Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Κυριακής 01-01-2017

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανo. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2016. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Κολασσαείς κεφ. β΄ 8 - 12

β΄ 8 - 12

Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν κεφ. Β΄ 20 - 21 & 40 - 52

Β΄ 20 - 21 & 40 - 52

Ευχριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Ἐγκώμιο στὸν Μέγα Βασίλειο. Ὁσίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου

Στρέψτε τὰ αὐτιὰ σας σ’ ἐμένα, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί· θὰ σᾶς διηγηθῶ μιὰ ὡραιότατη διήγηση. Διότι εἶναι σωστὸ νὰ κρύβει κανεὶς τὶς ἀποφάσεις τῶν βασιλέων, εἶναι ὅμως καλὸ νὰ ἀποκαλύπτει τὰ μυστήρια τοῦ Θεοῦ, ὁ Ὁποῖος μὲ ἀφορμή τούς πιστοὺς δούλους του στηρίζει τοὺς ἀδύναμους, ἀπὸ τοὺς ὁποίους πρῶτος εἶμαι ἐγώ. Ὑπάρχει λοιπὸν σ’ ἐμένα ὁ πόθος νὰ ἀγγίξω γεγονότα πού ἔχουν συμβεῖ γιὰ τὴ θεραπεία τῆς ταλαίπωρης ψυχῆς μου. Θέλω νὰ βάλω σήμερα στὸν ἀργαλειὸ στημόνι ἀπὸ τὸ ὡραῖο μαλλὶ τοῦ λογικοῦ προβάτου.

Ποθῶ νὰ ὑφάνω κεντημένο χιτώνα ἀπὸ τὸ μαλλὶ τῆς λογικῆς καὶ προσευχητικῆς γλώσσας. Διότι εἶδα κάποτε ἕνα κριάρι πού εἶχε ὡραία ἐμφάνιση καὶ πνευματικὰ κέρατα, τὰ ὁποῖα ἠχοῦσαν μὲ λόγια τοῦ Θεοῦ· καὶ ἀφοῦ τὸ πλησίασα μὲ μεγάλη ἀγωνία, ἀφαίρεσα ἀπ’ αὐτό ἀθόρυβα μιὰ μικρὴ τούφα.

Μὲ κυρίευσε ὅμως ἕνας ἀβάσταχτος φόβος, διότι ἀποτόλμησα τέτοιες φοβερὲς πράξεις, ἐπειδὴ δὲν ἤμουν συνετός.

Γιά τήν κόλαση

ΔΙΔΑΧΕΣ ΚΑΙ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΕΩΡΓΙΑΝΟ ΑΓΙΟ ΓΕΡΟΝΤΑ

ΓΑΒΡΙΗΛ ΤΟΝ ΟΜΟΛΟΓΗΤΗ ΚΑΙ ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟ

    ΣΤ.1.  Ο Θεός είναι ο Μέγας Κριτής. Γνωρίζει πόσες φορές θα ανασκιρτήσει η καρδιά σου και πόσες σταγόνες θα περάσουν από το νεφρό σου. Και αυτά τα μετράει ο Κύριος. Αλλά, είναι ο Δικαστής. Και κρατάει και την Κόλαση. Ο Θεός, όταν θέλει να καταδικάσει μια χώρα, αποστρέφει το βλέμμα Του από αυτήν. Κόλαση είναι η απομάκρυνση από τον Θεό. Κι απ' αυτό το μέρος έχει αποστρέψει το πρόσωπό του.
    Εκεί τα βάσανα δεν θα έχουν τέλος. Όταν πεθαίνει ο άνθρωπος, απομακρύνεται από μας σωματικά. Και αυτό μας στενοχωρεί. Όμως πόσο φοβερότερο είναι να απομακρυνθείς από τον Θεό... Το κακό δεν το δημιούργησε ο Θεός. Γιατί το κακό δεν είναι αυθύπαρκτο. Το κακό είναι η απώλεια της καλοσύνης!

Γιά τό θαῦμα στή μονή Ραβάνιτσα στό Σρέμ.

