Ὁσία Ἀγάθη τῆς Κουσελαούκα.

Οσία Αγάθη της Κουσελαούκα.

Ημέρα Μνήμης: 9/22 Ιουνίου.

Η Οσία Αγάθη γεννήθηκε το 1819 στο χωριό Πασατέλ, στην Μολδαβία. Οι γονείς της Ιωάννης και Ευδοκία Μαραντσιούκ ήταν ευλαβείς χριστιανοί, πήγαιναν συχνά για προσκύνημα στους αγιασμένους τόπους της πατρίδας τους και είχαν ξεχωριστή ευλάβεια για τους Αγίους της Λαύρας των Σπηλαίων.

Η μικρή Αγάθη παρακαλούσε τους γονείς της με δάκρυα στα μάτια να την παίρνουν μαζί τους στα προσκυνήματα. Οι γονείς ξέροντας τις δυσκολίες της διαδρομής την άφηναν σπίτι με τα συγγενικά τους πρόσωπα. Πρέπει να πούμε πως εκείνη την περίοδο τα προσκυνήματα γίνονταν με τα πόδια και ένα παιδί ήταν ένα επιπλέον βάρος.

Μία φορά οι γονείς της πήγαν στην Λαύρα των Σπηλαίων και άφησαν την μικρή Αγάθη υπό την επίβλεψη των συγγενών. Λίγες μέρες μετά η μικρή Αγάθη ξεκίνησε μόνη της για την Λαύρα των Σπηλαίων σκεπτόμενη πως μπορεί να φτάσει εκεί μόνη της. Ο Κύριος όμως της είχε ετοιμάσει άλλον δρόμο. Προχωρόντας η μικρή μέσα στο σκοτάδι, έπεσε σ'ένα πηγάδι βαθύ και τραυμάτισε τα πόδια της. Αυτό το ατύχημα σημάδεψε την ζωή της αφού απ'όταν την βρήκαν αναγκάστηκε να μείνει για πάντα στο κρεβάτι. Σε αυτό το πηγάδι πέρασε τρία χρόνια και την παρηγορούσαν και την ενίσχυαν οι Άγιοι Άγγελοι του Θεού, οι οποίοι την έτρεφαν με το ουράνιο μάννα.

Επιστρέφοντας από την Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου οι γονείς έκλαψαν πολύ για την απώλεια της κόρης τους την οποίαν θεωρούσαν νεκρή. Στα μέρη αυτά το έδαφος ήταν γόνιμο και πλούσιο χορτάρι κάλυπτε τα βοσκοτόπια.

Όχι πολύ μακριά από το πηγάδι που ζούσε με τρόπο θαυμαστό η Αγάθη, έβοσκε τα πρόβατά του ο Δημήτριος, ο οποίος ξεχώριζε από τους άλλους για την καλωσύνη της ψυχής του. Μιά φορά και ενώ πήγαινε τα πρόβατά του στον κάμπο άρχισε να ψάλλει τους Ψαλμούς. Τότε άκουσε μέσα από το πηγάδι μια αγγελική μελωδία. Έτσι βρήκε την Αγάθη, την έβγαλε από το πηγάδι και ειδοποίησε τους γονείς της. Η Αγάθη ομολόγησε λίγο αργότερα πως έρχονταν δύο περιστέρια και την τάιζαν και την ζέσταιναν. Βλέποντας οι γονείς της πως δεν μπορεί να περπατήσει, την ανέβασαν σ'ένα καρότσι και την πήγαν στο σπίτι.

Η ευλογία του Αγίου Όρους.

Έτσι έφτασε η Αγάθη στο πατρικό της σπίτι όπου μπορούσε να απολαύσει την αγάπη και τις φροντίδες των δικών της.

«Θέλουν καί οἱ ἄλλοι, Πάτερ, νά ἐξομολογηθοῦν, ζητήσαμε πνευματικό στή φυλακή καί δέν μᾶς ἔφεραν».

Μια φορά ο Αγιος Βησσαριωνας ο Αγαθωνιτης ταξιδευε για την Χαλκίδα. Το λεωφορείο που τον μετέφερε σταμάτησε για αρκετή ώρα στη διασταύρωση προς Θηβα. Εκεί έφτασε μια αστυνομική κλούβα, από την οποία οι αστυνομικοί κατέβασαν τρεις κρατούμενους, τον οποίων τα χέρια ήταν δεμένα με χειροπέδες.

Ένας αστυνομικός ανέβηκε στο λεωφορείο από την πίσω πόρτα και παρακάλεσε τους επιβατες των πίσω θέσεων να πάνε μπροστά. Ήθελε στις πίσω θέσεις να βάλει τους κρατούμενους, για να τους ελέγχει καλύτερα. Όλοι σηκώθηκαν στις μπροστινές θέσεις εκτός από έναν, τον πατέρα Βησσαριωνα, ο οποίος παρέμεινε στη θεση του.

«Σήκω και ‘σύ παπούλη, δεν άκουσες τι είπα;» του είπε ο αστυνομικός.

«Εγώ παιδί μου θέλω να καθίσω εδώ, δεν θέλω να σηκωθώ». 

«Μα Πατερ μου, πρέπει να σηκωθείς. Υπαρχει λόγος».

«Σε παρακαλώ παιδί μου, μην με ταλαιπωρείς».

Ο αστυνομικός σεβάστηκε τα γεράματα του και δεν επέμεινε άλλο. Ανέβασε τους κρατούμενους στο λεωφορείο και ένας από αυτούς κάθησε δίπλα στον Γεροντα. Ειδε ο Γέροντας τις χειροπέδες και ερώτησε τον κρατούμενο:

Χαιρετισμός Μητροπολίτου Κυθήρων & Ἀντικυθήρων Σεραφείμ στήν ἡμερίδα «Στόν ἀπόηχο τῆς λειτουργικῆς ἀναγέννησης : Ἀναταράξεις στή θεία Λατρεία»

Ἡμερίδα Ἑστίας Πατερικῶν Μελετῶν «Στόν ἀπόηχο τῆς Λειτουργικῆς Ἀναγέννησης. Ἀναταράξεις στή Θεία Λατρεία»

Χαιρετισμός Μητροπολίτου Κυθήρων & Ἀντικυθήρων Σεραφείμ

Ἅγιοι Πατέρες, Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί Χριστιανοί,

«Χαίρετε ἐν Κυρίῳ πάντοτε».

Ἐν πρώτοις εὐλογῶ τόν Πανάγιον Τριαδικόν Θεόν, διότι μοῦ δίδεται ἡ εὐκαιρία νά εὑρίσκωμαι σήμερον ἐν τῷ μέσῳ ὑμῶν, εἰς μίαν Ἱεράν καί Ἁγιοπνευματικήν Σύναξιν, εἰς Ἡμερίδα, τῆς ὁποίας τό κεντρικό καί βασικό θέμα εἶναι ἡ Θεία Λατρεία, ἡ «ἐν Πνεύματι καί ἀληθείᾳ» Λατρεία τοῦ Εὐλογητοῦ Θεοῦ, τοῦ τῶν πάντων Ποιητοῦ.

Εὐχαριστῶ θερμῶς καί ἐκ μέσης καρδίας τήν σεβαστήν Διεύθυνσιν καί Διοίκησιν τῆς περιωνύμου καί Πατερικῆς ὄντως «Ἑστίας Πατερικῶν Μελετῶν» διά τήν πρόσκλησιν νά συμμετάσχω εἰς τήν ἀποψινήν πλουσίαν Πνευματικήν Τράπεζαν καί Πανδαισίαν.

Ὅλα τά θέματα τῆς Ἡμερίδος αὐτῆς συγκεκροτημένα καί περισπούδαστα, μεστά θείας σοφίας καί χάριτος, συνημμένα μεταξύ των «ὡς χορδή κιθάρᾳ», ἀποπνέουν τό ἄρωμα τῆς εὐαρέστου λογικῆς Θείας Λατρείας. Καί εἶναι λίαν ἀπαραίτητος ἡ ἀνάπτυξις τῶν ζωτικῶν αὐτῶν ζητημάτων τῆς Λατρείας τοῦ Τριαδικοῦ ἡμῶν Θεοῦ εἰς τήν τεταραγμένην καί συγκεχυμένην ἐποχήν μας, κατά τήν ὁποίαν καταβάλλεται ἐπίμονη προσπάθεια ἐκθεμελιώσεως τῆς θεοπαραδότου Ἐκκλησιαστικῆς Παραδόσεως καί Κληρονομίας, ἀπομειώσεως τῆς πνευματικῆς αἴγλης τῆς Θείας Λατρείας, παραβιάσεως τῶν Θείων καί Ἱερῶν Κανόνων καί παραχαράξεως τῆς Δογματικῆς Διδασκαλίας τῆς Ὀρθοδόξου Καθολικῆς Ἐκκλησίας μας ἀπό ἀντιθεολογικά καί ἀντιαγιοπνευματικά ρεύματα ἀνερματίστων καί εὐριπίστων πνευματικῶς ἀνθρώπων.

Ἀλλά, πρίν προχωρήσω εἰς τήν οὐσιαστικήν προσέγγισιν καί ψηλάφησιν τοῦ καιρίου καί βαρυσημάντου διά τήν ἐν Χριστῷ ζωήν μας θέματος τῆς Λειτουργικῆς ἀγωγῆς καί καταρτίσεως, θά ἤθελα νά ἀναφερθῶ καί νά μνημονεύσω εὐφήμως τοῦ ὀνόματος, τῆς ἐναρέτου βιοτῆς καί πολιτείας, τῆς θεοτιμήτου Ἱερατικῆς Διακονίας καί τῆς ἀνεκτιμήτου προσφορᾶς εἰς τήν Παιδείαν καί τό Ὀρθόδοξον Γένος μας τοῦ ἀειμνήστου Λειτουργοῦ τοῦ Ὑψίστου πολυσεβάστου Γέροντος π.Σαράντη Σαράντου, Ἱδρυτοῦ τῆς Ἑστίας Πατερικῶν Μελετῶν. Ἄς εἶναι αἰωνία καί μακαρία ἡ μνήμη του.

Ἡ Θεία Λατρεία εἶναι θεμελιῶδες καί βασικό δόγμα διά τήν Ὀρθόδοξον Καθολικήν Ἐκκλησίαν μας, ἐκ τῶν ὧν οὐκ ἄνευ, διό καί ἔχει τούς ὅρους καί τούς κανόνας της, τήν τάξιν καί τό τυπικό της, τάς ἀκριβεῖς προδιαγραφάς καί προϋποθέσεις της, τόν ὕψιστον σκοπόν καί τόν λόγον ὑπάρξεώς της, πού εἶναι νά καταστήσῃ «ἁγίαν καί ἄμωμον» τήν κατά τόπους Ἁγίαν τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν καί νά παράσχῃ τόν ἁγιασμόν καί τήν θέωσιν εἰς τά πιστά μέλη Αὐτῆς. Νά ἐπιτύχῃ τήν Χριστοποίησιν καί τήν ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι οὐρανοποίησιν των.

Προτοῦ, ὅμως, νά εἰσέλθω εἰς τόν πανευώδη πνευματικόν λειμῶνα τῆς «ἐν Πνεύματι καί ἀληθείᾳ» Θείας καί Θεοπαραδότου Λατρείας τοῦ Τρισαγίου ἡμῶν Κυρίου καί Θεοῦ, θά ἤθελα νά μοῦ ἐπιτραπῇ νά ἀναγνώσω δύο σύντομα κείμενα, τά ὁποῖα ἀφοροῦν εἰς τό ἐπίκεντρον τῆς Θείας Λατρείας, τήν καρδίαν τοῦ Θείου καί φερεσβίου Μυστηρίου τῆς Θείας Εὐχαριστίας, διά νά μεταρσιωθῶμεν ἐν πνεύματι καί μυηθῶμεν πως εἰς τό Μυστήριον τῶν Μυστηρίων, τό τῆς προσφορᾶς τῆς Θείας καί ἀναιμάκτου Θυσίας τῆς Θείας Λειτουργίας.

Ἀντιορθόδοξος φονταμενταλισμός καί “νέα κανονικότητα”

Πρωτ. Στέφανος Στεφόπουλος

Αντιορθόδοξος φονταμενταλισμός και “νέα κανονικότητα”

Τον τελευταίο καιρό που εξυφαίνεται από τους πρόθυμους της κοινωνίας μας η κοινωνική λεγόμενη “πρόοδος” έχουν κάνει την εμφάνισή τους ποικίλα φαινόμενα, νέες μέθοδοι προσέγγισης των παιδιών και εφήβων, ανησυχητικά αυξανόμενη βία μεταξύ ανηλίκων, ασυδοσία στους τρόπους της εκπαιδευτικής διαδικασίας και μηδενική ανοχή των ψευτο-προοδευτικών στην διαφορετική από τη δική τους άποψη.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα η περίπτωση της ταινίας που προβλήθηκε σε παιδιά 10 ετών σε δημοτικό σχολείο της πατρίδας μας.

