Metropolitan Hierotheos of Nafpaktos on Monastic and Married Way of Life

We divide people into monks and married people, and life into monastic and married, with the result that we praise the monastic life, which we regard as better and more suited to keeping God’s commandments, while we disparage married life as not suitable for the practice of God’s will.
Indeed we know very well that the Church praises both ways of life, both the monastic life and the married life. But this does not mean that one is praised at the expense of the other. And at this point we must say that the interpretation of the Parable of the Talents applies, which we mentioned before.
It can be maintained that in the Church the people are not divided simply into unmarried and married, but into people who live in Christ and people who do not live in Christ.

Πῶς θά βοηθήσουν οἱ γονεῖς τούς νέους νά ἀκολουθήσουν τήν κλίση τους

ΠΩΣ ΘΑ ΒΟΗΘΗΣΟΥΝ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΚΛΙΣΗ ΤΟΥΣ Γ. ΠΑΪΣΙΟΥ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΑΠΟ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟ ΣΑΒΒΑ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗ Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 23-07-2010(Συνάξεις Νέων στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ἱ. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης)

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Θαυμαστή μέθοδος γιά νά ἀποκτήσεις τό φῶς τοῦ Χριστοῦ. Ἀββᾶς Μάρκος (Ἐπιστολή πρός Νικόλαο)

Άγιος Μάρκος ο Ασκητής: Επιστολή προς τον μονάζοντα Νικόλαο (μικρό απόσπασμα)

Ας αναλογιστεί ο άνθρωπος τις ευεργεσίες

 του φιλάνθρωπου Θεού από τον καιρό της γεννήσεως, ή από πόσους κινδύνους γλύτωσε, σε πόσες αμαρτίες έπεσε και σε πόσες παραβάσεις γλίστρησε θεληματικά, και εντούτοις δεν τον παρέδωσε για απώλεια και θάνατο, σύμφωνα με το δίκαιο, στα πονηρά πνεύματα που τον εξαπάτησαν, αλλά τον διαφύλαξε μακρόθυμα ο φιλάνθρωπος Κύριος, παραβλέποντας τις αμαρτίες του, περιμένοντας την επιστροφή του.

Και ενώ η ψυχή του δούλευε με τα πάθη της θεληματικά στα εχθρικά και πονηρά πνεύματα, Αυτός τον διέτρεφε, τον σκέπαζε και τον προστάτευε, προνοώντας με κάθε τρόπο γι’ αυτόν. Και τέλος έβαλε μέσα του αγαθή κλίση και τον οδήγησε σε οδό σωτηρίας....

Ἀποκλειστικό! Ἀποχώρησαν ἀπό τόν Ἱ. Ναό τοῦ Ἁγ. Δημητρίου Θεσσαλονίκης, στή θέα τοῦ Μονοφυσίτη ἀρχιεπισκόπου κατά τήν ὥρα τῆς ἀκολουθίας

Αποκλειστικό! Αποχώρησαν από τον Ι. Ναό του Αγ. Δημητρίου Θεσσαλονίκης, στη θέα του Μονοφυσίτη αρχιεπισκόπου κατά την ώρα της ακολουθίας

Κατά την λαμπρή ακολουθία της χειροτονίας εις επίσκοπον του πανοσολογιωτάτου αρχιμανδρίτου π. Δαυίδ Τζουμάκα, μέχρι πρότινος γενικού αρχιερατικού επιτρόπου της Ι. Μ. Θεσσαλονίκης και νυν μητροπολίτου Γρεβενών, ανάμεσα στους επισήμους, παρεβρέθηκε και ο Μονοφυσίτης (αιρετικός) αρχιεπίσκοπος των Αρμενίων στην Αθήνα κ. Χορέν. 

