Τό χάρισμα τῆς τηλεδιαγνωστικῆς

    Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ

ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ ΠΟΡΦΥΡΙΟ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄

ΕΝΟΤΗΤΑ Γ΄: ΤΑ ΧΑΡΙΣΜΑΤΑ ΤΟΥ

Τό χάρισμα τῆς τηλεδιαγνωστικῆς.

Μαζί μέ τή διόραση ὁ Γέροντας εἶχε τήν προόραση και τό ἰαματικό χάρισμα. Νά τί σημειώνει ὁ προσωπικός του γιατρός Γ. Παπαζάχος: «Ὁ Γέροντας θεραπεύει. Εἰδικότητά του ἡ τηλε-διαγνωστική! Ἔβλεπε μέ καταπληκτική ἀκρίβεια ἀλλαγές στόν ἑαυτό του καί σέ ἄλλους· συχνά καί στούς γιατρούς του.

Ὁ ἴδιος μοῦ διηγήθηκε ὅτι διέγνωσε ὑπογοναδισμό σέ ἕνα νέο, μόνο κοιτάζοντάς τον· κάταγμα σπονδύλου σέ μιά μοναχή, πού βρισκόταν σέ ἄλλη πόλη. Εἶναι ἴσως χιλιάδες αὐτοί, πού δέχθηκαν τή διαγνωστική του ἐνέργεια καί ἐπιβεβαιώθηκε ἡ νόσος ἀργότερα καί ἐπιστημονικά.

Ἐδῶ θά ἀναφέρω μιά αὐτοδιάγνωσή του. Διεπίστωσε μεταβολές στό ἠλεκτροκαρδιογράφημά του, χωρίς καρδιογράφο. Ἕνα βράδυ μοῦ τηλεφώνησε ἀνήσυχος:

Ἡ ψυχή δέν πρέπει νά συγχίζεται γιά τούς ἐσωτερικούς πειρασμούς καί λογισμούς

      Ο Αόρατος πόλεμος

ΟΣΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ

 Απόδοση στη νέα Ελληνική: Ιερομόναχος Βενέδικτος

Έκδοση Συνοδείας Σπυρίδωνος Ιερομονάχου, Νέα Σκήτη, Άγιον Όρος

 

ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΚΔ΄ Ἡ ψυχή δέν πρέπει νά συγχίζεται γιά τούς ἐσωτερικούς πειρασμούς καί λογισμούς

Αν και είπαμε προηγουμένως, στο ζ΄ κεφάλαιο, για την πικρότητα και την εσωτερική ξηρασία της ευλάβειας, αλλά και τώρα θα πούμε όσα παραλείψαμε εκεί, δηλαδή ότι είναι πολλά τα καλά που προξενεί στην ψυχή η πικρότητα και αυτή η πνευματική ξηρασία, δηλαδή η στέρησις της πνευματικής χαράς και γλυκύτητος, αν τα δεχθούμε με ταπείνωσι και υπομονή, πράγματα που αν τα καταλάβαινε ο άνθρωπος, χωρίς αμφιβολία δεν θα τον ενοχλούσε αυτό τόσο πολύ και δεν θα λυπόταν τόσο όταν του συνέβαιναν γιατί θα δεχόταν την πικρότητα και την στέρησι αυτή, όχι ως σημείο μίσους που του δείχνει ο Θεός, αλλά ως σημείο μεγάλης και εξαιρετικής αγάπης, και θα την δεχόταν ως εξαίρετη χάρι που του κάνει ο Θεός. Διότι οι παρόμοιες καταστάσεις δε συμβαίνουν σε όλους, παρά σε εκείνους που θέλουν να δοθούν ολοκληρωτικά στην υπηρεσία του Θεού και να απομακρυνθούν από εκείνα που μπορούν να τους ζημιώσουν.

Τό φωτεινόν παράδειγμα τῶν Ἁγίων της Ἐκκλησίας μας.Πατερικαί διδαχαί

Τό φωτεινόν παράδειγμα τῶν Ἁγίων της Ἐκκλησίας μας

 Ὁ ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς γράφοντας γιὰ τοὺς ἁγίους σημείωνε «Οἱ ἅγιοι εἶναι οἱ περισσότερον τέλειοι χριστιανοί, διότι ἔχουν ἁγιασθῆ εἰς τὸ μέγιστον, κατὰ τὸ δυνατόν, βαθμὸν διὰ τῆς ἀσκήσεως τῆς πίστεως εἰς τὸν Ἀναστάντα καὶ αἰωνίως ζῶντα Κύριον Ἰησοῦν.
Πράγματι, αὐτοὶ εἶναι οἱ μοναδικοὶ καὶ ἀληθινοὶ ἀθάνατοι μέσα στὸ ἀνθρώπινο γένος, διότι μὲ ὅλον τὸ εἶναι των ζοῦν ἐν τῷ Ἀναστάντι καὶ διὰ τὸν Ἀναστάντα Χριστόν, καὶ οὐδεὶς θάνατος ἔχει ἐξουσίαν ἐπάνω των.
Ἡ ζωὴ των ὁλόκληρος εἶναι ἐκ τοῦ Χριστοῦ, καὶ δι᾽ αὐτὸ ὅλη εἶναι χριστό-ζωή· ἡ σκέψις των εἶναι χριστὸ-σκέψις· ἡ αἴσθησίς των χριστὸ-αἴσθησις. Ὅ,τι εἶναι ἰδικὸν των εἶναι πρῶτα τοῦ Χριστοῦ καὶ κατόπιν ἰδικὸν των.
Δι᾽ αὐτὸ οἱ Βίοι τῶν Ἁγίων δὲν εἶναι ἄλλο παρὰ ἡ ζωὴ τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ, ἡ ἐπαναλαμβανομένη εἰς κάθε ἅγιον, ὀλίγον ἤ πολύ, κατὰ τοῦτον ἤ ἐκεῖνον τὸν τρόπον».1

Πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης γιά τό 1ο Buddha Wave στή Θεσσαλονίκη

Πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης - Το 1ο Buddha Wave στη Θεσσαλονίκη
http://www.katanixis.blogspot.gr/

http://anavaseis.blogspot.gr/2013/06/1-buddha-wave.html

Κυριακή τῶν Ἁγίων Πάντων

Ὁμιλίες (3) π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου στήν Κυριακή τῶν Ἁγίων Πάντων

