6. Πρός Ἐφεσίους, Κεφ.1, στ. 7-8, Ἡ Λύτρωσή μας διά τοῦ Αἵματος τοῦ Κυρίου. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

6. Πρός Ἐφεσίους, Κεφ.1, στ. 7-8, Ἡ Λύτρωσή μας διά τοῦ Αἵματος τοῦ Κυρίου. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 6-7-2017
http://HristosPanagia3.blogspot.gr

π. Ἰάκωβος Βαλοδῆμος μιά ἀγιασμένη ἱερατική μορφή ἀπό τό Βοδίνο τῆς Βορείου Ἡπείρου

π. ΙΑΚΩΒΟΣ ΒΑΛΟΔΗΜΟΣ

ΜΙΑ ΑΓΙΑΣΜΕΝΗ ΙΕΡΑΤΙΚΗ ΜΟΡΦΗ ΑΠΟ ΤΟ ΒΟΔΙΝΟ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΟΥ ΗΠΕΙΡΟΥ

Ο π. Ιάκωβος γεννήθηκε το 1870 στην πονεμένη και αλύτρωτη  Βόρειο  Ήπειρο, στο χωριό Βοδίνο του Αργυροκάστρου. Το κοσμικό του όνομα ήταν Ευάγγελος Μπαλοδήμος. Οι γονείς του, άνθρωποι ευσεβείς και φτωχοί, τον μεγάλωσαν με φόβο θεού χωρίς να μπορέσουν όμως να του προσφέρουν κοσμική μόρφωση.

Σε ηλικία 15 ετών μετέβη στην Κωνσταντινούπολη όπου εργάσθηκε ως μικροπωλητής. Εκεί γνώρισε το θέλημα του Θεού από  τον Κωνσταντίνο Καλλίνικο, έναν  υπέροχο κήρυκα του ευαγγελίου, στα κηρύγματα του οποίου βρήκε ότι ποθούσε η άδολη ψυχή του. Στη ζωή του τον βοήθησε ένας έμπειρος πνευματικός, ο οποίος τον συνέδεσε με άλλους έξι εργατικούς νέους που ασκούσαν ο καθένας  το επάγγελμά του αλλά ζούσαν μαζί κοινοβιακώς και αγωνίζονταν για τον πνευματικό τους καταρτισμό, με νηστείες, ακολουθίες και προσευχές.

Στη νεανική του ηλικία  ταλαιπωρήθηκε από  έντονο και συνεχή πονόδοντο. Ένας γνωστός του καταστηματάρχης του συνέστησε να προσευχηθεί  στον άγιο Αντύπα. Βρήκε την εικόνα του  την κρέμασε στο προσκέφαλο και έκανε την προσευχή του. σε λίγες μέρες το θαύμα έγινε και ο πόνος σταμάτησε οριστικά. από  τότε και για 65 χρόνια μέχρι τον θάνατό του δεν ξαναπόνεσε από  τα δόντια του, ωστόσο  δεν παρέλειψε ποτέ καθημερινά να ψάλλει το απολυτίκιο του αγίου, αλλά και να λειτουργεί από  ευγνωμοσύνη στις 11 Απριλίου στην εορτή του αγίου Αντύπα.

Με τους φίλους του μετέβη  στό Άγιον Όρος  όπου εκάρησαν μοναχοί. Ο π. Ιάκωβος χειροτονήθηκε ιερέας και έμεινε εκεί 3 χρόνια. Κινούμενος ωστόσο από  αγάπη και πόνο  για τη δυστυχισμένη  ιδιαίτερη πατρίδα του, τη Βόρειο Ήπειρο, επέστρεψε εκεί και ορίστηκε εφημέριος  σε 1 χωριό διπλανό από  το δικό του, την Πέπελη, μένοντας στη Ιερά Μονή της Παναγιάς στην τοποθεσία Ζωνάρια. εργάσθηκε για πολλά χρόνια εκεί προσπαθώντας να γνωρίσει στούς συγχωριανούς του το θέλημα του Θεού.

