Ὁ ἀληθινός θεολόγος. Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης

Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΘΕΟΛΟΓΟΣ

Πηγή: Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

 

ΜΕΓΑΣ ΚΑΝΩΝ, Ἁγίου Ἀνδρέου Κρήτης

«Ψυχή μου, ψυχή μου, ἀνάστα, τί καθεύδεις;»

Εἰσαγωγή, νεοελληνικὴ ἀπόδοσις, σχόλια:
Μητροπολίτης Νέας Σμύρνης Συμεών

ᾨδαί [Α] [Β] [Γ] [Δ] [Ε] [Ϛ] [Κοντάκιον] [Μακαρισμοί] [Ζ] [Η] [Θ]

Ὁ Μέγας Κανών, ποὺ συνέθεσε ὁ ἅγιος Ἀνδρέας ὁ Ἱεροσολυμίτης, ἀρχιεπίσκοπος

Κρήτης κι ἕνας ἀπ᾿ τοὺς πιὸ ἐξέχοντες ἐκπροσώπους τῆς ἐκκλησιαστικῆς ποιήσεώς μας,

εἶναι ἕνας ἀπὸ τοὺς πιὸ ὑπέροχους καὶ περισσότερο γνωστοὺς ὕμνους στὸ

ἐκκλησιαστικὸ πλήρωμα. Ψάλλεται τμηματικὰ τὶς τέσσερις πρῶτες ἡμέρες τῆς

Καθαρῆς Ἑβδομάδας καὶ ὁλόκληρος τὴν Πέμπτη τῆς ε´ ἑβδομάδας

τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς. Ἀποτελεῖ ἕνα ἐγερτήριο σάλπισμα ποὺ ἀποβλέπει

στὸ νὰ φέρει τὸν ἄνθρωπο σὲ συναίσθηση τῆς ἁμαρτωλότητάς του καὶ νὰ τὸν

ὁδηγήσει μέσα ἀπὸ τὴ συντριβὴ καὶ τὴ μετάνοια κοντὰ στὸν Θεό.

Ὁ Μέγας Κανὼν εἶναι ὕμνος βαθιᾶς συντριβῆς καὶ συγκλονιστικῆς μετανοίας. Ὁ ἄνθρωπος, ποὺ αἰσθάνεται τὸ βάρος τῆς ἁμαρτίας· ποὺ γεύεται τὴν πικρία τῆς μακριὰ ἀπὸ τὸν Θεὸ ζωῆς· ποὺ κατανοεῖ τὶς τραγικὲς διαστάσεις τῆς ἀλλοτριώσεως τῆς ἀνθρώπινης φύσεως στὴν πτώση καὶ τὴν ἀποστασία της ἀπὸ τὸν Θεό, συντρίβεται. Κατανύσσεται. Ἀναστενάζει βαθιὰ καὶ ξεσπᾶ σὲ θρῆνο γοερό. Ἕναν θρῆνο ὅμως ποὺ σώζει, διότι ἀνοίγει τὸν δρόμο τῆς μετανοίας. Τὸν δρόμο ποὺ ἐπαναφέρει τὴν ἀνθρώπινη ὕπαρξη κοντὰ στὸν Θεό, τὴν πηγὴ τῆς ἀληθινῆς ζωῆς καὶ τὸ πλήρωμα τῆς ἄρρητης χαρᾶς καὶ εὐφροσύνης.

Στόν γιατρό Τ.: Περί τῶν ὁδῶν τῆς πρόνοιας

Αναγγέλλετε πως από πολύ καιρό ήδη προσέξατε την πρόνοια του Θεό  στη ζωή σας. Τη βλέπετε όχι μόνο στις δύσκολες και μεγάλες αλλαγές, αλλά και στα εντελώς μικρά και κατά την όψη ασήμαντα γεγονότα και συμβάντα. Αναφέρετε για παράδειγμα –το οποίο εγώ δημοσιοποιώ με τη σύμφωνη γνώμη σας- πως κάποιος ήθελε να σας υποβιβάσει σε πολύ μικρότερη υπηρεσία από εκείνη που εσείς σαν έμπειρος γιατρός είχατε, όμως εσείς κατευθύνατε την καρδιά σας με προσευχή στον Θεό, και το θέμα τελείωσε με το να σας προβιβάσουν σε πολύ καλύτερη θέση απ’ ό, τι περιμένατε. Αναφέρετε παρακάτω και δεύτερο παράδειγμα, που μπορεί να ωφελήσει τους αναγνώστες αυτών των Ιεραποστολικών επιστολών. Ετοιμαζόσασταν για ταξίδι με  τον μικρό σας γιο.

