Ἡ διάκριση ὡς βασίλισσα τῶν ἀρετῶν, Λεόντιο ἡγούμενο, Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου (Κήρυγμα)

 ΚΗΡΥΓΜΑ_190. Η διάκριση ως βασίλισσα των αρετών, Λεόντιο ἡγούμενο- Αββά Κασσιανού, Φιλοκαλία τόμος Α', 9-12-2021, Αρχιμ. Σάββα Αγιορείτου

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com

Ἡ ἀντιμετώπιση τῶν πονηρῶν λογισμῶν, Λεόντιο ἡγούμενο,Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

  Η αντιμετώπιση των πονηρών λογισμών, Λεόντιο ἡγούμενο- Αββά Κασσιανού, Φιλοκαλία τόμος Α', 9-12-2021, Αρχιμ. Σάββα Αγιορείτου

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com

Πῶς ὁ νοῦς μας θά εἶναι προσηλωμένος στόν Θεό, Λεόντιο ἡγούμενο, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

  Πώς ο νους μας θα είναι προσηλωμένος στον Θεό, Λεόντιο ἡγούμενο- Αββά Κασσιανού, Φιλοκαλία τόμος Α', 8-12-2021, Αρχιμ. Σάββα Αγιορείτου

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com

Γερόντισσα Γαλακτία: “βγάλε τὴ σκοτώστρα ποὺ ἔχεις στὰ σπλάχνα σου”!

Γερόντισσα Γαλακτία: “βγάλε τὴ σκοτώστρα ποὺ ἔχεις στὰ σπλάχνα σου”!

Ὅταν στεροῦμαι κάτι τὸ ζητῶ ἀπὸ τὸν Χριστό. Εἶμαι σίγουρη ὅτι θὰ ἔρθει. Μετὰ ἀπὸ λίγο νάτο!

Μαρτυρία Ἡρακλῆ Σταματάκη γιὰ τὴν Γερόντισσα Γαλακτία

Τὴν Γερόντισσα Γαλακτία τὴν γνώρισα ἀρχὲς τοῦ 2007. Τότε ἐγὼ καὶ ὁ κολλητός μου φίλος Ἀντώνης Μωραϊτάκης συνδεθήκαμε μὲ τὸν π. Ἀντώνιο. Δὲν ξέρω τί νὰ πρωτοπῶ. Ὅλα ἔχουν γραφτεῖ σὲ ἄλλες διηγήσεις, ὅλα τὰ ὑπογράφω γιατί τὰ ‘ζησα, ὅλα εἶναι ἀληθινότατα. Ἐπειδὴ εἴμαστε πολὺ κοντά της, σχεδὸν κάθε μέρα μαζί, πολλὲς φορὲς καὶ δύο φορὲς τὴ μέρα, εἶδα, ἔζησα, ἄκουσα πάρα πολλά. Κατ’ ἀρχὴν τὴν εἴχαμε μάνα μας. Ἐκεῖ τρέχαμε κυρίως στὰ δύσκολα. Ἐκείνη δὲν κρατοῦσε καμία ἀπόσταση ἀπὸ ἐμᾶς, ἤτανε μικρὸ παιδὶ στὴν καρδιά, γεμάτη ἀγάπη καὶ θυσία γιὰ ὅλους μας, χαρούμενη, πάντα μὲ ὄμορφα ἀστεῖα, πειραχτικὴ ἀλλὰ μὲ νόημα, μᾶς ἔκανε νὰ μὴ θέλομε νὰ φύγομε ἀπὸ δίπλα της. Ἔβλεπε τὰ πάντα, μέσα μας, στὴ δουλειά μας, στὰ σπίτια μας, μᾶς τὸ ἔλεγε χωρὶς φωνὲς καὶ ἀγριάδες ὅταν κάτι δὲν τῆς ἄρεσε, ἄλλοτε πάλι μᾶς ἐπαινοῦσε γιὰ κάτι καλὸ ποὺ ἔβλεπε. Ἐμᾶς, δὲν μᾶς σόκαρε, γιατί τὴν νοιώθαμε σὰν τὸ ποιὸ δικό μας ἄτομο, νοιώθαμε τὴν ἀγάπη τὴν μητρικότητά της, τὴν στοργή της. Μία ἀλλιώτικη ζεστασιὰ νοιώθαμε κοντά της. Ἤτανε αὐτὸ τὸ παράξενο: ἤξερες ὅτι τὰ βλέπει ὅλα, ἀλλὰ δὲν σὲ ἔνοιαζε γιατί τὴν ἔνοιωθες μάνα, ἕνα ἀσκὶ ἀγάπη ποὺ δὲν ἄδειαζε ποτέ.

