Χάνει τούς κόπους του ἐκεῖνος πού πεθαίνει ἀμετανόητος. Ἀρχιμ Σάββα Ἁγιορείτου

3 Χάνει τούς κόπους του ἐκεῖνος πού πεθαίνει ἀμετανόητος. Ἀρχιμ Σάββα Ἁγιορείτου

https://www.youtube.com/watch?v=Yf2-T22JVnM

Κυριακή Τελώνου καί Φαρισαίου. Ἁγίου Κυρίλλου Ἀλεξανδρείας

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ [:Λουκ. 18, 9-14] 

Αγίου Κυρίλλου, αρχιεπισκόπου Αλεξανδρείας, 

Ἐξήγησις ὑπομνηματική εἰς τό κατά Λουκάν Εὐαγγέλιον, 

κεφ.ιη΄[Λουκά 18,9-14: η παραβολή του Τελώνου και του Φαρισαίου] 

[…] Για να μάθεις όμως πόση ζημία προκαλεί το να κατακρίνουμε τους άλλους και να μη μετανοούμε για τα δικά μας πταίσματα, θα σου το επιβεβαιώσω και από τα ίδια τα Ευαγγέλια. Λέγει πράγματι αυτός ο μακάριος Λουκάς για τον Σωτήρα μας Χριστό: «Εἶπε δὲ καὶ πρός τινας τοὺς πεποιθότας ἐφ᾿ ἑαυτοῖς ὅτι εἰσὶ δίκαιοι, καὶ ἐξουθενοῦντας τοὺς λοιπούς, τὴν παραβολὴν ταύτην(:σε μερικούς μάλιστα που είχαν τη βεβαιότητα και την αυτοπεποίθηση ότι είναι δίκαιοι και ενάρετοι, και γι’ αυτό περιφρονούσαν τους άλλους, είπε την παραβολή αυτή)»[Λουκ.18,9]. Και ποια είναι η παραβολή; 

«Ἂνθρωποι δύο ἀνέβησαν εἰς τὸ ἱερὸν προσεύξασθαι, ὁ εἷς Φαρισαῖος καὶ ὁ ἕτερος τελώνης. ὁ Φαρισαῖος σταθεὶς πρὸς ἑαυτὸν ταῦτα προσηύχετο· ὁ Θεός, εὐχαριστῶ σοι ὅτι οὐκ εἰμὶ ὥσπερ οἱ λοιποὶ τῶν ἀνθρώπων, ἅρπαγες, ἄδικοι, μοιχοί, ἢ καὶ ὡς οὗτος ὁ τελώνης· νηστεύω δὶς τοῦ σαββάτου, ἀποδεκατῶ πάντα ὅσα κτῶμαι. καὶ ὁ τελώνης μακρόθεν ἑστὼς οὐκ ἤθελεν οὐδὲ τοὺς ὀφθαλμοὺς εἰς τὸν οὐρανὸν ἐπᾶραι, ἀλλ᾿ ἔτυπτεν εἰς τὸ στῆθος αὐτοῦ λέγων· ὁ Θεός, ἱλάσθητί μοι τῷ ἁμαρτωλῷ. λέγω ὑμῖν, κατέβη οὗτος δεδικαιωμένος εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ ἢ γὰρ ἐκεῖνος· ὅτι πᾶς ὁ ὑψῶν ἑαυτὸν ταπεινωθήσεται, ὁ δὲ ταπεινῶν ἑαυτὸν ὑψωθήσεται (:Δύο άνθρωποι ανέβηκαν στο ιερό για να προσευχηθούν· ο ένας ήταν Φαρισαίος και ο άλλος τελώνης. Ο Φαρισαίος στάθηκε όρθιος, για να φαίνεται καλά, και προσευχόταν προς τον εαυτό του και για τον εαυτό του με τα εξής λόγια: ‘’Σ’ ευχαριστώ, Θεέ μου, διότι δεν είμαι σαν τους άλλους ανθρώπους, που είναι άρπαγες, άδικοι, μοιχοί, ή και σαν αυτόν εκεί τον τελώνη· ενώ δηλαδή όλοι οι άλλοι είναι ένοχοι και αξιοκατάκριτοι, εγώ είμαι ο μόνος ανένοχος. Σ’ ευχαριστώ λοιπόν, διότι δεν βλέπω στον εαυτό μου τις τόσες κακίες που έχουν οι άλλοι. Έχω όμως και αρετές: Νηστεύω δύο φορές την εβδομάδα, κάθε Δευτέρα και Πέμπτη. Δίνω το ένα δέκατο απ’ όλα εκείνα που αποκτώ, ακόμη και από τα πιο μικρά και τιποτένια, για τα οποία δεν επιβάλλει ο νόμος τη «δεκάτη»’’. 