Διδακτικό περιστατικό Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Διαλόγου: Ὅταν ἕνα παιδί βλασφημεῖ...

Του αγίου Γρηγορίου του Διαλόγου

Πέτρος: Επειδή, άγιε δέσποτα, το ανθρώπινο γένος έχει υποδουλωθεί σε πολλά και αμέτρητα πάθη, υποθέτω ότι στο μεγαλύτερο μέρος της η επουράνια Ιερουσαλήμ θα γεμίσει από νήπια.

Γρηγόριος: Δεν αμφιβάλλουμε ότι όλα τα βαφτισμένα νήπια, τα οποία πεθαίνουν σε ηλικία που ακόμη δεν μιλούν, πηγαίνουν στη βασιλεία των ουρανών. Δεν πρέπει όμως να πιστέψουμε το ίδιο και για όσα αρχίζουν να μιλούν· γιατί σε πολλά τέτοια νήπια η θύρα της ουράνιας βασιλείας κλείνεται και εξαιτίας των γονιών τους, αν τα ανατρέφουν με κακό τρόπο.

Κάποιος από την πόλη μας, γνωστός σε όλους, πριν από τρία χρόνια είχε έναν γιο, πέντε χρόνων νομίζω.

Ἀπάντηση σέ ἐπιχείρημα παραχαρακτῶν τῶν γεγονότων τῶν παθῶν τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΕ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑ ΠΑΡΑΧΑΡΑΚΤΩΝ ΤΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ ΤΩΝ ΠΑΘΩΝ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

ΣΑΛΤΑΟΥΡΑΣ   ΧΡΗΣΤΟΣ

        Στο παρόν άρθρο θα ασχοληθούμε με ένα επιχείρημα που εκτοξεύει μερίδα αιρετικών ενάντια στην Ορθόδοξη διδασκαλία αναφορικά με την Σταύρωση και την Ανάσταση του Ιησού Χριστού.

Σύμφωνα με την Ορθόδοξη Εκκλησία ο Ιησούς Χριστός Σταυρώθηκε ημέρα Παρασκευή και Αναστήθηκε την πρώτη ημέρα της εβδομάδος, την Κυριακή δηλαδή. Αυτός είναι και ο λόγος που οι Χριστιανοί τιμούμε ιδιαιτέρως την πρώτη ημέρα της εβδομάδος και την ονομάζουμε ΚΥΡΙΑΚΗ = ημέρα του Κυρίου. Είναι η ημέρα της Ανάστασης του Κυρίου μας.

Υπάρχουν όμως αιρετικοί Ιουδαΐζοντες – Σαββατιστές, οι οποίοι έχουν ενσκήψει ως λύκοι και στην χώρα μας και προσπαθούν να ακυρώσουν την ιδιαίτερη τιμή προς την Κυριακή, προπαγανδίζοντας την τιμή προς το Σάββατο των Ιουδαίων ! Στα πλαίσια αυτής της τακτικής έχουν αναπτύξει μία ολόκληρη ψευδοδιδασκαλία σχετικά με την υποτιθέμενη ανάσταση του Ιησού την ημέρα του Σαββάτου και όχι την Κυριακή !!! Προσπαθούν με διάφορα σοφίσματα να πείσουν τους απλοϊκούς ανθρώπους ότι δήθεν ο Ιησούς αναστήθηκε Σάββατο και όχι Κυριακή όπως διδάσκει η Εκκλησία μας. Ο λόγος που το κάνουν αυτό είναι γιατί θέλουν να αφαιρέσουν την ιδιαίτερη τιμή προς την Κυριακή και να την μεταθέσουν στο Σάββατο. Έτσι λοιπόν διδάσκουν ότι ο Ιησούς δεν σταυρώθηκε Παρασκευή αλλά Τετάρτη και αναστήθηκε Σαββάτο απόγευμα λίγο πριν την δύση του Ηλίου και όχι την Κυριακή !!!

