Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Τετάρτης 14-09-11

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανό. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ’ ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ’ ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ».
Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ’ αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας.
Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2011.
Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε.

Απόστολος: Προς Κορινθίους Α΄ κεφ. α΄ 18 - 24

α΄ 18 - 24

Ευαγγέλιον: Κατά Ιωάννην Κεφ. ΙΘ΄ 6 - 11 & 13 - 20 & 25 - 28 & 30 - 35

ΙΘ΄ 6 - 11 & 13 - 20

ΙΘ΄ 25 - 30 & 30 - 35

Εὐχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει ἐκπονήσει ὁ μακαριστός Θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Χάρισε μου έναν Σταυρό ...

......Η κουβέντα μας ένα βράδυ, μετά την καρδιολογική εξέταση και το τυπικό ηλεκτροκαρδιογράφημα, με συνεκλόνισε. Ούτε φαντάσθηκα ποτέ ότι θα μπορούσε ένας άνθρωπος να αντιμετωπίση έτσι την αρρώστια του. Μου είπε: “Θα σου εξομολογηθώ κάτι, αλλά να μείνη μυστικό. Έχω καρκίνο στην υπόφυση. Ήδη αισθάνομαι τη γλώσσα μου μεγαλωμένη και δεν γυρίζει καλά μέσα στη στοματική κοιλότητα”. Ύστερα μου ανέλυσε ιατρικά και σωστά τη λειτουργία των ενδοκρινών αδένων και κατέληξε: “Πρέπει να ξέρης ότι, όταν ήμουν καλογεράκος -ίσως 16 χρονών- στο Άγιο Όρος αισθανόμουνα τόσο ευτυχισμένος, ιδίως μετά τη Θεία Κοινωνία, ώστε έβγαινα στο δάσος και με δάκρυα φώναζα: Δόξα Σοι, Κύριε! Ήρθες ολόκληρος μέσα μου’ σε μένα τον αμαρτωλό’ Εσύ ο Χριστός μου, που σταυρώθηκες και πόνεσες για μένα και σήκωσες τις αμαρτίες μου.

Ο Σταυρός ἔκανε τήν γῆν οὐρανόν- ῞Αγιος ᾿Ιωάννης ὁ Χρυσόστομος

"῞Οταν λοιπόν σχηματίζῃς ἐπάνω σου τό σημεῖον τοῦ Σταυροῦ νά ἀναλογίζεσαι ὅλην τήν σημασίαν του καί σβῆσε τόν θυμόν καί ὅλα τά ὑπόλοιπα πάθη. ῞Οταν τό σχηματίζῃς ἐπάνω σου, ἀς γεμίσῃ ἡ ὄψις σου μέ πολύ θάρρος, ἄς ἐλευθερωθῇ ἡ ψυχή σου... ῞Οταν ὁ ᾿Απόστολος Παῦλος μᾶς ὁμιλεῖ διά τήν ἐλευθερία, μᾶς ὑπενθυμίζει τόν Σταυρόν... ᾿Ηγοράσθητε γάρ τιμῆς..μή γίνεσθε δοῦλοι ἀνθρώπων"..." Αὐτόν χάραξε εἰς τήν διάνοιάν σου καί ἐναγκαλίσου Αὐτόν, ὁ Ὁποῖος ἀποτελεῖ τήν σωτηρίαν τῶν ψυχῶν μας....

Σύμβολα και στοιχεία περί αντιχρίστου (Γέροντος Παϊσίου-Μαρτυρίες προσκυνητῶν))

  Αποσπάσματα απο το βιβλίο: Νικολάου Ζουρνατζόγλου: Μαρτυρίες Προσκυνητών 5η έκδοση

Ἡ φιλονικία μεταξύ τῶν συζύγων

Ὁ ἐγωισμός καί τό ἴδιον θέλημα αἰτία φιλονικίας

«Ὁ συνήθης λόγος διαπληκτισμοῦ καί φιλονικίας (μεταξύ τῶν συζύγων)», παρατηρεῖ ὁ ἱερός Χρυσόστομος, «εἶναι ὁ ἐγωισμός καί τό ἴδιον θέλημα». Πόσο σοφά εἶναι αὐτά πού λέει ὁ Ἅγιος! ...

Ὁ ἐγωισμός καί τό ἴδιο θέλημα... Ὁ μεγάλος ἐχθρός τῆς σωτηρίας μας. «Τό θέλημα», εἶπαν οἱ Ἅγιοι Πατέρες, «εἶναι τό χάλκινο τεῖχος πού μᾶς χωρίζει ἀπό τόν Θεό». Ὁ ἐγωισμός, ἀπό τόν ὁποῖο ἐκτρέφεται τό ἴδιο θέλημα, εἶναι, σύμφωνα μέ τόν Γέροντα Παΐσιο, «τό ἀναρχικό παιδί τῆς ὑπερηφάνειας». Ἡ ὑπερηφάνεια, ὁ ἐγωισμός καί τό ἴδιον θέλημα εἶναι αὐτά πού μᾶς χωρίζουν ἀπό τόν Θεό, ἀλλά καί μᾶς ἀπομακρύνουν τόν ἕνα ἀπό τόν ἄλλο, σπέρνοντας τήν ταραχή, τήν ἀντιπάθεια, τή ζήλεια, τό φθόνο, τήν ἔχθρα.