Ο τελώνης, αντίθετα, στεκόταν μακριά από το θυσιαστήριο όπου καίγονταν οι θυσίες, και δεν είχε την τόλμη όχι μόνο τα χέρια του, αλλά ούτε τα μάτια του να σηκώσει επάνω προς τον ουρανό. Αλλά χτυπούσε συνεχώς το στήθος του, που περιέκλεινε την αμαρτωλή και ακάθαρτη καρδιά του, και έλεγε: ‘’Κύριε και Θεέ, σπλαχνίσου με και συγχώρησέ με τον αμαρτωλό’’. Σας βεβαιώνω ότι αυτός ο περιφρονημένος τελώνης κατέβηκε από το ιερό και πήγε στο σπίτι του αθωωμένος και δικαιωμένος από τον Θεό και όχι ο Φαρισαίος εκείνος.

Ὁ ἅγιος Πορφύριος παρηγορεῖ τόν κόσμο

Μαρτυρία γέροντος Γρηγορίου, Πνευματικού της Ιεράς Μονής Τιμίου Προδρόμου Χαλκιδικής

Όταν είχα περάσει μια μεγάλη δοκιμασία με την υγεία μου και ήμουν πολλούς μήνες άρρωστος, όταν ανέρρωσα συνάντησα τον Γέροντα Πορφύριο και με ρώτησε:

– Τι κάνεις;

– Δόξα τω Θεώ, Γέροντα, καλά είμαι. Ευχαριστώ για τις προσευχές σας.

– Μμμ, δεν είσαι καλά, μωρέ.

– Καλά είμαι, Γέροντα, διότι πράγματι ένοιωθα καλά.

– Όχι, λέει, δεν είσαι καλά. Όπως ήσουν, δεν είσαι, και όντως είχε δίκαιο, όπως έδειξαν τα πράγματα στην συνέχεια.

Ήρθε και με επισκέφθηκε ο Γέροντας Πορφύριος με τον κ. Γιώργο Αρβανίτη και έναν φιλόλογο στις 19 Ιουλίου το έτος 1974, πηγαίνοντας για το Άγιον Όρος. Τους φιλοξένησα, χάρηκα πολύ για την επίσκεψη, μιλήσαμε διάφορα και τον ρώτησα αν ήθελε να λειτουργήση την επομένη, που ήταν η μνήμη του προφήτου Ηλία. Μου είπε να λειτουργήσω εγώ. Ο Γιώργος με τον άλλον κύριο άκουσαν ειδήσεις και έμαθαν ότι έγινε εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο. Ο όσιος Πορφύριος είπε: «Δεν θα πάμε στο Άγιον Όρος. Θα γυρίσουμε πίσω να παρηγορήσουμε τον κόσμο. Ο κόσμος μας έχει ανάγκη».

Ἅγιος Παΐσιος Ἁγιορείτης: Οἱ ἀρρώστιες ἔχουν ὠφέλεια καί οὐράνιο μισθό, ὅταν τίς ὑπομένουμε

Κάποιος Γέροντας πριν από λίγα χρόναι είχε ταλαιπωρηθή πολύ από αρρώστιες και τελικά πέθανε, χωρίς να γογγύση καθόλου.

Μετά από λίγο διάστημα αρρώστησε και ο υποτακτικός του και, επειδή δεν είχε ξαναρρωστήσει, είχε πανικοβληθή και ετοιμάσθηκε να πάη στον κόσμο σε γιατρούς, για να θεραπευθή. Το βράδυ όμως βλέπει στον ύπνο του τον Γέροντα του, και του λέει:- Τέκνον μου, εάν θέλης, άκουσε με και μην πας πουθενά· κάνε υπομονή.

