Ἡ ἀγάπη πρός τόν Κύριο, Ἁγ Δημητρίου Ροστώφ Πνευματικό αλφάβητο,Ἀρχιμ Σάββα Ἁγιορείτου

27 Ἡ ἀγάπη πρός τόν Κύριο, Ἁγ Δημητρίου Ροστώφ Πνευματικό αλφάβητο,11 2 20, Ἀρχιμ Σάββα Ἁγιορείτου

Ἡ ἀντιμετώπιση τῶν κακῶν ἀνθρώπων, Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου

7. Ἡ ἀντιμετώπιση τῶν κακῶν ἀνθρώπων -Ἁγ. Ἰωάννου Χρυσοστόμου, Παιδαγωγική ἀνθρωπολογία (Β. Χαρώνη), 14-2-2020, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, Πετριά Σκύδρας. http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr

Κυριακή τῆς Τυροφάγου. Ἑρμηνεία τῆς ἀποστολικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο.Μέρος Δεύτερο

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΟΦΑΓΟΥ [:Ρωμ. 13,11-14 και 14,1-4]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

[Μέρος δεύτερο: ο Ιερός Χρυσόστομος για τη μεγάλη σημασία της νήψης στη ζωή του Χριστιανού]

Ας αποτινάξουμε λοιπόν τον πονηρό αυτόν ύπνο. Γιατί, αν η ημέρα μας πιάσει να κοιμόμαστε, θα ακολουθήσει θάνατος αιώνιος. Αλλά και πριν από την ημέρα εκείνη θα είμαστε ευάλωτοι σε όλους τους εχθρούς που προέρχονται από εδώ, και στους ανθρώπους και στους δαίμονες· και αν θελήσουν να μας εξοντώσουν, δεν υπάρχει κανείς που θα τους εμποδίσει. Γιατί, αν ήταν πολλοί όσοι επαγρυπνούσαν, δεν θα ήταν τόσο μεγάλος ο κίνδυνος, επειδή όμως ένας και ίσως και δεύτερος, έχει ανάψει λυχνάρι και μένει επάγρυπνος, ενώ οι άλλοι κοιμούνται όπως ακριβώς στα βαθιά μεσάνυχτα, γι' αυτό επιβάλλεται σε εμάς πολλή επαγρύπνηση και πολλή ασφάλεια, για να μην πάθουμε ανεπανόρθωτα κακά. Δεν φαίνεται τώρα πως είναι φωτεινή η ημέρα; Δεν νομίζουμε όλοι ότι έχουμε ξυπνήσει και είμαστε νηφάλιοι; Αλλά όμως (ίσως και να περιγελάσετε τον λόγο, εγώ όμως θα τον πω), μοιάζουμε όλοι με εκείνους που κοιμούνται μέσα στη βαθειά νύχτα και ροχαλίζουν. Και αν υπήρχε δυνατότητα να δούμε ουσία ασώματη, θα σας έδειχνα πως οι περισσότεροι ροχαλίζουν, ενώ ο διάβολος τρυπάει τους τοίχους και κατασφάζει όσους κοιμούνται και αφαιρεί αυτά που υπάρχουν μέσα, κάνοντας όλα με ασφάλεια σαν μέσα σε βαθύ σκοτάδι. Ή καλύτερα, επειδή και στα μάτια αυτό είναι αδύνατο να το δουν, ας το περιγράψουμε με τον λόγο και ας σκεφτούμε πόσοι έχουν ενοχληθεί από κακές επιθυμίες, πόσοι κατέχονται από τη φοβερή νάρκη της ασέλγειας και πόσοι σβήνουν εντελώς το φως του Πνεύματος. Γι' αυτό λοιπόν βλέπουν άλλα αντί άλλων, ακούν άλλα αντί άλλων και δεν προσέχουν σε τίποτε από τα λεγόμενα εδώ.