Ἡ προσευχή μέ τό ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ,μέρος α΄

Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΜΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Ὑπάρχει μιά προσωπική μαρτυρία τῆς ἀείμνηστης Γερόντισσας Μακρίνας, ἀπό τήν Πορταριά τοῦ Βόλου, πού τήν διηγεῖτο τακτικά. Τήν ἄκουσα κι ἐγώ, κάποτε, παρουσίᾳ καί ἄλλων χριστιανῶν, καί τήν καταγράφω:
Κάποια νεαρή κυρία εἶχε ὑποστῆ ἐγκεφαλικό ἐπεισόδιο, μέ ἀποτέλεσμα νά παραλύση τελείως ἀπό τήν μέση καί κάτω καί ἐλαφρά ἀπό τήν δεξιά της πλευρά. Τό μυαλό καί ἡ ὁμιλία της δέν πειράχθηκαν καθόλου.
Ἀπό τήν Γερόντισσα Μακρίνα, πρίν ἀπό χρόνια, εἶχε μάθει τήν Εὐχή, τό «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με», καί ἐπεκαλεῖτο συνεχῶς ὄχι μόνο τό Ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἀλλά καί τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου.
Ἔτσι, κατάκοιτη καί ἀκίνητη ὅπως ἦταν, μέ ἐλεύθερο τό ἀριστερό της χέρι, ἔκαμε συνέχεια κομποσχοῖνι στό ὄνομα τῆς Παναγίας, λέγοντας καί φωνάζοντας μέ πόνο καί θέρμη ψυχῆς: «Ὑπεραγία Θεοτόκε, βοήθει μοι» ἤ «Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον με» καί «Παναγία μου, σῶσε με, εἶμαι ἁμαρτωλή».

Πρωτοσύγκελλος Βικέντιος Μαλάου. Ρουμάνοι Μοναχοί.

Πρωτοσύγκελλος Βικέντιος Μαλάου

Μοναστήρι Σέκου νομοῦ Νεάμτς

(1887-1945)

Στό νομό Νεάμτς ὑπάρχει ἀνάμεσα στά πανύψηλα δένδρα τῶν Καρπαθίων ὀρέων ἕνα ἀσήμαντο χωριό, πού λέγεται Γεδεών. Ἴσως παλαιότερα νά
ὑπῆρχε κάποιο μικρό ἡσυχαστήριο μέ κτίτορα καί κάτοικο κάποιον μοναχόν Γεδεών. Ἀλλά τό χωριό αὐτό δοξάσθηκε καί τιμήθηκε ἀπό τόν Θεό, διότι τό 1887 γεννήθηκε ἕνας ἀπό τούς μεγαλυτέρους πνευματικούς πατέρας καί ἱεραποστόλους τοῦ 20ου αἰῶνος στήν βόρεια Ρουμανία. Κι αὐτός εἶναι ὁ π. Βικέντιος Μαλάου.
Οἱ γονεῖς του, Δημήτριος καί Μαρία, ἦσαν γεωργοί μέ μία καταπληκτική εὐσέβεια καί πίστι. Τήν ἴδια ζωή ἔδωσαν καί στά παιδιά τους μέ τό παράδειγμά τους. Ἠσχολοῦντο στήν οἰκογένειά τους μόνο γιά τά χρειώδη τῆς ἡμέρας, διότι περισσότερο τούς ἐμαγνήτιζε ἡ ζωή τῆς ἐκκλησίας, τῆς προσευχῆς καί τῶν καλῶν ἔργων.
Μία ἡμέρα εἶπε ὁ κύρ Δημήτριος στήν γυναῖκα του:
-Ξέρεις κάτι; Ἐγώ ἀπεφάσισα νά πάω στό μοναστήρι. Ἐχόρτασα αὐτόν τόν μάταιο κόσμο. Πηγαίνω νά κλαύσω τίς ἁμαρτίες μου. Αὔριο πεθαίνω καί δέν ἔκαμα τίποτε γιά τήν ψυχή μου.
-Ἀλλά γιά μένα δέν ἔχεις πλέον ἀγάπη καί καλωσύνη; Διότι κι ἐγώ ἔχω ψυχή. Θά μέ ἀφήσεις μόνη μου μέ τρία παιδιά;
-Νά, ἐγώ παίρνω μαζί μου τό μεγαλύτερο παιδί μας, τό ἀγόρι μας, καί ἐσύ μεῖνε μέ τά δύο κορίτσια μας...

ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗ ΤΡΙΤΗ ΚΥΡΙΑΚΗ (ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ) ) ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ." Εὐλογημένοι εἶναι ἐκεῖνοι πού σ’ αὐτή τή ζωή ἀγάπησαν τό Χριστό κι ἔμαθαν νά ἐπικαλοῦνται τό ὄνομά Του μέρα και νύχτα, μαζί μέ τήν ἀνάσα καί τό χτῦπο τῆς καρδιᾶς τους. Πάνω ἀπό τήν ἄβυσσο θά γνωρίζουν ποιόν πρέπει νά καλέσουν γιά βοήθεια"

«Τί γάρ ωφελήσει άνθρωπον εάν κερδήση τον κόσμον όλον, και ζημιωθή την ψυχήν αυτού; ή τί δώσει άνθρωπος αντάλλαγμα της ψυχής αυτού;» (Μάρκ. η'36- 37). Τί θα ωφεληθεί ο άνθρωπος αν κερδίσει όλον τον  κόσμο, αλλά χάσει την ψυχή του; Ή τί αντάλλαγμα μπορεί να δώσει ο άνθρωπος για την ψυχή του;

Τα λόγια αυτά ρίχνουν περισσότερο φως στα προηγούμενα. Από αυτά προκύπτει ότι ο Κύριος θεωρεί πώς η ψυχή του ανθρώπου αξίζει περισσότερο από τον κόσμο ολόκληρο. Από αυτά προκύπτει επίσης τί είδους ψυχή πρέπει να χάσει ο άνθρωπος για να κερδίσει την ψυχή του: να χάσει την καταρρακωμένη ψυχή, εκείνην πού είναι βουτηγμένη στον κόσμο, πού την έχει γονατίσει ο κόσμος, πού είναι δουλωμένη στον κόσμο. Όταν ο άνθρωπος χάσει τέτοια λεγόμενη «ψυχή», τότε θα σώσει την πραγματική ψυχή του. Αν απορρίψει την απατηλή ζωή, θα κερδίσει την αληθινή.

Ὁ δεκάλογος τῶν ἐκκλησιαζομένων

Ο δεκάλογος των εκκλησιαζομένων

(απαραίτητες συμπεριφορές των εκκλησιαζομένων)

1. Μπαίνουμε στην Εκκλησία αθόρυβα.
2. Προσκυνούμε και ασπαζόμαστε τις άγιες εικόνες με ευλάβεια.
3. Δεν στεκόμαστε στην είσοδο της Εκκλησίας και γενικά δεν εμποδίζουμε τους άλλους που έρχονται.
4. Μένουμε όρθιοι, ακίνητοι και σιωπηλοί και προσευχομαστε. Οι μητέρες με τα νήπια ας προσέχουν περισσότερο. Να μην κάνουν φασαρία.
5. Μέσα στην Εκκλησία  επιτρέπεται “συζήτηση” μόνο με τον Θεό. Κάθε άλλη συζήτηση είναι αμαρτία. Αν χρειαστεί κάτι, το λέμε ψιθυριστά.

