Σελίδες

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ
ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ

ΟΙ ΟΜΙΛΙΕΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΚΑΤΕΒΑΣΜΑ ΣΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΣΑΣ





ΟΔΗΓΙΕΣ: ΚΑΝΕΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΣΥΝΔΕΣΜΟ:

Δίπλα από το όνομα Κύριος Ιησούς Χριστός που υπάρχει ένα μικρό βελάκι , πατάμε εκεί και μας βγάζει διάφορες επιλογές από τις οποίες πατάμε το Download .
Και γίνεται η εκκίνηση να κατέβουν όλες οι ομιλίες.

Τετάρτη 15 Μαρτίου 2023

Τό μόνο φάρμακο εἶναι νά θανατώσουμε τήν ἁμαρτία , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου (ἀπόσπασμα)

 

Ἀντιεπιστημονικά καί ἀναξιόπιστα ὅλα γύρω ἀπό τό διαβόλιο , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου (ἀπόσπασμα)

 

Εὐτυχία: Τό ἄπιαστον ὄνειρον

Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

Οἱ περισσότεροι ἄνθρωποι ὀνειρεύονται τὴν εὐτυχία καὶ ἀγωνίζονται νὰ τὴν πετύχουν ,χωρὶς νὰ κατανοοῦν ὅτι ἡ εὐτυχία δὲν εἶναι κάτι τὸ σταθερὸ καὶ ἀμετάβλητο. Συνήθως τὴν περιορίζουν στὴν ἀπόλαυση ἄφθονων ὑλικῶν ἀγαθῶν, στὴν ἱκανοποίηση τῶν παθῶν τους καὶ τὴν ἀνέμελη καλοπέραση τόσο τῶν ἴδιων ὅσο καὶ τῶν οἰκείων τους.
Ἂς δοῦμε κάπως λεπτομερειακὰ ἐκείνους ποὺ ζοῦν τὴν κοσμικὴ αὐτὴ εὐτυχία. Ἔχουν ἀρχοντόσπιτα καὶ λαμπερὰ αὐτοκίνητα. Στὴ δούλεψή τους ἔχουν πολλοὺς ὑπηρέτες, τοὺς ὁποίους συχνὰ ἐκβιάζουν καὶ ἀπειλοῦν, ὅταν δὲν πειθαρχοῦν στὰ σχέδιά τους καὶ τὶς ἐπιθυμίες τους. Ἡ διάκρισή τους στὴν κοινωνία εἶναι ἐξασφαλισμένη καὶ παρακινοῦν πλαγίως ἀνθρώπους νὰ... τοὺς προβάλλουν καὶ νὰ τοὺς ἐπαινοῦν. Οἱ δουλειὲς τους πᾶνε καλά. Ἐπιδιώκουν ὅμως ἀγωνιωδῶς τὸ καλύτερο. Ταξιδεύουν ἀδιάκοπα καὶ ἀρέσκονται νὰ διηγοῦνται τὶς ἐμπειρίες τους. Τί εἶδαν, τί ἄκουσαν, τί ἀπόλαυσαν. Καυχῶνται, γιατί γύρισαν σχεδὸν ὅλον τὸν κόσμο. Διοργανώνουν μικρὲς καὶ μεγάλες ἐκδηλώσεις πρὸς τιμήν τους. Κάνουν καὶ μερικὲς φιλανθρωπικὲς προσφορές, γιὰ νὰ γίνεται θόρυβος γύρω ἀπὸ τὸ ὄνομά τους.

Μέσα σὲ αὐτὴ τὴν ἀτμόσφαιρα τῆς κοσμικῆς εὐτυχίας δὲν ἔχει θέση ὁ Θεός, ἀφοῦ οἱ «εὐτυχισμένοι» θεωροῦν τοὺς ἑαυτοὺς τους θεούς, δηλαδὴ μποροῦν νὰ κάνουν ὅ,τι θέλουν. Ὅμως τὰ σύννεφα κανένας δὲν μπορεῖ νὰ τὰ ἐμποδίσει νὰ ἐμφανισθοῦν.

