Εἶσαι ἕτοιμος νά πεθάνεις; Ἁγίου Συμεών τοῦ Θεοδόχου. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης 3-2-2017

Εἶσαι ἕτοιμος νά πεθάνεις; Ἁγίου Συμεών τοῦ Θεοδόχου. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης.Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 3-2-2017 (Κήρυγμα στήν ἀγρυπνία) Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://www.hristospanagia.gr/,http://hristospanagia3.blogspot.gr/, http://www.hristospanagia.gr/, Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/2017/12/youtube.html

Ἡ Ὑπαπαντή τοῦ Κυρίου (Λουκᾶ 2,22-40),Ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας

Η ΥΠΑΠΑΝΤΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ(Λουκ. 2,22-40)

Ερμηνεία της ευαγγελικής περικοπής για την Υπαπαντή του Κυρίου

από τον άγιο Κύριλλο Αλεξανδρείας

Λουκ.2,22-40: «καὶ ὅτε ἐπλήσθησαν αἱ ἡμέραι τοῦ καθαρισμοῦ αὐτῶν κατὰ τὸν νόμον Μωϋσέως, ἀνήγαγον αὐτὸν εἰς Ἱεροσόλυμα παραστῆσαι τῷ Κυρίῳ(:Και όταν, σύμφωνα με τον νόμο του Μωϋσέως, συμπληρώθηκαν οι ημέρες του καθαρισμού της μητέρας του παιδιού και του μνηστήρος της, ανέβασαν αυτό στα Ιεροσόλυμα, για να το παρουσιάσουν και το αφιερώσουν στον Κύριο.)

Εδώ λοιπόν με αυτά που αναγνώσαμε πριν λίγο, βλέπουμε ότι υποτασσόταν στους νόμους του Μωυσή ή μάλλον βλέπουμε ο ίδιος ο νομοθέτης και Θεός να υποτάσσεται ως άνθρωπος στους δικούς του νόμους. Και για ποιο λόγο το κάνει αυτό, θα μας το διδάξει ο σοφότατος Παύλος: «οὕτω καὶ ἡμεῖς, ὅτε ἦμεν νήπιοι, ὑπὸ τὰ στοιχεῖα τοῦ κόσμου ἦμεν δεδουλωμένοι· ὅτε δὲ ἦλθε τὸ πλήρωμα τοῦ χρόνου, ἐξαπέστειλεν ὁ Θεὸς τὸν υἱὸν αὐτοῦ, γενόμενον ἐκ γυναικός, γενόμενον ὑπὸ νόμον, ἵνα τοὺς ὑπὸ νόμον ἐξαγοράσῃ, ἵνα τὴν υἱοθεσίαν ἀπολάβωμεν. : Έτσι κι εμείς,οι Χριστιανοί, όταν ήμασταν σε νηπιώδη πνευματική κατάσταση, ήμασταν υποδουλωμένοι κάτω από τα στοιχεία του κόσμου(δηλαδή κάτω απ΄ τη στοιχειώδη και ανεπαρκή θρησκευτική γνώση που έχει ο κόσμος των ατελών και παχυλών ανθρώπων). Όταν όμως ήρθε το πλήρωμα του χρόνου που είχε ορίσει η πανσοφία του Θεού, ο Θεός εξαπέστειλε τον Υιό του, που γεννήθηκε από γυναίκα και έζησε σύμφωνα με τις διατάξεις του μωσαϊκού νόμου,  για να εξαγοράσει αυτούς που βρίσκονταν κάτω από την εξουσία του μωσαϊκού νόμου, ώστε να λάβουμε την υιοθεσία,που ο Θεός μας είχε υποσχεθεί».[ Γαλ.4,3-4]. Ο Χριστός λοιπόν εξαγόρασε από την κατάρα του νόμου εκείνους που ήταν κάτω από την εξουσία του νόμου, αλλά όμως δεν τον είχαν ακόμη τηρήσει. Και τους εξαγόρασε με ποιον τρόπο; Εκπληρώνοντάς τον.

Συμπληρώνονται εἴκοσι ἑννέα (29) χρόνια ἀπό τήν κοίμηση τοῦ μακαριστοῦ Ἱεραποστόλου τοῦ Ζαΐρ (σημερινό Κονγκό) π. Κοσμᾶ Γρηγοριάτη.

Ο ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

        του π. Μιχαήλ Χριστοδουλίδη

Κείμενο που εγράφη λίγες ημέρες μετά την εκδημία του από έναν Κύπριο ιερωμένο, φίλο της Ιεραποστολής, στο οποίο καταδεικνύεται η προσωπικότητα του παπα-Κοσμά, η πίστη του στον Χριστό αλλά και το αγωνιστικό και θυσιαστικό του φρόνημα.