Πῶς νά διώχνης τούς κακούς λογισμούς

ΑΓΙΟΥ ΣΥΜΕΩΝ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ
ΠΩΣ ΝΑ ΔΙΩΧΝΗΣ ΤΟΥΣ ΚΑΚΟΥΣ ΛΟΓΙΣΜΟΥΣ
Κανένας αρχάριος στην πνευματική ζωή δεν μπορεί να διώξη τον κακό λο­γισμό, αν ίσως δεν τον διώξη ο Θεός. Δυνατές ψυχές μπορούν να πολεμήσουν και να διώξουν τούς κακούς λογισμούς, πλην κι αυτές όχι από λόγου τους, αλλά μαζί με τον Θεό τους πολεμούν και τούς διώχνουν.

2 Απριλίου Συναξαριστής. Τίτου Θαυματουργοῦ, Αἰδεσίου καὶ Ἀμφιανοὺ Μαρτύρων, Θεοδώρας Παρθενομάρτυρος, Πολυκάρπου Μάρτυρος, Νικητίου Ἐπισκόπου, Στεφάνου Θαυματουργοῦ, Εὕας Ὀσιοπαρθενομάρτυρος, Γρηγορίου Ὁσίου, Γεωργίου Ἐπισκόπου, Σάββα Ἀρχιεπισκόπου.

Ὁ Ὅσιος Τίτος ὁ Θαυματουργὸς

Ὁ Ὅσιος Τίτος ὁ Θαυματουργὸς εἶχε ἔνθεο ζῆλο πρὸς τὴν μοναχικὴ πολιτεία ἀπὸ νεαρὴ ἡλικία. Ἔτσι προσῆλθε σὲ κοινόβιο καὶ ἐπιδόθηκε στὴν ἄσκηση, στὴν ὁποία διέπρεψε μεταξὺ τῶν συνασκητῶν του γιὰ τὴν ἐγκράτεια, τὴν καθαρότητα τοῦ βίου καὶ τὶς ἀρετές του, ποὺ τὸν ἀνέδειξαν καὶ ἡγούμενο τῆς μονῆς. Ἀξιώθηκε δὲ νὰ λάβει ἀπὸ τὸν Θεὸ καὶ τὸ χάρισμα τῆς θαυματουργίας.
Ἔτσι ἀφοῦ ἔζησε ὁ Ὅσιος Τίτος καὶ διέλαμψε στὴν ἐνάρετη πολιτεία, κοιμήθηκε μὲ εἰρήνη.

 Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ'. Ὁ ὑψωθεῖς ἐν τῷ Σταυρῷ.
Ἀνατεθεῖς ἀπὸ παιδὸς τῷ Κυρίῳ, ἀγγελικῶς ἐπολιτεύσω ἐν κόσμῳ, καὶ τῶν θαυμάτων εἴληφας τὴν χάριν ἐκ Θεοῦ, ὅθεν ἐχρημάτισας, Μοναζόντων ἀλείπτης, Τίτε παμμακάριστε, καὶ σοφὸς οἰκονόμος. Ἄλλα μὴ παύση Πάτερ ἐκτενῶς, ὑπὲρ τοῦ κόσμου, Θεὸν ἰλεούμενος.




Οἱ Ἅγιοι Αἰδέσιος καὶ Ἀμφιανὸς οἱ αὐτάδελφοι οἱ Μάρτυρες

Οἱ Ἅγιοι Μάρτυρες Ἀμφιανὸς καὶ Αἰδέσιος ἔζησαν κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ βασιλέως Μαξιμιανοῦ (286-305 μ.Χ.). Ἦταν ἀδελφοὶ ἀπὸ τὴν ἴδια μητέρα καὶ κατάγονταν ἀπὸ τὴν χώρα τῆς Λυδίας τῆς Μικρᾶς Ἀσίας. Ὅταν βρίσκονταν στὴ Βηρυτό, διδάχθηκαν ἀπὸ τὸν Μάρτυρα Πάμφιλο (τιμᾶται 5 Νοεμβρίου) τὴν πίστη στὸν Χριστό. Γι’ αὐτὸ συνελήφθηκαν καὶ παρουσιάσθηκαν στὸν ἄρχοντα τῆς πόλεως Οὐρβανό.