Αλλά αν εγώ ψεύδομαι λέγοντας αυτά και στάθηκες ξυπνητός, πες μου, τι έγινε εδώ σήμερα, αν δεν άκουσες αυτά σαν σε όνειρο; Και ξέρω βέβαια, ότι θα το πουν μερικοί, γιατί δεν τα λέγω αυτά εναντίον όλων. Αλλά εσύ που είσαι ένοχος για τα προηγούμενα, που μπήκες εδώ ανώφελα, πες, ποιος προφήτης, ποιος απόστολος μας μίλησε σήμερα και για ποια πράγματα. Αλλά δεν μπορείς να πεις, γιατί ασφαλώς πολλά μίλησες εδώ σαν σε όνειρο, χωρίς να ακούσεις τα αληθινά πράγματα. Αυτά όμως ας τα πω και στις γυναίκες, καθόσον και σε εκείνες είναι πολύς ο ύπνος· και είθε να είναι ύπνος. Γιατί όποιος κοιμάται ούτε κακό λέγει ούτε καλό, ενώ όποιος είναι ξυπνητός έτσι όπως εσείς, λέγει πολλά και για δικό του κακό, μετρώντας τόκους, κάνοντας υπολογισμούς δανείων, φέρνοντας στη μνήμη του αναίσχυντο εμπόριο, φυτεύοντας πυκνά τα αγκάθια στη δική του ψυχή, μην αφήνοντας ποτέ τον σπόρο ούτε για λίγο να βγει. Αλλά ξύπνησε τελείως, και κατάστρεψε από τη ρίζα τα αγκάθια αυτά και αποτίναξε τη μέθη· γιατί και από εδώ προέρχεται ο ύπνος. Μέθη όμως δεν εννοώ μόνο του κρασιού, αλλά και των βιοτικών φροντίδων, και μαζί με αυτές και τη μέθη που προέρχεται από το κρασί.

Ὅσιος Πορφύριος: «Νά πᾶς στό σπίτι σου, ἡ κόρη σου κάνει ἀπόπειρα αὐτοκτονίας!»

Όσιος Πορφύριος Καυσοκαλύβίτης (1906-1991).

Κάποια φορά μου είπε ένας γνωστός δικηγόρος:

– Είχα κάποια σοβαρή υπόθεση μιας εξαιρέτου «υψηλής» κυρίας, η οποία ήταν εξαίρετος άνθρωπος, υπερβολικά μορφωμένη, αλλά δεν πήγαινε σε Εκκλησία, δεν εξομολογείτο, δεν πίστευε.

Κάποια φορά βρήκα έναν τρόπο και την έπεισα να έλθη μαζί μου στον γέροντα Πορφύριο. Ήλθε μόνο από ευγένεια προς το πρόσωπό μου.

Μπήκαμε στο κελλάκι του Γέροντα και, όταν έκανα την αρχή για τις συστάσεις περί της κυρίας στον Γέροντα, εκείνος αμέσως μας λέγει:

– Φύγετε! Φύγετε αμέσως! Να πας στο σπίτι σου!

Εγώ τα έχασα και ομολογώ ότι ξαφνιάστηκα με την συμπεριφορά του Γέροντα.

Ὅσιος Παΐσιος, Αὐτόματα, ἐξαφανίστηκε τό ἄγχος, ἡ ἀνασφάλεια καί οἱ τάσεις φυγῆς!

Όσιος Παΐσιος Αγιορείτης (1924-1994)

Έχει αξία να σημειώσω την εμπειρία της πρώτης επαφής μου με τη σχολική τάξη (πρώτη χρονιά, χωρίς εκπαιδευτική πείρα και χωρίς παιδαγωγική κατάρτιση).

Την πρώτη, λοιπόν, μέρα της εκπαιδευτικής σταδιοδρομίας μου, βρέθηκα στο σχολικό περιβάλλον ενός Τεχνικού Λυκείου (αφού είχε προηγηθεί η διαδικασία διορισμού μου ως προσωρινού αναπληρωτή).