Το γεγονός αυτό είναι πλέον καλυμμένο επαρκώς οπότε δε θα χρειαστούν λεπτομέρειες. Θα τονιστούν μόνο κάποια, κατά την άποψή μου προβληματικά σημεία της απάντησης στα διάφορα δημοσιεύματα από την έγκυρη, γύρω από εκπαιδευτικά θέματα, ιστοσελίδα alfavita.gr (26/5/2023 05:49)

Έγραψαν για “στοχοποίηση εκπαιδευτικού”.

Στοχοποίηση είναι το ρεπορτάζ; Στοχοποίηση είναι το συμβάν;

Στοχοποίηση είναι η ελεύθερη διατύπωση της διαφωνίας;

Στοχοποίηση είναι η υπόδειξη της υπέρβασης του καθήκοντος της εκπαιδευτικού;

Στοχοποίηση είναι η διατύπωση γνώμης από τον νόμιμο κηδεμόνα ενός μαθητή;

Όχι κύριοι. Αντίθετα, στοχοποίηση συνιστά ο απαξιωτικός χαρακτηρισμός από μέρους σας των όποιων ρεπορτάζ κάλυψαν το θέμα ως “πρόχειρων” που “ουδεμία σχέση έχουν με τον σινεμά ή την παιδαγωγική”!

Η υπερ-απλούστευση ενός σύνθετου κοινωνικού – εκπαιδευτικού διλήμματος είναι αρκούντως προβληματική.

Και μάλιστα θα θέσουμε και το ερώτημα. Η εν λόγω ιστοσελίδα (alfavita.gr) έχει άμεση σχέση και προφανώς και γνώσεις γύρω απ’ το σινεμά και την παιδαγωγική; Γιατί γι’ αυτό εγκάλεσε εμμέσως πλην σαφώς όλους όσους έγραψαν ρεπορτάζ ως άσχετους με τα παραπάνω.

Ἡ εὐαγγελική περικοπή τῆς Συνάξεως τῶν Δώδεκα Ἀποστόλων.Παναγιώτης Τρεμπέλας

Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΣΥΝΑΞΕΩΣ ΤΩΝ ΔΩΔΕΚΑ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ

Κατά Ματθαίον, κεφ. Θ΄εδάφια 36-38 και κεφ. Ι΄εδάφια 1-10

Κεφ. Θ΄ 36᾿Ιδὼν δὲ τοὺς ὄχλους ἐσπλαγχνίσθη περὶ αὐτῶν, ὅτι ἦσαν ἐκλελυμένοι καὶ ἐρριμμένοι ὡς πρόβατα μὴ ἔχοντα ποιμένα. 37 Τότε λέγει τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ· ὁ μὲν θερισμὸς πολύς, οἱ δὲ ἐργάται ὀλίγοι. 38 Δεήθητε οὖν τοῦ κυρίου τοῦ θερισμοῦ ὅπως ἐκβάλῃ ἐργάτας εἰς τὸν θερισμόν αὐτοῦ.

Κεφ. Ι΄ 1Καί προσκαλεσάμενος τοὺς δώδεκα μαθητὰς αὐτοῦ ἔδωκεν αὐτοῖς ἐξουσίαν πνευμάτων ἀκαθάρτων ὥστε ἐκβάλλειν αὐτὰ καὶ θεραπεύειν πᾶσαν νόσον καὶ πᾶσαν μαλακίαν. 2 Τῶν δὲ δώδεκα ἀποστόλων τὰ ὀνόματά εἰσι ταῦτα· πρῶτος Σίμων ὁ λεγόμενος Πέτρος καὶ ᾿Ανδρέας ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ, ᾿Ιάκωβος ὁ τοῦ Ζεβεδαίου καὶ ᾿Ιωάννης ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ, 3 Φίλιππος καὶ Βαρθολομαῖος, Θωμᾶς καὶ Ματθαῖος ὁ τελώνης, ᾿Ιάκωβος ὁ τοῦ ᾿Αλφαίου καὶ Λεββαῖος ὁ ἐπικληθεὶς Θαδδαῖος, 4 Σίμων ὁ Κανανίτης καὶ ᾿Ιούδας ὁ ᾿Ισκαριώτης ὁ καὶ παραδοὺς αὐτόν. 5 Τούτους τοὺς δώδεκα ἀπέστειλεν ὁ ᾿Ιησοῦς παραγγείλας αὐτοῖς λέγων· εἰς ὁδὸν ἐθνῶν μὴ ἀπέλθητε καὶ εἰς πόλιν Σαμαρειτῶν μὴ εἰσέλθητε· 6 πορεύεσθε δὲ μᾶλλον πρὸς τὰ πρόβατα τὰ ἀπολωλότα οἴκου ᾿Ισραήλ.7 Πορευόμενοι δὲ κηρύσσετε λέγοντες ὅτι ἤγγικεν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν. 8 ἀσθενοῦντας θεραπεύετε, λεπροὺς καθαρίζετε, νεκροὺς ἐγείρετε, δαιμόνια ἐκβάλλετε· δωρεὰν ἐλάβετε, δωρεὰν δότε.

Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παν. Τρεμπέλα

Κεφ. Θ΄ 36 Και όταν είδε τα πλήθη του λαού, αισθάνθηκε συμπόνια και λύπη γι’ αυτούς, διότι ήταν αποκαμωμένοι πνευματικώς και παραμελημένοι, σαν πρόβατα που δεν έχουν ποιμένα να τα προφυλάξει και να τα οδηγήσει στα βοσκοτόπια. 37 Τότε λέει στους μαθητές Του: «Τα μεν στάχυα που είναι ώριμα για θερισμό είναι πολλά, ενώ οι εργάτες που θα τα θερίσουν είναι λίγοι.

Ἠ ἀποστολική περικοπή τῆς ἑορτῆς τῆς συνάξεως τῶν Δώδεκα Ἀποστόλων. Παναγιώτης Τρεμπέλας

Η ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ ΤΗΣ ΣΥΝΑΞΕΩΣ ΤΩΝ ΔΩΔΕΚΑ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ

Α΄προς Κορινθίους, κεφ.Δ΄, εδάφια 9-16

9 Δοκῶ γὰρ ὅτι ὁ Θεὸς ἡμᾶς τοὺς ἀποστόλους ἐσχάτους ἀπέδειξεν, ὡς ἐπιθανατίους, ὅτι θέατρον ἐγενήθημεν τῷ κόσμῳ, καὶ ἀγγέλοις καὶ ἀνθρώποις. 10 Ἡμεῖς μωροὶ διὰ Χριστόν, ὑμεῖς δὲ φρόνιμοι ἐν Χριστῷ· ἡμεῖς ἀσθενεῖς, ὑμεῖς δὲ ἰσχυροί· ὑμεῖς ἔνδοξοι, ἡμεῖς δὲ ἄτιμοι. 11 Ἂχρι τῆς ἄρτι ὥρας καὶ πεινῶμεν καὶ διψῶμεν καὶ γυμνητεύομεν καὶ κολαφιζόμεθα καὶ ἀστατοῦμεν 12 καὶ κοπιῶμεν ἐργαζόμενοι ταῖς ἰδίαις χερσί· λοιδορούμενοι εὐλογοῦμεν, διωκόμενοι ἀνεχόμεθα, 13 βλασφημούμενοι παρακαλοῦμεν· ὡς περικαθάρματα τοῦ κόσμου ἐγενήθημεν, πάντων περίψημα ἕως ἄρτι.14 Οὐκ ἐντρέπων ὑμᾶς γράφω ταῦτα, ἀλλ᾿ ὡς τέκνα μου ἀγαπητὰ νουθετῶ. 15 Ἐὰν γὰρ μυρίους παιδαγωγοὺς ἔχητε ἐν Χριστῷ, ἀλλ᾿ οὐ πολλοὺς πατέρας· ἐν γὰρ Χριστῷ ᾿Ιησοῦ διὰ τοῦ εὐαγγελίου ἐγὼ ὑμᾶς ἐγέννησα. 16 Παρακαλῶ οὖν ὑμᾶς, μιμηταί μου γίνεσθε.

Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παν. Τρεμπέλα

9 Κάθε άλλο όμως παρά βασιλεία απολαμβάνουμε εμείς οι απόστολοι· διότι νομίζω ότι ο Θεός εμάς τους απόστολους μάς παρουσίασε δημόσια και στα μάτια όλων ως τελευταίους, ως καταδίκους που πρόκειται να θανατωθούν· διότι γίναμε θέαμα σε όλο τον κόσμο, και στους αγγέλους και στους ανθρώπους. Και από τη μια μας θαυμάζουν οι ενάρετοι άνθρωποι και από την άλλη, μας περιφρονούν και μας χλευάζουν οι άλλοι· 10 εμείς οι απόστολοι θεωρούμαστε από τους απίστους ηλίθιοι και ανόητοι για το όνομα του Χριστού, εσείς όμως είστε συνετοί εν Χριστώ.

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΑΓ. ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ, 30-6-2023

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΑΓ. ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ, 30-6-2023 

https://www.youtube.com/live/Lrd3M4XphIo?feature=share

Τήν ψυχή πού συνηθίζει νά ἐξομολογεῖται, ἡ σκέψη τῆς ἐξομολογήσεως τήν συγκρατεῖ σάν χαλινάρι...

''Την ψυχή που συνηθίζει να εξομολογείται, η σκέψη της εξομολογήσεως την συγκρατεί σαν χαλινάρι και δεν την αφήνει να αμαρτήσει. Αντιθέτως τις αμαρτίες που δεν σκέπτεται κανείς να τις εξομολογηθή, συνεχώς σαν σε σκοτάδι τις διαπράττει άφοβα''.

῞Αγιος Ιωάννης τῆς Κλίμακος

(Λόγος 4, Περί υπακοής μς')

https://proskynitis.blogspot.com/2023/06/blog-post_78.html

30 Ἰουνίου. † Σύναξις τῶν ἁγίων ἐνδόξων 12 ἀποστόλων. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Τῶν 12 ἀποστόλων, Κυρ. ι΄ ἐπιστ. (Α΄ Κορ. δ΄ 9-16).

Α Κορ. 4,9          δοκῶ γάρ ὅτι ὁ Θεὸς ἡμᾶς τοὺς ἀποστόλους ἐσχάτους ἀπέδειξεν, ὡς ἐπιθανατίους, ὅτι θέατρον ἐγενήθημεν τῷ κόσμῳ, καὶ ἀγγέλοις καὶ ἀνθρώποις.

Α Κορ. 4,9                Αλλ' ημείς οι Απόστολοι κάθε άλλο παρά βασιλείαν και δόξαν έχομεν κερδήσει στον κόσμον αυτόν. Διότι νομίζω, ότι ο Θεός ημάς τους Αποστόλους μας έχει δείξει εις τα μάτια όλων των ανθρώπων σαν τους πιο τελευταίους, σαν καταδικασμένους εις θάνατον, που βαδίζουν στον τόπον της εκτελέσεως. Διότι εγίναμεν παράδοξον θέαμα εις όλον τον κόσμον, στους αγγέλους που θαυμάζουν, και στους ανθρώπους που χλευάζουν.

Ἡ φιληδονία καί ἡ πλάνη τῆς αὐτονομίας.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

 Το β' μέρος της β' ομιλίας τού Αρχιμ. πατρός Σάββα του Αγιορείτου με τίτλο: "Η ΤΑΠΕΙΝΟΦΡΟΣΎΝΗ Β'ΜΕΡΟΣ".

α) Ἡ αἵρεση τοῦ τρισύνθετου, β) Δῶρο Θεοῦ τὸ Ὀρθόδοξο βάπτισμα, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 ΚΗΡΥΓΜΑ_α) Ἡ αἵρεση τοῦ τρισύνθετου τῆς ἀνθρώπινης φύσης β) Δῶρο Θεοῦ τὸ Ὀρθόδοξο βάπτισμα  -  Ὁ Χριστὸς καλεῖ ὅλους στὴν μετάνοια, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου (απόσπασμα)

Ἑρμηνεία εὐαγγελικῆς περικοπῆς τῆς ἑορτῆς τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων ἀπό τόν Ἅγιο Ἰωάννη τόν Χρυσόστομο

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ

ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΝ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

[:Ματθ.9,36 και Ματθ.10,1-10]

Και δεν αρκούνταν ο Κύριος μόνο στη θεραπεία των ασθενειών του λαού, αλλά επιδείκνυε και άλλου είδους πρόνοια· διότι λέει ο ευαγγελιστής: «Ἰδὼν δὲ τοὺς ὄχλους ἐσπλαγχνίσθη περὶ αὐτῶν, ὅτι ἦσαν ἐκλελυμένοι καὶ ἐῤῥιμμένοι ὡς πρόβατα μὴ ἔχοντα ποιμένα(:και όταν είδε τα πλήθη του λαού, αισθάνθηκε συμπάθεια και πόνο γι’ αυτούς, διότι ήταν αποκαμωμένοι πνευματικώς και παραμελημένοι, σαν πρόβατα που δεν έχουν ποιμένα να τα προφυλάξει και να τα οδηγήσει στα βοσκοτόπια)»[Ματθ.9,36].