«Τελειωθεὶς εν ολίγῳ επλήρωσε
 χρόνους μακρούς,» (Σοφία Σολ. 4,13)

Ο αναπάντεχος θάνατος του παπα-Κοσμά Γρηγοριάτη (Ασλανίδη), αλλά και ο σκληρός τρόπος του, µας έχει όλους συγκλονίσει. Σε µία εποχή, που η Ορθοδοξία στο Κολουέζι ανθούσε και επεκτεινόταν συνεχώς µέ τη φωτισμένη ηγεσία του, ο Θεός, που εξουσιάζει τη ζωή και τον θάνατο, µέσα στο ανεξερεύνητο σχέδιο έκρινε, πως ο παπα-Κοσµάς τελειώθηκε σε τόσο σύντοµο χρόνο. Γι’ αυτό και τον κάλεσε πρόωρα (47 ετών) κοντά Του. Ήταν µιά υπέρµετρη τιµητική προαγωγή, που συνοδευόταν µέ ουράνια µετάθεση.

Ο παπα-Κοσμάς σου έδινε, από την πρώτη στιγµή, την αίσθηση µιάς µακρόχρονης, αδελφικής γνωριµίας και αισθανόσουν πολύ άνετα µαζί του. Θαύµαζα τον άνθρωπο αυτό, τον μοναχό, τον Ιεραπόστολο, τον πνευµατικό εργάτη, που στο πρόσωπό του συνταιριάζονταν αρµονικά η απλότητα µέ την ευλάβεια, η έµφυτη καλωσύνη µέ την απέραντη ψυχική οµορφιά, η έντονη και ακάµατη δραστηριότητα µέ το ησυχαστικό πνεύµα, η πραότητα µέ την αποφασιστικότητα, η αυτάρκεια µαζί µέ την ολιγάρκεια.

Στο βιογραφικό του σηµείωµα, που αποτελεί ίσως την τελευταία του αυτοβιογραφία διαβάζουμε: «Γεννήθηκα στο χωριό Θεοδόσια του Κιλκίς το 1942...». Μετά το Δηµοτικό Σχολείο, φοίτησε σε Νυκτερινή Τεχνική Σχολή, καθώς και σε Σχολή Εργοδηγών, από την οποία απεφοίτησε το 1963. Φοίτησε στο Νυκτερινό Γυµνάσιο Πειραιώς και την Ανωτέρα Ριζάρειο Σχολή Αθηνών, µέ σκοπό να µάθει τα «παπαδίστικα», όπως έλεγε, και να προετοιµαστεί έτσι για το ιερατικό στάδιο. Ένας  από τους καθηγητές του, που ήσαν Καθηγητές της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου, τον ζήτησε για βοηθό του, θέση που απέρριψε, γιατί από χρόνια µέσα του είχε ριζώσει η ιδέα της εξωτερικής ιεραποστολής.

Οἱ ἑπτά κεφαλές τοῦ θηρίου τῆς Ἀποκάλυψης καί τί συμβολίζουν

Την σωστή ερμηνεία των επτά κεφαλών του θηρίου μας την δίνει ο Ιερός Ευαγγελιστής στο δέκατο έβδομο κεφάλαιο της Αποκαλύψεως. 

Μας λέγει ότι οι επτά κεφαλές του θηρίου-Αντιχρίστου, συμβολίζουν δύο πράγματα. Πρώτον, τα επτά όρη, στα οποία κάθεται, είναι κτισμένη, η διεφθαρμένη γυναίκα, δηλαδή, η πόρνη πόλη Βαβυλώνα, που την βαστάζει ο Αντίχριστος. Και δεύτερον, συμβολίζει επτά βασιλείς. Οι πέντε έπεσαν, η μια υπάρχει ακόμη. Η δε έβδομη και τελευταία, που είναι του Αντιχρίστου, δεν έχει έλθει ακόμη. Όταν θα έλθει, θα είναι προσωρινή και παροδική και ολίγο χρόνο θα μείνει, σύμφωνα με το σχέδιο του Θεού

«Ώδε ο νους ο έχων σοφίαν. Αι επτά κεφαλαί όρη επτά είσιν, οι πέντε έπεσαν, ο εις έστιν, ο άλλος ούπω ήλθε, και όταν έλθη, ολίγον αυτόν δει μείναι».

