ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ(Ματθ.
6,22-33)
Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΦΥΓΗ ΤΗΣ ΦΙΛΑΡΓΥΡΙΑΣ
[Μέρος δεύτερο: υπομνηματισμός
των χωρίων Ματθ.6,24-27]
«Οὐδεὶς δύναται
δυσὶ κυρίοις
δουλεύειν· ἢ γὰρ τὸν ἕνα
μισήσει καὶ τὸν ἕτερον ἀγαπήσει, ἢ ἑνὸς ἀνθέξεται
καὶ τοῦ ἑτέρου
καταφρονήσει. οὐ δύνασθε
Θεῷ
δουλεύειν καὶ μαμωνᾷ (:Μην απατάτε τον εαυτό σας με την ιδέα ότι είναι
δυνατόν να θησαυρίζει κανείς και στη γη και ταυτόχρονα να είναι προσκολλημένος
και στο Θεό. Κανείς δεν μπορεί να είναι συγχρόνως δούλος σε δύο κυρίους· διότι
ή θα μισήσει τον ένα και θα αγαπήσει τον άλλο, ή θα προσκολληθεί στον ένα και
θα περιφρονήσει τον άλλο. Δεν μπορείτε να είστε συγχρόνως δούλοι και του Θεού
και του μαμωνά, δηλαδή του πλούτου. Ή θα μισήσετε τον πλούτο για να αγαπήσετε
τον Θεό, ή θα προσκολληθείτε στον πλούτο και θα περιφρονήσετε τότε τον Θεό)» [Ματθ.6,24].
Βλέπεις
με ποιο τρόπο μάς απομακρύνει σιγά-σιγά από τα υλικά πράγματα και με περισσότερα
λόγια εισάγει την εντολή για την ακτημοσύνη και κατατροπώνει την τυραννία της
φιλαργυρίας; Διότι δεν αρκέστηκε, βέβαια, σε όσα είπε προηγουμένως, αν και ήταν
πολλά και σπουδαία, αλλά προσθέτει και άλλα περισσότερα και φοβερότερα· διότι
τι είναι πιο φοβερό από όσα τώρα έχουν
λεχθεί, εάν βέβαια, επρόκειτο εμείς να σταματήσουμε να είμαστε δούλοι του
Χριστού, εξαιτίας των χρημάτων; Και τι
είναι πιο ποθητό, εάν, βέβαια, πρόκειται να περιφρονήσουμε την τάση μας να
αποταμιεύουμε περιττά επίγεια αγαθά και να συσσωρεύουμε χρήματα,από το να
διατηρήσουμε τέλεια την αφοσίωση και την αγάπη μας προς τον Κύριο; Διότι
εκείνο το οποίο πάντοτε λέγω, το ίδιο θα επαναλάβω και τώρα, ότι δηλαδή, και με
τα δύο παρωθεί τον ακροατή προς την υπακοή των λόγων Του και με τα ωφέλιμα και
με τα βλαβερά, υποδεικνύοντας ως άριστος ιατρός και την νόσο που προέρχεται από την απροσεξία και την υγεία που χαρίζει
η υπακοή.
Πρόσεξε λοιπόν με ποιον τρόπο, πάλι, καθιστά
φανερό το κέρδος αυτό και πώς αποδεικνύει το συμφέρον από την αποφυγή των
αντίθετων πραγμάτων. Πραγματικά, «δεν μας
προξενεί, μόνο αυτήν τη βλάβη», λέγει, «ο
πλούτος, επειδή εξοπλίζει τους ληστές εναντίον μας, ούτε επειδή προκαλεί μεγάλο
σκοτισμό στο μυαλό μας, αλλά και επειδή
μας αποκόπτει από το να είμαστε δούλοι στον Θεό και μας καθιστά αιχμαλώτους των
αψύχων χρημάτων και κατά συνέπεια μας
βλάπτει διπλά, με το να μας υποδουλώνει σε εκείνα, που έπρεπε να
εξουσιάζουμε, και με το να μας απομακρύνει από την υπηρεσία του θελήματος του
Θεού, στον Οποίον προπάντων είναι ανάγκη να είμαστε δούλοι».