Κυθήρων Σεραφείμ: “ Ἡ μελετωμένη ἐπίσκεψις τοῦ ἄρχοντος τοῦ Βατικανοῦ εἰς τά βήματα -τά μέρη ὅπου περιώδευσε ὁ Ἀπόστολος τῶν Ἐθνῶν Παῦλος φοβούμεθα, ὅτι δέν θά ἐπιφέρῃ ἀγαθά ἀποτελέσματα”

ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΟΥ ΤΡΙΩΔΙΟΥ

(ὑπ’ ἀριθ. 186/2020)

Πρός

Τόν Ἱερόν Κλῆρον και τόν Χριστώνυμον Λαόν τῆς καθ΄ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Κυθήρων καί Ἀντικυθήρων

«Τῆς σωτηρίας εὔθυνόν μοι τρίβους, Θεοτόκε,

αἰσχραῖς γὰρ κατεῤῥύπωσα, τὴν ψυχὴν ἁμαρτίαις,

ὡς ῥᾳθύμως τὸν βίον μου, ὅλον ἐκδαπανήσας. Ταῖς

σαῖς πρεσβείαις ῥῦσαί με, πάσης ἀκαθαρσίας».

(Κατανυκτικός ὕμνος Ἱεροῦ Τριῳδίου)

Ἁγαπητοί μου Ἀδελφοί καί Συλλειτουργοί,

Ἀδελφοί μου Χριστιανοί, Τέκνα μου ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά.

Τό Ἱερό Τριῴδιο ἔχει, ὡς γνωστόν, διάρκεια 70 ἡμερῶν. Ἀρχίζει ἀπό τήν Κυριακή τοῦ Τελώνου καί τοῦ Φαρισαίου καί τερματίζει τό Μέγα Σάββατο. Ἐμπεριέχει τήν προκαθάρσιμη περίοδο τῶν τριῶν πρώτων ἑβδομάδων, μέχρι καί τήν Κυριακή τῆς Τυρινῆς. Τήν κατανυκτική περίοδο τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, ἡ ὁποία ἔχει τήν ἀρχή της ἀπό τήν Καθαρά Δευτέρα καί ἐκτείνεται μέχρι καί τήν Παρασκευή πρό τοῦ Σαββάτου τοῦ Λαζάρου. Καί τήν Ἁγία καί Μεγάλη Ἑβδομάδα, «τά Ἅγια τῶν Ἁγίων» τοῦ Ἱεροῦ Τριῳδίου, ἀπό τήν Μεγάλη Δευτέρα μέχρι καί τό Μέγα Σάββατο.

«Τῆς μετανοίας ἄνοιξόν μοι πύλας Ζωοδότα …». «Τῆς σωτηρίας εὔθυνόν μοι τρίβους Θεοτόκε…» ψάλλουμε κατανυκτικά μέ τήν ἔναρξιν τοῦ Ἱεροῦ Τριῳδίου. Μετάνοια καί σωτηρία οἱ δύο ὑψηλοί πνευματικοί στόχοι καί τά ἱερά ἐπιτεύγματα τῶν ὀρθοδόξων πιστῶν, τά ὁποῖα κατορθώνονται μέ τήν Χάρι τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, μέ τήν ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι ζωή καί τήν ψυχοσωματική ἄσκησι, ἡ ὁποία ἀποσκοπεῖ εἰς τήν τήρησιν τῶν θείων ἐντολῶν καί τήν ἐφαρμογή τοῦ θείου θελήματος.