Ἡ αὐτομεμψία τοῦ γέροντα-Ἀρσένιου τοῦ Γρηγοριάτη

 π. Ἀρσένιος Γρηγοριάτης 

 Ενας συμμοναστής του μᾶς εἶπε: -῞Οταν γέρασε ὁ Γέρο-Αρσένιος καθόταν στό κελί του σέ μία καρέκλα καί ἔλεγε τήν εὐχή στραμμένος πρός τίς εἰκόνες. 

Μιά μέρα ἦταν πολύ χαρούμενος καί εἶπε σέ συμμοναστή του: «῎Εχει μία χαρά ἡ ψυχή μου, τρέλα χαρᾶς, τώρα πού θά φύγω ἀπ᾽ αὐτόν τόν κόσμο».

Τήν ἄλλη μέρα ὅμως ἦταν κατηφής καί στενοχωρημένος.

 -Τί ἔχεις, π. ᾽Αρσένιε; τόν ρώτησε ὁ ἴδιος μοναχός.

-Τί νά σοῦ πῶ! Κοιτάζω τίς εἰκόνες καί γυρνάει ἡ Μαννούλα (Παναγία) τό πρόσωπό της ἀλλοῦ, δέ θέλει νά μέ δεῖ, τό ἴδιο κι ὁ Χριστός κι ὁ ῞Αγιος Νικόλαος… Μά τί σᾶς ἔφταιξα; τούς λέω.

Αὐτό κράτησε γιά 3 - 4 ἡμέρες ἀκόμα. ῞Ομως τήν Πέμπτη ὁ π. ᾽Αρσένιος ἦταν πάλι χαρούμενος, κατενυγμένος, δακρυσμένος καί ἐξήγησε τήν ἀλλαγή του:

 -῎Αρχισα νά ψάχνω τί φταίει. Καί σκέφτηκα μήπως ἐκεῖνος ὁ λόγος πού εἶπα ὅτι ἔχει μία χαρά ἡ ψυχή μου πού θά φύγει ἀπό τόν κόσμο, μήπως αὐτό εἶναι ὑπερηφάνεια; Κι ἄρχισα νά λέω:

Ἀπό τόν Μανιχαϊσμό στό Filioque ΜΕΡΟΣ Α'

Γνωστικισμός Μέρος Δ'

ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΑΝΙΧΑΪΣΜΟ ΣΤΟ FILIOQUE ΜΕΡΟΣ Α'

ΠΡΙΣΚΙΛΛΙΑΝΟΣ, Η ΖΩΗ ΤΟΥ.

4.7.1 Οι πηγές

Ο Πρισκιλλιανός  αναφέρεται από πλήθος συγχρόνων του  εκκλησιαστικών συγγραφέων. Δηλώνεται από το σύνολο αυτών ως γνωστικός και  ειδικότερα μανιχαίος. Συνεπώς η στάση τους είναι πολεμική  με σκοπό την ενημέρωση του  εκκλησιάσματος και την αναίρεση των πλανεμένων θέσεων του. Αναφορικά, μερικές από τις  πηγές που αναφέρονται σε αυτόν είναι οι κάτωθι: 

        -Sulpicius Severus, Historia sacra (ή αλλιώς Cronicorum Libri Duo, II, 46-51,CSEL 1  

        -Του ιδίου, Dialogus III, ii sq.; 

        -Orosius, Commonitorium ad Augustinium in P.L., XXXI, 124 sq. 