Πρόσεξε λοιπόν την ταπεινοφροσύνη του Ιησού: για να μην προσκαλέσει λοιπόν τους πάντες πλησίον Του ο Ίδιος, αποστέλλει τους μαθητές Του. Και όχι μόνο γι’ αυτό, αλλά και για να τους ασκήσει, σαν ακριβώς σε κάποια παλαίστρα, αφού προγυμναστούν στην Παλαιστίνη, στη συνέχεια να αναλάβουν τους μεγάλους αγώνες σε όλη την οικουμένη. Γι’ αυτό βέβαια και οι ασκήσεις που τους ορίζει είναι μεγαλύτερες από τους αγώνες, όσο περισσότερο ανέρχονται την κλίμακα της αρετής, για να αντιμετωπίσουν ευκολότερα τους μετέπειτα αγώνες, οδηγώντας αυτούς με τον ίδιο τρόπο που εξασκούν τους τρυφερούς νεοσσούς για το πέταγμα. Και αρχικά τους καθιστά ιατρούς των σωμάτων, αποταμιεύοντας για αργότερα την ψυχική τους προετοιμασία που ήδη επιτελέστηκε.

Και πρόσεξε με τρόπο παρουσιάζει το έργο ως και εύκολο και αναγκαίο. Τι λέει λοιπόν σε αυτούς; «Ὁ μὲν θερισμὸς πολύς, οἱ δὲ ἐργάται ὀλίγοι(:Τα μεν στάχυα που είναι ώριμα για θερισμό είναι πολλά, ενώ οι εργάτες που θα τα θερίσουν είναι λίγοι. Πολλοί είναι οι ευδιάθετοι να δεχθούν το ευαγγέλιο και να σωθούν, λίγοι όμως είναι οι πνευματικοί εργάτες που θα υπηρετήσουν στο πνευματικό αυτό έργο)». «Δεν σας αποστέλλω», λέει, «για να σπείρετε, αλλά για να θερίσετε». Και ακριβώς αυτό έλεγε και αλλού, καθώς ο Ιωάννης αναφέρει: «Ἐγὼ ἀπέστειλα ὑμᾶς θερίζειν ὃ οὐχ ὑμεῖς κεκοπιάκατε· ἄλλοι κεκοπιάκασι, καὶ ὑμεῖς εἰς τὸν κόπον αὐτῶν εἰσεληλύθατε(:Εγώ, ο Κύριος του αγρού, σας έστειλα για να θερίζετε καρπό για τον οποίο εσείς δεν έχετε κοπιάσει για να σπαρεί. Άλλοι, δηλαδή εγώ και οι προφήτες πριν από μένα, έχουν κοπιάσει κι έχουν σπείρει, κι εσείς έχετε μπει στους κόπους και τη σπορά τους για να θερίσετε)» [Ιω.4,38].

Και αυτά τα έλεγε και για να μη μεγαλοφρονούν και για να τους προετοιμάσει να έχουν θάρρος και για να τους δείξει ότι συντελέσθηκε ο μεγαλύτερος κόπος. Και πρόσεξε και εδώ ότι προχωράει στην ενέργεια Του αυτή από φιλανθρωπία και όχι εξαιτίας κάποιας αμοιβής· διότι «ἐσπλαγχνίσθη περὶ αὐτῶν, ὅτι ἦσαν ἐκλελυμένοι καὶ ἐῤῥιμμένοι ὡς πρόβατα μὴ ἔχοντα ποιμένα(:αισθάνθηκε συμπάθεια και πόνο γι’ αυτούς, διότι ήταν αποκαμωμένοι πνευματικώς και παραμελημένοι, σαν πρόβατα που δεν έχουν ποιμένα να τα προφυλάξει και να τα οδηγήσει στα βοσκοτόπια)». Αυτό αποτελεί κατηγορία για τους άρχοντες των Ιουδαίων, διότι ενώ ήταν ποιμένες παρουσίαζαν τα γνωρίσματα των λύκων· διότι όχι μόνο δεν οδηγούν ορθά τον λαό, αλλά και επιβουλεύονταν τη δική τους πρόοδο. Ενώ οι απλοί άνθρωποι του λαού λοιπόν θαύμαζαν και έλεγαν: «οὐδέποτε ἐφάνη οὕτως ἐν τῷ Ἰσραήλ(:ποτέ δεν φάνηκαν τέτοια θαύματα στο έθνος του Ισραήλ˙ ούτε όταν οι προφήτες και οι υπόλοιποι άγιοι άνδρες θαυματουργούσαν ανάμεσά του)»[Ματθ.9,33], αυτοί έλεγαν τα αντίθετα ότι δηλαδή «ἐν τῷ ἄρχοντι τῶν δαιμονίων ἐκβάλλει τὰ δαιμόνια (:“με τη βοήθεια και τη συνεργασία του αρχηγού των δαιμόνων βγάζει τα δαιμόνια από τους δαιμονισμένους”)»[Ματθ.9,34].

Μνήμη Δώδεκα Ἀποστόλων. Ἑρμηνεία τῆς ἀποστολικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο

ΜΝΗΜΗ ΔΩΔΕΚΑ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ[:Α΄ Κορ. 4.9-16]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

Είδες πώς φανερώνει συγχρόνως και την σοβαρότητα και την πατρική φροντίδα του και τον φιλόσοφο νου του; Είδες πώς αφαιρεί την αλαζονεία; «Δοκῶ γάρ ὅτι ὁ Θεὸς ἡμᾶς τοὺς ἀποστόλους ἐσχάτους ἀπέδειξεν, ὡς ἐπιθανατίους, ὅτι θέατρον ἐγενήθημεν τῷ κόσμῳ, καὶ ἀγγέλοις καὶ ἀνθρώποις (:Κάθε άλλο όμως παρά βασιλεία απολαμβάνουμε εμείς οι απόστολοι· διότι νομίζω ότι ο Θεός εμάς τους απόστολους μάς παρουσίασε δημόσια και στα μάτια όλων ως τελευταίους, ως καταδίκους που πρόκειται να θανατωθούν· διότι γίναμε θέαμα σε όλο τον κόσμο, και στους αγγέλους και στους ανθρώπους. Και από τη μια μας θαυμάζουν οι ενάρετοι άνθρωποι ενώ, από την άλλη, μας περιφρονούν και μας χλευάζουν οι άλλοι)» [Α΄Κορ.4,9], δείχνει πάλι πολλή έμφαση και βαρύτητα με το να πει «ἡμᾶς». Και δεν αρκέστηκε μόνο σε αυτό, αλλά προσθέτει και το αξίωμα, ελέγχοντας έντονα τους Κορίνθιους προς τους οποίους απευθυνόταν η επιστολή: «ἡμᾶς τοὺς ἀποστόλους(:εμάς τους αποστόλους)», δηλαδή εμάς οι οποίοι υπομένουμε μύρια κακά, που σπείρουμε το κήρυγμα της ευσεβείας, που σας οδηγούμε σε αυτήν την φιλοσοφία[:ως φιλοσοφία για τους εκκλησιαστικούς συγγραφείς νοείται γενικά η χριστιανική θεολογία και η κατά Χριστό άσκηση και ζωή], σε αυτήν τη φιλοσοφημένη χριστιανική ζωή που θα σας χαρίσει τα αιώνια ουράνια αγαθά· αυτούς, τους Αποστόλους δηλαδή, τους παρουσίασε δημοσίως ως τελευταίους στη σειρά ανθρώπους, ως μελλοθάνατους, δηλαδή ως καταδίκους.

Επειδή δηλαδή παραπάνω ο Παύλος τούς είχε πει ελέγχοντάς τους για την αλαζονεία καθώς και για τη λανθασμένη συμπεριφορά τους, τη φράση: «ἵνα καὶ ἡμεῖς ὑμῖν συμβασιλεύσωμεν (:για να είμαστε και εμείς βασιλείς μαζί σας)» [βλ. Α΄Κορ.4,8: «Ἢδη κεκορεσμένοι ἐστέ, ἤδη ἐπλουτήσατε, χωρὶς ἡμῶν ἐβασιλεύσατε· καὶ ὄφελόν γε ἐβασιλεύσατε, ἵνα καὶ ἡμεῖς ὑμῖν συμβασιλεύσωμεν(:Και εσείς οι Κορίνθιοι έχετε αυτήν την ιδέα, ότι είστε μεγάλοι και επίσημοι. Τώρα πλέον είστε χορτασμένοι από όλα! Τώρα πλέον έχετε πλουτίσει από τις πνευματικές δωρεές! Χωρίς να έχετε μαζί σας εμάς, τους διδασκάλους σας, έχετε πλέον μόνοι σας κατακτήσει τη βασιλεία των ουρανών! Και μακάρι να βασιλεύατε, για να βασιλεύσουμε και εμείς μαζί σας...)»] και μείωσε με τον λόγο αυτό την αυστηρότητα του ελέγχου, για να μην τους κάνει να χαλαρώσουν, επανέρχεται πάλι σε αυτό με περισσότερη πικρία και λέει: «διότι νομίζω ότι ο Θεός εμάς τους αποστόλους μας έδειξε τελευταίους ως μελλοθάνατους». Δηλαδή «από ό,τι βλέπω», λέγει, «και από ό,τι εσείς λέγετε, οι πλέον περιφρονημένοι και καταδικασμένοι είμαστε εμείς, οι οποίοι πάντοτε είμαστε εκτεθειμένοι στις ταλαιπωρίες, ενώ εσείς φαντάζεστε ήδη κατακτημένη τη βασιλεία και τις τιμές και τα έπαθλα».

Καί δύσκολος εἶναι ὁ δρόμος Του. Γι' αὐτό βαδίζει ἀργά.

«Είναι μακρύς ο δρόμος του Χριστού, επεκτείνεται έως το τέλος της ανθρώπινης ιστορίας. Εάν βιαζόταν, θα κουραζόταν, θα έπεφτε στη μέση του δρόμου, και θα έμενε εκεί. Ενώ όταν βαδίζει αργά, βαδίζει αξιόπιστα. Είναι μακρύς ο δρόμος Του, γι' αυτό τα βήματά Του είναι αργά.

Και δύσκολος είναι ο δρόμος Του. Γι' αυτό βαδίζει αργά.

Μέσα από τις λακκούβες αίματος, μέσα από το σκοτάδι των αμαρτιών, και μέσα από τα αγκάθια των ληστών Εκείνος πορεύεται.

Είναι στενός ο δρόμος Του και πολλοί πεσμένοι αμαρτωλοί βρίσκονται στον γκρεμό και στις δυο πλευρές του δρόμου Του. Εκείνος πρέπει να σκύβει και στις δυο πλευρές, να τους σηκώνει και να τους τραβά πίσω Του και να περπατά προς τα μπρος. Γι' αυτό βαδίζει αργά.

Βαδίζει αργά, γιατί το πλήρωμά Του είναι μακριά. Το πλήρωμά Του εκτείνεται στα πέρατα της ιστορίας και η θέση Του είναι στα έσχατα. Ο Χριστός δεν κηρύττει ένα πλήρωμα που επιτυγχάνεται σε εικοσιτέσσερις ώρες. Όχι· το πλήρωμά Του απαιτεί ολόκληρο αιώνα ενός ανθρώπου και ολόκληρο αιώνα της ανθρωπότητας.

«Γιά νά φύγουν, κ. Κώστα, πρέπει νά ἐξομολογηθεῖς».

Κάποια μέρα ἔρχεται στὸ Νοσοκομεῖο, ποὺ ὑπηρετοῦσα ὡς νοσοκομειακὸς ἱε­ρέ­ας, ἕνας γνωστός μου καὶ μοῦ λέει:

«Πάτερ, στὸν τάδε θάλαμο νοσηλεύεται ὁ θεῖος μου ὁ Κώστας. Θὰ ἤθελα νὰ τὸν ἐπισκεφθεῖτε, μὴ τυχὸν καὶ τὸν καταφέρετε νὰ ἐξομολογηθεῖ καί νὰ κοινωνήσει. Θὰ ἤθελα ὅμως νὰ σᾶς πῶ καὶ τοῦτο· Ὁ θεῖος μου εἶ­ναι καλὸς ἄνθρωπος, ἀλλὰ δὲν εἶχε καλὲς σχέσεις μὲ τὴν ἐκκλησία καὶ τοὺς ἱερεῖς, δὲν ἐκκλησιαζότανε, δὲν ἔχει ἐξ­ομολογηθεῖ οὔτε καὶ ἔχει κοινωνήσει ποτέ, ὅμως σᾶς τὸ ξαναλέω ὅτι εἶναι καλὸς ἄν­θρωπος».