« Χαρά δέν εἶναι νά μιλήση κανείς καί νά συζητήση μέ τόν ἄλφα, μέ τόν βῆτα· τήν χαρά τήν δίνει ὁ Χριστός»

Διδαχές τῆς ἀείμνηστης Γερόντισσας Μακρίνας

Ἰούνιος τοῦ 1984

Ἦθελα νά σᾶς πῶ νά πολιτευώμαστε γνήσια, διότι τό μοναχικό πολίτευμα εἶναι τό μεγαλύτερο. Ὅση λαμπρότητα ἔχει ἡ μοναχική πολιτεία, δέν ἔχει ἄλλη ζωή, δέν ἔχει ταίρι. Θέλει νά ἔχουμε πολλή-πολλή βία στά πνευματικά μας καθήκοντα, γενικώτερα στό κάθε τι, γιά νά πᾶμε στόν Παράδεισο. Ἔτσι καί «λασκάρουμε», ἔτσι καί ἀποφεύγουμε καί λέμε: «αὐτό δέν πειράζει, ἐκεῖνο δέν μᾶς ἐνδιαφέρει, ἐκεῖνο δέν εἶναι τίποτε, αὐτό δέ ξέρω», ξεφεύγουμε ἀπό τήν καλογηρική ζωή. Σάν τήν μοναχική πολιτεία, δέν ὑπάρχει πιό ὡραία ζωή καί πιό χαρούμενη. Τό νά μένη κανείς στήν Μονή καί νά μή αἰσθάνεται τήν Χάρι τοῦ Θεοῦ, τά μεγαλεῖα τοῦ Θεοῦ, εἶναι μεγάλη στέρησις. Εἶναι τόσα τείχη μπροστά του καί δέν μπορεῖ νά δῆ τίς ἀκτῖνες τοῦ ἡλίου ὁ ἄνθρωπος, νά μπῆ τό φῶς τῆς Θεότητος γιά νά φωτισθῆ καί νά δῆ τόν ἑαυτό του σέ τί κατάστασι βρίσκεται.

Λύκε λύκε εἶσαι ἐδῶ;

Ο άγιος Μπρίοκ και οι λύκοι

Η παράδοση διασώζει ότι, όταν ο άγιος Μπρίοκ (Brioc, Βρίοχος, 440-530) πήγαινε με κάρο από το ασκητήριό του προς το λιμάνι της Κορνουάλης, για να πλεύσει μέσω του αγγλικού καναλιού στη Βρεττάνη, εκτός από τους συντρόφους του, μέσα στο κάρο καθόταν και ο ειδωλολάτρης ηγεμόνας Κόναν (Conan).

Στη διαδρομή ζήτησαν από τον άγιο Μπρίοκ, που ήταν ιδιαίτερα καλλίφωνος, να ψάλλει κάτι. Όταν άρχισε να ψάλει, μία ομάδα λύκων τους περικύκλωσαν, κάνοντας τον ηγεμόνα και τη συνοδεία του να πεταχτούν έξω από το κάρο και να τραπούν σε φυγή, παρόλα τα νεύματα του Μπρίοκ να ηρεμήσουν και να μείνουν.

Μητροπολίτης Γόρτυνος Ἱερεμίας, Συνοπτική ἑρμηνεία τῆς Καινῆς Διαθήκης σέ ἕνα τόμο (1)

ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΚΑΙΝΗΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ

ΣΕ ΕΝΑ ΤΟΜΟ

(Ὁ ἑνιαῖος τόμος τῆς Καινῆς Διαθήκης, στόν ὁποῖο σκοπεύουμε, θά περιέχει κείμενο, χωρισμένο κατά περικοπάς, μετάφραση κάθε περικοπῆς, σύντομο προλογικό σημείωμα σ᾽ αὐτήν, πού θά δίδει τό νόημά της, παράλληλα χωρία καί σύντομα ἑρμηνευτικά σχόλια, ἀφοῦ πρόκειται γιά συνοπτικό ἔργο. Ἐδῶ, στίς ἑβδομαδιαῖες αὐτές ἀναρτήσεις, θά παρέχουμε μόνο τό προλογικό σημείωμα τῆς περικοπῆς καί τά σχόλια τοῦ ἔργου, γιά νά ἔχουμε τήν κριτική τῶν εἰδικῶν ἑρμηνευτῶν καθηγητῶν πρός διόρθωση τῶν ἐσφαλμένων. 