Ὁ ἐγωισμός, ἡ ἐπίδειξη, ἡ περιαυτολογία ἦταν μακριὰ ἀπὸ αὐτὴν τελείως. Οὔτε στὴ σκέψη. Κυρίως ἡ κατάκριση. Ἦταν ὅ,τι ἐμίσησε πιὸ πολὺ στὴ ζωή της. Τὰ ἔδινε ὅλα. Διακριτικὰ καὶ κρυφά. Ἂν μαθεύονταν ἡ ἐλεημοσύνη της στενοχωριόταν πολύ. Αὐτὰ ὅμως δὲν μένουν κρυφὰ καὶ ὅλοι εἶχαν νὰ λένε, ὅτι δὲν ἀφήνει τίποτα στὸ σπίτι της.

*ΜΟΝΟ ΤΡΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΕΚΑΤΟ ΘΑ ΣΩΘΟΥΝ*(Τό ὅραμα τοῦ π. Θεοδοσίου Ὀρλόφ τῆς Λαύρας Ποτσάεφ γιά τήν Ἐκκλησία τῶν ἐσχάτων. - ἐμφάνιση τεσσάρων γυναικῶν)

*ΜΟΝΟ ΤΡΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΕΚΑΤΟ ΘΑ ΣΩΘΟΥΝ*

(Το όραμα του π. Θεοδοσίου Ορλόφ της Λαύρας Ποτσάεφ για την Εκκλησία των εσχάτων. - εμφάνιση τεσσάρων γυναικών)

Κάποτε η απρόσμενη αναφορά του ακριβούς αριθμού των ψαριών που έπιασαν οι απόστολοι -η οποία αναφέρεται στο Ευαγγέλιο του Ιωάννη (21:11) « ἀνέβη Σίμων Πέτρος καὶ εἵλκυσε τὸ δίκτυον ἐπὶ τῆς γῆς, μεστὸν ἰχθύων μεγάλων ἑκατὸν πεντήκοντα τριῶν· » –εκατόν πενήντα τρία, προξένησε έπληξη στον πατέρα Θεοδόσιο.

Συλλογίστηκε πολύ πάνω σ’ αυτό – γιατί ο Ευαγγελιστής Ιωάννης δεν έγραψε απλά: υπήρχαν πολλά ψάρια; Αυτός ο αριθμός, όπως και άλλοι που αναφέρονται στη Βίβλο, πρέπει να έχει τη δική του συμβολική σημασία. Ο γέροντας προσευχήθηκε να τον φωτίσει το Άγιο Πνεύμα και να του αποκαλύψει αυτό το νόημα.

Ο Θεός απάντησε στον γέροντα με ένα θαυμαστό όραμα, για το οποίο είπε ο ίδιος ο π. Θεοδόσιος στα πνευματικά του παιδιά: « Εντελώς απροσδόκητα, μια γυναίκα εμφανίζεται μπροστά μου σε ένα απότομο στενό μονοπάτι ανάμεσα στα απρόσιτα βουνά. Βλέποντάς την, θωράκισα τον εαυτό μου με το σημείο του σταυρού, για να μην πέσω στην πλάνη του εχθρού. Ωστόσο, η εμφάνισή της ήταν εξαίσια, και το φόρεμά της υπέροχο. Πλησιάζοντας, με κοίταξε με το θαυμάσιο βλέμμα Της και είπε: « Θέλεις να μάθεις τι σημαίνει αυτό; Δώσε προσοχή και να το θυμάσαι.

Στην αρχή, το 100% όσων επικαλούνταν τον Θεό σώθηκαν, μετά το 50% και στα έσχατα μόνο το 3%. »

Αυτό δεν ήταν το τελευταίο όραμα. Την επόμενη φορά ο πατέρας Θεοδόσιος είδε τρεις γυναίκες με μακριά, αρχαία ρούχα. Ήταν μια νεαρή κοπέλα, μια μεσήλικη γυναίκα και μια πολύ γερασμένη. Ο πάτερ τις ρώτησε: « Ποιές είστε; ».