Μετάνοια! «Κανένας ἀπό ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι ζοῦν μέσα στήν ἁμαρτία, νά μή περιπίπτη σέ ἀπόγνωσι, συνιστᾶ ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος. Ἀλλά καί κανένας ἀπό τούς ἐναρέτους νά μήν ἐπαναπαύεται. Νά μή ξεθαρρεύη καί αὐτός. Διότι ἡ πόρνη θά τόν ξεπεράση. Ἀλλά καί ὁ ἁμαρτωλός νά μήν ἀπογοητεύεται, διότι εἶναι δυνατόν νά ξεπεράση τόν πρῶτο (μέ τήν εἰλικρινῆ του μετάνοια)… Ὅταν ἐπιστρέψωμε στή θερμή ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, Ἐκεῖνος ξεχνάει τά προηγούμενα. Ὁ Θεός δέν εἶναι ὅπως οἱ ἄνθρωποι. Δέν ἐπιτιμᾶ τίς προηγούμενες πράξεις μας (γιά τίς ὁποῖες μετανοήσαμε εἰλικρινά). Καί ἄν μετανοήσωμε, δέν ἐρωτᾶ, γιατί ἀφήσαμε τόσο χρόνο. Ἀλλά μᾶς ἀγαπᾶ, ὅταν ἐπιστρέψωμε κοντά Του, ἀρκεῖ μόνο νά ἐπιστρέψωμε καθώς πρέπει (μέ ἀληθινή μετάνοια)» (Ε.Π.Ε. 11, 632).

«Τά σπίτια, ὅταν παλιώσουν, πάντοτε τά διορθώνουμε, λέγει σέ ἄλλο σημεῖο ὁ ἱερός Χρυσόστομος.

Εἰς τήν Κυριακή τοῦ Τελώνου καί τοῦ Φαρισαίου († Ἀρχ. Γεώργιος Καψάνης, Προηγούμενος Ἱ. Μ. Γρηγορίου Ἁγίου Ὄρους)

Ἀκούστε τήν ὁμιλία ἐδῶ:

Εἰς τήν Κυριακή τοῦ Τελώνου καί τοῦ Φαρισαίου († Ἀρχ. Γεώργιος Καψάνης, Προηγούμενος Ἱ. Μ. Γρηγορίου Ἁγίου Ὄρους)

Ομιλία του γέροντα στην τράπεζα της Μονής το 2013.

(Πηγή: koinoniaorthodoxias.org)

https://alopsis.gr/εις-την-κυριακή-του-τελώνου-και-του

Κυριακή Τελώνου καί Φαρισαίου. Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος γιά τή μετάνοια τοῦ Τελώνη

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ [:Λουκ. 18, 9-14] 

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΤΟΥ ΤΕΛΩΝΗ 

«...Έχεις όμως και τρίτο δρόμο που φέρνει στη μετάνοια. Και σου παρουσίασα πολλές οδούς μετάνοιας, για να σου κάνω με την ποικιλία τους εύκολη τη σωτηρία. Όμως ποια είναι αυτή η τρίτη οδός; Η ταπεινοφροσύνη. Έχε ταπεινό φρόνημα και εξάλειψες το πλήθος των αμαρτιών σου. Και έχεις και γι᾽ αυτό απόδειξη από την Αγία Γραφή, από την ανάγνωση της παραβολής του Τελώνη και του Φαρισαίου [:Λουκα 18, 10-14 ]. 

«Ἄνθρωποι δύο ἀνέβησαν εἰς τὸ ἱερὸν προσεύξασθαι, ὁ εἷς Φαρισαῖος καὶ ὁ ἕτερος τελώνης(:δύο άνθρωποι ανέβηκαν στο ιερό για να προσευχηθούν˙ ο ένας ήταν Φαρισαίος και ο άλλος τελώνης)», λέγει· και άρχισε ο Φαρισαίος να απαριθμεί τις αρετές του: «ὁ Θεός, εὐχαριστῶ σοι ὅτι οὐκ εἰμὶ ὥσπερ οἱ λοιποὶ τῶν ἀνθρώπων, ἅρπαγες, ἄδικοι, μοιχοί, ἢ καὶ ὡς οὗτος ὁ τελώνης(:σ’ ευχαριστώ, Θεέ μου, διότι δεν είμαι σαν τους άλλους ανθρώπους, που είναι άρπαγες, άδικοι, μοιχοί, ή και σαν αυτόν εκεί τον τελώνη. Ενώ δηλαδή όλοι οι άλλοι είναι ένοχοι και αξιοκατάκριτοι, εγώ είμαι ο μόνος ανένοχος. Σ’ ευχαριστώ λοιπόν, διότι δεν βλέπω στον εαυτό μου τις τόσες κακίες που έχουν οι άλλοι. Έχω όμως και αρετές: Δεν είμαι εγώ όπως όλος ο κόσμος, ούτε όπως αυτός ο Τελώνης)». 