Γιά το θαύμα στη μονή Ραβάνιτσα στό Σρέμ

Πριν τρία χρόνια λάβαμε μέ την υπογραφή του αδελφού Πέτρου Κόζλιτς μια επιστολή, την οποία παραθέτουμε λέξη προς λέξη χωρίς αλλαγές:

«Ο Γιόβαν Πόποβιτς, αγρότης απ’ τά Σασίνατσα κοντά στη Σρέμσκα Μιτροβίτσα, κουφάθηκε τό 1914 στο πεδίο της μάχης, έτσι που από τ’ αριστερό αυτί δεν άκουγε τίποτα καί απ’ τό δεξί αυτί άκουγε μόνο όταν τόν πλησίαζες καί του μιλούσες δυνατά πάνω στ’ αυτί του, ενώ από μικρή απόσταση δεν μπορούσε ν’ ακούσει ούτε κανονιές.

Τό 1914 καί τό 1915 οι γιατροί προσπάθησαν μέ κάθε τρόπο να τόν βοηθήσουν, αλλά ανεπιτυχώς. Τελικά πήρε απαλλαγή απ’ τό στρατό ως μόνιμα ανάπηρος. Κατά την επιστροφή του στο σπίτι, ο ίδιος ζήτησε βοήθεια απ’ τους γιατρούς καί τους επισκεπτόταν γιά να θεραπευτεί. Όμως κι αυτό δε βοήθησε παρόλο που τους υποσχέθηκε ότι θα κάνει οτιδήποτε του ζητήσουν αρκεί να τόν θεραπεύσουν.

Ἡ "ΟΜΟ-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ'' τήν παιδοθεσία ἐξυπηρετεῖ

Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

Τον τελευταίο καιρό στην Ευρώπη κυρίως έχουν γίνει αρκετές εκδόσεις παιδικών εικονογραφημένων βιβλίων, με θεματολογία ανάλογη των διηγήσεων για δύο μαμμάδες ή δύο μπαμπάδες. Η σκοπιμότητα είναι προφανής. Προετοιμάζει τα παιδιά για την αποδοχή της παιδοθεσίας, που ολοένα εξαπλώνεται στην Ευρώπη.

Να αναφέρομε ότι στα πλαίσια του ερευνητικού αυτού προγράμματος στην Ευρώπη κλήθηκαν οι μαθητές να γράψουν τις δικές τους εκδοχές των γνωστών κλασσικών  παραμυθιών,  όπως συνέβη για παράδειγμα με το παραμύθι της Σταχτοπούτας.  Αρκετά  παιδιά, όπως ήταν το κατευθυνόμενο εκπαιδευτικό πρόγραμμα, χρησιμοποίησαν ομοφυλόφιλους χαρακτήρες.

Οἱ δύο Προφῆτες (Β’ ΜΕΡΟΣ)

Ενώχ και Ηλίας

Στους χρόνους του Αντιχρίστου, λοιπόν, και πιο συγκεκριμένα στα πρώτα τρισήμισυ χρόνια της δημόσιας παρουσίας του, οι πιστοί θα ενισχυθούν πνευματικά. Τότε, ενώ ο Αντίχριστος θα προσπαθεί να ρίξει στην πλάνη και στην απώλεια τους ανθρώπους, ο Θεός θα ενισχύει τους καλοπροαίρετους με τους δύο μάρτυρές Του, όπως τονίζει ο Ευαγγελιστής στην Αποκάλυψη. Ας δούμε όμως τι λέγει το σχετικό χωρίο:

«Και δώσω τοις δυσί μάρτυσί μου και προφητεύσουσιν ημέρας χιλίας διακόσιας εξήκοντα, περιβεβλημένοι σάκκους. Ούτοι εισίν αι δύο ελαίαι και αι δύο λυχνίαι αι ενώπιο του Κυρίου της γης εστώσαι» (Αποκ. ΙΑ΄ 3).

Θα δώσω, λέγει, την δύναμη εις τους δύο Μάρτυράς Μου και θα προφητεύσουν, θα κηρύξουν επί χίλιες διακόσιες εξήκοντα ημέρες. Θα είναι δε ντυμένοι με σάκκους. Αυτοί θα είναι αι δύο ελαίαι και αι δύο λυχνίαι, που θα στέκονται μπροστά στον Κύριο.

