Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Δευτέρας 19-08-2013.

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2012. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Κορινθίους Α΄ κεφ. ια΄ 31 - ιβ΄ 6  

ια΄ 31 - ιβ΄ 6
 

 

Ευαγγέλιον: Κατά Ματθαίον κεφ. Ιη΄ 1 - 11    

Ιη΄ 4 - 11 
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Στήν διάρκεια τῆς Θείας Λειτουργίας.«Σαϊτευτικές προσευχές».Δάκρυα χαρᾶς ἤ μετανοίας.

   ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

 ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΤΗ ΖΗΣΟΥΜΕ

ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ:

ΠΩΣ ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ ΓΝΗΣΙΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΤΟΥ

 ΘΕΟΥ ΣΤΗΝ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ:

ΙΙ. ΣΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ

ε)«Σαϊτευτικές προσευχές»

Μποροῦμε ἐπίσης, ὅπως δίδασκε ὁ ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κροστάνδης, νά κάνουμε καί δικές σύντομες, ὡσάν «σαΐτες-βέλη προσευχές»². Μ’ αὐτόν τόν τρόπο βοηθοῦμε τήν ψυχή μας νά βιώσει βαθύτερα τά διαδραματιζόμενα στή Θεία Λειτουργία. Ὅσο πιό συγκεντρωμένος εἶναι ὁ νοῦς μας, τόσο οὐσιαστικώτερη μετοχή θά ἔχουμε στό Μυστήριο τῆς Θείας Λειτουργίας.

Στ)Δάκρυα χαρᾶς ἤ μετανοίας.

Ἔλεγε ἕνας ἐξαγιασμένος ἁγιορείτης: «’’Μετά φόβου Θεού, πίστεως καί ἀγάπης προσέλθετε’’. Ποῦ πηγαίνεις; Νά πάρεις τόν Θεό. Τότες χαίρεσαι. Ἐάν μέν ἔχει προηγηθεῖ ἡ χαρά, δέν μπορεῖς παρά μέ δάκρυα νά προσέλθεις, δάκρυα χαρᾶς, νά προσέλθεις νά μεταλάβεις. Ὅταν ἔχουν προηγηθεῖ δάκρυα λύπης: ‘’Θεέ μου, συγχώρησέ μου τάς ἁμαρτίας μου.

Ποιά εἶναι ἡ μεταφυσική θεώρησις τῆς Θεολογίας

 

Πατερική Θεολογία

Πρωτοπρ. Ιωάννου Σ. Ρωμανίδου (+)

Καθηγητού Πανεπιστημίου

 

Επιμέλεια – Σχόλια: Μοναχού Δαμασκηνού Αγιορείτου

 

Μέρος Πρώτον: Στοιχεία Ορθοδόξου ανθρωπολογίας και 

33. Ποιά εἶναι ἡ μεταφυσική θεώρησις τῆς Θεολογίας

Έχομε ήδη αναφέρει ότι μεταξύ Θεού και κτισμάτων ουδεμία ομοιότης υπάρχει. Και, εφ’ όσον ουδεμία ομοιότης υπάρχη, σημαίνει ότι δεν υπάρχει ουδεμία αναλογία μεταξύ κτιστού και ακτίστου.

Τώρα η μεταφυσική θεώρησις⁶⁸ της θεολογίας ποια είναι; Για να υπάρχη μεταφυσική ή οντολογία στην Θεολογία, πρέπει οπωσδήποτε να υπάρχη κάποια αναλογία μεταξύ κτιστού και ακτίστου.