Η Βάπτιση Μυστήριο της Εκκλησίας για τους Γονείς (Ἐπιτρέπονται δύο ὀνόματα;)

ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΚΑΙ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ

Ἀγαπητοί γονεῖς,

Ἡ χα­ρά σας εἶ­ναι με­γά­λη κα­θώς ἑ­τοι­μά­ζε­στε γι­ά τή βά­πτι­ση τοῦ παι­δι­οῦ σας. Κι ὅ­λες οἱ χα­ρού­με­νες φρο­ντί­δες σας στρέ­φο­νται γύ­ρω ἀ­πό τά βα­πτι­στι­κά, τούς κα­λε­σμέ­νους, τόν ἀ­νά­δο­χο, τό ὄ­νο­μα, τό τρα­πέ­ζι. Ἔ­χε­τε ὅ­μως σκε­φτεῖ, ὅ­σο πλη­σι­ά­ζει ἡ μέ­ρα, τή βά­πτι­ση ὄ­χι σάν κοι­νω­νι­κό γε­γο­νός ἀλ­λά ὡς Μυ­στή­ρι­ο τῆς Ἐκ­κ­λη­σί­ας;

Ὁ Κύ­ρι­ός μας Ἰ­η­σοῦς Χρι­στός βε­βαι­ώ­νει ὅ­τι, «ὅ­ποι­ος δέν γεν­νη­θεῖ ἀ­πό τό νε­ρό κι ἀ­πό τό Πνεῦ­μα, δέν μπο­ρεῖ νά μπεῖ στή Βα­σι­λεί­α τοῦ Θε­οῦ» (Ἰ­ω. 3,5), γι­α­τί «ὁ πι­στεύ­σας καί βα­πτι­σθείς σω­θή­σε­ται» (Μάρ­κ. 16,16). Τό Βά­πτι­σμα δέν εἶ­ναι μι­ά συμ­βο­λι­κή τε­λε­τή ἀλ­λά ἕ­να γε­γο­νός μέ ὑ­παρ­ξι­α­κές δι­α­στά­σεις.

Πώς βρέθηκε και υψώθηκε ο Τίμιος Σταυρός

Πώς βρέθηκε και υψώθηκε ο Τίμιος Σταυρός Πότε υψώνεται αληθινά ο Τίμιος Σταυρός Του κ. Π. Μ. Σωτήρχου Από την εφημερίδα «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ» 31 Αυγούστου 2005 Δυο φορές τον χρόνο εορτάζει πανηγυρικά η Εκκλησία μας τον Τίμιον Σταυρόν. Μια για την ανεύρεση του την 6ην Μαρτίου του 326 μ.Χ. και μία κατά την Ύψωση του την 14ην Σεπτεμβρίου, στα εγκαίνια του Ναού της Αναστάσεως, που υπάρχει μέχρι σήμερα. Το σημαντικόν, και όχι πολύ γνωστόν, στον διπλόν αυτόν έορτασμόν είναι το γεγονός ότι αποκαλύπτεται άλλο ένα μέγα μυστήριον της απερίγραπτης αγάπης του Θεού για τον άνθρωπο και μάλιστα κατά την θεία λατρεία, που ενώνει την γη με τον ουρανό. Το γεγονός αυτό εκφράζει επιγραμματικά την σωτηρία του εκπεσμένου ανθρώπου, τον όποιον παίρνει από την Κόλαση της πτώσεως του και τον θρονιά­ζει πάλι μέσα στο Παράδεισο της αιώνιας αγάπης.

Ἄρον τὸν Σταυρόν σου καὶ ἐλθὲ ὀπίσω μου..., μία διδακτικὴ ἱστοριούλα

 Ἦταν κάποτε ἕνας νέος ποὺ δὲν ἦταν πότε εὐχαριστημένος ἀπὸ τὸν Σταυρὸ ποὺ κουβαλοῦσε.Ὁ φύλακας Ἄγγελος του ἄκουσε τὸ παράπονο τοῦ νέου καὶ τοῦ εἶπε:

-Ἀφοῦ ὁ Σταυρὸς τὸν ὁποῖο κουβαλᾶς δέν σοῦ ἀρέσει, διάλεξε ἄλλον Σταυρό,ὁποῖον θέλεις. Ἔφερε λοιπὸν τὸν νέο σὲ μία πεδιάδα γεμάτη ἀπὸ Σταυροὺς κάθε εἴδους καὶ κάθε μεγέθους.

