ἡ θεία εὐχαριστία, ποὺ ἐτέλεσε ὁ Χριστὸς πρὶν ἀπὸ τὴ θυσία του, ἀποτελεῖ «μυστηριακὴ μετοχὴ» στὴ μία καὶ μοναδικὴ θυσία τοῦ Γολγοθᾶ.

Τὸ ἴδιο συμβαίνει καὶ μὲ τὴ θεία εὐχαριστία ποὺ τελεῖ ἡ Ἐκκλησία: εἶναι μετοχὴ τῆς μιᾶς καὶ μοναδικῆς θυσίας ποὺ πρόσφερε ὁ Χριστός. Οἱ ἱερεῖς τῆς Ἐκκλησίας, οἰκονόμοι τῶν μυστηρίων Του, εἶναι διάκονοι τοῦ Χριστοῦ, (Α\’ Κορ. Δ), προσφέρουν ἀληθινὴ θυσία πάνω στὸ θυσιαστήριο τῆς Ἐκκλησίας (Ἑβρ. ιγ\’ 10), ποὺ ὀνομάζεται μάλιστα καὶ «τράπεζα τοῦ Κυρίου», ἡ ὁποία ἀντιπαραβάλλεται μὲ τὸ ἰουδαϊκὸ καὶ τὸ εἰδωλολατρικὸ θυσιαστήριo (Α\’ Κορ. ι\’ 16-21).

Μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ ἀποδεικνύεται πὼς ἡ τέλεση τῆς θείας εὐχαριστίας τὴν ὁποία παρήγγειλε ὁ Χριστὸς νὰ τελοῦμε πάνω στὸ Χριστιανικὸ θυσιαστήριo (Ἑβρ. ιγ\’ 10), εἶναι ἡ «θυσία καθαρά», ἡ ὁποία προφητεύτηκε (Μαλαχ. α\’ 11). Δὲν εἶναι ἐπανάληψη τῆς θυσίας τοῦ Χριστoῦ, ἀλλὰ μυστηριακὴ μετοχὴ στὴ μία καὶ μοναδικὴ θυσία, ὥστε τὰ ἐπὶ μέρους μέλη (Ρωμ. ιβ\’ 5. Ἐφεσ. δ\’ 25) νὰ ἑνώνονται καὶ νὰ συγκροτοῦν τὸ ἕνα σῶμα (Ἐφεσ. δ\’ 4. Α\’ Κορ. ι\’ 17).

Ἁγιορείτικη Κελλιώτικη Φωνή: Προσοχὴ στοὺς ὑπερήφανους μεταδότες, ἀλλὰ καὶ στοὺς μιανθέντες ….ἀναμεταδότες !!!

Ἐν Ἁγίῳ Ὄρει τῇ 12//25.6.2023.

Κυριακή τῶν Ἁγίων Νεομαρτύρων.

Ἁγίων Πέτρου Ἀθωνίτου καὶ Ὀνουφρίου.

Προσοχὴ στοὺς ὑπερήφανους μεταδότες,

ἀλλὰ καὶ στοὺς μιανθέντες ….ἀναμεταδότες !!!

Ἡ ἡμέρα ὑπερηφάνειας-κιναιδισμοῦ ἔλαβε τέλος χθὲς 24 Ἰουνίου (ν.ἡμ.) στὴν συμβασιλεύουσα τῆς Ρωμανίας καὶ πόλη τοῦ Ἁγίου Δημητρίου Θεσσαλονίκη σὲ συνέχεια τῶν μιαρῶν δρώμενων τῶν Ἀθηνῶν τῆς 10ης Ἰουνίου (ν.ἡμ.), ἡμέρες αἰσχύνης συνοδευόμενες ἀπὸ μολυσματικὲς παρελάσεις κιναιδισμοῦ, ἀλλὰ καὶ μὲ ποικίλες παρδαλές «ἐμποροπανηγύρεις», ὑπὸ τὴν αἰγίδα μάλιστα τῶν ἀντίστοιχων δήμων καὶ φυσικά μὲ πληθώρα ἐκλεκτῶν συνεργατῶν καὶ μέγα χορηγῶν !