Κυριακή τών αγίων Πάντων. Ομιλία π. Στέφανου Αναγνωστόπουλου

Συγκλονιστική ὁμιλία Δημητρίου Παναγόπουλου στήν Κυριακή τῶν Ἁγίων Πάντων

Ὁμιλία Ἀρχ. Ἀρσενίου Κατερέλου στήν Κυριακή τῶν Ἁγίων Πάντων

Κυριακή τῶν Ἁγίων Πάντων. Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ

Ἡ χάρη τῆς μετανοίας

Κάποιος νέος παραστράτησε, μὰ τόσο μετάνοιωσε, ὅταν ἡ θεία Χάρη τὸν ἐπισκέφτηκε μὲ τὸ ἄκουσμα ἐνός μόνο κηρύγματος ποὺ ἄφησε τὸν κόσμο κι ἔγινε μοναχός. Ἔκλαιγε κάθε μέρα μὲ πολὺ πόνο, ἀλλὰ μὲ τίποτα δὲν μποροῦσε νὰ παρηγορηθεῖ. Μία νύχτα παρουσιάστηκε στὸν ὕπνο του ὁ Ἰησοῦς περιτριγυρισμένος ἀπὸ φῶς οὐράνιο. Πῆγε κοντά του μὲ καλοσύνη...

- Τί ἔχεις ἄνθρωπε καὶ κλαῖς μὲ τόσο πόνο; Τὸν ρώτησε μὲ γλυκειά φωνὴ ὁ Κύριος.

- Κλαίω Κύριε, γιατί ἔπεσα, εἶπε  μὲ ἀπελπισία ὁ ἁμαρτωλός.

- Ω, τότε σήκω.

- Δέν μπορῶ μόνος Κύριε!

Ἀπλωσε τότε τό θεϊκὸ του χέρι ὁ Βασιλιὰς τῆς ἀγάπης καὶ τὸν βοήθησε νὰ σηκωθεῖ. Ἐκεῖνος, ὅμως, δὲ σταμάτησε νὰ κλαίει...

- Τώρα γιατί κλαῖς;

Ἀπ. Παῦλος, ὁ διδάσκαλος τῆς ἀγάπης. Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου

Απ. Παύλος, ο διδάσκαλος της αγάπης

Απόκτη­σε την αγάπη του Παύλου και θα έχεις τέλειο το στεφάνι.

(Εγκώμιο στον Άγιο Απόστολο Παύλο του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου)

Ομιλία Γ΄.

Ο μακάριος Παύλος δείχνοντας τη δύναμη της ανθρώπι­νης προθυμίας και ότι μπορούμε να πετάξουμε και προς αυτόν τον ουρανό, αφήνοντας τους αγγέλους και τους αρχαγγέλους και τις άλλες δυνάμεις, άλλοτε διά μέσου του εαυτού του μόνο προτρέπει τους πιστούς να γίνονται μιμητές του Χριστού λέγοντας, «Να γίνεστε μιμητές μου, όπως και εγώ του Χριστού», και άλλοτε χωρίς τον εαυτό του ανεβάζει τους πιστούς προς τον ίδιο το Θεό λέγοντας, «Να γίνεστε λοιπόν μιμητές του Θε­ού, σαν τέκνα αγαπητά».
Έπειτα για να δείξει ότι τίποτε δεν κάνει τη μίμηση αυτήν τόσο, όσο το να ζει κανείς για το κοινό καλό και να αποβλέπει προς ό,τι είναι χρήσιμο για τον καθένα, πρόσθεσε· «Να συμπεριφέρεστε με αγάπη». Γι’ αυτό αφού εί­πε, «Να γίνεστε μιμητές μου», αμέσως μιλά για την αγάπη, δεί­χνοντας ότι κυρίως αυτή η αρετή φέρει κοντά στο Θεό.

Ὑποχρεωτική εἶναι ἡ ἀναγραφή τοῦ θρησκεύματος στούς τίτλους σπουδῶν

Την υποχρεωτικότητα της αναγραφής του θρησκεύματος στους απολυτήριους τίτλους σπουδών επισημαίνει το υπουργείο Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, με έγγραφο που απηύθυνε, μέσω των Διευθύνσεων Β/θμιας Εκπαίδευσης, στα σχολεία όλης της χώρας,  τον Ιούνιου του 2010 ο τότε Γενικός Γραμματέας του υπουργείου κ. Βασίλης Κουλαϊδής.

Ὅσιος Σεραφείμ τοῦ Σαρώφ:Οἱ Κοσμικοί καί ὁ Γάμος (συνέχεια)

Δείτε εδώ:α' μέρος
… Ούτε οι τοίχοι, ούτε η πλούσια επίπλωση κάνουν το σπίτι. Οι εκατομμυριούχοι στα μεγαλοπρεπή τους μέγαρα μπορεί ποτέ να μην γνωρίσουν τί θα πει σπίτι. Αλλά όπου υπάρχουν καλές σχέσεις, όπου η αγάπη δένει τα μέλη της οικογένειας μεταξύ τους και με τον Θεό, εκεί πάντοτε βρίσκεται η ευτυχία. Γιατί οι καλές σχέσεις είναι παράδεισος παντού. Η μονοτονία και η δυστυχία δεν μπορούν να υπάρχουν εκεί όπου υπάρχει η αγάπη. Αλλά η φλόγα της αγάπης πρέπει να διατηρείται αναμμένη θερμά και φωτεινά με το γλυκό ξύλο της θυσίας. Διδάσκοντάς μας να διαγράψουμε το εγώ από την ζωή μας, ο Κύριός μας μας λέει το μυστικό της ευτυχίας, αυτό που οι Άγιοι αποκαλούν την έκσταση της αυταπάρνησης. Γιατί η θεϊκή αγάπη είναι πάντοτε ταπεινή, αναζητά να δίνει παρά να δέχεται, να υπηρετεί  μάλλον, παρά να υπηρετείται, να αγαπά μάλλον παρά να αγαπάται και θυσιάζει οτιδήποτε για τον Αγαπημένο.