Μετά τη γνωριμία μου με το Διευθυντή (στον οποίο ανέφερα την εύλογη ανησυχία μου για την απειρία μου), οδηγήθηκα στην τάξη όπου θα δίδασκα. Μετά τη γνωριμία μας και κάποιες γενικές κουβέντες, η συζήτηση «έκανε κοιλιά», κι εγώ κάθισα αμήχανα στην έδρα.

Κάποια στιγμή, παρατήρησα ότι τα παιδιά, έχοντας χαλαρώσει, άρχισαν να μιλούν μεταξύ τους, σαν να ήμουν απών.

Τότε, δέχτηκα σφοδρή επίθεση λογισμών που μου έλεγαν ότι ήμουν εντελώς ακατάλληλος γι’ αυτή τη δουλειά. Μου έλεγε ο λογισμός:

– Σήκω και βγες από την τάξη δεν κάνεις γι’ αυτή τη δουλειά! Ορίστε, βλέπεις ότι ούτε τα παιδιά δεν μπορείς να απασχολήσεις. Σήκω τώρα και φύγε. Τα παιδιά δε θα σε αναζητήσουν.

Και να μην περάσεις μπροστά από το γραφείο των καθηγητών, αλλά να πας από πίσω, από το πάρκιγκ, να πάρεις το αμάξι σου και να φύγεις. Έτσι, δε θα σε αντιληφθεί κανείς…

Δεν πειράζει, δε χάθηκε ο κόσμος! Θα βρεις άλλη δουλειά… Αύριο θα τηλεφωνήσεις στο σχολείο και θα πεις ότι κάτι σου έτυχε και ότι δε θα μπορέσεις να συνεχίσεις…».

Ήταν τόσο πειστική αυτή η φωνή, που, χωρίς να το σκεφτώ, -μιας και τα είχα χαμένα, αλλά και οι μαθήτριες δε με πρόσεχαν- σηκώθηκα από την έδρα και κινήθηκα προς την πόρτα.

Νά ἐφαρμόζεται ὁ Συνοδικός Θεσμός τῆς Ἱεραρχίας τοῦ Θρόνου

ΝΑ ΕΦΑΡΜΟΖΕΤΑΙ Ο ΣΥΝΟΔΙΚΟΣ ΘΕΣΜΟΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ ΤΟΥ ΘΡΟΝΟΥ

Γράφει ὁ τέως Ἀρχιγραμματεὺς τῆς Ἱερᾶς Κοινότητος Ἁγίου Ὄρους, Ἱερομόναχος Δαμασκηνός

Εἶναι κατεπεῖγον νὰ λειτουργήση τὸ ἀνώτατον συνοδικὸν ὄργανον διοικήσεως τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου.Ὅταν οἱ φύλακες γίνωνται προδόται, οἱ διάδοχοι τῶν Ἀποστόλων λύκοι, σκότος ἀντὶ φωτός, καὶ μεμωραμένον ἅλας. Ἐξ ἀφορμῆς τῆς βραβεύσεωςτοῦ ὑπερμάχου καὶ ψηφίσαντος τὸν ἄθεσμον Γάμον τῶν ὁμοφυλοφίλων Γερουσιαστοῦ A. Bragg, ὑπὸ τοῦ Αὐστραλίας Μακαρίου

Μετὰ τὴν ἀνάστασιν, συναντήσας ὁ Κύριος τοὺς Ἁγίους Ἀποστόλους, εἰς τὸ ὄρος οὗ ἐτάξατο, εἰς τὴν Γαλιλαίαν, ἐλάλησεν αὐτοῖς λέγων: «ἐδόθη μοι πᾶσα ἐξουσία ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπὶ γῆς· πορευθέντες οὖν μαθητεύσατε πάντα τὰ ἔθνη, βαπτίζοντες αὐτοὺς εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, διδάσκοντες αὐτοὺς τηρεῖν, πάντα ὅσα ἐνετειλάμην ὑμῖν. καὶ ἰδοὺ ἐγὼ μεθ’ Ὑμῶν εἰμι πάσας τὰς ἡμέρας, ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος. Ἀμήν». Ματθ. 28, 16-20.

