Ὄταν ἀσχολούμαστε χωρίς ἀνάγκη μέ τά βιωτικά χάνουμε τή θεία γνώση καί τήν ἐλπίδα, Ἀββᾶ Μᾶρκου-Φιλοκαλία. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

 ΚΗΡΥΓΜΑ ΣΤΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟ_369. Όταν ασχολούμαστε χωρίς ανάγκη με τα βιωτικά χάνουμε τη θεία γνώση και την ελπίδα, Αββά Μαρκου-Τά 226 κεφάλαια περί αυτών που νομίζουν ότι από τα έργα τους δικαιώνονται, Φιλοκαλία τόμος Α', 6-6-2022, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ-ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ, 7-6-2022

https://youtu.be/GvS_ry6OvzQ
Συν Θεω ζωντανή μετάδοση τώρα: ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ-ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ, 7-6-2022

Οἱ πνευματικές θυγατέρες τοῦ Ἁγίου Ἰωσήφ τοῦ Ἡσυχαστοῦ καί τοῦ γέροντος Ἐφραίμ τοῦ Ἀριζονίτου

ΠΑΡΑ ΤΟΥΣ ΠΟΔΑΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ

ΕΚΔΟΣΗ - ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ

ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΟΣΜΟΣ

Λίγα λόγια για το βιβλίο «Παρά τους πόδας των Αγίων», από τον συγγραφέα του βιβλίου π. Ιωσήφ Διονυσιάτη ο οποίος μιλά για τις πνευματικές θυγατέρες του Αγίου Ιωσήφ του Ησυχαστού και του γέροντος Εφραίμ του Αριζονίτου, μοναχές Συγκλητική και Εφραιμία Πουλαράκη, και φυσικά τη μακαριστή γερόντισσα της Πορταριάς, Μακρίνα.

Ακολουθεί το κείμενο του π. Ιωσήφ Διονυσιάτη

Ύστερα από τη μακροχρόνιο αγιορειτική μου εμπειρία, έλαχε στην ταπεινότητά μου να παρουσιάσω στους ευλαβείς αναγνώστες μερικές εξέχουσες αγιορείτικες μορφές, με τους οποίους είχα την ευλογία να ζήσω μαζί τους, να συμφάγω και να ακούσω από το αγιασμένο στόμα τους ρήματα ζωής.

Ένας από αυτούς είναι ο αείμνηστος Γέροντάς μου π. Χαράλαμπος Διονυσιάτης. Άλλος ο αείμνηστος συνασκητής του Οσίου Ιωσήφ του Ησυχαστού, ο Γέρων Αρσένιος Σπηλαιώτης και ορισμένοι άλλοι.

Αυτή όμως τη φορά φέρω εις φως και μερικά άλλα από τα βλαστάρια του μεγάλου νηπτικού των ημερών μας, Αγίου Ιωσήφ του Ησυχαστού και μάλιστα κυρίως εκ του γυναικείου μοναχισμού.

Κύρια πρόσωπα στο προσκήνιο είναι τρεις σύγχρονες, τολμώ να πω, Αγίες. Πρώτη η τοις πάσι γνωστή Γερόντισσα Μακρίνα, ιδρύτρια και πρώτη ηγουμένη της Ιεράς Μονής Παναγίας Οδηγητρίας Πορταριάς Βόλου. Ακολουθούν δυο άλλες σπουδαίες αυτάδελφες μοναχές, Συγκλητική και Ευφραιμία, συναγωνίστριες και πρώτες υποτακτικές της Γ. Μακρίνας, αλλά και συγκτητόρισσες της Ιεράς Μονής Οδηγητρίας.

Οι μοναχές αυτές είχαν την ευλογία να ανατραφούν από αγίους γονείς, οι οποίοι κατέληξαν και αυτοί να εκμετρήσουν το βίο τους ως μοναχοί. Ο μεν πατέρας, μοναχός Ανδρόνικος στην Ιερά Μονή Φιλοθέου Αγίου Όρους και η μητέρα, μοναχή Αθανασία στην Ιερά Μονή Οδηγητρίας Βόλου.

