Ἡ σύγχρονη βλασφημία πρός τήν Θ. Κοινωνία-θαυμαστές ἀποκαλύψεις, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἡ σύγχρονη βλασφημία πρός τήν Θ. Κοινωνία-θαυμαστές ἀποκαλύψεις, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 20-5-2020

Ἀββᾶ Δωρόθεου. Ἀσκητικά , διάφορα ρητά. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Π Σάββας 2009 02 11 ΑΒΒΑ ΔΩΡΟΘΕΟΥ ΑΣΚΗΤΙΚΑ ΔΙΑΦΟΡΑ ΡΗΤΑ 1

Ἡ Θεία Κοινωνία σέ ἐποχές πανδημίας. Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου

Η Θεια Κοινωνία σε εποχές πανδημιας, Αρχιμ. Σάββα Αγιορείτου, Συζήτηση με τον Ανδρέα Μπλανο, 20-5-2020

Κυριακή τοῦ τυφλοῦ. Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος γιά τή θεραπεία τοῦ ἐκ γενετῆς τυφλοῦ. Μέρος Τέταρτο

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΤΥΦΛΟΥ[:Ιω.19,1-38] 

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ 

ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΕΚ ΓΕΝΕΤΗΣ ΤΥΦΛΟΥ 

[Μέρος τέταρτο: υπομνηματισμός των χωρίων Ιω.9,6-10] 

«Ταῦτα εἰπὼν ἔπτυσε χαμαὶ καὶ ἐποίησε πηλὸν ἐκ τοῦ πτύσματος, καὶ ἐπέχρισε τὸν πηλὸν ἐπὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς τοῦ τυφλοῦ καὶ εἶπεν αὐτῷ· ὕπαγε νίψαι εἰς τὴν κολυμβήθραν τοῦ Σιλωάμ, ὃ ἑρμηνεύεται ἀπεσταλμένος. ἀπῆλθεν οὖν καὶ ἐνίψατο, καὶ ἦλθε βλέπων(:και αφού είπε αυτά, έφτυσε κάτω και έκανε πηλό, και έχρισε με αυτόν τα μάτια του τυφλού. Και δοκιμάζοντας την πίστη του τυφλού, τού είπε: ‘’Πήγαινε, νίψου στη στέρνα του Σιλωάμ, όνομα εβραϊκό που μεταφράζεται «απεσταλμένος»’’. Ύστερα λοιπόν από την εντολή αυτή του Ιησού πήγε ο τυφλός εκεί και νίφτηκε, και ήλθε στο σπίτι του με μάτια υγιή)»[Ιω.9,6-7]. 

Εκείνοι οι οποίοι πρόκειται να συναποκομίσουν κάποια ωφέλεια από όσα αναγιγνώσκονται, ούτε το ελάχιστο από όσα λέγονται δεν πρέπει να αντιπαρέρχονται· διότι λάβαμε εντολή να ερευνούμε τις Γραφές για τον λόγο αυτό, διότι τα πολλά θεωρούνται(αν και βεβαίως αμέσως φαίνονται ότι είναι ευκολονόητα) ότι κρύπτουν στο βάθος σπουδαία νοήματα. Πρόσεχε λοιπόν ποιο είναι το νόημα και του παρόντος χωρίου. «Ταῦτα εἰπὼν(:και αφού είπε αυτά)», λέγει ο Ευαγγελιστής, «ἔπτυσε χαμαὶ(:έφτυσε κάτω)»[Ιω.9,6]. Ποια είναι αυτά, τα οποία είπε; Τα «ἵνα φανερωθῇ τὰ ἔργα τοῦ Θεοῦ ἐν αὐτῷ(:γεννήθηκε αυτός ο άνθρωπος τυφλός για να φανερωθούν με την υπερφυσική θεραπεία των ματιών του τα έργα που επιτελεί η δύναμη και η αγαθότητα του Θεού)» και ότι «ἐμὲ δεῖ ἐργάζεσθαι τὰ ἔργα τοῦ πέμψαντός με(:Εγώ, όσο ζω στη ζωή αυτή, πρέπει να εργάζομαι για τη σωτηρία του ανθρώπου τα έργα του Θεού, που με έστειλε στον κόσμο)»· διότι δεν μας υπενθύμισε έτσι απλώς τα λεχθέντα ο Ευαγγελιστής με την προσθήκη ότι «ἔπτυσε», αλλά για να δηλώσει ότι τον λόγο τον επιβεβαίωσε με τα έργα Του. 