Εἶναι λοιπὸν αὐτονόητον, ὅτι ἡ Ἐκκλησία ἀποστέλλει ἕνα νέον Ἐπίσκοπον καὶ ποιμενάρχην εἰς μίαν Ἐπαρχίαν, διὰ νὰ κηρύξῃ καὶ μαρτυρήση τὸ Εὐαγγέλιον τοῦ Χριστοῦ εἰς τὸν κόσμον καὶ τὸ ποίμνιόν του «καθὼς ἐνετείλατο»: «χωρὶς νὰ λύσῃ οὐδεμίαν τῶν ἐντολῶν τοῦ Χριστοῦ, ἀλλὰ νὰ τὰς ὑπερασπισθῇ μέχρι θανάτου.

«ὅς ἄν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους, ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ Βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν, ὅς δι’ ἄν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ, οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ Βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν» (Ματθ. 5, 18).

Ὅστις λοιπὸν διδάσκει ἀλλότρια τῆς ἐντολῆς, αὐτονόητον τυγχάνει, ὅτι ποιεῖ καὶ πράττει καὶ ὁ ἴδιος ἀλλοτρίως τῆς ἐντολῆς. Καὶ ὅστις βραβεύει τὸν διώκτην τοῦ Χριστοῦ, αὐτομάτως αὐτοκαταργεῖται ἀπὸ Ἀρχιερεύς, ὡς ἀνάξιος τοῦ Χριστοῦ καὶ τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων διάδοχος, καὶ γίνεται ὄργανον τοῦ ἀρχεκάκου ὄφεως, πλάνος καὶ πλανῶν, ὡς ὁ ἴδιος ὁ διάβολος, τὸν λαὸν τοῦ Θεοῦ, ἐκβάλλων ἐκτὸς τῆς Ἐκκλησίας τὸν λαόν, καὶ ἀλλότριος τοῦ ἐργάτου τῆς ἑνότητος τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, ἀφοῦ ὁ Χριστός, εἶπε – προσευχόμενος τῷ Πατρὶ Αὐτοῦ: «οὐκ ἐρωτῶ ἵνα ἄρῃς αὐτοὺς ἐκ τοῦ κόσμου, ἀλλ’ ἵνα τηρήσῃς αὐτοὺς ἐκ τοῦ πονηροῦ… ἁγίασον αὐτοὺς ἐν τῇ ἀληθείᾳ σου· ὁ λόγος ὁ σὸς ἀλήθειά ἐστι. Καθὼς ἐμὲ ἀπέστειλας εἰς τὸν κόσμον, κἀγὼ ἀπέστειλα αὐτοὺς εἰς τὸν κόσμον καὶ ὑπὲρ αὐτῶν ἐγὼ ἁγιάζω ἐμαυτόν, ἵνα καὶ αὐτοὶ ὦσιν ἡγιασμένοι ἐν ἀληθείᾳ. Οὐ περὶ τούτων δὲ ἐρωτῶ μόνον, ἀλλὰ περὶ τῶν πιστευόντων διὰ τοῦ λόγου αὐτῶν εἰς ἐμέ; ἵνα πάντες ἕν ὦσι… ἵνα ὦσιν ἕν καθὼς ἡμεῖς ἕν ἐσμεν» (Ἰωάν. ιζ΄, 15-22).

Κυριακή τῆς Τυροφάγου. Ἑρμηνεία τῆς ἀποστολικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο.Μέρος Πρῶτο

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΟΦΑΓΟΥ [:Ρωμ. 13,11-14 και 14,1-4]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

[Μέρος πρώτο: υπομνηματισμός των εδαφίων Ρωμ.13,11-14]

«Καὶ τοῦτο, εἰδότες τὸν καιρόν, ὅτι ὥρα ἡμᾶς ἤδη ἐξ ὕπνου ἐγερθῆναι (:ας κάνουμε λοιπόν τα έργα αυτά της αγάπης, ακούραστοι και χωρίς αναβολή, γνωρίζοντας σε ποιον καιρό ζούμε. Ζούμε σε εποχή που απαιτεί επειγόντως την άσκηση της αρετής· διότι είναι πλέον ώρα να σηκωθούμε από τον ύπνο της αμέλειας, που μας κάνει δυσκολοκίνητους στο καλό)»[Ρωμ.13,11].