Άθλια και ταλαίπωρη ψυχή, όλη την οικουμένη την καταδίκασες, γιατί λύπησες και τον πλησίον σου; Δεν σου άρκεσε η οικουμένη, κι έφτασες να καταδικάσεις και τον Τελώνη; Όλους λοιπόν τους κατηγόρησες και δεν λυπήθηκες ούτε τον ένα αυτόν άνθρωπο; ‘’Δεν είμαι εγώ όπως όλος ο κόσμος, ούτε όπως αυτός ο Τελώνης’’. Και συνεχίζει: «Νηστεύω δὶς τοῦ σαββάτου, ἀποδεκατῶ πάντα ὅσα κτῶμαι(:νηστεύω δύο φορές την εβδομάδα, δίνω το δέκατο από τα υπάρχοντά μου στους φτωχούς)». Είπε δηλαδή λόγια αλαζονικά. Άθλιε άνθρωπε, καλά όλη την οικουμένη την καταδίκασες, γιατί κατηγόρησες και τον πλησίον σου Τελώνη; Δεν χόρτασες με την κατηγορία της οικουμένης, αλλά κατέκρινες κι εκείνον που ήταν μαζί σου; 

Τι έκαμε λοιπόν ο Τελώνης; Όταν τα άκουσε αυτά δεν είπε: «Εσύ ποιος είσαι που λες αυτά εναντίον μου; Από πού γνωρίζεις τον βίο μου; Δεν με συναναστράφηκες. Δεν έμεινες μαζί μου. Δεν ζήσαμε μαζί. Γιατί υπερηφανεύεσαι τόσο πολύ; Ποιος είναι μάρτυρας των δικών σου αγαθοεργιών; Γιατί παινεύεις τον εαυτό σου; Γιατί κάνεις χάρη στον εαυτό σου;» Όμως τίποτε απ' αυτά δεν είπε ο Τελώνης, αλλά, αφού έσκυψε, προσκύνησε τον Θεό και είπε: «Θεέ μου, συγχώρεσέ με τον αμαρτωλό», και με την ταπεινοφροσύνη που έδειξε ο Τελώνης, δικαιώθηκε. Αντίθετα ο Φαρισαίος κατέβηκε από το ναό στερημένος τη δικαίωση, ενώ ο Τελώνης κατέβηκε πετυχαίνοντας τη δικαίωση. Κι έτσι τα λόγια νίκησαν τα έργα. Γιατί ο ένας έχασε τη δικαίωση από τα έργα, ενώ ο άλλος με τον ταπεινό λόγο και λογισμό πέτυχε τη δικαίωση. Αν και βέβαια ούτε ταπεινοφροσύνη ήταν εκείνο· γιατί ταπεινοφροσύνη είναι όταν κανείς, ενώ είναι μεγάλος, ταπεινώνει τον εαυτό του. Αυτό που είπε ο Τελώνης δεν ήταν λόγος ταπεινοφροσύνης, αλλά ήταν η αλήθεια· γιατί ήταν αληθινά τα λόγια· ήταν πραγματικά αμαρτωλός. 

«Ὁ ποιμενικὸς αὐλὸς» τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου καὶ ἡ παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ

Γράφει ὁ Σάββας Ἠλιάδης - Δάσκαλος

Στὶς 25 Ἰανουαρίου ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία τιμᾶ τὴν μνήμη τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου. Μέσα στὸν ἴδιο μήνα τιμῶνται χωριστὰ καὶ οἱ Τρεῖς Ἱεράρχες (1η Ἰανουαρίου Μέγας Βασίλειος, 25η Γρηγόριος ὁ Θεολόγος, 27η Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος) καὶ στὶς 30 τοῦ μηνὸς ὅλοι μαζί, στὴ γνωστὴ σχολικὴ γιορτὴ τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν.