Πράγματι τὴν ἄλλη μέρα πῆγα στὸν θάλαμο καί, γιὰ νὰ μὴ φανεῖ ὅτι πῆγα εἰδικὰ γι᾽ αὐτόν, ἄρχισα πρῶτα νὰ συνομιλῶ μὲ τοὺς ἄλλους ἀ­σθενεῖς. Ἐν συνεχείᾳ πῆγα καὶ στὸ δικό του τὸ κρεβάτι. Πρὶν καλά – καλά τὸν χαιρετήσω ἀντέδρασε –μὲ ὄχι κα­λὴ συμπεριφορά– καὶ δὲν ἤ­θε­λε ὄχι νὰ τὸν χαιρετήσω ἀλλ᾽ οὔτε κἂν νὰ τὸν πλησιάσω. «Φύγε – φύγε, παπᾶ, δὲν σᾶς ζήτησα καὶ δὲν σᾶς θέλω, δὲν ἔχω σχέσεις μὲ παπᾶ­δες». Ἐγώ, πρὶν φύγω ἀπὸ κοντά του, τοῦ λέω ὅτι εἶμαι ὁ ἱερέας τοῦ νοσοκομείου, βρί­σκομαι ὅλο τὸ εἰκοσιτετράωρο στὸ νοσοκομεῖο κι ἂν θέλει κάποια ἐξυπηρέτηση μπορῶ νὰ τοῦ τὴν προσ­φέρω, καὶ ἔτσι ἔφυγα ἄπρακτος.

Με­τὰ ἀπὸ δύο ἡμέρες σκέ­φθη­κα καὶ πάλι νὰ τὸν ἐπισκεφθῶ. Ὅταν μὲ εἶδε νὰ τὸν πλησιάζω, ἤθελε –καί μάλιστα πάλι μὲ ἄσχημο τρόπο– νὰ ἀπομακρυνθῶ. Μὲ τὴν σκέ­ψη ὅτι εἶναι συγγενὴς τοῦ γνωστοῦ μου καὶ καλοῦ ἐκείνου ἀνθρώπου, θέλησα μετὰ ἀπό λίγες ἡμέρες νὰ προσπαθήσω γιὰ μιὰ ἀκόμα φορὰ νὰ τὸν πλησιάσω. Μπαίνοντας μέσα στὸ θάλαμο καὶ βλέποντας τοὺς ἄλλους ἀσθενεῖς τόλ­μησα καὶ πάλι νὰ τὸν πλη­σιάσω. Ἡ συμπεριφορά του ἀ­πέναντί μου δὲν περιγράφεται.

Ἐπιστολή Ὀρθόδοξου ὑπερπολυτέκνου πρός τόν μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Κύριο Ἄνθιμο σχετικά μέ τήν πνευματική μόλυνση τῆς Θεσσαλονίκης.

Τσακιρίδης Μιχαήλ

Με την χάρη του Θεού είμαι ένας υπερπολύτεκνος πατέρας 10 παιδιών και με αίσθημα ευθύνης για την σωστή διαπαιδαγώγηση τους και με πόνο ψυχής για τη θλιβερή κατάσταση της προώθησης του σοδομισμού από τα κόμματα που κυβέρνησαν τα τελευταία χρόνια την πατρίδα μας, από τους δημάρχους που πέρασαν τα τελευταία χρόνια από την αγιοτόκο Θεσσαλονίκη από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης από άλλους φορείς και δυστυχώς από χείλη επισκόπων και ιερέων θα ήθελα να μου απαντήσετε σε κάποια ερωτήματα που με προβληματίζουν.

1) Είναι θεόπνευστοι οι χαρακτηρισμοί που αναφέρει ο Απόστολος Παύλος για την ομοφυλοφιλία ότι είναι ατιμία, ακαθαρσία, αφύσικη πράξη, ασχημοσύνη και πλάνη και ότι όλοι αυτοί που συμμετέχουν σε αυτό το πάθος δεν θα κληρονομήσουν τη βασιλεία του Θεού; (εφόσον φυσικά δεν μετανοήσουν).

Ἀνέκδοτο κείμενο τοῦ π. Σαράντη Σαράντου γιά τίς παρεκκλίσεις ἀπό τήν ὀρθόδοξη λατρεία

Ἀνέκδοτο κείμενο τοῦ π. Σαράντη Σαράντου γιά τίς παρεκκλίσεις ἀπό τήν ὀρθόδοξη λατρεία

πρωτ. Ἀντώνιος Μπουσδέκης, ἐφημέριος τοῦ Ἱ. Ν. Ἁγίου Νικολάου Νικαίας

2019-10-09 Ἀναταράξεις στή Θεία Λατρεία (τό Κύκνειον ἆσμα)

Σημ: ΑΝΕΚΔΟΤΟΝ ΚΕΙΜΕΝΟΝ

Ἀρχιμ. Σαράντης Σαράντος, ἐφημέριος Ἱ.Ν.Κοιμήσεως Θεοτόκου Ἀμαρουσίου.

Ἡ μία Ἁγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία συνίσταται ἀπό τά ἑκατομμύρια τῶν ὀρθοδόξων βαπτισμένων Χριστιανῶν, πού δέχτηκαν οἰκειοθελῶς νά βυθισθεῖ ὅλο τό σῶμα τους μέσα στό ἁγιασμένο νερό τοῦ Βαπτίσματος Τρεῖς τέλειες καταδύσεις δηλώνουν τή συμμετοχή μας στό θάνατο τοῦ Χριστοῦ καί οἱ τρεῖς ἀναδύσεις τή συμμετοχή μας στήν Ἀνάστασή Του.

Ἡ Θεία Λειτουργία ἀποτελεῖ τό ἀνά τούς αἰῶνες θεοζωντανό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ μέσα στόν κόσμο. «Ὅσοι εἰς Χριστόν ἐβαπτίσθημεν», μετά τή μυστηριακή εἴσοδό μας στήν Ἐκκλησία, διακαῶς ἐπιθυμοῦμε νά μετέχουμε στό ἱερό Μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας, γιατί αὐτό μᾶς ἑνώνει μέ ὁλόκληρο τό Χριστό ὡς τέλειο Θεάνθρωπο καί μέ τήν Παναγία Τριάδα. Κατά τή Θεία Λειτουργία μετέχουμε στόν Εὐαγγελισμό τῆς Κυρίας Θεοτόκου, στήν ἄσπορο ἄφατο σύλληψη τοῦ Κυρίου, στήν Γέννησή Του, στήν ἀποδοχή τοῦ ἐν τῷ κόσμῳ ἀνατείλαντος Φωτός τῆς γνώσεώς Του, στήν τέλεια διδασκαλία Του καί θαυματουργία Του, στήν ἑβδομάδα τῶν ἁγίων Παθῶν Του, τῆς Σταυρώσεώς Του, τῆς Ταφῆς, τῆς καθόδου Του εἰς Ἅδου, τῆς ἐκ νεκρῶν Ἀναστάσεώς Του καί τῆς εἰς οὐρανούς Ἀναλήψεώς Του καί ἐκ δεξιῶν συγκαθέδρας Του μετά τοῦ Οὐρανίου Πατρός Του. Τό Μυστήριο αὐτό «ἴσασιν οἱ μεμυημένοι», ἰσχυρίζεται ὁ ἱερός Χρυσόστομος, γνωρίζουν και μετέχουν μόνο οἱ βαπτισμένοι, οἱ κεκαθαρμένοι. Μέ τά ἄκτιστα δῶρα τοῦ θείου Χρίσματος οἱ κεκαθαρμένοι ζοῦν αὐτό τό ἱερό Μυστήριο τῆς πλήρους ἀληθείας, δηλαδή τῆς πλήρους μετανοίας καί τῆς ζωντανῆς πίστεως ὅτι ὁ ἁπλός ἄρτος καί ὁ οἶνος μεταβάλλονται εἰς Σῶμα καί Αἷμα Χριστοῦ, ὅπως στόν Μυστικό Δεῖπνο.

Οἱ θεόπνευστοι ἅγιοι Πατέρες μας, ὁ Ἱερός Χρυσόστομος, ὁ Μέγας Βασίλειος καί οἱ Ἅγιοί μας, πού ὅπως ὁ θεῖος Παῦλος ἀξιώθηκαν νά ἀνεβοῦν ἐν σώματι ἤ ἐκτός τοῦ σώματος, ὁ Θεός οἶδε, ἕως τρίτου οὐρανοῦ καί ἁγιοπνευματικῶς φωτισθέντες νά γνωρίσουν τά ἀνέκφραστα μεγαλεῖα τοῦ Θεοῦ στήν οὐράνια καί θριαμβεύουσα Ἐκκλησία, μᾶς μετέφεραν μέ τίς θεοφώτιστες Λειτουργίες τους, τά τελούμενα στή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Μέ τήν δύναμη τῆς ἀκτίστου χάριτος ἥνωσαν τά διεστῶτα. Μᾶς πληροφόρησαν μέ τή συγγραφή τῶν δύο Θείων Λειτουργιῶν τους πῶς τελεῖται ἡ Θεία Λειτουργία στή θριαμβεύουσα Ἐκκλησία. Οἱ λειτουργίες τους ἀποτελοῦν τήν εἰκόνα τῆς οὐρανίου Θείας Λειτουργίας.

Ἡ Θεία Λειτουργία ὅπως τελεῖται αἰῶνες τώρα στίς ἱερές Μονές καί στίς κοσμικές ἐνορίες εἶναι καί ἀποτελεῖ ὄντως εἰκόνα τῆς οὐρανίου τελεταρχίας κατά τούς ἁγίους Πατέρες. Κάθε προσθήκη ἤ ἀλλαγή ἀπό ζηλωτή λειτουργό ἤ ἀλαζόνα νεωτεριστή μειώνει, ἀλλοιώνει ἤ καί ἀλλοτριώνει τήν ὀρθόδοξη διδασκαλία, τή δογματική καί ἠθική δυναμική τῆς μοναδικῆς σέ ἀξία ὀρθόδόξου Θείας Λειτουργίας.

29 Ἰουνίου. † Πέτρου (†64) καὶ Παύλου (†67) τῶν πανευφήμων καὶ πρωτοκορυφαίων ἀποστόλων. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Τοῦ ἀποστόλου Παύλου, Ἰουνίου 29 (Β΄ Κορ. ια΄ 21 - ιβ΄ 9).

Β Κορ. 11,21      κατὰ ἀτιμίαν λέγω, ὡς ὅτι ἡμεῖς ἠσθενήσαμεν. ἐν ᾧ δ᾿ ἄν τις τολμᾷ, ἐν ἀφροσύνῃ λέγω, τολμῶ κἀγώ.

Β Κορ. 11,21             Προς εντροπήν και ταπείνωσίν μου το λέγω, σαν να υπήρξαμεν ημείς ασθενείς και αδύνατοι μεταξύ σας, και δεν μπορούσαμε τάχα να κάμωμεν όσα οι ψευδαπόστολοι σας έκαμαν. Σας λέγω όμως τούτο· εις οτιδήποτε τολμά να καυχηθή κανείς τολμώ και εγώ-με αφροσύνην το λέγω αυτό.

Ὑπομνηματισμός στόν Ὕμνο τῆς Ἀγάπης ἀπό τόν Ἅγιο Ἰωάννη τόν Χρυσόστομο

ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΣΤΟΝ ΥΜΝΟ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΝ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

[:Α΄προς Κορινθίους,13,1-8]

Και πρόσεξε από πού αρχίζει· πρώτα από αυτό που θεωρούνταν από αυτούς θαυμαστό και μέγα, το χάρισμα των γλωσσών. Και αφού παρουσίασε το χάρισμα, δεν δείχνει τόσο όσο είχαν αυτοί, αλλά πολύ περισσότερο. Διότι δεν είπε: «Εάν ομιλώ γλώσσα», αλλά «Ἐὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ (:Εάν υποτεθεί ότι έχω τέτοια ικανότητα, ώστε να εννοώ και να ομιλώ τις γλώσσες των ανθρώπων)»[Α΄Κορ.13,1]. Τι σημαίνει «των ανθρώπων»; Όλων των εθνών της οικουμένης. Και ούτε σε αυτήν την υπερβολή αρκέστηκε, αλλά θέτει και άλλη πολύ μεγαλύτερη, καθώς συνεχίζει και λέγει: «καὶ τῶν ἀγγέλων, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον(:και των αγγέλων, αλλά δεν έχω αγάπη, έχω γίνει χαλκός που ηχολογάει ή κύμβαλο που αλαλάζει χωρίς να αναδίδει κανένα μουσικό φθόγγο)». Είδες πού ανύψωσε το χάρισμα και πού το γκρέμισε και το καταβίβασε; Διότι δεν είπε απλώς, ότι δεν είμαι τίποτε, αλλά ότι «έγινα χαλκός που ηχεί», κάτι αναίσθητο και άψυχο.