Η αγία αυτή οικογένεια ευτύχησε να πλουτίσει ως πνευματικόν, ένα πνευματικό τέκνο του Αγίου Ιωσήφ του Ησυχαστού, τον ιερομόναχο Εφραίμ Καραγιάννη. Αυτός ο ενάρετος πνευματικός τους είχε μεταδώσει επακριβώς τη διδαχή του μεγάλου Αγιορείτου Ησυχαστού καθώς και ο ίδιος την παρέλαβε. Δεν άργησε να ανάψει η φλόγα του θεϊκού έρωτα σε πολλά από τα πνευματικά τέκνα του ευλογημένου αυτού πνευματικού, δηλαδή του παπα Εφραίμ, μεταξύ των οποίων της Μαρίας, της Κατερίνας και Ναυσικάς, καθώς και της Βικτωρίας και του νεαρού τέκνου της Ιωάννη και πολλών άλλων.

Ἡ κηδεία Ἑνὸς Μοναχοῦ

Ὅταν ἐπισυµβεῖ νὰ κοιµηθεῖ ἕνα Γεροντάκι ἢ ὁποιοσδήποτε Moναχὸς (συνήθως φθάνουν σὲ µἐγάλη ἡλικία, γιατί δὲν κάνουν καταχρήσεις καὶ τρῶνε ὑγιεινὲς τροφές), δὲν τοῦ κάνουν λουτρό, ἀλλὰ τὸν σφουγγίζουν µὲ χλιαρὸ νερὸ σταυροειδῶς στὸ µέτωπο, τὸ στῆθος, τὰ χέρια, τὰ γόνατα καὶ τὰ πόδια. Χωρὶς νὰ τὸν δεῖ γυµνὸ ὁ Μοναχὸς ποὺ θὰ τὸν ντύσει, τὸν ἀλλάζει, τοῦ φοράει κάλτσες καθαρές, ἐσώβρακο µακρύ, φανέλλα, τὸ Σχήµα, τὸ Πολυσταύρι, τοῦ σταυρώνει τὰ χέρια καὶ τὰ δένει µὲ ἐπίδεσµο. Τοῦ περνάει µετά ἕνα κοµποσχοινάκι σ' αὐτό, τοῦ βάζει σκοῦφο καὶ τοῦ σκεπάζει µὲ τὸ Κουκούλι, ποὺ τοῦ βάζει, τὸ πρόσωπο σχηµατίζοντας Σταυρό. Τὸν τοποθετεῖ στὸ σάγισµα (τρίχινο ἢ ψαθί), ἀφοῦ τὸν...

Δεῖτε παρακάτω βίντεο, πὼς γίνεται στὸν Ἅγιον Ὅρος μία κηδεία ἑνὸς Μοναχοῦ...

περιζώσει µἐ τὸ λουρὶ καὶ τοῦ φορέσει καινούργια ὑποδήµατα. Μετὰ ρίχνει πάνω του τὸ Ράσο µὲ σχιστὰ τὰ µανίκια, ποὺ τὰ τοποθετεῖ διαγωνίως καὶ τὸ ράβει ὅλο, ὥστε νὰ περιλάβει µέσα ὅλο τὸ λείψανο, µὲ µαύρη κλωστή. Μὲ ἄσπρη κάνει τρεῖς Σταυροὺς στὸ κεφάλι, τὸ στῆθος καὶ τὰ πόδια. Ἂν ἔχει κοιµηθεῖ στὸ Νοσοκοµεῖο ἢ τὸ Γηροκοµεῖο, ἔρχεται ἕνας Ἱερέας καὶ κάνει Τρισάγιο. Ἂν ὁ ἴδιος ὁ κεκοιμημένος εἶναι Ἱεροµόναχος, τοῦ βάζουν ἀπὸ πάνω ἕνα Πετραχήλι. Ἂν εἶναι Ἡγούµενος δὲν τοῦ σκεπάζουν τὸ κεφάλι. Μὲ ξύλινο φορεῖο (νεκροκράβατο) µεταφέρεται στὸν Νάρθηκα. Ὅσον καιρὸ µένει ἐκεῖ, καίει λαµπάδα καὶ ἀδελφοὶ ἐναλλὰξ διαβάζουν τὸ Ψαλτήριο. Ἡ ἐξόδιος Ἀκολουθία Ἱεροµονάχου ψάλλεται στὸ µέσο τοῦ Καθολικοῦ, ἐνῶ ἁπλοῦ Μοναχοῦ στὸ µἔσο τῆς Λιτῆς.

Καταρρίπτεται ἡ θεωρία τοῦ Δαρβίνου! (Σχόλιο σέ πρόσφατη ἐπιστημονική εἴδηση)

ΚΑΤΑΡΡΙΠΤΕΤΑΙ Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΟΥ ΔΑΡΒΙΝΟΥ! (Σχόλιο σε πρόσφατη επιστημονική είδηση)

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 30η Μαΐου 2022

ΚΑΤΑΡΡΙΠΤΕΤΑΙ Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΟΥ ΔΑΡΒΙΝΟΥ!