Τά σύντομα σχόλια ἀλληλοσυμπληρώνονται μέ παραπομπή καί σέ ἄλλα σχετικά σχόλια ἄλλων βιβλίων τῆς Ἁγίας Γραφῆς, διότι τό ἔργο ἐπεκτείνεται καί στήν Παλαιά Διαθήκη.

Δόλος, κεφ.Ε' μέρος α'

ΕΝΑ ΑΣΤΕΡΙ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΣ ΠΑΥΛΟΣ

ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ

Ἡ χαρά καί πάλι κράτησε λίγο. Σάν μιά γρήγορη ἡλιοφάνεια μέσα σέ χειμωνιάτικη συννεφιά. Ἡ ἄνοιξη στήν Ἐκκλησία θ᾿ ἀργοῦσε ἀκόμη νἄρθη καί χρειαζόταν πολλή ὑπομονή. Ὁ αὐτοκράτορας Κωνστάντιος συνέχιζε τήν πολεμική του. Πιθανόν νά μήν τόν ἐρέθιζε μόνο ἡ ἀκλόνητη σταθερότητα τοῦ ἱεροῦ Παύλου στά ὀρθόδοξα δόγματα, ἀλλά καί ἡ ἀγάπη καί ἠ ἐκτίμηση τοῦ εὐσεβοῦς λαοῦ, ἡ ὁποῖα τόσο ἔντονα καί τόσο ἡρωϊκά πολλές φορές ἐκδηλωνόταν πρός τό πρόσωπό του. Αὐτό ἴσως δημιουργοῦσε στόν αὐτοκράτορα ἕναν ἐνδόμυχο φθόνο, ἕνα εἰδος κρυφῆς ζηλοτυπίας.

Ὅπως γράφουν οἱ σύγχρονοί του ἱστορικοί, ὁ Κωνστάντιος “ἐστερεῖτο τῆς προσωπικῆς αἴγλης καί θελκτικότητος τοῦ μεγάλου πατρός του, Κωνσταντίνου”. Τοῦ ἔλλειπε τό συμπαθές, ἡ προσήνεια καί ἡ μεγαλοψυχία ἐκείνου.

Προφητικοί λόγοι τοῦ παππού Χατζηφλουρέντζου γιά τήν Κύπρο

Παρμένοι από το βιβλίο "ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ ἀπό τή Μηλιά Αμμοχώστου" Τό 1963 ὅταν ἐφτίαχνε τίς βεράντες τῆς ἐκκλησίας τοῦ Ἁγίου Ἀνδρονίκου, μιάς καί πάντα ἔβρισκε κάτι νά κάνει γιά τήν ἐκκλησία, ζήτησε βοήθεια ἀπό τόν Ἀντρέα Λεβέντη καί αὐτός δέν τοῦ ἀρνήθηκε καθώς τόν εἶχε βοηθήσει καί παλαιότερα. Καθώς ξεκίνησαν τή δουλειά γυρνᾶ ὁ Ἀντρέας καί λέει στόν παππού: «Μά γιατί μᾶς ἔφερες θεῖε Χατζή; Νά, τώρα κτυποῦν (βομβαρδίζουν) οἱ Τοῦρκοι καί θά μᾶς «φάνε». Ἄρχισαν νά κτυποῦν στήν Ὀμορφίτα». «Μή φοβᾶσαι Ἀντρίκκο μου», ἀπαντᾶ ὁ παππούς, «τώρα δέ μποροῦν νά κάνουν τίποτα. Ὕστερα, ὕστερα …», τοῦ λέει, ἀφήνοντας τήν κουβέντα αὐτή χωρίς νά τή ξεκαθαρίσει.
Ἄλλοτε ἔλεγε προφητικά τά ἑξῆς λόγια: «Θά ἔρθει μία ὥρα πού θά τρέχετε σάν τίς καμῆλες, θά φοβάστε νά κοιτάξετε πίσω σας. Ἐκεῖ πού θά πάτε θά νομίζετε πώς πήγατε στό πανηγύρι. Οὔτε θά πεινάσετε οὔτε θά διψάσετε. Πολλά κράτη θά ἐνδιαφερθοῦν ἀλλά οἱ Τοῦρκοι δέ θά ἀκοῦνε κανένα, θά εἶναι ἀνένδοτοι. Ὅμως θά ἔρθει ἡ ὥρα πού θά ξαναρθεῖτε στά σπίτια σας.