Ὁ Τριαδικός Θεός (Ἁγίου Νεκταρίου)

  

Πνεῦμα ὁ Θεός». Ἕνα Πνεῦμα ἕνα Φῶς, ὁ Θεός, ἀλλ' ὅμως ἐμφανίζεται, καὶ φανερώνεται σὰν τρία Φῶτα, ὅπως ψάλλει ἡ Ἐκκλησία «Φῶς ὁ Πατήρ, φῶς ὁ Λόγος, φῶς καὶ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα»... καὶ δι' αὐτοῦ πᾶς ὁ κόσμος φωταγωγεῖται Τριάδα σέβειν Ἁγίαν».

Ἕνας Θεὸς ἀλλὰ φανερώθηκε σὰν τρία Ὄντα, σὰν τρεῖς Ὑποστάσεις, σὰν τρία Πρόσωπα, τὰ ὁποῖα ὁ ἴδιος ὁ Θεός, ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς φανέρωσε καὶ ὀνόμασε Πατέρα, Υἱόν καὶ Ἅγιον Πνεῦμα.
Γιὰ τοῦτο πιστεύομεν εἰς τριαδικὸν Θεόν. Ὄχι εἰς τρεῖς Θεούς, ἀλλ' εἰς ἕνα Θεὸν τριῶν Προσώπων καὶ Ὑποστάσεων. Μᾶς εἶναι δύσκολο, ἴσως, νὰ κατανοήσουμε, πῶς εἶναι  δυνατὸν νὰ εἶναι ἕνας Θεὸς ἀλλὰ νὰ ἔχει τρία πρόσωπα ἢ αὐτὸς ὃ ἕνας Θεὸς ποῦ ἐμφανίζεται ὡς Πατήρ, ὡς Υἱὸς καὶ ὡς Ἅγιον Πνεῦμα, ὅτι εἶναι ἕνας. Μᾶς φαίνεται ἀδύνατον ἢ παράλογο νὰ τὸ πιστεύουμε.

Οπτικό Αγιολόγιο 30 Ιουνίου

Οπτικοποιημένο Ηχητικό Αγιολόγιο της 30ης Ιουνίου



Για να γνωρίσετε τους συντελεστές διαβάστε εδώ

Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Σιναΐτου:Ἡ διάκριση

Μερικές φορές φορές μαζί μέ τό καθαρό νερό ἀντλοῦμε καί
τόν σιχαμερό βάτραχο.

30 Ιουνίου Συναξαριστής. Οἱ Ἅγιοι Πάντες, Σύναξις των 12 Αποστόλων, Φυγελλού Αποστόλου εκ των 70, Μελίτωνος, Πέτρου εκ Σινώπης, Των 1040 Μαρτύρων, Μιχαήλ Πακνανά,Μαρίας Αγίας μητέρας Εὐαγγελιστοῦ Μάρκου,Μαρτιάλιου Οσίου, Μελίτου Αγίου ,Δηναρίας Αγίας,Ὅσιος Γεώργιος ὁ Ἁγιορείτης ,Ἅγιος Γελάσιος,Ἅγιος Πέτρος ,Ἁγία Παρασκευὴ,Μετακομιδὴ Τιμίων Λειψάνων Ἁγίου Σωφρονίου Ἐπισκόπου Ἰρκούτσκ,Σύναξις Ὑπεραγίας Θεοτόκου τοῦ Βαλικίν.

Οἱ Ἅγιοι Πάντες Πραγματικὰ εἶναι θαυμαστὸς ὁ Θεὸς μέσα στοὺς ἁγίους του. Γιατί ὅταν κανεὶς ἀναλογισθεῖ τοὺς ὑπερφυσικοὺς ἀγῶνες τῶν μαρτύρων, πὼς μὲ ἀσθενὴ σάρκα καταντρόπιασαν τὸν ἰσχυρὸ στὴ κακία, πὼς ἔμειναν ἀναίσθητοι στὶς ὀδύνες καὶ στὰ τραύματα, καθὼς ἀγωνίζονταν μὲ σώματα πρὸς φωτιά, πρὸς τὸ ξίφος, πρὸς ποικίλα καὶ θανατηφόρα εἴδη βασάνων καὶ ἀντιπαρατάσσονταν μὲ καρτερία, ἐνῶ τοὺς ἔκοβαν τὶς σάρκες, τοὺς διάλυαν τοὺς ἁρμοὺς καὶ τοὺς συνέτριβαν τὰ ὀστά, ὅμως διαφύλαξαν τὴν ὁμολογία τῆς πίστεως στὸ Χριστὸ σώα καὶ ἀδιάσπαστη, ἀκεραία καὶ ἀκλόνητη, ποὺ γι’ αὐτὸ τοὺς χαρίσθηκε καὶ ἡ ἀναντίρρητη σοφία τοῦ Πνεύματος καὶ ἡ δύναμη τῶν θαυμάτων.
Ὅταν κανεὶς ἀναλογισθεῖ ἐπίσης τὴν ὑπομονὴ τῶν ὁσίων, πὼς ὑπέφεραν μὲ τὴ θέλησή τους σὰν ἀσώματοι τὶς πολυήμερες ἀσιτίες, τὶς ἀγρυπνίες, τὶς ἄλλες ποικίλες κακώσεις τοῦ σώματος, καὶ ἀντιτάχθηκαν ἕως τὸ τέλος πρὸς τὰ πονηρὰ πάθη, πρὸς τὰ τόσα εἴδη ἁμαρτίας, πρὸς τὸν ἐσωτερικό μας ἀόρατο πόλεμο, πρὸς τὶς ἀρχὲς καὶ ἐξουσίες, ἐνῶ ἔλειωναν καὶ ἀχρηστεύονταν ἐξωτερικά, ἀλλὰ ἀνανεώνονταν καὶ ἐθεώνονταν ἐσωτερικὰ ἀπὸ ἐκεῖνον ποὺ τοὺς ἔδωσε τὰ χαρίσματα τῶν θεραπειῶν καὶ δυνάμεων.

Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Κυριακής 30-06-2013.