Πώς εννοεί δε το «χαλκὸς ἠχῶν»; Εννοεί χαλκό ο οποίος φωνάζει μεν, αλλά άσκοπα και μάταια και χωρίς να χρησιμεύει σε τίποτε. Διότι θα φανώ ότι σπεύδω για το τίποτε, αλλά και ενοχλώ και γίνομαι φορτικός και βαρετός στους πολλούς. Βλέπεις πως αυτός που δεν έχει αγάπη μοιάζει με άψυχο και αναίσθητο πράγμα; «Γλῶσσα ἀγγέλων» επίσης εδώ λέγει, όχι διότι θεωρεί ότι οι άγγελοι έχουν σώμα, αλλά αυτό που λέγει σημαίνει το εξής: «Και αν ομιλώ έτσι, όπως επικρατεί νόμος να ομιλούν μεταξύ τους οι άγγελοι, χωρίς την αγάπη δεν είμαι τίποτε, αλλά επιπλέον είμαι και φορτικός και βαρετός». Έτσι χρησιμοποιεί λοιπόν και αλλού τις λέξεις, όπως όταν λέγει ότι «ἵνα ἐν τῷ ὀνόματι Ἰησοῦ πᾶν γόνυ κάμψῃ ἐπουρανίων καὶ ἐπιγείων καὶ καταχθονίων(:και υπερύψωσε και ως άνθρωπο τον Ιησού ο Θεός Πατήρ για να καμφθεί στο όνομα του Ιησού κάθε γόνατο με ευλάβεια και σεβασμό και να προσκυνήσουν τον Ιησού οι επουράνιοι άγγελοι και αυτά ακόμη τα πονηρά πνεύματα, που είναι στα καταχθόνια, να υποταχθούν με φόβο και τρόμο ενώπιον της θείας Του δυνάμεως και δόξης)»[Φιλιπ.2,10],όχι διότι αποδίδει γόνατα και οστά στους αγγέλους, μη γένοιτο, αλλά με την ανθρώπινη αυτήν εικόνα θέλει να δείξει και να τονίσει την προσκύνηση. Έτσι και εδώ είπε «γλῶσσα», όχι για να δηλώσει το σαρκικό όργανο της γλώσσας, αλλά διότι θέλει να δείξει με τον γνωστό σε εμάς τρόπο την μεταξύ των αγγέλων συνομιλία.

Ακολούθως για να γίνει ο λόγος ευχαρίστως δεκτός, δεν σταματά στο χάρισμα των γλωσσών, αλλά προχωρεί και στα υπόλοιπα χαρίσματα, και κρίνοντας αυτά ως στερημένα κάθε αξίας χωρίς αυτήν, τότε παρουσιάζει την εικόνα της. Και επειδή θέλησε να αυξήσει προοδευτικά τον λόγο, αφού αρχίζει από τα κατώτερα ανεβαίνει προς τα ανώτερα. Αυτό δηλαδή το οποίο έθεσε τελευταίο, όταν παρουσίασε την τάξη των χαρισμάτων, δηλαδή το χάρισμα των γλωσσών, αυτό τώρα αριθμεί πρώτο, καθότι όπως είπα ανεβαίνει λίγο-λίγο.

ΛΗΤΗ, ΣΤ' ΩΡΑ, ΚΗΡΥΓΜΑ, 29-6-2023

ΛΗΤΗ, ΣΤ' ΩΡΑ, ΚΗΡΥΓΜΑ, 29-6-2023

https://www.youtube.com/live/ruOFIO4h2Vg?feature=share

Ἔκκληση τοῦ Καθηγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Βίσοκι Ντέτσανι Ἀρχιμανδρίτη Σάββα γιά εἰρήνη στό Κοσσυφοπέδιο

Έκκληση για ειρήνη στο Βόρειο Κοσσυφοπέδιο και αυτοσυγκράτηση προς όλες τις εμπλεκόμενες πλευρές απευθύνει ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Βίσοκι Ντέτσανι Αρχιμανδρίτης Σάββας Τζάντζιτς εν μέσω της έκρυθμης κατάστασης που επικρατεί στην περιοχή.

Η αντιπαράθεση ανάμεσα στο Βελιγράδι την Πρίστινα έχει κλιμακωθεί εκ νέου τις τελευταίες ημέρες όταν την περασμένη Παρασκευή Σερβικό δικαστήριο διέταξε την παράταση της κράτησης και τη διεξαγωγή έρευνας για τρεις αστυνομικούς από το Κοσσυφοπέδιο που συνελήφθησαν σε μεθοριακή περιοχή υπό αμφιλεγόμενες συνθήκες. Η Πρίστινα ισχυρίζεται πως οι τρεις αστυνομικοί συνελήφθησαν εντός του εδάφους του Κοσσυφοπεδίου από Σέρβους αστυνομικούς που διέσχισαν τα σύνορα, ενώ από την πλευρά του το Βελιγράδι υποστηρίζει πως συνελήφθησαν εντός της Σερβίας.

Η κράτηση των αστυνομικών είναι το πιο πρόσφατο σε μια σειρά περιστατικών που οδήγησαν σε αναταραχή στην περιοχή και προκάλεσαν ανησυχίες για επανάληψη της βίας ανάμεσα στη Σερβία και στο Κόσοβο.

«Με βαθιά ανησυχία, καλούμε επειγόντως όλες τις εμπλεκόμενες πλευρές να διασφαλίσουν τον χειρισμό των φλεγόντων ζητημάτων στο Βόρειο Κοσσυφοπέδιο με ειρηνικά μέσα. Εκφράζουμε την ειλικρινή θλίψη μας για όσους υπέστησαν τραυματισμούς ή οποιαδήποτε μορφή κακοποίησης τις τελευταίες εβδομάδες, ενέργειες τις οποίες καταδικάζουμε απερίφραστα», αναφέρει αρχικά ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Βίσοκι Ντέτσανι σε μήνυμα που εξέδωσε με αφορμή την κλιμάκωση της έντασης και προσθέτει:

Ὁ Ὕμνος τῆς Ἀγάπης. Παναγιώτης Τρεμπέλας

Ο ΥΜΝΟΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

Α΄ προς Κορινθίους, κεφ. ΙΓ΄, εδάφια 1-8

1 Ἐάν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον. 2 Καὶ ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ εἰδῶ τὰ μυστήρια πάντα καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν, καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν, ὥστε ὄρη μεθιστάνειν, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐδέν εἰμι. 3 Καὶ ἐὰν ψωμίσω πάντα τὰ ὑπάρχοντά μου, καὶ ἐὰν παραδῶ τὸ σῶμά μου ἵνα καυθήσωμαι, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐδὲν ὠφελοῦμαι. 4 ῾Η ἀγάπη μακροθυμεῖ, χρηστεύεται, ἡ ἀγάπη οὐ ζηλοῖ, ἡ ἀγάπη οὐ περπερεύεται, οὐ φυσιοῦται, 5 οὐκ ἀσχημονεῖ, οὐ ζητεῖ τὰ ἑαυτῆς, οὐ παροξύνεται, οὐ λογίζεται τὸ κακόν, 6 οὐ χαίρει ἐπὶ τῇ ἀδικίᾳ, συγχαίρει δὲ τῇ ἀληθείᾳ· 7 πάντα στέγει, πάντα πιστεύει, πάντα ἐλπίζει, πάντα ὑπομένει. 8 Ἡ ἀγάπη οὐδέποτε ἐκπίπτει.

Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παν. Τρεμπέλα

1 Εάν υποθέσουμε ότι μιλώ τις γλώσσες των ανθρώπων και των αγγέλων, δεν έχω όμως αγάπη, μοιάζω με τον άψυχο χαλκό που βουίζει όταν τον χτυπούν ή με το κύμβαλο που βγάζει θορυβώδη ήχο χωρίς κάποια σημασία. 2 Κι αν έχω το χάρισμα της προφητείας και γνωρίζω όλα τα μυστικά σχέδια των βουλών του Θεού και έχω όλη τη γνώση που μπορεί να αποκτήσει ο άνθρωπος, κι αν έχω όλη την πίστη, ώστε να μετακινώ ακόμη και βουνά, δεν έχω όμως αγάπη, δεν είμαι τίποτε.

Πανάξιος ὁ Πάφου!

Δὲν προσῆλθεν εἰς τὸ συλλείτουργον διὰ τὸν Ἀπ. Βαρνάβαν, ἐπειδὴ ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Κύπρου θὰ ἐμνημόνευε τὸν καθηρημένον καὶ ἀφωρισμένον ἐπικεφαλῆς τῶν ἀχειροτονήτων ψευδοκιέβου Ἐπιφάνιον τῆς Οὐκρανίας. Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος ἔπειτα ἐδήλωσεν εἰς ὅλα τὰ μέσα ἐνημερώσεως:

«Εἶναι ἕνα θέμα γιὰ τὸ ὁποῖο τὸν ἴδιο πρέπει νὰ ἐρωτήσετε. Ὅταν δέχθηκε τὴ χειροτονία ποιὸν ἐμνημονεύσαμε; Δὲν ἐμνημονεύσαμε πάλι τὸν Ἐπιφάνιο; Εἶναι κάτι τὸ... ὁποῖον δυσ­τυχῶς φαίνεται νὰ ἐξελίσσεται ὡς ἕνα πρόβλημα στὴν Ἐκκλησία τῆς Κύπρου. Εἶμαι ὅμως ἀποφασισμένος νὰ θέσω τέρμα σὲ αὐτὸ τὸ θέμα καὶ εἶμαι σίγουρος ὅτι ἡ συντριπτικὴ πλειοψηφία τῆς Ἱερᾶς Συνόδου στέκεται παρὰ τὸ πλευρό μας. Εἶναι παιδαριῶδες νὰ μὴ συλλειτουργεῖ, ἐνῷ δέχθηκε τὴν χειροτονία. Θὰ πρέπει νὰ πάρει τὰ μηνύματα καὶ ἀπὸ τὸν κόσμο καὶ ἀπὸ ὅλους ἐμᾶς. Εἶμαι ἀποφασισμένος ὅμως νὰ μὴν ἀφήσω νὰ ἐξελιχθεῖ ἕνα σχίσμα στὴν Ἐκκλησία τῆς Κύπρου»

Ὁ κόσμος ὑπάρχει χάρη στίς προσευχές τῶν Ἁγίων...

https://proskynitis.blogspot.com/2023/06/blog-post_50.html

Ἡ φρικτὴ ὥρα του θανάτου και ποῦ θὰ πορευθοῦμε μετά, Ἁγ. Νικοδήμου, Σύντομες μελέτες, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

 

ΚΗΡΥΓΜΑ_Ἡ φρικτὴ ὥρα του θανάτου και ποῦ θὰ πορευθοῦμε μετά, Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορειτου-Πνευματικὰ γυμνάσματα, Σύντομες μελέτες, 28-6-2023,

 Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

ΑΓΡΥΠΝΊΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΌΛΩΝ ΠΕΤΡΟΥ ΚΑΙ ΠΑΥΛΟΥ, 28-6-2023

ΑΓΡΥΠΝΊΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΌΛΩΝ ΠΕΤΡΟΥ ΚΑΙ ΠΑΥΛΟΥ, 28-6-2023 

https://www.youtube.com/live/Ss18ec2QuqI?feature=share

Οἱ πονηρὲς ἐνέργειες φεύγουν μὲ μετάνοια καὶ ἐξομολόγηση , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου (ἀπόσπασμα)

 

Τὸ φαγητὸ ποὺ φτιάχνεται μὲ προσευχὴ ἁγιάζεται καί μεταδίδει ἁγιασμό , (Ἁγίου Παϊσίου)

 

Εἰς τόν Ἅγιον Ἀπόστολον Παῦλον. Ὁμιλία Β. Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος

ΙΕΡΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ, ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΓΙΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟΝ ΠΑΥΛΟΝ

ΟΜΙΛΙΑ Β΄

Τι τέλος πάντων είναι ο άνθρωπος και πόση είναι η ευγένεια της δικής μας φύσης και πόσο ικανό στην αρετή είναι αυτό το ον, μας το έδειξε περισσότερο από όλους τους ανθρώπους ο Παύλος. Και τώρα σηκώνεται από εκεί που έχει φτάσει και με καθαρή φωνή προς όλους εκείνους που κατηγορούν τη φύση μας απολογείται για χάρη του Κυρίου, προτρέπει την αρετή, κλείνει τα αναίσχυντα στόματα των βλάσφημων και αποδεικνύει ότι δεν είναι μεγάλη η διαφορά ανάμεσα στους αγγέλους και στους ανθρώπους αν θέλουμε να προσέχουμε τον εαυτό μας· γιατί χωρίς να έχει άλλη φύση, ούτε να έχει λάβει άλλη ψυχή, ούτε να κατοικήσει σε άλλο κόσμο, αλλά αν και ανατράφηκε στην ίδια γη και τόπο με τους ίδιους νόμους και συνήθειες ξεπέρασε όλους τους ανθρώπους, οι οποίοι έζησαν από τότε που έγιναν οι άνθρωποι.