Τὰ ‘’ἐμβόλια’’ ἔναντι τοῦ Covid-Sars 2 ὑπὸ τὸ φῶς τῆς διδασκαλίας τῆς Μιᾶς Ἁγίας Καθολικῆς καὶ Ἀποστολικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ.

‘’ἔλαιον δὲ ἁμαρτωλοῦ

μὴ λιπανάτω τὴν κεφαλήν μου’’

Ψαλμ. 140,5

π. Στυλιανὸς Ἐμμ. Καρπαθίου MD-PhD

Εἰσαγωγικά

Ἡ κατάσταση, ποὺ προέκυψε κατὰ τὴν τελευταία διετία ἀπὸ τὴν ἐπέλαση τῆς διαβόητης ‘’πανδημίας’’ τοῦ Sars-CoV-2, δημιούργησε πολλὰ ἐρωτηματικά, ἀνέδειξε μεγάλα προβλήματα καὶ ἔβαλε σὲ πολλαπλὰ διλήμματα τοὺς πιστοὺς τῆς Ἐκκλησίας.

Ἐν συνεχείᾳ, ἡ ἀσκηθεῖσα πολιτική, γιὰ τὴν ἀνάσχεση τoῦ ‘’πανδημικοῦ κύματος’’, μέχρι σήμερα, σχεδιάσθηκε ‘’δίχα Θεοῦ καὶ πρὸ Θεοῦ καὶ οὐ κατὰ Θεόνi’’, ἀνέδειξε δὲ τὴν πρόθεση τῶν ἐπιτηδείων νὰ ὑλοποιήσουν ἄθεσμες σκοπιμότητες, μὲ στόχο νὰ χειραγωγήσουν τὸν ἄνθρωπο, ὡς ἄβουλο ὄν, στοὺς σκοτεινοὺς ἀτραπούς μιᾶς ἀντίθεης καὶ ἀδιέξοδης πορείας, ξένης πρὸς τὴν οὐσιώδη προοπτικὴ τῆς ἀληθοῦς θεογνωσίας.

Ἡ ἰατρικὴ ἐπιστήμη ἀλλοιώθηκε σὲ τέρας ἀλλόκοτον, μετὰ τὴν ἄμικτη καὶ παρά φύση μείξη τηςii μὲ τὸν ὑλισμό καὶ τὸν θετικισμό, τὶς ἰδεολογίες ἐκεῖνες, ποὺ πριμοδοτοῦν τὰ πάσης φύσεως πολιτικο-οικονομικὰ συστήματα, καὶ ἐξασφαλίζουν στοὺς ‘’ειδικούς’’ λιπαρὸ χρηματισμό, λαμπρὴ καριέρα, κοσμικὴ λάμψη, μέχρις ὅτου ‘’σβήσουν τὰ φῶτα τῆς γιορτῆς’’, λάμψει τὸ φῶς τῆς ἡμέρας καὶ ἀποκαλυφθοῦν τὰ ἐρείπια.

Ὁ κάθε άνθρωπος, ξεχωριστά, ἀπό ἀπόλυτη ἀξία, κατάντησε στατιστικὸ μέγεθος, ποὺ ἀξιολογεῖται ἀπό τὰ χρηματοπιστωτικὰ πρότυπα ὠφέλους-ζημίας. Ἡ δαρβινικὴ θεωρία τὸν εἶδε ὡς σύμβαμα (τυχαῖο γεγονός). Ὁ φροϋδισμὸς τὸν ἐξώθησε στὴν ἄρνηση τοῦ Θεοῦ καὶ τήν ἔλλειψη νοήματος στὴ ζωή, διότι βλέπει τὴν ζωή νὰ ἐξαντλεῖται στὸ φρικτό ὅριο τοῦ θανάτου. Καὶ, τέλος, ὁ μαρξισμός τὸν κατέστησε κοινωνικὸ ἐξάρτημα, ἐφ’ὅσον, κατὰ τὴν θεωρία του, ὁ ἄνθρωπος δὲν καθορίζεται ἀπὸ τὴ συνείδησή του, ἀλλ᾿ ἀντιθέτως, ἡ κοινωνική του ὑπόσταση καθορίζει καὶ τὴ συνείδησή του.

