Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Τετάρτης 30-12-2015

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2015. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Καθολικαί Επιστολαί Ιακώβου κεφ. α΄ 1 - 18

α΄ 1 - 18







Ευαγγέλιον: Κατά Μάρκον κεφ. Ια΄ 22 - 26

Ια΄ 22 - 26



Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

FAITH AND HOPE IN GOD’S PROVIDENCE By St. Ignatius Brianchaninov (+1867).

FAITH AND  HOPE IN GOD’S PROVIDENCE

By St. Ignatius Brianchaninov (+1867).

St. Ignatius Brianchaninov stands out as one of the greatest patristic writers of the nineteenth century. This great saint left to Orthodox Christians a compass by which we can check our direction as vve traverse the complex path of spiritual life, to avoid the dark forests and pitfalls of spiritual delusion and pride.

There is no such thing as blind happenstance (a circumstance especially that is due to chance, Ed. God rules the world, and all that happens in heaven and under the heavens happens according to the wise and omnipotent God, unfathomable in His wisdom and omnipotence,, and unfathomable in His governance.

If there is not a single event that is secret from God, then we must glorify God for everything that happens.

«Ἀδιάκοπος σκοπός τῶν δαιμόνων καί ἀγώνας τους εἶναι νά μήν ἀφήνουν διόλου τήν καρδιά μας νά ζεῖ μέ προσοχή, ἐπειδή....»

Ἅγιος Ἡσύχιος

29. Ἄν μέ ταπεινό φρόνημα καί μνήμη θανάτου καί αὐτοκατηγορία καί ἀντίρρηση κατά τῶν πονηρῶν λογισμῶν καί μέ ἐπίκληση τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ μένεις μέσα στήν καρδιά σου καί ἄν τόν στενό ἀλλά χαροποιό καί τερπνό δρόμο τῆς διάνοιας μέ τά παραπάνω ὅπλα βαδίζεις καθημερινά ἔχοντας νήψη, θά φτάσεις σέ ἅγιες θεωρίες Ἁγίων. Καί θά φωτιστεῖς σέ βαθιά μυστήρια ἀπό τό Χριστό, στόν Ὁποῖο βρίσκονται οἱ θησαυροί οἱ κρυμμένοι τῆς γνώσεως καί τῆς σοφίας¹, στόν Ὁποῖο κατοικεῖ ὅλη ἡ θεότητα μέ σωματική μορφή². Θά αἰσθανθεῖς δηλαδή ὅτι μαζί μέ τόν Ἰησοῦ, πήδησε ὁρμητικά στήν ψυχήσου τό Ἅγιο Πνεῦμα, ἀπό τό Ὁποῖο ὁ νοῦς τοῦ ἄνθρώπου φωτίζεται νά βλέπει μέ ξέσκεπο πρόσωπο³.

Ἐπιλογές ἀπό Χριστουγεννιάτικα μηνύματα τοῦ Ἀρχιμανδρίτου Γεωργίου Καψάνη

ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΑΠΟ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΚΑΨΑΝΗ

 

‘’Ετέχθη ημίν σήμερον Σωτήρ’’

 

Του Β. Χαραλάμπους,  θεολόγου

 

Τα παρακάτω λόγια ανήκουν στον μ. Αρχιμανδρίτη Γεώργιο Καψάνη, από εόρτια κείμενά  του για τη μεγάλη γιορτή της Γεννήσεως του Χριστού: 

«Συνεορτάζουμε με όλους τους εν Χριστώ Ορθοδόξους αδελφούς μας, τα μέλη τα τίμια του Σώματος του Χριστού, τις εορτές της Θείας Ενανθρωπήσεως» (Χριστούγεννα 1976).

«O ταπεινός Ιησούς είναι Θεός των ταπεινών ανθρώπων.  Οι υπερήφανοι δεν τον καταλαβαίνουν, δεν τον πιστεύουν, δεν αναπαριστούν την εικόνα του, δεν τον δέχονται ως  Λόγο που φωτίζει το σκοτάδι της αλογίας» (Χριστούγεννα 1978).