Γέρων Φιλόθεος Ζερβάκος: Εἰς περιστάσεις ποὺ περιφρονεῖται ἡ Πίστις, ἀπαγορεύεται ἡ σιωπὴ

Σὰν σήμερα (8 Μαΐου) τὸ 1980 ἐκοιμήθη μία ἀπὸ τὶς σπουδαιότερες μορφὲς τῆς Ὀρθοδοξίας τοῦ 20ου αἰώνα, 

ὁ Γέρων Φιλόθεος Ζερβακος! 

Ἐν Πάρω 1η Νοεμβρίου 1970 

Τῷ ἐν Κυρίω πνευματικῶ μοὶ τέκνω Ἀθανασίω, χαίρειν καὶ εὖ πράττειν. 

Ἔλαβον τὴν ἐπιστολήν σας καὶ μετὰ προσοχῆς ἀνέγνωσα. Μοὶ γράφετε νὰ σᾶς πληροφορήσω διὰ τὴν πορείαν τῆς μηνύσεώς μου εἰς τὴν Ἱερὰν Σύνοδον ἐναντίον τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου Ἀθηναγόρου καὶ τῶν Μελίτωνος καὶ Ἰακώβου ἐπὶ ἀντορθοδόξων αὐτῶν ἐνεργειῶν καὶ φρονημάτων. 

Κατ’ ἀρχάς, ποὺ ὑπεβλήθη ἡ μήνυσις, δὲν ἐγένετο δεκτή, ἀλλὰ κατόπιν ἐστάλη διὰ δικαστικοῦ κλητῆρος καὶ τὴν ἐδέχθησαν. Ἔχουν παρέλθει 4 μῆνες περίπου καὶ δὲν γνωρίζω μέχρι σήμερον τί ἔγινε. Τὴν ἔσχισαν, τὴν ἔκαψαν, τὴν ἔρριψαν εἰς τὸν κάλαθον τῶν ἀχρήστων; Μόνον αὐτοὶ γνωρίζουν καὶ ὁ Θεὸς ὁ γινώσκων πάντα, καὶ τὰ παρελθόντα καὶ τὰ παρόντα καὶ τὰ μέλλοντα καὶ τὰ κρύφια ἑκάστου, τὰ τῆς καρδίας καὶ τοὺς τῆς διανοίας λογισμούς. Ἐν μόνον οἶδα καὶ ἤκουσα ἀπὸ πληροφορίας ἀνθρώπων πιστῶν φιλαληθεστάτων, ὅτι μετὰ τὴν μήνυσιν τὴν ἰδικήν μου καὶ ἄλλων, τὰς ἀπέρριψε ἡ Σύνοδος καὶ διὰ νὰ δείξη ὅτι συμφωνεῖ μὲ ὅσα αἳ μηνύσεις ἀναφέρουσι διὰ τοὺς κατηγορουμένους ἀντορθόδοξα, ἔργα, λόγια, πράξεις τῶν, προέβησαν τινὲς φιλοπαπισταὶ καὶ φιλολουθηροκαλβινισταὶ εἰς κατάργησιν καὶ ἀποβολὴν βυζαντινῶν τέμπλων καὶ ἱερῶν καὶ πανσέπτων εἰκόνων τὰ ὁποία ἐνέκλεισαν εἰς ὑπόγεια διὰ νὰ ἀφανισθοῦν, κατέσκαψαν τὰ ἅγια... θυσιαστήρια καὶ ἀνήγειραν νέα ὅμοια τῶν Δυτικῶν παπιστῶν καὶ διαμαρτυρομένων διὰ νὰ δείξουν ὅτι συμφωνοῦν μετ’ αὐτῶν καὶ ὅτι δὲν εἶναι καθυστερημένοι.