Εδώ ο Ιερός Ευαγγελιστής μας λέγει ξεκάθαρα ότι τα επτά κεφάλια του θηρίου-Αντιχρίστου συμβολίζουν επτά βασιλιάδες και επτά βασιλείες, αυτοκρατορίες. Από τις οποίες οι πέντε έχουν ήδη καταλυθεί και πέσει, μία υπάρχει και μία πρόκειται να έλθει στα Έσχατα και θα είναι η τελευταία βασιλεία-αυτοκρατορία στον κόσμο, που λογικά θα είναι αυτή του Αντιχρίστου…

Έτσι σύμφωνα με αυτά, που έχουμε αναφέρει πιο πάνω, οι επτά Βασιλείες, δηλαδή τα επτά κεφάλια του θηρίου είναι: 

Ἀρχιεπίσκοπος Σινᾶ Δαμιανός. Ὁμολογία κατά τῆς αἱρέσεως

ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΣΙΝΑ ΔΑΜΙΑΝΟΣ.pdf by Φίλη Ορθοδοξία on Scribd

Ἡ Ὑπαπαντή τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ.

Η Υπαπαντή του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού

Σαράντα ήμερες μετά από τη γέννηση του Υιού της, η Ύπεραγία Θεοτόκος προσέφερε το θείο Βρέφος στο Ναό της Ιερουσαλήμ, σύμφωνα με το Νόμο, για να το αφιερώσει στον Θεό και γιά να εξαγνιστεί η ίδια (Λευϊτικόν 12:2-7, Έξοδος 12:2). Μολονότι ούτε το ένα ούτε το άλλο ήταν αναγκαία, ο Νομοθέτης επιθυμούσε να μην παραβιάσει ούτε κατ’ ελάχιστον τον δικό Του Νόμο, τον οποίον είχε δώσει μέσω του, δούλου Του και προφήτη, Μωυσή. Τον καιρό εκείνο υπηρετούσε στον Ναό ο αρχιερέας Ζαχαρίας, ο πατέρας του αγίου Ιωάννη του Προδρόμου. 

Ο Ζαχαρίας οδήγησε την Παναγία όχι στον γυναικωνίτη του Ναού, αλλά στον χώρο πού προοριζόταν γιά τις παρθένες. Τότε ακριβώς εμφανίστηκαν στον Ναό δύο πολύ ιδιαίτερα πρόσωπα: ο Γέροντας Συμεών και η Άννα, η θυγατέρα του Φανουήλ. Ο Δίκαιος Συμεών, βαστάζοντας στα χέρια του τον Μεσσία, είπε: Νυν απολύεις τον δουλόν σου Δέσποτα ότι είδον οι οφθαλμοί μου το σωτήριόν Σου (Λουκ. 2:29-30). Ο Συμεών ανέφερε επίσης τα ακόλουθα για το παιδίον Ιησούν (Λουκ. 2:27): Ιδού ούτος κείται εις πτώσιν και ανάστασιν πολλών εν τω Ισραήλ (Λουκ. 2:34). 

Η προφήτις’ Άννα, η οποία από τη, νεότητά της υπηρετούσε τον Θεό με νηστείες και δεήσεις, αναγνώρισε στο πρόσωπό Του τον Μεσσία και δόξασε το Θεό.

Τό νόημα τῆς «Ὑπαπαντῆς» στήν ἐκκλησία καί τή ζωή μας

Χαρισιάδη Σπυρίδωνος

Θεολόγου

 Α. Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ ΥΠΑΚΟΗΣ ΣΤΟΝ ΝΟΜΟ

Ὁ Χριστός ὑποκείμενος στήν περιτομή, στόν σαραντισμό καί στήν βάπτιση «ἐπλήρωσε ὃλην τήν ἒνσαρκον οἰκονομίαν ὡς ἂνθρωπος χωρίς ἁμαρτία» δηλ. τήρησε ἑκούσια ὃλους τούς νόμους καί τίς διατάξεις τοῦ Μωσαϊκοῦ Νόμου, γιά νά δώσει στούς ἀνθρώπους ὑπόδειγμα ὑπακοῆς.

 Β. Η ΥΠΑΠΑΝΤΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

1. Τό Ἃγιο Πνεῦμα ἀποκαλύπτει στόν πρεσβύτη (δηλ. πολύ ἡλικιωμένο) Συμεών (καί δι’ αὐτοῦ σέ ὃλη τήν ἀνθρωπότητα) ποιός εἶναι ὁ ἀναμενόμενος «Μεσσίας». Εἶναι ἡ μόνη περίπτωση πού ἡ προφητεία ἐπαληθεύεται ἐνόσω ζεῖ ἀκόμα «ὁ προφήτης».