Ὁ νέος ἔτρεξε ἐδῶ, ἔτρεξε ἐκεῖ, εἶδε πολλοὺς Σταυροὺς καὶ στὸ τέλος πλησίασε ἕναν...Ἦταν στολισμένος μὲ χρυσὸ καὶ διαμάντια!!!

-Εἶναι ὁ Σταυρὸς ἑνὸς πριγκηπα. Πάρτον ἂν θέλεις, εἶπε ὁ Ἄγγελος.

Ὁ νέος προσπάθησε νὰ τὸν βγάλει ἀπὸ τὸ ἔδαφος ποὺ ἦταν καρφωμένος ἀλλὰ δὲν μποροῦσε. Δοκίμασε πάλι καὶ πάλι ἀλλὰ δὲν κατωρθωνε νὰ τὸν κινήσει καν· τόσο πολὺ βαρὺς ἦταν. Παραπέρα εἶδε ἕναν ἄλλον Σταυρό. Ἦταν ἄργυρος καὶ ἀστραφτερός.

Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης: Ερμηνεία εις τον Κανόνα της Υψώσεως του Σταυρού (Η ακροστιχίς)

Ἀκροστιχίς

Σταυρῷ πεποιθώς, ὕμνον ἐξερεύγομαι

Ἑρμηνεία

Ἐγώ, λέγει ὁ Μελωδός Κοσμᾶς, πεποιθώς καί θαρρῶν ὅλος διόλου εἰς τήν δύναμιν τοῦ Σταυροῦ, ἐκβάλλω ἔσωθεν ἀπό τήν καρδίαν μου ὕμνον: ἤτοι τόν Κανόνα τοῦτον, τόν εἰς τήν ὕψωσιν ψαλλόμενον τοῦ Σταυροῦ.

Εἶπε δέ ὁ ἱερός Κοσμᾶς, ὅτι πέποιθεν εἰς τόν Σταυρόν διότι εἶναι ἄνθρωπος δίκαιος· ὁ δέ δίκαιος, κατά τόν Παροιμιαστήν, ὥσπερ λέων πέποιθεν. (Παρ. κη' 1). Ὁμοίως εἶπε καί ὅτι ἐξερεύγεται· διότι καί ἡ ἐρυγή: ἤτοι τό ρέψιμον, ἴδιον εἶναι τοῦ λέοντος, κατά τόν Προφήτην Ἀμώς λέγοντα «λέων ἐρεύξεται, καί τίς οὐ φοβηθήσεται;» (Ἀμ. γ' 8). Θέλει λοιπόν νά φανερώσῃ ὁ Μελωδός μέ τό ἐξερεύγομαι, ὅτι φοβερά τινα καί μεγάλα καί λεοντώδη νοήματα ἔχει νά παραστήσῃ διά τοῦ Κανόνος τούτου.

13 Σεπτεμβρίου Συναξαριστής. Εγκαίνια Ιερού Ναού Αναστάσεως, Κορνηλίου Εκατόνταρχου, Στράτωνος, των Αγίων Κρονίδη, Λεοντίου, Σεραπίωνος, Γορδιανού, Σελευκίου, Μακροβίου, Ουαλερίου, Λουκιανού, Ζωτικού και Ηλεί, Αριστείδη, Πέτρου Οσίου, Ιεροθέου Οσίου, Μελέτου Πηγά, Προεόρτιο Υψώσεως Τιμίου Σταυρού.

Ἐγκαίνια Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίας Ἀναστάσεως

Πρόκειται γιὰ τὸν Ναὸ τοῦ Παναγίου Τάφου, ποὺ ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος ἀνήγειρε στὸν τόπο τοῦ Γολγοθᾶ καὶ τὸ Ναὸ αὐτὸ ἐγκαινίασε κατὰ τὸ ἔτος 330.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’.
Ὡς τοῦ ἄνω στερεώματος τὴν εὐπρέπειαν, καὶ τὴν κάτω συναπέδειξας ὡραιότητα, τοῦ ἁγίου σκηνώματος τῆς δόξης σου, Κύριε. Στερέωσον αὐτὸ εἰς αἰῶνα αἰῶνος, καὶ πρόσδεξαι ἡμῶν, τὰς ἐν αὐτῷ ἀπαύστως, προσαγομένας σοι δεήσεις, διὰ τῆς Θεοτόκου, ἡ πάντων ζωὴ καὶ ἀνάστασις.

Κοντάκιον. Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον.
Οὐρανὸς πολύφωτος ἡ Ἐκκλησία, ἀνεδείχθη ἅπαντας, φωταγωγοῦσα τοὺς πιστούς· ἐν ᾧ ἑστῶτες κραυγάζομεν· Τοῦτον τὸν οἶκον, στερέωσον Κύριε.

Μεγαλυνάριον.
Αἵματί σου Λόγε ζωοποιῷ, ἁγιαζομένη, Ἐκκλησία σου ἡ σεπτή, οἶκόν σοι καινίζει, τῇ σῇ ἐπισκιάσει, εἰς δόξαν τῆς σῆς θείας, μεγαλειότητος.