Σκοτεινὴ ἐπίσκεψη

Σκοτεινὴ ἐπίσκεψη

Μιὰ μέρα, καθὼς προσευχόταν στὸν ναὸ ὁ Μόλινγκ, εἶδε ἕνα νέο νὰ ἔρχεται πρὸς τὸ μέρος του. Φοροῦσε πορφυρὸ ροῦχο καὶ εἶχε ξεχωριστὴ ὄψη.

«Χαῖρε, πάτερ», τοῦ εἶπε.

«Ἀμήν», ἀπάντησε ὁ Μόλινγκ.

«Γιατί δὲν μὲ χαιρετᾶς;» διαμαρτυρήθηκε ὁ νέος.

«Ποιός εἶσαι;»

«Εἶμαι ὁ Χριστός, ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ».

«Δὲν τὸ ξέρω αὐτό. Ὅποτε ὁ Χριστὸς ἤθελε νὰ ἐπισκεφθεῖ καὶ νὰ συνομιλήσει μὲ τοὺς δούλους του, δὲν συνήθιζε νὰ πηγαίνει μὲ πορφυρὰ ροῦχα καὶ βασιλικὴ θεωρία, ἀλλὰ μὲ τὴ μορφὴ τῶν καταφρονημένων, σὰν ἀσθενὴς ἢ λεπρός.»

«Δηλαδὴ δείχνεις σὲ μένα ἀπιστία; Ποιός δηλαδὴ νομίζεις ὅτι εἶναι μπροστά σου;»

«Νομίζω ὅτι εἶναι ὁ διάβολος ποὺ ἦρθε νὰ μὲ βλάψει.»

«Ἡ ἀπιστία εἶναι κακὸ γιὰ σένα.»

Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος Παλαμᾶς γίνεται δείκτης πορείας γιὰ τὴν θέση καὶ εὐθύνη τῆς Ὀρθοδοξίας στὸν σύγχρονο κόσμο

Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Γεωργίου Δ. Μεταλληνοῦ
Τὸ μήνυμα τῆς διδασκαλίας τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ

