Ποιοί εἶναι οἱ ἀληθινοί προσκυνητές. Ἀρχιμ Σάββα Ἁγιορείτου

Ποιοί εἶναι οἱ ἀληθινοί προσκυνητές. Ἀρχιμ Σάββα Ἁγιορείτου

https://www.youtube.com/watch?v=o4LykJWlQzE 5 12 2018

149. Ἡ σφοδρή ἐπίθεση τῶν δαιμόνων στό τέλος τῆς ἐπίγειας ζωῆς μας, 1-2-2020, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

149. Ἡ σφοδρή ἐπίθεση τῶν δαιμόνων στό τέλος τῆς ἐπίγειας ζωῆς μας, Εὐεργετινός (Β΄ τόμος, Ὑπόθεσις ΛΓ΄), 1-2-2020, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου Ζωντανή μετάδοση, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com

Ὁμιλία εἰς τήν κατά τόν Τελώνην καί τόν Φαρισαίον τοῦ Κυρίου παραβολήν. Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς

ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΑ 

Ὁμιλία εἰς τήν κατά τόν Τελώνην καί τόν Φαρισαίον τοῦ Κυρίου παραβολήν 

Εφευρετικός είναι για το κακό ο νοερός προστάτης της κακίας· ικανός ν’ αφαιρέσει ευθύς από την αρχή τα θεμέλια της αρετής που ήδη κατατίθενται στην ψυχή, μέσω της ανελπιστίας και της απιστίας, αλλά επίσης ικανός πάλι να επιτεθεί μέσω της αδιαφορίας και της ραθυμίας εναντίον των τοίχων της οικίας της αρετής, την ώρα που ανεγείρονται, ακόμη δε και να κρημνίσει μέσω της υπερηφάνειας και της παραφροσύνης τον όροφο των αγαθών έργων οικοδομημένο ήδη. Αλλά κρατηθείτε, μην πτοηθείτε· διότι ο επιμελής είναι περισσότερο επινοητικός στα αγαθά και η αρετή έχει περισσότερη ισχύ γι’ αντιπαράταξη προς την κακία, αφού διαθέτει την άνωθεν χορηγία και συμμαχία από τον ίδιο ο Οποίος δύναται τα πάντα και ενδυναμώνει από αγαθότητα όλους τους εραστές της αρετής. Έτσι η αρετή όχι μόνο παραμένει αδιάσειστη από ποικίλα πονηρές πανουργίες που μηχανεύεται ο Αντικείμενος, αλλά μπορεί και να σηκώσει και επαναφέρει όσους έπεσαν στον βυθό των κακών και να τους προσαγάγει εύκολα στον Θεό με τη μετάνοια και την ταπείνωση. 

Δείγμα λοιπόν και διαρκής απόδειξη σε όσα ειπώθηκαν παραπάνω είναι το εξής. Πραγματικά ο Τελώνης, ενώ είναι τελώνης και, μπορoύμε να πούμε, ενώ ζει στον πυθμένα της αμαρτίας, ελαφρύνεται από αυτήν με τρόπο απλό, αφού έγινε συγκοινωνός προς όσους διάγουν ενάρετο βίο με μόνο τον λόγο που είπε στην προσευχή του, κι αυτόν σύντομο[«ὁ Θεός, ἱλάσθητί μοι τῷ ἁμαρτωλῷ(:Κύριε και Θεέ, σπλαχνίσου με και συγχώρησέ με τον αμαρτωλό)»[Λουκ.18,13], και ανυψώνεται και υπερβαίνει κάθε κακία και, δικαιωμένος από τον ίδιο τον αδέκαστο Κριτή, συγκαταλέγεται στον χορό των δικαίων. Εάν δε και ο Φαρισαίος για λόγο που είπε καταδικάζεται, παθαίνει τούτο διότι είναι φαρισαίος και νομίζει ότι είναι κάποιος αφ’ εαυτού, και όχι διότι είναι πραγματικά δίκαιος· καταδικάζεται διότι εκφέρει αυθάδη λόγια, ανάμεσα στα οποία εκείνα που παροργίζουν τον Θεό δεν είναι λιγότερα από αυτά τα λόγια. 