Θὰ προσπαθήσουμε νὰ κάνουμε μερικὲς σκέψεις πάνω στὸ ἀπολυτίκιο τοῦ ἁγίου Γρηγορίου, ποὺ γιορτάζει αὔριο:

Ἀπολυτίκιον Ἦχος ἃ'

Ὁ ποιμενικὸς αὐλὸς τῆς θεολογίας σου, τὰς τῶν ρητόρων ἐνίκησε σάλπιγγας· ὡς γὰρ τὰ βάθη τοῦ Πνεύματος ἐκζητήσαντι, καὶ τὰ κάλλη τοῦ φθέγματος προσετέθη σοί· Ἀλλὰ πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, Πάτερ Γρηγόριε, σωθῆναι τὰς ψυχᾶς ἠμῶν

Ἡ φλογέρα, τὸ ἁπλὸ ὄργανο τοῦ τσομπάνη, εἶναι αὐτὸ ποὺ συμβολίζει τὸ στόμα τοῦ ποιμένα τῶν προβάτων τῆς ποίμνης τοῦ Χριστοῦ. Καί, ὅπως αὐτὴ παίζει μὲ εὔηχο, ἁπλὸ καὶ ἁρμονικὸ τρόπο τὶς μελωδίες, ἔτσι καὶ τὸ στόμα τοῦ ποιμένα τῆς Ἐκκλησίας προσφέρει στὸ ποίμνιο τὶς ἀποκεκαλυμμένες ἀλήθειες τῆς πίστης. Αὐτὸ ἔκανε ὁ ἅγιος Γρηγόριος, γιὰ νὰ προστατέψει τὸ ποίμνιό του ἀπὸ τὶς αἱρέσεις. Νίκησε «τὶς σάλπιγγες» τῶν αἱρετικῶν ρητόρων, οἱ ὁποῖες καὶ σὰν ὄργανα, ἦταν πολὺ ἰσχυρότερες στὸν ἦχο, ἀλλὰ καὶ σὲ ἀριθμὸ ἦταν πολὺ περισσότερες, καθὼς εἶχαν ἐπικρατήσει παντοῦ.

Ὁ Ἅγιος Συμεών μᾶς λέει ὅτι τό κερί τό ἀνάβουμε καί συμβολίζει:

α. Την καθαρότητα της ψυχής, επειδή το γνήσιο κερί κατασκευάζεται από καθαρό κερί μέλισσας.

β. Το εύπλαστο της ψυχής μας. Όπως εύκολα πάνω στο κερί χαράζουμε ότι θέλουμε έτσι και στη ψυχή μας χαράζουμε το κακό ή το καλό.

γ. Την ευωδία της Θείας Χάριτος, επειδή το κερί προέρχεται από τα άνθη που ευωδιάζουν.

δ. Τον σκοπό της ζωής του χριστιανού που είναι ομοίωση προς τον Θεό, δηλ. την θέωση.

Ἐμβλέψατε εἰς τά πετεινά τοῦ οὐρανοῦ

Ἐμβλέψατε εις τα πετεινά του ουρανού, ότι ου σπείρουσιν ουδέ θερίζουσιν ουδέ συνάγουσιν εις αποθήκας, και ο πατήρ υμών ο ουράνιος τρέφει αυτά. Ουχ υμείς μάλλον διαφέρετε αυτών; [Δείτε τα πουλιά που ούτε σπέρνουν, ούτε θερίζουν, ούτε αποθηκεύουν σε αποθήκες, αλλά ο ουράνιος Πατέρας σας τα τρέφει. Εσείς δεν αξίζετε περισσότερο από αυτά;] (Κατά Ματθαίον 6,26)

9 Φεβρουαρίου. ♰ ΚΥΡΙΑΚΗ (Ις΄ ΛΟΥΚΑ) ΤΟΥ ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ. Κυρ. λγ΄ ἐπιστ. (Β΄ Τιμ. γ΄ 10-15).

Β Τιμ. 3,10         Σὺ δὲ παρηκολούθηκάς μου τῇ διδασκαλίᾳ, τῇ ἀγωγῇ, τῇ προθέσει, τῇ πίστει, τῇ μακροθυμίᾳ, τῇ ἀγάπῃ, τῇ ὑπομονῇ,

Β Τιμ. 3,10                Συ όμως έχεις παρακολουθήσει την διδασκαλίαν, την συμπεριφοράν και αναστροφήν μου, τας αγνάς μου διαθέσεις, την φωτισμένην και ζωντανήν πίστιν μου, την μακροθυμίαν μου, την αγάπην και την υπομονήν μου.