        -Augustine, De Haeresibus, xxx, CCSL 46 

        -Του ιδίου, Epistula xxxvi Ad Casulam; 

        -Jerome, De viris illustribus, cxxi;

        -Του ιδίου,   Epistula CXXXIII,4 , CSEL 56 pp. 241-260

        -Leo Magnus, Ep. xv Ad Turribium

        -Prosper Aquitanus, Chronicum integrum pars secunda,MGH AA IX pp. 460-462

        -Isidirus Hispalensis, Etymologiarum VIII

        -Του ιδίου, De haeresibus Christianorum, 8,5,54

Κατά την θεωρία του E.Ch.  Babut οι αντιαιρετικοί συγγραφείς, κυρίως ο Ιερώνυμος  και ο Σουλπίκιος Σεβήρος, που είναι οι βασικοί κατήγοροι, έχουν μια κοινή πηγή πληροφόρησης, γι' αυτό και συμφωνούν άπαντες στην κατηγορία για γνωστικισμό. Ως πηγή τους αναφέρει την Απολογία του Ιθάκιου, την οποία βρίσκει  στον Ισίδωρος της Σεβίλλης:

Τί εἶναι ἡ Παράδοση (Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς)

Πάντα ὅσα ὁ Θεάνθρωπος Χριστός, ὁ Ἴδιος καί διά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἔδωσεν ἐντολήν νά κρατῶμεν καί κατ’ αὐτά νά ζῶμεν· πᾶν ὅ,τι παρέδωκεν εἰς τήν Ἐκκλησία Του, ἐν τῇ ὁποίᾳ κατοικεῖ διαρκῶς ὁ Ἴδιος μετά τοῦ Ἁγίου Πνεύματός Του (πρβλ. Ματθ. 28, 19-20). «Αἱ παραδόσεις ἡμῶν» εἶναι ὅλη ἡ ἐν χάριτι ζωή μας ἐν Χριστῷ τῷ Θεῶ καί ἐν τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι· ἡ ζωή ἡμῶν τῶν χριστιανῶν, ἡ ὁποία ἤρχισεν ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ τοῦ Χριστοῦ, μέσῳ τῶν Ἀποστόλων, διά τῆς ἐπιφοιτήσεως τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

Ὁλόκληρος ἡ ζωή μας αὐτή δεν εἶναι ἐξ ἡμῶν, ἀλλ’ ἀπό τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ, τῇ χάριτι τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ή ἀκριβέστερον: ὁλόκληρος ἡ ζωή μας αὐτή εἶναι ἐκ τοῦ Πατρός δι’ Υἱοῦ ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι… Οὕτω «αἱ παραδόσεις» μας εἶναι ἡ νέα ζωή τῆς χάριτος ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι, τό Ὁποῖον εἶναι ἡ ψυχή τῆς Ἐκκλησίας, ἡ ζωή ἐν τῇ Αἰωνίᾳ Ἀληθείᾳ τοῦ Θεοῦ, ἐν τῇ Αἰωνίᾳ Δικαιοσύνη τοῦ Θεοῦ, ἐν τῇ Αἰωνίᾳ Ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, ἐν τῇ Αἰωνίᾳ Ζωή τοῦ Θεοῦ.

Ἐδῶ ὁ ἄνθρωπος δέν δημιουργεῖ τίποτε, οὔτε δύναται να δημιουργήση τήν Αἰωνίαν Ἀλήθειαν, τήν Αἰωνίαν Δικαιοσύνην, τήν Αἰωνίαν Ἀγάπην, την Αἰωνίαν Ζωήν, ἀλλά πάντα ταῦτα δύναται νά οἰκειοποιηθῆ, νά δεχθῆ, νά μεταβάλη εἰς ἰδικά του. Ἐν τῷ Χριστῷ καί τη Ἐκκλησία Του ὅλα αὐτάδίδονται διά τῆς χάριτος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος εἰς τόν ἄνθρωπον, δίδονται καί «παραδίδονται». Ἀπό τον ἄνθρωπον ἀπαιτεῖται τό νά δεχθῆ «τάς παραδόσεις» αὐτάς καί να ζῆ κατ’ αὐτάς…

Γιατί ὁ ἅγ. Ἐφραίμ ὅταν εἰκονίζεται κρατάει μία φλόγα;

 Γιατί ο άγ. Εφραίμ όταν εικονίζεται κρατάει μια φλόγα;

 Ένας Άγιος των εσχάτων ημερών, που εμφανίστηκε επί της εποχής της Τουρκοκρατίας και μαρτύρησε, ο Άγιος Εφραίμ, ξέρετε πως αγιογραφείται;  

 

Με το δεξί του χέρι ευλογεί, ενώ στο αριστερό πάντα κρατάει μία φλόγα.  