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2012. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Εβραίους κεφ. ια΄ 33 - ιβ΄ 2  

ια΄ 33 - ιβ΄ 2
 

 

Ευαγγέλιον: Κατά Ματθαίον κεφ. Θ΄ 36 - Ι΄ 8    

Θ΄ 36 - Ι΄ 8 
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει ἐκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Ἡ συμβολή τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων στό ἔργο τῆς ἐκκλησίας

«Η ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΣΤΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ»

ΛΑΜΠΡΟΣ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΣ Θεολόγος - Καθηγητής

Στις 30 Ιουνίου η Αγία μας Εκκλησία εορτάζει με ξεχωριστή λαμπρότητα τη Σύναξη των Δώδεκα Αποστόλων. Βεβαίως υπάρχουν και οι προσωπικές μνήμες τους σε διάφορες ημερομηνίες του έτους, αλλά με αυτόν τον συλλογικό εορτασμό τιμάται σύμπασα η χορεία των μεγάλων αυτών ανδρών, οι οποίοι ως συνεχιστές του σωτηριώδους έργου του Κυρίου επί της γης, έστρεψαν τον ρου της ιστορίας και άλλαξαν κυριολεκτικά την μορφή του κόσμου! Εμείς ως συνειδητό εκκλησιαστικό σώμα γνωρίζουμε την ανεκτίμητη προσφορά τους στην εδραίωση και επέκταση της Εκκλησίας στον κόσμο και γι' αυτό με την ευκαιρία της σεπτής τους εορτής τους εναποθέτουμε τη βαθιά μας ευγνωμοσύνη και τις ευχαριστίες μας.

Τά χαρίσματά του.Τό χάρισμα τῆς διοράσεως

    Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ

ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ ΠΟΡΦΥΡΙΟ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄

ΕΝΟΤΗΤΑ Γ΄: ΤΑ ΧΑΡΙΣΜΑΤΑ ΤΟΥ

Ἡ ἄκρα του ταπείνωση, πού προῆλθε ἀπό τήν τέλεια ὑπακοή του, τόν γέμισε μέ πλῆθος χαρισμάτων τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἦταν πολυχαρισματοῦχος: διακριτικός, προορατικός, ἰαματικός, γλώσσας λαλῶν.

Τό χάρισμα τῆς διοράσεως

Εἰδικώτερα, τό χάρισμα τῆς διοράσεως τοῦ δόθηκε, ἕνα συγκλονιστικό γιά τόν Γέροντα πρωινό κατά τό ὁποῖο εἶχε μεταβεῖ στό Κυριακό τῶν Καυσοκαλυβίων. Δέν εἶχε ἀρχίσει ἀκόμη ἡ ὀρθρινή ἀκολουθία. Μπῆκε στόν νάρθηκα καί στάθηκε ἀθέατος σέ μία γωνιά. Ἦταν τότε, πού εἰσῆλθε στόν ἴδιο χῶρο ἕνας ἅγιος ρῶσος ἀσκητής, ὁ Γερο-Δημᾶς. Αὐτός, νομίζοντας ὅτι εἶναι μόνος του, ἄρχισε νά κάνει στρωτές μετάνοιες, λέγοντας τήν εὐχή. Σέ λίγο ἔπεσε σέ ἔκσταση, λουσμένος μέσα στό ἄκτιστο Φῶς.

Ποιά εἶναι ἡ ἐπιμέλεια τήν ὁποία ἔχει ὁ διάβολος γιά νά ἐνοχλήση τήν εἰρήνη αὐτή τῆς ψυχῆς μας.Ἐμεῖς πρέπει νά ἀποφεύγουμε τίς πανουργίες καί τίς ἀπάτες του

     Ο Αόρατος πόλεμος

ΟΣΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ

 Απόδοση στη νέα Ελληνική: Ιερομόναχος Βενέδικτος

Έκδοση Συνοδείας Σπυρίδωνος Ιερομονάχου, Νέα Σκήτη, Άγιον Όρος

 

ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ

 

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΚΓ΄  Ποιά εἶναι ἡ ἐπιμέλεια τήν ὁποία ἔχει ὁ διάβολος γιά νά ἐνοχλήση τήν εἰρήνη αὐτή τῆς ψυχῆς μας.Ἐμεῖς πρέπει νά ἀποφεύγουμε τίς πανουργίες καί τίς ἀπάτες του

Συνηθίζει ο εχθρός μας διάβολος να χαίρεται σε κάθε μας σύγχισι και ταραχή της καρδιάς μας, όπως χαίρεται ο λύκος κατά την διάρκεια του χειμώνα και της ανεμοταραχής. Γιά τον λόγο αυτό προσπαθεί να καταρουφά τις ψυχές μας και να τις κάνη, όσο μπορεί, να απομακρύνωνται από την ταπείνωσι και την απλότητα· ακόμη να αποδίδουμε στον εαυτό μας και στην φροντίδα μας κάποια υπόληψι και να μην βλέπουμε το έργο της θείας και λεγομένης προκαταρκτικής θείας χάριτος, χωρίς την οποία δεν μπορεί να πή κανείς τον Κύριο Ιησού Χριστό, όπως λέγει και ο Παύλος: «Κανένας δεν μπορεί να πή τον Κύριο, Ιησού, παρά μόνον εν Πνεύματι Αγίω» (Α΄ Κορ. 12,3). Και αν μπορούμε να αντισταθούμε στην χάρι αυτή με την ελεύθερη θέλησί μας, δεν μπορούμε όμως πάλι να την δεχθούμε χωρίς αυτή την ίδια την χάρι, σε τρόπο ώστε, αν κάποιος δεν την δεχθή, αίτιος είναι ο ίδιος· αν όμως κατορθώση και την δεχθή, τότε δεν μπορεί να κάνη κανένα έργο χωρίς την χάρι αυτή που δίνεται αρχικά σε όλους τους ανθρώπους.

Ἡ Ἁγία Ἄννα ἤ Ἀδελφός Εὐφημιανός

 

Η ΑΓΙΑ ΑΝΝΑ Ή ΑΔΕΛΦΟΣ ΕΥΦΗΜΙΑΝΟΣ

Εκ του βιβλίου:
ΤΑ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΓΙΟΙ
ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΟΥ ΤΗΣ ΒΙΘΥΝΙΑΣ

Η αγία Άννα είχε γεννηθή στην Κωνσταντινούπολι, στη συνοικία των Βλαχερνών, κατά την βασιλεία του Κωνσταντίνου Κοπρωνύμου.

Όταν νέα ακόμη έχασε τους γονείς της, η γιαγιά της βιάσθηκε να την παντρέψη. Αλλά ο εκ πατρός θείος της δεν ικανοποιήθηκε από αυτό. Ήταν ένας ερημίτης του Ολύμπου, ο οποίος είχε γνωρίσει τη φυλακή και τα βασανιστήρια για την πίστι και τον οποίον ο διωγμός κρατούσε μακρυά ακόμη από την μοναξιά του.