Ποιοι θα είναι αυτοί οι δύο Μάρτυρες του Θεού; Εδώ, στο σημείο αυτό, οι Πατέρες υποστηρίζουν, ότι οι μάρτυρες, οι κήρυκες της Πίστεως θα είναι ο Ενώχ και ο Ηλίας. Ο Ιερός Χρυσόστομος συγκεκριμένα τονίζει: «ει ο Αντίχριστος έρχεται και ο Ηλίας έρχεται» (P.G. 62, 449). Θα ρθουν τότε, θα σταλούν από τον Θεό ο Ενώχ και ο Ηλίας «αρωγοί της ανθρωπίνης ασθένειας και πρωτοστάτες και αθλοφόροι της υπέρ ομολογίας Χριστού νίκης» όπως λέγει ο Θεόδωρος ο Στουδίτης (P.G. 99,1033).

Γιατί ἦλθε ὁ Θεός στή γῆ; Ποιό σκοπό ἐξυπηρετοῦσε ἡ ἐνσάρκωσή Του;

Ο Θεός έγινε άνθρωπος, «Θεός εφανερώθη εν σαρκί» (Α’ Τιμ. 3,16), για να ενώσει την ανθρωπότητα με τη θεότητα και μέσω της σταυρικής θυσίας Του να σωθούμε από το θάνατο και την αιώνια κόλαση. Οι άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας μας λέγουν ότι ο Θεός έγινε άνθρωπος, για να γίνουν οι άνθρωποι θεοί (θεοί βέβαια «κατά χάριν», όχι «κατά φύσιν»).

Ενώ η ένωση της ανθρώπινης φύσης με το Θεό μέσω της ενσάρκωσης του Υιού του Θεού αφθαρτοποιεί το φθαρτό άνθρωπο, η θυσία της

ανθρώπινης φύσης του Θεανθρώπου στο Σταυρό εξαλείφει τη συνέπεια της αμαρτίας, τον πνευματικό θάνατο και την κόλαση και προσφέρει σε όσους αγωνίζονται τον αγιασμό και τη θέωση.

Η ένωση της ανθρώπινης φύσης με τη θεία έγινε στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου. Γι’ αυτό η Γ΄ Οικουμενική Σύνοδος ονομάζει τη μητέρα του Ιησού Θεοτόκο. Γέννησε την ανθρώπινη φύση Του, που ήταν ενωμένη με το Θεό.

«Ἀπό τῶν καρπῶν ἐπιγνώσεσθε αὐτούς»

Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης

«Ἀπό τῶν καρπῶν ἐπιγνώσεσθε αὐτούς» (Ματθ. Ζ΄ : 16). Ἀπό τούς γλυκυτάτους, ὑπερευλογημένους καί ζωοποιούς καρπούς τῆς θείας λειτουργίας ( τό πάντιμο σῶμα καί αἷμα τοῦ Κυρίου ) θά καταλάβετε πώς αὐτή εἶναι μιά θεϊκή μυσταγωγία, μέ τήν ἐπίνευση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Εἶναι αὐτό τό ἴδιο Πνεῦμα πού παρίσταται σέ κάθε προσευχή, σέ κάθε ἱεροπραξία. Τί ὑπέροχο ζωντανό δέντρο εἶναι ἡ θεία λειτουργία! Τί θαυμάσια φύλλα ἔχει καί τί ὡραίους καρπούς!

Ἡ ἐκκλησία τοῦ Ὁσίου Ἰωάννη τοῦ Ρώσου στό Προκόπι (Ürgüp) τῆς Καππαδοκίας τό 1914

Η εκκλησία του Οσίου Ιωάννη του Ρώσου στο Προκόπι (Ürgüp) της Καππαδοκίας το 1914. 
Εδώ οι Ρωμιοί του χωριού φύλασσαν το σκήνωμα του Οσίου Ιωάννου του Ρώσου, που έζησε και κοιμήθηκε στον τόπο τους. 
Αυτό τον υπέροχο ναό τον γκρέμισαν, ανατινάζοντάς τον με εκρηκτικά το 1950.

https://proskynitis.blogspot.gr/