Και γιατί άραγε η μεν ταπείνωση ανεβάζει στο ύψος της δικαιοσύνης, η δε υπεροψία κατεβάζει προς τον βυθό της αμαρτίας; Διότι αυτός που νομίζει ότι είναι κάποιος σπουδαίος, και μάλιστα ενώπιον του Θεού, δικαίως εγκαταλείπεται από τον Θεό, αφού έχει την γνώμη ότι δεν χρειάζεται την βοήθειά του· αυτός δε που θεωρεί τον εαυτό του μηδαμινό και γι’ αυτό αποβλέπει στην άνωθεν ευσπλαχνία, δικαίως επιτυγχάνει την από τον Θεό συμπάθεια και βοήθεια και χάρη· διότι λέγει, «ὁ Θεὸς ὑπερηφάνοις ἀντιτάσσεται, ταπεινοῖς δὲ δίδωσι χάριν(:ο Κύριος αντιτάσσεται στους υπερηφάνους, ενώ στους ταπεινούς δίδει χάρη)»[Ιακ.4,5]. 

Πλάνες καί ἐρωτήματα σχετικά μέ τήν Θεία Κοινωνία

π.Σπυρίδων Σκουτής

-Θα πάω το Πάσχα να μεταλάβω για το καλό: Η Θεία Κοινωνία δεν είναι κάποιο έθιμο, αλλά ένα πραγματικό γεγονός, είναι ό ίδιος ό Χριστός προσωπικά, το Σώμα και το Αίμα του. 'Οπότε οφείλουμε να μεταλαμβάνουμε με κάποια προετοιμασία τα άχραντα μυστήρια, δηλαδή κατόπιν ευλογίας από τον πνευματικό μας, αλλιώς η Θεία Κοινωνία «άνθραξ γαρ έστί τους άναξίους φλέγων».

-Θα νηστέψω κάποιες μέρες, όσες μπορώ και θα πάω να μεταλάβω:

Δεν νηστεύουμε όπως και όποτε θέλουμε, αλλά σύμφωνα με τις συμβουλές του πνευματικού-εξομολόγου μας. Από την άλλη, για τη μετοχή στη Θεία μετάληψη δεν αρκεί η νηστεία από την τροφή αλλά χρειάζεται νηστεία όλων των αισθήσεων και σκληρός πνευματικός αγώνας, ώστε να ενωθούμε με τον Χριστό.

-Μεταλαμβάνω Χριστούγεννα, Πάσχα και Δεκαπενταύγουστο:

Ό Χριστός δεν είναι μόνο για τρεις φορές τον χρόνο. Η σχέση με τον Χριστό είναι ένα βιωματικό γεγονός που δεν μπαίνει σε καλούπια και ημερομηνίες. Κάθε Κυριακή ό Χριστός γίνεται θυσία σε κάθε Θεία Λειτουργία και προσφέρεται σε όλους. Οπότε οφείλουμε να προσερχόμαστε συχνά στα Άχραντα μυστήρια, πάντα με την εντολή του πνευματικού μας.

-Είναι μεγάλη ευλογία να μεταλάβεις Πάσχα, Χριστούγεννα και Δεκαπενταύγουστο:

Η Θεία Κοινωνία οποιασδήποτε Κυριακής η ημέρας του έτους δε διαφέρει από τις μεγάλες εορτές. Σε κάθε Θεία Λειτουργία έχουμε Χριστούγεννα, Ανάσταση, Σταύρωση, Ανάληψη. Η Θεία Κοινωνία είναι η ίδια σε κάθε Θεία Λειτουργία. Δε διαφέρει σε «ποσότητα ευλογίας» από τις μεγάλες εορτές.