Θαυμαστές ἐπενέργειες τῆς Θείας Χάριτος.Ὅραμα γλυκύτατον...

Θαυμαστές επεμβάσεις της προνοίας του Θεού

Άπό τό 1974 καί μέχρι τίς αρχές του 1979 υπηρετούσα ώς καθηγητής θεολόγος στην Αθωνιάδα Εκκλησιαστική Ακαδημία στίς Καρυές 'Αγίου Όρους. Ήταν περίοδος πού θά υπέβαλα την παραίτησή μου άπό τήν εκπαίδευση, προκειμένου άπερίσπαστα, συν Θεώ καί των ευχών πνευματικών πατέρων, νά διακονήσω σέ εργο διαδόσεως του λόγου τού Θεού μέ τις εκδόσεις «Όρθόδοξος Κυψέλη» στην Θεσσαλονίκη.

Στό άκουσμα τής άποφάσεώς μου άρκετοί άπρόσκλητοι καλοθεληταί, κινούμενοι μέ τήν λογική την κοσμικην , συνηγόρησαν ύπέρ τής παραμονής μου για το καλό καί τής οικογένειας μου. Πλήν όμως ή έσωτερική μου έφεση έκλινε στό νά έμπιστευθώ εαυτόν καί τήν οικογένειά μου στήν παντοδύναμη καί φιλανθρωπη προστασία του Ούρανίου Πατρός, ό Όποιος μεριμνά ώς γνωστόν, καί γιά τά πετεινό του ουρανού. Καί ιδού τά σημεία πού παρουσίασε ό Κύριος προς ενθάρρυνση στό ξεκίνημα αύτοΰ του τολμηρού εγχειρήματος. Κατ’ εύδοκία Θεού πληροφορούμαι γιά τόν εντοπισμό ενός χειρογράφου Άνωνύμου Ήσυχαστού, μέ τήν ονομασία «ΝΗΠΤΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ», πού βρισκόταν στήν Ιερά Μονή Ξενοφώντος.

Επισκέπτομαι τήν 'Ιερά Μονή ένα απόγευμα καί ζητώ από τούς πατέρας νά τό διαβάσω. Μου το έδωσαν μέ εύχαρίστηση καί άρχισα μέ ιδιαίτερη προσοχή καί εύλάβεια νά τό διαβάζω. Σύντομα όμως μέ έφερε σέ κατάνυξη, σέ πνευματική αγαλλίαση καί εύφροσύνη. Έβίωσα όλη τήν νύκτα εύλογη μένες πρωτοφανείς καταστάσεις χάριτος, παρ’ όλη τήν άναξιότητά μου. Άνοιξε λίγο ό Θεός τά μάτι τής ψυχής μου καί κατανοούσα, όσον ήταν δυνατόν στήν δεκτικότητά μου, τίς έξαίσιες καί θείες έμπειρίες τού εύλογημένου αύτου εργάτου τής νοερας προσευχής, τού Ανωνύμου Ήσυχαστοΰ.

Κατά τα ξημερώματα τό έτελείωσα ένδακρυς καί πλήρης χαράς άνεκφράστου.

Ή συγκίνησή μου, όμως, υπήρξε ιδιαίτερα μεγάλη όταν διάβασα τό θαυμαστό όραμα τού Ήσυχαστοΰ πού μέ κατέπληξε.

Παραθέτω στήν συνέχεια ένα μέρος μόνον αυτού.

Όραμα γλυκύτατον του συγγραφέως περί του βιβλίου τούτου, εάν έγράφη μέ τήν Χάριν τού Θεού.