Πού είναι λοιπόν εκείνοι που λένε ότι είναι δύσκολο πράγμα η αρετή και εύκολο η κακία; Γιατί ο Παύλος τούς αντικρούει λέγοντας: «Τὸ γὰρ παραυτίκα ἐλαφρὸν τῆς θλίψεως ἡμῶν καθ᾿ ὑπερβολὴν εἰς ὑπερβολὴν αἰώνιον βάρος δόξης κατεργάζεται ἡμῖν (:Και ξανανιώνει η ψυχή μας, διότι οι θλίψεις μας, πολύ γρήγορα περνούν και είναι γι’ αυτό ελαφρές, ετοιμάζουν σε υπερβολικά μεγάλο βαθμό αιώνιο βάρος δόξα σε εμάς)»[Β΄Κορ. 4,17], εάν όμως τέτοιες θλίψεις περνούν εύκολα, πολύ περισσότερο οι φυσικές ηδονές. Και δεν είναι μόνο αυτό το αξιοθαύμαστό του, ότι δηλαδή από πολλή προθυμία δεν αισθανόταν τους κόπους του για την αρετή, αλλά ότι ασκούσε αυτήν χωρίς αμοιβή.

Εμείς βέβαια δεν υπομένουμε κόπους για αυτήν, αν και υπάρχουν αμοιβές. Εκείνος όμως και χωρίς τα έπαθλα την επιζητούσε και την αγαπούσε, και εκείνα που θεωρούνταν ότι είναι εμπόδιά της τα ξεπερνούσε με κάθε ευκολία. Και δεν επικαλέστηκε ούτε την αδυναμία του σώματος, ούτε τις δύσκολες περιστάσεις, ούτε την τυραννίδα της φύσης, ούτε τίποτε άλλο. Αν και είχε αναλάβει μεγαλύτερη φροντίδα από τους στρατηγούς και όλους τους άρχοντες της γης, αλλά όμως κάθε μέρα ήταν ακμαίος, και ενώ οι κίνδυνοί του επαυξάνονταν, διέθετε νεανική προθυμία. Για να δείξει αυτό ακριβώς έλεγε: «Ἓν δέ, τὰ μὲν ὀπίσω ἐπιλανθανόμενος τοῖς δὲ ἔμπροσθεν ἐπεκτεινόμενος κατὰ σκοπὸν διώκω ἐπὶ τὸ βραβεῖον τῆς ἄνω κλήσεως τοῦ Θεοῦ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ (:Ενώ όμως εγώ γνωρίζω να υποφέρω τη στέρηση, εσείς κάνατε πράξη καλή και αξιέπαινη που μου συμπαρασταθήκατε και γίνατε συμμέτοχοι στη θλίψη μου)»[Φιλιπ.3,14]. Και ενώ περίμενε τον θάνατο, καλούσε σε συμμετοχή σε αυτή λέγοντας: «Τὸ δ᾿ αὐτὸ καὶ ὑμεῖς χαίρετε καὶ συγχαίρετέ μοι (:Ακριβώς λοιπόν το ίδιο να κάνετε και εσείς. Μη λυπάστε καθόλου. Αλλά να χαίρεστε για την πίστη σας, και να χαίρεστε μαζί μου για το μαρτύριό μου)»[Φιλιπ.2,18].

Εἰς τόν Ἄγιον Ἀπόστολον Παῦλον. Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος

ΙΕΡΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ, ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΓΙΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟΝ ΠΑΥΛΟΝ

ΟΜΙΛΙΑ Α΄

Δεν θα έσφαλλε κανένας αν ονόμαζε την ψυχή του αποστόλου Παύλου λιβάδι αρετών και κήπο πνευματικό. Τόσο πολύ ακτινοβολούσε από χάρη και έδειχνε την πίστη της ψυχής του αντάξια αυτής της χάρης. Επειδή λοιπόν έγινε σκεύος εκλογής και καθάρισε καλά τον εαυτό του, εκεί εκχυθεί σε αυτόν πλούσια η δωρεά του αγίου Πνεύματος. Γι’ αυτό μας χάρισε και τους θαυμαστούς ποταμούς, όχι μόνο τέσσερις κατά την πηγή του παραδείσου[:οι τέσσερις ποταμοί που πότιζαν τον παράδεισο ήταν οι Φισών, Γηών, Τίγρης και Ευφράτης· Γέν.2,10-14], αλλά πολύ περισσότερους που ρέουν καθημερινά και δεν ποτίζουν τη γη αλλά τις ψυχές των ανθρώπων που τις διεγείρουν στην καρποφορία της αρετής.

Ποιος λοιπόν λόγος είναι ικανός να εξυμνήσει τα κατορθώματά του; Και ποια γλώσσα θα μπορέσει να πλησιάσει τα εγκώμιά του; Γιατί όταν όλα τα ανθρώπινα αγαθά τα έχει συγκεντρωμένα μια ψυχή, και όλα σε υπερβολικό βαθμό και όχι μόνο τα καλά των ανθρώπων, αλλά και των αγγέλων, πώς θα ξεπεράσουμε το μέγεθος των εγκωμίων; Δεν θα σιωπήσουμε βέβαια γι’ αυτό, αλλά γι’ αυτό, γι’ αυτό ακριβώς θα μιλήσουμε. Γιατί και αυτό είναι το καλύτερο είδος εγκωμίου, το να ξεπερνά δηλαδή των μέγεθος των κατορθωμάτων κατά πολύ την ευχέρεια του λόγου, και η ήττα είναι για εμάς λαμπρότερη από άπειρες νίκες.

Από πού λοιπόν θα ήταν κατάλληλο να αρχίσουμε τους επαίνους; Από πού αλλού, παρά από αυτό πρώτα, να αποδείξουμε ότι έχει όλα τα καλά; Γιατί είτε οι προφήτες έδειξαν κάτι σημαντικό είτε οι πατριάρχες, είτε οι δίκαιοι είτε οι απόστολοι είτε οι μάρτυρες, όλα αυτά μαζί τα έχει συγκεντρωμένα ο Παύλος σε τόσο υπερβολικό βαθμό, που κανένας από αυτούς δεν είχε και όποιο καλό είχε από αυτούς ο καθένας ξεχωριστά, το είχε αυτός.

Πρόσεξε λοιπόν· πρόσφερε θυσία ο Άβελ και από εδώ ανακηρύσσεται αγαθός· όμως, εάν φέρεις ενώπιόν μας την θυσία του Παύλου, τόσο ανώτερη παρουσιάζεται από εκείνη όσο ο ουρανός από την γη. Ποια λοιπόν θυσία θέλετε να πω; Γιατί δεν είναι μόνο μια. Γιατί πραγματικά θυσίαζε τον εαυτό του καθημερινά και έκανε μάλιστα διπλή αυτή την προσφορά, πρώτα πεθαίνοντας καθημερινά και ύστερα φέρνοντας τη νέκρωση στο σώμα του· γιατί διαρκώς ήταν αντιμέτωπος με κινδύνους και διαρκώς θυσιαζόταν με τη θέλησή του, και νέκρωσε έτσι τη φύση της σάρκας, ώστε να μην είναι κατώτερος από τα θυσιαζόμενα σφάγια, αλλά και πολύ ανώτερος· γιατί δεν πρόσφερε βόδια και πρόβατα, αλλά θυσίαζε διπλά τον εαυτό του κάθε μέρα. Γι’ αυτό και είχε το θάρρος να πει: «Ἐγὼ γὰρ ἤδη σπένδομαι, καὶ ὁ καιρὸς τῆς ἐμῆς ἀναλύσεως ἐφέστηκε (:Να αγρυπνείς και να κοπιάζεις, διότι εγώ τώρα χύνω το αίμα μου ως σπονδή και θυσία στον Θεό· και ο καιρός της αναχωρήσεώς μου από τον κόσμο αυτό είναι πολύ κοντά)»[Β΄ Τιμ. 4,6], καλώντας σπονδή το δικό του αίμα.

Ὁμιλία στήν ἑορτή τῶν κορυφαίων Ἀποστόλων Πέτρου καί Παύλου (Ἅγ. Γρηγόριος Παλαμᾶς)

Περίληψη 28ης Ομιλίας, στην περικοπή Ματθ. 16,13-19. 

Οι δύο απόστολοι είναι λαμπροί φωστήρες, λαμπρύνοντας την Εκκλησία με τη συνάντησή τους κατά την εορτή της 29ης Ιουνίου, η οποία δεν προκαλεί έκλειψη, αλλά έκλαμψη. Υπενθυμίζοντας τις πράξεις τους τίποτε δεν προσθέτομε στα αγαθά τους, αλλ’ αυξάνομε αντίθετα τα δικά μας αγαθά. Κεντρικό σημείο της ομιλίας είναι η περιγραφή της αντιθετικής κινήσεως του πειρασμού και της μετάνοιας. Ο πειραστής έπεισε τον Πέτρο να επιδιώκει περισσότερο ζήλο από τον αναγκαίο, αλλ’ ενώ αυτός έφθασε στο σημείο όπου αρχίζει η πτώση, νίκησε τον πειραστή με την αυτοκατάγνωση, την αυτο­κριτική του. Κατέστη υπόδειγμα ειλικρινούς μετάνοιας για την πτώση του στην άρνηση του Χριστού και πατέρας του γένους των θεοσεβών. Ο Παύλος πάλι με τη μετάνοιά του για την καταδίωξη της χριστιανικής πίστεως και την μετέπειτα δραστηριότητά του κατέστη υπόδειγμα καρτερίας. Οι δύο απόστολοι είναι ισάξιοι σε λαμπρότητα, γι’ αυτό και η Εκκλησία «μίαν και την αυτήν αμφοτέροις νέμει τιμήν».

ΕΚΦΩΝΗΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΚΑΙ ΚΟΡΥΦΑΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΠΕΤΡΟΥ ΚΑΙ ΠΑΥΛΟΥ1.

 Η μνήμη καθενός από τους αγίους ερχόμενη κατά την εόρτιο ημέρα αυτής, είναι κοινή αφορμή ευφρο­σύνης και στα πλήθη και στις πό­λεις και στους πολίτες και στους πολιτάρχες και γίνεται πρόξενος μεγάλης ωφέλειας σε όλους τους εορτάζοντες. Γιατί λέγει ο σοφός Σο­λομών «η μνήμη του δικαίου συνο­δεύεται από εγκώμια, και όταν εγκωμιάζεται ο δίκαιος ευφραίνονται οι λαοί» (Παροιμ. 10, 7).

Εἰς τό Γενέθλιόν του Τιμίου, Ἐνδόξου, Προφήτου καί Βαπτιστοῦ Ἰωάννου

Λόγοι καί ὁμιλίες

Ἅγιου Λουκᾶ Κριμαίας

Ἔκδ. ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ

Στήν ἱστορία τοῦ ἀνθρωπίνου γένους ὑπάρχουν μόνο δύο σημαντικά γεγονότα, τά ὁποῖα ὁ Θεός τά ἀναγγέλλει μέσω τοῦ Ἀρχαγγέλου Γαβριήλ. Καί αὐτά εἶναι ἡ Γέννηση τοῦ Προαιώνιου Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ κατά σάρκα καί ἡ γέννηση τοῦ Προδρόμου καί Βαπτιστοῦ τοῦ Ἰωάννου, τοῦ μείζονος «ἐν γεννητοῖς γυναικῶν» (Ματθ. 11, 11), σύμφωνα μέ τό λόγο τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ. Τήν γέννηση τοῦ Προδρόμου ἀκολουθεῖ καί τό θαῦμα τῆς λύσεως τῆς γλώσσας τοῦ πατέρα του Ζαχαρία, τήν ὁποία ἔδεσε ὁ Ἀρχάγγελος γιατί δέν…πίστεψε στά λόγια του.