Θα εξομολογηθώ τη Μεγάλη Εβδομάδα και θα μεταλάβω:

Καταρχήν δε γνωρίζουμε αν θα μας το επιτρέψει αυτό ό πνευματικός. Δεν πάμε στην εξομολόγηση με το αίσθημα της αυτοδικαίως. Από την άλλη δε μας ωφελεί να πάμε τελευταία στιγμή να εξομολογηθούμε. Η Μεγάλη Τεσσαρακοστή έχει διάρκεια 40 ήμερων. Οφείλουμε λοιπόν να ετοιμαστούμε από την αρχή να πάρουμε τον κανόνα μας από τον πνευματικό ώστε να βαδίσουμε με αίσθημα αγάπης και θυσίας στο Άγιο Σαρανταήμερο και να πορευθούμε μαζί με τον Χριστό στον δρόμο του Γολγοθά με αποκορύφωμα την Ανάσταση. Δεν είναι σωστό να περιμένουμε την τελευταία στιγμή και από την άλλη να ταλαιπωρούμε τους πνευματικούς που στις περιόδους μεγάλων εορτών είναι αρκετά φορτισμένοι.

-Δε χρειάζεται εξομολόγηση θα τα πω στην Εικόνα η στην προσευχή μου και αρκεί:

«Δέν μοῦ λέτε γεροντάδες μου, πῶς θά ταΐσω τόσον κόσμο; τί νά τούς δώσω νά φᾶνε;»

Στην ίδια ησυχαστική Καλύβα «Κοίμησις της Θεοτόκου» στα Κατουνάκια λίγα χρόνια πρίν να φύγουν απ' αυτήν, ο Παπα - Ιγνάτιος με την συνοδεία του, στην εορτή της Παναγίας που έκαναν πανηγυρική αγρυπνία, είχαν για μάγειρα τον Μοναχό Παΐσιο, στον οποίο παρέδωσαν τα ψάρια για να τα παρασκευάσει. 

Τα ψάρια, τα οποία μετά βίας έφταναν να φάνε 25 - 30 άτομα, ήταν πολύ λίγα για να φανέ όλοι οι πατέρες που είχαν συντρέξει από ευλάβεια στην πανηγυρική εκείνη αγρυπνία, διότι πριν από 50 χρόνια, που έγινε το θαύμα αυτό, το Άγιον Όρος είχε πολλούς Μοναχούς και έτσι βρέθηκαν από 30, που υπολόγισαν οι πανηγυρίζοντες περισσότεροι από εκατό Μοναχοί. 

Οι γέροντες της Καλύβης αυτής όταν είπαν στο μάγειρα Γερο -Παΐσιο ότι στο τραπέζι θα καθίσουν να φάνε περισσότεροι από εκατό μοναχοί, τότε ο μάγειρας είπε: «δεν μου λέτε γεροντάδες μου, πώς θα ταΐσω τόσον κόσμο; τι να τους δώσω να φάνε; Τα ψάρια, όπως ξέρετε, δεν φτάνουν πουθενά, τι άλλο φαγητό να τους κάνω να φάνε;

Θάνος Ντόκος: «Ναί, τὰ ἱδρύματα Σόρος, Ροκφελερ εἶναι χρηματοδότες μας»

Ἕνα ἀποκαλυπτικὸ ἄρθρο γιὰ τὸ ρόλο τοῦ ΕΛΙΑΜΕΠ μὲ τίτλο «ΕΛΙΑΜΕΠ: Ἔργα καὶ ἡμέραι» εἶχε δημοσιευτεῖ στὸ περιοδικὸ Ἐπίκαιρα στὶς 23/12/2010! Τότε ὁ διευθυντὴς τοῦ Ἱδρύματος Θάνος Ντόκος καὶ νῦν ἀναπληρωτὴς Σύμβουλος Ἐθνικῆς Ἀσφαλείας τοῦ πρωθυπουργοῦ Κυριάκου Μητσοτάκη εἶχε προβεῖ σὲ ὠμὲς δηλώσεις γιὰ τοὺς πόρους τοῦ Ἱδρύματος ποὺ δικαιολογοῦν καὶ τὶς ἀντεθνικὲς θέσεις του σὲ θέματα ἐξωτερικῆς πολιτικῆς καὶ ἐθνικῆς ἄμυνας!