«Ο άνθρωπος όταν πάσχη την ένδεια της θείας ζωής, έχει την εμπειρία ότι η φύσις του κείται εν ‘’μύχοις άδου’’, στο παράλογο και το μηδέν».

«Ο σαρκωθείς Λόγος είναι το θεμέλιο της Εκκλησίας και της προσωπικής υπάρξεως του ανθρώπου» (Χριστούγεννα 1979).

Tό θαῦμα τῶν Χριστουγέννων

 

…και μετά το θαύμα των Χριστουγέννων (Αληθινό Περιστατικό)

 

Πριν από δώδεκα περίπου χρόνια ανήμερα τα Χριστούγεννα κίνησα με ανάμικτα συναισθήματα για πρώτη φορά για το Περιβόλι της Παναγιάς. Ήθελα να επισκεφθώ το γέροντα Παϊσιο, να δω από κοντά έναν άγιο της εποχής μας, να εξακριβώσω τις διαφορές, να εντρυφήσω στις παραινέσεις του. Η αλήθεια είναι πως λίγο η ανθρώπινη περιέργεια, λίγο η ανθρώπινη αδυναμία που συνδέεται με τη προτέρα εξακρίβωση του τι πρόκειται να συμβεί ήταν οι πραγματικές αιτίες.

Το κρύο ήταν τσουχτερό και το Άγιο Όρος ήταν χιονισμένο. Ένας άγνωστος γέροντας ανέλαβε ως επίγειος άγγελος να με καθοδηγήσει μέχρι την Ιερά Μονή Κουτλουμουσίου. Η επιθυμία μου όμως να λάβω συγκεκριμένες απαντήσεις μ’ έκανε να πάρω μαζί με ένα δάσκαλο από τη Κοζάνη το μονοπάτι για την καλύβα του γέροντα στην Παναγούδα αμέσως μετά την ακολουθία του Εσπερινού.

Με πρόσωπο σκυμμένο, καρδιά θλιμμένη και βήματα βαριά προσέγγισα το κελί του γέροντα.

Ἀπό τήν ἐκκοσμίκευση τῆς διαπολιτισμικότητας, στή βίαιη μουσουλμανική μονοπολιτισμικότητα

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΚΟΣΜΙΚΕΥΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟΤΗΤΑΣ, ΣΤΗ ΒΙΑΙΗ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΙΚΗ ΜΟΝΟΠΟΛΙΣΜΙΚΟΤΗΤΑ

 

(Απαγόρευση εορτασμού των Χριστουγέννων στο Μπρουνέι, τη Σομαλία, το Τζατζικιστάν αλλά και σε Γερμανικές περιοχές)

 

Του   Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

 

Δεν είναι μόνο η Γαλλία από το Ευρωπαϊκό δίπολο που επέδειξε την διαπολιτισμική ένδεια απέναντι στο Ισλάμ, αλλά και η Γερμανία.  Μετά την απαγόρευση των χριστιανικών συμβόλων στην πόλη Solingen, τη σειρά είχε το  Bερολίνο και συγκεκριμένα η περιοχή Κreuzberg. 

Oι Γερμανικές αρχές του Κreuzberg απαγορεύουν τον εορτασμό των Χριστουγέννων σε δημόσιους δρόμους και χώρους. σύμφωνα με την Γερμανική ‘’Berliner Zeitung’’ και θα στηθεί μόνο ένα δένδρο στην περιοχή.  Και όλα τούτα για τους μουσουλμάνους της περιοχής.  Ακόμα και η ‘’Χριστουγεννιάτικη αγορά’’ μετονομάστηκε σε ‘’γιορτή του χειμώνα’’. 