(Σχόλιο σε πρόσφατη επιστημονική είδηση)

Μία από τις σφοδρότερες μορφές Αντιχριστιανισμού είναι και ο Δαρβινισμός, ο οποίος κατέστη, ιδιαίτερα τις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνος, το «φλάμπουρο» των Αθεϊστών και των Μαρξιστών, για να χτυπήσουν τη χριστιανική πίστη σχετικά με την δημιουργία του Θεού. Στον τιτάνιο και λυσώδη αγώνα τους κατά του Χριστιανισμού «αναμασούν» την εδώ και αιώνες αναπόδεικτη θεωρία τους, γνωστή ως «Θεωρία της εξέλιξης των ειδών», παρουσιάζοντάς την ως δήθεν «επιστημονική» και «διαχρονική», παραθεωρώντας όμως το γεγονός, ότι η θεωρία αυτή εξακολουθεί να παραμένει μέχρι σήμερα ως μια αναπόδεικτη θεωρία. Η θεωρία αυτή δέχθηκε ισχυρότατα πλήγματα από μεγάλη ομάδα μεταγενεστέρων βιολόγων, ζωολόγων, βοτανολόγων, παλαιοντολόγων και άλλων επιστημόνων, οι οποίοι επί τη βάσει ιδικών τους νεωτέρων επιστημονικών παρατηρήσεων και ερευνών, απέδειξαν ομοφώνως το αβάσιμο της θεωρίας αυτής, ώστε σήμερα να θεωρείται πλέον ξεπερασμένη.

«Ἡ ἀγάπη τοῦ κόπου καὶ τῆς ἐξουδένωσης φανερώνουν τὴν μετάνοια» Ἀββᾶ Μάρκου, Φιλοκαλία, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

«Ἡ ἀγάπη τοῦ κόπου καὶ τῆς ἐξουδένωσης φανερώνουν τὴν μετάνοια»

Ἀββᾶ Μάρκου, Τὰ 226 κεφάλαια περὶ αὐτῶν ποὺ νομίζουν ὅτι ἀπὸ τὰ ἔργα τους δικαιώνονται, Φιλοκαλία τόμος Α΄