Ἡ ὑγεία ὡς ἀγαθό παραδόθηκε στοὺς κροίσους τῆς μεγάλης πόρνης, τῆς ὑπεραντλαντικῆς νέας Βαβυλῶνοςiii, καὶ ἔγινε τὸ ἐργαλεῖο μιᾶς μανιώδους καὶ δαιμονικῆς ἐπέλασης κατὰ τῆς ἀνθρωπότητας. Οἱ κυβερνήσεις ἔγιναν ὑπεργολάβοι τῶν πολυεθνικῶν φαρμακευτικῶν ἑταιρειῶν ἢ ἄλλων σκοτεινῶν ὑπερκρατικῶν δυνάμεων, ποὺ διέστρεψαν τὸν φιλάνθρωπο στόχο τῶν βιο-ιατρικῶν ἐπιστημῶν, ὅπως αὐτὸς θεόθεν ὁρίζεταιiv, σὲ ἀπάνθρωπη καὶ δαιμονικὴ ἀστυνόμευση τοῦ ἀγαθοῦ τῆς ζωῆς.

«Ἐγκώμιον εἰς τόν ὅσιον Πατέρα ἡμῶν Νικόλαον, τόν τῆς ἐν Λυκίᾳ Μύρης»

Ἀνδρέου Ἱεροσολυμίτου

(Λόγος ΙΗ΄)

«Ἐγκώμιον εἰς τόν ὅσιον Πατέρα ἡμῶν Νικόλαον, τόν τῆς ἐν Λυκίᾳ Μύρης»

(J.-P. Migne, Patrologia Graeca, t. 97, 1192Β-1204C)

Ἄνθρωπε τοῦ Θεοῦ καί πιστέ θεράπων, καί οἰκονόμε τοῦ Χριστοῦ Μυστηρίων, καί ἄνερ ἐπιθυμιῶν τῶν τοῦ πνεύματος, δέχου τόν παρ’ ἡμῶν σοι προσαγόμενον λόγον ὡς δῶρον, καί χάριν ἀντί χάριτος ἡγοῦ τῆς εἰς ἡμᾶς ἐπιδεδειγμένης σοι παραδόξου καί θερμῆς ἀντιλήψεως. Καλοῦμεν δέ σέ στῦλον καί ἑδραίωμα τῆς Ἐκκλησίας, «καί φωστῆρα ἐν κόσμῳ, λόγον ζωῆς ἐπέχοντα». Πολλὰς γὰρ σοὶ κλεὶς ἡ ἀρετή πεποίηκε, καί οὐδὲν σὲ τῶν καλῶν διέφυγε, ποιμένων ἄριστε, καί ἀρχιερέων πανεύφημε Νικόλαε. Πάσας γὰρ ὡς ἐν θησαυρῷ χρυσῷ τοὺς λίθους διαφανεῖς τῇ μακαρίᾳ σου ψυχὶ ὑπερτίμους τῶν ἀρετῶν ἐναπέθου, περιβόητος ἐντεῦθεν πᾶσι σχεδδν τοῖς ὑφ' ἡλίῳ γενόμενος. Οὐχ οὕτω γὰρ λύχνος ἐπὶ λυχνίᾳ τεθεὶς ὑψηλὴ καί διαχρύσῳ φωτίζει τὰ πέρατα, ὡς σύ γε πρῴην ἐπί τοῦ ἀρχιερατικοῦ Θρόνου, ὑπό Χριστοῦ τοῦ ἀληθινοῦ φωτός ἀνατεθείς, καθάπερ ἐν αὐχμηρψῷ τόπῳ τῷ ἀφεγγεῖ τοῦ κόσμου χωρίῳ, πάντας τοὺς ὑπό σοῦ ποιμαινομένους, πρός τό ἀνύκτερον φῶς δαδουχῶν, διαυγάζεις καὶ οἷον ἐκ τινος μετεώρου περιοπῆς, οὐ μόνον τοὺς ἐγγύς, ἀλλὰ καὶ τοὺς πόῤῥω διεστηκότας, τῷ ἀπλανεῖ τῆς ἐν πνεύματι γνώσεως, καταπυρσεύεις αὐγάσματι. Σὲ γὰρ ὑψηλόν ἀληθῶς ἡ ἀγγελικὴ πολιτεία πεποίηκε. Σὲ τό καθαρόν τε καὶ θεωρητικόν τῆς πρός τό θεῖον ἀληθοῦς ἀνακράσεως, τάς οὐρανίους ἁψῖδας ὑπερπτῆναι σχεδόν παρεσκεύασεν. Αὐτόθεν σοι δὴ καί τό πολυειδὲς τῶν ἀρετῶν, ᾧ τὰ τῆς πρακτικὴς φιλοσοφίας συνείλεκται, δίκην μελίσσης, ἐκπεριελόντι τῶν ἁγίων τοὺς βίους, κακειθενερανισαμενω τῶν ἀρετῶν ἀκροθίνια. Τίνα γὰρ τῶν ἀρετῶν τῶν ἁγίων οὐ παρεζὴλωσας, ὢ Πάτερ; Ἤ τίνος τῶν ὑπερλίαν οὐ κατ’ ἴχνος εὐώδησας, ἤ κρεῖττον εἰπεῖν, τίνι τῶν κατ' ἀρετὴν ζησάντων, ἀμιλληθείς, σὲ αὐτόν οὐ παρίσωσας; Ἄβελ ὁ δίκαιος, ἐπί τοῖς δώροις αὐτοῦ ἐπῃνέθη, αὐτός δέ, δικαιότατε Πάτερ, δῶρον ὅλον σὲ αὐτόν θεῷ τῷ ἀνενδεεῖ λογικὼς ἀνατέθεικας. Ἐνωχ ἤλπισεν ἐπὶ Κύριον, αὐτός δὲ καὶ τῶν προσαποκειμένων ἐλπίδων ᾔδεις τάς ἀποδείξεις ἐναργεῖς. Ἔτι, Ἐνώχ εὐαρεστήσας τῷ θεῷ μετετέθη, αὐτός δὲ τό τῆς ψυχῆς φρόνημα ὅλον ἀπό γῆς εἰς οὐρανόν μεταστήσας, ὅλος ἐξέστης θεῷ, τὰ ῥέοντα τῶν μελλόντων ἀνταλλαξάμενος.