Στην φιλοσοφική και θεολογική παράδοσι της Δύσεως υπάρχουν δύο αναλογίες, δηλαδή δύο διαφορετικές συσχετίσεις. Στην Ορθόδοξη Θεολογία αντιθέτως δεν υπάρχουν τέτοια πράγματα. Γιατί; Απλούστατα, διότι οι Πατέρες τονίζουν ότι μεταξύ κτιστού και ακτίστου ή μεταξύ κτισμάτων και Θεού ουδεμία ομοιότης υπάρχει. Αυτό σημαίνει επίσης ότι δεν υπάρχει καμμία αναλογία μεταξύ τους, δηλαδή συσχέτισις ή σύγκρισις· που σημαίνει ότι δεν μπορούμε μέσω των κτισμάτων να γνωρίσωμε το άκτιστο, δηλαδή τον Θεόν, Αυτόν ή την ενέργειά Του.

Κυριακή Η΄ Ματθαίου

Κυριακή Η’ Ματθαίου: Ο πολλαπλασιασμός των άρτων. Αγ. Νικόλαος Βελιμίροβιτς

Ομιλία π Αθανασίου Μυτιληναίου στην Κυριακή Η Ματθαίου

Κυριακή Η΄Ματθαίου. Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου

Ὁ Ἅγιος Γεώργιος καί ὁ Ἀπόλλωνας

Ο Άγιος Γεώργιος και ο Απόλλωνας

Παραθέτουμε ένα απόσπασμα από το βίο του Αγίου και Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου του Τροπαιοφόρου (275 μ.Χ.- 303 μ.Χ.), όπου περιγράφεται η στιγμή που ο Άγιος δέχεται να εισέλθει σε έναν ειδωλολατρικό ναό του Απόλλωνα, μαζί με τον αυτοκράτορα Διοκλητιανό, καθώς και το τι ακριβώς επακολούθησε εκεί.

«Ο δε παρανομότατος βασιλιάς Διοκλητιανός, ήρθε το πρωί στο ναό του Απόλλωνα, πρόσταξε δε να φέρουν εκεί και τον Άγιο. Κι όταν αυτό έγινε είπε προς αυτόν ο βασιλιάς με πολλή ημερότητα και ταπείνωση: 

«Δεν είναι Γεώργιε μεγάλη φιλανθρωπία και πολλή καλοσύνη αυτό το οποίο κάνω εγώ, να αναμένω δηλαδή τη μετάνοιά σου και να μη σε θανατώνω; Ναι, ορκίζομαι στη δύναμη των μεγάλων θεών ότι για τη νεότητά σου και την ανδρεία σου, λυπάμαι να σε θανατώσω. Διότι επιθυμώ εάν μετανοήσεις να σε τιμήσω, να σε δοξάσω και να σε κάνω συγκάθεδρο της βασιλείας μου. Πες μου λοιπόν κι εσύ τη γνώμη σου, τι σκέφτεσαι;» Ο Άγιος απάντησε: «Έπρεπε βασιλιά, αυτήν την αγάπη την οποία δείχνεις τώρα, να την είχες δείξει πιο πριν, ώστε να μη με βασάνιζες τόσο απάνθρωπα». 
Ο βασιλιάς όταν άκουσε τα λόγια αυτά, χάρηκε και είπε στον Άγιο:

«Μεμέρισται ὁ Χριστός;». Ἀρχιμ. Ἰωήλ Κωνστάνταρος

«Μεμέρισται ο Χριστός;»

Αποστολικό Ανάγνωσμα Κυριακής

Η' Ματθαίου. (Α' Κορ. α΄ 10-17)

Αρχ. Ιωήλ Κωνστάνταρος, Ιεροκήρυξ Ι. Μ. Δρ. Πωγ. & Κονίτσης

Με πόνο στην καρδιά ο Απόστολος Παύλος απευθύνεται στην Εκκλησία της Κορίνθου.
Στην Εκκλησία που υπήρξε καρπός των μεγάλων του αγώνων και στους κόλπους της περιελάμβανε πλήθη πιστών που ολοένα και περισσότερο αυξάνονταν.
Όμως, ένας μεγάλος πειρασμός έφερε κραδασμούς στη συνοχή του Σώματος και η έως τώρα αγαπημένοι και μονοιασμένοι πιστοί, άρχισαν να χωρίζονται σε ομάδες και παρατάξεις.
Αυτός δε είναι ο λόγος που ο Απόστολος απευθύνεται με μια θερμή παράκληση στους πιστούς της Κορίνθου, και τους αποκαλύπτει τον πόνο και την αγωνία του.
Ας παρακολουθήσουμε την σκέψη του, διότι όσα αναφέρει δεν ισχύουν για την εποχή μόνο που εγράφησαν, αλλά για την κάθε εποχή και ιδίως την δική μας που φαίνεται πως η Εκκλησία μας ταλανίζεται από παρόμοιους κινδύνους και εσωτερικούς, πλην των άλλων, πειρασμούς.