Ὁ γέρων Γαβριήλ ἀπό τίς Καρυές ἀπαντᾶ στό ἐρώτημα γιά τό πῶς θά σταματήσει τήν αἱματοχυσία στήν Οὐκρανία

Ο ΓΕΡΩΝ ΓΑΒΡΙΗΛ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΡΥΕΣ ΑΠΑΝΤΑ ΣΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΩΣ ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΤΗΝ ΑΙΜΑΤΟΧΥΣΙΑ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ.

Как прекратить кровопролитие на Украине. Афонский старец Гавриил Карейский
http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2014/10/2014.html

http://yiorgosthalassis.blogspot.com/2014/10/blog-post_10.html
 

Τό ἐκκλησιολογικό ἦθος τοῦ Γέροντος Παϊσίου, στό ὁμολογιακό του φρόνημα

ΤΟ ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΚΟ ΗΘΟΣ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΙΣΙΟΥ, ΣΤΟ ΟΜΟΛΟΓΙΑΚΟ ΤΟΥ ΦΡΟΝΗΜΑ

«Ει τις σχίσματι ακολουθεί, βασιλείαν Θεού ου κληρονομεί» Άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος

 

Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

 

 «Ει τις σχίσματι ακολουθεί, βασιλείαν Θεού ου κληρονομεί»   (Άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος - Εις την Προς Φιλαδελφείς 3,3 επιστολή του).   Αυτά τα λόγια του Αγίου Ιγνατίου  του Θεοφόρου, καθόριζαν το Εκκλησιολογικό ήθος του Γέροντος Παϊσίου, στον ομολογιακό του αγώνα.  Χαρακτηριστική είναι και η επιστολή του που απέστειλε προς τον Αρχιμανδρίτη Χαράλαμπο Βασιλόπουλο.  Στην επιστολή του αυτή από τη μια, Ορθοδόξως ομολογεί την Πίστη του, εκφράζοντας αγωνία και πόνο για τις οικουμενιστικές φιλενωτικές ενέργειες του Πατριάρχη Αθηναγόρα και από την άλλη δεν παραλείπει να υποδείξει με το Ορθόδοξο Εκκλησιολογικό του ήθος, το απαράδεκτο των αποσχιστικών ενεργειών από αδόκιμο ζήλο.

Ελέγχει με παρρησία τον Οικουμενικό Πατριάρχη Αθηναγόρα,  εκφράζοντας την αγωνία του για τα τεκταινόμενα, γράφοντας «Αλλά επειδή έφθασαν μέχρι το ερημητήριό μου θλιβερές ειδήσεις δια την Αγίαν Ορθοδοξίαν μας, επόνεσα πολύ και εθεώρησα καλό να τα γράψω αυτά που ένιωθα» αναφέρει στην επιστολή του προς τον Αρχιμανδρίτη Χαράλαμπο Βασιλόπουλο ο Γέροντας Παΐσιος.

"Ἡ δική μας ἀπόσταση ἀπό τόν Θεό μεγαλώνει τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ πρός ἐμᾶς ".

Η απόσταση εχθρού από εχθρό μεγαλώνει το μίσος ανάμεσα στους εχθρούς.