1. Ὁ Ἠσυχασμός εἶναι ἡ πεμπτουσία τῆς ὀρθοδόξου παραδόσεως, ταυτιζόμενος μὲ αὐτὸ ποὺ περικλείει καὶ ἐκφράζει ὁ ὅρος ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ. Ἔξω ἀπὸ τὴν ἡσυχαστικὴ παράδοση ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι ἀνύπαρκτη καὶ ἀδιανόητη. Ἡ ἡσυχαστικὴ πράξη, ἐξ ἄλλου, εἶναι ἡ «λυδία λίθος» γιὰ τὴν ἀναγνώριση τῆς αὐθεντικῆς χριστιανικότητας. «Νηστεία, ἀγρυπνία, προσευχὴ» -μὲ τὶς ἡσυχαστικὲς πρακτικὲς- ἀποκτῶνται τὰ οὐράνια χαρίσματα στὴν ὀρθοδοξοπατερικὴ παράδοση. Πρέπει δὲ νὰ ἀποσαφηνισθεῖ ἐξ ἀρχῆς, ὅτι ὡς ἡσυχασμὸς νοεῖται κυρίως...
ἡ πορεία προς τὴν θέωση καὶ ἡ ἐμπειρία τῆς θεώσεως καὶ δευτερευόντως ἡ διερεύνηση καὶ καταγραφὴ αὐτῆς τῆς πορείας καὶ ἐμπειρίας, ἡ ἀκαδημαϊκὴ δηλαδὴ νοηματοδότηση τοῦ ὄρου «θεολογία».
Ὁ Ἡσυχασμὸς εἶναι ἡ βάση καὶ τὸ θεμέλιο τῶν δογματικοθεολογικῶν ἀποφάσεων τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων, ὡς ἡ ἁγιοπνευματικὴ πορεία τῆς «καθάρσεως, τοῦ φωτισμοῦ καὶ τῆς θεώσεως» καὶ ὄχι κάποια διανοητικὴ-στοχαστικὴ-ἐπιστημονικὴ διαδικασία. Γι’ αὐτὸ ἡ γνώση τοῦ Θεοῦ ὡς θέωση εἶναι ὑπόθεση ὅλων, ἐγγραμμάτων καὶ ἀγραμμάτων, σοφῶν καὶ ἀσόφων καὶ ὄχι μόνο τῶν φιλοσοφούντων, ὅπως διετείνετο ὁ οὐνιτίζων Βαρλαὰμ ὁ Καλαβρὸς (1290-1359), τὸν 14ο αἰώνα. Αὐτόν κυρίως ἀντέκρουσε, ὡς κύριος ἐκπρόσωπος καὶ πρόμαχος τῆς Ἡσυχαστικῆς παραδόσεως ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς (1296-1359)2, ὁ μεγαλύτερος ὀρθόδοξος θεολόγος τῆς ἐποχῆς του καὶ μέγας Πατὴρ τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας.
Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος σπούδασε Θεολογία στὴν ἀληθινὴ Θεολογικὴ Σχολὴ τῆς Ὀρθοδοξίας, κατὰ τὰ κεφάλαια 12-14 τῆς Α’ Πρὸς Κορινθίους (δόμηση τῆς Ἐκκλησίας διὰ τῶν χαρισμάτων), δηλαδὴ στὸν χῶρο τῆς ἀσκήσεως καὶ μετανοίας. Μέσα στὸ (κοινοβιακὸ) Μοναστήρι ὁ Παλαμᾶς ἔγινε Θεολόγος. Πηγὴ τῆς Θεολογίας του δὲν ἦταν ἡ σχολική, ἀκαδημαϊκή, ἔστω καὶ ἂν κατεῖχε καὶ αὐτὴν στὸ ἔπακρον, γνώση, ἀλλὰ ἡ ἁγιοπνευματικὴ ζωή. Μὲ αὐτὴ τὴν προϋπόθεση ἀναδείχθηκε συνεχιστὴς τῶν Προφητῶν, τῶν Ἀποστόλων καὶ τῶν Πατέρων καὶ γνήσιος Θεολόγος τῆς παραδόσεως. Μὲ βάση δὲ τὰ θαύματά του -βεβαίωση τῆς ἀναδείξεώς του σὲ «ναὸν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος» (Α’ Κορ. 6, 19)- διακηρύχθηκε τὸ 1368 Ἅγιος τῆς Ὀρθοδοξίας, σύμφωνα μὲ τὰ ἁγιολογικὰ κριτήρια της, καὶ ὄχι λόγω τῶν ὑπέροχων συγγραμμάτων του, ὅπως θὰ ἤθελε τὸ κοσμικὸ πνεύμα3.
Οἱ ἐκδοτικὲς καὶ ἐρευνητικὲς συμβολὲς τῶν γνωστῶν ἀκαδημαϊκῶν Θεολόγων μας Παναγιώτου Χρήστου, π. Ἰωάννου Ρωμανίδου, π. Γεωργίου Φλωρόφσκυ, π. John Meyendorf, π. Ἰουστίνου Πόποβιτς, π. Δημητρίου Στανιλοάε, Γεωργίου Μαντζαρίδου, Σεβ. Μητροπολίτου Ναυπάκτου Ἰεροθέου κ.α. ἔκαμαν εὐρύτερα γνωστὸ τὸν Ἅγιο Γρηγόριο Παλαμά, τὸν 20ο αἰώνα.