Ἡ γέννησή του δοξάστηκε μέ τόν προφητικό λόγο τοῦ Ζαχαρία, ὁ ὁποῖος εἶπε: «Καὶ σύ, παιδίον, προφήτης ὑψίστου κληθήσῃ·προπορεύσῃ γὰρ πρὸ προσώπου Κυρίου ἑτοιμάσαι ὁδοὺς αὐτοῦ, τοῦ δοῦναι γνῶσιν σωτηρίας τῷ λαῷ αὐτοῦ, ἐν ἀφέσει ἁμαρτιῶν αὐτῶν διὰ σπλάγχνα ἐλέους Θεοῦ ἡμῶν, ἐν οἷς ἐπεσκέψατο ἡμᾶς ἀνατολὴ ἐξ ὕψους ἐπιφᾶναι τοῖς ἐν σκότει καὶ σκιᾷ θανάτου καθημένοις, τοῦ κατευθῦναι τοὺς πόδας ἡμῶν εἰς ὁδὸν εἰρήνης» (Λουκ. 1, 76-79).

Ὅλη ἡ ζωή τοῦ Προδρόμου ἦταν μία ζωή ἀσυνήθιστη. Γιά τά παιδικά του χρόνια γνωρίζουμε μόνο αὐτό, τό ὁποῖο μᾶς λέει ὁ εὐαγγελιστής Λουκᾶς, ὅτι δηλαδή, «ηὔξανε καὶ ἐκραταιοῦτο πνεύματι, καὶ ἦν ἐν ταῖς ἐρήμοις ἕως ἡμέρας ἀναδείξεως αὐτοῦ πρὸς τὸν ᾿Ισραήλ» (Λουκ. 1, 80).

Εἶδα τή μητέρα σου νά βρίσκεται στό μοναστήρι τῆς Σίψας μέσα σε φῶς!”

«Ονομάζομαι Βασιλείου Μαρία καί εἶμαι ἀπό τά Τρίκαλα.

Το 1977 ἡ μητέρα μου νοσηλευόταν στο νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ, λόγῳ νεφρικῆς ἀνεπάρκειας. Παρόλο πού ἔπαιρνε πολλά υγρά, δέν ἔβγαζε καθόλου ούρα. Στόν ἴδιο θάλαμο με ἐμᾶς νοσηλευόταν και μία κοπέλα από τη Δράμα.

Ένα βράδυ μᾶς εἶπαν οι γιατροί ὅτι ἡ μητέρα μας τελειώνει. Γύρω στις τρεῖς τό πρωί ἡ κοπέλα αὐτή ἔκανε παράκληση στον Όσιο Γεώργιο Καρσλίδη. Μόλις τελείωσε, μέ φώναξε καί μοῦ εἶπε:

28 Ἰουνίου. Ἀνακομιδὴ τῶν ἱερῶν λειψάνων Κύρου καὶ Ἰωάννου τῶν ἀναργύρων (412). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Τετ. δ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Ῥωμ. ια΄ 2-12).

Ρωμ. 11,2          οὐκ ἀπώσατο ὁ Θεὸς τὸν λαὸν αὐτοῦ ὃν προέγνω. ἢ οὐκ οἴδατε ἐν Ἠλίᾳ τί λέγει ἡ γραφή, ὡς ἐντυγχάνει τῷ Θεῷ κατὰ τοῦ Ἰσραὴλ λέγων;

Ρωμ. 11,2                  Οχι, δεν απέρριψε ο Θεός τον λαόν του, τον οποίον είχε προγνωρίσει και εκλέξει. Η δεν γνωρίζετε και δεν ενθυμείσθε τι λέγει η Γραφή εις την ιστορίαν του Ηλία; Οτι δηλαδή ο Ηλίας προσεύχεται προς τον Θεόν εναντίον του Ισραηλιτικού λαού λέγων·

Ρωμ. 11,3          Κύριε, τοὺς προφήτας σου ἀπέκτειναν καὶ τὰ θυσιαστήριά σου κατέσκαψαν, κἀγὼ ὑπελείφθην μόνος, καὶ ζητοῦσι τὴν ψυχήν μου.

Ρωμ. 11,3                   “Κυριε, οι Ισραηλίται εφόνευσαν τους προφήτας σου, εκρήμνισαν και κατέσκαψαν τα θυσιαστήριά σου, εγώ δε απέμεινα πλέον μόνος και ζητούν αυτοί να μου πάρουν την ζωήν!”.

Ἡ «μονάδα παραπληροφόρησης γιά τόν κορωνοϊό» ἐπικοινωνοῦσε «ἀνά ὥρα» μέ ἑταιρεῖες τεχνολογίας, ὅπως ἀποκαλύπτει ἡ ἐπικεφαλής της

Μετάφραση για την ΕΝΩΜΕΝΗ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ

Η Sarah Connolly αποκαλύπτεται σήμερα ως η επικεφαλής της μυστικής κυβερνητικής μονάδας που επισήμαινε τους επικριτές της πολιτικής του εγκλεισμού και της πανδημίας

Μια μυστική κυβερνητική μονάδα για τον Covid που κατηγορήθηκε ότι προσπαθούσε να καταστείλει την ελευθερία του λόγου κατά τη διάρκεια της πανδημίας βρισκόταν σε “ωριαία” επαφή με εταιρείες μέσων κοινωνικής δικτύωσης, όπως αποκάλυψε η αξιωματούχος που ήταν υπεύθυνη για την επιχείρηση. Η δημόσια υπάλληλος -η οποία, όπως ξέρουμε πλέον, ονομάζεται Sarah Connolly- είπε ότι μία από τις κύριες λειτουργίες της Μονάδας Κατά της Παραπληροφόρησης (CDU) ήταν η “διαβίβαση πληροφοριών” σε εταιρείες όπως το Facebook και το Twitter για να “ενθαρρύνει… την άμεση διαγραφή” αναρτήσεων.

Η Telegraph αποκάλυψε νωρίτερα αυτό το μήνα ότι η CDU συνεργάστηκε με εταιρείες μέσων κοινωνικής δικτύωσης σε μια προσπάθεια να περιορίσει τη συζήτηση για αμφιλεγόμενες πολιτικές εγκλεισμού κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Χθες το βράδυ ο David Davis, ο πρώην Συντηρητικός υπουργός του Υπουργικού Συμβουλίου -τα σχόλια του οποίου καταγράφηκαν από τη Μονάδα- ζήτησε να κλείσει η CDU και να τεθεί υπό διερεύνηση από μια κοινοβουλευτική επιτροπή. Είπε ότι “η πιο παρανοϊκή πτέρυγα της κυβέρνησης παρεμβαίνει στη δημοκρατική διαδικασία” και ότι απαιτείται κοινοβουλευτική έρευνα με τον “μεγαλύτερο συνδυασμό ισχύος, πρόσβασης και ταχύτητας”.

Ξεχωριστά, το BBC -το οποίο συμμετείχε σε κυβερνητικές συνεδριάσεις στις οποίες συζητήθηκε η λεγόμενη παραπληροφόρηση- κατηγορήθηκε ότι λειτουργούσε ως “ο ενημερωτικός βραχίονας της κυβέρνησης” κατά τη διάρκεια της πανδημίας, καθώς οι δημοσιογράφοι ανέφεραν ότι δέχονταν χλευασμούς εάν προσπαθούσαν να δώσουν φωνή στους σκεπτικιστές του εγκλεισμού.

Αποκαλύφθηκε η επικεφαλής της CDU

Η ταυτότητα του επικεφαλής της CDU ήταν ένα μυστήριο, αλλά μπορεί τώρα να αποκαλυφθεί ότι η κυρία Connolly, μια δημόσια υπάλληλος καριέρας, υπήρξε επικεφαλής καθ’ όλη την πανδημία, και παραμένει. Εργάστηκε στο παρελθόν σε αντιτρομοκρατικές πολιτικές για το Υπουργείο Εσωτερικών, αλλά είχε ήδη ενταχθεί στο Τμήμα Πολιτισμού, Μέσων και Αθλητισμού (DCMS) όταν άρχισε να παρακολουθεί την παραπληροφόρηση για τον Covid υπό την ηγεσία του Oliver Dowden. Δεν είναι σαφές εάν άλλοι αξιωματούχοι, υψηλότερα ιστάμενοι, συμμετείχαν στη CDU. Υπάρχουν αυξανόμενες εικασίες ότι η Μονάδα μπορεί να έχει συνδέσμους με τις υπηρεσίες πληροφοριών, αλλά η κυβέρνηση έχει επανειλημμένα αρνηθεί να δώσει συγκεκριμένες λεπτομέρειες σχετικά με αυτό για λόγους “εθνικής ασφάλειας”.

Τί λένε μεγάλοι Ρουμάνοι πνευματικοί γιά τήν ἐξομολόγηση καί τή θεία κοινωνία. Μέρος Β

Ιερομόναχος Διονύσιος (Ιγνάτ)

Το πρώτο μέρος ΕΔΩ

Ο Ιερομόναχος Διονύσιος (Ιγνάτ), ο οποίος έζησε στο Άγιον Όρος 78 χρόνια σε αυστηρά μοναστικά κατορθώματα, διδάσκει σχετικά μ’ αυτό ως εξής: «Να μην τολμήσει κανείς να πάει στη θεία κοινωνία χωρίς να εξομολογηθεί... Να μην πούμε: "Λοιπόν, εντάξει, το ότι έφαγα, ήπια, κοιμήθηκα και ό,τι άλλο έκανα, δεν είναι τίποτα. Θα πάω να κοινωνήσω", όπως ακούω να κάνουν οι παπικοί, γιατί η λειτουργία τους διαρκεί περισσότερο. Οι καθολικοί λένε αυτό: "Πεινούσαμε και γι αυτό φάγαμε το πρωί. Φάγαμε, καπνίσαμε κι ένα τσιγάρο... τώρα ας πιούμε κι ένα φλιτζάνι καφέ για να χαρούμε. Ναι, αλλά η λειτουργία δεν έχει τελειώσει ακόμα στην εκκλησία! Πάμε και να κοινωνήσουμε", και πηγαίνουν και κοινωνούν. Λοιπόν, αυτό είναι προετοιμασία;.. Δεν μπορώ να φανταστώ, πώς το επιτρέπουν αυτό οι καθολικοί. Βλέπεις, λένε ότι το φαγητό είναι ένα πράγμα, και η κοινωνία άλλο πράγμα, είναι πνευματική τροφή. Ό, τι κι αν ήταν, εάν δεν υπάρχει προετοιμασία, είναι θάνατος…

Ας μην παρεκκλίνουμε από τους κανόνες, όσο το δυνατόν περισσότερο. Ο εξομολογητής μπορεί να είναι συγκαταβατικός, αλλά όχι με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορεί να δικαιολογηθεί με το: "αυτό δεν είναι τίποτα, εκείνο τίποτα, όλα δεν είναι τίποτα", γιατί σε αυτή την περίπτωση θα καταστρέψουμε τον εαυτό μας»[1].

Ο ιερέας Γκεόργκι Κάλτσου, επίσης κρατούμενος των κομμουνιστικών φυλακών, ορθά εφιστά την προσοχή σε αυτό το σημείο: αν δεν υπάρχει εξομολόγηση, τότε ο καθένας μπορεί να πλησιάσει το Άγιο Δισκοπότηρο, ακόμη και αβάπτιστοι, ακόμη και εκείνοι που ασχολούνται με την ιεροσυλία, λαμβάνοντας τη Θεία Κοινωνία για να την φτύσουν και στη συνέχεια να την χρησιμοποιήσουν για τους δικούς τους άθλιους σκοπούς – για μαγεία κ.τ.λ. «Και από πού πρέπει να γνωρίζει ένας ιερέας:, – γράφει ο πατήρ Γκεόργκι – ότι οι άνθρωποι προσέρχονται με αληθινό σεβασμό και πίστη, αφού δεν γνωρίζει την ψυχή τους; Και πώς μπορεί να γνωρίζει την ψυχή τους, αν δεν τους εξομολογήσει;.. Αυτοί οι υπηρέτες του διαβόλου, με ψέματα και εξαπάτηση για επιδίωξη του κέρδους, προσποιούνται ότι είναι ευσεβείς, ακόμη και άνθρωποι της εκκλησίας, που έρχονται από καιρό σε καιρό στη θεία λειτουργία. Εξάγεται... ότι ο ιερέας, βλέποντας την ευσεβή εμφάνισή τους, πρέπει αμέσως να τους δώσει τη Θεία Κοινωνία, ακόμα κι αν δεν εξομολογούνται»[2].