Η απόσταση φίλου από φίλο μεγαλώνει τη συμπάθεια ανάμεσα στους φίλους.

Η απόσταση μητέρας από παιδί μεγαλώνει την αγάπη και της μητέρας και του παιδιού.

Η δική μας απόσταση από τον Θεό μεγαλώνει την αγάπη του Θεού προς εμάς. Όταν το αισθανθούμε αυτό τότε μας καίει η ντροπή σαν καυτό σίδερο, και επιστρέφουμε στον Θεό με γρηγορότερα βήματα απ΄ό,τι είχαμε φύγει απ΄αυτόν.

13 Οκτωβρίου Συναξαριστής. Ἅγιοι Κάρπος, Παπύλος, Ἀγαθόδωρος καὶ Ἀγαθονίκη, Ἅγιος Φλωρέντιος, Ἅγιος Μαρτύροχος, Ἅγιος Διόσκορος, Ὅσιος Νικήτας, Ἅγιος Βενιαμὴν, Ἅγιος Ἀντίγονος, Ἅγιος Διοκλητιανός, Ἅγια δύο Παιδιά, Ἁγία Χρυσὴ ἡ Παρθενομάρτυς .

Οἱ Ἅγιοι Κάρπος, Παπύλος, Ἀγαθόδωρος καὶ Ἀγαθονίκη οἱ Μάρτυρες

Μαρτύρησαν ὅταν αὐτοκράτορας ἦταν ὁ Δέκιος (249 – 251), σκληρότατος διώκτης τῶν χριστιανῶν. Ὅλοι, πατρίδα εἶχαν τὴν Πέργαμο.
Ὁ Κάρπος, μὲ ἄρτια γραμματικὴ μόρφωση, εὐσεβέστατος καὶ μὲ πολλὲς ὑπηρεσίες στὴν Ἐκκλησία, εἶχε γίνει ἐπίσκοπος Θυατείρων.
Ὁ Παπύλος, ποὺ εἶχε σπουδάσει ἰατρικὴ καὶ πρόσφερε τὶς ὑπηρεσίες τοῦ ἀμισθί, ἔγινε διάκονος καὶ ἄμεσος συνεργάτης τοῦ Κάρπου.
Ὁ Ἀγαθόδωρος, ψυχὴ ἐκλεκτὴ καὶ πιστή, ἦταν ὑπηρέτης στὴν ἐπισκοπὴ Θυατείρων.
Ὅταν καὶ τοὺς τρεῖς συνέλαβε ὁ ἀνθύπατος Οὐαλέριος, ὁμολόγησαν μπροστά του μὲ παρρησία τὸν Χριστό. Τότε ὁ Οὐαλέριος τοὺς εἶπε: «Οἱ χριστιανοὶ εἶναι δεισιδαίμονες, ἀνίκανοι, χωρὶς ἀνώτερα αἰσθήματα. Ἐσεῖς, σὰν μορφωμένοι ἄνθρωποι, ἀμέσως πρέπει νὰ τοὺς ἀρνηθεῖτε».
Στὴν κατηγορία αὐτή, ἀπάντησε ὁ Ἐπίσκοπος Κάρπος μὲ τὰ λόγια τοῦ Ἀπ. Παύλου. Μιὰ ἀπάντηση ποὺ ἴσχυε, ἰσχύει καὶ θὰ ἰσχύει στοὺς αἰῶνες, γιὰ τὸ φρόνημα τῶν συνειδητῶν χριστιανῶν. Εἶπε λοιπόν: «Κοπιῶμεν ἐργαζόμενοι ταὶς ἰδίαις χερσὶ λοιδορούμενοι εὐλογοῦμεν, διωκόμενοι ἀνεχόμεθα, βλασφημούμενοι παρακαλοῦμεν», ποὺ σημαίνει, ἐμεῖς οἱ χριστιανοὶ βασιλιά, κοπιάζουμε μὲ τὰ ἴδια μας τὰ χέρια.