...Εις δέ τήν Λειτουργίαν ό γέροντάς μου ήταν γεμάτος από άρρητον χαράν καί ή εύφροσύνη της καρδίας του έπλημμυρούσεν έως εις τό πρόσωπον.

Τὸ Ὑπουργεῖο Παιδείας στέλνει στὸν εἰσαγγελέα, ἐκ τῶν ὑστέρων, τοὺς ἱερεῖς καὶ ὅσους παντρεύτηκαν ἢ ἔκαναν βάπτιση!

Σὲ ἕνα ἀπαράδεκτο ὅσο καὶ προκλητικὸ «κυνήγι μαγισσῶν» ἐπιδίδεται τὸ ὑπουργεῖο Παιδείας καὶ Θρησκευμάτων, τὸ ὁποῖο ζητᾶ νὰ ὁδηγηθοῦν στὸν εἰσαγγελέα ὅσοι παντρεύτηκαν ἢ βάφτισαν τὰ παιδιὰ τοὺς κατὰ τὴν περίοδο τῆς καραντίνας! Ἡ ἐντολὴ αὐτή, ὅμως, ἀφορᾶ μόνο τὰ ἱερὰ μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας καὶ ὄχι στοὺς πολιτικοὺς γάμους, γιὰ τοὺς ὁποίους ὑπάρχει μία ἀδιάντροπη ἀνοχή! Γι' αὐτὸ ὑπάρχει ἡ πεποίθηση ὅτι πρόκειται γιὰ ἕναν στοχευμένο πόλεμο ἀπὸ τὴν Πολιτεία πρὸς τὴν Ἐκκλησία καὶ τοὺς πιστούς της.

Οἱ σφοδρὲς ἐπιθέσεις τῆς δεξιᾶς - κατὰ τ' ἄλλα - κυβέρνησης ἐπιβεβαιώνονται καθημερινὰ μὲ κινήσεις ποὺ δηλώνουν ἐμπάθεια, προκατάληψη καὶ ὀργανωμένο ἔγκλημα κατὰ τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἡ κυβέρνηση τοῦ κ. Μητσοτάκη ἐπιδιώκει νὰ μετατρέψει τοὺς πολῖτες σὲ κουκουλοφόρους μιᾶς ἄλλης ἐποχῆς, ὅπως ἀποδεικνύουν περίτρανα τὰ ἔγγραφα ποὺ φέρνει στὸ φῶς τῆς δημοσιότητας ἡ «δημοκρατία».

Στὴν ἀρχὴ εἴχαμε τὴν ἀναστολὴ τῶν θείων λειτουργιῶν, μετὰ τὴν ἀπαγόρευση εἰσόδου τῶν πιστῶν στοὺς ναοὺς γιὰ νὰ ἀνάψουν ἕνα κερὶ καὶ στὴ συνέχεια τὴν προσαγωγὴ στὸν εἰσαγγελέα ἱερέων καὶ ἀρχιερέων ποὺ ἐκτελοῦσαν τὰ ποιμαντικά τους καθήκοντα. Προέτρεπαν, μάλιστα, τοὺς πολῖτες νὰ «καταδώσουν» τοὺς ἱερεῖς ποὺ δὲν συμμορφώνονταν, κατὰ τὰ λεγόμενά τους.

Καὶ τώρα, μὲ ἐπίσημο ἔγγραφο, τὸ ὑπουργεῖο Παιδείας ζητᾶ - μέσῳ τοῦ ὑπουργείου Ἐσωτερικῶν - ἀπὸ ὅλα τὰ ληξιαρχεῖα τῆς χώρας νὰ «ρουφιανέψουν» ἄμεσα τοὺς συμπολῖτες ἀδελφούς μας ποὺ παντρεύτηκαν ἢ βάφτισαν τὸ παιδὶ τοὺς κατὰ τὴ διάρκεια τῆς καραντίνας!