Και υπουργεία; Και το ΝΑΤΟ; Και η Παγκόσμια Τράπεζα, τα αμερικανικά Ιδρύματα Σόρος Φορντ και Μάρσαλ; Και ο Παναγής Βουρλούμης; Και ο Αλέξης Παπαχελάς; Τη γνωστή διαφήμιση ιδιωτικού ΙΕΚ, με την οποία προμοτάρει τους επιτυχημένους αποφοίτους του, θυμηθήκαμε, όταν κληθήκαμε, εντυπωσιασμένοι από τα «ηχηρά» ονόματα που συναντήσαμε κατά την έρευνά μας, να γράψουμε ένα «δυνατό» πρόλογο για το ρεπορτάζ που ακολουθεί και αφορά το Ελληνικό Ίδρυμα Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΛΙΑΜΕΠ).

Πρόκειται, άλλωστε, για ένα Ίδρυμα που, πέρα από τους πολυάριθμους φίλους του στις υψηλότερες βαθμίδες της ελληνικής και της διεθνούς διπλωματίας, διαθέτει και αρκετούς εχθρούς, οι οποίοι του προσάπτουν φιλοαμερικανική πολιτική και υπεράσπιση ιδεών ανθρώπων που μόνο φιλέλληνες δεν θα.... μπορούσαν να χαρακτηριστούν. Αρκετοί μάλιστα, σε σκωπτικό ύφος, αποκαλούν το ΕΛΙΑΜΕΠ «Ελληνικό Ίδρυμα Αμερικανικής Εξωτερικής Πολιτικής»… Για όσους δεν το γνωρίζουν, το υπό εξέταση Ίδρυμα ξεκίνησε το 1988 ως ιδέα του γνωστού ακαδημαϊκού Θάνου Βερέμη. Η πρώτη του ονομασία, μάλιστα, ήταν «Ελληνικό Ίδρυμα Άμυνας και Εξωτερικής Πολιτικής».

Σε αυτό το σημείο αξίζει να υπενθυμίσουμε μια κοινοβουλευτική επερώτηση του 1996, λίγο μετά την κρίση των Ιμίων, του τότε βουλευτή και απερχόμενου σήμερα νομάρχη Δράμας Κώστα Ευμοιρίδη, με την οποία αναφερόταν στη χρηματοδότηση του ΕΛΙΑΜΕΠ από κρατικά κονδύλια, αλλά και στο πρόσωπο του τότε προέδρου του κ. Βερέμη.

Κυριακή Τελώνου καί Φαρισαίου.Ἑρμηνεία τῆς ἀποστολικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο.Μέρος Δεύτερο

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ[:Τιμ.Β΄3,10-15] 

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ 

[Μέρος δεύτερο: Ο Ιερός Χρυσόστομος για τους απατεώνες που επιχειρούν να προβλέπουν το μέλλον και για όσους καταφεύγουν σε αυτούς· Τιμ.Β΄3,13] 

«Πονηροὶ δὲ ἄνθρωποι καὶ γόητες προκόψουσιν ἐπὶ τὸ χεῖρον, πλανῶντες καὶ πλανώμενοι(: άνθρωποι κακοί, που καταδιώκουν και βασανίζουν τους ευσεβείς, αλλά και απατεώνες, θα προχωρούν από το κακό στο χειρότερο· θα πλανούν και θα εξαπατούν τους άλλους, αλλά και αυτοί οι ίδιοι θα πλανώνται και θα εξαπατώνται)» [Β΄Τιμ. 3,13]. Ας μην πιστεύουμε σε παράλογα πράγματα· όλα εκείνα είναι μαγικά πράγματα. «Γιατί τότε», θα αναρωτηθεί ίσως κάποιος, «μερικές φορές πραγματοποιείται αυτό που λέγουν;». Επειδή εσύ πιστεύεις, εφόσον βέβαια γίνεται. Σε αιχμαλώτισε, είναι κύριος πλέον της ζωής σου ο αντικείμενος, τη ρυθμίζει όπως θέλει αυτός. Πες μου, αν κάποιος λήσταρχος, που έχει στα χέρια και στην εξουσία του τον γιο του βασιλιά, που κατέφυγε σε αυτόν και επιθύμησε την ερημιά και τη συντροφιά εκείνου, θα μπορέσει να του πει αν είναι πεθαμένος ή αν ζει; Και βέβαια θα μπορέσει. Γιατί άραγε; Όχι επειδή προείδε το μέλλον, αλλά επειδή είναι κύριος και των δύο, κα του να σκοτώσει, και του να σώσει το παιδί, εφόσον εκείνο κατέστησε κύριό του τον λήσταρχο. Καθόσον και να το σκοτώσει θα μπορέσει αν θελήσει· γιατί βρίσκεται στην εξουσία εκείνου. Αν πει ότι θα είσαι πλούσιος ή φτωχός, και των δύο αυτός είναι κύριος. Οι περισσότεροι άνθρωποι του κόσμου παρέδωσαν τους εαυτούς τους στα χέρια του διαβόλου. 