Ἀρχιμανδρίτου Σάββα Ἁγιορείτου

Κήρυγμα 26/5/22

Τὰ πρόβατα τοῦ Χριστοῦ τὸν ἀκολουθοῦν· ἀκοῦνε τὴ φωνή Του, γιατὶ ἀκριβῶς, ἔχουν καλὴ διάθεση, ἔχουν μετάνοια καὶ ἀγωνίζονται νὰ συμμορφώσουν τὴ ζωή τους μὲ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ. Ἄν ὁ ἄνθρωπος δὲν ζεῖ μὲ μετάνοια, δὲν μπορεῖ νὰ εὐαρεστήσει στὸν Θεό. Καὶ ἄν δὲν ἀγαπήσει τὸν σωματικὸ κόπο, ἀλλὰ καὶ τὸν ἐξευτελισμὸ ἐκ μέρους τῶν ἄλλων, δὲν μπορεῖ νὰ ἐπιτύχει ἀληθινὴ τὴν σωστὴ μετάνοια ἡ ὁποία περιλαμβάνει τὸν ὅλο ἄνθρωπο, καὶ τὴν ψυχὴ καὶ τὸ σῶμα· καὶ πρέπει νὰ ταπεινωθεῖ ὁ ὅλος ἄνθρωπος, καὶ ἡ ψυχή καὶ τὸ σῶμα. Καὶ τὸ μὲν σῶμα ταπεινώνεται μὲ τοὺς πόνους, μὲ τοὺς κόπους, τοὺς ἑκούσιους ἀλλὰ καὶ τοὺς ἀκούσιους, τς διάφορες ἀσθένειες ποὺ παραχωρεῖ ὁ Θεός, καὶ τὶς ἄλλες διάφορες σωματικὲς θλίψεις· ἡ δὲ ψυχὴ ταπεινώνεται μὲ τὸν ἐξευτελισμό, τὴν ἐξουδένωση καὶ τὴν ὅποια ταπείνωση ποὺ ἔρχεται ἀπὸ τὸν πλησίον, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν μετανοοῦντα μὲ τὴν αὐτομεμψία. «Ἐὰν ἀπέρριψες τὸν κόπο καὶ τὴν ἀτιμία, τὴν ἐξουδένωση, τὸν ἐξευτελισμό» λέει ὁ Ἀββᾶς Μάρκος ὁ Ἀσκητής, «ἄς μὴν ἐλπίζεις νὰ μετανοήσεις μέσῳ ἄλλων ἀρετῶν». Δὲν μπορεῖ νὰ ἐπιτευχθεῖ ἀληθινὴ μετάνοια ἄν δὲν ἀγαπήσει ὁ ἄνθρωπος αὐτὰ τὰ δύο, τὸν κόπο καὶ τὴν ἀτιμία. «Ἀποβαλὼν πόνον, καὶ ἀτιμίαν, μὴ ἐπαγγέλου δι’ ἄλλων ἀρετῶν μετανοεῖν»· δὲν μπορεῖς νὰ ‘πείσεις’ τὸν Θεό, ἐὰν δὲν ἔχεις αὐτὰ τὰ δύο, τὴν ἀγάπη γιὰ τὸν κόπο καὶ γιὰ τὴν ἐξουδένωση. Δὲν μπορεῖς ἔτσι νὰ πείσεις τὸν Θεὸ καὶ τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιο ὅτι εἶσαι ἀληθινὰ δικός Του, ἄνθρωπος μετανοῶν καὶ πιστεύων, διότι ἡ κενοδοξία καὶ ἡ ἀναλγησία, λέγει στὴ συνέχεια ὁ Ἀββᾶς Μάρκος στὸ σύγγραμμα του Περὶ τῶν οἰομένων ἐξ ἔργων δικαιοῦσθαι, ἡ κενοδοξία ἡ ὁποία εἶναι ἀντίθετη τῆς αὐτομεμψίας καὶ τῆς ταπεινώσεως, καὶ ἡ ἀναλγησία ποὺ εἶναι τὸ ἀντίθετο τῆς εὐσπλαχνίας καὶ τῆς ἀγάπης, ἔχουν ἀπὸ τὴ φύση τους τὴν ἰδιότητα νὰ ὑπηρετοῦν τὴν ἁμαρτία, καὶ μέσῳ ἀκόμα ὀρθῶν πραγμάτων -δηλαδὴ φαινομενικὰ καλῶν- ἀρετῶν ὅπως εἶναι ἡ μετάνοια· «Κενοδοξία γὰρ καὶ ἀναλγησία δουλεύειν τῇ ἁμαρτίᾳ καὶ διὰ τῶν δεξιῶν πεφύκασιν». Ὅταν ὁ ἄνθρωπος ἔχει μέσα του τὴν ἀγάπη γιὰ τὴν μάταιη δόξα τοῦ κόσμου, δὲν μπορεῖ νὰ μετανοήσει ἀληθινά. Μπορεῖ νὰ δείχνει ἐξωτερικὰ σχήματα μετανοίας, ἀλλὰ στὸ βάθος εἶναι ἔνοχος μπροστὰ στὸν Θεό, γιατὶ καὶ αὐτὰ τὰ σχήματα τὰ κάνει μόνο ὡς σχήματα γιὰ νὰ ἀρέσει στοὺς ἄλλους, καὶ νὰ κερδίσει τὴν μάταιη δόξα τῶν ἀνθρώπων.

Ὁ Ὅσιος Ἐφραίμ Κατουνακιώτης διά τό δυσῶδες τοῦ Οἰκουμενισμοῦ

Ο Όσιος Εφραίμ Κατουνακιώτης δια το δυσώδες του Οικουμενισμού

Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

Πολλοί είναι εκείνοι που θεωρούν ως δήθεν ακρότητα τις ενστάσεις για τον συγκρητιστικό Οικουμενισμό. Με τον συγκρητιστικό Οικουμενισμό αμφισβητείται η Οικουμενικότητα της Εκκλησίας, καθότι δι’ αυτού αμφισβητείται το γεγονός ότι η Μία Αγία Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, η Ορθόδοξη δηλαδή Εκκλησία, είναι Οικουμενική Εκκλησία. Και μόνο στις εκκλησιολογικές στρεβλώσεις της Δήλωσης του Τορόντο να προστρέξει κανείς, είναι αρκετό για να αντιληφθεί την αμφισβήτηση αυτή.