Κυριακή τοῦ τυφλοῦ. Ὁ Ἱερός Χρυσόστομς γιά τή θεραπεία τοῦ ἐκ γενετῆς τυφλοῦ. ΜέροςΤρίτο

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΤΥΦΛΟΥ[:Ιω.19,1-38] 

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ 

ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΕΚ ΓΕΝΕΤΗΣ ΤΥΦΛΟΥ 

[Μέρος τρίτο: υπομνηματισμός του χωρίου Ιω.9,4] 

«Ἐμὲ δεῖ ἐργάζεσθαι τὰ ἔργα τοῦ πέμψαντός με ἕως ἡμέρα ἐστίν(:Εγώ, όσο ζω στη ζωή αυτή, πρέπει να εργάζομαι για τη σωτηρία του ανθρώπου τα έργα του Θεού, που με έστειλε στον κόσμο)»[Ιω.9,4].Τι σημαίνουν τα λόγια αυτά; Ποια συνέπεια επίσης έχουν; Πολλή. Διότι εκείνο, το οποίο λέγει, έχει περίπου την εξής σημασία: «Ενόσο ακόμη μπορούν οι άνθρωποι να πιστεύουν σε εμένα, ενόσο συνεχίζεται αυτή η ζωή, πρέπει να εργάζομαι». «Ἔρχεται νὺξ ὅτε οὐδεὶς δύναται ἐργάζεσθαι (:Εγώ, όσο ζω στη ζωή αυτή, πρέπει να εργάζομαι για τη σωτηρία του ανθρώπου τα έργα του Θεού, που με έστειλε στον κόσμο. Έρχεται όμως η μέλλουσα ζωή, και όπως στη διάρκεια της νύχτας σταματούν τα έργα τους οι άνθρωποι, έτσι και τότε κανείς πια δεν θα μπορεί να εργάζεται για να ολοκληρώσει την αποστολή του. Δεν πρέπει λοιπόν ούτε στιγμή να χάνω)»[Ιω.9,4]. 

Δεν είπε: «όταν εγώ δεν θα μπορώ να εργάζομαι», αλλά «όταν κανείς δεν θα μπορεί να εργάζεται», δηλαδή δεν θα ισχύουν τότε πλέον η πίστη, ούτε οι κόποι, ούτε η μετάνοια. Διότι επειδή έργο εννοεί την πίστη, λένε σε Αυτόν: «Τί ποιῶμεν ἵνα ἐργαζώμεθα τά ἔργα τοῦ Θεοῦ;(:Τι πρέπει να κάνουμε για να επιτελούμε τα έργα εκείνα που μας ζητά ο Θεός ως όρο απαραίτητο για να μας δώσει την άφθαρτη τροφή;)»[Ιω.6,28].Απαντά: «Τοῦτό ἐστι τὸ ἔργον τοῦ Θεοῦ, ἵνα πιστεύσητε εἰς ὃν ἀπέστειλεν ἐκεῖνος(:Αυτό είναι το έργο που ζητά ο Θεός: να πιστέψετε ζωντανά και έμπρακτα σε Αυτόν που Εκείνος απέστειλε)»[Ιω.6,29].Πώς λοιπόν το έργο αυτό κανένας δεν θα μπορεί να το εργάζεται τότε; Διότι τότε ούτε η πίστη θα ισχύει, αλλά και με τη θέλησή τους και χωρίς τη θέλησή τους, θα υπακούσουν στον Θεό.

«Καί τά καλά δεχούμενα ἀπό τόν Χριστό καί τά κακά πού ἐπιτρέπει δεχούμενα!»