Δὲν πρόφτασε ν' ἀναχωρήσει ἡ Πάνσεπτη Ἱερὰ Εἰκόνα τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου «Ἄξιόν Ἐστιν» -17η Μαΐου (ν.ἡμ.) , μετὰ τὴν «τυχαία»... παράταση τῆς παραμονῆς της- καὶ οἱ δαίμονες βάλθηκαν νὰ μαγαρίσουν ὄχι μόνο τὴν εὐλογία ὅλων τῶν προηγούμενων ἡμερῶν στό κατασπαραγμένο - ἀπ' τὰ πάθη - κλεινὸν ἄστυ, ἀλλὰ καὶ τὴν Ἁγιοτόκο Θεσσαλονίκη. Ἐπισημαίνεται μάλιστα τὸ παράδοξο γεγονὸς στήν παραμονὴ ἐθνικῶν ἐκλογῶν, ἐξ ὁλοκλήρου προκλητικὸ καὶ ἀπαγορευτικό. Συμπεραίνεται εὔλογα ὁ ἀπώτερος ματαιόδοξος στόχος τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων ....ἡ παγιοποίηση μετ' ἐπιβολῆς τοῦ ἐτήσιου φεστιβὰλ τῆς εὐρωπαϊκῆς ὑπερηφάνειας -κιναιδισμοῦ.....europride τό 2024-(21 ἕως 29 Ἰουνίου -ν.ἡμ.-), μὲ ἀναμενόμενη συμμετοχὴ, κατά τά λεγόμενά τους, τουλάχιστον 40.000-50.000 διεθνῶν ὑπερήφανων- κίναιδων!

Ὁ Ὅσιος Σίμων, ἐν εἰρήνη τελειοῦται.

Σίμωνος Οσίου.

O Όσιος Σίμων, εν ειρήνη τελειούται.

Σορός Σίμωνι σαρκός εστιν εστία,

Πόλος δε τούτω πνεύματος κατοικία.

O Όσιος ούτος Σίμων, δεν ηγάπα να αποκτήση φιλίας των μεγάλων ανθρώπων, αλλά εποίει κάθε τρόπον διά να εξουθενωθή από αυτούς. Όθεν γράφει περί αυτού ο Eυεργετινός εν σελ. 703, ότι μίαν φοράν επήγεν εις αυτόν ο του τόπου άρχων, θέλωντας διά να τον ιδή. O δε Σίμων, μαθών πως ο άρχων έρχεται, επήρε την ζώνην του, και επήγε διά να καθαρίση ένα φοίνικα. Oι δε άνθρωποι του άρχοντος, βλέποντες αυτόν καθαρίζοντα τον φοίνικα, είπον αυτώ. Γέρων, πού είναι ο αναχωρητής; O Όσιος απεκρίθη. Δεν είναι εδώ αναχωρητής. Oι δε ακούσαντες, ανεχώρησαν.

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ, 4-7-2023

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ, 4-7-2023 

https://www.youtube.com/live/I3Z3sdYOzLs?feature=share

Ὁ ζῆλος μας ἄς εἶναι στραμμένος ὄχι στά θαύματα τῶν Ἀποστόλων, ἀλλά στίς Πράξεις τους.

Ο ζήλος μας ας είναι στραμμένος όχι στα θαύματα των Αποστόλων, αλλά στις Πράξεις τους.

Γι’ αυτό και το σχετικό βιβλίο επιγράφεται Πράξεις των Αποστόλων.

Μιμήσου, λοιπόν, τον ορθό τρόπο ζωής των Αποστόλων και δεν θα είσαι κατώτερός τους.

4 Ἰουλίου. Ἀνδρέου ἐπισκ. Κρήτης, ποιητοῦ τοῦ μεγάλου κανόνος. Μιχαὴλ Χωνιάτη ἐπισκόπου Ἀθηνῶν (†1220). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Τρ. ε΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Ῥωμ. ιδ΄ 9-18).

Ρωμ. 14,9          εἰς τοῦτο γὰρ Χριστὸς καὶ ἀπέθανε καὶ ἀνέστη καὶ ἔζησεν, ἵνα καὶ νεκρῶν καὶ ζώντων κυριεύσῃ.

Ρωμ. 14,9                  Διότι και ο Χριστός δι' αυτόν ακριβώς τον σκοπόν και απέθανεν επί του σταυρού και ανεστήθη εκ των νεκρών και έλαβε πάλιν ως άνθρωπος την ζωήν, δια να είναι κύριος και εξουσιαστής νεκρών και ζώντων.