Γιατί, της λέει, εδέσατε με την τύχη ενός ανθρώπου ένα κορίτσι που επιθυμούσε μέσα από τους αγώνες της ασκητικής ζωής να δεθή στην υπηρεσία του Θεού;

Μετά από αυτή την επίπληξι ευλόγησε την Άννα και εξαφανίσθηκε. Δυο χρόνια αργότερα ο εικονομάχος αυτοκράτωρ Λέων ο Δ’ πέθανε (780) και ο ερημίτης, ελευθερωμένος, ήρχετο να ιδή την ανηψιά του προτού επιστρέψη στο όρος του.

-– Κόρη μου, της λέει, ας είναι η ψυχή σου δυνατή και αρρενωπή, διότι πολλές είναι οι θλίψεις των δικαίων. Γνώριζε ότι πριν γεννηθή το παιδί που φέρεις στην κοιλιά σου θα θάψης τον σύζυγό σου.

Μᾶς ἔβαλε στόν Παράδεισο μολονότι δέν Τοῦ δώσαμε... τίποτα!

Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου

Σήμερα, δυστυχώς, η ασέβεια κυριαρχεί παντού και είναι μεγαλύτερη απ' όσο τότε στην Ιερουσαλήμ.Όλοι είμαστε κυριολεκτικά για κλάματα , γιατί ξεπέσαμε από  τη μακαριότητα, την ευφροσύνη, τη δόξα, τη λαμπρότητα, τα αγαθά, όπως λέει ο απόστολος Παύλος, που μάτι δεν είδε και αυτί δεν άκουσε και νους ανθρώπου δεν έβαλε ποτέ ,τα αγαθά που ετοίμασε ο Θεός για όσους Τον αγαπούν  ( Α΄Κορ.2:9 ) ...

Παρατήρησε την αποστολική διατύπωση . Δεν λέει απλά ότι τα ουράνια αγαθά υπερβαίνουν τα γήινα, μα ότι ανθρώπινος νους δεν μπόρεσε ποτέ να τα συλλάβει. Και είναι εύλογο. Πώς να χωρέσουν στο μικρό ανθρώπινο μυαλό τα μυστήρια του άπειρου Θεού; 

Ὁ λιθοβολισμὸς τοῦ ἀποστόλου Παύλου

Ο ἀπόστολος Παῦλος μὲ συνοδοιπόρο τὸν ἀπόστολο Βαρνάβα βρίσκονται στὰ Λύστρα τῆς Λυκαονίας στὴν  πρώτη περιοδεία τους. Πῶς ἔχουν φθάσει ἕως ἐδῶ μετὰ ἀπὸ τόσες ταλαιπωρίες ποὺ ὑπέστησαν, μόνο οἱ δυό τους τὸ  γνωρίζουν κι ὁ παντογνώστης Κύριος.

Ἀλλὰ δὲν καταβάλλονται ἀπὸ τὰ ἐμπόδια.  Εἶναι τόσο μεγάλη ἡ ἱεραποστολική τους  φλόγα, ποὺ μοιάζουν σὰν νά ’χουν φτερὰ  στὰ πόδια τους. Χρειαζόταν νὰ ἔχουν φτερὰ ἀετοῦ, γιὰ  νὰ ξεκινήσουν ἀπὸ τὴν σχεδὸν παραθαλάσσια πόλη Πέργη τῆς Παμφυλίας, νὰ  διασχίσουν τὴν πολύκορφη ὀροσειρὰ  τοῦ Ταύρου καὶ νὰ φθάσουν στὰ ὀροπέδια τῆς Πισιδίας καὶ τῆς Λυκαονίας. Ὁδοιπορία κοπιαστική! Ἄλλοτε βάδιζαν σὲ χαράδρες μὲ ἄγρια βλάστηση, ἄλλοτε διέσχιζαν πυκνὰ δάση, ἄλλοτε γυμνὲς κορυφές.

Ἀντιμετώπισαν τοὺς κινδύνους τῆς  νύχτας, τὰ ἄγρια θηρία τῶν δασῶν, τοὺς τρομεροὺς ληστές. Καὶ σὰν νὰ μὴν ἔφθαναν ὅλα αὐτά, ἀντιμετώπισαν καὶ διωγμοὺς ἀπὸ κατοίκους τῆς περιοχῆς, οἱ ὁποῖοι ὑποκινοῦνταν  ἀπὸ φανατικοὺς Ἰουδαίους. Στὴν Ἀντιόχεια τῆς Πισιδίας τοὺς ἔδιωξαν, στὸ Ἰκόνιο τῆς Λυκαονίας ἔκαναν ἀπόπειρα νὰ τοὺς λιθοβολήσουν.

Τό πρόσφορο

Από το ρήμα προσφέρω και σημαίνει προσφορά, δώρο. Εδώ σημαίνει δώρο στο Θεό . Παλιά το έλεγαν και «λειτουργιά» , επειδή ακριβώς προοριζόταν για τη Λειτουργία.

Για την «ιστορία» αναφέρουμε, πως οι μανάδες μας , οι γιαγιάδες μας έδειχναν ιδιαίτερη σπουδή στην προετοιμασία του. Συγκεκριμένα: Λίγες μέρες πριν από το θερισμό του σιταριού, πήγαιναν στα χωράφια, διάλεγαν και μάζευαν τα καλύτερα στάχυα. Το σιτάρι, που έβγαινε από αυτά, το έβαζαν σε ξεχωριστό και καθαρό δοχείο. Ενώ ο μυλωνάς είχε ξεχωριστή μέρα που το άλεθε. Το αλεύρι (= λείτουργο- άλευρο) το έβαζαν σε καθαρό και ξεχωριστό δοχείο κάτω από το εικόνισμα του σπιτιού τους.

Πριν από το ζύμωμα τηρούσαν συζυγική εγκράτεια. Έπαιρναν νερό από την πιο καθαρή βρυσούλα, με την αυστηρή απαγόρευση , από το νερό που θα έφτιαχναν το «πρόσφορο» , να μην πιει κανείς , (γιατί προοριζόταν για ιερό σκοπό) .