Ἠδύφωνος Αὐλός-Εὔλαλον ἀηδόνι

ΗΔΥΦΩΝΟΣ ΑΥΛΟΣ- ΕΥΛΑΛΟΝ ΑΗΔΟΝΙ!

Πλήσας μελῶν γῆν ἡδέων Ἰωάννης,

Κἂν οὐρανοῖς ἄνεισι συνθεῖναι μέλη.

Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης Δαμασκηνός (4/12), ἀπό ἐπιφανῆ οἰκογένειαν, κατήγετο ἀπό τήν Συρίαν, γεννηθείς περί τό 675 στήν Δαμασκόν, ἐξ οὗ καί τό προσωνύμιό του. Ο πατέρας του Σέργιος ήτο διοικητής της Δαμασκού, η οποία τότε ήτο υπό την κυριαρχία των Σαρακηνών και «υπουργός οικονομικών» του χαλίφη των Αράβων Αμπτέλ Μαλέκ. Εξ αιτίας της οικογενειακής επιφανείας, επραγματοποίησε πολύ καλές σπουδές. Μάλιστα ο πατέρας του εξαγόρασε την ελευθερία τού αιχμαλώτου μοναχού κι εκλεκτού διδασκάλου από την νότια Ιταλία Κοσμά, ο οποίος ανέλαβε να δημιουργήση τα θεμέλια στους βασικούς τομείς της γνώσεως, αριθμητική, γεωμετρία, μουσικήν, αστρονομία, ρητορική, φιλοσοφία του Πλάτωνος και του Αριστοτέλους. Ο Ιωάννης Δαμασκηνός σταδιοδρόμησε διαδεχόμενος τον πατέρα του, με ανάλογον αξίωμα, κατά την εποχή του χαλίφη Ουαλίντ. Εν τέλει απαρνήθηκε τα εγκόσμια με την προτροπή τού Πατριάρχου Ιεροσολύμων Ιωάννου. Με δριμύτητα πολέμησε τους εικονομάχους αυτοκράτορες Λέοντα Γ Ίσαυρο και Κωνσταντίνο Κοπρώνυμο. Γράφοντας κι εξαπολύοντας επιστολές, ζητούσε από τους Κωνσταντινουπολίτες να τιμούν τις Ιερές Εικόνες. Παραδίδεται ότι ο Ίσαυρος διέταξε να μιμηθούν την γραφή του Δαμασκηνού και να στείλουν στον Χαλίφη πλαστή επιστολή του, στην οποία να αναφέρεται ότι εκείνος προσφέρει την Δαμασκό στους Βυζαντινούς.