Ἡ πατερικότης ἔναντι τῆς αἱρετικῆς πλάνης
2. Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος Παλαμᾶς ἀναδείχθηκε ἀπὸ τὴν Χάρη τοῦ Θεοῦ σὲ κατ’ ἐξοχὴν ἡσυχαστὴ Θεολόγο, ποὺ ὁριοθέτησε σὲ κρίσιμους καιροὺς τὴν πατερικότητα ἀπέναντι στὴν αἱρετικὴ πλάνη, αὐθαιρεσία καὶ ἀλλοτρίωση τῆς Δυτικῆς Χριστιανοσύνης.

Ἡ ἑλληνική γλῶσσα εἶναι ἰσοδομική, Βίος καί Λόγοι Ἀγ. Πορφυρίου.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης




Ὁ Ἅγιος Πορφύριος μιλοῦσε γιά τήν ἀγάπη πρός τόν Θεό καί μιλοῦσε πάρα πολύ καί γιά τήν ἀγάπη πού πρέπει νά καλλιεργοῦμε μελετώντας τά βιβλία τῆς Ἁγίας Γραφῆς, τῶν Ἁγίων Πατέρων, καί γι' αὐτόν λόγο χρειάζεται ὁπωσδήποτε νά γνωρίσουμε καλά καί τήν ἑλληνική γλώσσα. Τόνιζε ὅτι θά πρέπει νά σπουδάζουμε τήν πλουσιότατη ἑλληνική γλώσσα. Καί μάλιστα ἔλεγε ὅτι ἡ ἑλληνική γλώσσα εἶναι «ἰσοδομική», σέ αὐτή τήν γλώσσα γράφτηκε τό Ἱερό Εὐαγγέλιο καί σέ αὐτή ἔγραψαν πάρα πολλοί Ἅγιοι Πατέρες. Καί ὅποιος γνωρίζει τήν ἑλληνική γλώσσα καί μάλιστα τήν ἀρχαία, μπορεῖ νά διαβάζει ἀπό τό πρωτότυπο τήν Ἁγία Γραφή καί τούς Ἅγιους Πατέρες καί ἔτσι νά ἐμβαθύνει στά πλούσια θεολογικά νοήματα.

Ἔτσι στό βιβλίο «Βίος καί Λόγοι» ὑπάρχει ἕνα ὁλόκληρο κεφάλαιο σχετικό μέ αὐτό τό θέμα. Παίρνει ἀφορμή ὁ γέροντας ἀπό ἕνα συνέδριο, μιά ὁμιλία μᾶλλον, πού εἶχε γίνει στόν «Παρνασσό». «Χθές», λέει, «μίλησαν στόν Παρνασσό καί τί ὡραῖα πράγματα εἶπαν!. Τά εἶχε πάρει τό ραδιόφωνο. Προσπαθοῦν τώρα νά ἐπαναφέρουν τά ἀρχαῖα ἑλληνικά. Ἐγώ λέω, δέν μπορεῖ, θά τή φέρουνε τήν γλώσσα πάλι. Ἔτσι πού πᾶμε, τά παιδιά στήν ἐκκλησία ἀρχίζουν νά μήν καταλαβαίνουν τό Εὐαγγέλιο. Πολύ ἄσχημο πράγμα. Ἐμένα κλωτσάει ἡ καρδιά μου. Πρέπει νά φωνάξομε τώρα καί νά τονίσομε ὅτι δέν πρέπει νά ξεχάσομε τήν ἑλληνική γλώσσα»[1]. Ὁ Ἅγιος ἔχει μεγάλο δίκιο, διότι ἡ γλώσσα εἶναι τό θεμέλιο τοῦ ἔθνους, τοῦ κάθε ἔθνους. Οἱ ἐχθροί τοῦ ἑλληνικοῦ ἔθνους, πού εἶναι καί ἐχθροί τῆς ὀρθοδοξίας, προσπαθοῦν νά χτυπήσουν τίς ρίζες τοῦ ἔθνους καί αὐτές δέν εἶναι ἄλλες παρά ἡ πίστη στόν ἀληθινό Θεό, ἡ ὀρθόδοξη πίστη, τό ὀρθόδοξο δόγμα καί ἡ ἑλληνική γλώσσα. Γι' αὐτό καί σταδιακά προσπαθοῦν νά μήν μαθαίνουμε τήν ἑλληνική γλώσσα καί μάλιστα τήν ἀρχαία, ὥστε νά μήν ἔχουμε πρόσβαση στά θεολογικά κείμενα, τά κείμενα πού ἔγραψε τό Πνεῦμα τό Ἅγιο μέ τούς Ἁγίους Εὐαγγελιστές καί τούς Ἁγίους Πατέρες.