-Τι είναι αυτή η φλόγα;  

ΕΙΝΑΙ Η ΦΛΟΓΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ!  

Αυτή την πίστη θέλει ο Άγιος να μεγαλώσει στις ψυχές των ανθρώπων!  

 

Να ξέρετε ότι για να φτιάξετε το καντήλι σας, όσο λάδι και να βάλεις μέσα, αν δεν βάλεις το φυτιλάκι με τη φωτιά, το καντήλι δεν ανάβει.

 Γι’ αυτό, το φυτίλι που έχετε μέσα στην καρδιά σας, φουντώστε το εσείς με την δύναμη της πίστης σας.

Αυτή, Η ΒΑΘΙΑ ΠΙΣΤΗ ΣΑΣ 

στη συνέχεια θα φουντώσει και θα γίνει 

Ο ΘΕΪΚΟΣ ΣΑΣ ΕΡΩΤΑΣ!

 

Μην αγνοήσετε την φοβερή δύναμη του θεϊκού έρωτα, γιατί θα είναι η δεύτερη δύναμη των Χριστιανών στα έσχατα.

-ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΘΕΪΚΟΣ ΕΡΩΤΑΣ; 

Είναι μια σχέση τελείως προσωπική. Όπως κανένας ερωτευμένος δεν λέει αυτά που κάνει μπροστά στους άλλους ανθρώπους, έτσι και αυτοί που πνευματικά, θεϊκά ερωτεύονται τον Θεό δεν λένε σε κανέναν ποτέ και πως επικοινωνούν με τον Βασιλιά τους.

Ἅγιος Παΐσιος Ἁγιορείτης: «Οἱ ἄθεοι ἔχουν ἐφήμερη δύναμη καί τελικά αὐτοκαταστρέφονται»

 Οἱ χριστιανοὶ συχνὰ ἀνησυχοῦν ἀπὸ τὴ δραστηριότητα τῶν ἐχθρῶν τῆς πίστεως, ξεχνώντας ὅτι ἡ ἱστορία ἔχει ἀποδείξει ὅτι οἱ ἄθεοι ἔχουν ἐφήμερη δύναμη καὶ τελικὰ αὐτοκαταστρέφονται. Ὁ Γέροντας ἦταν πάντα καθησυχαστικός: 

Ηχητικό Αγιολόγιο 31 Ιουλίου

Ακούστε το βίο των Αγίων της Ορθοδοξίας που εορτάζουν σήμερα 31 Ιουλίου


Για να κατεβάσετε και να αποθηκεύσετε την ομιλία σε mp3 πατήστε ΕΔΩ (δεξί κλίκ αποθήκευση ως, ή αποθήκευση δεσμού ως)

ΑΓΙΑ ΜΑΡΘΑ ΑΔΕΛΦΗ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ.

Ἐπίσης σώζεται σέ ἰδιαίτερα κομψή λειψανοθήκη ἡ εὐωδιάζουσα καί θαυματουργοῦσα ἁγία κάρα της. Ἐπίσης στόν Καθεδρικό ναό τῆς πόλεως Βεζελαί σώζονται καί προσκυνοῦνται ἄφθαρτα τά μαλλιά της, μέ τά ὁποῖα σκούπισε τά πόδια τοῦ Κυρίου, ὅταν τόν μύρωσε  (Ιω. ιβ’, 3).
http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2017/06/3_25.html