2. Κατά τήν παράδοση ὁ Ἃγ. Συμεών ἦταν ἓνας ἀπό τούς 72 μεταφραστές τῆς Παλ. Διαθήκης …(τῆς μεταφράσεως τῶν Ο’ (ἑβδομήκοντα), ἡ ὁποία ἐκλήθη «Θεόθεν οἰκονομηθεῖσα» καί ἒγινε κατά διαταγή τοῦ Πτολεμαίου τοῦ Γ’ τοῦ Φιλαδέλφου, κατά παράκληση τῶν Ἑβραίων τῆς Αἰγύπτου, οἱ ὁποῖοι εὑρισκόμενοι σέ ξένη χώρα, εἶχαν ξεχάσει τά Ἑβραϊκά καί μιλοῦσαν μόνο Ἑλληνικά. Ὁ Συμεών, Ἑλληνιστής Ἑβραῖος, πού ζοῦσε στήν Αἲγυπτο, ἦταν στήν ὁμάδα πού μετέφρασε τόν Ἠσαΐα καί μάλιστα τό χωρίον: «ἰδού ἡ Παρθένος ἐν γαστρί ἓξει καί τέξεται υἱόν καί καλέσουσιν αὐτόν Ἐμμανουήλ».

Ψήφισμα τῆς Πανελλήνιας Ὀμοσπονδίας Πολιτιστικῶν Συλλόγων Βλάχων γιά τήν ὑποστήριξη τῆς ἑλληνικότητας τῆς Μακεδονίας.

Η ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ  ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΒΛΑΧΩΝ ΣΤΗΡΙΖΕΙ ΤΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ 4 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2018

 

Ως Βλάχοι και ως εκπρόσωποι των πολιτιστικών συλλόγων Βλάχων της χώρας μας δηλώνουμε ότι θα είμαστε παρόντες, όπως πάντα, για την υποστήριξη της ελληνικότητας της Μακεδονίας μας.

Δηλώνουμε επίσης ότι δεν θα επιτρέψουμε και ούτε θα αποδεχτούμε οποιαδήποτε κίνηση που αποσκοπεί στην παραχάραξη της ιστορίας και της αμφισβήτησης του πολιτισμού της Μακεδονίας που είναι έννοιες ταυτόσημες με εκείνες της Ελλάδος. Διακηρύσσουμε προς κάθε κατεύθυνση ότι δεν απεμπολούμε τις εθνικές και πολιτιστικές μας αξίες.

Όλοι μαζί, πρέπει να διατρανώσουμε την αποφασιστικότητα μας ότι θα κάνουμε    ό, τι  χρειαστεί , το δοξασμένο όνομά της  Μακεδονίας να ταυτίζεται πάντοτε με τον ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ.

Ὕμνος στόν Ἅγιο Συμεών τόν Θεοδόχο. Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

Όταν ο χειμώνας συνάντησε την άνοιξη

ο πρεσβύτης Συμεών ευτύχησε:

Συνάντησε τον Έναν, τον πολυαναμενόμενο,

Αυτόν για τον οποίον οι προφήτες προφήτευσαν,

την Κιβωτό όλων των ουράνιων θησαυρών,

τον είδαν τα μάτια του Συμεών, ως Βρέφος αρτιγέννητο.

Ο Συμεών τότε προφήτευσε και είπε:

«Νυν απολύεις τον δούλον σου, Δέσποτα-

Ιδού Αυτός κείται εις πτώσιν και ανάστασιν πολλών».

Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 02 Φεβρουαρίου

Ἀκοῦστε τό βίο τῶν Ἁγίων της Ὀρθοδοξίας πού ἑορτάζουν σήμερα 02 Φεβρουαρίου


Για να κατεβάσετε και να αποθηκεύσετε την ομιλία σε mp3 πατήστε ΕΔΩ (δεξί κλίκ αποθήκευση ως, ή αποθήκευση δεσμού ως)

2 Φεβρουαρίου. ✝ Η ΥΠΑΠΑΝΤΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - 2ας Φεβρ. (Ἑβρ. ιζ΄ 7-17).

Εβρ. 7,7            χωρὶς δὲ πάσης ἀντιλογίας τὸ ἔλαττον ὑπὸ τοῦ κρείττονος εὐλογεῖται.

Εβρ. 7,7                    Δεν υπάρχει δε καμμία αντιλογία και αντίρρησις, ότι το μικρότερον από απόψεως αξίας ευλογείται από το μεγαλύτερον. (Και ο Μελχισεδέκ με το να ευλογήση, κατά θείαν βουλήν, τον Αβραάμ, σημαίνει, ότι ήτο ανώτερος από εκείνον).