Νά πεῖς στούς χωριανούς σου καί στούς κατοίκους τῆς γύρω περιοχῆς νά μετανοήσουν

Ένα συγκλονιστικό γεγονός συνέβηκε πρόσφατα στο χωριό Χρυσοβίτσα Μετσόβου. Ένας κάτοικος του χωριού (έχουμε στη διάθεσή μας, το όνομά του) οδηγούσε το αυτοκίνητο του έξω από το χωριό, στη θέση «Πολιτσές» όπου καλλιεργείται η φημισμένη πατάτα της Χρυσοβίτσας.

Στις 12 Ιουνίου γύρω στις 11:30 π.μ. εμφανίστηκε μπροστά του ως νεφέλη φωτεινή μια μαυροφόρα γυναίκα, με ένα βλέμμα γλυκύτατο και ταυτόχρονα αυστηρό και τον ρώτησε: «Με γνωρίζεις;» Εκείνος ταραγμένος της απάντησε: «Είσαι η Παναγία της Χρυσοβίτσας».

Και κείνη απαντά: «Είμαι η Παναγία όλου του κόσμου. Να πεις στους χωριανούς σου και στους κατοίκους της γύρω περιοχής να μετανοήσουν» και αμέσως εξαφανίστηκε.

Διδάγματα ἀπό τήν Κοίμηση τῆς Θεοτόκου

(ΑΠΟΜΑΓΝΗΤΟΦΩΝΗΜΕΝΗ ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΟΜΙΛΙΑ
τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

ποὺ  ἐκφωνήθηκε εἰς ὁλονυκτία εἰς Ἱ. Ναὸ τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου
εἰς Κυνοσάργους Ἀθηνῶν, στὶς 14/15-8-1960

.               Ἡ ὑπεραγία Θεοτόκος εἶναι ἐκείνη ποὺ ὑμνοῦν γενεαὶ γενεῶν. εἶναι ἐκείνη ποὺ ἐγκωμίασε ὁ Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, ἕνας ἀπὸ τοὺς μεγαλύτερους ὑμνητὰς τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου. Ἡ ὑπεραγία Θεοτόκος εἶναι ὁ χρυσὸς κρίκος τῆς κτίσεως τῆς ὁρατῆς μὲ τὴν ἀόρατον. εἶναι ἡ γέφυρα ἡ ὁποία ἑνώνει τὴν γῆν μὲ τὰ οὐράνια. εἶναι ὁ «ἡλιοστάλακτος θρόνος», εἶναι ἡ «καθαρωτέρα λαμπηδόνων ἡλιακῶν». εἶναι ἐκείνη διὰ τῆς ὁποίας «ὁ Λόγος σὰρξ ἐγένετο καὶ ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν» (Ἰωάν. 1,14). Μόνον ἀγγελικαὶ γλῶσσαι μποροῦν νὰ ὑμνήσουν τὸ μεγαλεῖον τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου.
.               Ἡ Ἐκκλησία μας ἡ Ὀρθόδοξος διαφέρει ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς, οἱ ὁποῖοι οὐδεμίαν ἀξίαν ἀποδίδουν εἰς τὴν ὑπεραγίαν Θεοτόκον, ἀλλὰ θεωροῦν αὐτὴν ὡς μίαν γυναῖκα ἐκ τῶν πολλῶν. Ἡ ἁγία, λέγω, ἡμῶν Ἐκκλησία μὲ ὕμνους, παρακλήσεις, μὲ ἑορτὰς τὰς ὁποίας ἐθέσπισε πρὸς τιμήν της, τὴν γεραίρει καὶ τὴν τιμᾷ.