[...]Τότε έμαθα από τη χωριάτισσα μάνα μου, η οποία με την απλή της ουσιαστική πίστη, εντελώς αθρησκόληπτη πίστη, προσπαθούσε να μου εξηγήσει το παράδειγμα της Οσίας (Σοφίας της Κλεισούρας), πως οι άνθρωποι που αγαπούν τον Χριστό και την μητέρα Του, την Παναγία μας, από την αγάπη τους, μπορούν να ξεπεράσουν ότι είναι φυσικό και δεδομένο στην ανθρώπινη ζωή και επίσης μου είπε, η σχεδόν αγράμματη μητέρα, πως αυτό το καταφέρνουν γιατί και ο Χριστός και η Παναγία μητέρα μας, μας αγαπούν κι εκείνοι πολύ - πολύ, και βλέποντας το δικό μας φιλότιμο, διαπιστώνοντας ότι προσπαθούμε για το καλό, και όλα αυτά κοντά τους, τίποτε δεν έχουμε ανάγκη και τίποτε δεν έχουμε να φοβηθούμε, ούτε κρύο, ούτε φωτιά, ούτε φτώχια, ούτε πείνα, ούτε αρρώστιες, ούτε αυτόν τον θάνατο, φροντίζουν Εκείνοι για όλα, και είμαστε ευχαριστημένοι με ότι καλό μας δίνουν, και με τα κακά ακόμα που επιτρέπουν για λίγο να μας αγγίξουν.

«Και τα καλά δεχούμενα από τον Χριστό και τα κακά που επιτρέπει δεχούμενα!» Έλεγε χαρακτηριστικά πάντα.

"Μάιος ὁ μήνας τῆς Πόλης!"

Ὁμιλία τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Γεώργιου Μεταλληνοῦ ποὺ ἐκφωνήθηκε στὸν Ἱερὸ Ναὸ Ἁγίου Ἀντίππα Ὀδοντιατρικῆς σχολῆς Ἀθηνῶν τὴν Πέμπτη 10 Μαΐου 2018 γιὰ τὴν Κωνσταντινούπολη

http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2020/05/o.html

Ὅλη ἡ σύγχρονη ζωή, στό δημόσιο ἐπίπεδο, εἶναι μιά προετοιμασία γιά τόν ἐρχομό τοῦ ἀντιχρίστου!

Ἀρχιεπ. Ἀβέρκιος Τοσέβ Ρωσικής Εκκλησίας της Διασποράς(1906-1976)

Ὅλη ἡ σύγχρονη ζωή, στό δημόσιο ἐπίπεδο, εἶναι μιά προετοιμασία γιά τόν ἐρχομό τοῦ ἀντιχρίστου!

Ὁ χριστιανικός κόσμος, εἶναι τρομερό νά τό λέει κανείς, παρουσιάζει σήμερα μιά φρικτή εἰκόνα τῆς πιό βαθιᾶς θρησκευτικῆς καί ἠθικῆς παρακμῆς.

Ὁ πειρασμός τῆς ἐγκόσμιας ἡδονῆς καί εὐημερίας ὁδηγεῖ τόν Θεό μακριά ἀπ΄ τήν ψυχή. 

Πατήρ Κωνσταντῖνος Στρατηγόπουλος

http://apantaortodoxias.blogspot.com/2020/04/blog-post_558.html

22 Μαΐου. Τοῦ ἁγίου μάρτυρος Βασιλίσκου. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας. Παρ. ε΄ ἑβδ. Πράξ. (Πρξ. ιε΄ 5-12).

Πραξ. 15,5         Ἐξανέστησαν δέ τινες τῶν ἀπὸ τῆς αἱρέσεως τῶν Φαρισαίων πεπιστευκότες, λέγοντες ὅτι δεῖ περιτέμνειν αὐτοὺς παραγγέλλειν τε τηρεῖν τὸν νόμον Μωϋσέως.

Πραξ. 15,5                Εσηκώθηκαν όμως μερικοί, οι οποίοι προήρχοντο από την τάξιν των Φαρισαίων αλλά είχαν πιστεύσει στον Χριστόν, και έλεγαν, ότι πρέπει να περιτέμνουν τους εθνικούς, που δέχονται την νέαν πίστιν, και να τους παραγγέλουν να τηρούν όλας τας διατάξστου μωσαϊκού νόμου.