Οἱ σχισματικοί Σκοπιανοί δεκτοί ἄνευ μετάνοιας;


Ἀντιπροσωπία τῶν Σκοπιανῶν διεξήγαγε συνομιλίας μὲ τὸν Πατριάρχην Βαρθολομαῖον (Φανάρι, 3.3.2023).

Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος κρατᾶ τὴν οὐρὰν τοῦ μανδύα τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου ἤ τοῦ “Ἀρχιεπισκόπου” Σκοπίων;



«Μεγαλυτέρα ζημία ὁ Τόμος Αὐτοκεφαλίας ἀπὸ τὴν καθαίρεση τοῦ Πριζρένης Ἀρτεμίου»

ΟΙ ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΟΙ ΣΚΟΠΙΑΝΟΙ ΔΕΚΤΟΙ ΑΝΕΥ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ;

«Τὸ ὄνομα αὐτῶν δὲν ἀντικατοπτρίζει τὸ πραγματικὸ πολιτικὸ καὶ ἐκκλησιαστικὸ ἱστορικὸ παρελθόν, γι’ αὐτὸ καὶ θὰ εἶναι γιὰ πάντα μῆλο τῆς ἔριδος»

Γράφει ὁ κ. Μίοντραγκ М. Πέτροβιτς, Δρ. Θεολογίας ΕΚΠΑ καὶ τ. ἐρευνητὴς τῆς Σερβικῆς Ἀκαδημίας Τεχνῶν καὶ Ἐπιστημῶν

Σχετικὰ μὲ τὸν Τόμο ποὺ παραχώρησε ἡ Ἐκκλησία τῆς Σερβίας στὴν “Μακεδονικὴ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία – Ἀρχιεπισκοπὴ Ἀχρίδας” καθ’ ὅσον ἔχει ἡ κατάσταση μέχρι τὴν 1η Φεβρουαρίου 2023 νὰ σημειώσουμε τὰ ἑξῆς:

Εἶναι ἀδιαμφισβήτητο γεγονὸς ὅτι ἡ ζημία ποὺ προκάλεσε στὴν Ἐκκλησία τῆς Σερβίας ὁ Τόμος στὴν “Μακεδονικὴ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία – Ἀρχιεπισκοπὴ Ἀχρίδας” εἶναι μεγαλύτερη ἀπὸ αὐτὴ ποὺ προκάλεσε ἡ ἀπόφαση γιὰ τὸν Ἐπίσκοπο Rasko-Prizren Ἀρτέμιο.

Ρήσεις καί Διηγήσεις γερόντος Παϊσίου ε – ι. Ἀπό τήν Ἀσκητική καί Ἡσυχαστική Ἁγιορείτικη Παράδοση


ε’

«Ὁ προκομμέ­νος ἄν­θρω­πος, ὅ­που καί νά βρε­θῆ, εἴ­τε στόν γά­μο εἴ­τε στόν μο­να­χι­σμό, θά εἶ­ναι ἐ­πι­τυχη­μέ­νος, ἔ­στω κι ἄν πά­ρη λά­θος δρό­μο ἀ­πό κα­κή δι­ά­γνω­ση τοῦ Πνευ­μα­τι­κοῦ του».

ς’

«Στόν ἀρ­χά­ριο, στό μι­κρό παι­δί καί στόν πο­λύ εὐ­αί­σθη­το, ὁ Θε­ός δέν ἐ­πι­τρέ­πει νά δοῦν κα­λά τόν ἑ­αυ­τό τους, για­τί θά πέ­σουν σέ ἀ­πό­γνω­ση».