Και εξάλλου όταν συνηθίσει ο άνθρωπος να πιστεύει, και αυτό πολύ βοηθάει εκείνους τους απατεώνες· γιατί κανένας δεν προσέχει τις αποτυχίες στις προβλέψεις τους, αλλά μόνο αν κάπου συνέβηκε να επιτύχουν. Αν έχουν κάποια προγνωστική δύναμη, οδήγησέ τους σε μένα, τον πιστό. Δεν το λέγω καυχώμενος· γιατί το να απαλλαγείς από αυτούς δεν είναι θέμα καυχήσεως. Γιατί είμαι γεμάτος από αμαρτήματα· εξαιτίας αυτών δεν θα ήταν δυνατόν να φανώ ταπεινόφρονας· όλους αυτούς τους μάντεις και τους μάγους τους περιγελώ με τη χάρη του Θεού. Οδήγησε σε μένα τον άνδρα τον μάγο, αν έχει κάποια δύναμη προγνωστική, και ας μου πει τι θα μου συμβεί, ας μου πει αύριο τι θα μου έρθει. Αλλά δεν πρόκειται να πει· γιατί είμαι υπό την εξουσία του Βασιλιά των Ουρανών και ο μάγος αυτός δεν έχει την εξουσία μου, ούτε την υποταγή μου· βρίσκομαι μακριά από τα κρησφύγετά του και τα σπήλαιά του, είμαι στρατευμένος στην υπηρεσία του Βασιλιά. 

Σελίδες ἀπό ἕνα ἄτυπο, ἀνύπαρκτο, προσωπικό μου ἡμερολόγιο. π.ΚΣ

« Ζ »

ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία

τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου Κωνσταντίνου Στρατηγόπουλου,

ἐπάνω στό χωρίο τοῦ κατά Λουκᾶν Εὐαγγελίου, κεφάλαιο 19ο, στίχοι 1 ἕως 10, στά πλαίσια τῆς ἑρμηνείας πού ἔγινε στό κήρυγμα τῆς Κυριακῆς 25-01-2015. 

ΠΗΓΗ: floga.gr

Κυριακή τοῦ Ζακχαίου. Μιά ἑβδομάδα πρίν ἀρχίσει τό Τριώδιο. Σᾶς διαβάζω κάποιες σελίδες ἀπό ἕνα ἄτυπο, ἀνύπαρκτο, προσωπικό μου ἡμερολόγιο. 

Ὅλες αὐτές τίς τρεῖς τελευταῖες ἑβδομάδες, ἔνιωθα ὄμορφα. Ὅλοι μοῦ μιλοῦσαν ὡραῖα. Ὅλοι μοῦ ἔδιναν ὑποσχέσεις γιά ἕνα καλύτερο οἰκονομικό αὔριο. Θά μοῦ ζητοῦσαν λιγότερα. Θά μείωναν τίς κλίμακες. Δέν εἶχα ὑπολογίσει πώς πλησίαζαν οἱ ἀπόκριες κι ἴσως οἱ μασκαράδες νά εἶχαν βγεῖ πιό νωρίς, ἀπ᾽ ὅ,τι ἔπρεπε στούς δρόμους. 