Ἀπόστολος Παῦλος. Ὁ ἐλαχιστότερος...

Ὁ ἐλαχιστότερος...

 

Η λέξη εἶναι παράδοξη καὶ γραμματικῶς λανθασμένη. Δηλαδὴ δὲν  ὑπάρχει κανονικὰ τέτοια λέξη. Ὁ ἐλάχιστος εἶναι ὁ πιὸ λίγος, ὁ πιὸ μικρὸς ἀπὸ ὅλους. Καὶ ὁ ἐλαχιστότερος  ἑπομένως τί εἶναι; Ὁ πιὸ μικρὸς ἀπὸ τὸν μικρότερο ποὺ μπορεῖ νὰ ὑπάρξει. Ἀλλὰ τέτοιος βέβαια δὲν εἶναι δυνατὸν  νὰ βρεθεῖ.

Καὶ ὅμως αὐτὴ τὴ λέξη χρησιμοποιεῖ  ὁ ἀπόστολος Παῦλος γιὰ νὰ χαρακτηρίσει τὸν ἑαυτό του. Εἶμαι «ὁ ἐλαχιστότερος πάντων τῶν ἁγίων», γράφει (Ἐφ. γ΄ 8). Ὁ ἐλάχιστος, ὁ πιὸ μικρὸς καὶ ἀσήμαντος ἀπ’ ὅλους τοὺς χριστιανούς!

Προκαλεῖ κατάπληξη ὁ λόγος τοῦ μεγάλου Ἀποστόλου. Γνωρίζουμε ὅτι ἦταν «σκεῦος ἐκλογῆς» τοῦ Θεοῦ  (Πράξ. θ΄ 15), δηλαδὴ ὄργανο ἐκλεκτό,  ποὺ τὸν διάλεξε ὁ Θεὸς γιὰ ἀποστολὴ  μεγάλη· ἦταν ὁ ἀπόστολος τῶν ἐθνῶν,  ποὺ γύρισε ὅλο τὸν κόσμο γιὰ νὰ κηρύξει τὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ καὶ νὰ  καλέσει στὴ μετάνοια καὶ στὴ σωτηρία  τὸν εἰδωλολατρικὸ κόσμο.

Περί εὐχῆς...Γέροντος Ἰωσήφ τοῦ Ἡσυχαστοῦ

 

Λοιπόν βιάσου. Λέγε διαρκώς την ευχή. Να μη σταματά καθόλου το στόμα. Έτσι θα την συνηθίσεις μέσα σου και κατόπιν θα την παραλάβει ο νους. Μη ξεθαρρεύεις στους λογισμούς, διότι γίνεσαι μαλθακός και μολύνεσαι.

«Ευχή, βία φύσεως διηνεκής», και θα δεις πόση Χάρη θα λάβεις…

Η ζωή του ανθρώπου, παιδί μου, είναι θλίψη, διότι είναι στην εξορία. Μη ζητείς τελεία ανάπαυση. Ο Χριστός μας σήκωσε το σταυρό, και μείς θα σηκώσουμε. Όλες τις θλίψεις εάν τις απομένουμε, βρίσκομε Χάρη παρά Κυρίου. Γι’ αυτό μας αφήνει ο Κύριος να πειραζόμαστε, για να δοκιμάζει το ζήλο και την αγάπη που έχουμε προς αυτόν. Γι’ αυτό χρειάζεται υπομονή. Χωρίς υπομονή δεν γίνεται ο άνθρωπος πρακτικός, δεν μαθαίνει τα πνευματικά, δεν φθάνει σε μέτρα αρετής και τελειώσεως.

Αγάπα τον Ιησού και λέγε αδιάλειπτα την ευχή και αυτή θα σε φωτίζει στο δρόμο του.

Πρόσεχε να μην κατακρίνεις.

Περί τοῦ πνευματικοῦ ἀγώνα

Περί τοῦ πνευματικοῦ ἀγώνα

Γέροντος Θαδδαίου τῆς Βιτόβνιτσα
Ὁ Θεός γνωρίζει καλύτερα τί μποροῦμε νά βαστάξουμε καί τί ὄχι, τί θά μᾶς ἐπιτρέψει καί τί ὄχι. Γνωρίζει ἄν ἔχουμε τή δύναμη νά πολεμήσουμε ἕνα συγκεκριμένο πειρασμό. Ἐπιτρέπει νά μᾶς ταλαιπωρήσει ἕνας πειρασμός, προκειμένου νά τόν ἀντιμετωπίσουμε ἴσως μέ εἰρήνη. Ἀργότερα, ὅταν θά ἔρθει καταπάνω μᾶς τό ἴδιο εἶδος πειρασμοῦ, θά ἀπομακρυνθεῖ ἀπό μᾶς, διότι δέν θά συμμετάσχουμε σ᾿ αὐτόν ἤ δέν θά ἐπιτρέψουμε στούς λογισμούς μας νά βαλτώσουν πάνω του.

Σὺ εἶ Πέτρος, καὶ ἐπὶ ταύτῃ τῇ πέτρᾳ οἰκοδομήσω μου τὴν ἐκκλησίαν(Ματθ. 16, 17)

Η ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ  «ΣΥ ΕΙ ΠΕΤΡΟΣ ΚΑΙ ΕΠΙ ΤΑΥΤΗ ΤΗ ΠΕΤΡΑ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣΩ ΜΟΥ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ» (ΜΑΤΘ. 16, 17)

Εν Πειραιεί 28-6-2013

Πρωτοπρεσβ. π. Άγγελος Αγγελακόπουλος εφημέριος Ι. Ν. Αγίας Παρασκευής Καλλιπόλεως Πειραιώς

Όταν ο Κύριος και οι Μαθητές Του έφθαναν «εις τα μέρη της Καισαρείας της Φιλίππου»[1], ρώτησε, κατά τον Ευ. Ματθαίο, τους Αποστόλους, να Του αποκριθούν ποιά γνώμη είχαν οι άνθρωποι γι’ Αυτόν. Εκείνοι Του αποκρίθηκαν : «Οι μεν Ιωάννην τον Βαπτιστήν, άλλοι δε Ηλίαν, έτεροι δε Ιερεμίαν ή ένα των προφητών»[2]. «Υμείς δε τίνα με λέγετε είναι;»[3] τους ξαναρώτησε ο Κύριος. Στην ερώτηση αυτή αποκρίθηκε τότε ο Απ. Πέτρος και είπε: «Συ ει ο Χριστός, ο Υιός του Θεού του ζώντος»[4]. Από την απάντηση αυτή χάρηκε τότε ο Κύριος και, στρεφόμενος προς το μέρος του, είπε: «Μακάριος ει, Σίμων Βαριωνά, ότι σαρξ και αίμα ουκ απεκάλυψέ σοι, αλλ’ ο πατήρ μου ο εν τοις ουρανοίς. Καγώ δε σοι λέγω ότι συ ει Πέτρος και επί ταύτη τη πέτρα οικοδομήσω μου την Εκκλησίαν και πύλαι άδου ου κατισχύσουσιν αυτής»[5].