Ὀνόματα καί χριστιανική ταυτότητα 3 (π.Γ. Μεταλληνός)

ONOMATA KAI XΡΙΣTIANIKH TAYTOTHTA Γ´

τοῦ πρωτ. π. Γεωργίου Μεταλληνοῦ ὁμοτ. Καθηγ. Πανεπ. Ἀθηνῶν

εἰδικῶς γραφὲν γιὰ τὴν «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ» ἀρ. φ. 68, ΙΟΥΛΙΟΣ-ΣΕΠΤ. 2015

.           4. Λατινική Ἐκκλησία: Περί τήν Β´ Οἰκουμενική Σύνοδο (381) ἐπικρατεῖ τελικά ἡ ἑλληνική γλῶσσα στήν Ἀνατολική Ρωμαϊκή Αὐτοκρατορία καί ἡ Λατινική στή Δυτική. Στήν ἐποχή, δηλαδή, καί τοῦ πρώτου (867) καί τοῦ μεγάλου σχίσματος (1054) ἡ μέν Δυτική Χριστιανοσύνη ἔχει ταυτισθεῖ μέ τήν Λατινική Γλῶσσα, ἡ δέ Ἀνατολική μέ τήν Ἑλληνική. Ὑπάρχει συνεπῶς Λατινική Χριστιανοσύνη πρό τοῦ 1054, πού εἶναι Ὀρθόδοξη, καί Λατινική μετά τό σχίσμα, πού δέν εἶναι Ὀρθόδοξη. Οἱ λατινόφωνοι Πατέρες πρό τοῦ Σχίσματος, σ’ ὅλη τήν φιλολογική παράδοση τῆς Ἀνατολῆς, εἶναι Ὀρθόδοξοι, ἐνῶ αἱρετικοί εἶναι ἐκεῖνοι μετά τό σχίσμα (Σχολαστικοί π.χ.).

«Θεῖος φωτισμός»

Βυθό βαθύ ὀνομάζει ὁ ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κλίμακος τά μυστήρια καί τή σοφία τοῦ Θεοῦ. Γι᾿αὐτό, ἐνῶ ἡ ἀνθρώπινη σοφία διδάσκεται ἀπό τούς ἀνθρώπους, ἡ θεία σοφία διδάσκεται μόνο ἀπό τόν Θεό καί μόνο σέ λίγους, ὅσους ἔχουν ζωντανή πίστι καί καλή προαίρεσι. Ἐκεῖνος πού δέν διδάχθηκε ἀπό τούς ἀνθρώπους τή σοφία τους, δέν θά μπορέση ποτέ νά τήν κατανοήσῃ καί νά τήν οἰκειοποιηθῇ. Ἐκεῖνος πού διδάχθηκε ἀπό τόν Θεό τή θεία σοφία, εἶναι σέ θέσι νά κατανοῇ τά πάντα, καί θεῖα καί ἀνθρώπινα.

Ποῦ εἶναι ἡ «ἐπί γῆς εἰρήνη» πού ἔφερε ὁ Χριστός σύμφωνα μέ τά λόγια τῶν ἀγγέλων: «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καί ἐπί γῆς εἰρήνη…»

Η ειρήνη του αγγελικού ύμνου δεν είναι η εξωτερική ειρήνη, η λήξη των πολέμων, αλλά η εσωτερική. Η εξωτερική ειρήνη σχεδόν πάντοτε στηρίζεται στη δύναμη των όπλων.

Η Pax Romana π.χ. στηριζότα στη βία του στρατού. Επίσης η ειρήνη που κυριάρχησε στην Ευρώπη μετά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο ακολούθησε την ήττα της Γερμανίας και το χωρισμό της από τους νικητές. Πολλές φορές και η ειρήνη στις ανθρώπινες σχέσεις είναι υποκριτική και επιλήψιμη. Δύο άνθρωποι μπορεί να ειρηνεύουν μεταξύ τους και να συνεργάζονται, ή επειδή δεν μπορούν να βλάψει ο ένας τον άλλον ή επειδή τους ενώνει ένας κοινός σκοπός: π.χ. το κακό κάποιων συνανθρώπων τους.

Η εσωτερική ειρήνη είναι κατάσταση ψυχικής γαλήνης και ευτυχίας και κοσμεί εκείνον τον άνθρωπο που βρίσκεται σε κοινωνία και ενότητα με το Θεό.

Ἐνοριακό ἀρχονταρίκι.Μητρ. Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου Ἱερόθεος. Ὁ ἔσω ἄνθρωπος.