Αφού υπέδειξε όλα όσα έπρεπε ο Παύλος, τους παρακινεί πάλι προς την εκτέλεση των αγαθών από το πιο επείγον. «Γιατί ο καιρός της Κρίσεως», λέγει, «είναι πολύ κοντά», όπως ακριβώς έγραφε και στους Κορινθίους, ότι «ὁ καιρὸς συνεσταλμένος τὸ λοιπόν ἐστιν(:ο καιρός της ζωής αυτής είναι πολύ μικρός και λιγοστός)»[Α΄Κορ.7,29]· και στους Εβραίους πάλι, «ἔτι γὰρ μικρὸν ὅσον ὅσον, ὁ ἐρχόμενος ἥξει καὶ οὐ χρονιεῖ(:δείξτε υπομονή διότι πολύ λίγος χρόνος μένει ακόμη και ο Κύριος που περιμένουμε να έλθει και πάλι, θα έλθει και δεν θα αργήσει)»[Εβρ.10,37]. Αλλά εκεί τα έλεγε αυτά για να τονώσει εκείνους που κοπίαζαν και για να τους παρηγορήσει για τους ιδρώτες για τους διαδοχικούς πειρασμούς, ενώ εδώ για να ξυπνήσει εκείνους που κοιμούνταν· καθόσον αυτός ο λόγος μας είναι χρήσιμος και για τα δύο. 

Τι όμως σημαίνει αυτό που λέγει: «ὥρα ἡμᾶς ἤδη ἐξ ὕπνου ἐγερθῆναι (:είναι ώρα να σηκωθούμε από τον ύπνο)»; Δηλαδή, κοντά είναι η ανάσταση, κοντά η φοβερή κρίση, κοντά η ημέρα που καίγεται σαν φούρνος, και πρέπει πλέον να απαλλαγούμε από την αδιαφορία. «Νῦν γὰρ ἐγγύτερον ἡμῶν ἡ σωτηρία ἢ ὅτε ἐπιστεύσαμεν (:διότι τώρα η ημέρα της δευτέρας παρουσίας που θα σημάνει την πλήρη απολύτρωση των πιστών, είναι πλησιέστερη σε μας παρά τότε που πιστέψαμε. Εάν λοιπόν τότε δείξαμε ζήλο και δραστηριότητα, πολύ περισσότερο πρέπει να το δείξουμε και τώρα)»[Ρωμ.13,11]. Βλέπεις ότι παρουσιάζει σε αυτούς τώρα την ανάσταση; «Γιατί καθώς περνάει ο χρόνος», λέγει, «ξοδεύεται ο καιρός της παρούσας ζωής, ενώ έρχεται πιο κοντά ο καιρός της μέλλουσας ζωής. Εάν λοιπόν είσαι προετοιμασμένος και έχεις κάνει όλα όσα διέταξε, η ημέρα γίνεται για σένα σωτηρία, εάν όμως συμβαίνει το αντίθετο, δεν είναι ακόμη».

Στην αρχή όμως δεν προτρέπει από τα λυπηρά, αλλά από τα χρηστά, για να τους απαλλάξει και έτσι από τη συμπάθεια για τα παρόντα. Στη συνέχεια, επειδή ήταν φυσικό να δείχνουν περισσότερη προθυμία στην αρχή και στο ξεκίνημα, αφού ήταν σφοδρός ο πόθος τους, αλλά με το πέρασμα του χρόνου να σβήσει εντελώς κάθε ζήλος, λέγει ότι πρέπει να κάνουν το αντίθετο, να μη χαλαρώνουν όσο περνάει ο καιρός, αλλά να εντείνουν περισσότερο την προσπάθειά τους. Γιατί όσο πλησιάζει ο βασιλιάς, τόσο περισσότερο πρέπει να προετοιμαζόμαστε· όσο περισσότερο κοντά είναι το βραβείο, τόσο περισσότερο πρέπει να μεγαλώνει η προθυμία μας για τους αγώνες. Γιατί και οι δρομείς αυτό κάνουν· όταν φτάνουν κοντά στο τέλος του δρόμου και στην παραλαβή του βραβείου, τότε εντείνουν περισσότερο την προσπάθεια. Γι' αυτό έλεγε «τώρα είναι πιο κοντά η σωτηρία μας, παρά τότε που πιστέψαμε».