Από τα πιο πάνω λόγια φαίνεται καθαρά ότι ο Απ. Πέτρος μίλησε εξ ονόματος όλων των Μαθητών και εξ αιτίας της πρωτοβουλίας του αυτής και άλλων παρομοίων χαρακτηρίσθηκε από τους αγίους Πατέρες ως «πρόκριτος των Αποστόλων», «έξαρχος», «κορυφαίος» κ.ο.κ.

Μνήμη τῶν Πρωτοκορυφαίων Ἀποστόλων Πέτρου και Παύλου (29 Ἰουνίου)

Η μέρα σήμερα είναι αφιερωμένη από την Εκκλησία μας στη μνήμη των Πρωτοκορυφαίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου.

Παιδί ψαρά από τη Βηθσαϊδά της Γαλιλαίας και αδελφός του πρωτόκλητου Αντρέα, ο  Πέτρος, ζούσε μια  δύσκολη ζωή και είχε ως μοναδική περιουσία τα αλιευτικά του εργαλεία. Η αγνότητα της ψυχής, η ευθύτητα , η αποφασιστικότητα  και η αφοσίωσή του στην πατρική πίστη ήταν οι προϋποθέσεις για να γίνει εκλεκτός απόστολος του Χριστού. «Ευθέως», όπως λέγει ο ευαγγελιστής ,  αυτός και ο αδελφός του εγκατέλειψαν τα δίχτυα και τον πατέρα τους για να ακολουθήσουν τον Χριστό, που υποσχέθηκε να τους κάνει ψαράδες ανθρώπων.

Οπτικό Αγιολόγιο 29 Ιουνίου

Οπτικοποιημένο Ηχητικό Αγιολόγιο της 29ης Ιουνίου



Για να γνωρίσετε τους συντελεστές διαβάστε εδώ

Ὁ θυμός

Φωτιά ἀνεξέλεγκτη εἶναι ὁ Θυμός φωτιά πού κατακαίει τά πάντα. Καί τό σῶμα συνταράζει καί τήν ψυχή καταστρέφει. Τίποτα πιό τρομακτικό, τίποτα πιό ἀπάνθρωπο, τίποτα πιό ὀλέθριο δέν ὑπάρχει ἀπό τό θυμό καί τήν ὀργή. Ἄν ὁ ὀργίλος μποροῦσε νά παρακολουθήσει τόν ἑαυτό του τήν ὥρα πού ξεσπάει καί παραφέρεται, δέν θά χρειαζόταν καμιά νουθεσία. Γιατί ἀπό τό ὀργισμένο πρόσωπο τί εἵναι πιό ἀποκρουστικό;

Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα του Σαββάτου 29-06-2013.

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2012. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Κορινθίους Β΄ κεφ. ια΄ 21 - ιβ΄ 9  

ια΄ 21 - ιβ΄ 9 
 

   

Ευαγγέλιον: Κατά Ματθαίον κεφ. ΙΣτ΄ 13 - 19

ΙΣτ΄ 13 - 19
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει ἐκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Die Dogmen des christlichen Glaubens

Hl. Justin von Celije

Die Dogmen des christlichen Glaubens [1]

Quelle: http://www.prodromos-verlag.de/

1. Zum Begriff "Dogmatik"

Die Bedeutung und logische Definition des Begriffs "Dogmatik" ist in seinem Namen selbst enthalten. Dogmatik ist die Wissenschaft von den Dogmen des christlichen Glaubens. Doch da man auf Grund der Vielfalt der christlichen Glaubensbekenntnisse die Dogmen auf verschiedene Arten verstehen und interpretieren kann, bezeichnet die Orthodoxe Kirche, indem sie die Dogmen der göttlichen Offenbarung im evangelischen, apostolischen und katholischen Geist darlegt und interpretiert, ihre Dogmatik als "orthodox".[2] Damit sondert und grenzt sie sich ab von den nicht-evangelischen, nicht-apostolischen, nicht-katholischen und nicht-orthodoxen Heilslehren. Die orthodoxe Dogmatik ist mithin allem anderen voran die Wissenschaft, welche die Dogmen des orthodoxen Glaubens systematisch und im Geist der Einen, Heiligen, Katholischen und Apostolische Kirche darlegt und interpretiert.

Ὁ Γέροντας μιλάει ἀπό τήν ἐμπειρία του καί προσπαθεῖ νά ἐμπνεύσει τόν ἐνθουσιασμό του.Ὁ δρόμος τῶν δούλων καί ὁ «εὔκολος δρόμος τῶν υἱῶν»

    Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ

ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ ΠΟΡΦΥΡΙΟ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄

Β΄ΕΝΟΤΗΤΑ : Η ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ , Η ΔΙΑΚΡΙΣΗ, Η ΜΕΤΑΝΟΙΑ, Η ΣΥΝΤΕΤΡΙΜΜΕΝΗ ΚΑΡΔΙΑ ΚΑΙ Η ΣΥΝΕΧΗΣ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΤΟΥ.

Ὁ Γέροντας μιλάει ἀπό τήν ἐμπειρία του καί προσπαθεῖ νά ἐμπνεύσει τόν ἐνθουσιασμό του.

Ὁ Γέροντας ἦταν ἐμπειρικός διδάσκαλος. Καλεῖ, κατά τό «γεύσασθε καί ἴδετε» σέ μιά ἐμπειρική γνώση τοῦ Θεοῦ. «Νά μελετήσετε, νά τά σκεφτεῖτε», ἔλεγε σέ νεαρούς συνομιλητές του, «καί θά δεῖτε ὅτι ἀξίζει κανείς νά λατρέψει τόν μόνο ἀληθινό Θεό, τόν Κύριον Ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν»¹.