ζ’

«Οἱ Χρι­στια­νοί πα­λαι­ά εἶ­χαν πιό πολ­λή εὐ­λά­βεια στό ἀν­τί­δω­ρο, ἀπ᾿ ὅ­,τι πολ­λοί μο­να­χοί σή­με­ρα στήν θεί­α Κοι­νω­νί­α».

η’

«Ὅ­ταν στήν προ­σευ­χή δέν νι­ώ­θου­με πα­ρη­γοριά καί χα­ρά, ὅ­πως τό μι­κρό παι­δί πού πη­γαί­νει στήν ἀγ­κα­λιά τῆς μάν­νας του, τό­τε ἤ κά­ποι­ον ἔ­χου­με πλη­γώ­σει μέ τήν συμ­πε­ρι­φο­ρά μας καί τήν σκλη­ρό­τη­τα ἤ ὑ­πάρ­χει ὑ­πε­ρη­φά­νεια».

Δέν τά κρατῶ ἐγώ, οἱ Ἅγιοι τά κρατοῦν!


Ο Όσιος Γεώργιος έψελνε κατανυκτικά και γλυκά. Όλος ήταν αμίλητος και προσεκτικός μέσα στην Εκκλησία. Όταν με απορία και θαυμασμό κάποιοι τον ρωτούσαν πώς μπορούσε και κρατούσε τα Τίμια Δώρα με την αναπηρία που είχε, τους απαντούσε με βεβαιότητα που δεν επιδεχόταν συζήτηση:
- Δεν τα κρατώ εγώ, οι Άγιοι τα κρατούν!


Όσιος Γεώργιος Καρσλίδης


https://proskynitis.blogspot.com/2023/03/blog-post_46.html

15 Μαρτίου. Ἀγαπίου καὶ τῶν σὺν αὐτῷ (†303). Ἀριστοβούλου ἀποστόλου Βρετανίας, Μανουὴλ νεομάρτυρος τοῦ Κρητός (†1792). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα. Τριθέκτης (Ἡσαΐας Ι΄ 12-20).

Ησ. 10,12          καὶ ἔσται, ὅταν συντελέσῃ Κύριος πάντα ποιῶν ἐν τῷ ὄρει Σιὼν καὶ ἐν Ἱερουσαλήμ, ἐπάξει ἐπὶ τὸν νοῦν τὸν μέγαν, τὸν ἄρχοντα τῶν Ἀσσυρίων, καὶ ἐπὶ τὸ ὕψος τῆς δόξης τῶν ὀφθαλμῶν αὐτοῦ.

Ησ. 10,12                  Οταν όμως ο Κυριος ολοκλήρωση την παιδαγωγικήν τιμωρίαν στο όρος Σιών και εις την Ιερουσαλήμ, θα επιφέρη τιμωρίαν στον μεγάλον αυτόν και αλαζονικόν νουν, στον άρχοντα των Ασσυρίων, και εις όλην την μεγάλην αυτού δόξαν, την οποίαν αλαζονικώς παρατηρούν τα πλανεμένα μάτια του.

ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ

1.Μπορεῖτε νά δεῖτε τίς προηγούμενες δημοσιεύσεις τοῦ ἱστολογίου μας πατώντας τό: Παλαιότερες ἀναρτήσεις (δεῖτε δεξιά)

2.Καλλίτερη θέαση τοῦ ἱστολογίου μέ τό Mozilla.

3.Ἐπιτρέπεται ἡ ἀναδημοσίευση τῶν ἀναρτήσεων μέ τήν προϋπόθεση ἀναγραφῆς τῆς πηγῆς

4.Ἐπικοινωνία:
Kyria.theotokos@gmail.com .
Γιά ἐνημέρωση μέσῳ ἠλεκτρονικοῦ ταχυδρομείου στεῖλτε μας τό e- mail σας στό
Kyria.theotokos@gmail.com .
Home of the Greek Bible