Πορίσματα τῆς ἡμερίδος «Στόν ἀπόηχο τῆς λειτουργικῆς ἀναγέννησης: Ἀναταράξεις στή θεία Λατρεία»

Ἡ ἡμερίδα «Στόν ἀπόηχο τῆς λειτουργικῆς ἀναγέννησης: Ἀναταράξεις στή θεία Λατρεία» πραγματοποιήθηκε στήν αἴθουσα τοῦ Πολεμικοῦ Μουσείου στίς 11 Ἰουνίου 2023 καί ὧρες 5-9 μ.μ. μέ τή συμμετοχή ἐκλεκτῶν εἰσηγητῶν. Μετά τίς εἰσηγήσεις καί τή συζήτηση πού ἀκολούθησε έξήχθησαν τά ἀκόλουθα πορίσματα.

1. Ἡ θεία Λατρεία τό ὀρθόδοξο δόγμα καί τό εὐαγγελικό ἦθος ἀλληλοπεριχωροῦνται καί ἀλληλοεξαρτῶνται. Ὁ ἄνθρωπος πού δέν ἔχει καθαρθῆ ἀπό τά πάθη δέν μπορεῖ νά φανερώσει οὔτε γνήσιο λατρευτικό βίωμα οὔτε ἀκίβδηλο δόγμα. Ὁ θεσμός τῆς Ἐκκλησίας συγκροτεῖται ἀδιασάλευτος καί ἡ ἑνότητά της παραμένει ἀδιάρρηκτη μέ τήν Χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί διά τῆς πιστότητάς μας σέ ὅ,τι παρελάβαμε στήν Ἐκκλησία, τήν Ὀρθοδοξία, τήν ἐκκλησιαστική τάξη, τό λειτουργικό ἦθος, τήν ποιμαντική, τήν ἱεραποστολή, τή μοναχική ζωή, τούς ἱερούς κανόνες, τήν ἐκκλησιολογική εὐστάθεια καί τήν ἐκκλησιαστική εὐταξία.

2. Ὁ ἅγιος Νικήτας ὁ Στηθᾶτος, μαθητής τοῦ Ὁσίου Συμεὼν τοῦ Νέου Θεολόγου ἐκφράζοντας τό ὀρθόδοξο λατρευτικό ἦθος διδάσκει ὅτι ὑπάρχουν διακριτές τάξεις τῶν κληρικῶν, τῶν μοναχῶν, καί τῶν λαϊκῶν καί κάθε μέλος τῆς Ἐκκλησίας δέν πρέπει νά ὑπερβαίνει τήν τάξη καί τά ὅριά του. Σέ ἀντίθεση μέ τήν ἀπαίτηση τῶν συγχρόνων σοφῶν νά βλέπουν καί νά ἀκοῦνε τά μυστικῶς τελούμενα στό Ἅγιο Βῆμα ὑπενθύμισε ὅτι σύμφωνα μέ τούς Ἱερούς Κανόνες ἀπαγορεύεται ἡ εἴσοδος τῶν λαϊκῶν σ΄ αὐτό καί ὅτι ὁ Χριστός μόνο στούς ἁγίους Ἀποστόλους παρέδωσε στό ὑπερῶο τό Μυστήριο τῆς Θ. Εὐχαριστίας καί μόνο τρεῖς Ἀπόστολοι παρίσταντο στή θεία του Μεταμόρφωση. Ἡ ἀντιπαράθεση αὐτή τῆς μυστικῆς Θεολογίας μέ τόν ὀρθολογισμό, ἡ ὁποία προκύπτει ἀπό τά ἔργα τοῦ ἁγίου Νικήτα, ὡς ἁγιοπατερική μαρτυρία, εἶναι πολύ χρήσιμη σήμερα, ὅπου σοφοί καθηγητές ὀπαδοὶ τῆς «λειτουργικῆς ἀναγεννήσεως» ἀπαιτοῦν τήν ἐκ μικροφώνου ἀνάγνωση τῶν εὐχῶν, τήν κατάργηση τοῦ τέμπλου, ἀκόμη καί τοῦ ἱεροῦ Βήματος.

Πάνω ἀπό τόν “ἄνθρωπο τῆς τεχνολογίας” δέν ὑπάρχει τίποτα!..

Αυτός ο πολιτισμός, αφού μας αφαίρεσε τα ρούχα μας, χώρισε τις οικογένειές μας, πήρε το φαγητό από το στόμα μας, τώρα προσπαθεί να αδειάσει την ψυχή.

Η τεχνολογική πρόοδος, ως τεχνολογία, δεν έχει τίποτα κακό• αλλά η λανθασμένη χρήση της προκαλεί μεγάλη ζημιά.

Η μεγαλύτερη ζημιά είναι ότι απομακρύνει τον Θεό από τον κόσμο, από την κοινωνία.

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΑΓ. ΑΝΑΡΓΥΡΩΝ,28-6-2023

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΑΓ. ΑΝΑΡΓΥΡΩΝ,28-6-2023 

https://www.youtube.com/live/gnug0p0Qkpo?feature=share

Κάνε τήν καρδιά σου μοναστήρι...

Κάνε τη καρδιά σου μοναστήρι. Χτύπα εκεί το σήμαντρο, κάλεσε εκεί για αγρυπνία, θυμίασε και ψιθύρισε ακατάπαυτα προσευχές. Ο Θεός είναι δίπλα σου!

Άγιος Λουκάς ο Ιατρός

https://proskynitis.blogspot.com/2023/06/blog-post_87.html

Ἡ ἑτοιμασία γιὰ τὸ θάνατο-Η κατάσταση του ἑτοιμοθάνατου, Ἁγ. Νικοδήμου, Σύντομες μελέτες, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

 ΚΗΡΥΓΜΑ_Ἡ ἑτοιμασία γιὰ τὸ θάνατο-Η κατάσταση του ἑτοιμοθάνατου, Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου-Πνευματικὰ γυμνάσματα, Σύντομες μελέτες, 27-6-2023, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Οἱ 3 μεγαλύτεροι ἐχθροὶ ποὺ μας σπρώχνουν σὲ ὅλα τὰ πάθη , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου (ἀπόσπασμα)

 

Ἡ τέλεια αὐταπάρνηση τῶν Ἁγίων/Μίμηση Χριστοῦ, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου (ἀπόσπασμα)

 

«Τοῦτο τὸ γένος ἐν οὐδενί δύναται ἐξελθεῖν εἰ μή ἐν προσευχῆ καὶ νηστεία» , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ἡ ἀξία τῆς σωτηρίας μας-Το ἀβέβαιο τοῦ θανάτου μας, Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου-Πνευματικὰ γυμνάσματα, Σύντομες μελέτες.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

 ΚΗΡΥΓΜΑ_Ἡ ἀξία τῆς σωτηρίας μας-Το ἀβέβαιο τοῦ θανάτου μας, Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου-Πνευματικὰ γυμνάσματα, Σύντομες μελέτες, 26-6-2023

Οἱ Ἅγιοι μεριμνοῦν γιὰ τὴ σωτηρία μας Στ' , Ἁγ. Νικοδήμου Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου (κήρυγμα)

 ΚΗΡΥΓΜΑ_Οἱ Ἅγιοι μεριμνοῦν γιὰ τὴ σωτηρία μας Στ'-Στὴν Κυριακὴ τῶν Ἁγίων Πάντων, Ἁγ. Νικοδήμου-Πνευματικά γυμνάσματα, Μελέτη 34η, 25-6-2023, Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου

«Μακάριοι οἱ κλαίοντες νῦν, ὅτι γελάσετε» (Λουκ. 6:21) , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 «Μακάριοι οἱ κλαίοντες νῦν, ὅτι γελάσετε» (Λουκ. 6:21) , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου (ἀπόσπασμα)

Ἡ ἐκπλήρωση μιᾶς ἀγαθῆς πράξης, εἰναι θέμα ἐξυπνάδας, μόρφωσης, ἤ φώτισης; , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Περὶ περιφρόνησης καὶ ἀντίστασης ἀπέναντι στὶς προσβολὲς τῶν λογισμῶν , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ὁ ἅγιος Παΐσιος ἀπέναντι στίς τιμές καί τούς ἐπαίνους (Ἱερομόναχος Ἰσαάκ)

Όταν ρωτούσαν τον Γέροντα Παΐσιο, αν υπερηφανεύεται μετά από τόσες τιμές, απαντούσε: «Τι να υπερηφανευθώ, όταν ξέρω ποιος είμαι; Και όταν σκεφθώ πόσα κιλά αίμα έχυσε ο Χριστός για μένα, πάει να μου φύγη το μυαλό».

Για το πλήθος των ανθρώπων που ερχόταν να τον δη, πίστευε: «Παρ’ όλο που είμαι ένα κολοκύθι, ο κόσμος ο πολύ διψασμένος έρχεται με λαχτάρα να δροσισθή, επειδή περιμένει να βρη καρπούζι».

Στενοχωριόταν επειδή είχε γίνει παντού γνωστός. Είπε εμπιστευτικά σε κάποιον: «Ο μεγαλύτερος εχθρός μου είναι το όνομά μου. Το μεγαλύτερο κακό μού το έχουν κάνει οι γνωστοί μου και οι φίλοι μου και όχι οι εχθροί μου. Αν ήξερα από την αρχή την εξέλιξή μου, θα πήγαινα στα Ιεροσόλυμα, θα γινόμουν κρυφά μοναχός, θα φορούσα ένα μαύρο παλτό και ένα σκούφο, θα είχα μαλλιά και γένεια. Κανείς δεν θάξερε ότι είμαι μοναχός, και θα κινούμουν αθόρυβα».

Ὁ πόλεμος κατά τῆς παραπληροφόρησης εἶναι στήν πραγματικότητα ἕνας πόλεμος κατά τῆς διαφορετικῆς γνώμης

Μετάφραση για την ΕΝΩΜΕΝΗ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ

Η παρακολούθηση των σκεπτικιστών του εγκλεισμού από το βρετανικό κράτος είναι μια προσβολή της δημοκρατίας.

Πρέπει να αποσύρουμε τη λέξη «παραπληροφόρηση», τον προφανή τρόμο των κυβερνήσεων, των ειδικών ρεπόρτερ του BBC και των ΜΚΟ παντού. Ή τουλάχιστον πρέπει να θυμόμαστε τι πραγματικά σημαίνει. Ο ορισμός της παραπληροφόρησης είναι «ψευδείς πληροφορίες που έχουν σκοπό να παραπλανήσουν». Μέχρι πρόσφατα, χρησιμοποιήθηκε σε μεγάλο βαθμό για να περιγράψει την προπαγάνδα που διοχετεύονταν από εχθρικά ξένα κράτη. Όμως, στον μεγάλο πανικό παραπληροφόρησης της εποχής μας, που πυροδοτήθηκε από τις εθνικές εξεγέρσεις του 2016 και εκτοξεύτηκε από την παράνοια της πανδημίας, η λέξη έχει καταλήξει να σημαίνει κάτι πολύ διαφορετικό μεταξύ των ελίτ. Έχει φτάσει να σημαίνει ενοχλητικά γεγονότα ή μια διαφορετική άποψη. Η αντιμετώπιση της παραπληροφόρησης είναι πλέον απλώς ένας ευφημισμός για δαιμονοποίηση και φίμωση της αντιγνωμίας.

Απλώς ρίξτε μια ματιά στις τελευταίες αποκαλύψεις σχετικά με την παρακολούθηση των σκεπτικιστών του εγκλεισμού από το βρετανικό κράτος κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Μια νέα επιτυχημένη έρευνα από την Telegraph και την οργάνωση για τα ανθρώπινα δικαιώματα Big Brother Watch περιγράφει τις σκιώδεις δραστηριότητες της «Μονάδας Κατά της Παραπληροφόρησης» (CDU), η οποία εξακολουθεί να λειτουργεί και ιδρύθηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού, Μέσων Ενημέρωσης και Αθλητισμού (DCMS). και η κλειστή πλέον Μονάδα Ταχείας Αντίδρασης (RRU), η οποία προήλθε εντός του Υπουργικού Συμβουλίου. Συνέταξαν αναφορές σχετικά με τους επιφανείς σκεπτικιστές του εγκλεισμού, συμπεριλαμβανομένου του Carl Heneghan, διευθυντή του Κέντρου Τεκμηριωμένης Ιατρικής του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, και της Molly Kingsley, συνιδρύτριας του UsForThem, που έκανε μια γενναία εκστρατεία κατά του κλεισίματος σχολείων κατά την διάρκεια της πανδημίας του Covid. Η κυβέρνηση χρησιμοποίησε επίσης μια εταιρεία τεχνητής νοημοσύνης για να «ψάξει τους ιστότοπους των μέσων κοινωνικής δικτύωσης» για περιεχόμενο αντίθετο με την επικρατούσα τάξη πραγμάτων.