Πολλοί είναι εκείνοι που χαρακτηρίζουν πράξεις Επισκόπων που καταφεύγουν σε Οικουμενιστικά ατοπήματα, ως δήθεν ‘’διπλωματικές’’ πράξεις ή πράξεις αβρότητας. Θεωρούν τον Οικουμενισμό ως δήθεν ‘’άνοιγμα’’ της Εκκλησίας, αμφισβητώντας παράλληλα την οικουμενικότητά της. Ο αποδεχόμενος ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία κατέχει ακέραιη τη διδασκαλία του Θεανθρώπου Χριστού, και ότι είναι η Μία Αγία Εκκλησία, δεν διστάζει να ομολογήσει, ότι δεν υπάρχει άλλη Εκκλησία εκτός της Μίας Αγίας Εκκλησίας, της Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Ὁ Κύριος ἀποδοκιμάζει τήν προσευχή, τήν ἐλεημοσύνη, τή νηστεία καί κάθε καλό ἔργο πού γίνεται ὑποκριτικά ἐνώπιον τῶν ἀνθρώπων γιά τήν ἐπιδίωξη δόξας.

Ο Κύριος αποδοκιμάζει την προσευχή, την ελεημοσύνη, τη νηστεία και κάθε καλό έργο που γίνεται υποκριτικά ενώπιον των ανθρώπων για την επιδίωξη δόξας. Ο ουράνιος Πατέρας μας, “ο εν τω κρυπτώ…” και “βλέπων εν τω κρυπτώ”, δεν ευαρεστείται με παρόμοιες πράξεις (Ματθ. ς’ 1-18). Και δεν είναι μόνον ο λόγος του Θεού που εντέλλεται να αποκρύπτουμε την εσωτερική μας ζωή από τα ξένα βλέμματα, αλλά και το υγιές πνευματικό ένστικτο, σαν κάποια “κατηγορική προσταγή”, απαγορεύει να παραβιάζουμε το μυστικό της ψυχής που παρίσταται ενώπιον του Θεού. Η προσευχή της μετανοίας ενώπιον του Υψίστου αποτελεί τον πιο ενδόμυχο χώρο του πνεύματός μας. Από την κατάσταση αυτή γεννιέται η επιθυμία να παραμένουμε κρυμμένοι σε κάποιο μέρος, κάτω από τη γη, έτσι ώστε κανείς να μη μας βλέπει ή να μας ακούει, αλλά όλα να διαμείβονται μόνο μεταξύ του Θεού και της ψυχής.

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ, 7-6-2022

https://youtu.be/4kNShlaZoDM
Συν Θεω ζωντανή μετάδοση τώρα: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ, 7-6-2022

Ἕνας γέροντας μοῦ εἶπε νά σᾶς πῶ...

Ένας γέροντας μου είπε να σας πω:ΚΙ ΑΝ Η ΖΩΗ ΣΕ ΦΤΑΝΕΙ ΣΤΑ ΟΡΙΑ, ΤΟ ΚΑΝΕΙ ΓΙΑ ΕΝΑ ΛΟΓΟ :ΓΙΑ ΝΑ ΤΑ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙΣ

https://apantaortodoxias.blogspot.com/2022/05/blog-post_631.html

7 Ἰουνίου. Θεοδότου ἱερομάρτυρος τοῦ ἐν Ἀγκύρᾳ. Ζηναΐδος μάρτυρος, Σεβαστιανῆς ὁσίας, Παναγῆ ἱερέως (τοῦ Μπασιᾶ, †1883). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Τρ. ζ΄ ἑβδ. Πράξ. (Πρξ. κα΄ 26-32).

Πραξ. 21 ,26      τότε ὁ Παῦλος παραλαβὼν τοὺς ἄνδρας τῇ ἐχομένῃ ἡμέρᾳ σὺν αὐτοῖς ἁγνισθεὶς εἰσῄει εἰς τὸ ἱερόν, διαγγέλλων τὴν ἐκπλήρωσιν τῶν ἡμερῶν τοῦ ἁγνισμοῦ, ἕως οὗ προσηνέχθη ὑπὲρ ἑνὸς ἑκάστου αὐτῶν ἡ προσφορά.

Πραξ. 21,26             Τοτε ο Παύλος επήρε την επομένην ημέραν τους τέσσαρας άνδρας, υπεβλήθη στους αγνισμούς, που ώριζε ο νόμος, εισήλθε στο ιερόν και ανήγγειλε εις όλους ότι συνεπληρώθησαν αι ημέραι του αγνισμού, έως ότου προσεφέρθη δι' ένα έκαστον από αυτούς η καθιερωμένη θυσία.