Ὅσοι ἀποχωροῦν πρίν ἀπό τό τέλος τῆς Θείας Λειτουργίας μοιάζουν μέ τόν Ἰούδα

Θέλετε να πω τίνος το έργο κάνουν εκείνοι που αναχωρούν προτού τελειώσει η Θεία Ευχαριστία και δεν αναπέμπουν τις ευχαριστήριες ωδές στο τέλος της τράπεζας; Ίσως είναι βαρύ αυτό που πρόκειται να λεχθή, αλλ’ όμως πρέπει να λεχθή εξ αιτίας της αδιαφορίας πολλών.

Όταν ο Ιούδας πήρε μέρος στο τελευταίο δείπνο,  που έγινε κατά την τελευταία εκείνη νύκτα, ενώ όλοι ήταν καθισμένοι στο τραπέζι, αυτός σηκώθηκε πριν από τους άλλους και έφυγε.

Εκείνον λοιπόν μιμούνται και αυτοί, που αναχωρούν πριν από το τέλος της ευχαριστίας. Γιατί, εάν δεν έφευγε τότε εκείνος, δεν θα γινόταν προδότης∙ εάν δεν εγκατέλειπε τους συμμαθητές του, δεν θα χανόταν∙ εάν δεν αποσπούσε τον εαυτό του από το ποίμνιο , δεν θα τον εύρισκε μόνον ο λύκος ώστε να τον φάη∙ εάν δεν αποχωριζόταν από τον ποιμένα, δεν θα συλλαμβανόταν από το θηρίο. Γι’ αυτό λοιπόν εκείνος έφυγε και πήγε μαζί με τους Ιουδαίους , ενώ αυτοί έφυγαν με τον Κύριο, αφού ανέπεμψαν Ευχαριστίες.

Ἐξ αφορμῆς τοῦ νόμου κατάργησης τῆς ἀργίας τῆς Κυριακῆς

ΕΣΤΙΑ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ

      Β. ΗΠΕΙΡΟΥ 47 ΜΑΡΟΥΣΙ

           ΤΗΛ.  2108025211

Ἀμαρούσιον13-08-2013

Ἐξ ἀφορμῆς τοῦ νόμου κατάργησης

τῆς ἀργίας τῆς Κυριακῆς

Ἡ Ἑστία Πατερικῶν Μελετῶν θέλει νά καταθέσει τή σφοδρή διαμαρτυρία της στήν Κυβέρνηση τῆς χώρας μας γιά τόν καινούργιο νόμο πού καταργεῖ τήν Κυριακή Ἀργία μετά ἀπό χίλια ἑπτακόσια (1700) χρόνια.  Ὁ ὑποδειγματικός ἀνά τούς αἰῶνες θεόστεπτος αὐτοκράτορας καί μέγιστος ἐν ἁγίοις, Ἅγιος Κωνσταντῖνος καθόρισε μέ τόν πρῶτο του νόμο στίς 07-03 τοῦ ἔτους 321 μ. Χ.,  μετά τό διάταγμα τῶν Μεδιολάνων τό 313, τήν Κυριακή ἀργία ὡς ἡμέρα ἀναπαύσεως, ἀγαλλιάσεως, θείας λατρείας καί ἀγαθοεργίας.

Ἡ ἐν Λαοδικείᾳ Σύνοδος μέ τόν 29^ο  Κανόνα της, ἡ ς΄ Οἰκουμενική Σύνοδος, καθώς καί ὁ Μέγας Θεοδόσιος ἐπεκύρωσαν αὐτό τό μεγάλο ἀγαθό τῆς ἀργίας καί τό χάρισαν ὄχι μόνο στούς ἐν μόχθῳ ἐργαζόμενους, ἀλλά καί στούς ἀνθρώπους ὅλης τῆς οἰκουμένης.