Τό πρῶτο ἄνοιγμα τοῦ φέρετρου τοῦ Ἁγ.Ἰωάννη Μαξίμοβιτς(Φωτογραφίες)

Στις 12 Οκτωβρίου 1993 η Σύνοδος των Επισκόπων της Αμερικής με υπεύθυνο τον Αρχιεπίσκοπο Αντώνιο του Σαν Φρανσίσκο, αφού έγινε μία παννυχίδα στον τάφο του Αγίου, αποφάσισαν να τον ανοίξουν.

Μόλις άνοιξαν την λάρνακα, είχε σκουριάσει λίγο το φέρετρο γιατί ήταν μεταλλικό, άνοιξαν με φόβο Θεού και προσευχή το φέρετρο.

Το πρόσωπο του Αγίου ήταν σκεπασμένο με τον αέρα (κάποιο πανί) και η ματιά τους έπεσε στ' άφθαρτα χέρια του Αγίου.

Ξεσκέπασαν και το πρόσωπο του και αποκαλύφθηκε και το άφθαρτο πρόσωπο του. Μια υπερκόσμια πνευματική γαλήνη, μια ευλαβική σιωπή απλώθηκε παντού. Βίωναν όλοι στιγμές θείας Χάριτος μπροστά στον Άγιο του Θεού.

Αποφασίστηκε και την επόμενη χρονιά το 1994 στις 2 Ιουλίου να γίνει η ανακήρυξη του Αγίου επίσημα πλέον. Ο Θεός δεν μας εγκατέλειψε και μας έστειλε ένα μεγάλο Άγιο να πρεσβεύει για εμάς δίπλα στον Θρόνο του Θεού στα χρόνια αυτά της γενικής αποστασίας μας από τον Θεό.

Ἡ Παναγία δακρύζει διότι δέν τῆς ἔχει μείνει καί τίποτε ἄλλο!

ΜΕ ΤΟ ΒΑΜΒΑΚΙ ΜΑΖΕΥΟΥΝ ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΣΤΟΝ ΒΥΡΩΝΑ - ΤΡΕΧΟΥΝ ΚΑΤΩ ΣΤΑ ΔΑΠΕΔΑ ΚΑΙ ΡΕΟΥΝ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΙΕΡΟ ΕΙΚΟΝΙΣΜΑ ΤΗΣ - Η Παναγία δακρύζει διότι δεν της έχει μείνει και τίποτε άλλο! ΔΕΙΤΕ https://www.orthodoxianewsagency.gr/.../i-panagia.../

9 Δεκεμβρίου. Ἡ σύλληψις τῆς ἁγίας Ἄννης τῆς μητρὸς τῆς Θεοτόκου, ἀνάμνησις τῶν ἐγκαινίων τοῦ ἐν Κύπρῳ ἱ. ναοῦ τοῦ ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστὁμου (ἐν ἔτει 1091). Ἄννης τῆς μητρὸς Σαμουὴλ τοῦ προφήτου (1160 π.Χ.). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Τῆς ἁγίας, 23 Σεπτ. (Γαλ. δ´ 22-27).

Γαλ. 4,22           γέγραπται γὰρ ὅτι Ἀβραὰμ δύο υἱοὺς ἔσχεν, ἕνα ἐκ τῆς παιδίσκης καὶ ἕνα ἐκ τῆς ἐλευθέρας.

Γαλ. 4,22                  Διότι εκεί έχει γραφή, ότι ο Αβραάμ απέκτησε δύο παιδιά, ένα παιδί από την δούλην του, την Αγαρ, και ένα παιδί από την ελευθέραν, από την Σαρραν.