Καί τότε ἦλθε τό σήμερα. Σήμερα Κυριακή πρωΐ. Κυριακή τοῦ Ζακχαίου. Ἔρχομαι στή Λειτουργία ν᾽ ἀκούσω τί μοῦ λέει τό Εὐαγγέλιο. Νά πάρω ἕνα ὄφελος. Καί μπαίνω ἐδῶ μέσα καί ἀκούω πρίν ἀπό λίγο, αὐτά πού ἄκουγα τίς προηγούμενες μέρες. Γιά τίς φορολογικές κλίμακες. Πῶς; Νά, τό εἶπε ὁ Ζακχαῖος. ᾽Εγώ λέει θά δώσω τή μισή μου περιουσία στούς φτωχούς. Καί θά δώσω τετραπλάσια σέ ὅσους ἀπάτησα. Πάλι τά ἴδια, λέω. 

Ἀλλά αὐτό εἶναι ἀνατροπή! 

Ὁ «Ζ», ὁ Ζακχαῖος, δέν εἶναι οὔτε ὁ Ζαπάτα, οὔτε ὁ Ζορρό, ὁ Ζακχαῖος, ζητοῦσε νά κάνω ἐγώ αὐτό πού μοῦ ὑπόσχονταν οἱ ἄλλοι. Αὐτοί μοῦ ἔλεγαν πώς θά μοῦ κόψουν. Καί λέω δέν τό κάνω μόνος μου; Γιατί νά περιμένω αὐτούς; 

Ἀνατροπή ἦταν αὐτό. Οὔτε οἱ δεξιοί, οὔτε οἱ ἀριστεροί δέν εἶχαν νά μοῦ ποῦν κάτι. Ἦταν μπλεγμένοι. Πέρα ἀπό τά ἀριστερά καί τά δεξιά ὑπάρχει καί ὁ Οὐρανός. 

Στήν ὑπομονή βρίσκεται ἡ σωτηρία τῶν ψυχῶν.

«Ο δε υπομείνας εις τέλος, ούτος σωθήσεται». Στην υπομονή βρίσκεται η σωτηρία των ψυχών. Ο ι. Χρυσόστομος λέει τα εξής: «Η υπομονή είναι η ρίζα όλων των αγαθών, μητέρα της ευσέβειας, κλάδος της ευφροσύνης, καρπός αμάραντος, πύργος ακαταμάχητος, λιμάνι που δεν ταράζεται από τις τρικυμίες». Και αμέσως:

«Ἔχετε ἀγάπην, ὑπομονήν καί ταπείνωσιν...»

«Έχετε αγάπην, υπομονήν και ταπείνωσιν, τέκνα μου, την ξενητείαν ασπάσασθε, την σιωπήν, την προσευχήν και τας νηστείας τας οποίας οι Άγιοι Πατέρες, μας παρέδωκαν, αγογγύστως φυλάττετε. Έχετε κατά Θεόν αγάπη προς αλλήλους, και εάν ούτω πολιτευθήτε, αξιώνεστε της Βασιλείας των ουρανών να συνευφραίνεσθε πάντοτε με τον Δεσπότην Χριστόν και τους Αγίους άπαντας».

Άγιος Διονύσιος του Ολύμπου. Εορτάζει (23/1).

8 Φεβρουαρίου. Τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Θεοδώρου τοῦ Στρατηλάτου. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ. Ἡμέρας. Σαβ. λγ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Β΄ Τιμ. β΄ 11-19).

Β Τιμ. 2,11         Πιστὸς ὁ λόγος· εἰ γὰρ συναπεθάνομεν, καὶ συζήσομεν·

Β Τιμ. 2,11                Αξιόπιστος είναι αυτός ο λόγος· διότι εάν απεθάναμεν, δια του βαπτίσματος, μαζή με τον Χριστόν, μαζή του και θα ζήσωμεν αιωνίως και εις την μέλλουσαν ζωήν.