Ἔρχεται λοιπόν τώρα ἡ Ἑλληνική Κυβέρνηση γιά νά γυρίσει πίσω - πίσω, στό ἀπώτατο εἰδωλολατρικό παρελθόν ὅλη τήν κοινωνικοεμπορική ζωή τῆς πατρίδας μας, νά βασανίσει ἔτι περισσότερο τούς μικρομεσαίους ἐπιχειρηματίες καί νά τούς  ὑπο­χρεώσει σέ πιό πολλά λειτουργικά ἔξοδα μέ τό ἄνοιγμα τῶν καταστημάτων τους κατά τήν ἡμέρα τῆς Κυριακῆς.  Τολμᾷ νά σνομπάρει, μέσῳ τοῦ «ἐκσυγχρονιστῆ» ὑπουργοῦ κ. Χατζηδάκη, τήν πίστη τῶν Ἑλλήνων πολιτῶν δηλώνοντας ὅτι ἡ Κυριακή ἀργία «κρατᾷ τή χώρα στό παρελθόν».

Ὁ Ἅγιος Ὁσιομάρτυρας Δημήτριος ὁ Νέος ὁ ἐκ Σαμαρίνης (18/8/1808)

Ο Aγιος Οσιομάρτυρας Δημήτριος ο Νέος ο εκ Σαμαρίνης (18/8/1808)

Του Κων. Α. Οικονόμου, δασκάλου

   Ο Δημήτριος γεννήθηκε στα τέλη του 18ου αιώνα στο βλαχοχώρι Σαμαρίνα των Γρεβενών. Σε ηλικία 15 ετών εγκατέλειψε τα εγκόσμια και έγινε μοναχός σε μοναστήρι της περιοχής. Αφού πέρασε κάποια χρόνια με προσευχή, νηστεία και γενικά με ασκητικό τρόπο, αποφάσισε, καθοδηγούμενος από θείο ζήλο, να εξέλθει από τη Μονή και να κηρύξει το Ευαγγέλιο στα θεσσαλικά χωριά. Εκείνη την εποχή θανάσιμοι κίνδυνοι περικύκλωναν τους Χριστιανούς λόγω της επανάστασης του παπα-Θύμιου Βλαχάβα και της επακόλουθης εκδικητικότητας των Τούρκων.

Κάποιοι λοιπόν Μωαμεθανοί κατήγγειλαν τον Δημήτριο με την αιτιολογία πως με το κήρυγμά του εμφανιζόταν ως υποκινητής του παπα-Θύμιου. Συνελήφθη αμέσως και οδηγήθηκε στον διαβόητο Αλή πασά στον οποίο ομολόγησε την πίστη του και το σκοπό της διδασκαλίας του, που δεν ήταν άλλος παρά η παρηγορία των θλιβομένων συμπατριωτών του.

Οπτικό Αγιολόγιο 18 Αυγούστου

Οπτικοποιημένο Ηχητικό Αγιολόγιο της 18ης Αυγούστου



Για να γνωρίσετε τους συντελεστές διαβάστε εδώ

Ἐγκώμιον εἰς τήν Κοίμησιν...( Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ)

« τό πρόσωπόν σου λιτανεύσουσιν οἱ πλούσιοι τοῦ λαοῦ.

πᾶσα ἡ δόξα τῆς θυγατρός τοῦ βασιλέως ἔσωθεν,
ἐν κροσσωτοῖς χρυσοῖς περιβεβλημένη,
πεποικιλμένη.

ἀπενεχθήσονται τῷ βασιλεῖ παρθένοι ὀπίσω αὐτῆς,
αἱ πλησίον αὐτῆς ἀπενεχθήσονταί σοι·

ἀπενεχθήσονται ἐν εὐφροσύνῃ καί
ἀγαλλιάσει, ἀχθήσονται εἰς ναόν βασιλέως.