Ἦταν ἐπίσης ἐνθουσιαστικός. Κάποτε εἶχε κοντά του ἕνα πνευματικό του παιδί, τό ὁποῖο προσπαθοῦσε νά «βγάλει» ἀπό τήν κατάθλιψη. Διηγήθηκε τήν ἑξῆς συνομιλία, πού εἶχε μαζί του: «Καί τοῦ λέω, κοίταξε ἐδῶ, αὔριο στήν ἐργασία θά πᾶς, ἀλλά ξέρεις, λέω, πῶς θά δουλεύεις; Θά μέ θυμᾶσαι ἐμένανε καί θά λές: Ὁ γέροντας μοῦ εἶπε νά δουλεύω σάν τρελός. Θά παίρνεις τό φτυάρι προύπ, προύπ, νά πετᾶς τήν πέτρα ἔξω…

-Μοῦ λέει: τί, νά δουλεύω σάν τρελός;

Ὁ δοῦλος τοῦ Θεοῦ δέν πρέπει νά ἀνησυχῆ καί ὅταν ἀκόμη αἰσθάνεται μέσα του κάποια ἀντίστασι γιά τήν εἰρήνη πού προαναφέραμε

      Ο Αόρατος πόλεμος

ΟΣΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ

 Απόδοση στη νέα Ελληνική: Ιερομόναχος Βενέδικτος

Έκδοση Συνοδείας Σπυρίδωνος Ιερομονάχου, Νέα Σκήτη, Άγιον Όρος

  ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ

 

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΚΒ΄  Ὁ δοῦλος τοῦ Θεοῦ δέν πρέπει νά ἀνησυχῆ καί ὅταν ἀκόμη αἰσθάνεται μέσα του κάποια ἀντίστασι γιά τήν εἰρήνη πού προαναφέραμε

Να γνωρίζης ότι πολλές φορές θα αισθανθής τον εαυτό σου να ενοχλήται και να λείπη από μέσα του αυτή η αγία ειρήνη και γλυκειά μοναξιά και αγαπητή ελευθερία, και μερικές φορές μπορεί να σηκωθή από τις κινήσεις της καρδιάς σου μία σκόνη, που θα σε ενοχλήση στην πορεία που πρόκειται να εκτελέσης. Και αυτό σου το παραχωρεί ο Θεός για μεγαλύτερο καλό σου. Θυμήσου ότι αυτός είναι ο πόλεμος από τον οποίον οι άγιοι έλαβαν τα στεφάνια των μεγάλων μισθών. Σε όλα εκείνα που σε συγχίζουν πρέπει να πής: «Κύριέ μου, βλέπης εδώ τον δούλο σου, ας γίνη σε μένα το θέλημά σου. Γνωρίζω και το ομολογώ ότι η αλήθεια των λόγων σου παραμένει πάντοτε σταθερή και οι υποσχέσεις σου είναι αψευδείς και σ αυτές ελπίζω. Εγώ παραμένω μόνον για σένα».

Ὅσιος Σεραφείμ τοῦ Σαρώφ:Οἱ Κοσμικοί καί ὁ Γάμος

 

Οι Κοσμικοί και ο Γάμος
Και τώρα ας περάσουμε τις διδαχές του Αγ. Σεραφείμ για εκείνους που ζουν στον κόσμο. 

Καθώς διαβάζει κανείς για τις σχέσεις του π. Σεραφείμ με τους κοσμικούς και τις νουθεσίες του προς αυτούς, αισθάνεται δέος, συντριβή και μερικές φορές ακόμη και κατάπληξη, βλέποντας με τι αγάπη και τρυφερότητα τους μεταχειριζόταν. Μερικές φορές μάλιστα φαίνεται σαν να προτιμούσε αυτούς από τους θρησκεύοντες. Βεβαίως στην πραγματικότητα δεν ήταν έτσι. Έχουμε ήδη ακούσει τους λόγους του όσον αφορά την υπεροχή της παρθενίας. Αλλά εν τούτοις η αμετάβλητη καλωσύνη και βαθειά συμπάθεια του π. Σεραφείμ προς τους λαϊκούς αξίζει την έντονη προσοχή μας. 
Θεωρεί κανείς ότι οι κοσμικοί ζουν τον έγγαμο βίο, φέρνουν στον κόσμο παιδιά και ασχολούνται με τις δικές τους υποθέσεις, ορισμένοι ως γαιοκτήμονες, άλλοι στην υπηρεσία του στρατού, άλλοι με τις επιχειρήσεις , αλλά στην πλειοψηφία τους εργαζόμενοι ως αγρότες και εργάτες. Θα φαινόταν σαν να μην άξιζαν καμία ιδιαίτερη τιμή.

Οἱ ἅγιοι, τό παράδειγμά μας

«Ας μετανοήσουμε λοιπόν γνήσια, για να ελευθερωθούμε από τα πάθη και να επιτύχουμε την άφεση των αμαρτιών. Ας περιφρονήσουμε τα πρόσκαιρα, για να μην μαχόμαστε για αυτά με τους ανθρώπους και παραβούμε την εντολή της αγάπης, και εκπέσουμε από την αγάπη του Θεού. Ας περπατούμε κατά το Πνεύμα, και ας μην εκτελούμε την επιθυμία της σαρκός.
Ας αγρυπνούμε, ας καθαριστούμε, ας αποβάλλουμε λοιπόν τον ύπνο της πνευματικής τεμπελιάς. Ας γίνουμε ζηλωτές των αγίων αθλητών του Κυρίου· ας μιμηθούμε τους αγώνες τους ξεχνώντας τα παλιά, και αποβλέποντας στα μέλλοντα. Ας μιμηθούμε τον ακατάπαυστο δρόμο τους, την ζέουσα προθυμία, την προσμονή της εγκράτειας, τον αγιασμό που φέρει η σωφροσύνη, την γενναιότητα της υπομονής, την ανοχή της μακροθυμίας, τον οίκτο της συμπάθειας, την ηρεμία της πραότητας, την θερμότητα του ζήλου, το ανυπόκριτο της αγάπης, το ύψος της ταπεινοφροσύνης, την απλότητα της ακτημοσύνης, την ανδρεία, την καλοσύνη, την επιείκεια.