Τί σημαίνει δέν ἔχω κακία στήν καρδιά μου..

ΘΕΛΗΣΕ κάποτε να δοκιμάσει δυό νεοφερμένους μοναχούς στην Νέα Σκήτη ένας από τους μεγάλους Γέροντες. Μπήκε στον μικρό τους κήπο και άρχισε να καταστρέφει με το ραβδί του ένα-ένα όλα τα λιγοστά λαχανικά που είχαν για φάνε. Οι αδελφοί τον έβλεπαν από την μισάνοιχτη πόρτα του κελλιού τους, αλλά δεν φανερώθηκαν έως ότου τα κατέστρεψε σχεδόν ολα.

Ἡ Χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος κοιτάζει τήν καθαρότητα τῆς ψυχῆς

Κάποια αγράμματη γιαγιά πήγαινε στην Εκκλησία πριν ο παπάς χτυπήσει την καμπάνα. Κάποιος την ρώτησε:

- Βρε γιαγιά, τί κάνεις τόσο πρωϊ και πας στην Εκκλησία;

- Α παιδί μου, εάν δεν πας να ακούσεις τα γράμματα, δεν καταλαβαίνεις τίποτα από την εορτή...

Ποιά γράμματα; Αυτή δεν ήξερε γράμματα... Και εντούτοις πήγαινε στην Εκκλησία, να ακούσει τον Όρθρο, να ακούσει τον Εξάψαλμο, να ακούσει τα Τροπάρια, που είναι δύσκολα να τα καταλάβει κάποιος. 

Και πώς τα καταλάβαινε η γιαγιά;

Τό Ἅγιο Πνεῦμα ἀποκαλύπτεται, φωτίζει, ζωοποιεῖ...

Το Άγιο Πνεύμα αποκαλύπτεται, φωτίζει, ζωοποιεί, μάλλον είναι το ίδιο φώς και ζωή. Καθιστά τους ανθρώπους ναούς, τους θεοποιεί και τους τελειοποιεί.

~ Αγίου. Γρηγορίου του Θεολόγου ~

28 Φεβρουαρίου. Τοῦ ὁσίου πατρός ἡμῶν καί ὁμολογητοῦ Βασιλείου, συνασκητοῦ τοῦ ἁγίου Προκοπίου. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΤΡΙΘΕΚΤΗΣ. Ἡσαΐου γ΄ 1-14.

Ησ. 1,1              Ὅρασις, ἣν εἶδεν Ἡσαΐας υἱὸς Ἀμώς, ἣν εἶδε κατὰ τῆς Ἰουδαίας καὶ κατὰ Ἱερουσαλὴμ ἐν βασιλεία Ὀζίου καὶ Ἰωάθαμ καὶ Ἄχαζ καὶ Ἐζεκίου, οἵ ἐβασίλευσαν τῆς Ἰουδαίας.

Ησ. 1,1                       Αποκαλυπτικά οράματα, τα οποία εκ μέρους του Θεού είδε και ήκουσεν ο Ησαΐας, ο υιός του Αμώς, εναντίον της Ιουδαίας και ειδικώτερον εναντίον της Ιερουσαλήμ κατά το διάστημα της βασιλείας του Οζίου, του Ιωάθαμ, του Αχαζ και του Εζεκίου, οι οποίοι εβασίλευσαν στο βασίλειον της Ιουδαίας.