ΕΝΟΡΙΑΚΟ ΑΡΧΟΝΤΑΡΙΚΙ. ΜΗΤΡ. ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ ΚΑΙ ΑΓΙΟΥ ΒΛΑΣΙΟΥ Κ. ΙΕΡΟΘΕΟΣ. 21/10/2015. ΔΗΜΗΤΡΙΑ 2015. Ο ΕΣΩ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2015/12/21102015-2015_94.html

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΑ´ΛΟΥΚΑ Ἡ παραβολὴ τοῦ Μεγάλου Δείπνου-2 (Ἁγ. Νικολάου Βελιμίροβιτς) «Ὅλα εἶναι ἕτοιμα, τὰ πάντα. Ὅλα ὅσα χρειάζεται ἡ μολυσμένη νύμφη γιὰ νὰ καθαριστεῖ, οἱ πεινασμένοι νὰ τραφοῦν, οἱ πληγωμένοι νὰ γιατρευτοῦν, οἱ γυμνοὶ νὰ ντυθοῦν, οἱ παράφρονες νὰ ᾽ρθοῦν στὰ λογικά τους, οἱ μέθυσοι νὰ γίνουν νηφάλιοι, οἱ νεκροὶ ν’ ἀναστηθοῦν».

ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΑ´ ΛΟΥΚΑ (Ἁγίων Προπατόρων) Ἡ παραβολὴ τοῦ Μεγάλου Δείπνου (Λουκ. ιδ´ 16-24) (ΔΕΚΑΤΗ ΤΕΤΑΡΤΗ ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ)

ἀπὸ τὸ βιβλίο «Ὁμιλίες Ε´- Κυριακοδρόμιο Β´», Ἀθῆναι 2013, μετάφρ. Π. Μπότση, σελ. 63 ἑξ.

Β´

.           «Ὡμοιώθη ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν ἀνθρώπῳ βασιλεῖ, ὅστις ἐποίησε γάμους τῷ υἱῷ αὐτοῦ» (Ματθ. κβ´ 2). Ὅπως καὶ στὶς ἄλλες παραβολὲς τοῦ Χριστοῦ, ἔτσι κι ἐδῶ ἀναφέρεται σ’ ὁλόκληρη τὴν ἀνθρώπινη ἱστορία, ἀπὸ τὴν ἀρχὴ ὣς τὸ τέλος. Ἄνθρωποι σοφοὶ δουλεύουν σκληρὰ γιὰ νὰ γράψουν μεγάλα καὶ πολλὲς φορὲς ἀκατανόητα βιβλία γιὰ νὰ ἐξηγήσουν τὴν ἱστορία τοῦ ἀνθρώπου. Μπορεῖ νὰ πετύχουν σ’ αὐτὸ ποὺ προσπαθοῦν νὰ κάνουν, συχνὰ ὅμως μπλέκουν τὴ διάρθρωσή τους καὶ συγχέουν τὰ νοήματα. Ὁ Χριστὸς ὅμως, μὲ μία σύντομη καὶ ἁπλὴ παραβολή, τὰ λέει ὅλα καθαρὰ καὶ κατανοητά. Πράγματι, «οὐδέποτε οὕτως ἐλάλησεν ἄνθρωπος, ὡς οὗτος ὁ ἄνθρωπος» (Ἰωάν. ζ´ 46).

Νὰ κρατοῦμε τὴν Ὀρθόδοξη πίστη.Καί, ἐπειδὴ ζοῦμε σὲ δύσκολους καιρούς...

Νὰ κρατοῦμε τὴν Ὀρθόδοξη πίστη.Καί, ἐπειδὴ ζοῦμε σὲ δύσκολους καιρούς, θὰ λάβουμε μισθὸ περισσότερο ἀπὸ ἄλλους ἀνθρώπους ποὺ ἔζησαν τὶς παλαιότερες ἐποχὲς καὶ κράτησαν τὴν πίστη

Γέροντας  Σωφρόνιος τοῦ Ἔσσεξ

https://agathan.wordpress.com/page/3/